[ کانال برهان ]
11.3K subscribers
23.5K photos
1.93K videos
745 files
13.5K links
مرکز نشر دروس اعتقادی اهل بیت علیهم‌السلام
+ مباحث نقد فرق ضاله

👤پرسش و پاسخ @EDborrhan


کانالهای زیرمجموعه:
@fariadras
@borrhan2
@borrhanlibrary
@borrhanmedia
@dinclass

اینستا:
https://t.me/pageborhan
Download Telegram
#ضرورت_معرفت_امام (۵۷)
#کمال_حیدری (۹)
#صالحی_نجف_آبادی (۳۶)

مأجور نبودن مستضعفان نیکوکار

💡بادقت بخوان!

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄

#قسمت_پنجاه_و_هفتم

در حدیثی از امام باقر علیه السلام که در قسمت قبل بیان شد ، آن حضرت در ادامه فرمایش خود درباره کسانی که بدون دلالت امامان هدایت عملی را انجام می‌دهند ، به مطلبی اشاره فرموده‌اند که برای برخی منحرفین مانند آقای صالحی نجف‌آبادی مورد سوء برداشت قرار گرفته است ؛ ایشان فرموده‌اند:

🔸اولئِکَ المُحسِنُ مِنهُم یُدخِلُهُ اللّهُ الجَنَّةَ بِفَضلِ رَحمَتِهِ

#ترجمه :خداوند افراد نیکوکار ایشان را به سبب زیادی رحمت خود وارد بهشت میکند.

🔻مرحوم علامه مجلسی در توضیح این فرمایش دو احتمال را مطرح کردند که یکی از آنها را اظهر دانسته‌اند ؛ احتمالی که ایشان ترجیح داده‌اند این است که «اولئك» اشاره به مستضعفان از منکران ولایت باشد؛ یعنی کسانی که بدون هیچگونه تقصیری از نعمت معرفت ائمه ع محروم شده‌اند. اینها «مُرجونَ لِأمر‌الله» هستند ، یعنی سرنوشت ایشان به امر خداوند موکول شده است؛

امر الهی مطابق فرمایش امام باقرعلیه السلام این است که اگر اهل ظلم و جنایت نباشند بلکه اهل عمل به نیکی‌ها و خیرات باشند خداوند به سبب زیادی رحمت خود آنان را به بهشت می‌برد ؛
تعبیر«بِفَضلِ رَحمَتِهِ» دلالت می‌کند بر اینکه بهشتی شدن این افراد به خاطر وعده الهی به آنان نیست؛ چنانکه قبل از این عبارت فرمودند
«مَاكَانَ لَهُ عَلَى اللَّهِ جَلَّ‌وَعِز حَقٌّ فِي ثَوَابِهِ» یعنی این‌ها مشمول وعده پاداشی که خداوند به مومنان داده است نمی‌شوند؛

اهل ایمان به خاطر وعده خداوند استحقاق بهشت را پیدا می‌کنند ،ولی به مستضعفان نیکوکار هیچ وعده‌ای از جانب پروردگار تعلق نگرفته است ،پس اگر اهل بهشت شوند نظیر مومنان بهشتی نخواهند بود؛

آری هرچند وعده خداوند به مومنان از روی فضل اوست و هیچکس به خاطر اطاعت از پروردگار #استحقاق این را که مشمول پاداش الهی شود پیدا نمی‌کند ، ولی پس از ابلاغ این وعده ، اهل ایمان حقی بر خدای خود پیدا می‌کنند، اما غیر مومنان اعم از نیکوکار و جنایتکار هیچ حقی بر خداوند ندارند.←←بنابراین بهشتی شدن خوبانِ غیر مومن ، به فضل زائد خداوند نسبت به ایشان است نه اینکه به خاطر وعده الهی حقی پیدا کرده باشند

نکته دیگری که از عبارات «بِفَضلِ رَحمَتِهِ» فهمیده می‌شود این است که بهشتی شدن مستضعفان نیکوکار به معنای پذیرفته شدن اعمال ایشان در پیشگاه الهی نیست؛

بنابراین اگر ایشان را به خاطر استضعاف و عدم تقصیرشان معذور بدانیم ، ولی این معذوریت دلیل مأجور بودن آنها نیست؛
مأجور به کسی می‌توان گفت که عملش مطابق با خواست خدای متعال بوده و مشمول وعده پاداش او گردد ، در حالی که این گروه به تصریح حضرت باقرالعلوم هیچ حقی در گرفتن پاداش از خداوند ندارند.
به تعبیر دقیق‌تر بهشت رفتن ایشان اجر اعمال خودشان نیست، خداوند برای مقبول شدن اعمال شرایطی را معتبر دانسته است که در راس همه آنها «ایمان» می‌باشد و اینان چون ایمان ندارند مشمول وعده قبولی اعمال نمی‌گردند ؛
بنابراین با وجود کارهای خوبشان اگر بهشتی نشوند هم ظلمی به آنها روا نشده است چون حقی بر خداوند نداشته است؛ این است که می‌گوییم نمی‌توان ایشان را مأجور دانست.

←همچنین اعمال نیک این مستضعفان را به اصطلاح فقهی نمی‌توان مُجزی دانست ، مجزی به عملی گفته می‌شود که مطابق با تکلیف الهی انجام شده و از همین جهت وظیفهٔ انسان را از عهده‌اش ساقط می‌کند ؛
این‌ها به تکلیف الهی خود پی نبردند اما چون مستضعف می‌باشند در عمل نکردن به تکلیف معذور هستند؛ این معذوریت دلیل بر مجزی بودن اعمال خوبشان در عمل به تکالیف نیست.

با این توضیحات ، نادانی - اگر نگوییم غرض ورزی‌- صالحی نجف آبادی در عبارات ذیل درباره این حدیث شریف به خوبی روشن و آشکار می‌شود:

✖️«می‌بینیم امام محمد باقر ع کسانی را که احکام اسلام را از غیر راه امامی که در نظر شیعه حجت خداست فهمیده و به آن عمل کرده‌اند در صورتی که محسن باشند نه ظالم، اهل بهشت می‌داند از اینجا معلوم می‌شود اعمال آنان اگر مخالف حکم واقعی خدا هم باشد مجزی و موجب اجر است»

این نویسندهٔ نادان به خاطر همین اشتباهی که -آگاهانه یا ناآگاهانه- مرتکب شده اشتباه فاحش دیگری را در برداشت از فرمایش امام باقر ع مطرح کرده است می‌گوید :

✖️«معرفت امام طریقیت دارد نه موضوعیت چون فقط راه شناختن احکام دین است و نظیر اعتقاد به خدا و معاد نیست که موضوعیت داشته باشد»

❗️بسیار عجیب است که از فرمایش امام درست عکس این مطلب به صراحت برداشت می‌شود؛ «#روزه و زکات و #حج را انجام دهد اما همه این‌ها را بدون ولایت ولی خدا به جا آورد اعمالش هیچ اجر و پاداشی ندارد»

⁉️با چه تعبیری رساتر از این می‌توان موضوعیت داشتن معرفت امام را بیان کرد؟ اگر نویسنده سوء غرضی نداشت این مطلب صریح و روشن را نمی‌فهمید؟!


@borrhan