4⃣ «يا هذا لقد جئت عظيماً و ارتكبت امراً عظيماً و خطبا جسيماً أ بئس الامام كنت لك حتی جازيتنی بهذا الجزاء؟ الم اكن شفيقاً عليك و آثرتُكَ علی غيرك وَ احسنتُ اليك وزدت فی اِعطائك...»
ثم قال للحسن: ارفق يا ولدی باسيرك و ارحمه و اَشفِقْ عليه الاتری الی عينيه قد طارتا فی اُمِّ رأسِهِ و قلبه يرجف خوفاً و رُعبا و فزعاً. فقال له الحسن: يا اباه! قد قتلك هذا اللعين و افجعنا فيك و انت تأمرنا بالرفق به؟ فقال له: نعم يا بُنیَّ، نحن اهل بَيتٍ لا نزداد علی الذّنب الينا اِلّا
كرماً و عفواً و الرحمة و الشفقة من شيمتنا ... فاطعمه مما تأكل و اسقه مما تشرب ... فان انا مِتُّ فَاقْتَصَّ منه بان تقتله ثم لا تحرقه بالنار و لا تمثل بالرجل فانی سمعت جدك رسول اللَّه يقول: اياكم و المثلة و لو بالكلب العقور و ان انا عشت فاَنَا اولی بالعفو و انا اعلم بما افعل به فان عَفَوتُ فنحن اهل البيت لا نزداد علی المذنب الينا الّا عفواً و كرماً

امیرالمومنین به جانب آن ملعون (ابن ملجم لعنة الله) نگریست و به صدای ضعیفی فرمود: یابن ملجم امری بزرگ آوردی و مرتکب کار عظیم گشتی آیا من از بهر تو بد امامی بودم؟ که مرا چنین جزا دادی آیا من تو را مورد مرحمت قرار ندادم؟ و از دیگران برنگزیدم؟ آیا به تو احسان نکردم؟ و عطای تو را افزون نکردم؟ با آن که می‌دانستم که تو مرا خواهی کشت.
لکن خواستم حجت بر تو تمام شود و خدا انتقام مرا از تو بکشد و نیز خواستم که از این عقیده‌ات برگردی و شاید از طریق ضلالت و گمراهی روی بتابی پس شقاوت بر تو غالب شد تا مرا بکشتی ای شقی‌ترین اشقیاء.
ابن ملجم در این وقت بگریست و گفت: آیا تو می‌توانی کسی را که در جهنم است و خاص آتش است را نجات دهی.
آن‌گاه حضرت سفارش او را به امام حسن علیه السلام کرد و فرمود: ای پسر به اسیر خود مدارا کن و طریق شفقت و رحمت پیش‌دار آیا نمی‌بینی چشم‌های او را که از ترس چگونه گردش می‌کند و دلش چگونه مضطرب می‌باشد.
امام حسن علیه السلام عرض کرد: ابن ملعون تو را کشته است و دل‌ها را به درد آورده است، امر می‌کنی که با او مدارا کنیم.
فرمود: ای فرزند، ما اهل‌بیت رحمت و مغفرتیم پس به او از آنچه خود می‌‌خوری بخوران و از آنچه خود می‌آشامی به او بیاشام، پس اگر من از دنیا رفتم از او قصاص کن و او را بکش اما فقط قتل. بعد از كشتن بدن او را به آتش مسوزان و مثله نكن یعنی دست و پا و گوش و بینی و سایر اعضا او را قطع مکن که من از جد تو رسول خدا شنیدم که فرمود: مثله مکنید اگر چه سگ گزنده باشد و اگر زنده ماندم، من خودم داناترم که با او چه کار کنم و من اولی می‌باشم به عفو کردن چه ما اهل‌بیتی می‌باشیم که با گناهکار در حق ما، جز به عفو و کرم رفتار دیگر ننماییم

📗 منتهی الامال، ج 1، ص 187.
(اسکن متن عربی و فارسی در پست بعد)


5⃣ شیخ کلینی نیز نقل می کند که حضرت به امام حسن علیه‌السلام فرمودند :

« ای فرزندم ( اگر خواستی قصاص کنی ) یک #ضربه به او بزن در برابر ضربه ای که به من زد و از این تعدی نکن»

📗الکافی ج2 ص37

6⃣ امام باقر علیه السلام نیز فرمودند:

« وصیت علی به حسن علیهما السلام این بود که ای فرزندم تو ولی امر و ولی دم من هستی اگر خواستی عفو بکن و اگر خواستی قصاص کنی پس یک #ضربه به او بزن در قبال یک ضربه ای که به من زده است »

📗الغیبه طوسی ص194

7⃣ شیخ مفید نیز نقل می کند که حضرت به امام حسن علیه‌السلام فرمودند :

« از #مثله کردن قاتلم بپرهیز زیرا رسول خدا آن را مکروه می دانست حتی نسبت به یک سگ گزنده »

📗الاختصاص ص150

《2》

‍ #عزاداری
#نقد_وهابیت

⬇️ اشاره به دو روایت از احوالات رسول خدا صلی الله علیه و آله و خواهر حضرت #حمزه علیه‌السلام در شهادت آن حضرت

〰〰〰🔰〰〰〰〰〰

1⃣ به نقل از کتاب : كشف الأستار عن زوائد البزار جلد 2 صفحه 326


Ⓜ️ حَدَّثَنَا سَلْمُ بْنُ جُنَادَةَ أَبُو السَّائِبِ، ثنا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ السُّلَمِيُّ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عُقَيْلٍ، عَنْ جَابِرٍ، قَالَ: لَمَّا بَلَغَ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَتْلُ حَمْزَةَ، بَكَى، فَلَمَّا نَظَرَ إِلَيْهِ، شَهَقَ.

💠 یعنی از جابر بن عبدالله الانصاری رضی الله عنه نقل است وقتی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم خبر شهادت حمزه رو شنیدند #گریه سر دادند و وقتی پیکر مبارک حمزه را دیدند #فریاد کشیدند.


2⃣ به نقل از کتاب : مسند الإمام أحمد بن حنبل جلد 3 صفحه 34

Ⓜ️ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ الْهَاشِمِيُّ، أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ يَعْنِي ابْنَ أَبِي الزِّنَادِ، عَنْ هِشَامٍ، عَنْ عُرْوَةَ، قَالَ: أَخْبَرَنِي أَبِي الزُّبَيْرُ: أَنَّهُ لَمَّا كَانَ يَوْمُ أُحُدٍ أَقْبَلَتِ امْرَأَةٌ تَسْعَى، حَتَّى إِذَا كَادَتْ أَنْ تُشْرِفَ عَلَى الْقَتْلَى، قَالَ: فَكَرِهَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ تَرَاهُمْ. فَقَالَ: " الْمَرْأَةَ الْمَرْأَةَ ". قَالَ الزُّبَيْرُ: فَتَوَسَّمْتُ أَنَّهَا أُمِّي صَفِيَّةُ، قَالَ: فَخَرَجْتُ أَسْعَى إِلَيْهَا، فَأَدْرَكْتُهَا قَبْلَ أَنْ تَنْتَهِيَ إِلَى الْقَتْلَى، قَالَ: فَلَدَمَتْ فِي صَدْرِي، وَكَانَتِ امْرَأَةً جَلْدَةً، قَالَتْ: إِلَيْكَ لَا أَرْضَ لَكَ، قَالَ: فَقُلْتُ: إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَزَمَ عَلَيْكِ. قَالَ: فَوَقَفَتْ وَأَخْرَجَتْ ثَوْبَيْنِ مَعَهَا، فَقَالَتْ: هَذَانِ ثَوْبَانِ جِئْتُ بِهِمَا لِأَخِي حَمْزَةَ، فَقَدْ بَلَغَنِي مَقْتَلُهُ فَكَفِّنُوهُ فِيهِمَا، قَالَ: فَجِئْنَا بِالثَّوْبَيْنِ لِنُكَفِّنَ فِيهِمَا حَمْزَةَ، فَإِذَا إِلَى جَنْبِهِ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ قَتِيلٌ، قَدْ فُعِلَ بِهِ كَمَا فُعِلَ بِحَمْزَةَ، قَالَ: فَوَجَدْنَا غَضَاضَةً وَحَيَاءً أَنْ نُكَفِّنَ حَمْزَةَ فِي ثَوْبَيْنِ، وَالْأَنْصَارِيُّ لَا كَفَنَ لَهُ، فَقُلْنَا: لِحَمْزَةَ ثَوْبٌ، وَلِلِأَنْصَارِيِّ ثَوْبٌ، فَقَدَرْنَاهُمَا فَكَانَ أَحَدُهُمَا أَكْبَرَ مِنَ الآخَرِ، فَأَقْرَعْنَا بَيْنَهُمَا فَكَفَّنَّا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا فِي الثَّوْبِ الَّذِي طَارَ لَهُ.

💠 یعنی زبیر بن عوام می گوید در روز #جنگ_احد زنی را دیدیم که با سرعت خود را به شهدای احد رساند، رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم نمی خواستند آن زن پیکر شهدا را ببیند و فرمودند: مراقب آن زن باشید مراقب آن زن باشید، زبیر گفته است آن زن را می شناختم او صفیه بود، خودم را به او رساندم او زنی دلاور ولی بد اخلاق بود و با مشت به سینه ام زد و گفت از سر راهم کنار برو، گفتم رسول الله فرموده است نگذارم تو نزد پیکرها بروی،
صفیه ایستاد و دو پارچه از زیر چادر بیرون آورد گفت: از شهادت برادرم #حمزه مطلع شده ام آمده ام تا حمزه رو کفن کنم. زبیر گفته است خواستیم حمزه رو کفن کنیم دیدیم کنار او شهیدی از انصار است که او هم مثل حمزه #مثله شده بود، شرم کردیم حمزه سیدالشهدا رو در دو کفن بگذاریم و آن شهید انصار بدون کفن باشد، یکی از پارچه ها بزرگ بود و یکی کوچک بود، قرعه انداختیم یکی رو کفن حمزه سیدالشهدا کردیم و یکی رو کفن شهید انصار.


🔥 لعنت خدا بر وحشی بن حرب و هنده بنت عتبه

➖➖➖➖➖➖➖
🆔 @borrhan