#از_برهان_بپرس (۷)
✅ جایگاه امامت در قرآن چیست؟
〰〰➖➖➖▪️▪️〰
قرآن مجید در سورۀ فرقان یک سلسله آیات را بیان می فرماید:
📖 «وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿63﴾ وَالَّذِینَ یبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِیامًا ﴿64﴾ وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا ﴿65﴾ إِنَّهَا سَاءتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا ﴿66﴾ وَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یسْرِفُوا وَلَمْ یقْتُرُوا وَكَانَ بَینَ ذَلِكَ قَوَامًا ﴿67﴾ وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یزْنُونَ وَمَن یفْعَلْ ذَلِكَ یلْقَ أَثَامًا ﴿68﴾ یضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یوْمَ الْقِیامَةِ وَیخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا ﴿69﴾ إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ یبَدِّلُ اللَّهُ سَیئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿70﴾ وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ یتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا ﴿71﴾ وَالَّذِینَ لَا یشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا ﴿72﴾ وَالَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یخِرُّوا عَلَیهَا صُمًّا وَعُمْیانًا ﴿73﴾ وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ أَعْینٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا ﴿74﴾ أُوْلَئِكَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَیُلَقَّوْنَ فِیهَا تَحِیةً وَسَلَامًا ﴿75﴾»
و بندگان خداى رحمان كسانى اند كه روى زمين به نرمى گام برمى دارند و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به ملايمت پاسخ مى دهند (۶۳) و آنانند كه در حال سجده يا ايستاده شب را به روز مى آورند (۶۴) و كسانى اند كه مى گويند پروردگارا عذاب جهنم را از ما بازگردان كه عذابش سخت و دايمى است (۶۵) و در حقيقت آن بد قرارگاه و جايگاهى است (۶۶) و كسانى اند كه چون انفاق كنند نه ولخرجى مى كنند و نه تنگ مى گيرند و ميان اين دو [روش] حد وسط را برمى گزينند (۶۷) و كسانى اند كه با خدا معبودى ديگر نمى خوانند و كسى را كه خدا [خونش را] حرام كرده است جز به حق نمى كشند و زنا نمى كنند و هر كس اينها را انجام دهد سزايش را ريافت خواهد كرد (۶۸) براى او در روز قيامت عذاب دو چندان مى شود و پيوسته در آن خوار مى ماند (۶۹) مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند پس خداوند بديهايشان را به نيكيها تبديل مى كند و خدا همواره آمرزنده مهربان است (۷۰) و هر كس توبه كند و كار شايسته انجام دهد در حقيقت به سوى خدا بازمى گردد (۷۱) و كسانى اند كه گواهى دروغ نمى دهند و چون بر لغو بگذرند با بزرگوارى مى گذرند (۷۲) و كسانى اند كه چون به آيات پروردگارشان تذكر داده شوند كر و كور روى آن نمى افتند (۷۳) و كسانى اند كه مى گويند پروردگارا به ما از همسران و فرزندانمان آن ده كه مايه روشنى چشمان [ما] باشد و ما را پيشواى پرهيزگاران گردان (۷۴) اينانند كه به پاس آنكه صبر كردند غرفه[هاى بهشت را] پاداش خواهند يافت و در آنجا با سلام و درود مواجه خواهند شد (۷۵)
__________
🔖 شرح مختصری بر آیات
در ابتدای آیات خداوند می فرماید: «عباد رحمان» و نه «عباد الله»؛
و این یک نکتۀ بلاغتی دارد؛
که در انتها به آن اشاره می‌کنیم.
یعنی این افراد، بندگان آن کسی هستند که رحمت مطلق است؛ و رحمت وی به گونه ای است که شامل همه می‌شود.
بعد از این ، در حدود 11 آیه ویژگیهای عباد الرحمن را میفرماید.
و در انتها می فرماید :
«وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا»: اینها می گویند پروردگارا ما که این چنین بودیم با این ۱۱ ویژگی و ما به لطف تو به این مقام رسیدیم؛
حال «هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ اَعْینٍ»: از زنان و فرزندان ما چنان قرار بده که نمونۀ ما باشند؛ تا نتیجتاً چشم ما روشن باشد. «وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا»: خدایا با این همه مقامات که بدان ها رسیدیم،
ما را برای #متقین <<امام>> قرار بده.
اما متقین چه کسانی هستند؟؟
در قرآن آیات فراوانی در این باره آمده است؛
و معنای کلمۀ #تقوا را هر کسی می‌داند.
مقصود از تقوا، تقوای سیاسی نیست؛ بلکه تقوای الهی است.
تقوی الهی اینست که شخص بیم آن داشته باشد که اگر به آنچه خدا می‌گوید عمل نکند زیان ببیند؛
و اگر به آنچه خدا نهی میفرماید عمل کند زیان ببیند.
و این منتهای کمال است.
حال خدا می فرماید این افراد ، کسانی هستند که دست به دعا بر می‌دارند و از خدا می خواهند که خدایا ما را #امام گروه #متقین قرار بده.
《1》
✅ جایگاه امامت در قرآن چیست؟
〰〰➖➖➖▪️▪️〰
قرآن مجید در سورۀ فرقان یک سلسله آیات را بیان می فرماید:
📖 «وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿63﴾ وَالَّذِینَ یبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِیامًا ﴿64﴾ وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا ﴿65﴾ إِنَّهَا سَاءتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا ﴿66﴾ وَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یسْرِفُوا وَلَمْ یقْتُرُوا وَكَانَ بَینَ ذَلِكَ قَوَامًا ﴿67﴾ وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یزْنُونَ وَمَن یفْعَلْ ذَلِكَ یلْقَ أَثَامًا ﴿68﴾ یضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یوْمَ الْقِیامَةِ وَیخْلُدْ فِیهِ مُهَانًا ﴿69﴾ إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ یبَدِّلُ اللَّهُ سَیئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿70﴾ وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ یتُوبُ إِلَى اللَّهِ مَتَابًا ﴿71﴾ وَالَّذِینَ لَا یشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا ﴿72﴾ وَالَّذِینَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یخِرُّوا عَلَیهَا صُمًّا وَعُمْیانًا ﴿73﴾ وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ أَعْینٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا ﴿74﴾ أُوْلَئِكَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَیُلَقَّوْنَ فِیهَا تَحِیةً وَسَلَامًا ﴿75﴾»
و بندگان خداى رحمان كسانى اند كه روى زمين به نرمى گام برمى دارند و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به ملايمت پاسخ مى دهند (۶۳) و آنانند كه در حال سجده يا ايستاده شب را به روز مى آورند (۶۴) و كسانى اند كه مى گويند پروردگارا عذاب جهنم را از ما بازگردان كه عذابش سخت و دايمى است (۶۵) و در حقيقت آن بد قرارگاه و جايگاهى است (۶۶) و كسانى اند كه چون انفاق كنند نه ولخرجى مى كنند و نه تنگ مى گيرند و ميان اين دو [روش] حد وسط را برمى گزينند (۶۷) و كسانى اند كه با خدا معبودى ديگر نمى خوانند و كسى را كه خدا [خونش را] حرام كرده است جز به حق نمى كشند و زنا نمى كنند و هر كس اينها را انجام دهد سزايش را ريافت خواهد كرد (۶۸) براى او در روز قيامت عذاب دو چندان مى شود و پيوسته در آن خوار مى ماند (۶۹) مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند پس خداوند بديهايشان را به نيكيها تبديل مى كند و خدا همواره آمرزنده مهربان است (۷۰) و هر كس توبه كند و كار شايسته انجام دهد در حقيقت به سوى خدا بازمى گردد (۷۱) و كسانى اند كه گواهى دروغ نمى دهند و چون بر لغو بگذرند با بزرگوارى مى گذرند (۷۲) و كسانى اند كه چون به آيات پروردگارشان تذكر داده شوند كر و كور روى آن نمى افتند (۷۳) و كسانى اند كه مى گويند پروردگارا به ما از همسران و فرزندانمان آن ده كه مايه روشنى چشمان [ما] باشد و ما را پيشواى پرهيزگاران گردان (۷۴) اينانند كه به پاس آنكه صبر كردند غرفه[هاى بهشت را] پاداش خواهند يافت و در آنجا با سلام و درود مواجه خواهند شد (۷۵)
__________
🔖 شرح مختصری بر آیات
در ابتدای آیات خداوند می فرماید: «عباد رحمان» و نه «عباد الله»؛
و این یک نکتۀ بلاغتی دارد؛
که در انتها به آن اشاره می‌کنیم.
یعنی این افراد، بندگان آن کسی هستند که رحمت مطلق است؛ و رحمت وی به گونه ای است که شامل همه می‌شود.
بعد از این ، در حدود 11 آیه ویژگیهای عباد الرحمن را میفرماید.
و در انتها می فرماید :
«وَالَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا»: اینها می گویند پروردگارا ما که این چنین بودیم با این ۱۱ ویژگی و ما به لطف تو به این مقام رسیدیم؛
حال «هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ اَعْینٍ»: از زنان و فرزندان ما چنان قرار بده که نمونۀ ما باشند؛ تا نتیجتاً چشم ما روشن باشد. «وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا»: خدایا با این همه مقامات که بدان ها رسیدیم،
ما را برای #متقین <<امام>> قرار بده.
اما متقین چه کسانی هستند؟؟
در قرآن آیات فراوانی در این باره آمده است؛
و معنای کلمۀ #تقوا را هر کسی می‌داند.
مقصود از تقوا، تقوای سیاسی نیست؛ بلکه تقوای الهی است.
تقوی الهی اینست که شخص بیم آن داشته باشد که اگر به آنچه خدا می‌گوید عمل نکند زیان ببیند؛
و اگر به آنچه خدا نهی میفرماید عمل کند زیان ببیند.
و این منتهای کمال است.
حال خدا می فرماید این افراد ، کسانی هستند که دست به دعا بر می‌دارند و از خدا می خواهند که خدایا ما را #امام گروه #متقین قرار بده.
《1》