🔻مسعود ده‌نمکی، از عاملان سرکوب دانش‌جویان در حادثه‌ی کوی دانش‌گاه!
من به کانال #مملکته تبریک می‌گویم! من به کانال‌های آمدنیوز و وحیدآنلاین هم تبریک می‌گویم! من دستِ تک‌تکِ آن‌ها را به گرمی می‌فشارم و به آن‌ها تبریک می‌گویم. حتی اگر راه می‌داشت و من در این مملکت کاره‌ای می‌بودم قطعا به آن‌ها پست و مقامی می‌دادم و یا لااقل در مقام مشاور از آن‌ها استفاده می‌کردم.
راست‌ش تبریک من به آن‌ها نه به تعداد اعضای کانال‌های‌شان -که اتفاقا قابل توجه هم هست- مربوط می‌شود؛ چرا که کانال‌هایی با این تعداد اعضا و حتی بیش‌تر هم کم وجود ندارد. و نه به ضریبِ نفوذ بالای آن‌ها در جامعه‌ی ما. من به آن‌ها تبریک می‌گویم بابتِ مسخِ آرام و تدریجی اعضای کانال‌های‌شان است. بابت بلاهتی است که به صورت زیرپوستی به خورد تعدادی از مخاطبان کانال‌های‌شان می‌دهند و به خاطر سلبِ قدرتِ فکر از تعدادی از آن‌ها. به گونه‌ای که اگر کانال به مخاطب خودش، نصفِ ظهر، ساعت سه بام‌داد را نشان دهد، آن‌ها باور می‌کنند و هرچیزی غیر از آن را دروغ رژیم می‌پندارند! این مخاطب هم فرقی ندارد سن و تحصیلات‌ش چه‌قدر است. این حد از تسخیرکنندگی مخاطب تبریک ندارد؟
شنیده بودم که کانال مملکته تصویری از #مسعود_ده‌نمکی، در حادثه‌ی #کوی_دانش‌گاه منتشر و او را یکی از عوامل سرکوب معرفی کرده‌است. برای‌م وجودِ چنین تصویری جالب بود. وارد کانال‌ش شدم و بعد از زیرورو کردن پست‌های اخیرش پست و تصویر را پیدا کردم. مسعود ده‌نمکی، باطوم به دست و با خنده‌ای شیطانی مقابل زندانی قرار گرفته و احتمالا به دانش‌جویان بی‌گناه! دربند می‌خندد و احتمالا قصد کتک زدن آن‌ها را دارد. شاید هم آن‌ها را کتک زده و حالا با لب‌خندی از سر رضایت جسم له و لورده‌ی آن‌ها را نظاره‌گر است. (تصویر لینکِ اول، در پایین) اما چرا تصویر برای‌م زیادی آشنا می‌آمد. گویی آن را قبلا جایی دیده بودم. اما مگر می‌شود این تصویر به این مهمی را دیده باشم و فراموش‌م شده‌باشد. آن را کجا دیده بودم؟ حدس‌م رفت به سمتِ هفته‌نامه‌ی هم‌شهری جوان و ذهن‌م رفت به سمتِ فیلم #اخراجی‌های_دو و پشتِ صحنه‌ی آن. بله خودش بود! با کمی جست‌وجو تصویر اصلی را پیدا کردم. تصویر به این کلمات تغییر کرده بود؛ مسعود ده‌نمکی، باطوم پلاستیکی به دست و با خنده‌ای نمکین روبه‌روی زندانِ محل فیلم‌برداری اخراجی‌های دو قرار و ژست گرفته. ارژنگ امیرفضلی در سمتِ راست تصویر و کلاکتِ سیاه‌وسفید (یا تخته‌نشان: ابزاری که روی آن اطلاعات مربوط به فیلم شامل نام فیلم، نام کارگردان، شماره صحنه، شماره برداشت و غیره ذکر می‌شود.) در سمت چپ هم دیده می‌شود! (تصویر لینکِ دوم، در پایین)
این‌که کسی انتخاب‌ش چنین کانال‌هایی باشد، امری است شخصی که به کسی مربوط نیست اما این‌که کسی حرف‌های این کانال‌ها را این چنین باور می‌کند، این‌چنین باور می‌کند و نشر می‌دهد، این‌چنین باور می‌کند و نشر می‌دهد و عقاید و تصمیم‌گیری‌های‌ش براساس آن شکل می‌گیرد، لایق ترحم است!
@zaerezari
https://goo.gl/qANkFP
https://goo.gl/L4sXCa
______________________
ارتباط با ادمين
@hezbollah110
📡 كانال بولتن(محرمانه)
🆔 https://t.me/boltan
من به کانال #مملکته تبریک می‌گویم! من به کانال‌های آمدنیوز و وحیدآنلاین هم تبریک می‌گویم! من دستِ تک‌تکِ آن‌ها را به گرمی می‌فشارم و به آن‌ها تبریک می‌گویم. حتی اگر راه می‌داشت و من در این مملکت کاره‌ای می‌بودم قطعا به آن‌ها پست و مقامی می‌دادم و یا لااقل در مقام مشاور از آن‌ها استفاده می‌کردم.
راست‌ش تبریک من به آن‌ها نه به تعداد اعضای کانال‌های‌شان -که اتفاقا قابل توجه هم هست- مربوط می‌شود؛ چرا که کانال‌هایی با این تعداد اعضا و حتی بیش‌تر هم کم وجود ندارد. و نه به ضریبِ نفوذ بالای آن‌ها در جامعه‌ی ما. من به آن‌ها تبریک می‌گویم بابتِ مسخِ آرام و تدریجی اعضای کانال‌های‌شان است. بابت بلاهتی است که به صورت زیرپوستی به خورد تعدادی از مخاطبان کانال‌های‌شان می‌دهند و به خاطر سلبِ قدرتِ فکر از تعدادی از آن‌ها. به گونه‌ای که اگر کانال به مخاطب خودش، نصفِ ظهر، ساعت سه بام‌داد را نشان دهد، آن‌ها باور می‌کنند و هرچیزی غیر از آن را دروغ رژیم می‌پندارند! این مخاطب هم فرقی ندارد سن و تحصیلات‌ش چه‌قدر است. این حد از تسخیرکنندگی مخاطب تبریک ندارد؟
شنیده بودم که کانال مملکته تصویری از #مسعود_ده‌نمکی، در حادثه‌ی #کوی_دانش‌گاه منتشر و او را یکی از عوامل سرکوب معرفی کرده‌است. برای‌م وجودِ چنین تصویری جالب بود. وارد کانال‌ش شدم و بعد از زیرورو کردن پست‌های اخیرش پست و تصویر را پیدا کردم. مسعود ده‌نمکی، باطوم به دست و با خنده‌ای شیطانی مقابل زندانی قرار گرفته و احتمالا به دانش‌جویان بی‌گناه! دربند می‌خندد و احتمالا قصد کتک زدن آن‌ها را دارد. شاید هم آن‌ها را کتک زده و حالا با لب‌خندی از سر رضایت جسم له و لورده‌ی آن‌ها را نظاره‌گر است. (تصویر لینکِ اول، در پایین) اما چرا تصویر برای‌م زیادی آشنا می‌آمد. گویی آن را قبلا جایی دیده بودم. اما مگر می‌شود این تصویر به این مهمی را دیده باشم و فراموش‌م شده‌باشد. آن را کجا دیده بودم؟ حدس‌م رفت به سمتِ هفته‌نامه‌ی هم‌شهری جوان و ذهن‌م رفت به سمتِ فیلم #اخراجی‌های_دو و پشتِ صحنه‌ی آن. بله خودش بود! با کمی جست‌وجو تصویر اصلی را پیدا کردم. تصویر به این کلمات تغییر کرده بود؛ مسعود ده‌نمکی، باطوم پلاستیکی به دست و با خنده‌ای نمکین روبه‌روی زندانِ محل فیلم‌برداری اخراجی‌های دو قرار و ژست گرفته. ارژنگ امیرفضلی در سمتِ راست تصویر و کلاکتِ سیاه‌وسفید (یا تخته‌نشان: ابزاری که روی آن اطلاعات مربوط به فیلم شامل نام فیلم، نام کارگردان، شماره صحنه، شماره برداشت و غیره ذکر می‌شود.) در سمت چپ هم دیده می‌شود! (تصویر لینکِ دوم، در پایین)
این‌که کسی انتخاب‌ش چنین کانال‌هایی باشد، امری است شخصی که به کسی مربوط نیست اما این‌که کسی حرف‌های این کانال‌ها را این چنین باور می‌کند، این‌چنین باور می‌کند و نشر می‌دهد، این‌چنین باور می‌کند و نشر می‌دهد و عقاید و تصمیم‌گیری‌های‌ش براساس آن شکل می‌گیرد، لایق ترحم است!
@zaerezari
https://goo.gl/qANkFP
https://goo.gl/L4sXCa
______________________
ارتباط با ادمين
@hezbollah110
📡 كانال بولتن(محرمانه)
🆔 https://t.me/boltan