در سال ۱۸۹۲، یک کپسول زمان در سنگِ تاج معبد سالت‌لیک قرار داده شد. خودِ این شیء به شکل یک کره بود که بر بالای یک مناره قرار داشت—فرمی که در ساختمان‌های بی‌شماری از آن دوران دیده می‌شود. گنبدها، سرستون‌ها و کره‌ها چیز نادری نبودند. آن‌ها بخشی از یک الگو بودند. اغلب با فلز پوشیده شده، اغلب با ارتفاع یا تقارن هماهنگ، و اغلب مدت کوتاهی بعد برداشته یا جایگزین می‌شدند.

روایت رسمی آن‌ها را نمادین می‌داند. تزئینی. اما اگر از زاویه‌ای دیگر نگاه کنیم، آن‌ها شبیه به بقایای یک سیستم بزرگ‌تر هستند—رسانا، طنین‌انداز، و شاید کاربردی. بسیاری از این ساختمان‌ها از صفر ساخته نمی‌شدند. آن‌ها از زیر خاک بیرون آورده می‌شدند، تغییر شکل داده می‌شدند، بازتعریف می‌شدند. بنابراین شاید کپسول، نشانه‌ی آغاز نبود. شاید نشانه‌ی یک مرز بود.

آنچه داخل آن قرار گرفت، کمتر اهمیت داشت نسبت به آنچه بر روی آن گذاشته شد. سنگِ تاج، سازه را مهر و موم کرد. و با آن، نسخه‌ای از تاریخ را بست که قرار بود منتقل شود.


@Chalesh_17Q

In 1892, a time capsule was placed in the capstone of the Salt Lake Temple. The object itself was globe-shaped, resting atop a spire—a form seen across countless buildings from that era. Domes, finials, and spheres weren’t rare. They were part of a pattern. Often capped with metal, often aligned with height or symmetry, often removed or replaced not long after.

The mainstream account calls them symbolic. Decorative. But viewed through another lens, they resemble the remnants of a larger system—conductive, resonant, and possibly functional. Many of these buildings weren’t being built from scratch. They were being dug out, altered, redefined. The capsule, then, may not have marked a beginning. It may have marked a boundary.

What was placed inside mattered less than what was placed over. The capstone closed the structure. And with it, closed the version of history meant to be passed on.


@Chalesh_17Q

✈️ یک کاوشگر هواشناسی موفق شد عکسی شگفت انگیز از یک هواپیما در حال پرواز با سرعت 800 کیلومتر بر ساعت بگیرد.

@Chalesh_17Q

راز شومینه های قدیمی


@Chalesh_17Q

یک "کلیسا" بدون صلیب، واقع در Pieterburen، هلند

شاید این ساختمان‌ها که امروزه کلیسا نامیده می‌شوند برای اهداف دیگری مانند بهره‌گیری از انرژی از اتر و شفا استفاده می‌شدند.

حالا همه این ساختمان ها یک صلیب دارند. به احتمال زیاد در گذشته از آنتن هایی مانند آنچه در تصاویر بالا مشاهده می شود استفاده می کردند.

A "church" WITHOUT a cross, located in Pieterburen, Holland

Perhaps these buildings now called churches and cathedrals were used for other purposes, such as harnessing energy from the aether and healing.

Now all these buildings have a cross. It is quite likely in the past they used antennas like the one seen in the images above.

@Chalesh_17Q

غول ها

Giants

@Chalesh_17Q

مصنوعات باستانی

Ancient artifacts


@Chalesh_17Q