‍ ‍ #شبهات_محرم

❗️طعنه مخالفین به #نذری دادن شیعیان در ایام عزای حسینی سلام الله علیه

❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄

اينكه شيعيان در روزهايى مانند عاشورا غذا بخورند حرام نيست و اينطور نيست كه هر كس پدرش يا مادرش مُرد و عزادار بود ديگر نبايد غذا بخورد❗️ پس محزون بودن در غم كربلا و ميل نمودن غذاى با بركت نذرى منافاتى با يكديگر ندارند؛

اما اينكه محرم بهشت شيعه است از اين نظر كه به شيعه فرصت داده شده كه در اين ماه براى سيدالشهداء (عليه‌السلام)عزادارى كند و ثواب اين عزاداريها به آنها برسد کاملا صحيح است و حتی خودتان هم در فضيلت گريه براى سيد الشهداء(عليه‌السلام) چنين روايات صحيحى نقل كرده ايد كه يك قطره اشك ريختن براى حضرت باعث بهشتى شدن شخص است (ر.ک : تصویر پایین) ↓↓↓↓


و اما در پاسخ به اينكه يزيديان( :اربابانتان!) اگر ميخواستند قتل سيدالشهداء(عليه‌السلام) را جشن بگيرند به قيمه و شربت اكتفا ميكردند ؛ ميگوييم كه خير ! بلكه همين نذرى دادن هر ساله محبين اهلبيت سنت ائمه معصومين ميباشد كه براى عزاداران غذا درست ميكردند (رجوع شود)↓↓↓↓
https://t.me/borrhan/49181


اما نويسنده طورى القا كرده كه گویا مردمِ عزادار همگى بخاطر شكم و مداحان هم همگى بخاطر پول به هيئتهاى عزاداري ميروند ، در پاسخِ چنين جاهلانى ميگوييم آن زمانى كه مردم بخاطر زيارت قبر سيدالشهدا دستشان را ميدادند و خلفاى جور دستشان را قطع ميكردند هم بخاطر شكمشان بود؟؟؟!!


✅ رسمی است در میان شیعیان که شخص یا اشخاصی بانی میشوند مجلس عزایی میگیرند زیارت عاشورایی خوانده می شود سخنران وعظی می کند آیه و حدیثی خوانده می شود و نهایتا از عزاداران پذیرایی می شود.
همه هم خود را مهمان کرَم سرور و سالار شهیدان می دانند.
از فقیر و غنی هم در این مراسم شرکت می‌کنند و مفتخرند که مهمان خوان آقایشان هستند.
آری از فقیر و غنی و شیعه و سنی و ارمنی و زردشتی و یهودی هم در صف غذای حضرت می ایستند تا شاید حضرت نگاهی به آنها بیندازد و به برکت آن وجیه عندالله حاجتشان به واسطه رحمة الله الواسعه مرتفع گردد.

❗️ خوب است من بعد به توصیه شما عمل کنیم و چون عثمانیان و یزیدیان از عزاداران حسینی آب را هم منع کنیم تا نشان دهیم که واقعا عزاداریم؟ يا سهل است‌ با یک کتک سیر عزاداران را بدرقه کنیم تا معلوم شود خیلی متاثریم!!؟

اکرام عزادار حسینی مصداق و آیت جشن و پایکوبی نیست. انفاق به برادر مومن و تزریق روحیه اخوت و برادری در جامعه اسلامی هم امر منهی و مذمومی نیست!

آن کسی که فکر می کند قوام این عزاداریها و اظهار ارادتها به شربت و قیمه است نه حسین را شناخته نه شیعیان او را.

کوری چشم دشمنان و نواصب که در طول تاریخ هر چه کردند این اظهار ارادتها فرو کاهد و از بین برود تا قیامت عزادار حسینیم و مهمان خوان کرم و لطف و عنایت او.


عمريست كه دشمنان شيعه در طول تاريخ سعى در كمرنگ كردن و تضعيف عزاى سيدالشهداء(عليه‌السلام) و شعائر حسينى كرده اند و ميكنند اما هيچوقت موفق نشده اند و نخواهند شد چون سيدالشهداء(عليه‌السلام) نوريست كه هرگز خاموش نميشود

يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿۸﴾

مى‏ خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند و حال آنكه خدا گر چه كافران را ناخوش افتد نور خود را كامل خواهد گردانيد (۸)

📕سوره ۶۱: الصف - جزء ۲۸
http://www.parsquran.com/data/show.php?user=far&lang=far&sura=61&ayat=8

➖➖➖➖➖
@borrhan

فایل pdf کتاب «شناخت وهابیت» بالغ بر ۹۰۰صفحه اثر نجم الدین طبسی
در نقد و بررسی تفصیلی پیشینه، عملکردها و باورهای وهابیت ؛ در کانال «کتابخانه برهان» بارگذاری شد↓↓↓↓↓↓
https://t.me/borrhanlibrary/3889

🔻در مجموعه حاضر برای نقد آراء وهابیت سعی شده بیشتر به کتب روایی اهل سنت به قاعده الزام مراجعه شود تا اثبات گردد که عقیده وهابیت در موضوعاتی مانند #توسل و #زیارت و #تبرک و #نذری و #احتفال و #عزاداری و ساخت گنبد بر قبور و ... تنها در تعارض با شیعیان نیست ؛ بلکه تمام مسلمانان پایبند به این امور هستند و فقط وهابیون هستند که این امور را حرام می‌دانند و بقیه مسلمین را #تکفیر میکنند‌!

💎 گسترش تشیع در آفریقا

▪️بساط #نذری محبین امام حسین علیه‌السلام در ماداگاسکار

#گسترش_تشیع (۵۲)
#کشتی_نجات_بشریت (۸۱)
@borrhan

#تلنگر


بر فراز منبر و بیلبورد !

اگر عوام‌الناسی مثل من، به اندازه‌ی دانش و سوادشان اظهارنظر نمایند و در مواردی که برایشان قابل هضم نیست، اول پرس‌وجوی از اهلش کنند، قانع نشدند، خود به جست‌جوی پژوهشی بپردازند و اگر حال و وقت و توانش را نداشتند، لااقل سکوت کنند، طوری می‌شود؟ عرش خدا می‌لرزد؟ انسا‌ن‌ها فوج‌فوج از حقیقتی بازمی‌مانند و گمراه می‌شوند؟ دِینی بر گردن فرد عوام می‌مانَد که باید نزد خدا پاسخگو باشد؟!

چندسال است که غائله‌ برپا می‌شود از دوسو در عزاداری‌های محرّم و نذورات؛ یک‌سو به نقد و خرده‌گیری در مخارج؛ دیگرسو به پافشاری بر ادامه‌ی آن؛ قربة‌الی‌الله یا به کسب حوائج. آن به این می‌تازد که خرج دو روز یا ده روز را در طول سال، تقسیم تدریجی بر فقرا کنید؛ این بر آن برمی‌آشوبد که این‌چند روز، خود موضوعیتی مستقل دارد و نه منافی خیرات سالانه است و نه مزاحم آن.

این که آیا هردو گروه، اعمالشان گواه بر نیّاتشان است، قضاوتش با ما نیست؛ اما چالش تکراری این دو تفکر، بهتر بگویم، این دو جبهه، واقعاً آزارنده شده است.

روی خطاب من در این سخن -با علم به آن‌که می‌دانم بر بسیاری، بخصوص منتقدان حرفه‌ای و عادتی، خوش نخواهد نشست- گروه ناقدان و خرده‌گیران بر مخارج مراسم سنتی و‌ مذهبی است که افاضات را دیگر از حد گذرانده‌اند؛ بخصوص که سرشاخه‌های این به‌اصطلاح منتقدان و ایرادگیران، معمولاً نامورانی هستند، سلبریتی یا شهرگان ورزشی و هنری، که یا کارنامه‌ی شفافی از خیرات و‌ مبرّات اجتماعیشان ندارند؛ یا اگر هم خیری دارند، در مخارج دیگر ایام سالشان کمترین ملاحظه‌ای -از آن نوع که در دهه‌ی محرم توصیه می‌کنند- به خرج نمی‌دهند؛ انگار دو سه روز اوج عزای محرّم، اوج بحران گرسنگی فقرای سالیانه و نقطه‌ی آی‌سی‌یوی بیماران لاعلاج و لحظه‌ی نجات کودکان کار و خلاصه، دقیقه‌ی نودِ خلاصی جامعه از دردهاست!

اگر برخورد فردی، منبری یا غیرمنبری، با این سناریوی کاریکاتورشده‌ی خسته‌کننده، از سر عصبانیت یا سخن‌گویی قشر عظیمی از عزاداران، کمی از جاده‌ی عرفِ لینت و آرامی خارج شود؛ آنگاه واویلاه و بیا و بیین! که:
واژه‌ی ناروا به کار بردید و بر احساسات جامعه ناخن کشیدید و بر فردی محبوب از سلبریتی‌ها وهن و تندی روا داشتید و خلاصه، فلک را بد شکافتید و طرحی نحس درانداختید و وااسفاه! ...پس منتظر کامنت‌های فالوورهامان باشید؛ که خوب جنگی را آغاز کردید!

البته مزاج‌های ناتوان در هضم نخودهای ناپز، منتظرند تا در این موقعیت‌ها غائله به پا کنند و به جای آن‌که انصاف دهند که تیر اول این جنگ سالیانه همیشه از کدام سو پرتاب می‌شود، پاشنه ورمی‌کشند در آستانه‌ی پیج‌ها به کامنت‌های میلیونی و کمان‌های بعدی را زه می‌کنند به سوی کسی که اگر هم او بیش از حد غضب کرده و بر زبان ناروا رانده، اما تیرخورده‌ی همه‌ساله‌ی این ایام است؛ از سوی فرماندهانی که توصیه‌ها و دلسوزی‌های محرّمیشان با رفتار و زندگی دیگر ایام سالشان نمی‌سازد و زین روی خون طرف مقابل را به جوش می‌آورند و خدا نیاورَد که طرف هم بر فراز منبر جوگیر شود و لاعلاج؛ کلمه‌ای بر زبان آوَرد؛ تا قرآن‌ها در لشگر مقابل بر سر نیزه‌ها شود!

فعلاً به نظر عوامی من این می‌رسد:
ارباب منابر و عمائم با کظم غیظ و زبان آرام‌تر، حجت و برهان بر صحت رویّه و سُننشان آورند؛

نیز کاش پیامم به گوش آن‌ گروه مقابل هم می‌رسید که:
شمایان نازنین نیز مثل بنده‌ی کم‌سواد، در حد دانشتان به اعتقادات و احساسات دینی مردم ورود(!) کنید.

🔖دکتر محمدعلی فیاض‌بخش
مکتوب هفته - روزنامه اطلاعات شماره 28185 ؛ پنج‌شنبه ۲۷ مردادماه ۱۴۰۱

#شبهات_محرم #نذری
@borrhan

‍ #اربعین (۹۶)
#نذری (۱۶)

🟢 فضیلت پیاده روی و طی مسیرهای طولانی / برای #زیارت اماکن مقدس در فرهنگ های مختلف

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🛣 در آیین زرتشتیان - ساسانیان :

✍ پروفسور آرتور کریستین سن مورخ مشهور دانمارکی مینویسد؛

📄 آذرگشنسب یا آتش گنجک (شیز) واقع در آذربایجان بود... پادشاهان ساسانی در ایام سختی به زیارت این معبد میشتافتند و زر و مال و غلام در آنجا نذر میکردند ... خسرو دوم نذر کرد، که اگر موفق به مغلوب نمودن وهرام چوبین بشود، زینت های زر و هدیه سیم آشتکده آذر گشتنسب بفرستد و به وعده خویش وفا کرد ... شاهنشاهان ایران در هنگام رسیدن به پادشاهی با کمال احترام پیاده به زیارت این معبد میرفتند و نذرها میکردند و هدیه و خواسته بسیار به آنجا میبردند. (مسافت حدود ۵۰۰ کیلومتر)

📓کتاب ایران در زمان ساسانیان، تالیف کریستین سن، صفحه ۲۴۲
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
🛣 در آیین اهل تسنن :

✍ ابونعیم اصفهانی نویسنده اهل سنت نقل کرده است:

📄 امام حسن علیه‌ السلام فرمود: من از پروردگار خود شرم دارم که او را دیدار کنم و به خانه‌اش نرفته باشم. و بیست با پای پیاده از مدینه رهسپار [مکه] شد.

#متن_عربی: حَدَّثَنَا عَبْدُاللهِ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ نُصَيْرٍ، ثنا إِسْمَاعِيلُ بْنُ عَمْرٍو، ثنا الْعَبَّاسُ بْنُ الْفَضْلِ، عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عَبْدِالرَّحْمَنِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، قَالَ: قَالَ الْحَسَنُ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: «إِنِّي لَأَسْتَحِي مِنْ رَبِّي أَنْ أَلْقَاهُ وَ لَمْ أَمْشِ إِلَى بَيْتِهِ» فَمَشَى عِشْرِينَ مَرَّةً مِنَ الْمَدِينَةِ عَلَى رِجْلَيْهِ

📓‌کتاب: حلية الأولياء تالیف ابونعیم الأصبهانی جلد ۲ صفحه ۳۷
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
🛣 در آیین مسیحیت :

✍ استیون رانسیمان نویسنده انگلیسی در فصلی از کتابش با نام "زُوار حضرت #عیسی" (ع‌) مینویسد:

📄 عشق به #زیارت در نهاد بشر ریشه ای بس عمیق دارد.ایستادن در جائیکه روزی پیشوایان ما ایستاده اند، دیدن اماکنی که روزی در آنها چشم گشوده، رنج کشیده و سرانجام دیده فرو بسته اند، خود پدید آورنده ی رابطه ای عرفانی میان ما و پیشوایان دینی ما و بیان گویای بیعت درونی ما با ایشانست. گو آرامگاه مردان بزرگ گیتی و زیارتگاه ستایشگران آنان از راه های بس دور باشد، چون اکثر مردم مشتاقانه رو به اماکنی می آورند که معتقدند خداوند زمین را درآن نقطه، مشمول لطف و عنایت خاص خویش گردانیده است. (بنا بر صفحات بعد ، سفر برای زیارت اماکن مقدس اهل کتاب در فلسطین (اورشلیم) گاها سال ها طول میکشید.)

📓کتاب تاریخ جنگ های صلیبی، استیون رانسیمان؛ جلد اول صفحه ۴۹(ر.ک: تصویر الحاقی)
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
🛣 و بالاخره در آیین ناب تشیع :

✍ ابوسعيد قاضی ميگويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم که فرمود: کسيکه با پای پياده امام حسين عليه السلام را زيارت کند، خداوند متعال در ازای هر قدمی که بر ميدارد و ميگذارد، ثواب آزاد كردن بنده‏ اى از اولاد حضرت اسماعيل عليه السلام را به او می‏دهد.

#متن_عربی: أَبِي سَعِيدٍ الْقَاضِي قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِاللَّهِ ع فِي غُرَيْفَةٍ لَهُ وَ عِنْدَهُ مُرَازِمٌ فَسَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع مَاشِياً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ وَ بِكُلِّ قَدَمٍ يَرْفَعُهَا وَ يَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ وَ مَنْ أَتَاهُ  بِسَفِينَةٍ فَكَفَتْ بِهِمْ‌
سَفِينَتُهُمْ نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ طِبْتُمْ وَ طَابَتْ لَكُمُ الْجَنَّةُ.

📓کتاب: كامل الزيارات. تالیف: ابن قولويه جلد ۱ صفحه ۱۳۴

(باقی اسکنها در ادامه خواهد آمد‌.)
➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #حضرت_ابوالفضل (۲۳)
#علم_زندگی (۷۹)
#تربیت_فرزند

🔻نجات در آخرین لحظات به برکت نام حضرت ابوالفضل علیه السلام

❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄

🟨 این خاطره روحانی مسئول مشاوره به زندانیان محکوم ‌به اعدام در زندان رجایی شهر را بخوانید:

🔸حدود ۲۳ سال پیش جوانی که تازه به تهران آمده بوده در یک کبابی مشغول کار می‌شود، ‌شبی پس از تمام شدن کار، صاحب کبابی دخل آن روز را جمع می‌کند و می‌رود در بالکن مغازه تا استراحت کند. درآمد آن روز کبابی، شاگرد جوان را وسوسه می‌کند و در جریان سرقت پول‌ها، صاحب مغازه به قتل می‌رسد. او متواری می‌شود؛ اما مدتی بعد، او را دستگیر می‌کنند و به اینجا منتقل می‌شود.

🔸حکم قصاص جوان صادر می شود، اما اجرای آن حدود ۱۸-۱۷ سال به طول می‌انجامد؛ می‌گویند شاگرد جوان در طول این مدت حسابی تغییر کرده بود و به‌ قول‌ معروف پوست‌ انداخته و اصلاح‌ شده بود. آن‌قدر تغییر کرده بود که همه زندانی‌ها قلبا دوستش داشتند.

🔸پس از این ۱۸-۱۷ سال، خانواده مقتول که آذری‌ بودند، برای اجرای حکم می‌آیند؛ همسر مقتول و سه دختر و ۷ پسرش آمدند و در دفتر نشستند، فضا سنگین بود و من با مقدمه‌چینی و شرح احوالات فعلی قاتل، از اولیای دم خواستم که از قصاص صرف‌نظر کنند. همسر مقتول گفت: «من قصاص را به پسر بزرگم واگذار کرده‌ام» و پسر بزرگ هم گفت که قصاص به کوچک‌ترین برادرمان واگذار شده است. به‌هرحال برادر کوچک‌تر هم زیر بار نرفت و گفت : «اگر همه برادر و خواهرهایم هم از قصاص بگذرند، من از قصاص نمی‌گذرم؛ زمانی که پدرم به قتل رسید من خیلی بچه بودم و این سال‌ها، یتیم بودم و واقعاً سختی کشیدم.»

🔸به‌ هر حال روی اجرای حکم مُصر بود. با خودم گفتم شاید اگر خود زندانی بیاید و با آن‌ها روبه‌رو شود، چیزی بگوید که دلشان به رحم بیاید، بنابراین گفتم زندانی را بیاورند. یادم هست هوا به‌شدت سرد بود و قاتل هم تنها یک پیراهن نازک تنش بود؛ وقتی آمد رفت کنار شوفاژ کوچکی که در گوشه اتاق بود ایستاد به او گفتم اگر درخواستی داری بگو؛. او هم آرام رو به من کرد و گفت: «درخواستی ندارم.»

🔸وقت کم بود و چاره دیگری نبود. مادر و یکی از دختران در دفتر ماندند و ۹ برادر و خواهر دیگر برای اجرای حکم وارد محوطه اجرای احکام شدند. جالب بود که مادرشان موقع خروج فرزندانش از دفتر به آن‌ها گفت که اگر از قصاص صرف‌نظر کنند شیرش را حلالشان نمی‌کند. به‌هرحال شاگرد قاتل، پای چوبه ایستاد همه‌چیز آماده اجرای حکم بود که در لحظه آخر او با همان آرامشش رو به اولیای دم کرد و گفت:
«من یک خواسته دارم» من که منتظر چنین فرصتی بودم گفتم دست نگه‌ دارید تا آخرین خواسته‌اش را هم بگوید.

🔸 شاگرد قاتل، گفت: «۱۸ سال است که حکم قصاص من اجرا نشده و شما این مدت را تحمل کرده‌اید، حالا تنها ۹ روز تا محرم باقی‌مانده و تا تاسوعا، ۱۸ روز. می‌خواهم از شما خواهش کنم اگر امکان دارد علاوه بر این ۱۸ سال، ۱۸ روز دیگر هم به من فرصت بدهید. من سال‌هاست که سهمیه قند هر سالم را جمع می‌کنم و روز تاسوعا به نیت حضرت عباس (علیه‌السلام)، شربت #نذری به زندانی‌های عزادار می‌دهم. امسال هم سهمیه قندم را جمع کرده‌ام، اگر بگذارید من شربت امسالم را هم به نیت حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) بدهم، هیچ خواسته دیگری ندارم.»

🔸 حرف او که تمام شد فضا عوض شد. یک‌دفعه دیدم پسر کوچک مقتول  منقلب شد، رویش را برگرداند و با بغض گفت من با ابوالفضل (علیه‌السلام) درنمی‌افتم؛ من قصاص نمی‌کنم. برادرها و خواهرهای دیگرش هم با چشمان اشکبار به یکدیگر نگاه کردند و هیچ‌کس حاضر به اجرای حکم قصاص نشد.

🔸 وقتی از محل اجرای حکم به دفتر برگشتند، مادرشان گفت چه شد قصاص کردید؟ پسر بزرگ مقتول ماجرا را برای مادرش تعریف کرد. مادرشان هم به گریه افتاد و گفت به خدا اگر قصاص می‌کردید شیرم را حلالتان نمی‌کردم؛ خلاصه ماجرا با اسم حضرت عباس ختم به خیر شد و دل ۱۱ نفر با نام مبارک ایشان نرم شد و از خون قاتل پدرشان گذشتند.


📔 به نقل از مجله چشم‌انداز ایران، شماره ۱۰۴ - چاپ تیر و مرداد ۱۳۹۶؛ مقاله نقش رهبران سیاسی - مذهبی در لغو اعدام ، به قلم سعید مدنی

✍ پی‌نوشت: مکتب تربیتی سیدالشهداء علیه‌السلام بی‌نظیر است ؛ کافی است نوجوانان و جوانانمان را با آن آشنا کنیم؛ آنگاه است که تربیت آرام آرام در وجودشان محقق می‌شود و در سخت ترین شرایط باعث نجاتشان می‌گردد.

➖➖➖➖
@borrhan

‍ #کشتی_نجات_بشریت (۹۰)
#شیعه_کشی (۵۴) #نذری (۱۸)
#گسترش_تشیع (۸۴) #شبهات_محرم
#اجتهاد_و_تقلید #شبهات_مهدوی
#توسل #تبری #فرقه_ناجیه
#فراسوی_ادیان #قدمت_عاشورا


⚫️ گزارش جالب و مهمِ مستشرق فرانسوی، درباره عزاداری شیعیان و آثار آن

💡این گزارش را بخوانید تا از علت تلاش گسترده مخالفین مکتب اهل بیت علیهم السلام در کمرنگ کردن عزاداری بر سالار شهیدان مطلع شوید!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔶 هموار ه شرق‌شناسان در تحرکات مذهبی مسلمانان تأمل کرده و به دنبال جريان‌شناسی برخی از فعالیت‌ها بوده‌اند. یکی از مسائلی که در این میان حایز اهمیت بوده، بحث #عزاداری است که توجه پیروان ادیان و مکاتب دیگر را به خود جلب کرده؛
←دکتر ژوزف (جوزف) از مستشرقان فرانسوی، پس از ذکر اجمالی از تاریخ اسلام و اشاره به غصب ولایت و وقایع کربلا، به قلم فرسایی درباره عزاداری و نوع فعالیت شیعیان می‌پردازد و به گوشه‌ای از برکات عظیم اقامه عزا بر سالار شهیدان علیه‌السلام اعتراف میکند.

🔻اعترافات جوزف در 📔سفرنامه مرحوم آیت الله سید احمد زنجانی نوشته شده در سال ۱۳۳۵ هجری قمری ؛ مندرج است که اسکن کامل آن در ادامه خواهد آمد.

🔻به خلاصه ای از کلام ایشان به نقل از کتاب📔میراث اسلامی ایران، رسول جعفریان ، دفتر نهم، ص ٦٣٥ اشاره می‌شود:

«اين فرقه در قرنهاى اوليۀ اسلاميه مثل آن فرقه ديگر (سُنیان) بارز و آفتابى نبود، چون رياست كه موجب ازدياد تبعه است، در دست آن فرقه بود كه از قتل و غارت شیعیان فروگذارى نمى‌كردند. ولى در اوايل قرن دوم، يكى از ائمه‌شان #تقيه را بر آنها لازم نمود كه آنها اصلا، قولا و عملا خودشان را از آن فرقه امتياز ندهند. پس اين موجب نيرومندى اينها گرديد. چون دشمن با آن قدرت و قوتی كه داشت مُتمكن از بين بردن آنها نشد و آنها در باطن و محرمانه عزادارى و بر امام حسين (عليه السلام) و اصحابش سوگوارى مى‌نمودند. تا اين‌كه اين عاطفه در دلهاى آنها مستحكم گرديد تا به تدريج نيرو گرفته، صاحب تخت و تاج شدند. پس از امير تيمور كه سلاطين صفويه روى كار آمدند ايران مركز شيعه گرديد.
بعضى از علماى فرانسه تخمين مى‌زنند كه شيعه به قدر سدس مابين مسلمين باشند. و پس نظر به اين ترقى كه شيعه در اندك زمان داشت، مى‌توان گفت كه به زودى آنها بر ساير فِرَق غلبه كنند. يك قرن يا دو قرن نمى‌گذرد كه آنها به سبب همين اقامۀ عزا پيش مى‌افتند.
←چون هريك از ايشان در اين سوگوارى مُبَلغ مذهب است.
امروز جايى پيدا نمى‌شود كه در آنجا يك نفر يا دو نفر از شيعيان باشند كه در آنجا بساط‍‌ عزا را برپا نكنند و در اين راه مالهاى زياد خرج مى‌كنند. من خودم در مارسِل يك نفر شيعۀ عربى را ديدم از اهالى بحرين كه به تنهايى عزادارى مى‌نمود و به منبر مى‌رفت و كتابى مى‌خواند و گريه مى‌كرد و بعد طعامى حاضر نموده بود، آن را بر فُقَرا قسمت مى‌كرد.
اين طايفه به دو طريق در اين راه مال صرف مى‌كنند: يكى بذل از مال شخصى خودشان است كه هركس از مال خالص خود به فراخور استطاعت و مكنت خود بذل مى‌كند. وجوهى كه اين‌طور مصرف مى‌شود، از دو ميليون فِرانْك بيشتر مى‌شود، و ديگرى اوقافى است كه براى اين موضوع ثبت مى‌كنند.
عوائد اين اوقاف، اضعاف آن قِسم اول مى‌شود و شايد تمامى فِرَق مسلمين من حيث المجموع آنقدر در راه تأييد مذهبشان خرج نمى‌كنند كه اين طايفه به تنهايى خرج مى‌كنند. پس در حقيقت هريك از شيعه دعوت بر مذهب خود مى‌كند بى‌آنكه خود و فِرَق ديگر ملتفت اين معنى باشد. چون شيعه منظورش از اين عمل اجر و ثواب اخروى است. ديگر توجه ندارد كه چه فايدۀ امروزه بر اين عمل مترتب است و معلوم است كه هر چيز اثر طبيعى در عالم اجتماع دارد و آن اثر بر آن چيز مرتب خواهد شد، چه صاحبش قصد آن‌را داشته باشد يا نه، پس مذهبى كه پنجاه يا شصت ميليون داعی مُبلّغ داشته باشد، معلوم است كه آن به تدريج ترقى مى‌كند. به قدرى كه شايستۀ شأن آنهاست.
حتى اين‌كه رؤساى روحانيين و سلاطين و وُزراشان نيز از وصف مُبَلغ بودن كنار نيستند و بلكه سعى فُقرا و ضعيفان ايشان در اقامه عزا كمتر از اعيان و اكابر نيست و بلكه بيشتر از آنهاست. زيرا كه آنها در اين امر هم خير دنيا مى‌بينند و هم خير آخرت.
اين است كه اكثر عُقلاى اين فرقه را مى‌بينى كه شغل و كسب و كار خود را گذاشته، مشغول عزادارى شده، خُطَباى اين فرقه نيز بر جميع خطباى فرق اسلاميه برترى دارند. چون آنها در جمع كردن مطالب سودمند با عبارات شيوا و جملات زيبا زحمت مى‌كِشند و تحمل مشقت مى‌كنند. اين است كه خطيب ورزيده مى‌شوند و از اين‌كه تكرار يك امر ملال آور مى‌شود، براى تجديد مطلب از مسائل اسلاميه و تواريخ گذشتگان در منابر به هم مخلوط‍‌ مى‌كنند كه مجالس تازه مى‌شود.
←حتى عوام اين فرقه از بركت اين مجالس و فيض اين منابر بر مسائل مذهب خودشان اعرف از تمامى فِرَق مسلمين گرديده‌اند.

«1⃣»

‍ #اسلام_و_ایرانیان (۷۱) #زیارت
#نذری (۱۹) #پیدایش_شیعه (۴۸)
#مرثیه‌خوانی


📝 وقف برای مجالس روضه‌خوانی و اطعام عزاداران، و هديهٔ روضه‌خوان، و زیارت کربلا

🔻جالب توجه‌ترین موقوفات

┄┅━𖣐▪️﴾﷽﴿▪️𖣐━┅┄

▪️هزينه کردن برای مجالس‌ عزاداری سيدالشهداء علیه السلام و پرداخت خرج سفر زائران کربلا، یکی از آموزه‌های روایی ما می‌باشد و در هر عصری با شدت و ضعف، به این مسئله اهمیت داده شده؛

←برخی برای این دو مورد، اموالی را وقف می‌کرده‌اند، و از جالب‌ توجه‌ترین موقوفات در این زمینه، به عصر صفویه برمی‌گردد که نقش شاه و اطرافیان شاه را در این مورد پر رنگ نشان می‌دهد.

استاد جعفریان گزارشات مفصل و مهمی از این موقوفات آورده که یک مورد، وقف بخش‌هایی از چند روستا می‌باشد که پس از ذکر دقیق مناطق وقف‌شده، آمده:

«موردى كه براى مصرف اين موقوفات تعيين شده است، در مرحلۀ نخست، مانند همۀ وقف‌نامه‌ها، سهم متولّى و ناظر است كه هر كدام يك عشر از درآمد را خواهند داشت. متولى شخص شاه و پس از درگذشت وى، شاهِ بعدى خواهد بود. پيش از آنكه سهم متولى و ناظر داده شود، مى‌بايست آنچه كه براى بقاى اين موقوفه لازم است، از درآمد آن جدا شده و صرف آبادى آن شود. پس از آن، به عنوان مصرف اصلى درآمد موقوفه، مى‌بايست هشت عشر باقى مانده، صرف برپايى مراسم روضه‌خوانى در كاخ فرح‌آباد شاه سلطان حسين شود. اين روضه‌خوانى مى‌بايست در شب #عاشورا، شب #اربعين و شب بيست و يكم ماه #رمضان برگزار گردد. بخشى از پول براى روضه‌خوان و بخش ديگر براى طبخ حليم و پذيرايى از حاضران است. شاه در اين وقف‌نامه تصريح كرده است كه حق التوليه را كه به او تعلق دارد، در امور خير مصرف كنند.»

🔻سپس ایشان می‌نویسد: نياز به توضيح نيست كه اساسا يكى از موارد وقف كه در دورۀ صفوى به آن توجه زيادى وجود داشت، وقف براى روضه‌خوانى بود كه به صورت سنّتى پايدار در ايران به ويژه شهر اصفهان در آمد. واقفين، افزون بر توجه به روضه‌خوانى، براى مسافران كربلا نيز موقوفات فراوانى را معين مى‌كردند. يك نمونه از اين قبيل موقوفات، وقف روستاى خاوه از روستاهاى قم و چندين روستاى ديگر در اصفهان، از طرف يك شاهزاده خانم صفوى است.
📔صفویه در عرصه دین، فرهنگ، سیاست، ج ٢ ص ٩٠۶

▪️گفتنی است که استاد جعفریان، در جای دیگری ‌( میراث اسلامی ایران، دفتر ششم ) متن کامل وقف این شاهزاده صفوی را آورده و جالب اینکه یکی از شهودی که آن را امضا کرده، #علامه_مجلسی رحمه الله است.


➖ باز در یکی از وقف‌نامه‌ها آمده:

«هشت عشر بقيۀ حاصل موقوفات مزبوره را، هر سال در دهۀ ايام عاشورا و روز بيست و يك شهر رمضان المبارك و روز اربعين، صرف اخراجات تعزيۀ حضرت سيد الشهداء، ثالث ائمۀ هدى، درّ صدف امكان، گوشوارۀ عرش رحمن، به اين نحو نمايند كه طالب علم عارف به احاديث ائمۀ طاهرين، سلام الله عليهم اجمعين، احاديثى كه در باب تعزيۀ آن امام معصوم شهيد مظلوم واقع شده و مراثى آن امام عالى‌مقام عليه افضل الصلاة و السلام را در شهر مبارك فرح‌آباد بيان كند و روضه بخواند و جمعى از مؤمنين و مؤمنات كه در آن مجمع حاضر باشند، به تعزيه مشغول گردند و قدرى كه مناسب دانند، به آن طالب علم دهند، و تتمّه را با طبخ حليم در شب عاشورا و در ايام مزبوره و نان گندم و ساير مأكولاتى كه ضرور باشد و قدرى كه مناسب دانند، به جهت جمعى كه در آن مجمع به خدمات مشغول باشند، صرف نمايند و چيزهاى شيرين از طبخ حلوا و غيره نسازند و در آن مجمع نياورند. و ثواب آن را به ارواح مقدّسۀ حضرات عاليات سدره مرتبات عرش درجات چهارده معصوم - صلوات الله عليهم - هديه فرمودند. _  به نحوى كه در متن قلمى شده وقف فرموديم _ #كلب آستان علىّ‌ بن ابى طالب حسين الموسوى.»
📔صفویه در عرصه دین، فرهنگ، سیاست، ج ٢ ص ٩۰۹- ۹۱۰ - ر‌ک: تصویر الحاقی

پیشنهاد مطالعه:
گزارش جالب مستشرق فرانسوی درباره عزاداری شیعیان ، و نقش موقوفات و نذورات در گسترش تشیع

➖➖➖➖
@borrhan

▪️ مشروعیت نوحه خوانی و اطعام نزد قبر حضرت سیدالشهداء ﴿عليه‌السلام﴾ در زمان ائمه و تقریر امام معصوم علیه‌السلام در تأیید این فعل شیعیان

اسکن کتاب:
https://b2n.ir/j18929

📕نام کتاب : كامل الزيارات - ط مكتبة الصدوق نویسنده : ابن قولويه القمي جلد:1 صفحه: 150
http://lib.eshia.ir/27044/1/150

#مرثیه‌خوانی (۳۵)
#نذری (۲۰) #شبهات_محرم
@borrhan

#قدمت_عاشورا (۱۸)
#نذری (۲۱) #شبهات_محرم
#عاشورا_و_وهابیت (۷)

‍ ❌ عاشورا عید اُمَوی ها

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔹 مقريزي در كتاب الخطط که به بررسی تاریخ سرزمین مصر از سال ۲۰ ق، تا دوران مؤلف یعنی تا سال ۸۲۰ ق پرداخته است ، می‌نويسد:
«وقتی خلفاء فاطمی بر مصر، تسلّط پيدا نمودند، با فرارسيدن عاشورا، بازارها را تعطيل مي‌نمودند، و جماعتي بزرگ از مردم كه به گروه حزن- ناميده مي‌شدند، به #عزاداری مي‌پرداختند و شتر قربانی مي‌نمودند و تا سايۀ حكومت فاطميون در مصر، گسترده بود، همين مراسم ادامه داشت، امّا با سرنگونی حكومت فاطمی در مصر و تشكيل دولت بني ايّوب،حاكمان آنان، روز عاشورا را، روز شادماني قرار داده و در اين روز براي خانواده‌هاي خود، اموالی را تهيّه می‌نمودند و ظروف منزل را نو كرده ،سرمه به چشم می‌كشيدند و به حمّام می‌رفتند، كه مطابق عادت شامي‌ها كه #حجاج_بن_یوسف [لعنة اللّه عليه] در زمان عبد الملك بن مروان [لعنهما اللّه تعالي] پايه گذاري كرده بود، عمل می‌كردند.تا به اين وسيله بينی شيعة علي بن ابيطالب كرّم اللّه وحهه را به خاك مالند. چرا كه شيعه، روز عاشورا را به خاطر كشته شدن حسين بن علي عليهما السلام روز عزا و مصيبت می‌دانستند. مقريزي در ادامه مي‌گويد: ما امروزه باقي مانده اعمال #بنی_اميه - لعنهم اللّه تعالي- كه اين روز را، روز شادمانی و جشن قرار می‌دادند، شاهد هستيم.»

#متن_عربی : كان للخلفاء الفاطميين في طول السنة أعياد ومراسم ، وهي : موسم رأس السنة ، وموسم أوّل العام ، ويوم عاشوراء ، ومولد النبي صلى اللَّه عليه و آله... يوم عاشوراء: كانوا يتّخذونه يوم حزن تتعطّل فيه الأسواق ، ويُعمل فيه السماط العظيم المُسمّى سماط الحزن ، وقد ذكر عند ذكر «المشهد الحسيني » فانظره . وكان يصل إلى الناس منه شي‌ء كثير ، فلمّا زالت الدولة اتّخذ الملوك من بني أيّوب يوم عاشوراء يوم سرور ؛ يوسّعون فيه على عيالهم ، ويتبسّطون في المطاعم ، ويصنعون الحلاوات ، ويتّخذون الأواني الجديدة ، ويكتحلون ، ويدخلون الحمّام ، جرياً على عادة أهل الشام التي سنّها لهم الحجّاج في أيّام عبدالملك بن مروان ؛ ليرغموا بذلك اُنوف شيعة عليّ بن أبي طالب كرّم اللَّه وجهه الذين يتّخذون يوم عاشوراء يوم عزاء وحزن فيه على الحسين بن عليّ؛ لأنّه قتل فيه. وقد أدركنا بقايا ممّا عمله بنو أيّوب من اتّخاذ يوم عاشوراء يوم سرور وتبسّط

📔اسم الکتاب: المواعظ والاعتبار بذكر الخطط والاثار نویسنده : المقريزي، تقي الدين  جلد : 2  صفحه : 436
https://shamela.ws/book/11566/895

▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼

‍ ‍ 🔻ناصرالدین البانی از بزرگترین محدثان و فقهای اهل تسنن ملقب به بخاری دوران نیز تصریح میکند احادیث مرتبط با روزه عاشورا و شادی و سرور در اینروز جعلی میباشد :

🔹الممكن أن يكونوا من أعداء الحسين رضي الله عنه، الذين وضعوا الأحاديث في فضل الإطعام، والاكتحال، وغير ذلك يوم عاشوراء معارضة منهم ! للشيعة الذين جعلوا هذا اليوم يوم حزن على الحسين رضي الله عنه ؛ لأن قتله كان فيه . ولذلك جزم شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله بأن هذا الحديث كذب، وذكر أنه سئل الإمام أحمد عنه ، فلم يره شيئاً، وأيد ذلك بأن أحداً من السلف لم يستحب التوسعة يوم عاشوراء، وأنه لا يعرف شيء من هذه الأحاديث على عهد القرون الفاضلة وقد فصل القول في هذا في الفتاوى» (۲) / ٢٤٨ - ٢٥٦)، فراجعه، وقد نقل المناوي عن المجد اللغوي أنه قال:ما يُروى في فضل صوم يوم عاشوراء،والصلاة فيه، والإنفاق، والخضاب والادهان، والاكتحال بدعةابتدعها قتلة الحسين رضي الله عنه .

#ترجمه : دشمنان حسین رضی الله عنه کسانی هستند که احادیثی در فضیلت روزه ی عاشورا و سرمه کشیدن و اطعام در این روز جعل نمودند و هدف آنها از این کار ، مقابله با شیعیان بود ، زیرا شیعه ،عاشورا را بخاطر شهادتِ حسین رضی الله عنه ، روز حُزن و اندوه می دانند؛ مجد الدین لغوی ( که از علمای بزرگ اهل سنت است ) تصریح کرده 👈 آن چه كه در فضيلت روزه‏ ی عاشورا و نماز، انفاق، خضاب كردن، روغن زدن و سرمه كشيدن در آن روز بيان شده ، همگی از بدعت‏هاى قاتلين امام حسين‏ رضى اللَّه عنه‏ می باشد و از نظر من ، حتی سُرمه كشيدن در روز عاشورا نشانهٔ دشمنى با اهل بيت‏(ع) بوده‏ و ترك آن واجب است.

📔اسم الکتاب : تمام المنة في التعليق على فقه السنة نویسنده : محمد ناصر الدين الألباني جلد : 1 صفحه : 412
https://s8.uupload.ir/files/img_20230731_232925_970_afrp.jpg


پیشنهاد مطالعه:
- قبائلی از شام که به فعل کثیف پدران خود راضی هستند!
- جشن عاشورا در مراکش

➖➖➖➖➖
@borthan

فایل pdf کتاب شفاعت ، جدیدترین اثر چاپ شده از درس‌گفتارهای استاد مرحوم علامه شیخ محمدرضا جعفری در «کتابخانه برهان» بارگذاری شد↓↓↓
https://t.me/borrhanlibrary/8909

←بررسی آیات #شفاعت در قرآن و نگاهی کوتاه به مبحث #توسل و #نذری و #قربان

🔸از زیبایی‌های محرم...

...اصلا حسین جنس غمش فرق میکند!

#نذری
@borrhan

🔸پخش #نذری و #سیاهپوشی جمعی از بانوان لبنانی سنی مذهب ، به مناسب فرارسیدن ایام عزای سیدالشهداء علیه السلام

➖روایات نبوی استفاده شده توسط این گروه نیز جالب توجه است:
حُسَیْنٌ مِنِّی وَأَنَا مِنْ حُسَیْنٍ
أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیْنًا
اِنَّ الحسینَ مِصباحُ الهُدی و سَفینةُ النَجاة

#کشتی_نجات_بشریت
@borrhan