بيدارزنى

🔴 دوچرخه مخصوص زنان!

✍🏻 فرناز سیفی

📌هفته‌ گذشته، خبری منتشر شد که گروهی از دختران دانش‌‌آموز منطقه‌ی ۱۵ تهران، دوچرخه‌ «ویژه‌ بانوان» ساختند و از این دوچرخه در جشنواره‌ علمی «ابن سینا» رونمایی شده است. انتشار تصاویر این دوچرخه که صندلی پهنی دارد و جعبه‌ای مکعبی شکل پشت آن نصب شده که مثل اتاقکی زن را در احاطه‌ خود می‌گیرد، فوری اسباب خنده و تمسخر و تاسف عده‌ای از کاربران شبکه‌های اجتماعی شد. بعضی‌ها کاریکاتوری قدیمی از جمال رحمتی، کاریکاتوریست نشریات را دوباره منتشر کردند که در انتقاد از سیاست‌های گروه طالبان در افغانستان، دوچرخه‌ زنان را اتاقک متحرکی شبیه این دوچرخه‌ تازه‌ساز دانش‌آموزان تصویر کرده بود.

📌من اما می‌خواهم در این مطلب، از جنبه‌ دیگری به این دوچرخه‌ ساخته‌ تخیل دختران دانش‌آموز تهران نگاه کنم. ما از مبارزات زنان جهان برای حق رای زیاد می‌خوانیم، اما به ندرت در متنی به اهمیت و لزوم و تاثیر #دوچرخه در گسترش آزادی تحرک زنان، و به تبعش جنبش حق رای زنان و فمینیسم موج اول اشاره شده است.

📌پای دوچرخه برای اولین‌بار در قرن نوزدهم به خانه‌های مردمان طبقه‌ مرفه، متوسط و فقیر در اروپا باز شد. تا قبل از آن زنان باید یا با کالسکه و گاری، یا سوار بر اسب و قاطر و یا با پای پیاده از خانه بیرون می‌زدند و از جایی به جای دیگر می‌رفتند. زنان مرفه کالسکه‌سوار بودند و آن که فقیر بود، عملا راهی جز پای پیاده نداشت. جابجایی و تحرک زنان بسیار اندک و محدود بود. اکثر زنان هرگز از چهاردیواری خانه و محله و حداکثر روستا و شهر خود بیرون نمی‌رفتند. دوچرخه، ناگهان این وضعیت را برای زنان بسیاری تغییر داد. دوچرخه، ارزان بود و به زنان بسیاری از طبقات مختلف اقتصادی و اجتماعی این امکان را داد که از دو وجب فضای تنگ اطراف خود بیرون بزنند.

📌اولین دوچرخه‌های قرن نوزدهم، «مردانه» بود. چرا؟ چون باورهای سنتی آن زمان این بود که دوچرخه را نمی‌شود «زنانه» راند. منظورشان از «زنانه» راندن این بود که دو پا مثل وضعیت پاها در اسب‌سواری، بتواند با حداقل تحرک در دو طرف قرار بگیرد و هی بالا و پایین نرود. «بالا و پایین رفتن پا»، امری «مردانه» تلقی می‌شد. اما به یمن زنان جسوری که از این کلیشه بیرون زدند، هر روز زنان بیشتری که در آرزو و شوق و حسرت بیرون رفتن از دو وجب پیرامون خود بودند، جرات کردند و با همان دامن‌های بلند و دست‌وپاگیر و کفش‌های پاشنه‌بلند سوار دوچرخه شدند.

📌اصلا یکی از مهم‌ترین اثرات دوچرخه در حیات اجتماعی زنان، همین بود که از آن حجم دست‌وپاگیری وحشتناک لباس زنان، دامن‌های بلند و چندلایه، بالاتنه‌های تنگ و خفه‌کننده و کفش‌های ناراحت کاست و تن‌پوش زنان را راحت‌تر کرد. در اواخر قرن نوزدهم، رواج دوچرخه بین طبقه متوسط زنان، موج تازه‌ای از مد لباس و کفش تازه را با خود به‌همراه آورد و سوال اصلی این بود که این دامن‌های بلند و مزاحم و کت‌های تنگ را چطور کمی دست‌کاری کرد تا برای دوچرخه‌سواری مناسب شود؟

👈🏻ادامه مطلب را اینجا بخوانید:
bit.ly/2PpWGNQ

@FarnazSeifi
@bidarzani

Telegraph

دوچرخه مخصوص زنان

هفته‌ی گذشته، خبری منتشر شد که گروهی از دختران دانش‌‌آموز منطقه‌ی ۱۵ تهران، دوچرخه‌ی «ویژه‌ی بانوان» ساختند و از این دوچرخه در جشنواره‌ی علمی «ابن سینا» رونمایی شده است. انتشار تصاویر این دوچرخه که صندلی پهنی دارد و جعبه‌ای مکعبی شکل پشت آن نصب شده که مثل…

571 views06:27