‍ #ضرورت_معرفت_امام (۴۶)
#تبری

✅ حبّ و بغض براي خداوند

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_چهل_و_ششم

🔻«الحب فی الله» یعنی اینکه انسان در راه خدا و به خاطر او دوست داشته باشد؛
همه دوستی هایش به خاطر خـدا باشـد ، آن کسـی را و چیزی را که خدا دوست دارد، به این دلیل که محبوب خداست، دوست داشـته باشد؛ و همچنین از آنچه مبغوض خداست، به خاطر اینکه مبغوض خداست، بدش بیاید، دوستی و دشـمنی او در همه موارد به خاطر خدا باشد.←چنین کسـی در واقع خدا را ولی و سـرپرست خود دانسـته و از پیش خود در برابر او اراده‌ای ندارد، خواسـت خود را درخواست خـدا فانی کرده و جز آنچه او می‌خواهد، نمی‌خواهد. این روح ایمان است. اگر کسـی از این حالت هیچ بهره‌ای نداشـته باشـد، مزه ایمان را نمی‌چشـد، هرچند که اهل #نماز و #روزه و سایر عبادات باشد.
انجام هر عبادتی، اگر چنین حـالتی را در انسـان به وجود آورد ،طعم ایمان را خواهـد چشـید و در غیر اینصورت ایمان در ذائقه روحش بی‌مزه‌ جلوه می‌کنـد.
🔻درجـه ایمـان هر کس به انـدازه «حب فی‌الله» و «بغض فی الله» در اوست. بنـابراین حب و بغض در راه خـدا معیـار درجه ایمـان می‌باشـد. به همین جهت است که وقـتی از امـام صـادق علیه‌السلام سؤال شـد که آیـا حب و بغض جزء ایمـان هست، فرمودند:

💠 وَ هَلِ الْاِیمَانُ اِلَّا الْحبّ وَ الْبُغْضُ؟!

#ترجمه : آیا ایمان چیزي جز حب و بغض میباشد؟!(۱)

✅🔚 روح همه اعمـال علاقه یا نفرت انسان است نسـبت به کسـی‌ که اطاعت یا نافرمانی او را میکنـد. روح طاعت این است که از روي علاقهٔ به خداونـد و به خـاطر امتثـال امر او انجـام شود. و اینکه عبـادات بایـد به قصـد «قربة الی الله»صورت پـذیرد، نشان دهنده همین حقیقت است. و روح معصیت هم نفرت و بغض نسبت به خداوند است. پس ارزش مثبت یا منفی داشتن اعمال به همین حب و بغض برمیگردد.

ملاک دینداری در نزد ائمه علیهم‌السلام همین«حب» و «بغض» براسـاس دین است. پس اگر چنین حب و بغضـی در انسـان نباشد، هیچ بهره اي از دین ندارد.

امام صادق علیه‌السلام میفرمایند:

💠 كُلُّ مَن لَم يُحِبَّ على الدِّينِ و لَم يُبغِضْ على الدِّينِ، فلا دِينَ لَهُ

#ترجمه : هرکس حب و بغض براساس دین نداشته باشد، دینی ندارد.(۲)

✅🔚 نتیجه آنکه : میزان دینداری در هرکس به اندازه حب و بغض دینی اوست.


⁉️❔حـال که چنین است، بایـد دیـد چه چیزي محبـوب خـداست وچه چیزی مبغوض او و چه کسـانی محبوب خـدا یـا مبغوض او هستند، تا انسان محور حب و بغض های الهی را بشناسد و بتواند ایمان خود را به آن وسیله محک بزند.

🔰 همین سؤال را کسی که در حدیث قبلی مخاطب پیامبر اکرم صـلی الله علیه و آله بوده از ایشان پرسید. سؤالش این بود: از کجا بدانم که دوستی و دشـمنی‌ام در راه خدا بوده؟ و دوست خدا کیست تا با او دوستی کنم؟ و دشـمن او کیست تا با او دشمنی کنم؟

حضرت در پاسخ، به امیرالمؤمنین علیه‌السلام اشاره کرده و فرمودند:

💠 وَلِيُّ هَذَا وَلِيُّ اللَّهِ فَوَالِهِ وَ عَدُوُّ هَذَا عَدُوُّ اللَّهِ فَعَادِهِ ثُمَّ قَالَ وَالِ وَلِيَّ هَذَا وَ لَوْ أَنَّهُ قَاتِلُ أَبِيكَ وَ وَلَدِكَ وَ عَادِ عَدُوَّ هَذَا وَ لَوْ أَنَّهُ أَبُوكَ وَ وَلَدُكَ.

#ترجمه : دوست امیرالمؤمنین علیه‌السلام دوست خداست، پس با او دوستی کن. و دشمن ایشان دشمن خداست، پس با او دشمن باش. با دوست امیرالمؤمنین علیه‌السلام دوستی کن هرچند که کُشنده پدر و فرزندت باشد. و با دشمن ایشان دشمنی کن، هرچند که پدرت یا فرزندت باشد. 

✅🔚 این است محور حب و بغض الهی و انسـان میتوانـد ایمـان خود را به وسـیله درجه محبت خود به امیرالمؤمنین علیه‌السلام و دوستان ایشان و بغض نسبت به دشمنان ایشان، بشناسد.

۱- اصول کافی ، کتاب الایمان و الکفر، باب الحب فی الله و البغض فی الله، ح۵ (ر.ک: تصویر الحاقی)
۲- همان ح۱۶
۳- بحارالانوار ج۶۹ ص۲۳۶ح۱ ،از علل الشرایع، به نقل از عیون اخبارالرضا

➖➖➖➖➖
@borrhan