💠دیدگاه #علامه_سید_جعفر‌_مرتضی‌_عاملی رحمت الله علیه درباره عدم حضور حسنین علیهماالسلام در #فتوحات خلفا

🔹ایشان می‌فرماید:
✍️ولكننا بدورنا ، لا نستطيع قبول ذلك ، ونعتقد : أن الحسنين عليهما‌السلام لم يشتركا في أي من تلك الفتوحات .. ونرى أن تلك الفتوحات لم تكن ـ عموماً ـ في صالح الإسلام ، إن لم نقل : إنها كانت ضرراً ووبالاً عليه..
🔸ما نمی‌توانیم چنین چیزی را قبول کنیم، و معتقدیم که حسنین علیهماالسلام در هیچ یک از آن فتوحات (خلفا) شرکت نکردند و معتقدیم که آن فتوحات عموماً اگر به ضرر اسلام نبوده باشد به مصلحت اسلام نیز نمی‌باشد.
📗الحياة السياسية للامام الحسن عليه السلام، صفحه ۱۳۵
📥دانلود اسکن

هشتک مرتبط :
#جهاد_ابتدائی [10]
@borrhan

✅ حکم جهاد و قتال در دوران زمامداران ظالم

🔸امام رئوف می‌فرمایند:
و جهاد به دستور و در رکاب امام عادل(معصوم) واجب می‌شود. و هر کس به خاطر حفظ مال و مرکب و جانش بجنگد تا کشته شود، شهید است. و کشتن هیچ یک از کافران در قلمرو #تقیه جایز نیست، مگر اینکه آن فرد قاتل یا ماجراجو و شورشی باشد، و این در صورتی است که هیچ هراسی از کشته شدن خود نداشته باشد.
📕بحار (ط - بيروت) ۱۰/۳۴۶

🔻«دار تقیه» یعنی قلمرو حکام ظالم که شامل دوران غیر از زمان ظهور امام عصر ، یعنی دوران پس از امیر المؤمنین تا قبل از ظهور می‌شود.

+ تقیه در حکومت ظالم

جنگ و جهاد در زمان غیبت، به طور کلی منتفی است؛ ان شاء الله هرکس که در راه دفاع از ناموس و دین خود کشته شود، مأجور و قتیل فی سبیل الله است.

❇️ ناموس یعنی در اثر حمل دشمن به شهر، خانه و کاشان مردم مسلمان، نوامیس آنان در خطر تعرض دشمن باشند.

❇️ دین یعنی دشمن یک عده از مسلمان را اسیر بگیرد؛ و از آنان بخواهد که از اسلام برگردند. شخص میتواند امتناع کند؛ حتی اگر کشته شود.

غیر از این دو مورد، دفاع نداریم. جنگ غیر از دفاع، یعنی جنگ ابتدائی که فقط به امر معصوم ع انجام می‌شود.


#جهاد_ابتدائی [13]

‍ ‍ #ترور
#فرقه_ناجیه

✅ مکتب مقدسه و انسان‌ساز اهل بیت علیهم السلام ما را از آسیب رساندن به مردم حتی مخالفان و دشمنان منع کرده‌ است.

┄┅━🔹𖣐﴾﷽﴿𖣐🔹━┅┄


🔴 ثقة الاسلام کلینی قدس الله روحه الشریف و مرحوم شیخ طوسی روایت کرده‌اند که ابو الصباح كنانی گفت: به امام صادق علیه السلام گفتم: همسایه‌ای داريم از اهل همدان كه هنگام یادآوری فضايل امیر المومنین علیه السلام، ايشان را ناسزا می‌گوید. به خدا قسم اگر اجازه دهيد در كمين او نشسته و او را با شمشير می‌کشم. امام صادق علیه السلام فرمودند: ای ابا صباح، اين عمل ترور است. همانا رسول خدا ترور را نهی کرده است. ای ابا صباح، اسلام ترور را منع كرده است.

📚 الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۷، صفحه ۳۷۵، حدیث ۱۶، چاپ انتشارات دار الکتب الاسلامیة
https://u.to/kZcgGg

📚 تهذيب الاحكام، تالیف شيخ طوسی، جلد ۱۰، صفحه ۲۴۶، حدیث ۲۱۸، چاپ دار الکتب الاسلامیة
https://u.to/L5ggGg


🔴 شیخ محمد بن جعفر جعفر مشهدی رضوان الله علیه روایت کرده است که ابو بصیر گفت: امام صادق علیه السلام به من فرمودند: ای ابا محمد برای مخالفین‌مان در دولت ما هیچ بهره‌ای نیست به راستی که خدای تعالی خونِ آنان را در هنگام قیامِ قائم علیه السلام برای ما حلال کرده و امروز این مسئله بر ما و شما حرام است پس مراقب باش احدی تو را فریب ندهد آنگاه که قائم ما بپا خیزد برای خدا و رسولش و ما همگی انتقام خواهد گرفت.

📚 المزار الکبیر، تالیف شیخ محمد بن جعفر جعفر مشهدی، صفحه ۱۳۵، چاپ نشر القیوم
https://bit.ly/3naFOOl


🔴 احمد بن تاج الدین استرآبادی رضوان الله علیه روایت کرده است که احمد حلال می‌گوید: که یکی حضرت امام موسی عليه السلام را غیبت می‌کرد و حرف‌‌های بی‌ادبانه می‌گفت؛ من به واسطه تولا به حضرت امام موسی علیه السلام و تبرا از اعدای وی در دل گذرانیدم که وی را بکشم. خنجر برداشتم و در گوشه‌ای که محل عبور او بود، بایستادم و انتظارش می‌بردم. یکی آنجا رسید و رقعه آن حضرت به من رسانید، نوشته بود که من او را بحل کردم و مهمش را به کافی المهمات افکندم. (او را به خدا واگذار کردم)

📚 آثار احمدی، تالیف احمد بن تاج الدین استرآبادی، صفحه ۵۲۲-۵۲۳، چاپ دفتر نشر میراث مکتوب
https://bit.ly/3thGr9x


🔴 شیخ عبد الله بن جعفر حمیری رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است که ریان گفت؛ من خدمت حضرت رضا علیه السلام رسیده و گفتم: عباسی از شما بدگوئی می‌کند و نسبت‌های ناروا به شما می‌دهد؛ او بیشتر وقت‌ها پیش من می‌خوابد، اجازه می‌دهید گلویش را بگیرم و فشار دهم تا بمیرد، بعد مشهور کنم كه سکته کرده؟! آن حضرت سه مرتبه دست‌های خود را تکان داده فرمود: نه ريان! نه ريان! نه ریان!

📚 قرب الاسناد، تالیف حمیری، صفحه ۳۴۴، چاپ موسسه آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث
https://bit.ly/3DNzx0V


✅ حرام بودن جان و مال مردم و کشتار و ارهاب و ترور یکی از عقاید مسلم شیعه است و تفاوت این مذهب با مخالفین است تا جایی فضل بن شاذان عالم بزرگ شیعه خطاب به اهل سنت می‌نویسد:

✍ اگر شما همه طلا و نقره‌ای را که در زمین است به آنان که خود ایشان را #رافضی می‌نامید (یعنی شیعه امامیه) بدهید تا قتل یک مسلمان یا ستاندن مال او را مباح شمرند، هرگز چنین نکند، مگر پشت سر امامی چون علی علیه السلام، که بدانچه می‌کند وا می‌نهد آگاه است. او نیز کسی جز مهدی نیست که به روایت خود شما میان مردم دادگری خواهد کرد.

📚 روشنگری (ترجمه فارسی الایضاح)، تالیف فضل بن شاذان نیشابوری، ترجمه فارسی از حسین صابری، صفحه ۶۳۱، چاپ بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی
https://bit.ly/3zLZN9i
(اسکن آن پیوست خواهد شد.)

*باقی اسکنها در ادامه خواهد آمد.

#جهاد_ابتدائی (۱۵)
➖➖➖➖➖
@borrhan

🔚 به این کلمات گهر بار حضرت امیر المؤمنین علیه‌السلام توجه بفرمائید:

🔹« لَا يَخْرُجِ الْمُسْلِمُ فِي الْجِهَادِ مَعَ مَنْ لَا يُؤْمَنُ عَلَى الْحُكْمِ وَ لَا يُنْفِذُ فِي الْفَيْ‏ءِ أَمْرَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنْ مَاتَ فِي ذَلِكَ كَانَ مُعِيناً لِعَدُوِّنَا فِي حَبْسِ حُقُوقِنَا وَ الْإِشَاطَةِ بِدِمَائِنَا.»

📔الخصال، ج 2، ص 625

«مرد مسلمان برای جهاد به همراه کسی که در داوری امین نیست؛ و در بارۀ غنائم و اموال بیت المال امر خداوند عز و جل را اجرا نمی‌کند، خروج نمی‌نماید. پس اگر چنین کسی در این راه جان خود را از دست بدهد در واقع، همدست دشمنان ما در غصب حقوق ما و هدر دادن خون های ما خواهد بود.»


🔻پی‌نوشت: میان عملکردهای نظامی پیامبر صلی‌الله‌علیه وآله و ائمه علیهم‌السلام با رفتارهای جنگی خلفا یک تفاوت اصلی و ماهوی وجود دارد و آن «اذن خدای متعال» می‌باشد. لذا در معارف غنی شیعه ، جهاد ابتدائی تنها با رهبری معصوم مجاز است‌ ، از این رو کسانی که مدعی نگاه مثبت حضرت امیر علیه‌السلام به #فتوحات هستند ، جاهلانه ادعایی میکنند که در تعارض آشکار با مبانی امامیه است!

#جهاد_ابتدائی (۱۸)
@borrhan

✍️مرحوم مجلسی اول می‌نویسد:
«بدان كه قانون محدثين و فقها آنست كه در ابواب فقه ذكر مى‌‌كنند كتاب جهاد را و احكام آن را و چون احاديث بسيار وارد شده است كه از جمله شرايط جهاد اذن امام است پس در حال غيبت جهاد ساقط خواهد بود بنابراين فايده بسيار مترتب نمى‌شود بر ذكر آن، بنابراين صدوق احكام جهاد را در اين كتاب (من لا یحضره الفقیه) ذكر نكرده است، چون وقتى كه امام حاضر مى‌شود خود عالِم است به احكام جهاد و در حال غيبت كه جهاد نيست دانستن احكام آن (هم) بى‌فايده است.»

📓لوامع صاحبقرانی مشهور به شرح فقیه، جلد۶، صفحه۳۵


🔻پی‌نوشت: در فقه غنی شیعه ، بنا بر آموزه های اهل البیت علیهم‌السلام جهاد ابتدائی تنها با دستور معصوم علیه‌السلام جایز است‌ ، لذا چنین حکمی در دوران غیبت ساقط است؛
آنچه در #فتوحات از شیوه کارگزاران خلفا گزارش شده نه تنها از بنیان بلکه در موارد بسیاری حتی با اصول اخلاقی جنگاوران غیرتمند مسلمان زمان رسول الله نیز منطبق نیست و مغایرت دارد.
👈👈 پرواضح است وقتی امیرالمؤمنین مسأله خلافت خلفا را قبول نداشته باشند به طریق اولی سیاست و‌ حکومت و جنگهای آنان را هم قبول نخواهند داشت..

#جهاد_ابتدائی (۱۹)
@borrhan

‍ #جهاد_ابتدائی (۲۱) #صفات_الشیعه
#فتوحات (۴۱) #معرفت_امام
#دولت_حق

✅ اصل کلیدی و کاربردی:

عدم سبقت از امام معصوم

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

✍ خویشاوندانِ عبدالملک بن عَمرو برای جهاد به مرزها رفته بودند اما خودِ عبدالملک از رفتن به جهاد خودداری کرده بود؛
عبدالملک بن عَمرو گوید:
امام صادق علیه السلام به من فرمودند: ای عبدالملک چرا به سوی آن مواضعی که اهل سرزمینت خارج شده‌اند، خارج نشده‌ای؟ عبدالملک گوید، گفتم: کجا؟! حضرت فرمود: جُدّه، آبادان، مصیصه(شهری در شام) و قزوین(از شهرهای مرزی آن زمان). عرض کردم: خارج نشدم چون منتظر امر شما و اقتداء به شما هستم. حضرت فرمود: بله. به خدا سوگند اگر امر خیری بود بر ما پیشی نمی‌گرفتند.
عبدالملک گوید به حضرت عرض کردم همانا زیدیه میگویند که بین ما و جعفر بن محمد (صلوات الله علیه) اختلافی نیست جز اینکه او اعتقادی به جهاد ندارد! حضرت فرمود: من اعتقادی ندارم؟! چرا. من اعتقاد دارم. اما خوش ندارم که علمم را واگذارم و از جهل آنان پیروی کنم.

📗الکافی، ج۵، ص۱۹ (ر.ک: تصویر الحاقی)


نکته کلی‍🔑‍دی کلام عبدالملک و گوه‍‍💎‍ر ناب پاسخ امام اینست که گفت:
«انْتِظَاراً لِأَمْرِكُمْ وَ الِاقْتِدَاءِ بِكُمْ» {منتظر امر شما هستم و به شما اقتدا کرده‌ام}
و امام عملش را اینگونه تایید کرده و فرمودند:
«وَ اللَّهِ لَوْ كانَ خَيْراً ما سَبَقُونا إِلَيْهِ»
{به خدا سوگند، اگر عمل خیری بود آنها از ما در آن پیشی نمی‌گرفتند}


←←این یک درس مهم و قاعده‌ای حیاتی و کاربردی برای شیعیان است که همواره به امام خویش اقتدا کنند و از ایشان سبقت نگیرند و منتظر امر ایشان باشند.

در احادیث بسیاری آمده «الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ» {کسی که از اهل بیت جلو بزند از دین خارج شده است}

امیر المومنین صلوات الله علیه فرمود: «انْظُرُوا أَهْلَ بَیْتِ نَبِیِّکُمْ فَالْزَمُوا سَمْتَهُمْ، وَ اتَّبِعُوا أَثَرَهُمْ، فَلَنْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ هُدًی وَ لَنْ یُعِیدُوکُمْ فِی رَدًی، فَإِنْ لَبَدُوا فَالْبُدُوا، وَ إِنْ نَهَضُوا فَانْهَضُوا، وَ لَا تَسْبِقُوهُمْ فَتَضِلُّوا، وَ لَا تَتَأَخَّرُوا عَنْهُمْ فَتَهْلِکُوا»(نهج‌البلاغه، خطبه۹۷)

به اهل بیت پیامبرتان بنگرید، به همان سمت که می‌روند بروید، قدم جای قدمشان بگذارید، آن‌ها هرگز شما را از راه هدایت بیرون نمی‌برند، و شما را به پستی باز نمی‌گردانند. اگر نشستند شما نیز بنشينيد و اگر قیام کردند شما هم قیام کنید، از آن‌ها پیشی نگیرید که گمراه می‌شوید، و از آنان عقب نمانید که هلاک می‌شوید.


➖➖➖➖
@borrhan

‍ پاراگراف اول

📝 اما اقامه حدود در غیر از زمان حضور امام علیه السلام و در زمان غیبت امام ع، معروف بین علما عدم جواز این کار است؛ و عده‌ای از علما در این مسئله ادعای اجماع کرده اند. یعنی در جایز نبودن اقامۀ حدود مگر برای امام علیه السلام یا کسی که از جانب امام علیه السلام منصوب شده باشد.

پاراگراف دوم

🔺از برخی از علما نقل شده است که گفته اند فقیهان آگاه به احکام شرعی و عادل مجازند که در حالت غیبت امام علیه السلام اقامه حدود بنمایند؛ و برای این سخن خود به فرمایش امام صادق علیه السلام در حدیث عمر بن حنظله استدلال کرده‌اند که در این حدیث امام فرمودند: « آن دو نفر بنگرند به آن کسی که از میان شما راوی احادیث ماست و در حلال و حرام ما صاحب نظر است و احکام ما را می داند. در این صورت به داوری او راضی شوند.»

می توان گفت که اقامه حدود در محدوده و دایره امر به معروف و نهی از منکر قرار ندارد تا گفته شود در دایرۀ شمول مسائل عمومی قرار می گیرد؛ و آن اجماعی که در کلام فقیهان نسبت به غیر فقیهان قائل شده‌اند [قابل قبول نیست] چرا که این [اقامۀ حدود] عبارت است از آزار دادن و درد وارد کردن به دیگران، که افراد غیر پیامبر اکرم و ائمه معصومین چنین مجوزی ندارند؛ مگر کسی که به طور خاص از جانب امام علیه‌السلام منصوب شده باشد. این ادعا چنانست که اگر اجماع نمی‌بود مجوزی هم نبود. [منظور اینست که با ادعای اجماع علما، برای اقامۀ حدود مجوز صادر شده است.] و این «مقبوله» [یعنی حدیث عمر بن حنظله که نقل کرده‌اند] در مورد اقامه حدود صراحت و جنبۀ آشکاری ندارد؛ [و نمی‌توان بدان استناد کرد.]

✅ اما روایت حفص که می‌گوید: « از امام صادق پرسیدم چه کسی حدود را اقامه می‌کند سلطان یا قاضی؟» امام فرمودند: 👈« اقامه حدود بر عهده آن کسی است که دارای حکم می‌باشد.»👉 به این روایت نیز نمیتوان استناد کرد زیرا فقط قاضی منصوب از طرف معصوم ع دارای حکم است؛ در حالی که نمی‌شود گفت که هر قاضیی به طور کلی دارای حکم است [یعنی هر قاضیی که منصوب هر مقامی باشد]. این مطلب صرف نظر از مشکل سندی این روایت است.

✅ اما روایت مقبوله «ابی خدیجه» که در آن فرموده اند مبادا بعضی از شما دعوای خود را با بعضی دیگر، نزد اهل جور و ستم ببرد؛ بلکه بنگرید به مردی از میان خودتان که چیزی از احکام ما را می داند؛ در این صورت او را در میان خود حکم قرار دهید که من او را قاضی قرار داده ام. پس داوری را به نزد او  ببرید.

و نیز سخن صاحب الزمان که در توقیع خود فرمودند که حوادث واقع شده را نزد روات احادیث ببرید زیرا آنها حجت من بر شما هستند و من حجت خدا هستم [بر آنان]. بعضی از کتاب ها روایت را این طور نوشته‌اند که امام فرمودند آنها خلیفه من هستند بر شما تا آخر روایت . . .

از این دو روایت نیز نمی‌توان جواز اقامه حدود در عصر غیبت را استخراج کرد؛ اما روایت مقبوله به آن دلیل که نظر امام ع راجع به محاکمات و داوری هاست. اما توقیع امام عصر چرا مقبول نیست؟ به این دلیل که نمی‌توان دریافت که منظور از حوادث چیست. زیرا احتمال دارد که الف و لام، الف و لام عهد باشد که در سوال شخص سوال کننده آمده است [یعنی مطلب خاصی را پرسیده باشد]. و در نقل دیگری که حکایت شده «فانهم خلیفتی علیکم» نمی‌توان از آن استفاده ولایت عام کرد. زیرا وقتی فرمودند آن ها «خلیفه» من بر شما هستند دارای مشکل است [منظور اینست که چون «آنها» جمع است در حالی که «خلیفه» مفرد می‌باشد؛ پس متن این روایت دارای اضطراب است.]

🔺آقایان علما در تأیید مدعای خود گفته‌اند که تعطیل حدود منجر به ارتکاب محارم و انتشار مفاسد می‌گردد؛ و این امر در نظر شرع مقدس مطلوب نیست. و اقتضای اقامه حد چه در زمانی که امام ع حضور داشته باشند چه غایب باشند در هر دو صورت، وجود دارد. و حکمت اقامۀ حدود به طور قطع به کسی که آن را اقامه می‌کند بر نمی‌گردد؛ بلکه به کسی که مستحق اقامه حدود است و به نوع مکلفین بر می‌گردد؛ بنابراین به ناچار بایستی به طور مطلق، حد اقامه گردد. [ منظور اینست که حدود شرع باید بر مجرمین جاری شود؛ چه اهمیتی دارد که چه کسی جاری می‌کند؟❗️]

در پاسخ می توان گفت چنانچه واجب باشد که در هر دورانی حدود اقامه شود بدون آن که نیاز به نصب معصوم باشد، 👈 در آن صورت لازم می آید که قبل از صدور این روایت مقبوله و روایت مشهوره و صدور توقیع شریف نیز اقامه حدود، بدون نیاز به اجازۀ معصوم، ضروری باشد. 👉 حتی می‌توان گفت بلکه بایستی مومنان عادل یا حتی فساق، وقتی که مجتهدین امکان اقامه حدود ندارند، اقدام به اقامه حدود کنند؛ درست مانند حفظ مال کسی که غایب است یا مال افراد مهجور.

✅ بنابراین بعید نیست که این امر نیز از امور خاص مربوط به معصومین یا کسانی که از جانب آنها به طور خاص گمارده شده اند باشد؛ مثل #جهاد_ابتدائی با کفار که برای غیر معصوم یا غیر منصوب از طرف معصوم جایز نیست.

➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #فتوحات (۴۳)
#روابط (۹۲)

🔻 مناسبات امیرالمومنین علیه‌السلام با خلفا و موضع آن حضرت در قبال فتوحات

←پاسخ به یکی از متداولترین سوالات ارسالی کاربران برای تیم برهان

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

همان طور که می دانید یکی از وقایع تاریخی که در ابعاد گوناگون مورد توجه برخی از افراد از جمله نظریه پردازان #وحدت_اسلامی قرار دارد ، فتوحات اسلامی در عصر خلفا (به ویژه خلافت عمر بن خطاب) است ، و عده‌ای با ادعای حمایت حضرت امیر علیه السلام از فتوحات در صدد یکی ساختن اهداف و انگیزه‌های طرفین این مناسبات دارند!

🔚 بنا بر دیدگاه شیعه ، پیشوایان حق ، ←شرکت در این فتوحات(سرچ #جهاد_ابتدائی) را جایز نمی‌دانستند و حتی ←خود فتوحات را به مصلحت اسلام و مسلمانان نمی‌دیدند...
و از طرفی پرواضح است که وقتی اهل بیت علیهم‌السلام ←اصل مسالهٔ خلافت خلفا را قبول نداشته باشند، به طریق اولی، سیاست و حکومت و جنگهای آنان را هم قبول نخواهند داشت.

لذا هر چند خلفا به دلایل مختلف می‌خواستند که امیرالمؤمنین علیه‌السلام با آنان همراه باشد ، اما خود آن حضرت از آن امتناع می‌ورزیدند.
لذاست که امیرالمؤمنین علیه السلام هیچ پُستی را از هیچ یک از خلفا نمی‌پذیرند ، نه فرماندهی جنگ و نه حکومت یک استان و نه امارة الحاج و نه ....
زیرا قبول یکی از این پست ها به معنی صرفنظر کردن ایشان از حق مسلّم خویش است.

به عنوان نمونه :
در جریان جنگ قادسیه که مبارزین مسلمان از عمَر طلب کمک نمودند... خلیفه از امام علیه‌السلام خواست که به عنوان فرماندهٔ جنگ به سوی جبهه جنگ با ایرانیان حرکت کند ولی امام نپذیرفتند؛ (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج۱۲ ص۷۸-۷۹ ؛ فتوح البلدان ص۲۶۴)
از این رو خلیفه سعد بن ابی وقاص را اعزام کرد (مروج الذهب ج۲ ص۳۰۹)


#باید_بدانیم : مشاوره‌های نظامی آن حضرت به خلفا ، تنها محدود به 3 مورد بوده و از دقت در محتوای آن ، علت ارائه این مشورت ها به خوبی آشکار می‌گردد و ثابت می‌شود که هیچ ربطی به شخص «خلیفه» یا «اصل فتوحات» نداشته است.
آنچه در این موارد برای امیرالمؤمنین علیه‌السلام مهم بوده است ، ←جلوگیری از وقوع اشتباهاتی در این جنگهاست که می‌توانسته به محو و نابودی کامل اسلام و در نتیجه غلبه کفار بر مسلمین و یا به هم خوردن امنیت مدینه و بروز هرج و مرج و قتل مردمان و به قهقرا رفتن جامعه اسلامی منتهی گردد.

🔚 بنا بر متون عامه در ۲۵ سال خلافتِ سه غاصب اول ، تنها در ۳ مورد نظامی به حضرت امیر علیه‌السلام مراجعه گردید ؛ که در هیچ کدام از این سه موردِ منحصر به فرد نیز ، از امیرالمؤمنین علیه‌السلام قبل از نظر خواهی عمومی یا خصوصیِ خلیفه با دیگران ، مراجعه انجام نشد!

- آنچه در منابع مخالفین آمده آنست که در زمان ابوبکر تنها یک مورد با حضرت امیر علیه‌السلام در مسایل نظامی مشورت شد ، و پس از مشاوره با صحابه از ایشان نیز نظر خواهی شد! که آنهم مربوط میشود به مشاوره ابوبکر در سال اول خلافت خود با امیرالمؤمنین درباره جنگ با مردم کِنده، که آن حضرت فرمودند که بهتر است دیگران را بفرستند و خود در مدینه بماند!

- در زمان عمر نیز تنها دو مورد مراجعه خلیفه دوم به امیرالمؤمنین علیه‌السلام در امور نظامی گزارش شده است؛ که در این مورد نیز سندها حاکی از استنکاف خلیفه دوم از مشاوره‌های امیرالمؤمنین علیه‌السلام است.
←امیرالمومنین به او فرمودند : شخصا به بیت المقدس نرود ولی عمر نپذیرفت!
←همچنین درباره عایدیِ عراق و سایر دیارِ فتوحات ، نظر امیرالمومنین علیه السلام بر تقسیم این غنایم در بین مقاتلین و مجاهدین همان دیار بود اما عمر نپذیرفت و عایدی را خزانه کرد و حقوق سالیانه و ماهیانه مقرر کرد! (تاریخ طبری ۶۰۸/۳ - ۲۰۹/۴)


✅🔚✅ تذکری مهم :

در شرایطی که حفظ امنیت مدینه و جلوگیری از نابودی ظاهری و کامل اسلام توسط کفار ، با موضع‌گیری‌ و عملکرد خلیفه در جنگ ها ارتباط مستقیم و ناگسستنی پیدا می‌کند، حضرت علی علیه‌السلام در این امور مداخله خواهند فرمود؛ اما از یاد نبریم که امیرالمؤمنین در شرایطی به ارائه گفتار خوب و سازنده درباره فتوحات می‌پردازند که خلیفه، مصمم به لشکرکشی گردیده و در واقع ، بدون مشورت و خودسرانه ، به اقدام نظامی دست زده است!

بدیهی است در چنین شرایطی که امکان جلوگیری از لشکرکشی وجود ندارد ، حکیمانه است که در برخی اقدامات ، اصلاحاتی صورت پذیرد ، تا آنچه قرار است اتفاق افتد و گریزی از آن نیست ، در نهایت به یک خطر و ضرر عظیم و بنیان افکن برای امنیت جامعه و مسلمین تبدیل نشود.
دلواپسی های حضرت امیر علیه‌السلام تنها به همین معناست و هرگز دلیلی بر تأیید فتوحات محسوب نمی‌گردد.

در این مورد و برای درک بهتر چرایی مشاوره‌هایی که حضرت امیر علیه‌السلام به خلفا داده‌اند ؛ کلیپ الحاقی استاد محمد دولتی را حتماً مشاهده فرمایید؛

▼↓▼↓ادامه↓▼↓▼