‍ ‍ #تبری_نشانه_ی_کمال_دین

‍ ↩️‍ پیرو مطلب قبل در
https://t.me/borrhan/40133

✅ کلام نورانی امام سجاد علیه السلام در فضیلت بی‌نظیر لعن بر جبت و طاغوت امت و تکمله امام باقر و امام صادق علیهما‌السلام بر این روایت

~~~~~~🔹🔹

مرحوم علامه حاج میرزا ابوالفضل طهرانی، در کتاب «شفاءالصدور فی شرح زیارۀ العاشور» می‌نویسد:

فاضل زاهد ورع، آخوند ملامحمدکاظم هزار جریبی که از شاگردان استاد اعظم آقای بهبهانی قدس سره بوده، و خود از فضلای محدثین و عرفای محصلین است، در کتاب « جمع الفضائح لأرباب القبایح» از ابوحمزه ثمالی رضی الله عنه حدیث نقل می کند که وی از امام زین العابدین و سید الساجدین علیه السلام روایت کرده که فرمود:

💠 مَن لَعَنَ الجبتَ وَ الطّاغُوتَ لَعنَۀً واحِدَۀً، کَتَبَ اللهُ لَهُ سَبعِینَ اَلفَ اَلفِ حَسَنَۀٍ، وَ مَحَی عَنهُ سَبعِینَ اَلفَ اَلفِ سَیّئَۀٍ، وَ رَفَعَ لَهُ سَبعِینَ اَلفَ اَلفِ دَرَجَۀٍ. وَ مَن أمسَی یَلعَنُهُما لَعنَۀً واحِدَۀً کَتَبَ لَهُ مِثلَ ذَلِکَ.
قالَ اَبُوحَمزَۀ: فَمَضَی مَولانا عَلیُّ بنُ الحُسَین علیه السَّلام، فَدَخَلتُ عَلَی مَولانا اَبِی جَعفَر مُحَمَّدٍ الباقِر علیهِ السَّلام فَقُلتُ: یا مَولای! حَدیثٌ سَمِعتُهُ مِن اَبیکَ، فَقالَ: هاتِ یَا ثُمالِی! فَأعَدتُ عَلَیهِ الحَدیثَ، فَقالَ: نَعَم یا ثُمالی! أتُحِبُّ أن أزِیدَکَ؟ فَقُلتُ: بَلی .فَقالَ: مَن لَعَنَهُما لَعنَۀً واحِدَۀً فِی کُلّّ غَداۀٍ، لَم یُکتَب عَلَیهِ ذَنبٌ فِی ذلِکَ الیَومِ حَتَّی یُمسِیَ، وَ مَن أمسَی وَ لَعَنَهُمَا لَم یُکتَب لَهُ ذَنبٌ فِی لَیلَۀٍ حَتَّی یُصبِحَ.
قالَ اَبُوحَمزَۀ: فَمَضَی اَبُوجَعفَرٍ علیه السَّلام، فَدَخَلتُ عَلَی مَولانَا الصَّادق علیهِ السَّلامُ فَقُلتُ: حَدیثٌ سَمِعتُهُ مِن أبیکَ وَ جَدَّک.فَقالَ: هاتِ یا اباحَمزَۀ! فَأعَدتُ عَلَیهِ الحَدیثَ، فَقالَ: حَقّاً یا اَباحَمزِۀ! ثُمَّ قالَ: وَ یَرفَعُ لَهُ اَلفَ اَلفِ دَرَجَۀٍ، ثُمَّ قالَ: إنَّ اللهَ واسِعٌ کَرِیمٌ.


ابوحمزه ثمالی رضوان الله علیه نقل کرده از حضرت امام سجاد صلوات الله علیه که ایشان فرمودند:

هرکس جبت و طاغوت را یک‌بار لعنت کند، خداوند برای او هفتاد هزار هزار حسنه بنویسد و هفتاد هزار هزار گناه از او پاک می‌کند و او را هفتاد هزار هزار درجه بالا می‌برد؛ و هر کس شامگاه یک دفعه آن دو را لعنت کند، به همین اندازه برای او نوشته می‌‌شود. ابوحمزه گوید:
بعد از در گذشت امام سجاد علیه السلام به خدمت امام محمد باقر شرفیاب شدم و عرض کردم: ای مولای من! حدیثی از پدرتان شنیدم. آن حضرت فرمودند: آن را بازگو کن! و من حدیث را بازگو کردم. فرمودند:
بلی ای ثمالی! آیا دوست داری که من زیاده بگویم؟ گفتم: بلی ای مولای من! پس فرمود:
هر کس آن دو نفر را به یک لعنت در هر صبح‌ گاه لعنت کند خداوند گناهی را برای او نمی‌‌نویسد تا شامگاه و هر کس در شامگاه آن دو را لعنت کند، آن شب بر او گناهی نمی‌نویسد تا صبح کند. ابوحمزه می گوید: پس از در گذشت امام باقر به محضر مولایمان امام صادق شرفیاب شدم و عرض کردم: مولای من! حدیثی از پدر شما و جد شما شنیدم. فرمود: آن را باز گو کن و من آن حدیث را باز گو کردم. فرمودند: حق است ای ابوحمزه! آنگاه فرمودند:
هزار هزار درجه بر درجاتش افزوده می‌شود (اضافه برآنچه ذکر شد)، بدرستی که خداوند گشایش دهنده و بخشنده است.

📚 شفاءالصدور فی شرح زیارة العاشور، ج۲ ص۳۹۲_۳۹۳

_________^

پ.ن ::
ممکن است بپرسند آیا این روایت گنهکاران را جری نمی‌کند؟

پاسخ اینست که کسی که توفیق عمل به توصیۀ امام علیه‌السلام را داشته باشد، از #شقاوت_نافرمانی به دور خواهد بود؛ و #توفیق چنین عبادتی نصیب هر بی‌ایمانِ منافقی نخواهد گردید.

➖➖➖➖➖➖➖➖

©کانال برهان و نقل روایات ناب تبری

@borrhan