🟥 ب) برخی درمقام انکار، به این آیه استناد کرده بودند :
📖 وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا [نساء،69]
عجیب آن است که در این آیه دلیلی مبنی بر این که لفظ " شهداء " به معنای شاهد بر مردم باشد وجود ندارد ! چه کسی گفته که این صفت در آیه ی مذکور در این معناست ؟!
اتفاقا اصح و اقرب به ذهن آن است که در این آیه " شهداء " به معنای کشته شن در راه خداوند به کار رفته چرا که کلمات " النبیین " و " الصدیقین " در کنار آن آمده و نمی تواند به معنای انبیائی باشد که شاهد بر امت هستند بلکه منظور کسانی است که در راه خدا کشته شده اند.
🟥 ج) نکته ی دیگر آن که جزم و یقین داشتن مبنی بر این که مقصود آیه ی فوق فقط و فقط شاهد بودن بر امت می‌باشد بی جهت است !
حتی اگر آیه ی مذکور چنین منظوری داشت، چه دلیلی برای حصر معنای حدیث در این مقصود و منظور داریم ؟!
🟥 د) بسیاری از علماء و محققین در چنین مواردی، برای حمل یک کلمه و عبارت بر معنای غیر ظاهری آن طلب دلیل مفید یقین می کنند.
سوال ما آن است که دلیل مفید بر یقین برای حمل معنای " شهیدة " در حدیث مذکور بر شاهد و ناظر چیست ؟
🟥 هـــ) اما برخی به این آیه استدلال کرده اند :
📖 وَیَوْمَ نَبْعَثُ فِی کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا عَلَیْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِکَ شَهِیدًا عَلَى هَؤُلَاءِ وَنَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ تِبْیَانًا لِکُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ
[نحل،89]
بسیار واضح است که در آیه ی فوق مقصود از شهادت، شهادت بر مردم می‌باشد (شَهِیدًا عَلَى هَؤُلَاءِ) . حال چه قرینه و شاهدی وجود دارد که ثابت کند در حدیث صحیح ذکر شده نیز کلمه ی " شهیدة " در این معنا به کار رفته ؟!
به خصوص این که گفتیم غالبا برای شاهد بر امت بودن ،این لفظ به صورت " شهید علی فلان " به کار می رود.
(مانند همین آیه)
🟥 و) ما قرائن قوی و محکم داریم که ثابت می کند مقصود از " شهیدة " در این حدیث به معنای کشته شدن در راه خداست. سقط جنین، هجوم به خانه ی وحی، غضب حضرت زهراء، پشیمانی خلیفه ی اول، اعترافات برخی از مخالفین و ... همه و همه قرائنی محکم مبنی بر این حقیقت انکار ناپذیر هستند.
⁉️❔‼️سوال ما آن است که چرا این افراد به این قرائن استدلال نمی کنند ؟! چرا از آیات قرآنی ای که لفظ شهادت صریحا در معنای کشته شدن در راه خدا به کار رفته به عنوان قرینه و شاهد استفاده نمی کنند ؟!
أین الإنصاف ؟!
🟥 ز) به کار رفتن کلمه ی " شهیدة " در معنای کشته شدن در راه خدا، منافاتی با ناظر و شاهد بودن بر امت ندارد و به معنای نفی و سلب آن از حضرت فاطمه (سلام الله) نیست.
چرا که تمام این ها قابل جمع بوده و می‌توانیم بگوییم حضرت فاطمه سلام الله علیها هم " شهیدة " به معنای ناظر و شاهد بر امت هستند و هم " شهیدة " به معنای کسی که در راه خدا کشته شده است.
🟥 ح) صفت " شهید " برای سائر معصومین علیهم السلام – همچون امام حسین علیه السلام – نیز به کار رفته و در آن جا کسی معترض نشده که این لفظ صرفا به معنای شاهد بر امت می باشد اما به حضرت صدیقه ی طاهره – سلام الله علیها – که می رسد گویی داستان عوض می شود !
استفاده از این لفظ برای سایرین آن هم در معنای " کشته شدن در راه الله " قرینه ی محکم دیگری است برای اثبات مقصود ما.
( #نکته:: پیشنهاد سرچ عبارت #سیدالشهداء در برهان و اثبات استعمال لفظ شهید به معنای قتیل فی سبیل الله در لسان معصومین علیهم السلام ، برای عزیزانی که علاقمند هستند تا براساس #مبانی_واژه‌شناسی به این مقوله بپردازند توصیه می‌شود.
🔶 به خاطر داشته باشید که دلیلی ندارد که #حتی اگر شهید در زمان صدر اسلام و نزول وحی #تنها به معنای شاهد استعمال میشد (که اینگونه نیست) در روایات نقل شده در قرون بعد هم تنها به معنای شاهد باشد،
لذا تلاش نابخردانه مخالفان ما در قیاس بین روایت امام کاظم با برخی از آیات قرآن ، برای درک معنای *شهیدة* در روایت نورانی مورد نظر، بدون در نظر گرفتن قرائن ، کاملا غیرعلمی و بی‌اساس و از سر جهل و بی‌بضاعتی است.)
🟥 ط) سخن گفتن از شهادت ائمه و معصومین به معنای " کشته شدن در راه خداوند " کمتر از بحث شهادت به معنای شاهد و ناظر بودن نیست به خصوص در مورد عامه ی مردم که با ذکر مصائب و چنین حقایقی بیشتر متنبه شده و تحت تاثیر قرار می گیرند.
بنا براین چنین استدلالی که چون شاهد و ناظر بر امت بودن بالاتر از کشته شدن در راه خداست و نباید چنین صفتی را حمل بر کشته شدن در راه خدا کرد چندان صحیح نمی‌باشد.
✅ نتیجه :
🔚 الف) روایت مذکور، روایتی صحیح می‌باشد.
🔚 ب) روایت مذکور در درجه ی اول صراحتا دلالت بر شهادت حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها دارد.
+ حتما بخوانید
@borrhan
👇 ادامه
📖 وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا [نساء،69]
عجیب آن است که در این آیه دلیلی مبنی بر این که لفظ " شهداء " به معنای شاهد بر مردم باشد وجود ندارد ! چه کسی گفته که این صفت در آیه ی مذکور در این معناست ؟!
اتفاقا اصح و اقرب به ذهن آن است که در این آیه " شهداء " به معنای کشته شن در راه خداوند به کار رفته چرا که کلمات " النبیین " و " الصدیقین " در کنار آن آمده و نمی تواند به معنای انبیائی باشد که شاهد بر امت هستند بلکه منظور کسانی است که در راه خدا کشته شده اند.
🟥 ج) نکته ی دیگر آن که جزم و یقین داشتن مبنی بر این که مقصود آیه ی فوق فقط و فقط شاهد بودن بر امت می‌باشد بی جهت است !
حتی اگر آیه ی مذکور چنین منظوری داشت، چه دلیلی برای حصر معنای حدیث در این مقصود و منظور داریم ؟!
🟥 د) بسیاری از علماء و محققین در چنین مواردی، برای حمل یک کلمه و عبارت بر معنای غیر ظاهری آن طلب دلیل مفید یقین می کنند.
سوال ما آن است که دلیل مفید بر یقین برای حمل معنای " شهیدة " در حدیث مذکور بر شاهد و ناظر چیست ؟
🟥 هـــ) اما برخی به این آیه استدلال کرده اند :
📖 وَیَوْمَ نَبْعَثُ فِی کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا عَلَیْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِکَ شَهِیدًا عَلَى هَؤُلَاءِ وَنَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ تِبْیَانًا لِکُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ
[نحل،89]
بسیار واضح است که در آیه ی فوق مقصود از شهادت، شهادت بر مردم می‌باشد (شَهِیدًا عَلَى هَؤُلَاءِ) . حال چه قرینه و شاهدی وجود دارد که ثابت کند در حدیث صحیح ذکر شده نیز کلمه ی " شهیدة " در این معنا به کار رفته ؟!
به خصوص این که گفتیم غالبا برای شاهد بر امت بودن ،این لفظ به صورت " شهید علی فلان " به کار می رود.
(مانند همین آیه)
🟥 و) ما قرائن قوی و محکم داریم که ثابت می کند مقصود از " شهیدة " در این حدیث به معنای کشته شدن در راه خداست. سقط جنین، هجوم به خانه ی وحی، غضب حضرت زهراء، پشیمانی خلیفه ی اول، اعترافات برخی از مخالفین و ... همه و همه قرائنی محکم مبنی بر این حقیقت انکار ناپذیر هستند.
⁉️❔‼️سوال ما آن است که چرا این افراد به این قرائن استدلال نمی کنند ؟! چرا از آیات قرآنی ای که لفظ شهادت صریحا در معنای کشته شدن در راه خدا به کار رفته به عنوان قرینه و شاهد استفاده نمی کنند ؟!
أین الإنصاف ؟!
🟥 ز) به کار رفتن کلمه ی " شهیدة " در معنای کشته شدن در راه خدا، منافاتی با ناظر و شاهد بودن بر امت ندارد و به معنای نفی و سلب آن از حضرت فاطمه (سلام الله) نیست.
چرا که تمام این ها قابل جمع بوده و می‌توانیم بگوییم حضرت فاطمه سلام الله علیها هم " شهیدة " به معنای ناظر و شاهد بر امت هستند و هم " شهیدة " به معنای کسی که در راه خدا کشته شده است.
🟥 ح) صفت " شهید " برای سائر معصومین علیهم السلام – همچون امام حسین علیه السلام – نیز به کار رفته و در آن جا کسی معترض نشده که این لفظ صرفا به معنای شاهد بر امت می باشد اما به حضرت صدیقه ی طاهره – سلام الله علیها – که می رسد گویی داستان عوض می شود !
استفاده از این لفظ برای سایرین آن هم در معنای " کشته شدن در راه الله " قرینه ی محکم دیگری است برای اثبات مقصود ما.
( #نکته:: پیشنهاد سرچ عبارت #سیدالشهداء در برهان و اثبات استعمال لفظ شهید به معنای قتیل فی سبیل الله در لسان معصومین علیهم السلام ، برای عزیزانی که علاقمند هستند تا براساس #مبانی_واژه‌شناسی به این مقوله بپردازند توصیه می‌شود.
🔶 به خاطر داشته باشید که دلیلی ندارد که #حتی اگر شهید در زمان صدر اسلام و نزول وحی #تنها به معنای شاهد استعمال میشد (که اینگونه نیست) در روایات نقل شده در قرون بعد هم تنها به معنای شاهد باشد،
لذا تلاش نابخردانه مخالفان ما در قیاس بین روایت امام کاظم با برخی از آیات قرآن ، برای درک معنای *شهیدة* در روایت نورانی مورد نظر، بدون در نظر گرفتن قرائن ، کاملا غیرعلمی و بی‌اساس و از سر جهل و بی‌بضاعتی است.)
🟥 ط) سخن گفتن از شهادت ائمه و معصومین به معنای " کشته شدن در راه خداوند " کمتر از بحث شهادت به معنای شاهد و ناظر بودن نیست به خصوص در مورد عامه ی مردم که با ذکر مصائب و چنین حقایقی بیشتر متنبه شده و تحت تاثیر قرار می گیرند.
بنا براین چنین استدلالی که چون شاهد و ناظر بر امت بودن بالاتر از کشته شدن در راه خداست و نباید چنین صفتی را حمل بر کشته شدن در راه خدا کرد چندان صحیح نمی‌باشد.
✅ نتیجه :
🔚 الف) روایت مذکور، روایتی صحیح می‌باشد.
🔚 ب) روایت مذکور در درجه ی اول صراحتا دلالت بر شهادت حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها دارد.
+ حتما بخوانید
@borrhan
👇 ادامه