‍ #از_برهان_بپرس (۱۰)

✅ جایگاه امامت در قرآن چیست؟؟

چکیده‌ای از آنچه تاکنون بیان داشتیم.

〰〰〰〰▪️▪️▪️

در فارسی لفظی که تا حدودی معادل امام باشد مقتدی است؛

امام و مقتدا کسی است که در نحوه کار باید از او تبعیت بشود.
👈آنچه را که او می کند باید عملاً پذیرفت، و همانند او انجام داد؛
👈یا فرمان او را در هر جهت باید پذیرفت.
لفظ امام این معنا را دارد.

از آیات قرآن مجید ظاهر شد که خداوند متعالᐸامام> را دو دسته قرار داده است:
1- امام به حق
2- امام به باطل

همانگونه که آیات الهی بیان فرموده هر امّتی امامی دارد،
و امام به حق گاهی شخص است که در قرآن، انبیاء الهی و اوصیای ایشان معرفی شده اند،
و از امام به باطل نمونه هایی در قرآن ذکر شده است که یکی از آنها فرعون است.

از این معلوم می شود که امامت معنایش یک حالتی است در شخص ،
که دیگران یا از #او عملاً تبعیت می‌کنند مانند امام به باطل ،
یا باید #بفرمان_خدا از #او تبعیت کنند ، این معنای امام الهی است.


⬇️ معنای امام ، به لحاظ شئونی که باید از او تبعیت کرد مختلف می‌شود.

توضیح مطلب:
یعنی گاهی شخص ، امام به قول #مطلق است؛
یعنی هرچه می‌گوید باید پذیرفت ،
هر کاری فرمان می‌دهد ، او نمونه عملیش را ، خودش قرار می‌دهد.

گاهی امام در یک دایره خاص و شعاع خاصی است در اینجا باید دایره را بیان کرد.
مثل: امام جماعت ،امام جمعه ،
اینجا هم کلمه امام همان معنا را دارد، منتهی در یک دایره و شعاع خاصی است.
امام جماعت یعنی کسی که در خصوص نماز و نه کار دیگری،
باید از او تبعیت کرد.

فرض کنید نحوه دعا خواندن، تعقیب، نوافل،.... در کارهایی که مربوط به نماز است از او تبعیت می‌شود.
البته در فقه هم بیان شده که تبعیت تا چه مقدار لازم است و تا چه مقدار لازم نیست.

مثلا کارهایی را باید بعهدۀ او بگذاریم یکی حمد و سوره است، حمد و سوره مربوط به اوست. مأموم نباید قرائت کند مگر در مواردی خاص ،
یا امام جمعه هم صرفا به همین معناست.

گاهی امامت در یک دایره خاص فکری و علمی است،
مانند این اصطلاحی که در میان مسلمانها پیدا شده مانند:
" ائمه النحو "‌و...
فلان شخص یا مثلا کسانی "امام من ائمّه النحو" یا "امام من ائمه الادب" هستند ،
یعنی کسی یا کسانی هستند که در این علم خاص افراد از او تبعیت می کنند.
مثلا می‌گوئیم امام در فقه،
یعنی کسی که از او عده ای در محدودۀ فقه تبعیّت می کنند.

نمونه‌ای از این دست امام ،
ائمّۀ اربعه است که اصطلاح اهل‌تسنن است.

👥👥چهار مذهب فقهی وجود دارد که در میان مسلمانان غیر شیعی ،
قرنهاست که این چهار مذهب حاکم است .
حنفی ، مالکی، شافعی وحنبلی.

می گویند : ابوحنیفه : الامام ابوحنیفه یا امام الحنفیّه ،
الامام مالک یا امام المالکیّه و....
معنایش این است که این امام یعنی پیشوا و متبوع در یک دایرۀ خاصی ،
که در اینجا دایرۀ فقهی است.

چرا که عده ای هستند که آنچه را این چهار نفر به عنوان فقه گفته اند پذیرفته اند؛ که مشابه مرجع تقلید در شیعه است.
هر مرجع تقلیدی در دایرۀ فقه ، امام مقلّدینش است.

🔰🔰 امّا اگر این امام #مطلق شد یا به #امت اضافه شد.
این دیگر معنا ندارد که در یک دایرۀ خاصی محدود شده باشد.

چرا؟

برای اینکه امت معنای جامعیت دارد.

___________

در ادامه به مفهوم #امت و #امام_امت،
در منطق قرآن خواهیم پرداخت.

〰〰〰〰〰〰

@borrhan