مرتضی حنانه در یازدهم اسفند ۱۳۰۱ در تهران متولّد شد. پدرش مهندس محمّد حنانه، مؤسس دبیرستان ایرانشهر بود. پس از پایان دورهٔ ابتدایی، به اصرار پدر در هنرستان موسیقی ملی به تحصیل مشغول شد. در آن زمان، هنرستان موسیقی ده نفر از موسیقی‌دانان را از چکسلواکی برای آموزش به هنرآموزان هنرستان استخدام کرده بود که مرتضی حنانه آموختن هورن (کر) را زیر نظر رودولف اوربانتس آغاز نمود.وی بعدها به عنوان نوازنده هورن اول ارکستر سمفونیک تهران شناخته شد.
با آغاز جنگ جهانی دوم و کشیده شدن آتش آن به ایران، هنرستان موسیقی تعطیل شد. اما حنانه با کمک علاقه‌مندان دیگر نظیر غلامحسین غریب و حسن شیروانی و فریدون فرزانه کنسرت‌هایی به‌طور آزاد در تالارهای انجمن‌های فرهنگی و هنری برپا نمود و پس از چندی با پیوستن پرویز محمود به این جمع در سال ۱۳۲۵ پایه ارکستر سمفونیک تهران گذاشته شد.
در سال ۱۳۲۸ با سفر بی‌بازگشت پرویز محمود به آمریکا، مرتضی حنانه همراه با دوستان‌اش غلامحسین غریب، حسن شیروانی و جلیل ضیاءپور نشریه فرهنگی و پیشرو «خروس جنگی» را بنیاد گذاشتند. این هنرمندان جوان و پیشرو می‌خواستند سنگر محکمی برای دفاع از نظرات خود در برابر سنت پرستان به وجود آورند. حنانه در کنار این کار رسانه‌ای، به گردآوری آثار پراکنده محمود می‌پرداخت و آن‌ها را برای اجراء با ارکستر سمفونیک تهران که از سوی روبیک گریگوریان رهبری می‌شد، آماده می‌ساخت. در همین سال‌ها حنانه آفریده معروف خود «سوییت شهر مرجان» را بر روی قصّه‌ای از غلامحسین غریب به پایان برد. شهر مرجان را روبیک با ارکستر سمفونیک تهران رهبری کرد و شهرتی برای آفریننده‌اش فراهم آورد. سال‌ها بعد این سوئیت در شکل نخستین آوازی خود چند بار با صدای فرح عافیت‌پور و منیره وکیلی در تهران به اجراء درآمد.
مرتضی حنانه البته پیش از آن یک فانتزی، یک کاپریس برای پیانو و ارکستر و همچنین یک اوراتوریو با عنوان «بهرام یشت» نوشته بود ولی هیچ‌کدام چون سوئیت شهر مرجان برای او موفّقیت به همراه نیاورد.
#مرتضی_حنانه #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

در سال ۱۳۳۲ که جشن هزاره ابن سینا برگزار شد، حنانه توانست آثار خود را در حضور شرق‌شناسانی که برای شرکت در جشن دعوت شده بودند با هم‌سُرایی و ارکستر سمفونیک اجراء نماید و این اجراء چنان مورد توجّه حضّار قرار گرفت که آقای چرولی سفیر وقت ایتالیا، بورس هنری آن کشور را در اختیار وی قرار داد و حنانه برای تکمیل تحصیلات و مطالعات خود در رشته‌های مختلف هنری، به‌خصوص موسیقی به آن کشور عزیمت نمود. مرتضی حنانه در مرکز عالی موسیقی واتیکان به تحصیل پرداخت و در خصوص موسیقی مذهبی مقدّس ایتالیا پژوهش نمود. در همین زمان موسیقی متن فیلم «عروس دجله» ساخته نصرت‌الله محتشم را ساخت. در زمان تحصیل در رم به همراه حسین سرشار و پروین زرین‌پور به کار دوبله فیلم‌های ایتالیایی به زبان فارسی پرداخت.پس از فارغ‌التحصیلی در انستیتوی موسیقی واتیکان در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت. او از آن پس در ایران به عنوان پرکارترین موسیقی‌دان پیشرو به شمار رفت. حنانه در سال ۱۳۴۱ توانست ارکستر بزرگ تازه‌ای را به نام «فارابی» بنیاد کند و آفریده‌های خود و دیگران را به اجراء درآورد. ارکستر فارابی در طول ۷ سال زندگی خود، نزدیک به ۸۰ قطعه از آفریده‌های آهنگ‌سازان ایرانی را به پای اجراء و ضبط در رادیو رسانید.
در سال ۱۳۴۲ علاوه بر تدریس سازبندی (ارکستراسیون) و اداره کلاس هورن در هنرستان عالی موسیقی، به عضویت شورای عالی موسیقی رادیو ایران در آمد و در همین زمان بود که ارکستر سمفونیک رادیو ایران را به نام ارکستر فارابی پایه‌گذاری کرد. این ارکستر توانست آثار آهنگ‌سازان ایران را مانند خود مرتضی حنانه، صدیقه شهنیا، فریدون ناصری، فریدون فرزانه، مصطفی کسروی و سیروس شهردار را اجراء و ضبط نماید. در سال‌های ۱۳۴۸ و ۱۳۴۹ وی سرپرستی و اجرای سلسله برنامه‌های آموزشی موسیقی ایرانی در تلویزیون را تحت عنوان «شناسایی موسیقی اصیل ایرانی» به همراه فرهنگ شریف، مرتضی نی داوود و حسین قوامی به عهده گرفت.
حنانه در سال ۱۳۴۵ از طرف رادیوی ایران و بنا به دعوت یونسکو به «تریبون انترناسیونال آهنگسازان رادیو و تلویزیون» اعزام شد و در آنجا قطعاتی از «ارتوریو» اثر خود را اجراء کرد که از رادیوی ایرلند و سوئیس پخش شد. پس از افتتاح سازمان «رادیو تلویزیون ملی ایران» حنانه در سمت مشاور سرپرستی اقدام به تأسیس کلاس‌هایی برای تعلیم فنّی خوانندگان نمود و ارکستر سازهای ایرانی را تشکیل داد.
#مرتضی_حنانه #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

در سال‌های پایانی دهه چهل با انحلال ارکستر فارابی و با توجّه به تجربه‌های سینمایی که در ایتالیا اندوخته بود به موسیقی فیلم روی آورد و با آفریده‌های خود توفیق بسیاری از فیلم‌های متوسط را نیز تضمین کرد.
او برای فیلم‌هایی همچون «فرار از تله»، «گُرگ بیزار»، «قصّه ماهان»، «سلام سرزمین من»، «موج»، «گلیم» و «تیرباران» موسیقی نوشته است. موسیقی سریال‌های تلویزیونی «هزاردستان» از کارهای اوست که آن را بر اساس پیش‌درآمدی در اصفهان از مرتضی نی‌داوود نوشته‌است. وی هزاردستان را در هفت قسمت نوشته و از نظر رنگارنگی تم‌ها، اثری بسیار پُرمایه است. این موسیقی مردمی‌ترین کار حنانه به‌شمار می‌آید و حال و هوای تهران سال ۱۳۲۰ را به‌خوبی منتقل می‌کند.امپرومپتوی راگیا، لالایی و قطعه‌ای بر روی شعری از نیما یوشیج، از آخرین کارهای او به شمار می‌رود.
وی در جشنواره شیراز قطعه «کاکوتی» را با ارکستر مجلسی تلویزیون اجراء کرد که موفّق به دریافت جایزهٔ «گراند مانسیون اسپسیال» گشت. در جشنواره دوّم نیز، قطعه «کاپریس برای پیانو و ارکستر» او به رهبری فرهاد مشکوة اجراء شد و سال ۱۳۵۰ موفق به دریافت جایزه بهترین آهنگ‌ساز برای فیلم فرار از تله به کارگردانی جلال مقدم می‌شود.
اثر «کاپریس برای پیانو و ارکستر» مهم‌ترین اثر مرتضی حنانه است که در طول سی سال و بر مبنای آخرین دست‌آوردهای ایشان روی موسیقی چندصدایی ایران نوشته شده‌است. این اثر با ارکستر سمفونیک تهران و رهبری فریدون ناصری در سال ۱۳۶۹ و ارکستر مجلسی تلویزیون ملّی ایران در سال ۱۳۴۷، اجراء اما ضبط نشد. در نهایت به دلیل اینکه اجراءهای این اثر هیچ وقت مورد تأیید ایشان قرار نگرفت (به نقل از خودش، درد بزرگ تکنیک اجرایی مانع آن بود) آن را «کاپریس لعنتی» نام نهاد.
#مرتضی_حنانه #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

مرتضی حنانه روز سه شنبه، ۲۴ مهر ۱۳۶۸، پس از گذراندن بیماری سرطان چشم از جهان فروبست. او همیشه آرزو داشت در کنار حکیم بزرگ ایران زمین؛ ابن سینا و در همدان به خاک سپرده شود که این خواسته‌اش امکان‌پذیر نشد و برخلاف وصیت او ، حنانه در امامزاده طاهر (کرج) به خاک سپرده شد.بزرگ‌ترین مشغله ذهنی مرتضی حنانه چندصدایی کردن موسیقی ایران بود. روز و شب در این فکر بود که برای آهنگ‌سازی از موسیقی ایران باید آن را چندصدایی کرد. کوشش‌های حنانه در این مورد او را به ابتکار هارمونی زوج رسانید که سال‌ها برای آن زحمت کشید و خود آن را به کار بست؛ ولی هارمونی زوج مورد پذیرش همه موسیقی‌دانان قرار نگرفت.
#مرتضی_حنانه #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

تصویری زیبا از استاد بهروز وثوقی و شاه ماهی موسیقی ایران بانو گوگوش
#بهروز_وثوقی #شاه_ماهی_موسیقی_ایران #گوگوش #فائقه_آتشین #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

انسان هیچگاه خشنود نیست! سرتاسرِ زندگی را به دنبال خشنودیِ خیالی می‌دود، خشنودی‌ای که به ندرت به دست می‌آید و وقتی هم که به دست آمد همان بیداری از خواب خوشحالی است: چون کشتیِ شکسته‌ای که بی‌دکل به بندرگاه وارد می‌شود‌. دست آخر هم تفاوتی نمی‌کند که در طول زندگی خوشبخت بوده یا بدبخت، چون زندگیِ وی چیزی جز یک اکنونِ گذرا نبوده و اکنون پایان یافته.
آرتور شوپنهاور

@caffe_khatereh

سفری کنیم به دوران طلایی ایران و شهر گل و بلبل و شعر و آواز "شیراز"
#کافه_خاطره
@caffe_khatereh

تصویری زیبا از شاه ماهی موسیقی ایران بانو گوگوش به همراه استاد روح الله مفیدی از پیشکسوتان سینمای ایران
#شاه_ماهی_موسیقی_ایران #گوگوش #روح_الله_مفیدی #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

در حیرتم از مرام این مردم پست 
این جماعت زنده کش مرده پرست 
تا هست به ذلت ببرندش به زبان
تا مرد به عزت ببرندش سر دست
اقبال لاهوری

@caffe_khatereh

صادق ماهرو در سوم فروردین ماه ۱۳۱۸ در تهران متولد شد. وی از ۱۸ سالگی، فعالیت هنری‌اش را با بازیگری در «تئاتر پارس» آغاز کرد و سپس از سال ۱۳۳۵ خورشیدی با دوبله در «استودیو اطلس‌فیلم» مشغول شد. او بیش از ۴۰ سال در حرفه صداپیشگی حضور داشت. تیپ‌های ماندگاری را صداپیشگی کرده‌است و «گوریل انگوری» با صدای او هنوز ماندگار است. آخرین حضور او به عنوان صداپیشه در مجموعهٔ تلویزیونی «مدار صفر درجه» بود.این صداپیشه در تاریخ ششم دی ماه ۱۳۹۳ ساعت ۵ بعد از ظهر به‌وقت تهران، پس از نزدیک به ۱۱ ماه کُما و به‌دلیل ابتلا به تومور مغزی، در سن ۷۵ سالگی در کلن آلمان درگذشت.
#صادق_ماهرو #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

مصاحبه ای با استاد ناصر ممدوح از پیشکسوتان دنیای دوبلاژ
#ناصر_ممدوح #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

تصویری زیبا از یادگار مرد هزار چهره ی سینمای ایران زنده یاد استاد رضا بیک ایمانوردی
جناب آقای بختیار ایمانوردی
#مرد_هزار_چهره_سینمای_ایران #رضا_بیک_ایمانوردی #بختیار_ایمانوردی #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

#ایرج_مهدیان #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

#ایرج_مهدیان #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

#هایده #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

#مهستی #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

#عهدیه #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

تصویری زیبا از استاد اسدالله یکتا به همراه همسر محترمشان
#اسدالله_یکتا #کافه_خاطره
@caffe_khatereh

خودت را
به هيچ زباني
براي كسي
ترجمه نكن
آنكس كه دوستت دارد
بايد همه آنچه كه هستي را
از لا به لاي حرف هاي نگفته ات
از عمق نگاه ساده ات از
حسادت دستهاي مهربانت
بفهمد
آدمها رااز روی عکس هایشان نشناسید…
آدمها ازبی حوصلگی هایشان…
ازخستگی هایشان…
ازدلتنگی ها…
ازغصه هايشان…
عکس نمی گیرند!
@caffe_khatereh

خسرو خسروشاهی ۷ دی ۱۳۲۰ در شهر تهران متولد شده‌است.در سال ۱۳۴۰ با راهنمایی و معرفی استاد احمد رسول زاده - شوهر خواهرش - وارد حرفه دوبلاژ می‌شود. همسر وی منصوره کاتبی است که در زمینهٔ دوبله فعالیت دارد. او از بهترین و سرشناس‌ترین دوبلورهای ایرانی است و از شاگردان ایشان رضا نوروزی و پیمان برازنده می‌توان اشاره کرد. صدای ماندگار و گوش‌نواز وی در بین ایرانیان طرفداران بسیاری دارد. خاطرهٔ دوبلهٔ بیشتر فیلم‌های آلن دلون ،آمیتاب باچان، آل پاچینو و داستین هافمن با صدای خسروشاهی گره خورده و از خاطر دوستدارانش نخواهد رفت. همچنین صدای او در فیلم‌های ایرانی قبل از انقلاب، به جای فرزان دلجو و در سینمای بعد از انقلاب به جای بازیگرانی چون بیژن امکانیان، ابوالفضل پورعرب، جهانگیر الماسی، پرویز پورحسینی و … شنیده شد.
در ۹ بهمن ۱۳۹۷ در مراسم افتتاحیه سی‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر آئین بزرگداشت خسرو خسروشاهی برگزار و از وی تقدیر شد.
#خسرو_خسروشاهی #کافه_خاطره
@caffe_khatereh