🔻فریب ظاهر را نخوریم!

عباس بن هلال شامی گوید: به امام رضا علیه‌السلام عرض کردم: فدایت شوم، مردم از کسی که غذای با کیفیت پایین می‌خورد و لباس با کیفیت پایین می‌پوشد و اظهار تواضع می‌کند، خیلی خوششان می‌آید! حضرت فرمود: «آیا نمی‌دانی که یوسف، پیامبر و پیامبرزاده بود با این حال قباهای ابریشمی با دکمه‌های طلایی می‌پوشید و در جایگاه‌های آل فرعون برای قضاوت و داوری می‌نشست؟! مردم به لباسش نیازی نداشتند،←بلکه فقط به عدالتش نیاز داشتند.
همانا نیاز مردم به "امام" در این است که هرگاه سخنی می‌گوید راست باشد و هرگاه وعده‌ای می‌دهد عمل کند و هرگاه حُکمی می‌کند عادلانه باشد.»

📔الكافي- ط الاسلامية - الشيخ الكليني - کتابخانه مدرسه فقاهت ج۶ ص۴۵۳ - ۴۵۴

✍ پی‌نوشت: در واقع حضرت رضا علیه‌السلام به مخاطب حالی می‌کنند که «امام بر حق ع» چنین هستند؛ نه کسانی که مردم به آنها امام می‌گویند؛ در حالی که چنین خصلت هائی را ندارند.

#شخصیت_زدگی (۲۳)
هشتک مرتبط : #حکومت_علوی (۱۹۶)
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۴۴)
#علم_زندگی (۸۴)
#مکارم_اخلاق (۱۳۶) #شخصیت_زدگی (۲۴)


✅ ولایت و محبت ، روح اسلام و حقیقت ایمان

▪️وقتی خدا بندهٔ مؤمنش را از کار خیر باز می‌دارد!

💡بادقت بخوان!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_چهل_و_چهارم

🔻در مبـاحث گذشـته روشن شـد که حقیقت دین و روح اسـلام، تعبد و تسـلیم به پیشـگاه پروردگار متعال است. بنابراین اعمال عبادي اگر بخواهـد اثر مطلوب خود را داشـته باشـد، بایـد همین حالت را در عبادت کننـده به وجود آورد. از همین جهت می ‌توان گفت که عبادات ماننـد #نماز ، #روزه ، #حـج ، زکات و ... همگی براي آن وضع شـده انـد تا بنـده را آنچنانکه خدا خواسـته، تسـلیم و عبـد او گرداننـد و در صورتی که چنین اثري را نداشـته باشـد، فاقد روح بوده و صـرفًا نمایشـی هسـتند؛
درست مانند عروسـکهایی که به شکل انسان هستند ولی بهره ای از انسانیت ندارند. انسان بودن آدمی به شکل ظاهري او مربوط نمیشود، این روح انسان است که ارزش انسانیت را به کالبد او میدهد.

🟨 روح عبادت: «کوچکی در برابر خداوند»
 
بـا این ترتیب روح عبـادات، تسـلیم و تعبد نسـبت به خـداي متعـال می باشـد و اعمالی که از روي تسـلیم به پروردگار نباشـد کالبـدي بدون روح و جسـمی بدون جان است.
←و لذا اگر در عبادت کننده حالت «عُجب» پیدا شود، باعث تباهی همه اعمالش می‌گردد ،

امام صادق علیه‌السلام میفرمایند:

🔸مَن دَخَلَهُ العُجبُ هَلَکَ.(۱)
#ترجمه : هرکس مبتلا به خودپسندي شود، (ایمانش) تباه میگردد.


✅🔚 چه بسـیارند انسانهایی که با انجام همین اعمال عبادي از خـدا دور شده اند در حالیکه به گمان خود تقرب به خدا پیدا کرده ‌اند!

رسولخدا صلی الله علیه و آله میفرمایند:

🔸قَالَ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ : إِنَّ مِنْ عِبَادِيَ اَلْمُؤْمِنِينَ لَمَنْ يَجْتَهِدُ فِي عِبَادَتِي فَيَقُومُ مِنْ رُقَادِهِ وَ لَذِيذِ وِسَادِهِ فَيَتَهَجَّدُ فِي اَللَّيَالِي وَ يُتْعِبُ نَفْسَهُ فِي عِبَادَتِي فَأَضْرِبُهُ بِالنُّعَاسِ اَللَّيْلَةَ وَ اَللَّيْلَتَيْنِ نَظَراً مِنِّي لَهُ وَ إِبْقَاءً عَلَيْهِ فَيَنَامُ حَتَّى يُصْبِحَ وَ يَقُومُ وَ هُوَ مَاقِتٌ لِنَفْسِهِ زَارٍ عَلَيْهَا وَ لَوْ أُخَلِّي بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مَا يُرِيدُ مِنْ عِبَادَتِي لَدَخَلَهُ مِنْ ذَلِكَ اَلْعُجْبُ فَيُصَيِّرُهُ اَلْعُجْبُ إِلَى اَلْفِتْنَةِ بِأَعْمَالِهِ وَ رِضَاهُ عَنْ نَفْسِهِ حَتَّى يَظُنَّ أَنَّهُ قَدْ فَاقَ اَلْعَابِدِينَ وَ جَازَ فِي عِبَادَتِهِ حَدَّ اَلتَّقْصِيرِ فَيَتَبَاعَدُ مِنِّي عِنْدَ ذَلِكَ وَ هُوَ يَظُنُّ أَنَّهُ يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ.(۲)

#ترجمه : «خداي عزوجل فرمود: ... . از بندگان مؤمن من وجود دارد کسی‌که در راه بندگی من کوشش زیاد میکند، از خواب و بستر دلپـذیر خود برمی‌خیزد و شـبها را به بیداري وشب زنده داري سپري میکند تا آن حد که در راه عبادت من خسـته و رنجور میگردد. من به خاطر لطف به او و باقی نگه داشتن او در مسیر بندگی، یکی دو شب او را به خواب میبرم. در نتیجه تا صبح می‌خوابـد و وقـتی برمی‌خیزد از خـودش نـاراحت است و خود راسـرزنش میکنـد. ولی(حقیقت این است که) اگر او را به حـال خودش واگـذارم تـا مطـابق میلش مرا بنـدگی کنـد، به خـاطر همان عبادتها مبتلا به ُعُجب میشود و عجب باعث فریفته شـدن او نسـبت به اعمـالش میگردد و در اثر این فریفته شـدن(ایمـانش) تباه میشود. زیرا نسـبت به اعمالش خوشـحال و از خودش خشـنود است تـا آنجـا که گمـان میکنـد بر همه عبادت کننـدگان برتري یافته و در بنـدگی اش هیـچ کوتاهی نکرده است. و در اینصورت از من دور میشود درحالیکه به گمان خود به من تقرب پیدا میکند.»

✅🔚 اگر اعمـال عبـادي، انسـان را در مسـیر عبودیت خـدا به تسـلیم بیشـتر در نیـاورد، به جـاي آنکه بـاعث تقرب انسـان به پیشـگاه پروردگـار گردد، سـبب دوري او از رضـاي خـدا می‌شود. این جـاست که گاهی یک گناه نزد خـدا از یک کار خوب بهتر می‌شود.

امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند:

🔸سَیِئَةٌ تَسوؤُكَ خَيرٌ عِندَاللهِ مِن حَسَنَةٍ تُعجِبُكَ(۳)
#ترجمه‌ : کار زشتی که تو را ناراحت و غمگین کند، نزد خداوند بهتر است از کار خوبی که باعث خشنودي تو (ازخودت) گردد.

✅🔚 کار زشتی که انسان از انجام دادنش ناراحت شود، او را به توبه و تضـرع به پیشگاه خدا می‌اندازد، تا ازسر تقصیرش بگذرد و همین حالت مصداق بندگی و تسلیم در برابر خداي متعال است. ولی کار خوبی که انسان را به عُجب آورد و از خود راضی و مسـرور سازد، در او روح انانیت را زنـده میکنـد و هر قـدر انسان نزد خود بزرگ جلوه کنـد، دیگر در برابر خداونـد خود را کوچک و خوار نمی‌بیند و این او را از حقیقت بندگی دور می‌نماید.

-------------------
۱- بحارالانوار ج۷۲ ص۳۰۹
۲- اصول کافی کتاب الایمان و الکفر باب الرضا بالقضاء ح۴
۳- بحارالانوار ج۷۲ ص۳۱۶

«1⃣»

‍ #اولی_الامر (۴۵) #علم_دین (۹۶)
معنای #مولا (۱۲۶) #آیه_مودت (۱۳)
#شخصیت_زدگی (۲۵) #آیه_تطهیر (۱۴۶)

پای درس باقرالعلوم علیه‌السلام زانوی ادب بزنیم و پاسخ این سوال را بیاموزیم :
⁉️❔از چه کسی باید فرمانبرداری کرد؟

۞༅🕊️✿﷽✿༅࿇༅═┅┅┄•

با توجّه به این که خلقت انسان به هدف رسیدن وی به تکامل و سعادت است،  هر فرد باید برای رسیدن به این مقصود همّت خود را به کار بسته و مقدّمات رسیدن به سعادت را فراهم کند. راه سعادت انسان را تنها خداوندی میداند که خالق اوست و به تمام امور آگاه بوده و تمام افعالش عین مصلحت است. پس برای رسیدن به رستگاری و نجات از شقاوت؛ تنها راه ممکن، پیروی از دستوراتیست که خداوند برای تکامل انسان منظور داشته است.
امّا ما که به صورت مستقیم با خداوند عزّ و جلّ ارتباط نداریم، چگونه و از چه راه دستورات و اوامر او را بشناسیم و اطاعت کنیم؟
←←خداوند متعال عدّه ای را از میان بندگان برجسته اش گزیده و آنان را سزاوار برگرفتن علم دینش دانسته، تا شریعت خود را از راه آنان به مردمان عادی عرضه کند؛ آنگاه آنان را با صفت ( #عصمت) حفظ و پشتیبانی نموده تا بدون هیچ کم و کاستی، دستورات پروردگار متعال را به بندگان برسانند.اینان انبیا و اوصیای آنان (علیهم السلام) هستند که بر مردم لازم است به سخنانشان گوش فرا داده و مطیع محض آنان باشند، چرا که هر آنچه می گویند از جانب خداوند متعال بوده و از پیش خود هرگز فرمانی صادر نمی کنند.

🔸بل عباد مکرمون* لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُون‏ (الأنبیاء 26-27)
بلکه آنان بندگانی بزرگوارند، که بر خداوند متعال در سخن گفتن پیش دستی نکرده، و به امر او عمل می کنند.
🔸امام باقر علیه السلام: اگر ما از روی نظر خود سخن میگفتیم همچون پیشینیان گمراه بودیم، ولی سخن ما از امر روشنی است که خداوند برای رسولش (صلی الله علیه و آله) مبیّن نموده و سپس وی برای ما روشن نموده است. (بحار 2: 172)

✔️پس اطاعتشان در واقع همان اطاعت خداوند، و سرپیچی از دستوراتشان در حقیقت عصیان از دستورات اوست:
{ مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ} النساء: 80
«من أطاعَهم فقد أطاع الله، ومن عصاهم فقد عصی الله».

✔️و در راه دین هیچ فردی جز آنان (علیهم السلام) نمی تواند رهنما باشد:
لن تجدا علما صحيحا إلا شيئا يخرج من عندنا أهل البيت.(بصائر الدرجات:10)
امام باقر علیه السلام: هیچ علم صحیحی یافت نخواهید کرد، مگر آنچه از نزد ما اهل بیت (علیهم السلام) به شما رسیده باشد.

▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼

🔸در ضمن روايتي طولاني ابو حمزهٔ ثمالي از امام باقر عليه السلام نكات مهمي در مورد روي برگرداندن از اوصياي راستين (عليهم السلام) و پيروی والیان باطل بیان شده که خلاصه ای از آن ها تقدیم می شود.

✔️«خداوند امر خود را به احدی از مخلوقاتش- چه فرشته یا پیامبری- واگذار ننموده، بلکه توسط فرشته ای، پیامبری فرستاده و او را مأمور ساخته است كه با علمي كه در اختيار او نهاده شده، بندگان را به آنچه خداوند مي پسندد، راهنمايي كند».

✔️«هنگامی که وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله) نزدیک شد، خداوند به ایشان وحی فرمود: مدّت نبوّتت به آخر رسیده است، پس علم و یادگارهای نبوّت را به علی بن ابی طالب علیه السلام تحویل بده. زیرا من هرگز این علم و میراث پیامبری را از نسل تو قطع نخواهم کرد، همچنان که در خاندان انبیای گذشته (علیهم السلام) قطع نکردم».

✔️«پس این فضیلت انبیا و اوصیا و خلفای الهی (علیهم السلام) است، که والیان امر خدا و اهل فهم علوم الهی هستند. پس هر کس پیرو آنان باشد نجات خواهد یافت،
و هر کس ولایت و علم الهی را در مورد غیر برگزیدگان خداوند و خاندان پیامبری قرار دهد،←با امر خداوند عز و جلّ مخالفت کرده است؛ جاهلان و متکلّفان بی هدایت را والیان امر خدا قرار داده و گمان کرده اند که اینان اهل دریافت علم الهی اند!
از وصیّ راستین منحرف گشته و فضل خدا را در جای خود قرار نداده اند، پس گمراه شده و پیروان خود را گمراه کرده اند، و روز قیامت برای اینان حجّتی نیست. بلکه حجّت فقط در میان آل ابراهیم (علیهم السلام) است.»

✔️«خداوند متعال اهل بیت پیامبر (صلوات الله علیهم اجمعین) را پاک ساخته و برایشان اجر مودّت قرار داده و ولایت را برایشان جاری ساخته است...
پس از همان افرادی که ولایت و طاعت و مودّت و علم خدا میان آن هاست پیروی کنید و از آنان بیاموزید، که شما را خدا می‌رسانند. و از غیر راه ایشان، هیچ ولایتی به خداوند متّصل نمی شود.
پس هر کس اینگونه بود بر خداوند است که گرامیش بدارد و عذابش نکند.
و هر که از راهی غیر آنچه امر خداست نزد او آید، بر خداوند است که ذلیلش نموده و عذابش کند...».
📔 کمال الدین ص ۲۱۸، کافی ج ۸ ،۱۱۷
(ر.ک: تصویر الحاقی)


✅🔚 ولایت ، امتیاز ویژهٔ برگزيدگان الهی عليهم‌السلام است.

➖➖➖➖
@borrhan

این قافله آسمانی 15
🔸روایت تاریخ واقعه کربلا به زبان ساده
#این_قافله_آسمانی

←امام حسین علیه‌السلام به جهت اصلاح چه امری از امور امت پیامبر خروج فرمودند؟ چرا جناب محمد حنفیه با ایشان راهی نشد؟ ماجرای تقیه محمد حنفیه در زمان امام سجاد علیه‌السلام


🔻مخاطب اصلی این مجموعه نوجوانان هستند ، مقید باشید این فایلها را به آنان برسانید!

#شخصیت_زدگی (٢٦)
#اولی_الامر (٤٩)
#حرکت_حسینی (۵٧)
#شبهات_محرم
#دین_زیباست
@borrhan

◼️ روایتی ناب از امام حسن عسکری علیه‌السلام

✍🏻 سفيان بن محمد ضبعى گويد: به امام عسكرى عليه السلام نامه نوشتم و از آن حضرت راجع به " ولیجه " پرسيدم، كه در قول خداى تعالى (توبه / ١٦) است: ﴿وَ لَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اَللّٰهِ وَ لاٰ رَسُولِهِ وَ لاَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً﴾ یعنی؛ جز خداوند متعال و پيغمبر و مؤمنين، وليجه‌‌ای ندارند.
و بدون آنكه در نامه بنويسم، پيش خود فكر می‌كردم كه آيا مقصود از مؤمنين در اين آيه كيانند⁉️ جواب آمد كه: وليجه كسى است غير از امامِ بحق، بجاى او منصوب مى‌شود؛ و در خاطرت گذشت كه آيا مؤمنين در اين آيه كيانند؟ ايشان ائمهٔ بر حق هستند كه از خداوند براى مردم امان می‌گيرند و خداوند هم امان آنها را لحاظ می‌کند.

🔹...اَلْوَلِيجَةُ اَلَّذِي يُقَامُ دُونَ وَلِيِّ اَلْأَمْرِ وَ حَدَّثَتْكَ نَفْسُكَ عَنِ‌اَلْمُؤْمِنِينَ مَنْ هُمْ فِي هَذَا اَلْمَوْضِعِ فَهُمُ‌اَلْأَئِمَّةُ‌ اَلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ عَلَى‌اَللَّهِ فَيُجِيزُ‌‌أَمَانَهُمْ.
📚 الکافی، ج١، ص۵٠٨

#شخصیت_زدگی (۲۷)
#اولی_الامر (۵۲) #پیشگویی
@borrhan

‍ #دولت_حق (۱۱۸)
#شخصیت_زدگی (۲۸)
#حکمت_غیبت (۲۳)

🔥 دولت ابلیس تا زمان ظهور ادامه دارد!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

👈🏻 یکی از مسائلی که در عین وضوح بدان توجه و دقت نمی‌شود بحث دولت ابلیس است. این تعبیر را از خود وضع نکرده‌ایم، بلکه در روایات به «دولت ابلیس» تصریح شده‌ است. (بعنوان نمونه: الکافی، ط_الاسلامیه، ج ٢ ص ٣٧١ و اینجا و اسکن الحاقی)
طبق روایات، وقتی حجت خداوند متعال رأس کار و در قلب جامعه باشد، دولت خداوند است که امور را اداره می‌کند، ولی وقتی حجت خداوند نباشد دولت ابلیس است که فراگیر می‌شود. در طول تاریخ هر زمان مردم قدر حجت خداوند را ندانسته و در حقش جفا نمودند، خداوند متعال حجتش را از میان مردم برداشت. چه اینکه از امام باقر عليه السلام روايت است که فرمودند‌: زمانی‌كه خداى تبارك و تعالى بر خلقش خشم كند، ما را از مجاورت آنها دور كند. ( الکافی، ط_الاسلامیه، ۱/۳۴۳) و زمانی که حجت خدا و صاحب دین رأس کار نباشد، مشخص است که ابلیس می‌تازد.

⚠️ در امت اسلام وقتی مردم به وصیت رسول اکرم صلی الله علیه و آله عمل نکردند و یگانه وصی بر حقش امیرالمومنین علیه السلام را کنار زدند، دیگر دولت ابلیس بر امت اسلام حاکم شد و خواهد ماند تا زمان ظهور؛
لذا عجیب نیست که مثلا فلان خواننده یا بازیگر یا بازیکن یا متفکر یا...، که سر تا به پا در لامذهبی و بی‌دینی فرو رفته، محبوب و حتی گاهی مرجع فکری مردم است❗️چرا چنین نباشد حال آنکه حامی و سرمایه‌گذار آنان ابلیس است. اوست که با ابزارش معروفشان می‌کند و از آنها بُتی می‌سازد، و قدرت او به مراتب از هر سرمایه‌گذاری بیشتر و فراتر است، و در واقع دارد روی سپاه و کارگزارانِ إنسیِ خود سرمایه‌گذاری می‌کند و در مقابل هم از آنان بهترین ایفای نقش را می‌طلبد.←بنابراین فساد مادی و معنوی در جهان تا زمانی که دولت ابلیس است هیچ تعجبی ندارد.

✅ اما باید به این نکات توجه نمود:

١ _ دولت ابلیس به معنای ساقط شدن قدرت خداوند متعال نیست معاذالله، بلکه آن ملعون بإذن الله قدرت و فرصت‌ دارد، و این نیست که خداوند متعال بندگان را رها کرده باشد تا ابلیس آنان را هلاک کند

٢ _ اگر ابلیس نبود، جن و انس در میدان آزمایشِ کفر و ایمان قرار نمی‌گرفتند، و عذاب و ثواب و زندگی اخروی دیگر معنا نداشت. کدام دانش‌آموزی بدون آزمون توقع نمره بالا و تشویق و تکریم دارد؟! لذا تا بوسیله ابلیس ملعون آزمایش نشویم، لیاقت و عیارمان مشخص نمی‌گردد

٣ _ از این میدان آزمایشیِ سخت و دشوار و غبارآلود در دوران غيبت اماممان، مؤمنین یعنی پیروان اهل بیت علیهم السلام در نهایت سربلند بیرون خواهند رفت، زیرا طبق روایات تولي و تبري در دوران غیبت تنها #راه_نجات است و مؤمن با لطف خداوند متعال و عنایت اهل بیت علیهم السلام و تلاش و زحمت، راه نجات از پرتگاه هلاکت را شناسایی می‌کند و تمام تلاشش حفظ دین و آبادی زندگی آخرت است. لذا مؤمن با تمام لغزش‌ها و غفلت‌ها در نهایت با حفظ دین از دنیا می‌رود. و جالب اینکه طبق روایات، غیبت حجت الله به دینِ "مؤمنین" ضرر نمی‌زند (ولی عدم حضور امام برای او بالاترین خسارت و محرومیت است) زیرا خداوند متعال می‌دانست که مؤمنین درباره حجت او و دينش شک نمی‌کنند و اگر به شک می‌افتادند یک چشم بهم زدن حجتش را غائب نمی‌کرد.

(الکافی، ط_الاسلامیه، ج ١ ص ٣٣٣، كمال الدين و تمام النعمة؛ ج‏ ٢ ص ٣٣٧، الغیبة، ص ٤٥٧‌؛ و در بحث چگونگی تسلط ابلیس اشاراتی در این‌باره شد)

۴ ‌_ فساد و لامذهبیِ حاکم بر اجتماع، دلیل و عذر بی‌دینیِ کسی نمی‌باشد و حتی در دولت ابلیس، تکالیف و قوانین الهی ساقط نمی‌گردد، و هرکس باید به وظیفه خود عمل کند

۵ _ بنای خداوند متعال این نیست که با "جبر" بندگانش را سعادتمند کند، که اگر می‌خواست می‌توانست چنین کند که او قادر مطلق است. اما بندگان مجبور نیستند و حتی اگر بنا باشد که هدایت شوند، باید خودشان نیز مشتاق و طالب باشند و برایش بهاء بدهند و قلوبشان آماده هدایت باشد. لذا این توقع که خداوند متعال باید مانع ابلیس شود، سست و بی‌اساس است، اما راه مقابله و دفع وسوسه آن ملعون را هم بیان فرموده و از هیچ لطفی به بندگان دريغ نداشته

۶ _ همانطور که بیان شد، خداوند متعال دو دولت دارد: "دولت حق و دولت ابلیس" و سومی ندارد، لذا فقط و فقط با ظهور حجت خداوند متعال است که امور اصلاح می‌گردد و بس؛ احدی قادر بر این مهم نمی‌باشد جز آن‌کسی که از طرف خداوند متعال نصب و حمایت گردد، و آن امام معصوم علیه السلام است و لاغیر.

پیشنهاد مطالعه:
کلام دقیق شیخ محمد تقی مجلسی
https://t.me/borrhan/54080
➖➖➖➖
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۵۲)
#تبری (۴۴۴)
#ادعیه #شخصیت_زدگی (۲۹)


🔻 ائمه کفر، ریشه هر شر

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_پنجاه_و_دوم

امامـان کفر بـا گشودن راه ضـلالت، مردم را از قـدم نهـادن در راه هـدایت بـاز داشـتند و به این وسـیله، آنان را از همه خیرات محروم ساختند.
در اینجا براي آنکه بدانیم آنان با دین خدا چه کردند، به دعایی که از امام صادق علیه‌السلام نقل شده استناد میکنیم.
آن حضـرت فرموده اند که: ازحقوق ما بر شـیعیان و دوستانمان این است که پیش از آنکه این دعا را بخوانند، محّل #نماز خود را ترك نکنند. در قسمتی از این دعا می‌خوانیم:

🔸اللَّهُمَّ وَ ضَاعِفْ لَعْنَتَكَ وَ بَأْسَكَ وَ نَكَالَكَ وَ عذابك على اللذين كفرا نعمتك وخونا رسولك، واتهما نبيك، وبايناه، وحلا عقده في وصيه، ونبذا عهده في خليفته من بعده، وادعيا مقامه، وغيرا أحكامه، وبدلا سنته، وقلبا دينه، وصغرا قدر حججك وبدءا بظلمهم وطرقا طريق الغدر عليهم، والخلاف عن أمرهم، والقتل لهم، وإرهاج الحروب عليهم، ومنع خليفتك من سد الثلم، وتقويم العوج، وتثقيف الأود، وإمضاء الاحكام، وإظهار دين الاسلام، وإقامة حدود القرآن

#ترجمه : «خدایا، لعنت و شّدت و عقوبت و عذابت را دو چندان کن بر آن دو نفر که به نعمتت کفر ورزیدند و رسولت راخائن دانسـتند و به او تهمت زدند و راه خود را از او جـدا کردنـد و پیمان او را در مورد وصـی گسسـتند و عهـد او را در مورد جانشـین بعد از خودش زیر پا گذاشـتند و مدعی مقام او شدند و احکامش را تغییر دادند و سـنتش را مبدل ساختند (بدعتها را به جاي سـنتها نشاندند) و دینش را وارونه کردند و قدر و منزلت حجت‌ هايت و را کوچک شـمردند و آغاز کننده ظلم و سـتم بر آنان بودند و راه خیانت به ایشان را هموار ساختند و باب مخالفت با امر ایشان و کشتن ایشان و به پاکردن جنگ با ایشان را گشودند و خلیفه تو را از پرکردن شکافها و راست کردن کژیها و تصحیح انحرافات و اجراي احکام و آشکار نمودن دین اسلام و برپاداشتن حدود قرآن باز داشتند.»


✅🔚کاري که امامان ضلالت انجام دادند، سبب شد که باب ظلم بر اهلبیت علیهم السلام گشوده شود و راه خیانت به آنان هموار گردد. از همین جهت، آنان پیشوایان گمراهی هسـتند و سایرین به دنبال آنها رفته و میروند و راهی را که آنان باز کرده اند، می‌پیماینـد←←از این‌ رو ریشه و اصـل هرگونه بـدي و انحراف و فسـاد به آنـان بـازگشت میکنـد.

امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند:

🔸عَدُوُّنا اَصْلُ كُلِّ شَرٍّ، وَ مِنْ فُروعِهِمْ كُلُّ قَبيحٍ وَ فاحِشَةٍ

#ترجمه : «دشمنان ما ریشه هر بدی هستند و هرکار زشت و ناپسندی از شاخه‌های (درخت) آنهاست.»


✅🔚هر کـار زشتی از امامان کفر سرچشـمه میگیرد؛ زیرا آنان مسـیری راکه خـداي متعال‌ برای بنـدگی انسانها معین فرموده بود منحرف کردند و اهلبیت علیهم السلام را که مربیان توحید و عبودیت براي بشـریت هسـتند، خانه نشـین ساختند و خود را به جای آنها معرفی نمودند.←←نتیجه این شد که مردم به دست مربیان الهی پرورش نیافتند و در مکتب اهلبیت علیهم السلام نشدند و به همین دلیل، باب انجام همه کارهای زشت و ناپسند بر ایشان باز شد. کسی که نیاز به دستگیري و تربیت یک مربی الهی دارد، اگر از این نعمت محروم شود و به انواع انحرافات و معاصـی گرفتار آید، بیش از هرکس، آن کسانی مقصر هستند که باعث محرومیت او از نعمت وجود آن مربی شده اند. ولی این امر ازگناه و تقصیر خود او - البته اگر مستضعف نباشد- چیزي کم نمیکند.

به‌ طـور کلی از کسـانی که خـود را تحت ولایت دشـمنان ائمه علیهم‌السلام قرار میدهنـد، نمیتـوان انتظـار داشت که اهل طاعت و ورع گردنـد. خوبیها، میوه هایی هسـتند که بر شـجره طیبه ولایت ائمه هـدي علیهم‌السلام میروینـد و بدیها،حنظل هاي شـجره خبیثه ولایت ائمه کفر و ضلالت هستند.
ّهر قدر اتصال با اهلبیت علیهم السلام در فرد قویتر باشد، به همان اندازه بیشتر اهل انجام خوبیهاست و در مقابل هر کس از ولایت ائمه هدي دور گردد و تحت سرپرستی دشمنان ایشان که ائمه کفر و ضلالت هستند باشد، به اندازه اتصال و ارتباطش با آنان، با ارتکاب بدیها سنخیت پیدا میکند و اهل معصیت میگردد.

در اینجـا بحث دقیق و مهمی دربـاره بعضـی از پیروان ائمه کفر که ظـاهرا اهـل طـاعت و تقوا هسـتند مطرح میشود.کارهـای خوب اینگونه افراد در حقیقت بر درخت وجودشـان نروییـده و جنبه عاریه و مصـنوعی دارد، ماننـد میوه سـیبی که بر سر درخت حنظل باشد. این میوه ثمره آن درخت نیست بلکه از جاي دیگر روییده و اکنون به این درخت چسبانده شده است. توضیح این حقیقت مهم، محتاج بحث مّفصل و دقیقی است که فعلا درصدد طرح آن نیستیم.


۱- مهج الدعوات ص۳۳۴
۲- کافی ج۸ ص۲۴۲ ح۳۳۶

➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #نقد_تصوف (۵۹۹)
#شخصیت_زدگی (۳۰)
#اولی_الامر #معرفت_امام

💥کلامِ کوبنده و قابلِ تأملِ امام صادق علیه السّلام، به عَبّاد بن کثیر بصری، یکی از مشاهیر صوفیه

⚠️ قابل توجه آنانکه گمان می‌کنند فقط "عمل" مهمّ است و از "اعتقاد" غافلند!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔸عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ یُونُسَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) لِعَبَّادِ بْنِ کَثِیرٍ الْبَصْرِیِّ الصُّوفِیِّ وَیْحَکَ یَا عَبَّادُ غَرَّکَ أَنْ عَفَّ بَطْنُکَ وَ فَرْجُکَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ فِی کِتَابِهِ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِیداً یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنْکَ شَیْئاً حَتَّی تَقُولَ قَوْلًا عَدْلًا.

#ترجمه : امام صادق عليه السّلام به عَبّاد بن كثير بصرى صوفی فرمودند: واى بر تو اى عَبّاد! گمان مکن با عفّتِ شكم و عفّتِ عورت، ایمانت کامل شده! به اینها مغرور مشو، اين تنها كافى نيست. خداى عزّوجل در قرآن فرموده: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ‌ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدِيداً» یعنی «اى كسانى كه به ظاهر ايمان آورده‌ايد از خدا بترسيد و سخنِ درست بگوييد تا خداوند كردارتان را به اصلاح آورد.» بدان كه خداوند متعال هيچ‌چيز از تو نمى‌پذيرد مگر اينكه از روی درستی و عدالت سخن بگویی.

📔 الکافی، ج ٨ ص ١٠۷ (ر.ک: تصویر الحاقی)


🔻علامه مجلسی رحمه‌الله ذیل این روایت می‌نویسد:

«قوله عليه‌السلام: "حتى تقول قولا عدلا" فسّر عليه‌ السلام القول السديد بالاعتقاد الصحيح و لما كان هذا الصوفي المبتدع منحرفا عن ناحية أهل البيت عليهم‌ السلام غير قائل بإمامتهم نبهه عليه‌السلام على أنه لا ينفعه أعماله مع تلك العقيدة، فإن قبول الأعمال مشروط بصحة العقائد.»

#ترجمه : امام در این آیه، " قولاً سدیدا _ سخنی استوار و صحیح" را تفسیر کردند به "اعتقاد صحیح و استوار." از آنجا که این صوفیِ بدعت‌گذار، از طریق اهل بیت علیهم‌السّلام انحراف داشت و قائل به امامت ایشان نبود، امام اینگونه به او فرمودند تا او را آگاه کنند که بدون ولایت، عملش سودی نخواهد داشت، شرط قبولی عمل، داشتنِ اعتقادِ سالم و صحیح است.

📔 مرآة العقول، ج ٢۵ ص ٢۶٠


✍ پی‌نوشت: از آنجا که صوفیان از همان آغاز، مفهوم "زهد و عبادت" را خوب درنیافته بودند، لذا به رهبانیت (بیابان گردیِ بی هدف) و ژنده‌پوشی و ترکِ غذا و گوشت و ترکِ لذت جنسیِ حلال روی آورده بودند!
یعنی حلال را بر خود حرام، و حرام را بر خود حلال کرده بودند، و مشغولِ بدعت شدند. گمان می‌کردند به صِرفِ کناره‌گیری از لذّاتِ روحی و جسمی، ایمانشان کامل شده است و دیگر "اعتقاد صحیح و ولایتِ حجج الهی" نزدشان مهم نبود.←امّا همیشه أئمه أطهار علیهم السّلام آنان را به جهتِ این برداشتِ غلط و باطل از دین، مذمّت می‌نمودند، و به آنان گوش‌زد می‌کردند که اگر اعتقادشان سالم نباشد، اعمال آنان سودی نخواهد داشت! مخاطب این سخنِ امام علیه السّلام، تمام مردم هستند، خصوصا آنان که با مدتی اشتغال به اعمال عبادی، چنان به خود مغرور می‌شوند که دیگر برای خود ولایت قائل می‌شوند و خود را از حجة‌الله بی‌نیاز می‌دانند! یا در ولایتِ اهل بیت علیهم السّلام دیگران را شریک می‌کنند! یا به سخنان فلان صوفی و عارف و فیلسوف، مانندِ سخنِ امام معصوم ارج می‌نهند! حتّی گاهی عصمت تراشی می‌کنند!

➖➖➖➖
@borrhan

‍ #نقد_تصوف #علمای_صالح
#علم_زندگی #وحدت_وجود
#درس_های_توحید #جهاد_با_نفس
#شخصیت_زدگی

پاسخ به سوال مهم یکی از کاربران محترم
🔻تفاوت عارف و زاهد چیست؟!

❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄

🔸 همانطور که از ابتدای شروع مطالب #نقد_تصوف در کانال برهان با ذکر دلائل بی شمار برای شما عزیزان ثابت کرده‌ایم، عرفان و تصوف مسلکی باطل و انحرافی است اما #زهد بسیار ممدوح و پسندیده می‌باشد و در روایات به عنوان عالی ترین مقامات بندگی شمرده شده است لکن مرز بین این دو بسیار مخفی و پوشیده است و نیاز به دقت نظر دارد.

تفاوت عارفان و زاهدان شیعه چیست⁉️

از کجا باید تشخیص دهیم که شخصی زاهد سالم است و یا یک عارف باطل؟ درحالیکه ظاهر آنها تفاوت آشکاری ندارند.

✅ پاسخ:

یک تفاوت عمده و مهم میان عارفان و زاهدان وجود دارد که اگر به این تفاوت ملتفت باشیم هرگز میان زاهد عالی مقام شیعه و عارفان و صوفیان باطل شیعه مسلک خلط نخواهیم کرد.

و آن اینکه↓↓
مبانی نظری و علمی این دو متفاوت است. عارفان در بینش توحیدی خود، قائل به وحدت وجود یا وحدت شهود هستند و تمام عالم را تجلی و حصه ای از ذات خدا می‌دانند. به عبارت دیگر، عارفان در توحید قائل به سنخیت و یا عینیت هستند.
درحالیکه زاهدان شیعه، که اکثر علمای بزرگ و فقهای برجسته در این زمره هستند، در توحید دارای بیینش تنزیهی صرف بوده و خدا را با غیر خدا تشبیه نمی‌کنند و مروج توحید ناب اهل بیت علیهم السلام هستند که تعطیل و تشبیه را نفی می‌کند.
بنابراین اگر می خواهید بدانید کسی یک صوفی و عارف بوده و یا یک زاهد، باید به جنبه های نظری و علمی او توجه کنید و هرگز از میزان بکاء در #نماز یا #روزه و #حج و دنیا گریزی او به این موضوع پی نخواهید برد.



✍ پی‌نوشت بسیار مهم: اسلام در برخی مفاهیم و بعضی از ملاک های سنجش نیکی و بدی و مصادیق حُسن و قُبح تحولی اساسی ایجاد کرد و قاعده بازی زندگی را به کلی دگرگون ساخت.

توضیح اینکه، معمولا در تمام ادیان و مذاهب، از اشخاص تارک دنیا و بی اعتنا به امیال و خواسته ها و شهوات، به عنوان عارف بالله تجلیل می شوند و خضوع و خشوع و احترام همگان را بر می انگیزانند.
اما اسلام نه تنها زبان به مدح این اشخاص نگشود، بلکه راه و روش آنها را مخالف نظر پروردگار متعال دانست و در تقبیح آنها، به روندگان مسیر شیطانی توصیفشان نمود.
📔نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 324

خداوند سبحان فرمود:
هدف از خلقت شماها، عبادت من است (وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون‏) اما تلاش برای جلب روزی و کسب و کار و تجارت به امید فراهم کردن زندگی بهتر با رزق وسیع برای خانواده را از خزیدن به گوشه مسجد و خانقاه و عبادت خویش بالاتر می‌دانم. نه تنها بالاتر می‌دانم، بلکه اساسا عبادتی که هدف خلقت شماست، مصداقی بالاتر از همین کار ندارد (الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَالِ)

🔻حجم عظیمی از ماثورات دینی، پیرامون زهد و تقواست. اما اسلام خود متکفل بیان حدود و ثغور آن شده است.
امام سجاد علیه السلام فرمود: تمام زهد در این دو آیه خلاصه می‌شود:
«لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُم‏ برای چیزهایی که از دست دادی ناراحت نشو، و برای چیزهایی که به دست آوردی خوشحال نشو.»
الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 128
(ر‌.ک: تصویر الحاقی)

✅🔚زهد و تقوای اسلامی چیزی بیش از عدم تعلق و دلبستگی و امید واهی به امور فانی نیست که البته بسیار منطقی است زیرا هر لحظه امکان از دست دادنش وجود دارد، و دل بستن به آن سبب آسیب های متعدد به شخص می شود.←این به معنای عدم تلاش برای کسب روزی بیشتر و زندگی توام با رفاه و آسایش نیست.

حال که نظر اسلام را فرا گرفتیم، جامه عمل بر پندار خویش بپوشانیم . یعنی اگر فردا روزی درویش یا صوفی یا حتی آخوند دنیاگریزی دیدیم که توهم عرفان، او را واداشته است که از تلاش برای کسب و روزی دست بشوید و خانواده فلک زده اش را در تنگنا و سختی به حال خویش و تقدیر رب رها کند، نه تنها همچون گذشته، برای بوسیدن دست هایش تقلا نکنیم، بلکه زبان به مذمت وی بگشاییم، و بالعکس اگر کارگر زحمت کشی را دیدیم که برای رفاه و آسایش خانواده اش، به سختی افتاده و عرق ریزان مشغول تلاش است، بر پیشانی اش بوسه زنیم.
«پینه دستان کارگر نزد خدا بسی مقدس تر و مقرب تر تسبیحِ دستِ زاهدِ خانه نشین است»
و در این نکته پایانی دقیق تامل کنیم که #فقر یکی از اولین قدم های سلوک عرفانی و صوفیانه است.

🔗حتما بخوانید:
تشخیص عارفان حقیقی از دروغین
https://t.me/borrhan/47013
جامعه عارف محور محکوم به سقوط است
https://t.me/borrhan/48291
https://t.me/borrhan/48292
میزان شناخت چیست؟
https://t.me/borrhan/48696
چشم برزخی و ..
https://t.me/borrhan/39043
➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #جمل (۱۴۵)
#شخصیت_زدگی (۳۲)

⚠️ عبرت های تاریخ:
جمل، تقدیس نابجا و سوء استفاده از جهل عوام

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
 
🔸دو تاریخ نگار مشهور کهن، مدائنی و واقدی، نقل می‌کنند: طلحه و زبیر میان مردم بصره ایستاده و چنین سخن راندند:
«ای بصریان! اگر علی بر شما دست یابد نابودتان خواهد کرد، پس نگهبان ارزش هایتان باشید که او هر حریم و حرمتی را از هم می درد، و اولاد شما را می‌کشد و ناموستان را به اسارت می‌برد».

این حرفها باعث می‌شد سپاه بصره به گونه ای بجنگند که مرگ را بر هتک حرمت (تخیلی) خود ترجیح می‌دادند.
همچین آنها را به گونه ای شستشوی مغزی داده بودند که گویی حقیقت دین چیزی جز همراهی #عایشه نیست! در یکی از رجزهای این جنگ چنین آمده که پیرمردی با رویی نورانی با این ابیات مردم را به مبارزه تشویق می‌کرد:

 يا معشر الأزد عليكم أمكم            
فإنها صلاتكم و صومكم‏
و الحرمة العظمى التي تعمكم
فأحضروها جدكم و حزمكم‏
لا يغلبن سم العدو سمكم           
إن العدو إن علاكم زمكم‏
و خصكم بجوره و عمكم            
لا تفضحوا اليوم فداكم قومكم‏

خلاصهٔ ترجمه ی ابیات این است که :
«ای مردم ازد [قبیله ی مهم بصره] حافظ مادرتان باشید که او #نماز و #روزه و بزرگترین حرمت شماست، پس تمام تلاشتان را به کار ببرید. و مبادا دشمن بر شما غالب شود که در این صورت همگی زیر یوغ ستم او خواهید رفت! پس قوم خود را مفتضح نگردانید!»

🔸تاریخ گزارش می‌دهد که سپاه اهل جمل دور شتر عایشه اجتماع شدیدی کرده و محافظ زِمامش بودند، به گونه ای که یکی پس از دیگری دستش قطع میشد و سریعا فرد دیگری جای او را میگرفت؛ معرکه ای بود که سرها و دستها پیوسته پرتاب میشد! فقط بیش از هشتصد نفر برای دفاع از این شتر به هلاکت رسیدند! کشته های جمل قربانیان شهوت جاه و مقام و نادانی عوام بودند.

الجمل شیخ مفید/349
شرح نهج البلاغه 1/255

➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #خواب (۱۱۲)
#شخصیت_زدگی (۳۳)
#نقد_تصوف (۶۱۰)
#گسترش_تشیع (۹۵)

مطلبی که کمتر شنیده‌اید:

✅ مؤمنین حقیقی #کمتر خواب می‌بینند!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#مقدمه : یکی از جالبترین و مهمترین موضوعاتی که حق تعالی در ساحت انسانی نهاده است، موضوع خواب یا رویا است که غفلت از جایگاه و دایره حجیت آن همانگونه که تاکنون در مجموعه مطالب مهم #خواب تقدیم محضرتان شده ، می‌تواند به بزرگترین انحرافات یک شخص، بلکه یک مکتب و حتی یک نسل منجر شده و برای همیشه دست آنها را از وصول به حقیقت کوتاه و منقطع سازد و از طرف دیگر انسان می‌تواند با شناخت جایگاه خواب از طریق روایات معتبر، بسان رحمتی عظیم از فوائد آن بهره مند شده و موجبات توفیق هر چه بیشتر خویش را فراهم سازد.

اما نکته جالب این جاست که هرچقدر ایمان انسان راسخ تر شود، کمتر خواب می‌بیند و بالتبع، دیگر به دنبال رویاهایش راه نمی‌افتد. شاید از این سخن تعجب کنید اما این نص روایات ماست. عارفان راستین و حقیقی، اهل شهود و خواب نیستند.

🔸در تمام مکاتب عرفانی دنیا و فرق ضاله، خواب و مکاشفه نقشی اساسی در سلوک عرفانی و انحراف ایفا می‌کند.←اما در عرفان اهل بیت علیهم‌السلام، خواب و شهود هرگز نشانه ای برای حقانیت فرد یا درجه بندی ایمان انسان ها نیست.

🔹رویای صادقه نیز یک نوع آینده نگری و غیب گویی است و از بالاترین درجات رویا محسوب می شود.←فرعون که در ادبیات قرآنی، نماد خباثت و شرارت و تکبر و تجلی انسانی شیطان بر زمین است، اما با کمال تعجب خداوند رویای صادقه را به وی عطا می‌نماید تا نشان دهد این تخیلات دیداری هیچ ارتباطی به حقانیت صاحبش ندارد. موارد دیگری هم مانند هم سلولی های حضرت یوسف علیه السلام هستند که مشرک بودند اما رویای صادقه دیدند.

🔸روایت جالبی در کتاب معتبر بصائر الدرجات مرحوم صفار وارد شده است مبنی بر اینکه:
🔖یکی از صوفیان اهل سنت در زمان امام صادق علیه السلام «وَ كَانَ مِنْ أَعْبَدِ أَهْلِ زَمَانِه‏» از عابدترین زاهدان زمان بود و حتی خلیفه را هم موعظه می‌کرد. این صوفی مانند دیگر عرفا، شهود گرا بوده و خواب های زیادی می‌دید تا اینکه از تسنن وارد مذهب حقه تشیع می‌شود لکن دیگر خواب نمی‌بیند! پس نزد امام صادق علیه السلام آمده و می‌پرسد چرا از وقتی شیعه شدم دیگر خواب نمی‌بینم؟ حضرت این جمله مهم و طلائی را در پاسخ وی فرمودند:

🔸 فَإِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا رَسَخَ فِي الْإِيمَانِ رُفِعَ عَنْهُ الرُّؤْيَا.
#ترجمه : زمانی که ایمان در مومن ریشه دار و با ثبات گردد، خواب از او برداشته می‌شود.

📔 بصائرالدرجات ج‏1، ص: 275

✅🔚 عمل به همین یک روایت و تدبر در آن ، سبب شناخت عرفان حق از باطل و مکاتب ضاله از #فرقه_ناجیه می‌شود.
متأسفانه حجم زیادی از کتب شرح حال عرفا و صوفیه و احوالات بزرگان فرق ضاله ، به شهود و خواب اختصاص دارد و مردم همواره دنبال این مسائل هستند درحالیکه امام طبق این روایت شریف به آنها می‌فرماید:
ایمان والا و راسخ، رویا و شهود را بر می‌دارد و دنبال این مسائل نباشید.

🔻اگر خواب دیدن و‌ شهود(دیدن برخی امور در بیداری) می‌توانند واقعیت های امور جهان را به عیان مشاهده کنند، چرا این همه اختلافات و تضادها هیچگاه از بین نمی‌رود؟ چرا تا به حال نشده است که عارف یک دین، بطلان مذهب خود را شهود کند؟ چرا عرفای ادیان و فِرق دیگر، حقانیت آیین اسلام را شهود نمی‌کنند؟ چرا همه انسانها مدام حقانیت راه و روش خود را شهود می‌کنند یا خواب می‌بینند؟!!!
بالاخره تثلیث مسیحیت حق است یا توحید یهود؟ شانکارا راست می‌گوید یا ابن عربی؟
آقای سید علی قاضی به حقیقت رسیده بود یا تمام فقهای شیعه؟ فقها و مجتهدین شیعه مصاب به واقع اند یا شیخیه و ... ؟ اختلاف توحیدی مرحوم طباطبایی با شاگردش آقای حسینی طهرانی چرا رفع نشد؟ (درحالیکه شاگرد عقیده استادش را شرک می دانست و ایضا استادش عقیده شاگرد را)
... و هزاران سوال دیگر در باب اختلافات مبنایی و اصولی، که انسان را به یک پاسخ می‌رساند و آن اینکه:

🔻هر کس بر اساس عقیده و دیدگاه و  ذهنیت‌های خود و القائات #خواب می‌بیند ، و آنچه در شهود و رویا رخ می‌دهد چیزی بیشتر از انعکاس عینی معتقدات‌ فرد نیست که در قالب کشف و شهود و خواب جلوه‌ می‌کند و فرد نظرات شخصی خود را در اموری مانند خواب و بیداری(مکاشفه) رویت می‌کنند.
از این روست که شیعه به عدم حجیت خواب اذعان دارد و مبانی اعتقادی شیعه مبتنی بر عقل و فطرت است نه شهود و خواب!

➖➖➖➖
@borrhan