🔷 زنان فلسطینی زندانی سیاسی: نگاهی جامعه‌شناختی

✍🏼 نویسنده: هونیدا غانم، برگردان: شمیم شرافت
@bidarzai

🔺 بیدارزنی: سال ۱۳۹۸ برای زنان کنشگر ایرانی در عرصه‌های گوناگون اجتماعی، سیاسی، حقوق بشری و … سالی سخت و جانکاه بوده است. فعالان زن ایرانی با انواع متعددی از اتهام، بازجویی، بازداشت، شکنجه و تهدید برای گرفتن اعتراف‌ و حکم‌های ناعادلانه و نامتناسب دست به گریبان بوده‌‌اند. به همین مناسب هیئت تحریریه‌ی تارنمای بیدارزنی بر آن شده که به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زن، پرونده‌ای را با موضوع بررسی وضعیت زنان زندانی در ایران و برخی کشورهای دیگر منتشر کند. در همین راستا در ادامه، دومین مطلب از این پرونده را می‌خوانید.

🔺 ما زمینمان را از دست دادیم و فقط «آبرویمان» مانده، آیا باید آن را هم از دست بدهیم؟

🔺 «ام جمیل» ۴۵ ساله می‌گوید: «وقتی زنی دستگیر می‌شود، ما برای ابراز همدردی یا هنگام آزادی برای عرض تبریک به دیدن خانواده‌اش می‌رویم. این وظیفه‌مان است؛ اما از درون حس خوبی نسبت به این موضوع نداریم.»

🔺 ام جمیل تنها زنی نیست که این‌گونه فکر می‌کند. او نمایانگر دیدگاه جامعه به زنان فعال سیاسی و زندانی است. جامعه فلسطینی یک جامعه پدرسالار و طبقاتی است. با وجود مسائل سیاسی بسیاری که در فلسطین وجود دارد همچنان مسئله‌ی «آبرو» در اخلاقیات این جامعه اهمیت به‌سزایی دارد. در برخی از نقاط فلسطین، دو جنس مخالف امکان مکالمه مستقیم با یکدیگر را ندارند و نباید با هم تماس فیزیکی داشته باشند. حال با چنین واقعیت اجتماعی سنتی و محافظه‌کارانه‌ای وضعیت زنان فعال سیاسی که پیشگامان تغییر هستند چه می‌شود؟

#پرونده_زنان_زندانی
#روز_جهانی_زن
#هشت_مارس

💥ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید ⤵️

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/29671&rhash=3ec4f87be6d7d1