#ضرورت_معرفت_امام (۴۸)
#آیه_مودت (۲۹) #تبری (۴۳۳)
✅ موّدت فی القربی؛ روح بندگی خداوند
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_چهل_و_هشتم
🔻بنا بر آنچه در دو قسمت قبل (اینجا) و (اینجا) گفته شد حب فی الله در مقـام تحّقق به حب و بغض فی القربی بر‌می‌گردد. و این همان است که اصل و روح بنـدگی خـدا را تشـکیل میدهد.
← یعنی تنها کسـی بندگی خدا را میکند که اهلبیت علیهم السلام را دوست بدارد و دشمن ایشان را دشمن بدارد و با دوستان ایشان به خاطر دوستی با اهلبیت علیهم السلام دوستی کند و با دشمنان ایشان هم به خاطر دشمنی با ایشان، دشمن باشد و به طور کّلی همه حب و بغض هایش به خاطر اهلبیت علیهم‌السلام باشد، جز آنچه آنها می‌پسندند نپسندد و جز از آنچه آنها از آن کراهت دارند، ناخشـنود نباشد.
←این،حقیقت ایمان و روح بندگی خداست و کسـی که راهی به سوي قرب خدا و رضاي او می‌جوید، باید #صرفا از این طریق حرکت نماید:
📖 قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِيلًا{۵۷/فرقان}
#ترجمه : بگـو (ای پیـامبر): به خـاطر انجـام رسـالتم از شـما مزدی نمیخواهم مگر اینکه کسـی بخواهـد به سوی پروردگـارش راهی را برگزیند.
✅🔚راهی که خدا در پیش روی چنین کسی نهاده است، « مودت فی‌القربی» است. بنابراین هر چند تعبیر «اجر» در اینجا به کار رفته است، ولی در واقع از طریق مودت فی القربی، خود انسـان است که بهره منـد میگردد و اهـل بیت علیهم‌السلام نیازی به این مودت ندارند.
ّ
📖 قُلْ مَا سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ ۖ{۴۷/سبأ}
#ترجمه : بگو (ای پیامبر): مزدی که به خاطر انجام رسالتم از شماخواسته ام، برای خودتان است.
✅🔚 با توجه به مباحث فوق ، سـِر این همه تأکیدي که در روایات ما بر مسأله «محبت » اهلبیت علیهم‌السلام و «بغض» دشمنان ایشان شده است، روشن میگردد. یکی از تعابیري که در این خصوص به کار رفته این است که ولایت ایشان و بغض نسبت به دشمنان ایشان، محکمترین دستگیره های ایمان است.
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
🔸عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السّلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) لِاَصْحَابِهِ اَیُّ عُرَی الْاِیمَانِ اَوْثَقُ فَقَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ اَعْلَمُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الصَّلَاةُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الزَّکَاةُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الصِّیَامُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الْحَجُّ وَ الْعُمْرَةُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الْجِهَادُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلِکُلِّ مَا قُلْتُمْ فَضْلٌ وَ لَیْسَ بِهِ وَ لَکِنْ اَوْثَقُ عُرَی الْاِیمَانِ الْحبّ فِی اللَّهِ وَ الْبُغْضُ فِی اللَّهِ وَ تَوَالِی اَوْلِیَاءِ اللَّهِ وَ التَّبَرِّی مِنْ اَعْدَاءِ اللَّهِ.(۱-ر.ک: تصویر الحاقی)
#ترجمه : رسولخـداصـلی الله علیه و آله وسـلم به اصـحاب خود فرمودند: «کدام یک از دسـتگیره های ایمان محکمتر است؟ اصـحاب گفتنـد: خـدا و رسـولش بهـتر می‌داننـد. و برخی گفتنـد: #نمـاز . و برخی گفتنـد: #زکـات. و برخی دیگرگفتنـد: #روزه. و برخی گفتند: #حج و عمره. و بعضی گفتند: جهاد. ←آنگاه پیامبرخدا صـلی الله علیه و آله وسـلم فرمودند: هر یک از مواردي که گفتید فضـیلت دارد ولی هیچ یک محکمترین پـایه ایمـان نیست. محکمترین پـایه ایمان عبارت است از حب به خاطر خـدا و بغض به خاطر خـدا، و دوستی کردن با اولیاي خدا و بیزاري جستن از دشمنان خدا.»
✅🔚اولیاي خدا کسانی هسـتند که خداوند در #حدیث_کساء ایشان را معرفی فرموده و دشـمنان خدا، دشـمنان آنها هستند.
دوستی و دشـمنی به خاطر خـدا عبارت است از اینکه آنچه محبوب اولیای خـداست دوست بداریم و آنچه مبغوض ایشان است ، دشـمن داشته باشیم.
رسول خدا صلی‌الله علیه و آله میفرمایند:
🔸وِلايَةُ عَلِي بنِ ابيطالِبِ وِلايَةُ اللّهِ عزّوجلّ و حُبُّهُ عِبادَةُ اللّهِ و اتّباعُهُ فَريضَةُ اللّهِ و اَولياءُهُ اَولياءُ اللّهِ و اعدائُهُ اَعداءُ اللّهِ و حَربُهُ حَربُ اللّهِ و سِلمُهُ سِلمُ اللّهِ عزّوجلّ.(۲)
#ترجمه : «ولایت علی بن ابی طالب ولایت خـداي عزوجل است. و دوست داشـتن او عبادت خداست. و پیروي از او ازطرف خدا واجب است. و دوستان او دوسـتان خدا، و دشـمنان او دشمنان خدا هستند.جنگ با او جنگ با خداست. و تسلیم بودن نسبت به او، تسلیم بودن نسبت به خداي عزوجل است.»
✅🔚بـا این ترتیب « تبری» از دشـمنان خـدا، به بیزاری جسـتن از دشـمنان اهـلبیت علیهم السلام است. این تبری لازمه قبول ولایت اهلبیت علیهم‌السلام می‌باشد و از آن جدانشدنی نیست.
۱- اصول کافی کتاب الایمان و الکفر باب الحب فی الله و البغض فی الله ح۶
۲- بحارالانوار ج۳۸ ص۳۱-۳۲
➖➖➖➖
@borrhan
#آیه_مودت (۲۹) #تبری (۴۳۳)
✅ موّدت فی القربی؛ روح بندگی خداوند
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_چهل_و_هشتم
🔻بنا بر آنچه در دو قسمت قبل (اینجا) و (اینجا) گفته شد حب فی الله در مقـام تحّقق به حب و بغض فی القربی بر‌می‌گردد. و این همان است که اصل و روح بنـدگی خـدا را تشـکیل میدهد.
← یعنی تنها کسـی بندگی خدا را میکند که اهلبیت علیهم السلام را دوست بدارد و دشمن ایشان را دشمن بدارد و با دوستان ایشان به خاطر دوستی با اهلبیت علیهم السلام دوستی کند و با دشمنان ایشان هم به خاطر دشمنی با ایشان، دشمن باشد و به طور کّلی همه حب و بغض هایش به خاطر اهلبیت علیهم‌السلام باشد، جز آنچه آنها می‌پسندند نپسندد و جز از آنچه آنها از آن کراهت دارند، ناخشـنود نباشد.
←این،حقیقت ایمان و روح بندگی خداست و کسـی که راهی به سوي قرب خدا و رضاي او می‌جوید، باید #صرفا از این طریق حرکت نماید:
📖 قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِيلًا{۵۷/فرقان}
#ترجمه : بگـو (ای پیـامبر): به خـاطر انجـام رسـالتم از شـما مزدی نمیخواهم مگر اینکه کسـی بخواهـد به سوی پروردگـارش راهی را برگزیند.
✅🔚راهی که خدا در پیش روی چنین کسی نهاده است، « مودت فی‌القربی» است. بنابراین هر چند تعبیر «اجر» در اینجا به کار رفته است، ولی در واقع از طریق مودت فی القربی، خود انسـان است که بهره منـد میگردد و اهـل بیت علیهم‌السلام نیازی به این مودت ندارند.
ّ
📖 قُلْ مَا سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ ۖ{۴۷/سبأ}
#ترجمه : بگو (ای پیامبر): مزدی که به خاطر انجام رسالتم از شماخواسته ام، برای خودتان است.
✅🔚 با توجه به مباحث فوق ، سـِر این همه تأکیدي که در روایات ما بر مسأله «محبت » اهلبیت علیهم‌السلام و «بغض» دشمنان ایشان شده است، روشن میگردد. یکی از تعابیري که در این خصوص به کار رفته این است که ولایت ایشان و بغض نسبت به دشمنان ایشان، محکمترین دستگیره های ایمان است.
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
🔸عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السّلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) لِاَصْحَابِهِ اَیُّ عُرَی الْاِیمَانِ اَوْثَقُ فَقَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ اَعْلَمُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الصَّلَاةُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الزَّکَاةُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الصِّیَامُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الْحَجُّ وَ الْعُمْرَةُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الْجِهَادُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلِکُلِّ مَا قُلْتُمْ فَضْلٌ وَ لَیْسَ بِهِ وَ لَکِنْ اَوْثَقُ عُرَی الْاِیمَانِ الْحبّ فِی اللَّهِ وَ الْبُغْضُ فِی اللَّهِ وَ تَوَالِی اَوْلِیَاءِ اللَّهِ وَ التَّبَرِّی مِنْ اَعْدَاءِ اللَّهِ.(۱-ر.ک: تصویر الحاقی)
#ترجمه : رسولخـداصـلی الله علیه و آله وسـلم به اصـحاب خود فرمودند: «کدام یک از دسـتگیره های ایمان محکمتر است؟ اصـحاب گفتنـد: خـدا و رسـولش بهـتر می‌داننـد. و برخی گفتنـد: #نمـاز . و برخی گفتنـد: #زکـات. و برخی دیگرگفتنـد: #روزه. و برخی گفتند: #حج و عمره. و بعضی گفتند: جهاد. ←آنگاه پیامبرخدا صـلی الله علیه و آله وسـلم فرمودند: هر یک از مواردي که گفتید فضـیلت دارد ولی هیچ یک محکمترین پـایه ایمـان نیست. محکمترین پـایه ایمان عبارت است از حب به خاطر خـدا و بغض به خاطر خـدا، و دوستی کردن با اولیاي خدا و بیزاري جستن از دشمنان خدا.»
✅🔚اولیاي خدا کسانی هسـتند که خداوند در #حدیث_کساء ایشان را معرفی فرموده و دشـمنان خدا، دشـمنان آنها هستند.
دوستی و دشـمنی به خاطر خـدا عبارت است از اینکه آنچه محبوب اولیای خـداست دوست بداریم و آنچه مبغوض ایشان است ، دشـمن داشته باشیم.
رسول خدا صلی‌الله علیه و آله میفرمایند:
🔸وِلايَةُ عَلِي بنِ ابيطالِبِ وِلايَةُ اللّهِ عزّوجلّ و حُبُّهُ عِبادَةُ اللّهِ و اتّباعُهُ فَريضَةُ اللّهِ و اَولياءُهُ اَولياءُ اللّهِ و اعدائُهُ اَعداءُ اللّهِ و حَربُهُ حَربُ اللّهِ و سِلمُهُ سِلمُ اللّهِ عزّوجلّ.(۲)
#ترجمه : «ولایت علی بن ابی طالب ولایت خـداي عزوجل است. و دوست داشـتن او عبادت خداست. و پیروي از او ازطرف خدا واجب است. و دوستان او دوسـتان خدا، و دشـمنان او دشمنان خدا هستند.جنگ با او جنگ با خداست. و تسلیم بودن نسبت به او، تسلیم بودن نسبت به خداي عزوجل است.»
✅🔚بـا این ترتیب « تبری» از دشـمنان خـدا، به بیزاری جسـتن از دشـمنان اهـلبیت علیهم السلام است. این تبری لازمه قبول ولایت اهلبیت علیهم‌السلام می‌باشد و از آن جدانشدنی نیست.
۱- اصول کافی کتاب الایمان و الکفر باب الحب فی الله و البغض فی الله ح۶
۲- بحارالانوار ج۳۸ ص۳۱-۳۲
➖➖➖➖
@borrhan
Telegram
attach 📎
👆🏻 صالح بن سهل از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرد که فرمودند: هر کس ما را دوست بدارد و دشمن ما را بی آنکه کینه‌ای از او در امور دنیا داشته باشد دشمن بدارد، بعد با همین وضع بمیرد و خداوند را ملاقات کند، اگر به اندازه کف دریا گناه داشته باشد، خداوند او را می‌آمرزد. ( ثواب الأعمال، ص ١٧٠، ثواب من أحب آل محمد ع و أبغض عدوهم في الله تعالى )
🔰 یکی از آثار جالب توجه برائت و بيزاری از دشمنان:
از جناب بزنطی نقل است که امام رضا علیه السّلام به من نوشتند که حضرت باقر علیه السّلام فرمودند: هرکس مایل است بین او و خداوند حجابی نباشد تا به خداوند نظر کند و خداوند به او توجه نماید، باید دوست بدارد آل محمّد را و از دشمنان آنها بیزاری جوید و پیرو ائمه از آل محمّد باشد. وقتی چنین بود، توجه به خداوند نموده و خداوند نیز متوجه اوست. ( قرب الإسناد، ص ٣۵١ )
علامه مجلسی رحمه الله:
نظره إلی الله کنایة عن غایة المعرفة بحسب طاقته و قابلیته و نظر الله إلیه کنایة عن نهایة اللطف و الرحمة.
نگاه کردن به خداوند، کنایه از کمال معرفت است به حسب طاقت و قابلیت او، و نگاه خداوند به بنده، کنایه از کمال لطف و مرحمت است. ( بحارالأنوار، ج ٢٧ ص ۵٢ )
🔶 اگر فقط ذره‌ای محبت دشمنان را داشته باشیم، مانعی دارد؟!
عیاشی به سندش از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرده که درباره آیه: «وَ إِنْ تُبْدُوا ما فِی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللَّهُ فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ. بقره ۲۸۴» یعنی: "و اگر آنچه در دل‌های خود دارید، آشکار یا پنهان کنید، خداوند شما را به آن محاسبه میکند؛ آنگاه هرکس را بخواهد می‌بخشد، و هرکس را بخواهد عذاب میکند." فرمودند: سزاوار است که خداوند داخل بهشت نکند کسی را که در دلش به اندازه یک دانه خردل محبت آن دو را داشته باشد. ( تفسیر العیاشی، ج ١ ص ١۵۶، رقم ۵٢٨ - مدرک دیگر در تصویر الحاقی)
محکمترین دستاویز ما چیست؟!
ابی علی طایی گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: کدام یک از دستاویزهای ایمان محکمتر است؟ عرض کردند: خداوند و پیامبرش بهتر می‌دانند. فرمودند: جواب بدهید! عرض کردند: #نماز . فرمودند: نماز با اهمیت است، ولی آن نیست. گفتند: #زکات . فرمودند: زکات نیز اهمیت زیاد دارد، ولی محکمترین آنها نیست. گفتند: #روزه ماه رمضان. فرمودند: روزه ماه رمضان دارای اهمیت است، ولی آن نیست. گفتند: #حج و عمره. فرمودند: حج و عمره اهمیت دارد، ولی آن نیست. گفتند: پس جهاد در راه خداوند. فرمودند: جهاد در راه خدا دارای اهمیت است، ولی آن نیست. عرض کردند: پس خداوند و پیامبرش می‌دانند. امام توضیح دادند: پیامبر اکرم فرمودند: محکمترین دستاویز ایمان، دوستی در راه خداوند و دشمنی در راه خداوند، و دوستی با دوست خدا و دشمنی با دشمن اوست. ( المحاسن، ص ١۶۵، رقم ١٢١ )
❌ يا کور باش يا بينا!
ابن إدريس رحمه الله به سندش نقل کرده که مردی خدمت حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام رسید و گفت: یا امیرالمؤمنین! من تو را دوست دارم و فلانی را هم دوست دارم ( و یکی از دشمنان را نام برد ) فرمودند: اکنون تو یک چشم سالم داری، یا کور باش یا بينا! ( السرائر، ج ٣ ص ۶٣٩، و مما استطرفناه من كتاب أنس العالم تصنيف الصفواني )
📢 برائت نباید ضعیف باشد:
به امام صادق علیه السّلام عرض کردند: شخصی شما را دوست می‌دارد، ولی در بیزاری از دشمنانتان ضعیف است. حضرت فرمودند : هیهات، دروغ می‌گوید کسی که مدعی است ما را دوست می‌دارد، ولی از دشمنان ما بیزاری نمی‌جوید. ( مصدر سابق )
✅🔚این فقط نمونه‌ای از روایات این بحث بود که علامه مجلسی رحمه الله در کتاب شریف بحارالأنوار ( ج ٢٧ ص ۵٠ ) آن را گرد آورده است.
➖➖➖➖
@borrhan
🔰 یکی از آثار جالب توجه برائت و بيزاری از دشمنان:
از جناب بزنطی نقل است که امام رضا علیه السّلام به من نوشتند که حضرت باقر علیه السّلام فرمودند: هرکس مایل است بین او و خداوند حجابی نباشد تا به خداوند نظر کند و خداوند به او توجه نماید، باید دوست بدارد آل محمّد را و از دشمنان آنها بیزاری جوید و پیرو ائمه از آل محمّد باشد. وقتی چنین بود، توجه به خداوند نموده و خداوند نیز متوجه اوست. ( قرب الإسناد، ص ٣۵١ )
علامه مجلسی رحمه الله:
نظره إلی الله کنایة عن غایة المعرفة بحسب طاقته و قابلیته و نظر الله إلیه کنایة عن نهایة اللطف و الرحمة.
نگاه کردن به خداوند، کنایه از کمال معرفت است به حسب طاقت و قابلیت او، و نگاه خداوند به بنده، کنایه از کمال لطف و مرحمت است. ( بحارالأنوار، ج ٢٧ ص ۵٢ )
🔶 اگر فقط ذره‌ای محبت دشمنان را داشته باشیم، مانعی دارد؟!
عیاشی به سندش از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرده که درباره آیه: «وَ إِنْ تُبْدُوا ما فِی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللَّهُ فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ. بقره ۲۸۴» یعنی: "و اگر آنچه در دل‌های خود دارید، آشکار یا پنهان کنید، خداوند شما را به آن محاسبه میکند؛ آنگاه هرکس را بخواهد می‌بخشد، و هرکس را بخواهد عذاب میکند." فرمودند: سزاوار است که خداوند داخل بهشت نکند کسی را که در دلش به اندازه یک دانه خردل محبت آن دو را داشته باشد. ( تفسیر العیاشی، ج ١ ص ١۵۶، رقم ۵٢٨ - مدرک دیگر در تصویر الحاقی)
محکمترین دستاویز ما چیست؟!
ابی علی طایی گوید: حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: کدام یک از دستاویزهای ایمان محکمتر است؟ عرض کردند: خداوند و پیامبرش بهتر می‌دانند. فرمودند: جواب بدهید! عرض کردند: #نماز . فرمودند: نماز با اهمیت است، ولی آن نیست. گفتند: #زکات . فرمودند: زکات نیز اهمیت زیاد دارد، ولی محکمترین آنها نیست. گفتند: #روزه ماه رمضان. فرمودند: روزه ماه رمضان دارای اهمیت است، ولی آن نیست. گفتند: #حج و عمره. فرمودند: حج و عمره اهمیت دارد، ولی آن نیست. گفتند: پس جهاد در راه خداوند. فرمودند: جهاد در راه خدا دارای اهمیت است، ولی آن نیست. عرض کردند: پس خداوند و پیامبرش می‌دانند. امام توضیح دادند: پیامبر اکرم فرمودند: محکمترین دستاویز ایمان، دوستی در راه خداوند و دشمنی در راه خداوند، و دوستی با دوست خدا و دشمنی با دشمن اوست. ( المحاسن، ص ١۶۵، رقم ١٢١ )
❌ يا کور باش يا بينا!
ابن إدريس رحمه الله به سندش نقل کرده که مردی خدمت حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام رسید و گفت: یا امیرالمؤمنین! من تو را دوست دارم و فلانی را هم دوست دارم ( و یکی از دشمنان را نام برد ) فرمودند: اکنون تو یک چشم سالم داری، یا کور باش یا بينا! ( السرائر، ج ٣ ص ۶٣٩، و مما استطرفناه من كتاب أنس العالم تصنيف الصفواني )
📢 برائت نباید ضعیف باشد:
به امام صادق علیه السّلام عرض کردند: شخصی شما را دوست می‌دارد، ولی در بیزاری از دشمنانتان ضعیف است. حضرت فرمودند : هیهات، دروغ می‌گوید کسی که مدعی است ما را دوست می‌دارد، ولی از دشمنان ما بیزاری نمی‌جوید. ( مصدر سابق )
✅🔚این فقط نمونه‌ای از روایات این بحث بود که علامه مجلسی رحمه الله در کتاب شریف بحارالأنوار ( ج ٢٧ ص ۵٠ ) آن را گرد آورده است.
➖➖➖➖
@borrhan
Telegram
attach 📎
🔸فرازی از گزارش انجیلی درباره آزمایش های حضرت عیسی که پس از آن به آغاز دعوت و نشر تعالیم خود پرداختند↓
انجیل متی ، باب ۴ : بند ۱ _ ۱۱
« آنگاه روح، عیسی را به بیابان هدایت کرد تا ابلیس وسوسه‌اش کند. عیسی پس از آنکه چهل شبانه‌روز را در #روزه سپری کرد گرسنه شد. آنگاه وسوسه گر نزدش آمد و گفت: «اگر پسر خدایی، به این سنگها بگو نان شوند!» دیگر بار، ابلیس او را بر فراز کوهی بس بلند برد و همۀ حکومتهای جهان را با تمام شکوه و جلالشان به او نشان داد و گفت: «اگر در برابرم به خاک افتی و مرا سجده کنی، این همه را به تو خواهم بخشید.» عیسی به او گفت: «دور شو ای شیطان! زیرا نوشته شده است: خداوند، خدای خود را بپرست و تنها او را عبادت کن.» آنگاه ابلیس او را رها کرد و فرشتگان آمده، خدمتش کردند.
https://bible.com/bible/118/mat.4.1-11.NMV
🔸نمونه ای از روایات اسلامی درباره وسوسه #ابلیس نسبت به حضرت عیسی علیه السلام و پیروزی ایشان در امتحان را در اسکن الحاقی مشاهده می‌فرمایید
✍✍ حال پاسخ به سوالی دیگر اگر گفته شود که : حضرت موسی در آن بشارت کتاب تثنیه برای وداع با بنی اسرائیل ، دارد گذشته و خط سیرشان ، پس از خروج از مصر را یادآوری میکند و اساسا هنگام وداع جایی نیست که از آینده پیشگویی کند!
پاسخ می‌دهیم: هر چند نقد تفصیلی این ادعا در مطالب پیشین گذشت. اما چرا آیا سخنرانی وداع ، جای پیشگویی آینده نیست؟
صاحب این شبهه ، گویی به جایگاه "پیشگویی" در بین انبیای بنی اسرائیل و کتب عهد عتیق آگاه نیست. و خبر از آینده را امر کم اهمیتی میداند.
اولا . دقت کنید که خبر دادن از وقایع و نبوت های الهی در آینده ، امر بی اهمیتی نیست که گفته شود جای آن نبود!
دوم . در همین تورات می‌خوانیم که حضرت یعقوب در بستر مرگ ، فرزندانش را پیش خواند تا از آینده به ایشان خبر دهد :
کتاب پیدایش ، باب ۴۹ : بند ۱
«آنگاه یعقوب پسرانش را فرا خواند و گفت: »گرد آیید تا شما را از آنچه در آینده بر شما واقع خواهد شد آگاه کنم.»
https://bible.com/bible/118/gen.49.1.NMV
بلکه در همین کتاب تثنیه و همین سخنان پایانی حضرت موسی علیه‌السلام هم مواردی از پیشگویی آینده می‌بینیم :
🔸پیشگویی ظهور پیامبری در بین برادران بنی اسرائیل در کتاب تثنیه ، باب ۱۸: بند ۱۸
«نبی ای برای ایشان از میان برادرانشان همچون تو بر خواهم انگیخت و کلام خود را در دهان وی خواهم نهاد، تا هرآنچه به او فرمان میدهم به ایشان بازگوید.»
https://bible.com/bible/118/deu.18.18.NMV
🔸پیشگویی انحراف و عصیان بنی اسرائیل در کتاب تثنیه ، باب ۳۱ : بند ۲۷ _ ۲۹
«زیرا من از ِعصیانگری و گردنکشی شما آگاهم. اینک حتی امروز که هنوز زنده و در میان شمایم بر خداوند ِعصیان می‌ورزید، پس چقدر بیشتر پس از درگذشتم؟ تمامی مشایخ قبایل خود و صاحب منصبان خویش را نزد من گرد آورید تا این سخنان را به گوش آنها برسانم و آسمان و زمین را بر آنان شاهد بگیرم. از آن رو که میدانم پس از درگذشتم، خویشتن را به تمامی فاسد خواهید ساخت و از راهی که به شما فرمان دادم، گمراه خواهید شد. در روزهای آینده به مصیبت گرفتار خواهید شد، زیرا آنچه را که در نظر خداوند بد است به جا خواهید آورد و با اعمال دست خود، خداوند را خشمگین خواهید ساخت.«
https://bible.com/bible/118/deu.31.27-29.NMV
پس شبهه مطرح شده کاملا سست است!
در قسمت بعد تفسیر رسمی و غالب یهود را از آن آیات با هم بررسی می‌کنیم. تفسیری که قبل از ظهور اسلام در تلمود بابلی بیان شده بود.
➖➖➖➖
@borrhan
@hekmatenabavi
انجیل متی ، باب ۴ : بند ۱ _ ۱۱
« آنگاه روح، عیسی را به بیابان هدایت کرد تا ابلیس وسوسه‌اش کند. عیسی پس از آنکه چهل شبانه‌روز را در #روزه سپری کرد گرسنه شد. آنگاه وسوسه گر نزدش آمد و گفت: «اگر پسر خدایی، به این سنگها بگو نان شوند!» دیگر بار، ابلیس او را بر فراز کوهی بس بلند برد و همۀ حکومتهای جهان را با تمام شکوه و جلالشان به او نشان داد و گفت: «اگر در برابرم به خاک افتی و مرا سجده کنی، این همه را به تو خواهم بخشید.» عیسی به او گفت: «دور شو ای شیطان! زیرا نوشته شده است: خداوند، خدای خود را بپرست و تنها او را عبادت کن.» آنگاه ابلیس او را رها کرد و فرشتگان آمده، خدمتش کردند.
https://bible.com/bible/118/mat.4.1-11.NMV
🔸نمونه ای از روایات اسلامی درباره وسوسه #ابلیس نسبت به حضرت عیسی علیه السلام و پیروزی ایشان در امتحان را در اسکن الحاقی مشاهده می‌فرمایید
✍✍ حال پاسخ به سوالی دیگر اگر گفته شود که : حضرت موسی در آن بشارت کتاب تثنیه برای وداع با بنی اسرائیل ، دارد گذشته و خط سیرشان ، پس از خروج از مصر را یادآوری میکند و اساسا هنگام وداع جایی نیست که از آینده پیشگویی کند!
پاسخ می‌دهیم: هر چند نقد تفصیلی این ادعا در مطالب پیشین گذشت. اما چرا آیا سخنرانی وداع ، جای پیشگویی آینده نیست؟
صاحب این شبهه ، گویی به جایگاه "پیشگویی" در بین انبیای بنی اسرائیل و کتب عهد عتیق آگاه نیست. و خبر از آینده را امر کم اهمیتی میداند.
اولا . دقت کنید که خبر دادن از وقایع و نبوت های الهی در آینده ، امر بی اهمیتی نیست که گفته شود جای آن نبود!
دوم . در همین تورات می‌خوانیم که حضرت یعقوب در بستر مرگ ، فرزندانش را پیش خواند تا از آینده به ایشان خبر دهد :
کتاب پیدایش ، باب ۴۹ : بند ۱
«آنگاه یعقوب پسرانش را فرا خواند و گفت: »گرد آیید تا شما را از آنچه در آینده بر شما واقع خواهد شد آگاه کنم.»
https://bible.com/bible/118/gen.49.1.NMV
بلکه در همین کتاب تثنیه و همین سخنان پایانی حضرت موسی علیه‌السلام هم مواردی از پیشگویی آینده می‌بینیم :
🔸پیشگویی ظهور پیامبری در بین برادران بنی اسرائیل در کتاب تثنیه ، باب ۱۸: بند ۱۸
«نبی ای برای ایشان از میان برادرانشان همچون تو بر خواهم انگیخت و کلام خود را در دهان وی خواهم نهاد، تا هرآنچه به او فرمان میدهم به ایشان بازگوید.»
https://bible.com/bible/118/deu.18.18.NMV
🔸پیشگویی انحراف و عصیان بنی اسرائیل در کتاب تثنیه ، باب ۳۱ : بند ۲۷ _ ۲۹
«زیرا من از ِعصیانگری و گردنکشی شما آگاهم. اینک حتی امروز که هنوز زنده و در میان شمایم بر خداوند ِعصیان می‌ورزید، پس چقدر بیشتر پس از درگذشتم؟ تمامی مشایخ قبایل خود و صاحب منصبان خویش را نزد من گرد آورید تا این سخنان را به گوش آنها برسانم و آسمان و زمین را بر آنان شاهد بگیرم. از آن رو که میدانم پس از درگذشتم، خویشتن را به تمامی فاسد خواهید ساخت و از راهی که به شما فرمان دادم، گمراه خواهید شد. در روزهای آینده به مصیبت گرفتار خواهید شد، زیرا آنچه را که در نظر خداوند بد است به جا خواهید آورد و با اعمال دست خود، خداوند را خشمگین خواهید ساخت.«
https://bible.com/bible/118/deu.31.27-29.NMV
پس شبهه مطرح شده کاملا سست است!
در قسمت بعد تفسیر رسمی و غالب یهود را از آن آیات با هم بررسی می‌کنیم. تفسیری که قبل از ظهور اسلام در تلمود بابلی بیان شده بود.
➖➖➖➖
@borrhan
@hekmatenabavi
Telegram
attach 📎
#ضرورت_معرفت_امام (۵۵)
✅ ایمان و عمل صالح ؛ دو شرط لازم برای سعادت
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
🔻همانگونه که در قسمت قبل بیان شد به طور کلی پذیرفته شدن اعمال دو شـرط دارد:
یکی اینکه طبق آنچه خداوند مقرر فرموده انجام شود ؛ دوم آنکه انجام دهنده اهل ایمان و معرفت امامان علیهم‌السلام باشد.
این هر دو شـرط براي پذیرفته شدن اعمال از انسان لازم است. اگر کاری فی حّد نفسه خوب باشد، مانند نماز، اما انجام دهنده اهل ولایت و معرفت نباشـد، انجام آن هیچ فایده اي ندارد و مانند آن است که شـخص اصـلا نمازی نخوانده باشد. همانطور که اگر کسـی بـدون وضو نماز گزارد، آن عمل در واقع نماز نیست؛
منکر امام علیه السلام هم اگر یکسـری اعمال خارجی شبیه نماز انجام دهـد، در واقع عبادت نماز را به جا نیاورده است .چون همانطور که قبلاً بیان شـد ولایت و معرفت ائمه علیهم السلام روح هر عبادی و حقیقت ایمان است که بدون آن هیچ عمل خوب و شایسـته ای برای انسان مفید فایده نیست.
لذا امام صادق علیه السلام در ادامه فرمایش خود درباره سخن ابوالخّطاب چنین فرمودند:
🔸إِنَّ اللَّهَ عزّوجلّ یَقُولُ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیها بِغَیْرِ حِسابٍ (۱) وَ یَقُولُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاهًًْ طَیِّبَهًًْ.(۲) اسکن
#ترجمه : «خـداي عزوجـل میفرمایـد: «مردان و زنانی که کار شایسـته انجام دهنـد در حالیکه با ایمان باشـند، وارد بهشت می‌شونـد و بـدون حساب در آنجا روزي داده می‌شونـد.» و نیز میفرمایـد: «هر مرد و زنی که کارشایسـته انجام دهـد در حالیکه ایمان دارد، او را به زندگی پاکی، زنده میداریم.»
✅🔚عمـل شایسـته،کـاری است که بـا نظر به خود عمـل، نیکو و خوب است. اما فاعل و انجام دهنـده عمل صالـح نیز در اینکه آن عمل فایـده داشـته باشـد و مقبول درگاه الهی قرار گیرد، کاملا مؤثر است. اگر فاعل آن، اهل ایمان باشد، عمل مقبول است. و گر نه در جهت عاقبت به خیري و سـعادت اخروی او فایده‌ای ندارد، هر چند ممکن است در دنیا منشأ خیرات و برکاتی گردد، یا حتی در آخرت سبب بعضی تخفیف‌ها در عذاب شود، ولی مطابق سنت الهی موجب سعادت اخروی نمیگردد.
🔻اصولا تفاوت بین اسلام به معنای ظاهری آن و ایمان در همین امر خلاصه میشود.
امام صادق علیه‌السلام میفرمایند:
🔸الْإِسْلَامُ هُوَ الظَّاهِرُ الَّذِی عَلَیْهِ النَّاسُ شَهَادَهًُْ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ إِقَامُ الصَّلَاهًِْ وَ إِیتَاءُ الزَّکَاهًِْ وَ حِجُ الْبَیْتِ وَ صِیَامُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَهَذَا الْإِسْلَامُ. وَ قَالَ: الْإِیمَانُ مَعْرِفَهًُْ هَذَا الْأَمْرِ مَعَ هَذَا فَإِنْ أَقَرَّ بِهَا وَ لَمْ یَعْرِفْ هَذَا الْأَمْرَ، کَانَ مُسْلِماً وَ کَانَ ضَالًّا.(۳)
#ترجمه : «اسـلام همین صورت ظاهری است که مردم دارنـد: شـهادت به این که شایسـته پرستشـی جز خدا نیست، و اینکه حضـرت محمد صلی‌الله علیه و آله وسـلم بنـده و فرسـتاده اوست، و گزاردن #نماز و دادن زکات و به جا آوردن #حـج خانه خدا و #روزه گرفتن ماه #رمضان . این، اسلام است. و ایمان عبارت است از شناخت این امر (امامت و ولایت) علاوه بر این(اسلام). پس اگر به اسلام اقرار نماید، ولی معرفت نسبت به امر امامت و ولایت نداشته باشد، مسلمان هست ولی در عین حال گمراه می‌باشد.»
✅🔚✅ اسـلام بدون ایمان، یک صورت ظاهر بیش نیست. و عمل در صورتی واقعا عبادت خداست که برخاسته و نشأت گرفته از باور قلبی و تسـلیم شـخص نسـبت به پروردگار متعال باشـد. و آنچنانکه در احادیث تعبیر شـده مؤمن کسـی است که عمل او نشان دهنـده یقین و بـاور قلبی‌اش باشـد.
←←ارزش عبـادت در حقیقت به همـان یقین قلبی مربوط است. اما وقتی چنین باور و یقینی در کار نباشد، عملی یک صورت ظاهري بدون محتواست و هیچ ارزشـی ندارد.←با این ترتیب ممکن است شـخص مسلمان باشد و آثـار فقهی اسـلام در دنیـا بر او مترّتب گردد، امـا در واقع گمراه باشـد. زیرا هـدایت، به تحّقق ایمان، محّقق میشود نه اسـلامِ بدون ایمان.
۱- آیه ۴۰/سوره غافر
۲- آیه ۹۹/سوره نحل
۳-اصول کافی ج۲ص۲۴، کتاب الایمان و الکفر، باب أن الاسلام یحقن به الدم ...،ح۴(ر.ک: تصویر الحاقی)
➖➖➖➖
@borrhan
✅ ایمان و عمل صالح ؛ دو شرط لازم برای سعادت
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
🔻همانگونه که در قسمت قبل بیان شد به طور کلی پذیرفته شدن اعمال دو شـرط دارد:
یکی اینکه طبق آنچه خداوند مقرر فرموده انجام شود ؛ دوم آنکه انجام دهنده اهل ایمان و معرفت امامان علیهم‌السلام باشد.
این هر دو شـرط براي پذیرفته شدن اعمال از انسان لازم است. اگر کاری فی حّد نفسه خوب باشد، مانند نماز، اما انجام دهنده اهل ولایت و معرفت نباشـد، انجام آن هیچ فایده اي ندارد و مانند آن است که شـخص اصـلا نمازی نخوانده باشد. همانطور که اگر کسـی بـدون وضو نماز گزارد، آن عمل در واقع نماز نیست؛
منکر امام علیه السلام هم اگر یکسـری اعمال خارجی شبیه نماز انجام دهـد، در واقع عبادت نماز را به جا نیاورده است .چون همانطور که قبلاً بیان شـد ولایت و معرفت ائمه علیهم السلام روح هر عبادی و حقیقت ایمان است که بدون آن هیچ عمل خوب و شایسـته ای برای انسان مفید فایده نیست.
لذا امام صادق علیه السلام در ادامه فرمایش خود درباره سخن ابوالخّطاب چنین فرمودند:
🔸إِنَّ اللَّهَ عزّوجلّ یَقُولُ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیها بِغَیْرِ حِسابٍ (۱) وَ یَقُولُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاهًًْ طَیِّبَهًًْ.(۲) اسکن
#ترجمه : «خـداي عزوجـل میفرمایـد: «مردان و زنانی که کار شایسـته انجام دهنـد در حالیکه با ایمان باشـند، وارد بهشت می‌شونـد و بـدون حساب در آنجا روزي داده می‌شونـد.» و نیز میفرمایـد: «هر مرد و زنی که کارشایسـته انجام دهـد در حالیکه ایمان دارد، او را به زندگی پاکی، زنده میداریم.»
✅🔚عمـل شایسـته،کـاری است که بـا نظر به خود عمـل، نیکو و خوب است. اما فاعل و انجام دهنـده عمل صالـح نیز در اینکه آن عمل فایـده داشـته باشـد و مقبول درگاه الهی قرار گیرد، کاملا مؤثر است. اگر فاعل آن، اهل ایمان باشد، عمل مقبول است. و گر نه در جهت عاقبت به خیري و سـعادت اخروی او فایده‌ای ندارد، هر چند ممکن است در دنیا منشأ خیرات و برکاتی گردد، یا حتی در آخرت سبب بعضی تخفیف‌ها در عذاب شود، ولی مطابق سنت الهی موجب سعادت اخروی نمیگردد.
🔻اصولا تفاوت بین اسلام به معنای ظاهری آن و ایمان در همین امر خلاصه میشود.
امام صادق علیه‌السلام میفرمایند:
🔸الْإِسْلَامُ هُوَ الظَّاهِرُ الَّذِی عَلَیْهِ النَّاسُ شَهَادَهًُْ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ إِقَامُ الصَّلَاهًِْ وَ إِیتَاءُ الزَّکَاهًِْ وَ حِجُ الْبَیْتِ وَ صِیَامُ شَهْرِ رَمَضَانَ فَهَذَا الْإِسْلَامُ. وَ قَالَ: الْإِیمَانُ مَعْرِفَهًُْ هَذَا الْأَمْرِ مَعَ هَذَا فَإِنْ أَقَرَّ بِهَا وَ لَمْ یَعْرِفْ هَذَا الْأَمْرَ، کَانَ مُسْلِماً وَ کَانَ ضَالًّا.(۳)
#ترجمه : «اسـلام همین صورت ظاهری است که مردم دارنـد: شـهادت به این که شایسـته پرستشـی جز خدا نیست، و اینکه حضـرت محمد صلی‌الله علیه و آله وسـلم بنـده و فرسـتاده اوست، و گزاردن #نماز و دادن زکات و به جا آوردن #حـج خانه خدا و #روزه گرفتن ماه #رمضان . این، اسلام است. و ایمان عبارت است از شناخت این امر (امامت و ولایت) علاوه بر این(اسلام). پس اگر به اسلام اقرار نماید، ولی معرفت نسبت به امر امامت و ولایت نداشته باشد، مسلمان هست ولی در عین حال گمراه می‌باشد.»
✅🔚✅ اسـلام بدون ایمان، یک صورت ظاهر بیش نیست. و عمل در صورتی واقعا عبادت خداست که برخاسته و نشأت گرفته از باور قلبی و تسـلیم شـخص نسـبت به پروردگار متعال باشـد. و آنچنانکه در احادیث تعبیر شـده مؤمن کسـی است که عمل او نشان دهنـده یقین و بـاور قلبی‌اش باشـد.
←←ارزش عبـادت در حقیقت به همـان یقین قلبی مربوط است. اما وقتی چنین باور و یقینی در کار نباشد، عملی یک صورت ظاهري بدون محتواست و هیچ ارزشـی ندارد.←با این ترتیب ممکن است شـخص مسلمان باشد و آثـار فقهی اسـلام در دنیـا بر او مترّتب گردد، امـا در واقع گمراه باشـد. زیرا هـدایت، به تحّقق ایمان، محّقق میشود نه اسـلامِ بدون ایمان.
۱- آیه ۴۰/سوره غافر
۲- آیه ۹۹/سوره نحل
۳-اصول کافی ج۲ص۲۴، کتاب الایمان و الکفر، باب أن الاسلام یحقن به الدم ...،ح۴(ر.ک: تصویر الحاقی)
➖➖➖➖
@borrhan
