بيدارزنى
4.36K subscribers
5.44K photos
1.25K videos
176 files
4.22K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
Download Telegram
🟣 #بیدارزنی : فرشِ جنگ

قالی افغانستان، متکی بر دو بخش توامانِ تاریخی از جنگ و شور زندگی است. در حدفاصل سه بازه زمانی جنگ ۱۹۷۹، قدرت‌گیری نخست نیروهای تروریستی طالبان و ماه‌های پس از ۱۱ سپتامبر، نقش همیشگی هشت ضلعی بخارا و گل‌ها و خشتی‌های قالی‌های افغانستان، جای خود را به نقوش تانک، کلاشینکف، هواپیماهای جنگنده F16، نارنجک‌های دستی و دیگر ادوات جنگی داد.

قالی‌بافان که اکثرا زنان پناهنده‌ی افغان در پاکستان بودند، رنج پناهندگی را نیز با اسارت کار کم‌مزد و بیگاری روزمره، به‌جان خریدند. علی‌رغم دستمزد ناچیز، آرشیو نقوش اعتراضی و گره‌های سراسر محنتِ این زنان در تولید فرش‌های جنگ، تماما به سود دلالان فرش و مجموعه‌دارانی از آمریکا و آلمان درآمد. وقتی بازرگانان دیدند که بازاری برای این قالی‌ها وجود دارد، سفارش‌ها به بافندگان زنان شمال افغانستان هم داده شد و فرش‌های زیادی با نقش تانک و تفنگْ شکل گرفت که باز هم با دستمزد پایین بافندگان و سود هزاران دلاری واسطه‌گران همراه بود.
مجموعه‌ای که تصاویر آن حاکی از یک تاریخ خون‌بار از مقاومت و جنگ است.

@bidarzani
📌دفاع موکل از وکیل مدافع

✍🏽 احمد زاهدی لنگرودی

از متن: «می‌خواهم به عنوان یکی از موکلین مصطفی نیلی از وکیل مدافع خود دفاع کنم. شهادت می‌دهم او همواره در چهارچوب قانون و برای اجرای عادلانه‌ی قانون فعالیت می‌کند و آگاهانه از هر نوع موضع‌گیری و گرایش سیاسی اجتناب کرده است، نه چون محافظه کار باشد یا بی‌عار که می‌دانیم خود پیشتر بیش از سه سال در زندان بوده، در چهارچوب قانون و باورمند به قانون است، برای این‌که می‌دانست مسئولیت خطیری در دفاع از موکلانش بر عهده دارد؛ و در امر دفاع از موکلانش اصل بی طرفی را رعایت کرده است.

وکلای زیادی در سال‌های گذشته زندانی شدند؛ نام‌های شریفی چون ناصر زرافشان، عبدالفتاح سلطانی، گیتی پورفاضل و... هیچ‌گاه از حافظه‌ی تاریخی مردم ایران محو نمی‌شوند و همچنان نسلی از پی نسل دیگر وکلای حقوق بشری جوان و تازه‌نفس چون مصطفی نیلی برای دادخواهی و حق‌طلبی، دفاع از حق و عدالت کنار زندانیان سیاسی ایستاده‌اند.»

ادامه‌ی متن در لینک زیر:

https://bit.ly/3gq4E8o


#مصطفی_نیلی #مریم_افرافراز #مهدی_محمودیان #محمدرضا_فقیهی #آرش_کیخسروی #دادخواهان_سلامت


@bidarzani
🟣 یک گروه سایبری به نام «عدالت علی» با هک کردن دوربین‌های مدار بسته #زندان_اوین از روز یکشنبه ۳۱ مرداد آغاز به انتشار تصاویری از این زندان کردند که در نوع خود بی‌سابقه بود. در این تصاویر نشان داده می‌شد که چگونه زندانیان مورد شکنجه، کتک و آزار و اذیت قرار می‌گیرند. حتی تلاش زندانیان برای خودکشی نیز نشان داده ‌شد.
در این فیلم‌ها خونسردی مأموران و مسئولان زندان در آزار و اذیت زندانیان نیز مشهود است. انتشار این فیلم‌ها تأییدی بر شواهد نقض آشکار حقوق بشر در زندان‌های ایران است که نهادهای مدافع حقوق بشر بارها علیه آن اعتراض کرده‌اند.


@RadioZamaneh
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 پاکستان ششمین کشور خطرناک جهان برای زنان است

 خشم عمومی مردم پاکستان از آزار جنسی یک زن توسط ۴۰۰ مرد

از متن: «پلیس پاکستان در پی آزار جنسی بیش از ۴۰۰ مرد ناشناس به یک زن که قصد داشت در پارکی در لاهور ویدیویی برای اپلیکیشن Tik Tok درست کند، صدها پرونده قضایی باز کرده است. این اتفاق تکان‌دهنده توسط چندین ویدیو ضبط و در اینترنت پخش شده است و نشان می‌دهد عده‌ای روی زنی به نام «عایشه اکرم» افتاده‌اند که در مینار پاکستان، بنای ملی در لاهور، به همراه دوستانش مشغول تهیه ویدیویی برای Tik Tok در جشن روز استقلال پاکستان بود.
این زن پرونده شکایتی را علیه ۳۰۰ تا ۴۰۰ فرد ناشناس در پلیس لاهور ثبت کرده است. او در شکواییه‌اش به پلیس گفته است: «جمعیت مرا از هر طرف به قدری می‌کشیدند که لباس‌هایم پاره شد. من را به هوا پرتاب و وحشیانه به من حمله کردند. من با هیچ لباس بدی به آنجا نرفته بودم و یک لباس مناسب به تن داشتم.» او همچنین گفته که  آن‌ها پول، گوشواره و تلفنش را هم به سرقت برده‌اند.

▪️اگرچه گزارش می‌شود که پلیس لاهور صدها مردی را که در این حمله و آزار جنسی دست داشته‌اند تحت تعقیب قرار داده است اما نیروهای پلیس هم به دلیل عدم پاسخگویی به موقع در موارد خشونت علیه زنان با انتقاد مواجه شده‌اند.

کاربری به نام «بینیش زمان» در توییتر نوشته است: «من مصاحبه آن دختر را دیدم که گفته بود چندین تماس با پلیس گرفته بوده اما آنها پاسخ ندادند. پلیس را نیز به دلیل سهل‌انگاری مجرمانه خود پاسخگو بدانید.»

▪️در ماه جولای، دولت عمران خان از سوی فعالان حقوق بشر مورد انتقاد قرار گرفت؛ زیرا اخباری مبنی بر ارسال لایحه پیشگیری از خشونت خانگی که برای حمایت از زنان در معرض تهدید خشونت خانگی در سال ۲۰۲۱ تدوین شده بود، برای بازبینی به شورای ایدئولوژی اسلامی (CII) منتشر شده بود. ساختاری کاملاً مردانه، می بایست این قوانین را بررسی کند تا از مطابقت آنها با ارزش‌ها و احکام اسلام اطمینان حاصل کند. چند هفته گذشته، (CII) از این لایحه انتقاد و نگرانی‌های خود را درباره «دستورات غیر اسلامی» آن بیان کرد و گفت که این لایحه نهاد خانواده را از بین می‌برد».

ادامه‌ی متن را در وبسایت دیده‌بان‌ آزار بخوانید:


https://bit.ly/3yjs3ig


@bidarzani
🟣 مرکز آمار ایران اعلام کرد ۹۶ درصد از کسانی که در سال ۹۹ پس از گزارش‌کردن خشونت خانگی فیزیکی، برای معاینه به پزشکی قانونی مراجعه کردند، زن هستند.

براساس این گزارش که سه‌شنبه دوم شهریور منتشر شده و تنها جنسیت‌ دوگانه زن و مرد را مبنا قرار داده، از مجموع ۸۰ هزار و ۱۸۷ مورد معاینه افرادی که در سال ۹۹ خشونت خانگی فیزیکی موسوم به «همسرآزاری جسمی» را گزارش کرده‌اند، تنها ۴ درصد را مردان تشکیل می‌دهند. براین اساس ۷۷ هزار و ۹۶ زن و ۲ هزار و ۹۹۱ مرد به‌دنبال گزارش کردن خشونت خانگی فیزیکی در پزشکی قانونی معاینه شده‌اند.

تعداد کلی موارد ثبت‌شده خشونت خانگی فیزیکی در سال ۹۹، اعم از مواردی که به پزشکی قانونی مراجعه نکرده‌اند، در این آمار مشخص نشده است.

#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#خشونت_علیه_زنان

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 آخرین وضعیت «وکلا و فعالان اجتماعی» پس از یازده روز بازداشت خودسرانه


#بیدارزنی : پس از یازده روز، همچنان مصطفی نیلی، مهدی محمودیان، آرش کیخسروی، محمدرضا فقیهی و مریم افرا فراز در بازداشت هستند.

روز شنبه، ۲۳ مردادماه، جمعی از وکلا و فعالان اجتماعی توسط نیروهای امنیتی در دفتر انجمن «حمایت از حقوق شهروندی» در تهران بازداشت شدند. همان شب اول دو تن از وکلا آزاد شدند، اما کماکان مریم افرافراز، مصطفی نیلی، مهدی محمودیان، آرش کیخسروی و محمدرضا فقیهی در بازداشت هستند.

▪️فاطمه نیلی، خواهر مصطفی نیلی که طی این روزها پیگیر وضعیت بازداشت برادر خود بوده است گفت: «در این مدت پاسخ روشنی دریافت نکردیم. یک‌شنبه هفته گذشته، به‌همراه خانواده‌های دیگر به دادسرای اوین مراجعه کردیم. اما هیچ کدام از ما را راه ندادند و حتی به ما گفتند که بازداشتی‌ها را به اوین نیاورده‌اند. عصر آن روز با من تماس گرفتند که وسایل مصطفی (سوئیچ و مدارک ماشین) را از دادسرا تحویل بگیرم».

وی با اشاره به تعطیلی یک هفته‌ای دادسرا به دلیل کرونا در شرح ادامه پیگیری خانواده‌ها افزود: «با توجه به اینکه بازداشت قبل از تعطیلی‌ها صورت گرفت، تا روز یکشنبه دادسرا تعطیل بود. در این سه روز بعد از تعطیلی، باز هم بازپرس ما را نپذیرفت. روز گذشته درخواست ملاقات با سرپرست دادسرا را دادیم که دو نفر از خانواده‌ها را پذیرفتند و من را صدا نکردند. ولی توانستم شماره پرونده را بگیرم و وکیل ایشان اعلام وکالت کردند. اما امروز حتی حاضر نشدند فرم ملاقات با سرپرست دادسرا را تحویل بگیرند».

بنا به گفته خانواده‌ها، روز گذشته بازداشت‌شدگان را برای بازپرسی آوردند. اما همچنان به خانواده‌ها و وکیل ایشان درباره اتهام و ادامه وضعیت بازداشت اطلاعی داده نشده است.

فاطمه نیلی نگرانی خود را در این زمینه چنین مطرح کرد: «مصطفی و باقی بازداشت‌شدگان جز یک تماس بسیار کوتاه در همان روز بازداشت، تماسی دیگری با ما نداشته‌اند. نمی‌دانیم به چه اتهامی بازداشت شده‌اند. نمی‌دانیم در مدت بازداشت کجا نگهداری می‌شوند و حالشان چطور است. به عنوان خانواده حق ماست که به ما دلیل بازداشت و محل نگهداری را ابلاغ کنند».

▪️#زهرا_مینویی وکیل مصطفی نیلی، نیز به نگرانی دیگری که در رابطه با وکلای بازداشتی و عدم تماس تلفنی آن‌ها وجود دارد، اشاره کرد و گفت: «یکی از نگرانی‌های ما وضعیت پرونده‌های بازی است كه وکلای بازداشت شده پیگیری می‌کردند. وضعیت پرونده‌های موکلان‌شان به چه صورت خواهد شد؟ ممکن است پرونده‌ای در موعد قانونیِ رفع نقص یا تجدیدنظرخواهی باشد و حقی از آنها ضايع شود. این نگرانی‌ها همواره در مورد وکلای بازداشت شده وجود دارد».

#مصطفی_نیلی #مریم_افرافراز #مهدی_محمودیان #محمدرضا_فقیهی #آرش_کیخسروی #دادخواهی #دادخواهان_سلامت


@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 گرافیتی‌هایی با مضمون کردستان، نقش شریف باجور بر کوهستان‌های مریوان

به‌یاد #انجمن_سبز_چیا و شریف‌باجور، محمد پژوهی، رحمت حکیمی‌نیا و امید کهنه‌پوشی که در ۳ شهریور ۹۷ در پی اطفای حریق جنگل‌های سلسی جان باختند. متن پیش‌رو در نخستین سالگرد آنان در نشریه #ناوخت منتشر شد.

از متن: «در اولین سالگرد جانباختن چند فعال محیط‌زیست در کردستان، گرافیتی شریف باجور با ارتفاعی حدود ۳ متر از سوی حمید نیک‌خواه، هنرمند کردستانی، بر کوهستانهای اطراف مریوان نقش‌ بست.

شریف باجور به همراه چند فعال دیگر محیط‌زیست کردستان در تابستان سال ۱۳۹۷، هنگام اطفای حریق جنگل‌های مریوان جان باختند. باجور، عضو انجمن محیط‌زیست "سبز چیا" و مسئول کمیته‌ی اطفای حریق این انجمن بود. او در ۳ شهریور ۱۳۹۷ به همراه امید کهنه‌پوشی از اعضای انجمن سبز چیا، محمد پژوهی و رحمت حکیمی‌نیا از جنگلبانان منطقه، در هنگام مهار آتش‌سوزی جنگل‌های روستای پیله و سلسی، در حادثه‌ای مبهم جان باخت.

حمید نیک‌خواه که اکنون در نخستین سالگرد این رویداد تلاش کرده به‌واسطه‌ی گرافیتی، یاد این فعالان محیط زیستی را گرامی بدارد به ناوخت می‌گوید: "ایده این کار بلافاصله بعد از رویداد جانباختن فعالان محیط زیستی در مریوان شکل گرفت، اما اجرای آن به شرایط مناسب موکول شد. امسال در نخستین سالگرد این رویداد، شرایط  اجرای کار فراهم شد."
ایده‌ی این گرافیتی، آن‌طور که حمید نیک‌خواه می‌گوید مبتنی بر یک آموزه‌ی فرهنگ‌عامه چینی منسوب به کونفسیوس است که می‌گوید "به‌جای لعنت کردن تاریکی، شمعی بیافروز." نیک‌خواه می‌گوید: "پیام زندگی و فعالیت‌های کاک شریف باجور، از نظر من چیزی جز محتوای این آموزه نبود."
گرافیتی شریف باجور براساس عکسی از شریف طراحی‌شده که سال ۱۳۹۵ در حین راهپیمایی اعتراضی‌اش در مسیر مریوان به ثلاث باوجانی با دوربین "سمکو عظیمی" ثبت شد.  
در آبان‌ ۱۳۹۵، خبری مبنی بر کشته شدن فجیع یک سگ ماده که مادرِهفت توله‌ی شیرخوار بود در ثلاث باوجانی کرمانشاه منتشر شد؛ خبری که با واکنش‌های فراوانی در شبکه‌های اجتماعی روبرو شد.
این خبر، به‌ویژه بعدازآن رسانه‌ای شد که شریف باجور، اعلام اعتصاب غذا کرد و در اعتراض به خشونت علیه حیوانات تصمیم گرفت از مریوان تا ثلاث باوجانی راهپیمایی کند».

ادامه‌ی متن را در وبسایت #ناوخت بخوانید:


https://bit.ly/2Wo5qw2



@bidarzani
🟣 تجارت مرگ – زنان آرزم


از متن: «ایمنی‌گله»ای یعنی در گرداب و غبار سیاه درد، رنج و مرگ غوطه خوردن: مستاصل، ناتوان، بی پول و بی‌امید، پشت در بیمارستان‌ها، در صف پزشک، دارو و درمان و یا از همه بدتر در صف انجام کفن و دفن عزیزی در گورستان. «ایمنی‌گله»ای یعنی عبور از «مرگ گله»ای. «ایمنی‌گله»ای یعنی هنوز دو هفته سیاه فاجعه در پیش رو داریم تا به پیک پنجم بیماری برسیم و خبر موجی هولناک‌تر را در پاییز نویدمان می‌دهند.  و چه راحت؛ کسانی این سناریو برای گذر از کرونا را برایمان رقم زدند که به راستی ما را «گله»‌ای و «رمه»ای بیش نمی‌بینند.

من سکوت نخواهم کرد. من ِ همراه بیمار، قمه بر روی پرستار نمی‌کشم، منِ بیمار، خستگی کادر درمان را تاب می‌آورم، حتا خطاهای انسانی و طبیعی او را به دلیل کار در چنین جهنمی  می‌بخشم، همان‌گونه که او بیتابی و درد مرا تاب می‌آورد و با مهربانی و همدلی‌اش مرهمی بر دردم بوده و است. ما دست هم را می‌گیریم و علیه این جنایتی که برای ما رقم زده و می‌زنند فریاد برخواهیم آورد؛ نمی‌گذاریم مرگ برای ما عادی شود، این جان‌های عزیز عددهای سه رقمی «پانصد» و «ششصد» ضرب در سه نیستند، بیش از هزار و پانصد نفر انسان‌اند که  نباید بمیرند، اما هر روزه برای سود جانیان، در تجارت آنان جان  خود را از دست می‌دهند.  آنان که مرگ را برایمان رقم زده‌اند، باید مجازات شوند.

#قتل_عام_سیستماتیک

#کرونا

#واکسیناسیون_فوری_استاندارد_سراسری

#دوز_تکمیلی_سوم_با_واکسن_استاندارد_و_مرغوب

 زنان آرزم (آورد رهایی زنان و مردان، دوم شهریور ١۴٠٠)

منبع: اخبار روز

ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://bit.ly/3muqHPl

@AkhbarRouz
@bidarzani
🟣 گزارش زهرا مینویی از وضعیت مصطفی نیلی و سایر وکلای بازداشت شده

زهرا مینویی وکیل مصطفی نیلی مطرح کرد: موکل من جز تماس ۱۰ ثانیه‌ای شب اول دیگر تماسی با خانواده خود نداشته/چون از وکلای مورد پذیرش قوه قضاییه در پرونده های امنیتی نیستم اجازه ورود در پرونده را ندارم.

ما هنوز نمی‌دانیم چه مرجعی و چرا همکاران ما را بازداشت کرده است. امیدوارم کانون وکلا با پیگیری‌های مستمر بتواند از حقوق صنفی و قانونی وکلا دفاع کرده و روند این بلاتکلیفی را با کمک نهادهای قضایی کوتاه کند. با توجه به آزادی برخی از حاضرین در جلسه روز ۲۳ مرداد به نظر می رسد جلسه به منظور بررسی از امکان شکایت و اعلام جرم به دادستان به استناد مواد قانونی جهت رسیدگی به اهمال و قصور در موضوع تشدید و شیوع کرونا بوده تا شکایتی تسلیم مراجع قضایی و در یک فرایند کاملا قانونی به این شکایت رسیدگی شود. درحال حاضر برای من بعنوان وکیل این سوال مطرح است که آیا پناه بردن به مراجع قضایی می تواند مصداق امری خلاف قانون تلقی گردد؟؟ چگونه ممکن است با انگیزه خوانی و پیش فرض انگاری جرمی را به فرد یا افرادی منتسب کرد؟ و بر همان مبنا ایشان را بازداشت نمود؟ گمانه‌زنی‌های برخی رسانه‌های خارجی و مراجع داخلی در خصوص انگیزه موکل و سایر همکاران و انتساب هدفی خاص به آنها با اصول حاکم بر حقوق کیفری در تعارض است.»

گفته می‌شود این افراد در حال برگزاری جلسه ای به منظور بررسی امکان طرح یک شکایت از قصور مسئولان مربوطه در موضوع کرونا بودند که دستگیر شدند و برخی دیگر از افراد حاضر در این جلسه ، همان روز آزاد شدند از جمله لیلا حیدری وکیل مدافع . تاکنون سابقه نداشته است که در یک زمان مشخص این تعداد وکیل دستگیر شده باشند و در عین حال اطلاعی درباره وضعیت پرونده آنها به وکلایشان داده نشود.

چند روز بعد از دستگیری آنان ، بیش از ۵۰ وکیل در نامه ای به ریاست قوه قضاییه، درخواست آزادی فوری آنها را کردند. در نامه آنها به اصل ۳۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی مبنی بر حق دادخواهی استناد شده است . در این اصل آمده است : «اقدام به تدارک دادخواهی در رابطه با بحران مدیریت کرونا و نقص‌ها و تقصیرهای عاملان آن، توسط جمعی از وکلا و فعالان مدنی، به حق و فاقد هرگونه وصف مجرمانه است.»

منبع: امتداد

ادامه‌ی متن در لینک زیر:

https://bit.ly/2WsX0Ds


#مصطفی_نیلی #مریم_افرافراز #مهدی_محمودیان #محمدرضا_فقیهی #آرش_کیخسروی #دادخواهی #دادخواهان_سلامت

@bidarzani
🟣 از کاوه‌ی آهنگر تا الهه‌ی ایشتار: برساخت جنسیت در گفتمان‌های ایدئولوژیک- سیاسی جنبش کورد در ترکیه پس از دهه‌ی 80 ؛ امکان‌ها و تنگناه

خندان کاگلایان
ترجمه‌: مهتاب حاتمی طاهر


از متن: «تلاش های جنبش کورد برای از میان برداشتن آن دست از موانع پدرسالارانه که زنان را در خانه حبس می‌کرد در اواخر دهه 1980 نتایجی به بارآورد. زنان در جلسات و اعتراضات خیابانی که مطالبات سیاسی کوردها بیان می‌شد حضور یافتند. علاوه بر تبلیغات ایدئولوژیک جنبش کورد، سرکوب شدید نیروهای امنیتی، تخریب و تخلیه روستاها، نقض حقوق بشر، بازداشت‌ها و دستگیری‌ها در ترغیب زنان به پیوستن به تظاهرات سیاسی موثر بود (کاگلایان 2007).

سیاسی شدن جنبش هویت خواهی کورد و تنش‌ها در منطقه سرانجام به درگیری داخلی  منجر شد. هزاران کشته بر جای گذاشت و بیش از یک میلیون کورد وادار به ترک روستاهای خود و مهاجرت به شهرهای بزرگ شدند. در نتیجه در آغاز دهه‌ی 1990 تظاهرات گسترده‌تری با عنوان سه‌رهه‌لدان {12} پس از انتفاضه‌ی فلسطین به راه افتاد.

جشن‌های نوروز 1991، 1992 و 1993 از این حیث از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند که مردم را در معرض مواجهه‌ی مستقیم با نیروهای امنیتی قرار داد. این تظاهرات برای جنبش کورد که زنان در آن مشارکت داشتند به آنها احساس قدرت جمعی و حس وجود داشتن می‌بخشید. مشارکت زنان در افکار عمومی بازتاب  و واکنش‌هایی در پی داشت. پاسخ های شدید از سوی نیروهای امنیتی و کشته شدن بسیاری از تظاهرکنندگان در نتیجه‌ی تیراندازی منجر به برپایی تظاهرات بیشتر و کشته شدن بیشتر غیرنظامیان از جمله زنان شد. {13} گرچه در تظاهرات سال‌های بعد خشونت و فشار بیشتری حادث نشد اما فعالیت‌های نوروز به بستری مهم برای هرچه بیشتر دیده شدن و رویت‌پذیری سیاسی زنان تبدیل ‌شد.

با این وجود مشارکت زنان به تظاهرات خیابانی و فعالیت‌های نوروز محدود نبود. در آغاز دهه‌ی 1990 بسیاری از زنان روستایی و زنان دانشجو در شهرهای بزرگ به کوهستان رفتند و در نقش «جنگاور» به نیروهای مسلح جنبش پیوستند. مشارکت زنان به چنان وسعتی رسید که ترکیب جنسیتی میلیشیاهای جنبش را تحت تاثیر قرار داد. در این سال‌ها یک سوم میلیشیاها، زنان بودند (اوزجان 1999).

به رغم این تصور که شرایط دشوار کوهستان با وضعیت مردان سازگارتر است تا زنان، حضور زنان در کوهستان به  موقعیت‌های حمایتی و پشتیبانی کننده‌ی پشت جبهه محدود نشد. زنان، ، یک بار دیگر در موقعیتی که مردانه خوانده می‌شد، حضور یافتند. چنانکه لاله یالچین هکمن و پی. ون گلدر (2000: 313-318) نیز اظهار می‌کنند، تصاویر منتشر شده از زنان گریلا در کوه‌ها، محبوب‌ترین تصاویر برای فراخواندن کوردها به پیوستن به جنبش بودند. مرگ زنان جوان در درگیری‌های مسلحانه نیز به عاملی احساسی در ایجاد تحرک سیاسی در جامعه بدل شد. ترانه‌های حماسی‌ سروده شده در وصف زنان جوان کشته شده در درگیری‌های نظامی و زنانی که با فعالیت‌های سیاسی‌شان‌ شناخته می‌شدند،‌ محبوبیت زیادی در میان مردم یافتند».

ادامه‌ی متن را در وبسایت ناوخت بخوانید:


https://bit.ly/3zmEZVH


@bidarzani