‍ بنابراین امکان دارد که امام علیه‌السلام وحی شریعت را توسط جبرئیل به رسولخدا صلی‌الله علیه و آله بشنود و حتی جبرئیل را ببیند ولی مخاطب وحی، پیامبر صلی‌الله علیه و آله است نه امام ؛
یعنی جبرئیل حامل وحی شـریعت برای رسولخـدا صلی‌الله علیه و آله است نه امام علیه‌السلام . یعنی جبرئیل حامل وحی شریعت برای رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و امام علیه‌السلام شاهد و ناظر قضیه هستند.

←←از امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقل شده که پیامبر صلی‌الله علیه و آله به ایشان فرمودند:

🔸إِنَّکَ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ، وَتَرَی مَا أَرَی، إِلَّا أَنَّکَ لَسْتَ بِنَبِیٍّ، وَلکِنَّکَ لَوَزِیرٌ وَإِنَّکَ لَعَلَی خَیْرٍ».

#ترجمه : (ای علی) تو آنچه را من می‌شـنوم، می‌شـنوی و آنچه را من می‌بینم می‌بینی؛ بـا این تفـاوت که تو پیغمـبر نیسـتی، ولی وزیر هستی. و تو بر مسیر خیر و خوبی حرکت می‌نمایی.
(📔نهج البلاغه خطبه قاصعه : ر.ک : تصویر الحاقی)


✅🔚 پس غیر ازشأن نبوت ، بقیه کمالات پیامبر اعم از علم و #عصـمت و ولایت و ...، همگی را امام داراست و بنابراین وارث همه صفات رسولخدا صلی‌الله علیه و آله - غیر از نبوت - میباشد.
 
2- اطاعت از امام علیه‌السلام در حقیقت اطاعت از خدا و رسول او‌ می‌باشد.

3 - در هرچیزي بدون استثنا باید #تسلیم نظر امام بود ، تسلیم اینست که اگر در موردی نظر ایشان برای ما مشخص شد، دیگر تردیدی در عمل به آن نداشـته باشیم و پذیرفتن نظر امام برای ما سخت و سنگین نباشد ، بلکه به راحتی سر تسلیم به ایشان بسپریم، چه مسأله برای ما و از دیدگاه ما روشن باشد و چه نباشد.

4 - بایـد همـه چیز را بـه ایشـان ارجـاع داد. یعنی در هر مسـأله اي- خصوصاً در امر دین -
اولین قدم مراجعه به امام است و تا به ایشان رجوع نکرده ایم، مطمئن نباشـیم که آنچه فهمیده ایم صحیح است یا نه. بنابراین مثلاً در تفاصیل اعتقادات مانند توحید و معاد و ... یا در احکام و اخلاق ، سرلوحه و مأخذ باید احادیث ائمه علیهم السلام باشد نه آراء اشخاص و اّتکا به فهم ناقص خود و دیگران.

5- پس از رجوع به امام باید نظر ایشان را برگرفت؛ نباید رجوع انسان به روایات برای تحمیل نظرات شخصی بر آنها و تفسیر احادیث مطابق فهم و سـلیقه فردي باشـد، بلکه در عمل بایـد آنچه را از احادیث ائمه فهمیده میشود بر هرچیز دیگري ترجیح داد.
 

✅🔚←←با توجه به این جهات معلوم می‌شود که حـّد معرفت امام در انسان به میزان تحّقق این پنـج مورد بسـتگی دارد.

هر مقدار اینها کاملتر و عمیقتر باشد، معرفت بالاتر است و هر قدر کمتر و ناقص‌تر باشد، به همان اندازه معرفت هم ناقص است. لذا به صرف ادعا و شناخت ظاهری، نمیتوان ادعای معرفت امام علیه‌السلام را کرد.

🔻بخش دوم حدیث اشاره به معرفی اشـخاص ائمه علیهم السلام است که شامل #دوازده امام شیعه اثناعشري است. و این نشان می دهد که امامت یک امر کلی نیست که تشـخیص مصداق آن به عهده افراد گذاشـته شده باشد، بلکه امامان علیهم السلام افراد خاصـی هسـتند که باید به اسم و نَسَب مورد اعتقاد باشـند. و لذا عقیده برخی از فِرق شـیعه - مانند زیدیه - که امامت فردي از اهلبیت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را در اعتقاد به امامت کافی دانسته اند، مردود است.

#علم_دین #مبعث
➖➖➖➖
@borrhan