#شبهات_مهدوی (۹۰)
#پیشگویی
✅ سیر تاریخی مهدویت
🔻مهدویت اعتقاد پذیرفته شدهٔ تاریخی با استناد به ظهور مدعیان دروغینِ این منصب و ردّپای این اعتقاد در بین جامعه شیعه
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
🔰یکی از مباحث بسیار مهم در بحث مهدویت ، جریانات تاریخی مرتبط با مهدویت و اعتقاد به مهدی علیه‌السلام است.
بنی عباس در نیمه جمادی الاول سال ۱۳۲هجری قمری به خلافت رسیدند که دولتشان ۵۲۴ سال به عنوان طولانی‌ترین دولت جهان اسلام دوام آورد؛ و در محرم سال ۶۵۶هجری با حملهْ «هلاکوخان» مغول و قتل «مستعصم» (۶۴۰-۶۵۶ھ۔ق) آخرین خلیفهٔ عباسی به سرآمد، دورهٔ اول خلافت عباسی با خلافت ابوالعباس سفاح (۱۳۲-۱۳۶) شروع شد که تا خلافت «واثق» (۲۲۷-۲۳۲) و قبل از #متوکل (۲۳۲-۲۴۷) یعنی تقریباً مقارن حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام (۲۳۲-۲۶۰) و سالهای آغازین غیبت صغری ، طول کشیده است.
←در همین دوران ظهور محمد بن عبدالله بن الحسن به عنوان یکی از مدعیان مقام مهدویت، یکی از نقاط عطف تاریخ مهدویت است، که وجودش به عنوان یکی از مدعیان این عرصه ، اثرگذار در این اعتقاد بود؛
←و نشان میدهد که پس از گذشت صد و اندی سال از ظهور اسلام #اصل_مهدویت همچنان مورد پذیرش جامعهٔ اسلامی بود ، از همین رو مدعای مدعیان این مقام حداقل در ظاهر امر ، رساندن مردم است به وضعیت موعودی که در کتاب و سنت و در ادامه اصل نبوت و امامت ، پذیرفته شده و بدان بشارت داده شده است.←لذا در تاریخ مسلمین بعد از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله مدعیان نبوت فقط به صورت طنز یا جنون داشته‌ایم نه به شکل اثرگذار؛ زیرا اساساً دعوت خاتم النبیین صلی‌الله علیه و آله بر خلاف امامت و مهدویت که از خلافت و جانشینی رسولخدا صلی‌الله علیه و آله نشأت گرفت، به خاتم النبیینی شروع شد.
البته تاریخ مدعیان مهدویت بسیار طولانی است ، لیکن مشخصاً در قرن اول و نیمه اول قرن دوم این بهره برداری از خبر دادن پیغمبر صلی‌الله علیه و آله به ظهور مَهدی در روایات به شکلی صورت گرفته تا اعتقاد به امامت را برای معتقدان به آن به مهدویت ختم کنند.
🔖دعبل بن علی خزاعی ، قصیدهٔ تائیهٔ(*:ر.ک: تصویر الحاقی) معروفی دارد که بخش‌هایی از آن را که مربوط به ائمه علیهم‌السلام بود در حضور امام رضا علیه‌السلام بدون اشاره به مطلعش خواند ؛ از جمله این بیت ها را خواند:
مَدَارِسُ آيَاتٍ خَلَتْ مِنْ تِلَاوَةٍ
وَ مَنْزِلُ وَحْيٍ مُقْفِرُ الْعَرَصَاتِ
#ترجمه : «مکتب‌های آموزش آیات الهی که اکنون دیگر کسی در آنها این آیات را نمی‌خواند؛ و جایی که وحی در آن جا نازل میشد به خرابی کشیده شده و بدون سکنه مانده است.»
وی رها کردن مکتب اهل بیت علیهم‌السلام در آموزش اسلام واقعی را به زبانی گویا تعبیر میکند، سپس در ادامه به بیت مورد اشاره در بحث ما می‌رسد:
خُروجُ إمامٍ لامَحالَةَ خارِجٌ
يَقومُ عَلى اسمِ اللَّهِ والبَرَكاتِ
#ترجمه : «قیام امامی که قیامش بدون شک قطعی است و به نام خدا و یاری او با برکت‌های فراوان قیام میکند، ناگزیر روی میدهد.»
✅🔚امام رضا علیه‌السلام به دنبال آن می‌فرمایند بله این قطعی است اما زمانش تعیین نمی‌شود. این نشان میدهد که در فکر عموم مردمِ شیعهٔ امامیه ، عقیدهٔ به «مهدی» و «مهدویت» عقیدهٔ ثابت و مقبولی بوده است.
این مطلب را بدان جهت آوردیم تا بیان کنیم «دعبل» چند سال بعد از شهادت حضرت جوادالائمه علیه‌السلام درگذشته و زمان حضرت هادی علیه‌السلام و پس از آن را درک نکرده است اما در شعر خویش از وجود مقدس حضرت عسکری علیه‌السلام خبر میدهد؛ آنگاه اشاره میکند آن حضرت فرزندی دارد که←نام و کنیهٔ او همانند پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله است. امام رئوف حضرت رضا علیه‌السلام خبر میدهد که به طور قطعی بنا بر آن است تا امام موعود خروج کند و انواع برکت‌ها را بر روی زمین گسترش دهد ؛ این نیز نشانهٔ مقبولیت اعتقاد به مهدویت پس از گذشت دو قرن از آغاز اسلام بوده است.
*درباره قصیدهٔ تائیه بیشتر بخوانید:
(اینجا : متن کامل و گریه شدید امام رضا علیه‌السلام) - (اینجا : کتاب مرتبط)
+ پیشنهاد مطالعه
📋 فهرستی از مدعیان #جعلی مهدویت که گویای #اصل مسلم ظهور «مهدی موعود» در منظومه اعتقادی مسلمانان است؛
از قرن اول تا قرن اخیر←(اینجا)
┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄
@borrhan
#پیشگویی
✅ سیر تاریخی مهدویت
🔻مهدویت اعتقاد پذیرفته شدهٔ تاریخی با استناد به ظهور مدعیان دروغینِ این منصب و ردّپای این اعتقاد در بین جامعه شیعه
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
🔰یکی از مباحث بسیار مهم در بحث مهدویت ، جریانات تاریخی مرتبط با مهدویت و اعتقاد به مهدی علیه‌السلام است.
بنی عباس در نیمه جمادی الاول سال ۱۳۲هجری قمری به خلافت رسیدند که دولتشان ۵۲۴ سال به عنوان طولانی‌ترین دولت جهان اسلام دوام آورد؛ و در محرم سال ۶۵۶هجری با حملهْ «هلاکوخان» مغول و قتل «مستعصم» (۶۴۰-۶۵۶ھ۔ق) آخرین خلیفهٔ عباسی به سرآمد، دورهٔ اول خلافت عباسی با خلافت ابوالعباس سفاح (۱۳۲-۱۳۶) شروع شد که تا خلافت «واثق» (۲۲۷-۲۳۲) و قبل از #متوکل (۲۳۲-۲۴۷) یعنی تقریباً مقارن حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام (۲۳۲-۲۶۰) و سالهای آغازین غیبت صغری ، طول کشیده است.
←در همین دوران ظهور محمد بن عبدالله بن الحسن به عنوان یکی از مدعیان مقام مهدویت، یکی از نقاط عطف تاریخ مهدویت است، که وجودش به عنوان یکی از مدعیان این عرصه ، اثرگذار در این اعتقاد بود؛
←و نشان میدهد که پس از گذشت صد و اندی سال از ظهور اسلام #اصل_مهدویت همچنان مورد پذیرش جامعهٔ اسلامی بود ، از همین رو مدعای مدعیان این مقام حداقل در ظاهر امر ، رساندن مردم است به وضعیت موعودی که در کتاب و سنت و در ادامه اصل نبوت و امامت ، پذیرفته شده و بدان بشارت داده شده است.←لذا در تاریخ مسلمین بعد از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله مدعیان نبوت فقط به صورت طنز یا جنون داشته‌ایم نه به شکل اثرگذار؛ زیرا اساساً دعوت خاتم النبیین صلی‌الله علیه و آله بر خلاف امامت و مهدویت که از خلافت و جانشینی رسولخدا صلی‌الله علیه و آله نشأت گرفت، به خاتم النبیینی شروع شد.
البته تاریخ مدعیان مهدویت بسیار طولانی است ، لیکن مشخصاً در قرن اول و نیمه اول قرن دوم این بهره برداری از خبر دادن پیغمبر صلی‌الله علیه و آله به ظهور مَهدی در روایات به شکلی صورت گرفته تا اعتقاد به امامت را برای معتقدان به آن به مهدویت ختم کنند.
🔖دعبل بن علی خزاعی ، قصیدهٔ تائیهٔ(*:ر.ک: تصویر الحاقی) معروفی دارد که بخش‌هایی از آن را که مربوط به ائمه علیهم‌السلام بود در حضور امام رضا علیه‌السلام بدون اشاره به مطلعش خواند ؛ از جمله این بیت ها را خواند:
مَدَارِسُ آيَاتٍ خَلَتْ مِنْ تِلَاوَةٍ
وَ مَنْزِلُ وَحْيٍ مُقْفِرُ الْعَرَصَاتِ
#ترجمه : «مکتب‌های آموزش آیات الهی که اکنون دیگر کسی در آنها این آیات را نمی‌خواند؛ و جایی که وحی در آن جا نازل میشد به خرابی کشیده شده و بدون سکنه مانده است.»
وی رها کردن مکتب اهل بیت علیهم‌السلام در آموزش اسلام واقعی را به زبانی گویا تعبیر میکند، سپس در ادامه به بیت مورد اشاره در بحث ما می‌رسد:
خُروجُ إمامٍ لامَحالَةَ خارِجٌ
يَقومُ عَلى اسمِ اللَّهِ والبَرَكاتِ
#ترجمه : «قیام امامی که قیامش بدون شک قطعی است و به نام خدا و یاری او با برکت‌های فراوان قیام میکند، ناگزیر روی میدهد.»
✅🔚امام رضا علیه‌السلام به دنبال آن می‌فرمایند بله این قطعی است اما زمانش تعیین نمی‌شود. این نشان میدهد که در فکر عموم مردمِ شیعهٔ امامیه ، عقیدهٔ به «مهدی» و «مهدویت» عقیدهٔ ثابت و مقبولی بوده است.
این مطلب را بدان جهت آوردیم تا بیان کنیم «دعبل» چند سال بعد از شهادت حضرت جوادالائمه علیه‌السلام درگذشته و زمان حضرت هادی علیه‌السلام و پس از آن را درک نکرده است اما در شعر خویش از وجود مقدس حضرت عسکری علیه‌السلام خبر میدهد؛ آنگاه اشاره میکند آن حضرت فرزندی دارد که←نام و کنیهٔ او همانند پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله است. امام رئوف حضرت رضا علیه‌السلام خبر میدهد که به طور قطعی بنا بر آن است تا امام موعود خروج کند و انواع برکت‌ها را بر روی زمین گسترش دهد ؛ این نیز نشانهٔ مقبولیت اعتقاد به مهدویت پس از گذشت دو قرن از آغاز اسلام بوده است.
*درباره قصیدهٔ تائیه بیشتر بخوانید:
(اینجا : متن کامل و گریه شدید امام رضا علیه‌السلام) - (اینجا : کتاب مرتبط)
+ پیشنهاد مطالعه
📋 فهرستی از مدعیان #جعلی مهدویت که گویای #اصل مسلم ظهور «مهدی موعود» در منظومه اعتقادی مسلمانان است؛
از قرن اول تا قرن اخیر←(اینجا)
┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄
@borrhan
Telegram
attach 📎