💠 عدم قبولی اعمال بدون ولایت اهلبیت علیهم السلام

در تفسیر قمی در مورد آیه (ابراهیم:۱۸) آمده: «هر کس اقرار به ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام نداشته باشد، عملش باطل است؛ مانند خاکستري که بادی بر آن بوزد و آن را از هم بپاشد.»

🔹و هدایت را در آیه دوم(طه:۸۲)، در بیشتر اخبار، تفسیر هدایت را به ولایت نموده‌اند.

🔹بدان که امامیه شرط صحت اعمال و قبولی آن را ایمان میدانند که یک قسمت ایمان اقرار به ولایت تمام ائمه علیهم السلام و امامت ایشان است. اخباری که دلالت بر این معنی دارند، متواتر است.

🔸و امام صادق علیه السلام فرمودند:
«زمانی که بنده در پیشگاه خدا می‌ایستد، اولین چیزی که از آن سؤال می‌شود، #نماز های واجب، زکات واجب، #روزه واجب، #حج واجب و ولایت ما اهل بیت است اگر اقرار به ولایت ما کرد و بر همین اعتقاد مرد، نماز و روزه و زکات و حج او قبول می‌شود، اما اگر اقرار به ولایت ما نکرد، در پیشگاه پروردگار هیچ یک از اعمالش را قبول نخواهد شد.»

📕بحار الأنوار، ج‏۲۷، ص۱۶۶-۱۶۷
📥دانلود اسکن

#معرفت_امام
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۵۶)
معنای #مولا (۱۴۴)


✅ دلالت ولیّ خدا در همهٔ اعمال

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_پنجاه_و_ششم

🔻در حدیثی از امام باقر علیه‌السلام که مبناي اسلام را پنج چیز دانسته اند - #نماز ، زکات، #حج ، #روزه و ولایت - در مقام مقایسه ولایت با چهار پایه قبلی چنین فرموده :

🔸عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي حَدِيثٍ قَالَ: ذِرْوَةُ الْأَمْرِ وَسَنَامُهُ وَمِفْتَاحُهُ وَبَابُ الْأَشْيَاءِ وَرِضَى الرَّحْمَنِ الطَّاعَةُ لِلْإِمَامِ بَعْدَ مَعْرِفَتِهِ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقُولُ مَنْ يُطِعِ اَلرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اَللّهَ وَ مَنْ تَوَلّى فَما أَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً أَمَا لَوْ أَنَّ رَجُلًا قَامَ لَيْلَهُ وَصَامَ نَهَارَهُ وَتَصَدَّقَ بِجَمِيعِ مَالِهِ وَحَجَّ جَمِيعَ دَهْرِهِ وَلَمْ يَعْرِفْ وَلَايَةَ وَلِيِّ اللَّهِ فَيُوَالِيَهُ وَيَكُونَ جَمِيعُ أَعْمَالِهِ بِدَلَالَتِهِ إِلَيْهِ مَا كَانَ لَهُ عَلَى اللَّهِ جَلَّ وَ عِز حَقٌّ فِي ثَوَابِهِ وَلَا كَانَ مِنْ أَهْلِ الْإِيمَان.(۱)

#ترجمه : «بالاترین نقطه و قّله دین و کلیـد آن و دَرِ همهٔ چیزهـا و مـایه خشـنودي خـدای مهربـان، عبـارت است از اطاعت از امام پس از معرفت نسـبت به ایشان. خداي عّزوجل میفرماید: «کسـی‌که پیامبر را اطاعت کند،خدا را اطاعت کرده است. و هرکس زیر بار اطاعت از ایشان نرود، پس (اي‌پیامبر) ما تو را برای حفظ و نگهبانی از او نفرستاده‌ایم؛ توجه داشته باشید که اگر شخصی شبهاي خود را به عبادت و روزهایش را به روزه بگذراند و همه دارایی خود را صدقه بدهد. و در تمام دوران عمرش به حـج رود ، اما اهل معرفت و ولایت ولیّ خدا نباشد تا او را دوست داشـته باشد و همراهی کند و همهٔ اعمالش بر طبق راهنمایی و نظر او باشد، چنین کسـی بر خداي عزوجل حقی پیدا نمیکند تا او را پاداش دهد و اصلاً از ایمان آورندگان نیست.»


✅🔚 آنچه خداوند می‌خواهد این است که اعمال انسانها تحت هدایت و راهنمایی کسانی باشد که او خود ایشان را به عنوان سرپرست و صـاحب اختیـار مؤمنـان قرار داده است. و وقتی ولایت ایشان را پذیرفتنـد، بایـد همه کارهای خود را بـدون اسـتثناء تحت ولایت و سـرپرستی آنها قرار دهنـد.

🔻هیـچ کاري در این امر اسـتثنا نشده است؛ چه اعمال جوارحی و چه افعال قلبی و چه افکـار انسـان ، همه و همه بایـد زیر چتر ولایت و هـدایت ائمه علیهم‌السلام قرار گیرد. و تنها در این حالت است که میتوان گفت شـخص بنده خداست.
←اگر فقط در مسائلی که خودش می‌پسندد به ائمه علیهم السلام رجوع کند و در آنچه نمی‌پسندد به میل و تشـخیص خود عمل نمایـد، او فقط بنـده خـدا نیست بلکه در بندگی،خود را و رأي و تشـخیص خود را شـریک خدا قرار داده است و لذا مؤمن نیست و ثوابها و پاداش‌هایی که به مؤمنان وعده داده شده شامل حال او نمی‌گردد.

۱- اصول کافی ؛ کتاب الایمان و الکفر ، باب دعائم الاسلام ح۵ (ر.ک: تصویر الحاقی)
➖➖➖➖
@borrhan

‍ #نقد_تصوف #علمای_صالح
#علم_زندگی #وحدت_وجود
#درس_های_توحید #جهاد_با_نفس
#شخصیت_زدگی

پاسخ به سوال مهم یکی از کاربران محترم
🔻تفاوت عارف و زاهد چیست؟!

❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄

🔸 همانطور که از ابتدای شروع مطالب #نقد_تصوف در کانال برهان با ذکر دلائل بی شمار برای شما عزیزان ثابت کرده‌ایم، عرفان و تصوف مسلکی باطل و انحرافی است اما #زهد بسیار ممدوح و پسندیده می‌باشد و در روایات به عنوان عالی ترین مقامات بندگی شمرده شده است لکن مرز بین این دو بسیار مخفی و پوشیده است و نیاز به دقت نظر دارد.

تفاوت عارفان و زاهدان شیعه چیست⁉️

از کجا باید تشخیص دهیم که شخصی زاهد سالم است و یا یک عارف باطل؟ درحالیکه ظاهر آنها تفاوت آشکاری ندارند.

✅ پاسخ:

یک تفاوت عمده و مهم میان عارفان و زاهدان وجود دارد که اگر به این تفاوت ملتفت باشیم هرگز میان زاهد عالی مقام شیعه و عارفان و صوفیان باطل شیعه مسلک خلط نخواهیم کرد.

و آن اینکه↓↓
مبانی نظری و علمی این دو متفاوت است. عارفان در بینش توحیدی خود، قائل به وحدت وجود یا وحدت شهود هستند و تمام عالم را تجلی و حصه ای از ذات خدا می‌دانند. به عبارت دیگر، عارفان در توحید قائل به سنخیت و یا عینیت هستند.
درحالیکه زاهدان شیعه، که اکثر علمای بزرگ و فقهای برجسته در این زمره هستند، در توحید دارای بیینش تنزیهی صرف بوده و خدا را با غیر خدا تشبیه نمی‌کنند و مروج توحید ناب اهل بیت علیهم السلام هستند که تعطیل و تشبیه را نفی می‌کند.
بنابراین اگر می خواهید بدانید کسی یک صوفی و عارف بوده و یا یک زاهد، باید به جنبه های نظری و علمی او توجه کنید و هرگز از میزان بکاء در #نماز یا #روزه و #حج و دنیا گریزی او به این موضوع پی نخواهید برد.



✍ پی‌نوشت بسیار مهم: اسلام در برخی مفاهیم و بعضی از ملاک های سنجش نیکی و بدی و مصادیق حُسن و قُبح تحولی اساسی ایجاد کرد و قاعده بازی زندگی را به کلی دگرگون ساخت.

توضیح اینکه، معمولا در تمام ادیان و مذاهب، از اشخاص تارک دنیا و بی اعتنا به امیال و خواسته ها و شهوات، به عنوان عارف بالله تجلیل می شوند و خضوع و خشوع و احترام همگان را بر می انگیزانند.
اما اسلام نه تنها زبان به مدح این اشخاص نگشود، بلکه راه و روش آنها را مخالف نظر پروردگار متعال دانست و در تقبیح آنها، به روندگان مسیر شیطانی توصیفشان نمود.
📔نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 324

خداوند سبحان فرمود:
هدف از خلقت شماها، عبادت من است (وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون‏) اما تلاش برای جلب روزی و کسب و کار و تجارت به امید فراهم کردن زندگی بهتر با رزق وسیع برای خانواده را از خزیدن به گوشه مسجد و خانقاه و عبادت خویش بالاتر می‌دانم. نه تنها بالاتر می‌دانم، بلکه اساسا عبادتی که هدف خلقت شماست، مصداقی بالاتر از همین کار ندارد (الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَالِ)

🔻حجم عظیمی از ماثورات دینی، پیرامون زهد و تقواست. اما اسلام خود متکفل بیان حدود و ثغور آن شده است.
امام سجاد علیه السلام فرمود: تمام زهد در این دو آیه خلاصه می‌شود:
«لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُم‏ برای چیزهایی که از دست دادی ناراحت نشو، و برای چیزهایی که به دست آوردی خوشحال نشو.»
الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 128
(ر‌.ک: تصویر الحاقی)

✅🔚زهد و تقوای اسلامی چیزی بیش از عدم تعلق و دلبستگی و امید واهی به امور فانی نیست که البته بسیار منطقی است زیرا هر لحظه امکان از دست دادنش وجود دارد، و دل بستن به آن سبب آسیب های متعدد به شخص می شود.←این به معنای عدم تلاش برای کسب روزی بیشتر و زندگی توام با رفاه و آسایش نیست.

حال که نظر اسلام را فرا گرفتیم، جامه عمل بر پندار خویش بپوشانیم . یعنی اگر فردا روزی درویش یا صوفی یا حتی آخوند دنیاگریزی دیدیم که توهم عرفان، او را واداشته است که از تلاش برای کسب و روزی دست بشوید و خانواده فلک زده اش را در تنگنا و سختی به حال خویش و تقدیر رب رها کند، نه تنها همچون گذشته، برای بوسیدن دست هایش تقلا نکنیم، بلکه زبان به مذمت وی بگشاییم، و بالعکس اگر کارگر زحمت کشی را دیدیم که برای رفاه و آسایش خانواده اش، به سختی افتاده و عرق ریزان مشغول تلاش است، بر پیشانی اش بوسه زنیم.
«پینه دستان کارگر نزد خدا بسی مقدس تر و مقرب تر تسبیحِ دستِ زاهدِ خانه نشین است»
و در این نکته پایانی دقیق تامل کنیم که #فقر یکی از اولین قدم های سلوک عرفانی و صوفیانه است.

🔗حتما بخوانید:
تشخیص عارفان حقیقی از دروغین
https://t.me/borrhan/47013
جامعه عارف محور محکوم به سقوط است
https://t.me/borrhan/48291
https://t.me/borrhan/48292
میزان شناخت چیست؟
https://t.me/borrhan/48696
چشم برزخی و ..
https://t.me/borrhan/39043
➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۵۷)
#کمال_حیدری (۹)
#صالحی_نجف_آبادی (۳۶)

✅ مأجور نبودن مستضعفان نیکوکار

💡بادقت بخوان!

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄

#قسمت_پنجاه_و_هفتم

در حدیثی از امام باقر علیه السلام که در قسمت قبل بیان شد ، آن حضرت در ادامه فرمایش خود درباره کسانی که بدون دلالت امامان هدایت عملی را انجام می‌دهند ، به مطلبی اشاره فرموده‌اند که برای برخی منحرفین مانند آقای صالحی نجف‌آبادی مورد سوء برداشت قرار گرفته است ؛ ایشان فرموده‌اند:

🔸اولئِکَ المُحسِنُ مِنهُم یُدخِلُهُ اللّهُ الجَنَّةَ بِفَضلِ رَحمَتِهِ

#ترجمه :خداوند افراد نیکوکار ایشان را به سبب زیادی رحمت خود وارد بهشت میکند.

🔻مرحوم علامه مجلسی در توضیح این فرمایش دو احتمال را مطرح کردند که یکی از آنها را اظهر دانسته‌اند ؛ احتمالی که ایشان ترجیح داده‌اند این است که «اولئك» اشاره به مستضعفان از منکران ولایت باشد؛ یعنی کسانی که بدون هیچگونه تقصیری از نعمت معرفت ائمه ع محروم شده‌اند. اینها «مُرجونَ لِأمر‌الله» هستند ، یعنی سرنوشت ایشان به امر خداوند موکول شده است؛

امر الهی مطابق فرمایش امام باقرعلیه السلام این است که اگر اهل ظلم و جنایت نباشند بلکه اهل عمل به نیکی‌ها و خیرات باشند خداوند به سبب زیادی رحمت خود آنان را به بهشت می‌برد ؛
تعبیر«بِفَضلِ رَحمَتِهِ» دلالت می‌کند بر اینکه بهشتی شدن این افراد به خاطر وعده الهی به آنان نیست؛ چنانکه قبل از این عبارت فرمودند
«مَاكَانَ لَهُ عَلَى اللَّهِ جَلَّ‌وَعِز حَقٌّ فِي ثَوَابِهِ» یعنی این‌ها مشمول وعده پاداشی که خداوند به مومنان داده است نمی‌شوند؛

اهل ایمان به خاطر وعده خداوند استحقاق بهشت را پیدا می‌کنند ،ولی به مستضعفان نیکوکار هیچ وعده‌ای از جانب پروردگار تعلق نگرفته است ،پس اگر اهل بهشت شوند نظیر مومنان بهشتی نخواهند بود؛

آری هرچند وعده خداوند به مومنان از روی فضل اوست و هیچکس به خاطر اطاعت از پروردگار #استحقاق این را که مشمول پاداش الهی شود پیدا نمی‌کند ، ولی پس از ابلاغ این وعده ، اهل ایمان حقی بر خدای خود پیدا می‌کنند، اما غیر مومنان اعم از نیکوکار و جنایتکار هیچ حقی بر خداوند ندارند.←←بنابراین بهشتی شدن خوبانِ غیر مومن ، به فضل زائد خداوند نسبت به ایشان است نه اینکه به خاطر وعده الهی حقی پیدا کرده باشند

➖نکته دیگری که از عبارات «بِفَضلِ رَحمَتِهِ» فهمیده می‌شود این است که بهشتی شدن مستضعفان نیکوکار به معنای پذیرفته شدن اعمال ایشان در پیشگاه الهی نیست؛

بنابراین اگر ایشان را به خاطر استضعاف و عدم تقصیرشان معذور بدانیم ، ولی این معذوریت دلیل مأجور بودن آنها نیست؛
مأجور به کسی می‌توان گفت که عملش مطابق با خواست خدای متعال بوده و مشمول وعده پاداش او گردد ، در حالی که این گروه به تصریح حضرت باقرالعلوم هیچ حقی در گرفتن پاداش از خداوند ندارند.
به تعبیر دقیق‌تر بهشت رفتن ایشان اجر اعمال خودشان نیست، خداوند برای مقبول شدن اعمال شرایطی را معتبر دانسته است که در راس همه آنها «ایمان» می‌باشد و اینان چون ایمان ندارند مشمول وعده قبولی اعمال نمی‌گردند ؛
بنابراین با وجود کارهای خوبشان اگر بهشتی نشوند هم ظلمی به آنها روا نشده است چون حقی بر خداوند نداشته است؛ این است که می‌گوییم نمی‌توان ایشان را مأجور دانست.

←همچنین اعمال نیک این مستضعفان را به اصطلاح فقهی نمی‌توان مُجزی دانست ، مجزی به عملی گفته می‌شود که مطابق با تکلیف الهی انجام شده و از همین جهت وظیفهٔ انسان را از عهده‌اش ساقط می‌کند ؛
این‌ها به تکلیف الهی خود پی نبردند اما چون مستضعف می‌باشند در عمل نکردن به تکلیف معذور هستند؛ این معذوریت دلیل بر مجزی بودن اعمال خوبشان در عمل به تکالیف نیست.

با این توضیحات ، نادانی - اگر نگوییم غرض ورزی‌- صالحی نجف آبادی در عبارات ذیل درباره این حدیث شریف به خوبی روشن و آشکار می‌شود:

✖️«می‌بینیم امام محمد باقر ع کسانی را که احکام اسلام را از غیر راه امامی که در نظر شیعه حجت خداست فهمیده و به آن عمل کرده‌اند در صورتی که محسن باشند نه ظالم، اهل بهشت می‌داند از اینجا معلوم می‌شود اعمال آنان اگر مخالف حکم واقعی خدا هم باشد مجزی و موجب اجر است»

این نویسندهٔ نادان به خاطر همین اشتباهی که -آگاهانه یا ناآگاهانه- مرتکب شده اشتباه فاحش دیگری را در برداشت از فرمایش امام باقر ع مطرح کرده است می‌گوید :

✖️«معرفت امام طریقیت دارد نه موضوعیت چون فقط راه شناختن احکام دین است و نظیر اعتقاد به خدا و معاد نیست که موضوعیت داشته باشد»

❗️بسیار عجیب است که از فرمایش امام درست عکس این مطلب به صراحت برداشت می‌شود؛ «#روزه و زکات و #حج را انجام دهد اما همه این‌ها را بدون ولایت ولی خدا به جا آورد اعمالش هیچ اجر و پاداشی ندارد»

⁉️با چه تعبیری رساتر از این می‌توان موضوعیت داشتن معرفت امام را بیان کرد؟ اگر نویسنده سوء غرضی نداشت این مطلب صریح و روشن را نمی‌فهمید؟!

➖➖➖➖
@borrhan

‍ #پشیمانی (۲۹) #روابط
#تحریف #توسل (۳۰۰)
#سیرهء علمای مخالفین (۱۹۰)


❗️ پشیمانی پُر دردسر

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔷 در منابع بسیاری از کتب حدیثی و تاریخی، خبری نقل شده که در آن خلیفه‌ی اوّل در آخرین لحظات عمر خویش، از #هجوم به خانه‌ی حضرت زهرا سلام الله علیها اظهار پشیمانی و ندامت نموده است.
←طبعا این نقل به مذاق بسیاری خوش نیامده و سعی کرده‌اند به گونه‌ای آن را انکار نمایند!

🔻 بخش اصلی متن مورد نظر این است:

...فَوَدِدْتُ أَنِّي لَمْ أَكُنْ كَشَفْتُ بَيْتَ فَاطِمَةَ وَتَرَكْتُهُ، وَإنْ أغْلِقَ عَلَیّ الْحَرْب

«ای كاش بی‌اجازه وارد نمی شدیم و منزل آن حضرت را وارسی نمی‌کردیم هر چند اگر آنها درِِ خانه را به عنوان مركز جنگی بر روی من بسته بودند.»

(در برخی مصادر به جای "أغلق"، "أغلقوه" يا "غلقوه" _از همان ماده غ ل ق_ ثبت شده است که در معنا تفاوت چندانی ندارد، همینطور تغییر برخی کلمات یا خوانش آنها مثل "عَلِيٌّ، علَيَّ، عَلَی" ، "أن،إن" تأثير قابل ملاحظه‌ای در معنا ندارد)

←به اسکن‌های در ادامه دقت کنید:

👥👥برخی از بزرگان غیر شیعه مانند ابن زنجویه (تصویر ۲) ، طبری (تصویر ۲) ، ابن عبد ربّه (تصویر ۳)، طبرانی (تصویر ۴)، ابن عساکر (تصویر ۵)، ضیاء مقدسی (تصویر۶) و ... این خبر را نقل کرده و برخی مانند ضیاء مقدسی این خبر را معتبر دانسته‌اند. (تصویر ۶)

(البته یکی از دلقک‌های وهابی اخیراً در یکی از شبکه‌ها‌ی ماهواره‌ای سعی کرده نظر "ضیاء مقدسی" را وارونه‌نمایی کند.)

✖️هرچند "ابو عبید" در تحریفی آشکار با نوشتن عبارت «نمی‌خواهم آن را نقل کنم!» ، ماجرای پشیمانی از هجوم را ذکر نمی‌کند! (تصویر ۷)

✖️برخی نیز به عادت معهود سعی در جا به‌ جایی الفاظ خبر داشته‌اند. مثلا "دكتر عبد الملك دهيش" محقق کتاب "الأحاديث المختارة" که سابقه‌ی خوبی هم در امانت علمی ندارد(تصویر ۱۰)، کلمه‌ی "أغلق" را "أعلق" ضبط کرده‌ است،(تصویر ۶) و همین مسأله دستاویز برخی کانالهای وهابی فارسی زبان شده‌ تا هجوم را کم اهمیت جلوه دهند و مدعی هستند «أعلق علی الحرب» معنای مشخصی افاده نمی‌کند و خلیفه بیت وحی را که مشکل چندانی با او نداشتند ، صرفا وارسی نموده‌است!

در حالی که↓↓

۱. بر خلاف این ادعا «علق علیّ الحرب» یعنی مرا درگیر جنگ کرد. «اعلق علیّ» یعنی شر و بدبختی با خود آورد.

۲. البته بی‌دقتی این وهابی قابل قبول نیست ، چرا که "مقدسی" همچون "ابن عساکر" این خبر را از "طبرانی" نقل کرده که طبعا سندش نیز با او مشترک است. در حالی که هم "طبرانی" و هم "ابن عساکر" آن را "أغلق" نگاشته‌اند. (تصاویر ۴،۵)
۳. ابن زنجویه، طبری و ابن عبد ربه نیز آن را از ریشه‌ی "غلق" ثبت کرده‌اند نه "علق" ! (تصاویر۲،۳)

۴. در نسخه‌‌ کتاب "تاریخ الإسلام" که به خطّ خود نویسنده یعنی شمس الدین ذهبی دانشمند نام‌آشنا در کتابخانه‌ ایاصوفیای ترکیه به شماره ۳۰۰۵ نگهداری می‌گردد، "أغلق" نگاشته شده است.(تصویر ۸)

۵. در تنها نسخه از کتاب "ضیاء مقدسی"نیز که پسر برادرش کتابت نموده است ، این کلمه به گونه‌ای است که گویی نقطه "غ" کمی کشیده شده است.(تصویر ۹)

۶. همانطور که گفته شد "ضیاء مقدسی" همچون"ابن عساکر" این روایت را از "طبرانی" نقل کرده و دهيش محقق کتاب "الأحاديث المختارة" اشتباه کرده و اگر کانالهای وهابی به این دو کتاب و کتابهای دیگر رجوع می‌کردند متوجه این اشتباه میشدند، و‌ عجب از این جهال کم سواد که بین این همه مدرک ، آنی را ارائه دهند که به گمان باطل شان بی معناست! البته نباید فراموش کرد که در نسخه‌ خطی نیز کلمه به گونه‌ای است که گویی نقطه "غ" کمی کشیده شده. (تصویر ۹)

✅🔚 نتیجه آنکه هرچه بنویسند ابراز ندامت آن خبیث محو نمیشود. مهم آن ابراز ندامت است.

✂️ تکمله : دکتر دهیش سابقه‌ یک تحریف آشکار دارد؛ او کتاب «المستوعب» تألیف «نصیرالدین حنبلی» از فقهای حنبلی مذهب قرن ۶ و ۷ هـ ق را تصحیح نموده است. «نصیرالدین حنبلی» در ذیل بیان احکام و مناسک #حج ، در بابی با عنوان «باب زیارة قبر الرسول صلّی الله علیه و آله و سلم» به پیامبر استغاثه می‌نماید و چنین می‌گوید:

🔸«خداوندا! من با حالت پشیمانی و استغفار به سوی "پیامبرت" آمده‌ام، پس از تو تقاضا دارم که مرا مورد مغفرت خود قرار دهی، همانگونه که کسانی را که در زمان حیات پیامبر«صلی الله علیه و آله» خدمت ایشان می‌رسیدند و تقاضای استغفار می کردند را می‌بخشیدی.

«...وإنّي قد أتَـیتُ "نَـبِـيَّـكَ" تائباً مستغفراً ، فَأسألُكَ أن توجِبَ لي المَغفِرَةَ كما أوجَبـتَها لمَن أتاه في حَيـاته.»

😳 اما آقای "دهیش" ، با وجود اینکه از نسخه‌ خطی کتابخانه‌ ظاهریه استفاده نموده، ولی عبارت «اللهمّ... إنّي أتیت "نـبـیّـک" تائباً مستغفراً» را به «الّلهمّ...إنّي قد أتیتُکَ تائباً مستغفراً» تحریف نموده است تا واسطه شدن رسولخدا «صلی الله علیه و آله و سلّم» را کتمان کند ! (تصویر ۱۰)

➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۵۹)

✅ معرفت حجت خدا ابتدا و‌ انتهای هر عبادتی

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_پنجاه_و_نهم

ّ🔻تا اینجای مباحث دانستیم که اصل و روح همه عبادات، معرفت و ولایت اهل‌بیت علیهم السلام است. اگر #نماز و #روزه و #حج و زکات را بندگان خدا آموخته اند، به برکت شـناخت خاندان رسالت بوده است. اگر آنها نبودند کسی با نماز و روزه و ... آشنا نبود. و اگر اینها آثار خود را داشـته باشـند، عبادت کننده را در معرفت و ولایت اهلبیت علیهم السلام استوارتر و محکمتر می‌سازند.

بنابراین میتوان گفت اول و آخر هر عبادتی، معرفت و ولایت پیامبرصـلی‌الله علیه و آله وسلم و ائمه علیهم السلام است.

امام صادق علیه‌السلام میفرمایند: 

🔸ما مِن شَيءٍ بَعدَ المَعرِفَةِ يَعدِلُ هذه الصَّلاةِ و لابَعدَ المَعرِفَةِ و الصَّلاةِ شَيءٌ يَعدِلُ الزَّكاةَ و لا بَعدَ ذلكَ شَيءٌ يَعدِلُ الصّومَ و لا بَعدَ ذلكَ شَيءٌ يَعدِلُ الحَجَّ و فاتِحَهُ ذلكَ كُلِّهِ مَعرِفَتُنا و خاتِمَتُهُ مَعرِفَتُنا.

#ترجمه : «هیـچ چیز (از لحـاظ اهمیت و ارزش) پس از معرفت، با این نماز برابري نمیکنـد. و پس از معرفت و نماز، هیـچ چیز با زکات برابري نمیکنـد. و پس از اینها هیـچ چیز با روزه برابري نمیکنـد. و پس از اینها هیـچ چیز باحج برابري نمیکند. و آغاز و ابتداي همه اینها معرفت ما (اهلبیت علیهم السلام) است و پایان و انتهاي آنها هم معرفت ما.»


✅🔚اصل در «معرفت»، معرفت خـداي متعال است که روح وحقیقت بنـدگی اوست. اما همانطورکه بیان شد، لازمه معرفت خدا معرفت پیامبرصـلی الله علیه و آله وسـلم و اهل بیت اوست، به طوريکه قبل از هر عبادتی باید #تسـلیم ولایت چهارده معصوم علیهم السلام شـد و آنگاه از آنها اعمال عبادی را فراگرفت. ←پس رتبه معرفت امام علیه السلام بر هر عبادتی مقـدم است. از طرف دیگر نتیجهٔ هر عبادتی معرفت بیشتر نسـبت به خداونـد است که این هم اثرش در معرفت بیشتر نسـبت به اهل‌بیت علیهم‌السلام آشـکار میگردد.←بنـابراین معرفت امام علیه‌السلام عصاره و چکیـده همه عبادات است و چون روح همه آنهاست، از هیچ عبادتی جدا نیست.


بحارالانوارج۲۷ ص۲۰۲ ح۷۱  از امالی طوسی

➖➖➖➖
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۶۰)

✅ وجوب ولایت در هر حال

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_شصتم

🔻طبق آنچه تاکنون بیان شد ، می‌بینیم همه عبادات ممکن است در شـرایطی از عهـده انسان ساقط شود، ولی ولایت اهل بیت علیهم‌السلام اینطور نیست و یک امر قلبی می‌باشد که در هیچ شرایطی وجوبش ساقط نمی‌گردد.

این مطلب را ابوحمزه ثُمالی از امام باقر علیه‌السلام ّچنین نقل کرده است:

🔸بُنِيَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ إِقَامِ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاءِ الزَّكَاةِ وَ حِجِّ الْبَيْتِ وَ صَوْمِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ الْوَلَايَةِ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَجُعِلَ فِي أَرْبَعٍ مِنْهَا رُخْصَةٌ وَ لَمْ يُجْعَلْ فِي الْوَلَايَةِ رُخْصَةٌ مَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ مَالٌ لَمْ يَكُنْ عَلَيْهِ الزَّكَاةُ وَ مَنْ لَمْ يَكُنْ عِنْدَهُ مَالٌ فَلَيْسَ عَلَيْهِ حَجٌّ وَ مَنْ كَانَ مَرِيضاً صَلَّى قَاعِداً وَ أَفْطَرَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ الْوَلَايَةُ صَحِيحاً كَانَ أَوْ مَرِيضاً أَوْ ذَا مَالٍ أَوْ لَا مَالَ لَهُ فَهِيَ لَازِمَةٌ وَاجِبَة(۱)

#ترجمه : «اسلام بر پنج چیز استوار است: به پا داشتن نماز و پرداخت زکات وحّج خانه خـدا و روزه مـاه رمضـان و ولایت مـا اهلبیت. پس چهار تا از اینها در شـرایط خاصـی ساقط میشونـد، ولی ولایت در هیچ شرایطی ساقط نمیگردد.کسـیکه دارایی ندارد، پرداخت زکات بر او واجب نیست. وکسیکه مالی ندارد،حج از او ساقط است. و کسی که مریض باشد، نشسته نماز می‌خواند و ماه رمضان را روزه نمی‌گیرد، ولی ولایت براي شخص سالم و مریض و برای دارا و فقیر در هر شرایطی لازم و ضروري است.»


✅🔚 #نمـاز مهمترین فرع دین است، اما در شـرایطی برای خانمهـا به طور کلّی ساقط می‌‌گردد بـدون آن که قضا داشـته باشـد. و در مواقعی همچون بیماري، ایستاده خواندن آن و درصورت عجز، نشسته خواندن آن هم ساقط میگردد تا آنجاکه به حدّ ایماء و اشاره و حتی خطور دادن قلبی اجزاي نماز میرسد.

سایر فروع دین مانند #حج و زکات و #روزه نیز هر یک در شرایط خاصی واجب نیسـتند. تنها ولایت اهل بیت علیهم السلام است که هیچگونه تخفیفی نسـبت به آن برای هیچ کس و در هیچ شرایطی داده نشده است.←تا وقتی شـخص زنده و مکّلف است، در برابر این امر قلبی وظیفه اش ساقط نمیگردد. البته این حّداقل وظیفه ای است که انسان نسبت به قبول ولایت اهل‌بیت علیهم السلام دارد. اظهار این امر قلبی نیز در شرایط خاّص خود به صورتهای مختلف وجوب پیدا میکند.

۱- خصال باب الخمسه ح۲۱

➖➖➖➖
@borrhan

‍ #مبعث (۷۲)
#ابوطالب (۸۲)

🔻عبادت رسولخدا قبل از بعثت
🔻عبادت از چهارسالگی همراه با ابوطالب

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔸روی ابن ادریس المتوفی 598 هـ ، عن جامع البزنطی عن زرارة ، قال سمعت أبا جعفر وأبا عبد اللّه من بعده علیهما السلام ، یقولان حج رسول اللّه صلی اللّه علیه وآله عشرین حجة مستسرة ، منها عشرة حجج ، أو قال سبعة ، الوهم من الراوی ، قبل النبوة. وقد كان صلی قبل ذلك ، وهو ابن أربع سنین ، وهو مع أبی طالب فی أرض بصری ، وهو موضع كانت قریش تتجر إلیه من مكة.

#ترجمه : ابن ادریس متوفای 598 هـ از جامع بزنطی از زراره روایت می كند : از حضرت ابا جعفر و حضرت ابا عبد الله علیهما السلام شنیدم كه آن دو بزرگوار فرمودند : رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم بیست #حج مخفی انجام دادند كه ده و یا هفت تای آنها ( تردید از راوی است) حَجّه الاسلام بودند كه تماماً قبل از نبوت انجام شد . و از سنّ چهار سالگی در حالی كه همراه با ابو طالب در سرزمین بُصری بودند به نماز می‌ایستادند ( بُصری سرزمینی است كه قریش از آنجا به سوی مكه تجارت می‌نمودند) .

📔مستطرفات السرائر ، ابن ادریس( 598هـ ) ، ص۵۷۵ (ر.ک: تصویر الحاقی)


🔸فتّال نیشابوری متوفّای 508 هـ در خصوص نحوه نماز آن حضرت قبل از اسلام و بعثت آورده است : 
إعلم : أنّ الطائفة قد اجتمعت علی أنّ رسول اللّه ( صلی اللّه علیه وآله ) كان رسولا نبیا . مستخفیا یصوم ویصلی علی خلاف ما كانت قریش تفعله مذ كلفه اللّه تعالی . فإذا أتت أربعون سنة أمر اللّه عز وجل جبرئیل علیه السلام أن یهبط إلیه بإظهار الرسالة. 

#ترجمه : بدان ! كه علماء بر این نكته اتفاق نظر دارند كه : رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم از قبل از رسالتش و از زمانی كه به تكلیف رسید بر خلاف آنچه كه از قبیله قریش در اعمال و عبادات دیده می‌شد به طور مخفیانه نماز بر پا می داشت و #روزه می‌گرفت و آنگاه بود كه آن حضرت به چهل سالگی رسید و خداوند عزّوجلّ به جبرئیل علیه السلام امر فرمود تا بر آن حضرت نازل گردد و او را مبعوث به رسالت نماید.

📔روضة الواعظین ، فتّال نیشابوری ، ص۵۲


پیشنهاد مطالعه:
- فرق نبی با رسول چیست؟
- دین رسول خدا صلی‌الله علیه و آله پیش از بعثت
➖➖➖➖
@borrhan