#کشتی_نجات_بشریت (۹۰)
#شیعه_کشی (۵۴) #نذری (۱۸)
#گسترش_تشیع (۸۴) #شبهات_محرم
#اجتهاد_و_تقلید #شبهات_مهدوی
#توسل #تبری #فرقه_ناجیه
#فراسوی_ادیان #قدمت_عاشورا
⚫️ گزارش جالب و مهمِ مستشرق فرانسوی، درباره عزاداری شیعیان و آثار آن
💡این گزارش را بخوانید تا از علت تلاش گسترده مخالفین مکتب اهل بیت علیهم السلام در کمرنگ کردن عزاداری بر سالار شهیدان مطلع شوید!
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
🔶 هموار ه شرق‌شناسان در تحرکات مذهبی مسلمانان تأمل کرده و به دنبال جريان‌شناسی برخی از فعالیت‌ها بوده‌اند. یکی از مسائلی که در این میان حایز اهمیت بوده، بحث #عزاداری است که توجه پیروان ادیان و مکاتب دیگر را به خود جلب کرده؛
←دکتر ژوزف (جوزف) از مستشرقان فرانسوی، پس از ذکر اجمالی از تاریخ اسلام و اشاره به غصب ولایت و وقایع کربلا، به قلم فرسایی درباره عزاداری و نوع فعالیت شیعیان می‌پردازد و به گوشه‌ای از برکات عظیم اقامه عزا بر سالار شهیدان علیه‌السلام اعتراف میکند.
🔻اعترافات جوزف در 📔سفرنامه مرحوم آیت الله سید احمد زنجانی نوشته شده در سال ۱۳۳۵ هجری قمری ؛ مندرج است که اسکن کامل آن در ادامه خواهد آمد.
🔻به خلاصه ای از کلام ایشان به نقل از کتاب📔میراث اسلامی ایران، رسول جعفریان ، دفتر نهم، ص ٦٣٥ اشاره می‌شود:
«اين فرقه در قرنهاى اوليۀ اسلاميه مثل آن فرقه ديگر (سُنیان) بارز و آفتابى نبود، چون رياست كه موجب ازدياد تبعه است، در دست آن فرقه بود كه از قتل و غارت شیعیان فروگذارى نمى‌كردند. ولى در اوايل قرن دوم، يكى از ائمه‌شان #تقيه را بر آنها لازم نمود كه آنها اصلا، قولا و عملا خودشان را از آن فرقه امتياز ندهند. پس اين موجب نيرومندى اينها گرديد. چون دشمن با آن قدرت و قوتی كه داشت مُتمكن از بين بردن آنها نشد و آنها در باطن و محرمانه عزادارى و بر امام حسين (عليه السلام) و اصحابش سوگوارى مى‌نمودند. تا اين‌كه اين عاطفه در دلهاى آنها مستحكم گرديد تا به تدريج نيرو گرفته، صاحب تخت و تاج شدند. پس از امير تيمور كه سلاطين صفويه روى كار آمدند ايران مركز شيعه گرديد.
بعضى از علماى فرانسه تخمين مى‌زنند كه شيعه به قدر سدس مابين مسلمين باشند. و پس نظر به اين ترقى كه شيعه در اندك زمان داشت، مى‌توان گفت كه به زودى آنها بر ساير فِرَق غلبه كنند. يك قرن يا دو قرن نمى‌گذرد كه آنها به سبب همين اقامۀ عزا پيش مى‌افتند.
←چون هريك از ايشان در اين سوگوارى مُبَلغ مذهب است.
امروز جايى پيدا نمى‌شود كه در آنجا يك نفر يا دو نفر از شيعيان باشند كه در آنجا بساط عزا را برپا نكنند و در اين راه مالهاى زياد خرج مى‌كنند. من خودم در مارسِل يك نفر شيعۀ عربى را ديدم از اهالى بحرين كه به تنهايى عزادارى مى‌نمود و به منبر مى‌رفت و كتابى مى‌خواند و گريه مى‌كرد و بعد طعامى حاضر نموده بود، آن را بر فُقَرا قسمت مى‌كرد.
اين طايفه به دو طريق در اين راه مال صرف مى‌كنند: يكى بذل از مال شخصى خودشان است كه هركس از مال خالص خود به فراخور استطاعت و مكنت خود بذل مى‌كند. وجوهى كه اين‌طور مصرف مى‌شود، از دو ميليون فِرانْك بيشتر مى‌شود، و ديگرى اوقافى است كه براى اين موضوع ثبت مى‌كنند.
عوائد اين اوقاف، اضعاف آن قِسم اول مى‌شود و شايد تمامى فِرَق مسلمين من حيث المجموع آنقدر در راه تأييد مذهبشان خرج نمى‌كنند كه اين طايفه به تنهايى خرج مى‌كنند. پس در حقيقت هريك از شيعه دعوت بر مذهب خود مى‌كند بى‌آنكه خود و فِرَق ديگر ملتفت اين معنى باشد. چون شيعه منظورش از اين عمل اجر و ثواب اخروى است. ديگر توجه ندارد كه چه فايدۀ امروزه بر اين عمل مترتب است و معلوم است كه هر چيز اثر طبيعى در عالم اجتماع دارد و آن اثر بر آن چيز مرتب خواهد شد، چه صاحبش قصد آن‌را داشته باشد يا نه، پس مذهبى كه پنجاه يا شصت ميليون داعی مُبلّغ داشته باشد، معلوم است كه آن به تدريج ترقى مى‌كند. به قدرى كه شايستۀ شأن آنهاست.
حتى اين‌كه رؤساى روحانيين و سلاطين و وُزراشان نيز از وصف مُبَلغ بودن كنار نيستند و بلكه سعى فُقرا و ضعيفان ايشان در اقامه عزا كمتر از اعيان و اكابر نيست و بلكه بيشتر از آنهاست. زيرا كه آنها در اين امر هم خير دنيا مى‌بينند و هم خير آخرت.
اين است كه اكثر عُقلاى اين فرقه را مى‌بينى كه شغل و كسب و كار خود را گذاشته، مشغول عزادارى شده، خُطَباى اين فرقه نيز بر جميع خطباى فرق اسلاميه برترى دارند. چون آنها در جمع كردن مطالب سودمند با عبارات شيوا و جملات زيبا زحمت مى‌كِشند و تحمل مشقت مى‌كنند. اين است كه خطيب ورزيده مى‌شوند و از اين‌كه تكرار يك امر ملال آور مى‌شود، براى تجديد مطلب از مسائل اسلاميه و تواريخ گذشتگان در منابر به هم مخلوط مى‌كنند كه مجالس تازه مى‌شود.
←حتى عوام اين فرقه از بركت اين مجالس و فيض اين منابر بر مسائل مذهب خودشان اعرف از تمامى فِرَق مسلمين گرديده‌اند.
«1⃣»
#شیعه_کشی (۵۴) #نذری (۱۸)
#گسترش_تشیع (۸۴) #شبهات_محرم
#اجتهاد_و_تقلید #شبهات_مهدوی
#توسل #تبری #فرقه_ناجیه
#فراسوی_ادیان #قدمت_عاشورا
⚫️ گزارش جالب و مهمِ مستشرق فرانسوی، درباره عزاداری شیعیان و آثار آن
💡این گزارش را بخوانید تا از علت تلاش گسترده مخالفین مکتب اهل بیت علیهم السلام در کمرنگ کردن عزاداری بر سالار شهیدان مطلع شوید!
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
🔶 هموار ه شرق‌شناسان در تحرکات مذهبی مسلمانان تأمل کرده و به دنبال جريان‌شناسی برخی از فعالیت‌ها بوده‌اند. یکی از مسائلی که در این میان حایز اهمیت بوده، بحث #عزاداری است که توجه پیروان ادیان و مکاتب دیگر را به خود جلب کرده؛
←دکتر ژوزف (جوزف) از مستشرقان فرانسوی، پس از ذکر اجمالی از تاریخ اسلام و اشاره به غصب ولایت و وقایع کربلا، به قلم فرسایی درباره عزاداری و نوع فعالیت شیعیان می‌پردازد و به گوشه‌ای از برکات عظیم اقامه عزا بر سالار شهیدان علیه‌السلام اعتراف میکند.
🔻اعترافات جوزف در 📔سفرنامه مرحوم آیت الله سید احمد زنجانی نوشته شده در سال ۱۳۳۵ هجری قمری ؛ مندرج است که اسکن کامل آن در ادامه خواهد آمد.
🔻به خلاصه ای از کلام ایشان به نقل از کتاب📔میراث اسلامی ایران، رسول جعفریان ، دفتر نهم، ص ٦٣٥ اشاره می‌شود:
«اين فرقه در قرنهاى اوليۀ اسلاميه مثل آن فرقه ديگر (سُنیان) بارز و آفتابى نبود، چون رياست كه موجب ازدياد تبعه است، در دست آن فرقه بود كه از قتل و غارت شیعیان فروگذارى نمى‌كردند. ولى در اوايل قرن دوم، يكى از ائمه‌شان #تقيه را بر آنها لازم نمود كه آنها اصلا، قولا و عملا خودشان را از آن فرقه امتياز ندهند. پس اين موجب نيرومندى اينها گرديد. چون دشمن با آن قدرت و قوتی كه داشت مُتمكن از بين بردن آنها نشد و آنها در باطن و محرمانه عزادارى و بر امام حسين (عليه السلام) و اصحابش سوگوارى مى‌نمودند. تا اين‌كه اين عاطفه در دلهاى آنها مستحكم گرديد تا به تدريج نيرو گرفته، صاحب تخت و تاج شدند. پس از امير تيمور كه سلاطين صفويه روى كار آمدند ايران مركز شيعه گرديد.
بعضى از علماى فرانسه تخمين مى‌زنند كه شيعه به قدر سدس مابين مسلمين باشند. و پس نظر به اين ترقى كه شيعه در اندك زمان داشت، مى‌توان گفت كه به زودى آنها بر ساير فِرَق غلبه كنند. يك قرن يا دو قرن نمى‌گذرد كه آنها به سبب همين اقامۀ عزا پيش مى‌افتند.
←چون هريك از ايشان در اين سوگوارى مُبَلغ مذهب است.
امروز جايى پيدا نمى‌شود كه در آنجا يك نفر يا دو نفر از شيعيان باشند كه در آنجا بساط عزا را برپا نكنند و در اين راه مالهاى زياد خرج مى‌كنند. من خودم در مارسِل يك نفر شيعۀ عربى را ديدم از اهالى بحرين كه به تنهايى عزادارى مى‌نمود و به منبر مى‌رفت و كتابى مى‌خواند و گريه مى‌كرد و بعد طعامى حاضر نموده بود، آن را بر فُقَرا قسمت مى‌كرد.
اين طايفه به دو طريق در اين راه مال صرف مى‌كنند: يكى بذل از مال شخصى خودشان است كه هركس از مال خالص خود به فراخور استطاعت و مكنت خود بذل مى‌كند. وجوهى كه اين‌طور مصرف مى‌شود، از دو ميليون فِرانْك بيشتر مى‌شود، و ديگرى اوقافى است كه براى اين موضوع ثبت مى‌كنند.
عوائد اين اوقاف، اضعاف آن قِسم اول مى‌شود و شايد تمامى فِرَق مسلمين من حيث المجموع آنقدر در راه تأييد مذهبشان خرج نمى‌كنند كه اين طايفه به تنهايى خرج مى‌كنند. پس در حقيقت هريك از شيعه دعوت بر مذهب خود مى‌كند بى‌آنكه خود و فِرَق ديگر ملتفت اين معنى باشد. چون شيعه منظورش از اين عمل اجر و ثواب اخروى است. ديگر توجه ندارد كه چه فايدۀ امروزه بر اين عمل مترتب است و معلوم است كه هر چيز اثر طبيعى در عالم اجتماع دارد و آن اثر بر آن چيز مرتب خواهد شد، چه صاحبش قصد آن‌را داشته باشد يا نه، پس مذهبى كه پنجاه يا شصت ميليون داعی مُبلّغ داشته باشد، معلوم است كه آن به تدريج ترقى مى‌كند. به قدرى كه شايستۀ شأن آنهاست.
حتى اين‌كه رؤساى روحانيين و سلاطين و وُزراشان نيز از وصف مُبَلغ بودن كنار نيستند و بلكه سعى فُقرا و ضعيفان ايشان در اقامه عزا كمتر از اعيان و اكابر نيست و بلكه بيشتر از آنهاست. زيرا كه آنها در اين امر هم خير دنيا مى‌بينند و هم خير آخرت.
اين است كه اكثر عُقلاى اين فرقه را مى‌بينى كه شغل و كسب و كار خود را گذاشته، مشغول عزادارى شده، خُطَباى اين فرقه نيز بر جميع خطباى فرق اسلاميه برترى دارند. چون آنها در جمع كردن مطالب سودمند با عبارات شيوا و جملات زيبا زحمت مى‌كِشند و تحمل مشقت مى‌كنند. اين است كه خطيب ورزيده مى‌شوند و از اين‌كه تكرار يك امر ملال آور مى‌شود، براى تجديد مطلب از مسائل اسلاميه و تواريخ گذشتگان در منابر به هم مخلوط مى‌كنند كه مجالس تازه مى‌شود.
←حتى عوام اين فرقه از بركت اين مجالس و فيض اين منابر بر مسائل مذهب خودشان اعرف از تمامى فِرَق مسلمين گرديده‌اند.
«1⃣»
Telegram
attach 📎
#اسلام_و_ایرانیان (۷۱) #زیارت
#نذری (۱۹) #پیدایش_شیعه (۴۸)
#مرثیه‌خوانی
📝 وقف برای مجالس روضه‌خوانی و اطعام عزاداران، و هديهٔ روضه‌خوان، و زیارت کربلا
🔻جالب توجه‌ترین موقوفات
┄┅━𖣐▪️﴾﷽﴿▪️𖣐━┅┄
▪️هزينه کردن برای مجالس عزاداری سيدالشهداء علیه السلام و پرداخت خرج سفر زائران کربلا، یکی از آموزه‌های روایی ما میباشد و در هر عصری با شدت و ضعف، به این مسئله اهمیت داده شده؛
←برخی برای این دو مورد، اموالی را وقف می‌کرده‌اند، و از جالب توجه‌ترین موقوفات در این زمینه، به عصر صفویه برمی‌گردد که نقش شاه و اطرافیان شاه را در این مورد پر رنگ نشان می‌دهد.
استاد جعفریان گزارشات مفصل و مهمی از این موقوفات آورده که یک مورد، وقف بخش‌هایی از چند روستا میباشد که پس از ذکر دقیق مناطق وقف‌شده، آمده:
«موردى كه براى مصرف اين موقوفات تعيين شده است، در مرحلۀ نخست، مانند همۀ وقف‌نامه‌ها، سهم متولّى و ناظر است كه هر كدام يك عشر از درآمد را خواهند داشت. متولى شخص شاه و پس از درگذشت وى، شاهِ بعدى خواهد بود. پيش از آنكه سهم متولى و ناظر داده شود، مى‌بايست آنچه كه براى بقاى اين موقوفه لازم است، از درآمد آن جدا شده و صرف آبادى آن شود. پس از آن، به عنوان مصرف اصلى درآمد موقوفه، مى‌بايست هشت عشر باقى مانده، صرف برپايى مراسم روضه‌خوانى در كاخ فرح‌آباد شاه سلطان حسين شود. اين روضه‌خوانى مى‌بايست در شب #عاشورا، شب #اربعين و شب بيست و يكم ماه #رمضان برگزار گردد. بخشى از پول براى روضه‌خوان و بخش ديگر براى طبخ حليم و پذيرايى از حاضران است. شاه در اين وقف‌نامه تصريح كرده است كه حق التوليه را كه به او تعلق دارد، در امور خير مصرف كنند.»
🔻سپس ایشان می‌نویسد: نياز به توضيح نيست كه اساسا يكى از موارد وقف كه در دورۀ صفوى به آن توجه زيادى وجود داشت، وقف براى روضه‌خوانى بود كه به صورت سنّتى پايدار در ايران به ويژه شهر اصفهان در آمد. واقفين، افزون بر توجه به روضه‌خوانى، براى مسافران كربلا نيز موقوفات فراوانى را معين مى‌كردند. يك نمونه از اين قبيل موقوفات، وقف روستاى خاوه از روستاهاى قم و چندين روستاى ديگر در اصفهان، از طرف يك شاهزاده خانم صفوى است.
📔صفویه در عرصه دین، فرهنگ، سیاست، ج ٢ ص ٩٠۶
▪️گفتنی است که استاد جعفریان، در جای دیگری ( میراث اسلامی ایران، دفتر ششم ) متن کامل وقف این شاهزاده صفوی را آورده و جالب اینکه یکی از شهودی که آن را امضا کرده، #علامه_مجلسی رحمه الله است.
➖ باز در یکی از وقف‌نامه‌ها آمده:
«هشت عشر بقيۀ حاصل موقوفات مزبوره را، هر سال در دهۀ ايام عاشورا و روز بيست و يك شهر رمضان المبارك و روز اربعين، صرف اخراجات تعزيۀ حضرت سيد الشهداء، ثالث ائمۀ هدى، درّ صدف امكان، گوشوارۀ عرش رحمن، به اين نحو نمايند كه طالب علم عارف به احاديث ائمۀ طاهرين، سلام الله عليهم اجمعين، احاديثى كه در باب تعزيۀ آن امام معصوم شهيد مظلوم واقع شده و مراثى آن امام عالى‌مقام عليه افضل الصلاة و السلام را در شهر مبارك فرح‌آباد بيان كند و روضه بخواند و جمعى از مؤمنين و مؤمنات كه در آن مجمع حاضر باشند، به تعزيه مشغول گردند و قدرى كه مناسب دانند، به آن طالب علم دهند، و تتمّه را با طبخ حليم در شب عاشورا و در ايام مزبوره و نان گندم و ساير مأكولاتى كه ضرور باشد و قدرى كه مناسب دانند، به جهت جمعى كه در آن مجمع به خدمات مشغول باشند، صرف نمايند و چيزهاى شيرين از طبخ حلوا و غيره نسازند و در آن مجمع نياورند. و ثواب آن را به ارواح مقدّسۀ حضرات عاليات سدره مرتبات عرش درجات چهارده معصوم - صلوات الله عليهم - هديه فرمودند. _ به نحوى كه در متن قلمى شده وقف فرموديم _ #كلب آستان علىّ بن ابى طالب حسين الموسوى.»
📔صفویه در عرصه دین، فرهنگ، سیاست، ج ٢ ص ٩۰۹- ۹۱۰ - ر‌ک: تصویر الحاقی
پیشنهاد مطالعه:
گزارش جالب مستشرق فرانسوی درباره عزاداری شیعیان ، و نقش موقوفات و نذورات در گسترش تشیع
➖➖➖➖
@borrhan
#نذری (۱۹) #پیدایش_شیعه (۴۸)
#مرثیه‌خوانی
📝 وقف برای مجالس روضه‌خوانی و اطعام عزاداران، و هديهٔ روضه‌خوان، و زیارت کربلا
🔻جالب توجه‌ترین موقوفات
┄┅━𖣐▪️﴾﷽﴿▪️𖣐━┅┄
▪️هزينه کردن برای مجالس عزاداری سيدالشهداء علیه السلام و پرداخت خرج سفر زائران کربلا، یکی از آموزه‌های روایی ما میباشد و در هر عصری با شدت و ضعف، به این مسئله اهمیت داده شده؛
←برخی برای این دو مورد، اموالی را وقف می‌کرده‌اند، و از جالب توجه‌ترین موقوفات در این زمینه، به عصر صفویه برمی‌گردد که نقش شاه و اطرافیان شاه را در این مورد پر رنگ نشان می‌دهد.
استاد جعفریان گزارشات مفصل و مهمی از این موقوفات آورده که یک مورد، وقف بخش‌هایی از چند روستا میباشد که پس از ذکر دقیق مناطق وقف‌شده، آمده:
«موردى كه براى مصرف اين موقوفات تعيين شده است، در مرحلۀ نخست، مانند همۀ وقف‌نامه‌ها، سهم متولّى و ناظر است كه هر كدام يك عشر از درآمد را خواهند داشت. متولى شخص شاه و پس از درگذشت وى، شاهِ بعدى خواهد بود. پيش از آنكه سهم متولى و ناظر داده شود، مى‌بايست آنچه كه براى بقاى اين موقوفه لازم است، از درآمد آن جدا شده و صرف آبادى آن شود. پس از آن، به عنوان مصرف اصلى درآمد موقوفه، مى‌بايست هشت عشر باقى مانده، صرف برپايى مراسم روضه‌خوانى در كاخ فرح‌آباد شاه سلطان حسين شود. اين روضه‌خوانى مى‌بايست در شب #عاشورا، شب #اربعين و شب بيست و يكم ماه #رمضان برگزار گردد. بخشى از پول براى روضه‌خوان و بخش ديگر براى طبخ حليم و پذيرايى از حاضران است. شاه در اين وقف‌نامه تصريح كرده است كه حق التوليه را كه به او تعلق دارد، در امور خير مصرف كنند.»
🔻سپس ایشان می‌نویسد: نياز به توضيح نيست كه اساسا يكى از موارد وقف كه در دورۀ صفوى به آن توجه زيادى وجود داشت، وقف براى روضه‌خوانى بود كه به صورت سنّتى پايدار در ايران به ويژه شهر اصفهان در آمد. واقفين، افزون بر توجه به روضه‌خوانى، براى مسافران كربلا نيز موقوفات فراوانى را معين مى‌كردند. يك نمونه از اين قبيل موقوفات، وقف روستاى خاوه از روستاهاى قم و چندين روستاى ديگر در اصفهان، از طرف يك شاهزاده خانم صفوى است.
📔صفویه در عرصه دین، فرهنگ، سیاست، ج ٢ ص ٩٠۶
▪️گفتنی است که استاد جعفریان، در جای دیگری ( میراث اسلامی ایران، دفتر ششم ) متن کامل وقف این شاهزاده صفوی را آورده و جالب اینکه یکی از شهودی که آن را امضا کرده، #علامه_مجلسی رحمه الله است.
➖ باز در یکی از وقف‌نامه‌ها آمده:
«هشت عشر بقيۀ حاصل موقوفات مزبوره را، هر سال در دهۀ ايام عاشورا و روز بيست و يك شهر رمضان المبارك و روز اربعين، صرف اخراجات تعزيۀ حضرت سيد الشهداء، ثالث ائمۀ هدى، درّ صدف امكان، گوشوارۀ عرش رحمن، به اين نحو نمايند كه طالب علم عارف به احاديث ائمۀ طاهرين، سلام الله عليهم اجمعين، احاديثى كه در باب تعزيۀ آن امام معصوم شهيد مظلوم واقع شده و مراثى آن امام عالى‌مقام عليه افضل الصلاة و السلام را در شهر مبارك فرح‌آباد بيان كند و روضه بخواند و جمعى از مؤمنين و مؤمنات كه در آن مجمع حاضر باشند، به تعزيه مشغول گردند و قدرى كه مناسب دانند، به آن طالب علم دهند، و تتمّه را با طبخ حليم در شب عاشورا و در ايام مزبوره و نان گندم و ساير مأكولاتى كه ضرور باشد و قدرى كه مناسب دانند، به جهت جمعى كه در آن مجمع به خدمات مشغول باشند، صرف نمايند و چيزهاى شيرين از طبخ حلوا و غيره نسازند و در آن مجمع نياورند. و ثواب آن را به ارواح مقدّسۀ حضرات عاليات سدره مرتبات عرش درجات چهارده معصوم - صلوات الله عليهم - هديه فرمودند. _ به نحوى كه در متن قلمى شده وقف فرموديم _ #كلب آستان علىّ بن ابى طالب حسين الموسوى.»
📔صفویه در عرصه دین، فرهنگ، سیاست، ج ٢ ص ٩۰۹- ۹۱۰ - ر‌ک: تصویر الحاقی
پیشنهاد مطالعه:
گزارش جالب مستشرق فرانسوی درباره عزاداری شیعیان ، و نقش موقوفات و نذورات در گسترش تشیع
➖➖➖➖
@borrhan
Telegram
attach 📎
[ کانال برهان ]
#اسلام_و_ایرانیان (۷۱) #زیارت #نذری (۱۹) #پیدایش_شیعه (۴۸) #مرثیه‌خوانی 📝 وقف برای مجالس روضه‌خوانی و اطعام عزاداران، و هديهٔ روضه‌خوان، و زیارت کربلا 🔻جالب توجه‌ترین موقوفات ┄┅━𖣐▪️﴾﷽﴿▪️𖣐━┅┄ ▪️هزينه کردن برای مجالس عزاداری سيدالشهداء علیه السلام و…
▪️ مشروعیت نوحه خوانی و اطعام نزد قبر حضرت سیدالشهداء ﴿عليه‌السلام﴾ در زمان ائمه و تقریر امام معصوم علیه‌السلام در تأیید این فعل شیعیان
اسکن کتاب:
https://b2n.ir/j18929
📕نام کتاب : كامل الزيارات - ط مكتبة الصدوق نویسنده : ابن قولويه القمي جلد:1 صفحه: 150
http://lib.eshia.ir/27044/1/150
#مرثیه‌خوانی (۳۵)
#نذری (۲۰) #شبهات_محرم
@borrhan
اسکن کتاب:
https://b2n.ir/j18929
📕نام کتاب : كامل الزيارات - ط مكتبة الصدوق نویسنده : ابن قولويه القمي جلد:1 صفحه: 150
http://lib.eshia.ir/27044/1/150
#مرثیه‌خوانی (۳۵)
#نذری (۲۰) #شبهات_محرم
@borrhan
#قدمت_عاشورا (۱۸)
#نذری (۲۱) #شبهات_محرم
#عاشورا_و_وهابیت (۷)
❌ عاشورا عید اُمَوی ها
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
🔹 مقريزي در كتاب الخطط که به بررسی تاریخ سرزمین مصر از سال ۲۰ ق، تا دوران مؤلف یعنی تا سال ۸۲۰ ق پرداخته است ، می‌نويسد:
«وقتی خلفاء فاطمی بر مصر، تسلّط پيدا نمودند، با فرارسيدن عاشورا، بازارها را تعطيل مي‌نمودند، و جماعتي بزرگ از مردم كه به گروه حزن- ناميده مي‌شدند، به #عزاداری مي‌پرداختند و شتر قربانی مي‌نمودند و تا سايۀ حكومت فاطميون در مصر، گسترده بود، همين مراسم ادامه داشت، امّا با سرنگونی حكومت فاطمی در مصر و تشكيل دولت بني ايّوب،حاكمان آنان، روز عاشورا را، روز شادماني قرار داده و در اين روز براي خانواده‌هاي خود، اموالی را تهيّه می‌نمودند و ظروف منزل را نو كرده ،سرمه به چشم می‌كشيدند و به حمّام می‌رفتند، كه مطابق عادت شامي‌ها كه #حجاج_بن_یوسف [لعنة اللّه عليه] در زمان عبد الملك بن مروان [لعنهما اللّه تعالي] پايه گذاري كرده بود، عمل می‌كردند.تا به اين وسيله بينی شيعة علي بن ابيطالب كرّم اللّه وحهه را به خاك مالند. چرا كه شيعه، روز عاشورا را به خاطر كشته شدن حسين بن علي عليهما السلام روز عزا و مصيبت می‌دانستند. مقريزي در ادامه مي‌گويد: ما امروزه باقي مانده اعمال #بنی_اميه - لعنهم اللّه تعالي- كه اين روز را، روز شادمانی و جشن قرار می‌دادند، شاهد هستيم.»
#متن_عربی : كان للخلفاء الفاطميين في طول السنة أعياد ومراسم ، وهي : موسم رأس السنة ، وموسم أوّل العام ، ويوم عاشوراء ، ومولد النبي صلى اللَّه عليه و آله... يوم عاشوراء: كانوا يتّخذونه يوم حزن تتعطّل فيه الأسواق ، ويُعمل فيه السماط العظيم المُسمّى سماط الحزن ، وقد ذكر عند ذكر «المشهد الحسيني » فانظره . وكان يصل إلى الناس منه شيء كثير ، فلمّا زالت الدولة اتّخذ الملوك من بني أيّوب يوم عاشوراء يوم سرور ؛ يوسّعون فيه على عيالهم ، ويتبسّطون في المطاعم ، ويصنعون الحلاوات ، ويتّخذون الأواني الجديدة ، ويكتحلون ، ويدخلون الحمّام ، جرياً على عادة أهل الشام التي سنّها لهم الحجّاج في أيّام عبدالملك بن مروان ؛ ليرغموا بذلك اُنوف شيعة عليّ بن أبي طالب كرّم اللَّه وجهه الذين يتّخذون يوم عاشوراء يوم عزاء وحزن فيه على الحسين بن عليّ؛ لأنّه قتل فيه. وقد أدركنا بقايا ممّا عمله بنو أيّوب من اتّخاذ يوم عاشوراء يوم سرور وتبسّط
📔اسم الکتاب: المواعظ والاعتبار بذكر الخطط والاثار نویسنده : المقريزي، تقي الدين جلد : 2 صفحه : 436
https://shamela.ws/book/11566/895
▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼
🔻ناصرالدین البانی از بزرگترین محدثان و فقهای اهل تسنن ملقب به بخاری دوران نیز تصریح میکند احادیث مرتبط با روزه عاشورا و شادی و سرور در اینروز جعلی میباشد :
🔹الممكن أن يكونوا من أعداء الحسين رضي الله عنه، الذين وضعوا الأحاديث في فضل الإطعام، والاكتحال، وغير ذلك يوم عاشوراء معارضة منهم ! للشيعة الذين جعلوا هذا اليوم يوم حزن على الحسين رضي الله عنه ؛ لأن قتله كان فيه . ولذلك جزم شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله بأن هذا الحديث كذب، وذكر أنه سئل الإمام أحمد عنه ، فلم يره شيئاً، وأيد ذلك بأن أحداً من السلف لم يستحب التوسعة يوم عاشوراء، وأنه لا يعرف شيء من هذه الأحاديث على عهد القرون الفاضلة وقد فصل القول في هذا في الفتاوى» (۲) / ٢٤٨ - ٢٥٦)، فراجعه، وقد نقل المناوي عن المجد اللغوي أنه قال:ما يُروى في فضل صوم يوم عاشوراء،والصلاة فيه، والإنفاق، والخضاب والادهان، والاكتحال بدعةابتدعها قتلة الحسين رضي الله عنه .
#ترجمه : دشمنان حسین رضی الله عنه کسانی هستند که احادیثی در فضیلت روزه ی عاشورا و سرمه کشیدن و اطعام در این روز جعل نمودند و هدف آنها از این کار ، مقابله با شیعیان بود ، زیرا شیعه ،عاشورا را بخاطر شهادتِ حسین رضی الله عنه ، روز حُزن و اندوه می دانند؛ مجد الدین لغوی ( که از علمای بزرگ اهل سنت است ) تصریح کرده 👈 آن چه كه در فضيلت روزه ی عاشورا و نماز، انفاق، خضاب كردن، روغن زدن و سرمه كشيدن در آن روز بيان شده ، همگی از بدعتهاى قاتلين امام حسين رضى اللَّه عنه می باشد و از نظر من ، حتی سُرمه كشيدن در روز عاشورا نشانهٔ دشمنى با اهل بيت(ع) بوده و ترك آن واجب است.
📔اسم الکتاب : تمام المنة في التعليق على فقه السنة نویسنده : محمد ناصر الدين الألباني جلد : 1 صفحه : 412
https://s8.uupload.ir/files/img_20230731_232925_970_afrp.jpg
پیشنهاد مطالعه:
- قبائلی از شام که به فعل کثیف پدران خود راضی هستند!
- جشن عاشورا در مراکش
➖➖➖➖➖
@borthan
#نذری (۲۱) #شبهات_محرم
#عاشورا_و_وهابیت (۷)
❌ عاشورا عید اُمَوی ها
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
🔹 مقريزي در كتاب الخطط که به بررسی تاریخ سرزمین مصر از سال ۲۰ ق، تا دوران مؤلف یعنی تا سال ۸۲۰ ق پرداخته است ، می‌نويسد:
«وقتی خلفاء فاطمی بر مصر، تسلّط پيدا نمودند، با فرارسيدن عاشورا، بازارها را تعطيل مي‌نمودند، و جماعتي بزرگ از مردم كه به گروه حزن- ناميده مي‌شدند، به #عزاداری مي‌پرداختند و شتر قربانی مي‌نمودند و تا سايۀ حكومت فاطميون در مصر، گسترده بود، همين مراسم ادامه داشت، امّا با سرنگونی حكومت فاطمی در مصر و تشكيل دولت بني ايّوب،حاكمان آنان، روز عاشورا را، روز شادماني قرار داده و در اين روز براي خانواده‌هاي خود، اموالی را تهيّه می‌نمودند و ظروف منزل را نو كرده ،سرمه به چشم می‌كشيدند و به حمّام می‌رفتند، كه مطابق عادت شامي‌ها كه #حجاج_بن_یوسف [لعنة اللّه عليه] در زمان عبد الملك بن مروان [لعنهما اللّه تعالي] پايه گذاري كرده بود، عمل می‌كردند.تا به اين وسيله بينی شيعة علي بن ابيطالب كرّم اللّه وحهه را به خاك مالند. چرا كه شيعه، روز عاشورا را به خاطر كشته شدن حسين بن علي عليهما السلام روز عزا و مصيبت می‌دانستند. مقريزي در ادامه مي‌گويد: ما امروزه باقي مانده اعمال #بنی_اميه - لعنهم اللّه تعالي- كه اين روز را، روز شادمانی و جشن قرار می‌دادند، شاهد هستيم.»
#متن_عربی : كان للخلفاء الفاطميين في طول السنة أعياد ومراسم ، وهي : موسم رأس السنة ، وموسم أوّل العام ، ويوم عاشوراء ، ومولد النبي صلى اللَّه عليه و آله... يوم عاشوراء: كانوا يتّخذونه يوم حزن تتعطّل فيه الأسواق ، ويُعمل فيه السماط العظيم المُسمّى سماط الحزن ، وقد ذكر عند ذكر «المشهد الحسيني » فانظره . وكان يصل إلى الناس منه شيء كثير ، فلمّا زالت الدولة اتّخذ الملوك من بني أيّوب يوم عاشوراء يوم سرور ؛ يوسّعون فيه على عيالهم ، ويتبسّطون في المطاعم ، ويصنعون الحلاوات ، ويتّخذون الأواني الجديدة ، ويكتحلون ، ويدخلون الحمّام ، جرياً على عادة أهل الشام التي سنّها لهم الحجّاج في أيّام عبدالملك بن مروان ؛ ليرغموا بذلك اُنوف شيعة عليّ بن أبي طالب كرّم اللَّه وجهه الذين يتّخذون يوم عاشوراء يوم عزاء وحزن فيه على الحسين بن عليّ؛ لأنّه قتل فيه. وقد أدركنا بقايا ممّا عمله بنو أيّوب من اتّخاذ يوم عاشوراء يوم سرور وتبسّط
📔اسم الکتاب: المواعظ والاعتبار بذكر الخطط والاثار نویسنده : المقريزي، تقي الدين جلد : 2 صفحه : 436
https://shamela.ws/book/11566/895
▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼
🔻ناصرالدین البانی از بزرگترین محدثان و فقهای اهل تسنن ملقب به بخاری دوران نیز تصریح میکند احادیث مرتبط با روزه عاشورا و شادی و سرور در اینروز جعلی میباشد :
🔹الممكن أن يكونوا من أعداء الحسين رضي الله عنه، الذين وضعوا الأحاديث في فضل الإطعام، والاكتحال، وغير ذلك يوم عاشوراء معارضة منهم ! للشيعة الذين جعلوا هذا اليوم يوم حزن على الحسين رضي الله عنه ؛ لأن قتله كان فيه . ولذلك جزم شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله بأن هذا الحديث كذب، وذكر أنه سئل الإمام أحمد عنه ، فلم يره شيئاً، وأيد ذلك بأن أحداً من السلف لم يستحب التوسعة يوم عاشوراء، وأنه لا يعرف شيء من هذه الأحاديث على عهد القرون الفاضلة وقد فصل القول في هذا في الفتاوى» (۲) / ٢٤٨ - ٢٥٦)، فراجعه، وقد نقل المناوي عن المجد اللغوي أنه قال:ما يُروى في فضل صوم يوم عاشوراء،والصلاة فيه، والإنفاق، والخضاب والادهان، والاكتحال بدعةابتدعها قتلة الحسين رضي الله عنه .
#ترجمه : دشمنان حسین رضی الله عنه کسانی هستند که احادیثی در فضیلت روزه ی عاشورا و سرمه کشیدن و اطعام در این روز جعل نمودند و هدف آنها از این کار ، مقابله با شیعیان بود ، زیرا شیعه ،عاشورا را بخاطر شهادتِ حسین رضی الله عنه ، روز حُزن و اندوه می دانند؛ مجد الدین لغوی ( که از علمای بزرگ اهل سنت است ) تصریح کرده 👈 آن چه كه در فضيلت روزه ی عاشورا و نماز، انفاق، خضاب كردن، روغن زدن و سرمه كشيدن در آن روز بيان شده ، همگی از بدعتهاى قاتلين امام حسين رضى اللَّه عنه می باشد و از نظر من ، حتی سُرمه كشيدن در روز عاشورا نشانهٔ دشمنى با اهل بيت(ع) بوده و ترك آن واجب است.
📔اسم الکتاب : تمام المنة في التعليق على فقه السنة نویسنده : محمد ناصر الدين الألباني جلد : 1 صفحه : 412
https://s8.uupload.ir/files/img_20230731_232925_970_afrp.jpg
پیشنهاد مطالعه:
- قبائلی از شام که به فعل کثیف پدران خود راضی هستند!
- جشن عاشورا در مراکش
➖➖➖➖➖
@borthan
Telegram
attach 📎
[ کانال برهان ]
فایل pdf کتاب شفاعت ، جدیدترین اثر چاپ شده از درس‌گفتارهای استاد مرحوم علامه شیخ محمدرضا جعفری در «کتابخانه برهان» بارگذاری شد↓↓↓
https://t.me/borrhanlibrary/8909
←بررسی آیات #شفاعت در قرآن و نگاهی کوتاه به مبحث #توسل و #نذری و #قربان
https://t.me/borrhanlibrary/8909
←بررسی آیات #شفاعت در قرآن و نگاهی کوتاه به مبحث #توسل و #نذری و #قربان