↓↓↓ادامه پاسخ
💡#نقد_وهابیت #توسل #یاری_طلبی #خوف
اگر کسی موجودی را بالاستقلال در مقابل خدا ناصر خودش بداند عین شرک است. خواه پدرش باشد، خواه مادرش باشد و.. خواه رئیس جمهور باشد؛ خواه امام علیه‌السلام یا پیامبر صلی الله علیه و آله باشد.
اگر کسی در موجودی قدرتی می بیند و توجه دارد به اینکه خدا این توانایی را به او داده است، این #عین_توحید است.
ما هیچ شیعه ای نداریم که از وجود مقدس خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه السلام حاجت نخواهد. می‌گوید یا علی من فقط از تو یاری می‌خواهم؛ اما نه این که تو را در مقابل خدا می‌بینم.
از آنجایی که وهابیون در بدیهیات گیر دارند مجبوریم مطلب را با مثال ساده‌ای روشن کنیم و سپس به شواهد قرآنی بپردازیم :
زیاد پیش می‌آید که بچه می‌آید و از انسان پول می‌خواهد. می‌گوئیم برو از خدا بخواه. می‌گوید من از تو می‌خواهم. نه اینکه خدا را منکر است. نه! خدا را منکر نیست. این پول را از خدا می‌داند. می‌گوید آنچه که خدا بتو داده می‌خواهم.
کسی بگوید یا امیرالمؤمنین (ع) من یاری را از شما می‌خواهم؛ این عین توحید است. بله ، اگر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به کنار، ایشان که سید الموجودات است؛ اگر کسی از ضعیفترین موجود چیزی مِنهای خدا بخواهد، این عین شرک است.
از امیرالمومنین علیه السلام یا خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله خواستن میزان نیست؛ صحبت طلب یاری از مخلوق در #مقابل خالق است.
👈 این خدایی که وهابیون مدعی توحید او هستند می فرماید : شما خدا را یاری کنید؛ آنگاه من که خدایم شما را یاری می‌کنم؛ و در عین حال منشأ نصرت را خودش می داند.
نکته در این است که اصل قدرت از خداست. کسی قدرتی منهای خدا برای موجودی قائل بشود عین شرک است. اما هر قدرتی را برای هر موجودی، از خدا بداند عین توحید است.
لذا خداوند متعال در عین حال که میفرماید:
💠 وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
و این مطلب را در چند آیه تکرار می کند:
📖 وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ - سوره آل عمران آیه 126
📖 وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ـ سوره انفال آیه 1
که این عبارت حصر است؛ و به قول آقایان نحویین، استثناء از نفی است؛ که معنایش این می شود: «نیست پیروزی مگر از الله.» یعنی هیچ موجودی جز الله قدرت یاری کردن و پیروزی دادن ندارد.
با اینحال در آیاتی دیگر میفرماید: که دیگران ما را یاری کنند؛ و حتی شرط اینکه ما دیگران را یاری کنیم اینست که دیگران ما را یاری کنند!
قرآن مجید در سورۀ حج آیۀ 39 - 40 می فرماید:
📖 أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ * الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ
👈👈خدا می فرماید هر کس خدا را یاری کند خدا او را یاری می کند. پس خدا هم خودش را یاری کنندۀ یک عده ای می داند و نیز عده ای را یاری کنندۀ خودش می داند.
آیات بعدی،
قرآن مجید در سورۀ انفال در دو جا ، آیۀ 72 و آیۀ 74 میفرماید:
📖 َالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
👈👈 در این آیه صحبت از آنهائی است که به پیغمبر پناه دادند و ایشان را یاری نمودند؛
📖 وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ
《2》
💡#نقد_وهابیت #توسل #یاری_طلبی #خوف
اگر کسی موجودی را بالاستقلال در مقابل خدا ناصر خودش بداند عین شرک است. خواه پدرش باشد، خواه مادرش باشد و.. خواه رئیس جمهور باشد؛ خواه امام علیه‌السلام یا پیامبر صلی الله علیه و آله باشد.
اگر کسی در موجودی قدرتی می بیند و توجه دارد به اینکه خدا این توانایی را به او داده است، این #عین_توحید است.
ما هیچ شیعه ای نداریم که از وجود مقدس خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه السلام حاجت نخواهد. می‌گوید یا علی من فقط از تو یاری می‌خواهم؛ اما نه این که تو را در مقابل خدا می‌بینم.
از آنجایی که وهابیون در بدیهیات گیر دارند مجبوریم مطلب را با مثال ساده‌ای روشن کنیم و سپس به شواهد قرآنی بپردازیم :
زیاد پیش می‌آید که بچه می‌آید و از انسان پول می‌خواهد. می‌گوئیم برو از خدا بخواه. می‌گوید من از تو می‌خواهم. نه اینکه خدا را منکر است. نه! خدا را منکر نیست. این پول را از خدا می‌داند. می‌گوید آنچه که خدا بتو داده می‌خواهم.
کسی بگوید یا امیرالمؤمنین (ع) من یاری را از شما می‌خواهم؛ این عین توحید است. بله ، اگر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به کنار، ایشان که سید الموجودات است؛ اگر کسی از ضعیفترین موجود چیزی مِنهای خدا بخواهد، این عین شرک است.
از امیرالمومنین علیه السلام یا خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله خواستن میزان نیست؛ صحبت طلب یاری از مخلوق در #مقابل خالق است.
👈 این خدایی که وهابیون مدعی توحید او هستند می فرماید : شما خدا را یاری کنید؛ آنگاه من که خدایم شما را یاری می‌کنم؛ و در عین حال منشأ نصرت را خودش می داند.
نکته در این است که اصل قدرت از خداست. کسی قدرتی منهای خدا برای موجودی قائل بشود عین شرک است. اما هر قدرتی را برای هر موجودی، از خدا بداند عین توحید است.
لذا خداوند متعال در عین حال که میفرماید:
💠 وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
و این مطلب را در چند آیه تکرار می کند:
📖 وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ - سوره آل عمران آیه 126
📖 وَمَا جَعَلَهُ اللّهُ إِلاَّ بُشْرَى وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ـ سوره انفال آیه 1
که این عبارت حصر است؛ و به قول آقایان نحویین، استثناء از نفی است؛ که معنایش این می شود: «نیست پیروزی مگر از الله.» یعنی هیچ موجودی جز الله قدرت یاری کردن و پیروزی دادن ندارد.
با اینحال در آیاتی دیگر میفرماید: که دیگران ما را یاری کنند؛ و حتی شرط اینکه ما دیگران را یاری کنیم اینست که دیگران ما را یاری کنند!
قرآن مجید در سورۀ حج آیۀ 39 - 40 می فرماید:
📖 أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ * الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ
👈👈خدا می فرماید هر کس خدا را یاری کند خدا او را یاری می کند. پس خدا هم خودش را یاری کنندۀ یک عده ای می داند و نیز عده ای را یاری کنندۀ خودش می داند.
آیات بعدی،
قرآن مجید در سورۀ انفال در دو جا ، آیۀ 72 و آیۀ 74 میفرماید:
📖 َالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
👈👈 در این آیه صحبت از آنهائی است که به پیغمبر پناه دادند و ایشان را یاری نمودند؛
📖 وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ
《2》