#ضرورت_معرفت_امام (۲۷)
✅ اهلبیت در آینهٔ زیارت #جامعه_کبیره [3]
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_بیست_و_هفتم
در قسمت قبل معلوم شد اهل بیت علیهم‌السلام عملا چه کردند، قسمت سوم زیارت به عنوان نتیجه ای از قسمت دوم مطرح میشود:
🔸فَالرَّاغِبُ عَنْكُمْ مَارِقٌ وَ اللاَّزِمُ لَكُمْ لاَحِقٌ وَ الْمُقَصِّرُ فِي حَقِّكُمْ زَاهِقٌ وَ الْحَقُّ مَعَكُمْ وَ فِيكُمْ وَ مِنْكُمْ وَ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ أَهْلُهُ وَ مَعْدِنُهُ وَ مِيرَاثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكُمْ وَ إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَيْكُمْ
«پس هرکه از شـما رويگرداند(از دین)خارج است. و هرکه ملازم شـما باشد(به سر منزل مقصود) میرسد. و هرکس در حق شـما کوتاهی نمایـد، هلاك (بدبخت) میشود. و حق با شـما و در شـما و از شـما و به سوي شـماست. و شـما اهل حق و سرچشمه آن هستید. و آثار نبوت نزد شماست.و بازگشت مخلوقات به سوی شماست.و حسابرسی ایشان به عهده شماست.»
✅←این مقامـات بالاترین مقامهـایی است که خـدا به بنـدگان خـاص خود عنایت فرموده و دلیلش، آنچنانکه از عبارات زیارت به دست می‌آیـد، همـان فراز قبلی(قسـمت دوم) زیـارت است. که در آن روشن شـد که نحوه عمل اهلبیت نشانگر رضاي خدا و تجسم عملی دین او بوده است. ایشان از پیش خود رضا و سـخطی نداشته اند، رضا و سخط آنها فانی در رضا و سـخط الهی بوده و جز به سوي خدا و بندگی او به چیزي دعوت نمیکردند. بنابراین کسیکه دعوت آنها را نپذیرد و آنها را رد کنـد، در حقیقت خدا را رد کرده، و هرکه آنها را بپذیرد، در واقع دعوت خدا را پذیرفته است.←پس رويگرداندنِ از اهل بیت درحقیقت رويگردانـدن از خـدا و خروج از دین اوست. کسـیکه همین شأن الهی را برای ایشان قائـل نشود و گمان کنـد که از طریق دیگری میتوانـد با رضا و سـخط الهی آشـنا شود و خـدا را بنـدگی کنـد←خود را تباه و بـدبخت کرده است. زیرا کوتاهی کردن در حق ائمه به دورشدن از مسـیري که ایشان انسانها را به آن سوق می‌دهند، منتهی میگردد و این جز هلاکت و تباهی شخص اثر دیگری ندارد.
🔚به بیان دیگر: خـدای متعال تنها راه پاس داشـتن حقوق خود را، پاسداری از حقوقی که اهلبیت بر عهده خلایق دارند قرار داده است. زیرا آنها را #تنها مظهر رضا و خشنودی خویش و ترجمان وحی و نشانگر راه بندگی خودساخته است.
به طوری که در عمل ، هر کس را که حقوق ایشان را در همین خصوص پاسـداری نکنـد، از لغزش و قرارگرفتن در معرض فریب شـیطان، مصون نسـاخته و تنها ملازمتِ با ایشان را #ضـمانت کرده است که هرگز به تباهی کشـیده نشود. بنابراین کوتاهی درشـناخت این شأن و مقام براي اهلبیت ع انسان را در اعتقاد و عمل از مسیر تضمین شده عبودیت خدا خارج میکند.
بهترین تعابیر براي رسانـدن این معانی، همان است که در عبارات زیارت آمده است: «و الحّق معکم و فیکم و منکم و إلیکم وأنتم أهله و معدنه.» حق همیشه با اهلبیت ع است و هیچگاه از ایشان جدا نمیشود. اصلا حق از آنها سرچشمه می‌گیرد و به آنهـا منتهی میشود، و هیـچ حّقی که از ایشان نجوشـیده باشـد، وجود نـدارد. بنابراین کسـی اهل حّق است که امام شناس باشـد و خود را از ایشان و اداي حّقشان جدا نکند. و چون حق در اینها خلاصه میشود، در قیامت هم حساب خلایق با ایشـان است. زیرا در آخرت حساب مردم طبق میزان حق سـنجیده میشود و وقتی کسانی همه اعمال شان میزان حق باشـد، پس محل مراجعه و معیار حسابرسی خلایق هم آنها خواهند بود. و به طور کلی خدا ایشان را همه کاره خود در دنیا و آخرت قرار داده، البته بدون آنکه تفویض باطل لازم بیاید.
🔸مَنْ وَالاَكُمْ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاكُمْ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ (وَ مَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ) وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ أَنْتُمُ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ (السَّبِيلُ الْأَعْظَمُ) وَ شُهَدَاءُ دَارِ الْفَنَاءِ وَ شُفَعَاءُ دَارِ الْبَقَاء...الْبَابُ الْمُبْتَلَى بِهِ النَّاس مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ يَأْتِكُمْ هَلَكَ
«کسـیکه باشما دوستی و همراهی کند، با خدا دوستی و همراهی کرده است. و کسی که با شـما دشـمنی کند، باخدا دشـمنی کرده است. وکسـی که شـما را دوست بدارد،خدا را دوست داشـته. وکسـی که با شـما دشـمن باشد، باخدا دشمنی کرده است، و کسی که به شما چنگ زند، به خدا چنگ زده است.شما شاهراه (هدایت) و طریق اسـتوارتر و گواهان دنیا و شـفیعان آخرت هستیـد... و آن دَری هستیدکه مردم به (ورود از) آن آزموده میشوند. هرکس به شما رجوع کند، نجات یافته، و هرکس به شما رجوع نکند، هلاك شده است.»
با توجه به مضامین عبارات قبلی، روشن میشود که دوستی و دشمنی با خدا صرفاً به وسیله دوستی و دشمنی با اهلبیت ع شناخته میشود ،←و در نتیجه اهل نجات یا هلاك بودن انسان به قبول یا ردّ ولایت ایشان بر میگردد.
🔗 پیشنهاد مطالعه
➖
@borrhan
✅ اهلبیت در آینهٔ زیارت #جامعه_کبیره [3]
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_بیست_و_هفتم
در قسمت قبل معلوم شد اهل بیت علیهم‌السلام عملا چه کردند، قسمت سوم زیارت به عنوان نتیجه ای از قسمت دوم مطرح میشود:
🔸فَالرَّاغِبُ عَنْكُمْ مَارِقٌ وَ اللاَّزِمُ لَكُمْ لاَحِقٌ وَ الْمُقَصِّرُ فِي حَقِّكُمْ زَاهِقٌ وَ الْحَقُّ مَعَكُمْ وَ فِيكُمْ وَ مِنْكُمْ وَ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ أَهْلُهُ وَ مَعْدِنُهُ وَ مِيرَاثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكُمْ وَ إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَيْكُمْ
«پس هرکه از شـما رويگرداند(از دین)خارج است. و هرکه ملازم شـما باشد(به سر منزل مقصود) میرسد. و هرکس در حق شـما کوتاهی نمایـد، هلاك (بدبخت) میشود. و حق با شـما و در شـما و از شـما و به سوي شـماست. و شـما اهل حق و سرچشمه آن هستید. و آثار نبوت نزد شماست.و بازگشت مخلوقات به سوی شماست.و حسابرسی ایشان به عهده شماست.»
✅←این مقامـات بالاترین مقامهـایی است که خـدا به بنـدگان خـاص خود عنایت فرموده و دلیلش، آنچنانکه از عبارات زیارت به دست می‌آیـد، همـان فراز قبلی(قسـمت دوم) زیـارت است. که در آن روشن شـد که نحوه عمل اهلبیت نشانگر رضاي خدا و تجسم عملی دین او بوده است. ایشان از پیش خود رضا و سـخطی نداشته اند، رضا و سخط آنها فانی در رضا و سـخط الهی بوده و جز به سوي خدا و بندگی او به چیزي دعوت نمیکردند. بنابراین کسیکه دعوت آنها را نپذیرد و آنها را رد کنـد، در حقیقت خدا را رد کرده، و هرکه آنها را بپذیرد، در واقع دعوت خدا را پذیرفته است.←پس رويگرداندنِ از اهل بیت درحقیقت رويگردانـدن از خـدا و خروج از دین اوست. کسـیکه همین شأن الهی را برای ایشان قائـل نشود و گمان کنـد که از طریق دیگری میتوانـد با رضا و سـخط الهی آشـنا شود و خـدا را بنـدگی کنـد←خود را تباه و بـدبخت کرده است. زیرا کوتاهی کردن در حق ائمه به دورشدن از مسـیري که ایشان انسانها را به آن سوق می‌دهند، منتهی میگردد و این جز هلاکت و تباهی شخص اثر دیگری ندارد.
🔚به بیان دیگر: خـدای متعال تنها راه پاس داشـتن حقوق خود را، پاسداری از حقوقی که اهلبیت بر عهده خلایق دارند قرار داده است. زیرا آنها را #تنها مظهر رضا و خشنودی خویش و ترجمان وحی و نشانگر راه بندگی خودساخته است.
به طوری که در عمل ، هر کس را که حقوق ایشان را در همین خصوص پاسـداری نکنـد، از لغزش و قرارگرفتن در معرض فریب شـیطان، مصون نسـاخته و تنها ملازمتِ با ایشان را #ضـمانت کرده است که هرگز به تباهی کشـیده نشود. بنابراین کوتاهی درشـناخت این شأن و مقام براي اهلبیت ع انسان را در اعتقاد و عمل از مسیر تضمین شده عبودیت خدا خارج میکند.
بهترین تعابیر براي رسانـدن این معانی، همان است که در عبارات زیارت آمده است: «و الحّق معکم و فیکم و منکم و إلیکم وأنتم أهله و معدنه.» حق همیشه با اهلبیت ع است و هیچگاه از ایشان جدا نمیشود. اصلا حق از آنها سرچشمه می‌گیرد و به آنهـا منتهی میشود، و هیـچ حّقی که از ایشان نجوشـیده باشـد، وجود نـدارد. بنابراین کسـی اهل حّق است که امام شناس باشـد و خود را از ایشان و اداي حّقشان جدا نکند. و چون حق در اینها خلاصه میشود، در قیامت هم حساب خلایق با ایشـان است. زیرا در آخرت حساب مردم طبق میزان حق سـنجیده میشود و وقتی کسانی همه اعمال شان میزان حق باشـد، پس محل مراجعه و معیار حسابرسی خلایق هم آنها خواهند بود. و به طور کلی خدا ایشان را همه کاره خود در دنیا و آخرت قرار داده، البته بدون آنکه تفویض باطل لازم بیاید.
🔸مَنْ وَالاَكُمْ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاكُمْ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ (وَ مَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ) وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ أَنْتُمُ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ (السَّبِيلُ الْأَعْظَمُ) وَ شُهَدَاءُ دَارِ الْفَنَاءِ وَ شُفَعَاءُ دَارِ الْبَقَاء...الْبَابُ الْمُبْتَلَى بِهِ النَّاس مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ يَأْتِكُمْ هَلَكَ
«کسـیکه باشما دوستی و همراهی کند، با خدا دوستی و همراهی کرده است. و کسی که با شـما دشـمنی کند، باخدا دشـمنی کرده است. وکسـی که شـما را دوست بدارد،خدا را دوست داشـته. وکسـی که با شـما دشـمن باشد، باخدا دشمنی کرده است، و کسی که به شما چنگ زند، به خدا چنگ زده است.شما شاهراه (هدایت) و طریق اسـتوارتر و گواهان دنیا و شـفیعان آخرت هستیـد... و آن دَری هستیدکه مردم به (ورود از) آن آزموده میشوند. هرکس به شما رجوع کند، نجات یافته، و هرکس به شما رجوع نکند، هلاك شده است.»
با توجه به مضامین عبارات قبلی، روشن میشود که دوستی و دشمنی با خدا صرفاً به وسیله دوستی و دشمنی با اهلبیت ع شناخته میشود ،←و در نتیجه اهل نجات یا هلاك بودن انسان به قبول یا ردّ ولایت ایشان بر میگردد.
🔗 پیشنهاد مطالعه
➖
@borrhan
Telegram
attach 📎