‍ #ضرورت_معرفت_امام (۴۴)
#علم_زندگی (۸۴)
#مکارم_اخلاق (۱۳۶) #شخصیت_زدگی (۲۴)


✅ ولایت و محبت ، روح اسلام و حقیقت ایمان

▪️وقتی خدا بندهٔ مؤمنش را از کار خیر باز می‌دارد!

💡بادقت بخوان!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_چهل_و_چهارم

🔻در مبـاحث گذشـته روشن شـد که حقیقت دین و روح اسـلام، تعبد و تسـلیم به پیشـگاه پروردگار متعال است. بنابراین اعمال عبادي اگر بخواهـد اثر مطلوب خود را داشـته باشـد، بایـد همین حالت را در عبادت کننـده به وجود آورد. از همین جهت می ‌توان گفت که عبادات ماننـد #نماز ، #روزه ، #حـج ، زکات و ... همگی براي آن وضع شـده انـد تا بنـده را آنچنانکه خدا خواسـته، تسـلیم و عبـد او گرداننـد و در صورتی که چنین اثري را نداشـته باشـد، فاقد روح بوده و صـرفًا نمایشـی هسـتند؛
درست مانند عروسـکهایی که به شکل انسان هستند ولی بهره ای از انسانیت ندارند. انسان بودن آدمی به شکل ظاهري او مربوط نمیشود، این روح انسان است که ارزش انسانیت را به کالبد او میدهد.

🟨 روح عبادت: «کوچکی در برابر خداوند»
 
بـا این ترتیب روح عبـادات، تسـلیم و تعبد نسـبت به خـداي متعـال می باشـد و اعمالی که از روي تسـلیم به پروردگار نباشـد کالبـدي بدون روح و جسـمی بدون جان است.
←و لذا اگر در عبادت کننده حالت «عُجب» پیدا شود، باعث تباهی همه اعمالش می‌گردد ،

امام صادق علیه‌السلام میفرمایند:

🔸مَن دَخَلَهُ العُجبُ هَلَکَ.(۱)
#ترجمه : هرکس مبتلا به خودپسندي شود، (ایمانش) تباه میگردد.


✅🔚 چه بسـیارند انسانهایی که با انجام همین اعمال عبادي از خـدا دور شده اند در حالیکه به گمان خود تقرب به خدا پیدا کرده ‌اند!

رسولخدا صلی الله علیه و آله میفرمایند:

🔸قَالَ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ : إِنَّ مِنْ عِبَادِيَ اَلْمُؤْمِنِينَ لَمَنْ يَجْتَهِدُ فِي عِبَادَتِي فَيَقُومُ مِنْ رُقَادِهِ وَ لَذِيذِ وِسَادِهِ فَيَتَهَجَّدُ فِي اَللَّيَالِي وَ يُتْعِبُ نَفْسَهُ فِي عِبَادَتِي فَأَضْرِبُهُ بِالنُّعَاسِ اَللَّيْلَةَ وَ اَللَّيْلَتَيْنِ نَظَراً مِنِّي لَهُ وَ إِبْقَاءً عَلَيْهِ فَيَنَامُ حَتَّى يُصْبِحَ وَ يَقُومُ وَ هُوَ مَاقِتٌ لِنَفْسِهِ زَارٍ عَلَيْهَا وَ لَوْ أُخَلِّي بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مَا يُرِيدُ مِنْ عِبَادَتِي لَدَخَلَهُ مِنْ ذَلِكَ اَلْعُجْبُ فَيُصَيِّرُهُ اَلْعُجْبُ إِلَى اَلْفِتْنَةِ بِأَعْمَالِهِ وَ رِضَاهُ عَنْ نَفْسِهِ حَتَّى يَظُنَّ أَنَّهُ قَدْ فَاقَ اَلْعَابِدِينَ وَ جَازَ فِي عِبَادَتِهِ حَدَّ اَلتَّقْصِيرِ فَيَتَبَاعَدُ مِنِّي عِنْدَ ذَلِكَ وَ هُوَ يَظُنُّ أَنَّهُ يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ.(۲)

#ترجمه : «خداي عزوجل فرمود: ... . از بندگان مؤمن من وجود دارد کسی‌که در راه بندگی من کوشش زیاد میکند، از خواب و بستر دلپـذیر خود برمی‌خیزد و شـبها را به بیداري وشب زنده داري سپري میکند تا آن حد که در راه عبادت من خسـته و رنجور میگردد. من به خاطر لطف به او و باقی نگه داشتن او در مسیر بندگی، یکی دو شب او را به خواب میبرم. در نتیجه تا صبح می‌خوابـد و وقـتی برمی‌خیزد از خـودش نـاراحت است و خود راسـرزنش میکنـد. ولی(حقیقت این است که) اگر او را به حـال خودش واگـذارم تـا مطـابق میلش مرا بنـدگی کنـد، به خـاطر همان عبادتها مبتلا به ُعُجب میشود و عجب باعث فریفته شـدن او نسـبت به اعمـالش میگردد و در اثر این فریفته شـدن(ایمـانش) تباه میشود. زیرا نسـبت به اعمالش خوشـحال و از خودش خشـنود است تـا آنجـا که گمـان میکنـد بر همه عبادت کننـدگان برتري یافته و در بنـدگی اش هیـچ کوتاهی نکرده است. و در اینصورت از من دور میشود درحالیکه به گمان خود به من تقرب پیدا میکند.»

✅🔚 اگر اعمـال عبـادي، انسـان را در مسـیر عبودیت خـدا به تسـلیم بیشـتر در نیـاورد، به جـاي آنکه بـاعث تقرب انسـان به پیشـگاه پروردگـار گردد، سـبب دوري او از رضـاي خـدا می‌شود. این جـاست که گاهی یک گناه نزد خـدا از یک کار خوب بهتر می‌شود.

امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند:

🔸سَیِئَةٌ تَسوؤُكَ خَيرٌ عِندَاللهِ مِن حَسَنَةٍ تُعجِبُكَ(۳)
#ترجمه‌ : کار زشتی که تو را ناراحت و غمگین کند، نزد خداوند بهتر است از کار خوبی که باعث خشنودي تو (ازخودت) گردد.

✅🔚 کار زشتی که انسان از انجام دادنش ناراحت شود، او را به توبه و تضـرع به پیشگاه خدا می‌اندازد، تا ازسر تقصیرش بگذرد و همین حالت مصداق بندگی و تسلیم در برابر خداي متعال است. ولی کار خوبی که انسان را به عُجب آورد و از خود راضی و مسـرور سازد، در او روح انانیت را زنـده میکنـد و هر قـدر انسان نزد خود بزرگ جلوه کنـد، دیگر در برابر خداونـد خود را کوچک و خوار نمی‌بیند و این او را از حقیقت بندگی دور می‌نماید.

-------------------
۱- بحارالانوار ج۷۲ ص۳۰۹
۲- اصول کافی کتاب الایمان و الکفر باب الرضا بالقضاء ح۴
۳- بحارالانوار ج۷۲ ص۳۱۶

«1⃣»