momenan e faghir
<unknown>
#شبهات_کرونا
✅ پاسخ به دو شبهه متداول این روزها
〰〰〰🔹▪️🔹〰〰〰
⁉️❕ آیا شرور و بیماری‌ها رحمت و حکمت الهی را زیر سوال نمی‌برد؟
پاسخ::
#رحمت و #حکمت دو مقوله متفاوت است. خداوند هم رحمن و رحیم است و هم حکیم.
برخی صفات فعلی مانند عادل و حکیم مانند صفت ذاتی است که ضدش بر خدا محال است. از این رو نمی‌توان به خدا ظالم و عابث گفت همانطور که نمی‌توان به او جاهل و عاجز گفت.
اما اکثر صفات فعلی خدا مانند رحیم، این گونه نیست. خداوند هم می‌تواند گناهان ما را ببخشد و ما را مورد عفو رحمت قرار دهد و هم می‌تواند ما را نبخشد و عقاب و مجازاتمان کند.
در دعای افتتاح می‌خوانیم:
💠 وَ أَیْقَنْتُ أَنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فِی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِینَ فِی مَوْضِعِ النَّکَالِ وَ النَّقِمَةِ
(تهذیب الاحکام3/108)
البته هم عفو و هم عقاب، حکیمانه است و دارای حکمت، بلکه حکم‌‌هاست.
شرور و بیماری‌ها بدون تردید با صفت حکمت خدا سازگار است و دارای حکمت‌های متعددی است، مانند این که انسان‌ها را متوجه #فقر و #ضعف خود کرده، نشان می‌دهد که #غرور و استکبار #بی‌مورد است. همچنین #غفلت از خدا را #می‌زداید و ما را به سوی خدا و #دعا و راز و نیاز دعوت می‌کند.
اما در مورد ارتباط شرور و بیماری‌ها با صفت رحمت ممکن است بیماری کرونا برای کسانی رحمت باشد،
👈 مثل کسانی که از آن عبرت می‌گیرند و رو به سوی خدا می‌آورند و به یاری دیگر انسان‌ها می‌شتابند اما برای کسانی که با پیدایش کرونا، حداکثر استفاده را برای حمله به دین و خدا و اهل بیت(علیهم‌السلام) می‌برند و به اعتقادات مردم حمله می‌کنند یا اجناس مورد نیاز مردم را احتکار می‌کنند یا به قیمت گزاف به آنان می‌فروشند رحمت نیست بلکه وسیله‌ای برای شقاوت و بدبختی و استحقاق آتش جهنم است.
خداوند می‌خواهد همه انسان‌ها از نوع اول باشند بنابراین به صبر و توکل به خدا و یاری انسان‌ها امر کرده است.
⁉️❕اگر علم باید مشکلات انسان را حل کند، پس جایگاه دین چیست؟
پاسخ::
علم و دین دارای #حوزه‌های_خاص خود هستند که هر یک در حوزه اختصاصی خود، مشکلات انسان را حل می‌کنند البته علم و دین دارای #حوزه‌های_مشترک و تعاملی نیز هستند.
👈 مهمترین حوزه اختصاصی دین، ایجاد ارتباط میان انسان و خداست. این کار مستلزم شناخت اعتقادات دینی، از جمله شناخت کامل خدا، و این که از کجا آمده‌ایم و به کجا می‌رویم، است. همچنین، شناخت شریعت و احکام الهی، که بیانگر زیست مؤمنانه و خداپسندانه انسان در جهان است.
از سوی دیگر دین برنامه سعادت و کمال معنوی انسان را ارائه می‌کند و مسیرهای ورود به آخرتی زیبا و لذت بخش، یعنی بهشت، و آخرتی زشت و درد آلود، یعنی جهنم، را تبیین می‌کند.
☑️ هدف دین عبارتست از «تعالی انسانیت انسان». این تعالی با اجرای اوامر الهی و پرهیز ار نواهی الهی حاصل می گردد.
اگر کسی ظاهر دین دارانه دارد؛ اما مشاهده می شود که در انسانیت ترقی نکرده است، می‌شود گفت باطن و ظاهر وی دو گونه، پس بنا بر این «منافق» است.
👈 هدف اصلی علم در عصر جدید رفاه دنیوی انسان است. این کار با کشف قوانین حاکم بر طبیعت در علوم پایه و نیز تکنولوژی و پزشکی انجام می‌شود.
دین غیر از حل مشکلات انسان در حوزه‌های اختصاصی خود که در بالا ذکر شد، در حوزه علم هم به علم مدد رسانده است. بسیاری از دستورات بهداشتی اسلام در همین راستا است.
#دین می‌تواند با #هدف‌گذاری ، علم را در مسیر خاصی وارد کند یا از ورود به مسیر خاصی بازدارد. برای مثال دین هدف اصلی زندگی را کمال معنوی و اخلاقی از طریق پرستش خدا و محبت به انسان‌ها می‌داند. اگر حاکمان و دانشمندان، این هدف‌گذاری را می‌پذیرفتند، دانش در مسیر سلاح‌های جنگی پیش نمی‌رفت و به جای آن در مسیرهای هماهنگ با هدف دین پیشرفت می‌کرد.
#دین می‌تواند به علم، برای رسیدن به #اهدافش #کمک کند. برای مثال، دین با ایجاد یا تقویت ایمان و عشق و امید در یک بیمار، فرآیند مداوای او توسط پزشکان را سرعت بخشد.
#دین می‌تواند برخی #گزاره‌های_مبنایی را در اختیار علم قرار دهد و علم بر اساس آن مبانی، نظریه‌پردازی کند. برای مثال براساس مبنای حرمت ربا و این که کار و سرمایه هر دو در سود و زیان باید شریک باشند، شرکت‌های دانش‌بنیان می‌توانند محور فعالیت‌های اقتصادی باشند یا بر اساس احکام عملی دین می‌توان قوانین حقوقی مدنی و جزایی را وضع کرد.
〰〰〰〰〰〰
©کانال برهان و پاسخگویی به شبهات روز
@borrhan
✅ پاسخ به دو شبهه متداول این روزها
〰〰〰🔹▪️🔹〰〰〰
⁉️❕ آیا شرور و بیماری‌ها رحمت و حکمت الهی را زیر سوال نمی‌برد؟
پاسخ::
#رحمت و #حکمت دو مقوله متفاوت است. خداوند هم رحمن و رحیم است و هم حکیم.
برخی صفات فعلی مانند عادل و حکیم مانند صفت ذاتی است که ضدش بر خدا محال است. از این رو نمی‌توان به خدا ظالم و عابث گفت همانطور که نمی‌توان به او جاهل و عاجز گفت.
اما اکثر صفات فعلی خدا مانند رحیم، این گونه نیست. خداوند هم می‌تواند گناهان ما را ببخشد و ما را مورد عفو رحمت قرار دهد و هم می‌تواند ما را نبخشد و عقاب و مجازاتمان کند.
در دعای افتتاح می‌خوانیم:
💠 وَ أَیْقَنْتُ أَنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فِی مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِینَ فِی مَوْضِعِ النَّکَالِ وَ النَّقِمَةِ
(تهذیب الاحکام3/108)
البته هم عفو و هم عقاب، حکیمانه است و دارای حکمت، بلکه حکم‌‌هاست.
شرور و بیماری‌ها بدون تردید با صفت حکمت خدا سازگار است و دارای حکمت‌های متعددی است، مانند این که انسان‌ها را متوجه #فقر و #ضعف خود کرده، نشان می‌دهد که #غرور و استکبار #بی‌مورد است. همچنین #غفلت از خدا را #می‌زداید و ما را به سوی خدا و #دعا و راز و نیاز دعوت می‌کند.
اما در مورد ارتباط شرور و بیماری‌ها با صفت رحمت ممکن است بیماری کرونا برای کسانی رحمت باشد،
👈 مثل کسانی که از آن عبرت می‌گیرند و رو به سوی خدا می‌آورند و به یاری دیگر انسان‌ها می‌شتابند اما برای کسانی که با پیدایش کرونا، حداکثر استفاده را برای حمله به دین و خدا و اهل بیت(علیهم‌السلام) می‌برند و به اعتقادات مردم حمله می‌کنند یا اجناس مورد نیاز مردم را احتکار می‌کنند یا به قیمت گزاف به آنان می‌فروشند رحمت نیست بلکه وسیله‌ای برای شقاوت و بدبختی و استحقاق آتش جهنم است.
خداوند می‌خواهد همه انسان‌ها از نوع اول باشند بنابراین به صبر و توکل به خدا و یاری انسان‌ها امر کرده است.
⁉️❕اگر علم باید مشکلات انسان را حل کند، پس جایگاه دین چیست؟
پاسخ::
علم و دین دارای #حوزه‌های_خاص خود هستند که هر یک در حوزه اختصاصی خود، مشکلات انسان را حل می‌کنند البته علم و دین دارای #حوزه‌های_مشترک و تعاملی نیز هستند.
👈 مهمترین حوزه اختصاصی دین، ایجاد ارتباط میان انسان و خداست. این کار مستلزم شناخت اعتقادات دینی، از جمله شناخت کامل خدا، و این که از کجا آمده‌ایم و به کجا می‌رویم، است. همچنین، شناخت شریعت و احکام الهی، که بیانگر زیست مؤمنانه و خداپسندانه انسان در جهان است.
از سوی دیگر دین برنامه سعادت و کمال معنوی انسان را ارائه می‌کند و مسیرهای ورود به آخرتی زیبا و لذت بخش، یعنی بهشت، و آخرتی زشت و درد آلود، یعنی جهنم، را تبیین می‌کند.
☑️ هدف دین عبارتست از «تعالی انسانیت انسان». این تعالی با اجرای اوامر الهی و پرهیز ار نواهی الهی حاصل می گردد.
اگر کسی ظاهر دین دارانه دارد؛ اما مشاهده می شود که در انسانیت ترقی نکرده است، می‌شود گفت باطن و ظاهر وی دو گونه، پس بنا بر این «منافق» است.
👈 هدف اصلی علم در عصر جدید رفاه دنیوی انسان است. این کار با کشف قوانین حاکم بر طبیعت در علوم پایه و نیز تکنولوژی و پزشکی انجام می‌شود.
دین غیر از حل مشکلات انسان در حوزه‌های اختصاصی خود که در بالا ذکر شد، در حوزه علم هم به علم مدد رسانده است. بسیاری از دستورات بهداشتی اسلام در همین راستا است.
#دین می‌تواند با #هدف‌گذاری ، علم را در مسیر خاصی وارد کند یا از ورود به مسیر خاصی بازدارد. برای مثال دین هدف اصلی زندگی را کمال معنوی و اخلاقی از طریق پرستش خدا و محبت به انسان‌ها می‌داند. اگر حاکمان و دانشمندان، این هدف‌گذاری را می‌پذیرفتند، دانش در مسیر سلاح‌های جنگی پیش نمی‌رفت و به جای آن در مسیرهای هماهنگ با هدف دین پیشرفت می‌کرد.
#دین می‌تواند به علم، برای رسیدن به #اهدافش #کمک کند. برای مثال، دین با ایجاد یا تقویت ایمان و عشق و امید در یک بیمار، فرآیند مداوای او توسط پزشکان را سرعت بخشد.
#دین می‌تواند برخی #گزاره‌های_مبنایی را در اختیار علم قرار دهد و علم بر اساس آن مبانی، نظریه‌پردازی کند. برای مثال براساس مبنای حرمت ربا و این که کار و سرمایه هر دو در سود و زیان باید شریک باشند، شرکت‌های دانش‌بنیان می‌توانند محور فعالیت‌های اقتصادی باشند یا بر اساس احکام عملی دین می‌توان قوانین حقوقی مدنی و جزایی را وضع کرد.
〰〰〰〰〰〰
©کانال برهان و پاسخگویی به شبهات روز
@borrhan
#نقد_تصوف #علمای_صالح
#علم_زندگی #وحدت_وجود
#درس_های_توحید #جهاد_با_نفس
#شخصیت_زدگی
پاسخ به سوال مهم یکی از کاربران محترم
🔻تفاوت عارف و زاهد چیست؟!
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
🔸 همانطور که از ابتدای شروع مطالب #نقد_تصوف در کانال برهان با ذکر دلائل بی شمار برای شما عزیزان ثابت کرده‌ایم، عرفان و تصوف مسلکی باطل و انحرافی است اما #زهد بسیار ممدوح و پسندیده می‌باشد و در روایات به عنوان عالی ترین مقامات بندگی شمرده شده است لکن مرز بین این دو بسیار مخفی و پوشیده است و نیاز به دقت نظر دارد.
تفاوت عارفان و زاهدان شیعه چیست⁉️
از کجا باید تشخیص دهیم که شخصی زاهد سالم است و یا یک عارف باطل؟ درحالیکه ظاهر آنها تفاوت آشکاری ندارند.
✅ پاسخ:
یک تفاوت عمده و مهم میان عارفان و زاهدان وجود دارد که اگر به این تفاوت ملتفت باشیم هرگز میان زاهد عالی مقام شیعه و عارفان و صوفیان باطل شیعه مسلک خلط نخواهیم کرد.
و آن اینکه↓↓
مبانی نظری و علمی این دو متفاوت است. عارفان در بینش توحیدی خود، قائل به وحدت وجود یا وحدت شهود هستند و تمام عالم را تجلی و حصه ای از ذات خدا می‌دانند. به عبارت دیگر، عارفان در توحید قائل به سنخیت و یا عینیت هستند.
درحالیکه زاهدان شیعه، که اکثر علمای بزرگ و فقهای برجسته در این زمره هستند، در توحید دارای بیینش تنزیهی صرف بوده و خدا را با غیر خدا تشبیه نمی‌کنند و مروج توحید ناب اهل بیت علیهم السلام هستند که تعطیل و تشبیه را نفی می‌کند.
بنابراین اگر می خواهید بدانید کسی یک صوفی و عارف بوده و یا یک زاهد، باید به جنبه های نظری و علمی او توجه کنید و هرگز از میزان بکاء در #نماز یا #روزه و #حج و دنیا گریزی او به این موضوع پی نخواهید برد.
✍ پی‌نوشت بسیار مهم: اسلام در برخی مفاهیم و بعضی از ملاک های سنجش نیکی و بدی و مصادیق حُسن و قُبح تحولی اساسی ایجاد کرد و قاعده بازی زندگی را به کلی دگرگون ساخت.
توضیح اینکه، معمولا در تمام ادیان و مذاهب، از اشخاص تارک دنیا و بی اعتنا به امیال و خواسته ها و شهوات، به عنوان عارف بالله تجلیل می شوند و خضوع و خشوع و احترام همگان را بر می انگیزانند.
اما اسلام نه تنها زبان به مدح این اشخاص نگشود، بلکه راه و روش آنها را مخالف نظر پروردگار متعال دانست و در تقبیح آنها، به روندگان مسیر شیطانی توصیفشان نمود.
📔نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 324
خداوند سبحان فرمود:
هدف از خلقت شماها، عبادت من است (وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون) اما تلاش برای جلب روزی و کسب و کار و تجارت به امید فراهم کردن زندگی بهتر با رزق وسیع برای خانواده را از خزیدن به گوشه مسجد و خانقاه و عبادت خویش بالاتر می‌دانم. نه تنها بالاتر می‌دانم، بلکه اساسا عبادتی که هدف خلقت شماست، مصداقی بالاتر از همین کار ندارد (الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَالِ)
🔻حجم عظیمی از ماثورات دینی، پیرامون زهد و تقواست. اما اسلام خود متکفل بیان حدود و ثغور آن شده است.
امام سجاد علیه السلام فرمود: تمام زهد در این دو آیه خلاصه می‌شود:
«لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُم برای چیزهایی که از دست دادی ناراحت نشو، و برای چیزهایی که به دست آوردی خوشحال نشو.»
الكافي (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 128
(ر.ک: تصویر الحاقی)
✅🔚زهد و تقوای اسلامی چیزی بیش از عدم تعلق و دلبستگی و امید واهی به امور فانی نیست که البته بسیار منطقی است زیرا هر لحظه امکان از دست دادنش وجود دارد، و دل بستن به آن سبب آسیب های متعدد به شخص می شود.←این به معنای عدم تلاش برای کسب روزی بیشتر و زندگی توام با رفاه و آسایش نیست.
حال که نظر اسلام را فرا گرفتیم، جامه عمل بر پندار خویش بپوشانیم . یعنی اگر فردا روزی درویش یا صوفی یا حتی آخوند دنیاگریزی دیدیم که توهم عرفان، او را واداشته است که از تلاش برای کسب و روزی دست بشوید و خانواده فلک زده اش را در تنگنا و سختی به حال خویش و تقدیر رب رها کند، نه تنها همچون گذشته، برای بوسیدن دست هایش تقلا نکنیم، بلکه زبان به مذمت وی بگشاییم، و بالعکس اگر کارگر زحمت کشی را دیدیم که برای رفاه و آسایش خانواده اش، به سختی افتاده و عرق ریزان مشغول تلاش است، بر پیشانی اش بوسه زنیم.
«پینه دستان کارگر نزد خدا بسی مقدس تر و مقرب تر تسبیحِ دستِ زاهدِ خانه نشین است»
و در این نکته پایانی دقیق تامل کنیم که #فقر یکی از اولین قدم های سلوک عرفانی و صوفیانه است.
🔗حتما بخوانید:
تشخیص عارفان حقیقی از دروغین
https://t.me/borrhan/47013
جامعه عارف محور محکوم به سقوط است
https://t.me/borrhan/48291
https://t.me/borrhan/48292
میزان شناخت چیست؟
https://t.me/borrhan/48696
چشم برزخی و ..
https://t.me/borrhan/39043
➖➖➖➖➖
@borrhan
#علم_زندگی #وحدت_وجود
#درس_های_توحید #جهاد_با_نفس
#شخصیت_زدگی
پاسخ به سوال مهم یکی از کاربران محترم
🔻تفاوت عارف و زاهد چیست؟!
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
🔸 همانطور که از ابتدای شروع مطالب #نقد_تصوف در کانال برهان با ذکر دلائل بی شمار برای شما عزیزان ثابت کرده‌ایم، عرفان و تصوف مسلکی باطل و انحرافی است اما #زهد بسیار ممدوح و پسندیده می‌باشد و در روایات به عنوان عالی ترین مقامات بندگی شمرده شده است لکن مرز بین این دو بسیار مخفی و پوشیده است و نیاز به دقت نظر دارد.
تفاوت عارفان و زاهدان شیعه چیست⁉️
از کجا باید تشخیص دهیم که شخصی زاهد سالم است و یا یک عارف باطل؟ درحالیکه ظاهر آنها تفاوت آشکاری ندارند.
✅ پاسخ:
یک تفاوت عمده و مهم میان عارفان و زاهدان وجود دارد که اگر به این تفاوت ملتفت باشیم هرگز میان زاهد عالی مقام شیعه و عارفان و صوفیان باطل شیعه مسلک خلط نخواهیم کرد.
و آن اینکه↓↓
مبانی نظری و علمی این دو متفاوت است. عارفان در بینش توحیدی خود، قائل به وحدت وجود یا وحدت شهود هستند و تمام عالم را تجلی و حصه ای از ذات خدا می‌دانند. به عبارت دیگر، عارفان در توحید قائل به سنخیت و یا عینیت هستند.
درحالیکه زاهدان شیعه، که اکثر علمای بزرگ و فقهای برجسته در این زمره هستند، در توحید دارای بیینش تنزیهی صرف بوده و خدا را با غیر خدا تشبیه نمی‌کنند و مروج توحید ناب اهل بیت علیهم السلام هستند که تعطیل و تشبیه را نفی می‌کند.
بنابراین اگر می خواهید بدانید کسی یک صوفی و عارف بوده و یا یک زاهد، باید به جنبه های نظری و علمی او توجه کنید و هرگز از میزان بکاء در #نماز یا #روزه و #حج و دنیا گریزی او به این موضوع پی نخواهید برد.
✍ پی‌نوشت بسیار مهم: اسلام در برخی مفاهیم و بعضی از ملاک های سنجش نیکی و بدی و مصادیق حُسن و قُبح تحولی اساسی ایجاد کرد و قاعده بازی زندگی را به کلی دگرگون ساخت.
توضیح اینکه، معمولا در تمام ادیان و مذاهب، از اشخاص تارک دنیا و بی اعتنا به امیال و خواسته ها و شهوات، به عنوان عارف بالله تجلیل می شوند و خضوع و خشوع و احترام همگان را بر می انگیزانند.
اما اسلام نه تنها زبان به مدح این اشخاص نگشود، بلکه راه و روش آنها را مخالف نظر پروردگار متعال دانست و در تقبیح آنها، به روندگان مسیر شیطانی توصیفشان نمود.
📔نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 324
خداوند سبحان فرمود:
هدف از خلقت شماها، عبادت من است (وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون) اما تلاش برای جلب روزی و کسب و کار و تجارت به امید فراهم کردن زندگی بهتر با رزق وسیع برای خانواده را از خزیدن به گوشه مسجد و خانقاه و عبادت خویش بالاتر می‌دانم. نه تنها بالاتر می‌دانم، بلکه اساسا عبادتی که هدف خلقت شماست، مصداقی بالاتر از همین کار ندارد (الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَالِ)
🔻حجم عظیمی از ماثورات دینی، پیرامون زهد و تقواست. اما اسلام خود متکفل بیان حدود و ثغور آن شده است.
امام سجاد علیه السلام فرمود: تمام زهد در این دو آیه خلاصه می‌شود:
«لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُم برای چیزهایی که از دست دادی ناراحت نشو، و برای چیزهایی که به دست آوردی خوشحال نشو.»
الكافي (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 128
(ر.ک: تصویر الحاقی)
✅🔚زهد و تقوای اسلامی چیزی بیش از عدم تعلق و دلبستگی و امید واهی به امور فانی نیست که البته بسیار منطقی است زیرا هر لحظه امکان از دست دادنش وجود دارد، و دل بستن به آن سبب آسیب های متعدد به شخص می شود.←این به معنای عدم تلاش برای کسب روزی بیشتر و زندگی توام با رفاه و آسایش نیست.
حال که نظر اسلام را فرا گرفتیم، جامه عمل بر پندار خویش بپوشانیم . یعنی اگر فردا روزی درویش یا صوفی یا حتی آخوند دنیاگریزی دیدیم که توهم عرفان، او را واداشته است که از تلاش برای کسب و روزی دست بشوید و خانواده فلک زده اش را در تنگنا و سختی به حال خویش و تقدیر رب رها کند، نه تنها همچون گذشته، برای بوسیدن دست هایش تقلا نکنیم، بلکه زبان به مذمت وی بگشاییم، و بالعکس اگر کارگر زحمت کشی را دیدیم که برای رفاه و آسایش خانواده اش، به سختی افتاده و عرق ریزان مشغول تلاش است، بر پیشانی اش بوسه زنیم.
«پینه دستان کارگر نزد خدا بسی مقدس تر و مقرب تر تسبیحِ دستِ زاهدِ خانه نشین است»
و در این نکته پایانی دقیق تامل کنیم که #فقر یکی از اولین قدم های سلوک عرفانی و صوفیانه است.
🔗حتما بخوانید:
تشخیص عارفان حقیقی از دروغین
https://t.me/borrhan/47013
جامعه عارف محور محکوم به سقوط است
https://t.me/borrhan/48291
https://t.me/borrhan/48292
میزان شناخت چیست؟
https://t.me/borrhan/48696
چشم برزخی و ..
https://t.me/borrhan/39043
➖➖➖➖➖
@borrhan
Telegram
attach 📎