📆 نخستین نخست‌وزیر منتخب زن جهان

۱۷ آوریل ۱۹۱۶: ۱۰۳ سال پیش در چنین روزی سیریماوو باندارانایکه در بلانگیدا در جنوب سریلانکا زاده شد.


🔻باندارانایکه می‌گفت: "من هرگز برای به چنگ آوردن قدرت نجنگیدم ولی وقتی توده مردم یک زن آماتور را به سیاستمداران آزموده برتری می‌دهند، چه کنم؟".
@bidarzani

📌 متن کامل #روزشمار امروز را بخوانید:
https://t.me/iv?url=https://p.dw.com/p/3Gw39&rhash=eda96f36fc80e0

@dw_farsi

صدف خادم 'به دلیل صدور حکم بازداشت به ایران بازنگشت'

📌مدیر رسانه‌ای صدف خادم، بوکسور ایرانی، می‌گوید که او به دلیل آگاهی از حکم بازداشتش برنامه سفر به ایران را لغو کرده است.

کلارا دلی، به خبرگزاری رویترز گفته است که دریافته‌اند که حکم بازداشت هر دو نفر صادر شده است و بنابراین برنامه سفرشان به ایران را لغو کردند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه این بوکسور ۲۴ ساله تصمیم گرفته که فعلا در این کشور بماند و الان همراه مربی‌اش در شهر پواتیه در غرب فرانسه ساکن است.

صدف خادم روز شنبه ۱۳ آوریل (۲۴ فروردین) در رویان فرانسه با آن شوان، بوکسور فرانسوی مبارزه کرد. این یک مبارزه سه راندی آماتور بود که با پیروزی بوکسور ایرانی تمام شد.

خانم خادم به این ترتیب تبدیل به اولین بوکسور زن ایرانی شد که در یک مسابقه رسمی بوکس شرکت کرده است.
فدراسیون بوکس ایران روز دوشنبه ۲۶ فروردین اعلام کرد که مسئولیت مسابقه صدف خادم در فرانسه بر عهده او و برگزارکنندگان مسابقه است و این فدراسیون هیچ مسئولیتی در این زمینه ندارد.

حضور بدون حجاب صدف خادم در مسابقه موجب شده تا نگرانی‌هایی در مورد واکنش مسئولان حکومت ایران در هنگام بازگشت او به وجود بیاید.

مهیار منشی‌پور، قهرمان پیشین بوکس جهان و مربی صدف خادم پیش از این به به بی‌بی‌سی فارسی گفته بود که آن‌ها بدون هیچ مشکلی به ایران سفر خواهند کرد.

آقای منشی‌پور گفت: "دست به او بزنند کاری می‌کنم که رئیس جمهوری فرانسه اقدام کند. فدراسیون جهانی بوکس و کمیته ملی المپیک فقط منتظر این است که اتفاقی بیافتد. قبلا به ایران و عربستان سعودی گفته شده که تمام ورزش‌ها از جمله بوکس باید با شرکت دو جنس انجام شود. هیچ اتفاقی نخواهد
افتاد. همه از این کار مغرور هستند. فقط غرور هست و نه هیچ چیز دیگر."


@bidarzani
https://www.bbc.com/persian/amp/sport-47961624?__twitter_impression=true

📌گزارشی از وضعیت زنان در مناطق سیل‌زده غرب و جنوب غرب

طغیان رودخانه‌ها و سیلاب‌های اخیر در غرب و جنوب غرب کشور، خانواده‌های بسیاری را درگیر خود کرده و در این میان، زنان از گروه‌های آسیب‌دیده‌ای هستند که شرایط و مسائل آن‌ها کمی پیچیده‌تر و دشوارتر از همیشه است.

به‌طور کلی، تمامی گروه‌های درگیر سیل، نیازهایی اساسی و ابتدایی مانند آب، غذا، سرپناه و امکانات بهداشتی دارند؛ اما زنان با توجه به وضعیت و شرایط زندگی‌شان در این مناطق سیل‌زده، نیازمندی‌هایی دارند که باید به آن‌ها توجه ویژه کرد؛ پیش از هر چیز، باید این موضوع را در نظر داشت که فرهنگ، شیوه زندگی و ارتباطی مردم بومی نواحی سیل‌زده با افراد غریبه‌ به‌ویژه در خوزستان (در وضعیت فعلی امدادگران)، وضعیت رسیدگی و کمک‌رسانی به زنان را (خارج از شرایط کلی مدیریت بحران و امدادرسانی به سیل‌زدگان این مناطق) تحت تاثیر قرار می‌دهد.

📌بحران اسکان و دسترسی‌ها

در برخی مناطق سیل‌زده لرستان و خوزستان، زنان و کودکان در کمپ‌های موقت اسکان داده شده‌اند و پدر، همسر یا برادران آن‌ها برای نگهبانی از خانه‌هایشان در روستاها تردد می‌کنند؛ همین امر باعث شده است تا دسترسی و ارتباط زنان که بیشتر به‌واسطه مردان با محیط بیرون است، قطع یا کم شود و به برخی نیازهای خود، به‌راحتی دسترسی نداشته باشند. به‌طور مثال در کمپی، زنی که همسرش با او قهر کرده بود، در چادر یکی از آشنایانش زندگی می‌کرد و از آن‌جا که برخی گروه‌های امدادی، اقلام توزیعی را شخص به شخص توزیع نمی‌کنند و همهمه برای گرفتن کمک‌رسانی‌ها ایجاد می‌شود این زنان ممکن است نتوانند به‌راحتی وسایل مورد نیاز خود را دریافت کنند. چنین شرایطی درباره زنانی که پدر یا همسرشان فوت کرده‌اند نیز می‌تواند صادق باشد و این افراد در تهیه اقلام بهداشتی مورد نیازشان، دچار مشکلات بیشتری هستند.

از طرفی زنانی که در عشیره زندگی می‌کنند، معمولا برای تردد باید اجازه پدر یا همسر خود را داشته باشند، بنابراین در مواردی حتی از اعزام به بیمارستان نیز سر باز می‌زنند؛ به‌لحاظ فرهنگی معمول نیست زنان بدون اجازه همسر یا پدر، از محل زندگی یا روستا خارج شوند و امدادگران نیز برای جلوگیری از وقوع حواشی و سوءتفاهم‌ها، با رضایت خود زنان بیمار منطقه را ترک می‌کنند.

علاوه‌بر این موارد، برخی خانواده‌هایی که در مناطق سیل‌زده توانسته‌اند دام و طیور خود را نجات دهند، آن‌ها را در نزدیک‌ترین فاصله با چادرهایشان در کمپ‌های موقت نگهداری می‌کنند و معمولا وظیفه مراقبت و نگهداری از حیوانات برعهده زنان است. این موضوع با توجه به شرایط محیطی آلوده سبب افزایش احتمال انتقال بیماری‌های مشترک میان انسان و دام می‌شود.

زنان در مناطق سیل‌زده عموما لباس‌های بلند محلی می‌پوشند و به همین دلیل، استفاده از لباس‌هایی که برای آن‌ها ارسال می‌شود، برای‌شان آسان نیست، اگر چه همین لباس‌ها هم می‌تواند احتمال آلودگی و سرایت بیماری‌های محیطی و عفونی را افزایش می‌دهد.

📌نگرانی‌ها درباره وضعیت سلامت

به گفته پزشکان و امدادگران، بعضی از زنان با گذشت چندین روز از وقوع سیل نیز کماکان دچار شوک پس از حادثه هستند و کمتر غذا و آب می‌خورند. این زنان نیازمند معاینه‌های مداوم و رسیدگی پزشکی هستند که در بسیاری مناطق سعی شده که ماما یا متخصص زنان برای معاینه آن‌ها حاضر شود، اما به‌دلیل شرایط بسیار بد بهداشتی در برخی مناطق حتی دسترسی آسان به توالت و حمام نیز وجود ندارد و این موضوع سلامت این زنان را در معرض خطر جدی قرار داده است.

علاوه براین، در برخی مناطق به‌دلیل کمبود چادر ممکن است چند خانواده با هم در یک چادر زندگی کنند که این امر زندگی زنان هر کدام از این خانواده‌ها را دشوارتر می‌کند.

براساس گزارش‌های موجود، در برخی مناطق خوزستان هنوز دسترسی آسان به اقلام بهداشتی زنان، مانند نوار بهداشتی فراهم نشده است. همچنین بعضی پزشکان و امدادگران از احتمال شیوع بیماری‌های مقاربتی در این مناطق با توجه به شرایط بد بهداشتی خبر می‌دهند.

آفتاب‌سوختگی شدید به علت نبود سرپناه مناسب و شیوع اسهال و استفراغ در میان کودکان و زنان، از جمله موارد نگران کننده‌ای بوده که در روزهای گذشته، از این مناطق به گوش رسیده است.

به گفته برخی منابع،‌ پس از وقوع سیل در خوزستان بیش از ۳۰۰۰ کودک متولد شده‌اند که با توجه به وضع نامساعد بهداشتی در منطقه خطر جدی برای مادران و نوزادان وجود دارد. همچنین حضور زنان باردار در کمپ‌های موقتی که توالت و حمام ندارند می‌تواند مشکلات فراوانی برای این مادران ایجاد کند.



# سیل # خوزستان # لرستان # زنان

@bidarzani
https://elhamadimi.com/post/zanan-bohrane-seil/

سپیده قلیان و بهارانه‌ای از زندان: وقتی دانه خشکیده جوانه زد

#سپیده_قلیان: واژه‌ها نارسایند. نمی‌دانستم چه‌طور و چگونه از زحماتتان قدردانی کنم. دانه لوبیایی از خوراک لوبیای پنج‌شنبه شب‌های انفرادی -بازداشتگاه اطلاعات- در جیب لباسم نگه داشته بودم. دانه پخته شده پس از مدتی خشک شد، به یاد هم طبقه‌ای‌هایم این یادگار را چند روزی در پارچه خیس نگهداری کردم، ناباورانه جوانه زد. دانه جوانه‌زده را در گلدان کوچکم کاشتم، سبز شد. تقدیم به همه‌تان. تابنده باد سرنوشت‌تان ...

@bidarzani
https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/441909&rhash=c6d89e01851023

‍ 📌 «تلاش حکومت #سودان برای محدودکردن زنان نتیجه معکوس داشت» گفت‌و‌گو با سارا محمد، فعال و پژوهشگر نظریه سیاسی سودانی


🔻زنان در همه خیزش‌های سودان نقش مهم و اساسی ایفا کرده اند اما هیچ‌گاه تا به این حد در میدان اعتراض مرئی نشدند. فکر می‌کنم چند دلیل دخیل باشد. زنان یکی از اهداف اصلی رژیم بشیر بوده اند. رژیم برای سی سال از دستگاه امنیت و قانون برای سرکوب زنان ــ و تنبیه آنها به خاطر سرپیچی، گاهی حتی توسل به شلاق ــ استفاده می‌کرد. زنان همچنین در مناطق جنگی و همینطور در وضعیت فقر به شدت رنج دیده اند. بیشتر آن میلیون‌ها آواره داخل کشور زنان و کودکان هستند.


🔻به این موضوعات این نکته را اضافه کنید که زنان سودانی تاریخی از مشارکت سیاسی دارند و به عنوان مثال در انتخابات مشارکت آنها بیشتر از مردان است، و سودان در اواسط دهه ۶۰ و بعد از انقلاب ۱۹۶۴، اولین نماینده پارلمان زن را در جهان عرب داشته است. همچنین به خاطر سقوط اقتصاد در دوران رژیم البشیر، و به خاطر توسعه آموزش تکمیلی، زنان بیشتری وارد زندگی عمومی شده اند. این موضوع در خود طنزی دارد زیرا تاثیر سیاست‌های رژیم به نوعی با هدف آنها برای محدود کردن زندگی زنان تضاد داشته است.

🔻علی‌رغم همه این‌ها، همه ما از سطح مبارزه زنان در این انقلاب صلح‌آمیز شوکه شدیم. ما چیزهای جدیدی می‌بینیم از جمله مشارکت پرتعداد زنان در اعتراضات شبانه، و همیشه فقط آواز خواندن و شنیده شدن و محترم شمرده شدن نبوده است. این موضوعی جدید برای جامعه ما و برای زنان است که در اعتراضات شبانه شرکت کنند، زیرا جامعه محافظه‌کار است.

♦️پس به نوعی این نه تنها یک انقلاب سیاسی بلکه یک انقلاب اجتماعی نیز هست.

♦️اما باید به خاطر بسپاریم که این به آن معنی نیست که به محض پیروزی انقلاب، مردان تلاش نخواهند کرد که #نظم_پدرسالار را بار دیگر اعمال کنند. به همین خاطر است که انقلاب زنان باید طولانی‌تر از انقلاب مردان باشد، زیرا باید بعد از انقلاب برای جایگاه خود نیز مبارزه را ادامه دهیم.


@bidarzani
@Zane_Ruz_Channel

📌ثبت احوال خراسان شمالی:

۱۰۵۴ دختر ۱۰ تا ۱۴ساله، سال گذشته در این استان ازدواج کردند./ایرنا

@bidarzani

📌گزارش رونمایی کتاب خانه‌ای برروی آب

کتابی در رابطه با ازدواج موقت و پیامدهای آن

بر اساس یافته‌های یک پژوهش:

۶۱ درصد مردان به دلیل نیازهای جنسی و زنان به دلایل عاطفی و اقتصادی به سوی ازدواج موقت می‌روند


@bidarzani

اورلیا پاریس
مارگریت دوراس
ترجمه‌ی نگار یونس‌زاده

شب سر رسیده است. اکنون دیگر کلماتِ نوشته‌شده را نمی‌بینم. دیگر هیچ چیز نمی‌بینم مگر دستِ بی‌حرکتم که از نوشتن برای‌تان بازمانده است. اما زیر شیشه‌ی پنجره هنوز آسمان آبی است. رنگ آبی چشمان اورلیا پاریس باید تیره‌تر شده باشد، می‌دانید، به‌خصوص در شب. آن روزها چشمانش رنگش را از دست می‌داد تا بتواند به تاریکی زلال و بی‌انتهایی دست پیدا کند.
نام من اورلیا اشتاینر است.
در پاریس زندگی می‌کنم و پدر و مادرم در همین‌جا معلم‌اند.
هجده‌سال دارم.
می‌نویسم.

📷: thewildsashareads

@bidarzani
@neypub

🔶دختر بنگلادشی به خاطر گزارش آزار جنسی آتش گرفت

✍️ برگردان: آتنا شهبازی

🔹کمتر از دو هفته پس از شکایت «نصرت جهان رفیع»، دختر ۱۹ساله بنگلادشی، از مدیر مدرسه خود به خاطر آزار و اذیت جنسی، نصرت را در مدرسه آتش زدند. شجاعت او در علنی کردن آزار و اذیت جنسی منجر به مرگ او شد و این موضوع توجه‌ها را به سمت آسیب‌پذیر بودن قربانیان آزار و اذیت جنسی در این کشور جلب کرد. نصرت ۱۹ سال داشت در شهر کوچکی در جنوب داکا زندگی و در یک مدرسه اسلامی تحصیل می‌کرد. در روز ۱۷ مارس، مدیرش او را به دفتر دعوت و بارها و بارها به روش‌های نامناسب او را لمس کرد. با این حال پیش از آنکه همه چیز جدی‌تر شود، نصرت فرار از اتاق فرار کرد.

🔹بسیاری از زنان و دختران جوان در بنگلادش تجربیات آزار و اذیت جنسی خود را به خاطر ترس از جامعه و خانواده پنهان می‌کنند؛ اما کاری که نصرت انجام داد کاملا متفاوت بود. او در روزی که این اتفاق افتاد به همراه خانواده خود به اداره پلیس رفت تا همه چیز را گزارش دهد. او برای ثبت شکایت خود به پلیس محلی رجوع کرد اما هنگامی که در حال گفتن تجربه خود بود، افسر پلیس شروع به فیلم گرفتن از او کرد. نصرت در این ویدئو کاملا مضطرب شده و سعی می‌کند چهره‌اش را با دستانش پنهان کند. صدای افسر پلیس شنیده می‌شود که به او می‌گوید «مسئله مهمی نیست» و دستانت را از روی صورتت بردار. این ویدئو بعدا در رسانه‌های محلی منتشر شد.

#دیده‌بان_آزار
@harasswatch
@bidarzani

ادامه این مطلب را در لینک زیر بخوانید:

http://yon.ir/ltZgC

🔻درباره‌ی فعالان حقوق زنان در ایران چه می‌دانید؟

🔸 با #مستوره_افشار آشنا شویم. او دومین رئیس جمعیت نسوان وطن خواه بود. هدف این انجمن آموزش دختران، تحصیل زنان بزرگسال، تاسیس بیمارستان برای زنان فقیر و... بود. افشار در زمان ریاست خود تلاش‌های بسیاری در این زمینه کرد. مستوره دو خواهر به نام‌های آلچا و هایده داشت که آن‌ها نیز از اعضای فعال جمعیت نسوان وطن خواه بودند. این انجمن سال ۱۳۱۲ به فرمان رضاشاه منحل شد.
@bidarzani
#فعالان_حقوق_زنان_در_ایران
@WomenDemands

💥تغییر لوگوی گوگل به مناسبت تولد روشنفکر و فمنیست معروف تورک

🔹 تغییر لوگوی گوگل به مناسبت ۷۳مین سالگرد تولد دویقو آسئنا (۱۹ آپریل ۱۹۴۶-۲۰۰۶)، فمینیست معروف تورک. ژورنالیست، نویسنده‌ و پداگوگ برابری‌خواه ترکیه‌ای که با اثر «زن نامی ندارد» در سال ۱۹۸۷ شناخته شد. کتابها و فعالیتهایش باعث شد به فمینیست آسنا معروف شود!


@bidarzani
@ArazNews

📌اشخاص تاثیرگذار در جنبش زنان ایران
✍مرضیه مددی دارستانی

طاهره قره‌العین

- شاعر و عالم مذهبی
- تولد ۱۱۹۳ یا ۱۱۹۶ خورشیدی در قزوین
- اعدام ۱۲۳۱ در تهران

✅نام کامل او فاطمه زرین تاج برغانی قزوینی است. به گفته افسانه نجم‌آبادی و ریچارد فولتز نام او فاطمه‌بیگم برغانی بوده‌است. عباس افندی گفته‌است که طاهره، در کودکی ام‌سلمه نامیده شد، نام‌های دیگر طاهره، قره‌العین، زرین تاج، زکیه، و هنده می‌باشد. مردم قزوین وی را با نام دختر آقا یاد می‌کردند. نام «فاطمه»، برای بسیاری از بابی‌ها، مفهومی از بازگشت و رجعت فاطمه زهرا، دختر پیامبر اسلام را القا می‌نمود.

وی پس از آن‌که با سیدکاظم رشتی، رهبر شیخیه، مکاتبه و ارتباط برقرار کرد توسط او ( قرةالعین ) مجازاَ به معنای نور چشم؛ مایه سرور، یا روشنی چشم نامیده شد. مورخ عراقی، علی الوردی، در کتاب لمحات اجتماعیّه، موی وی را بور و زرین عنوان کرده و آن را دلیل بر لقب زرین تاج به وی دانسته است، زیرا که او را صاحب تاج طلایی می‌داند

http://yon.ir/aYT6Y

‍ 🔆#معرفی_کتاب

🔰"انقیاد زنان"
🖍جان استوارت میل
---------------------

⚜رساله‌‎ای ست که جان استوارت میل در سال ۱۸۶۹، با موضوع نقد وضع زنان روزگار خود، در چهار فصل نوشته است. خوشبختانه این رساله با شیوایی هرچه تمامتر به زبان فارسی ترجمه و از سوی نشر هرمس منتشر شده  است. در این نسخه، مترجم بخشی از مقدمه جین اُگریدی بر کتاب «در آزادی و انقیاد زنان» را در ابتدای کتاب آورده تا خواننده با زندگی جان استوارت میل و اندیشه‌های او درباره زنان آشنایی کامل‌تری پیدا کند.

〽️ آن چیزی که در این رساله خواننده را مجذوب می‌کند، شیوه‌هایی از استدلال است که نویسنده در نقد وضع زنان هم عصر خود، علل پیدایش این وضع و نیز پیامدهای آن بکار میگیرد. این نحوه استدلال کاملا در تناسب است با توصیف اُگریدی از زندگی جان استوارت میل و اینکه پدرش جیمز میل ساعات زیادی را برای آموختن شیوه‌های درست اقامه برهان و تحلیل استدلال‌های نادرست برای او صرف کرده است.

🔖چکیدۀ اندیشه حاکم بر سراسر این رساله در یک عبارت قابل بیان است: جان استوارت میل فرودستی زنان را، بر خلاف باور عموم،  امری طبیعی ندانسته و طبیعت زنان را یکسره تصنعی و حاصل نوع تربیت زن- که عمدتاً حاصل سرکوب است- می‌داند. او در تاکید این ادعا، در جای جای رساله اشاره می‎کند که به علت تفاوت شیو‌ه‌های تربیتی زنان و مردان، تشخیص توانمندی‌ها و سرشت واقعی زنان امری ناممکن است و آن را حتی نوعی گستاخی تلقی می‌کند.

📕 به بیان دیگر جان استوارت میل تقریبا یک قرن پیش از رواج واژه gender یا جنسیت در مقابل sex یا جنس، به تمایز میان این دو مفهوم یعنی «جنسیت به مثابۀ برساخت اجتماعی» و «جنس به مثابۀ پدیده طبیعی» توجه نشان داده است.

♦️#نمایشگاه_کتاب
@bidarzani
@Zane_Ruz_Channel

زن‌ها و حرفه‌ها
ساخته ناصر تقوایی
تقوایی این فیلم را در سال ۱۳۴۹ برای تلویزیون ملی ایران تهیه کرده بود.👇👇
@bidarzani
@artchanel

📌صحنه‌ها می‌توانند بخشی از حقیقت زندگی باشند. بازیگران صحنه ما بخشی از نمایشی تلخ هستند که بر اساس داستانی واقعی، زندگی‌شان را دستخوش تغییر کرد.

✅بازیگران این صحنه بچه‌هایی هستند که بر اثر یک اشتباه در لحظه‌ای بزرگ شدند و حیاط بازی‌شان از خانه به زندان منتقل شد. حالا آن‌ها برای اینکه یک بار دیگر طلوع آفتاب را از پنجره خانه‌شان تماشا کنند،بازیگران صحنه‌ای می‌شوند تا با کمک شما همیاران کانون اصلاح و تربیت در آستانه جوانی کمی زندگی کنند. از شما دعوت می‌کنیم بیننده نمایش بچه‌های کانون اصلاح و تربیت باشید، تا شاید با تامین دیه آن‌ها، این بار زندگی روی دیگرش را به آن‌ها نشان بدهد. برای دیدن نمایش آن‌ها از شما دعوت می‌کنیم تا با یاری هم فرصتی دوباره برای زندگی بهتر به آنها هدیه کنیم . برای تهیه بلیط به سایت ایران کنسرت مراجعه نمایید . شماره حساب جهت کمک به آزادی این نوجوانان : حساب ساير منابع زندانهاي استان تهران ٢١٧١٣١١٢٠٤٠٠٨ بانك ملي

*از این دیکتاتور به آن دیکتاتور فرج است*!

_سعید معدنی_

با سقوط حکومت ۳۰ ساله ( ۱۹۸۹ - ۲۰۱۹) عمر البشیر مستبد سودان ، و دستگیری وی، اعضای دولت و اعوان و انصارش، چهره های ستمدیده سیاه سودانی با دندان های سپید لبخند می زنند و بانویی جوان بر بلندی می ایستد و سرود آزادی و رهایی می خواند و مردمان تهییج می شوند و دست می زنند می رقصند. اما غافل از اینکه دیری نمی پاید و دیکتاتوری دیگر سر بر میآورد. این داستان تلخ بسیاری از کشور های آفریقایی و شرق است که دیکتاتوری جایگزین دیکتاتوری شود.

البته میان این ظهورها و سقوط ها فضایی برای تنفس و تخلیه عقده های فرو خورده و برآوردن بانگ و فریاد برعلیه استبداد و حتی فرصتی برای شکوفایی برخی ابتکارات، خلاقیت ها و ظهور اندیشه ها و نحله های فکری پیش می آید. مثلا در کشاکش سقوط حکوت استبدادی امویان و به روی کار آمدن عباسیان فرصتی دست می دهد تا مخالفان این دو حکومت در فضای آزاد تنفسی کرده و به فعالیت های فکری و اجتماعی بپردازند .نمونه بارز آن امام صادق(ع) است که تفکر شیعی را انسجام بخشید و شاگردان بسیاری تربیت کرد. یا با کناره گیری رضاشاه (۱۳۲۰) تا کودتای ۲۸ مرداد(۱۳۳۲) فضای مناسبی در تاریخ معاصر ایران بود تا احزاب، تشکل ها و اندیشه ها و ادبیات غنی تولید شود.
وقتی تاریخ را نگاهی می کنیم گویا سرنوشت تلخ محتوم اکثریت جهان سومی ها از دیر باز چنین رقم خورده است:
دیکتاتوری - آزادی - دیکتاتوری -آزادی - دیکتاتوری - آزادی - دیکتاتوری.....

در داستان سمبلیک (قلعه حیوانات )نوشته جرج اورول وقتی حیوانات به رهبری خوک ها علیه استبداد انسان ها قیام میکنند و پیروز می شوند همه شادمانند الا الاغ قصه، با نام بنیامین، که فردی آگاه و ظاهرا دنیا دیده است. او شادمانی حیوانات(مردمان ) را موقتی وبیهوده می داند زیرا میداند همین خوک ها که شعار های برابری و برادری می دهند خودشان در آینده حکومت استبدادی تشکیل خواهند داد. چنین نیز می شود. در آخر داستان خوک ها به حاکمان دیکتاتوری تبدیل می شوند و در رفاه بسرمی برند و سعی می کنند مثل انسانها(اربابان سابق شان) ایستاده راه بروند و ادای ارباب ها را در بیاورند و مردمان، (در اینجا سایر حیوانات مزرعه) همچنان تحت ظلم هستند و وضعیت شان مثل قبل است و فرقی نمی کند. فقط حاکمان عوض شده اند.
وقتی شادی مردم استبداد زده سودان را از سقوط عمر البشیر می بینیم و بعد آن یک ژنرال چند ستاره در صفحه تلویزیون ظاهر می شود و وعده انتخابات دو سال دیگر را می دهد! لبخند آزادی در گوشه لب مردمانش می ماسد و در می یابند دیکتاتوری را پایانی نیست، و سرنوشت شوم شان این است که این آزادی موقتی و این شادی بی سبب بوده و باید خود را برای تحت سیطره بودن دیکتاتور بعدی آماده کنند.
خاک سرزمین ها و سرنوشت شوم سودان، آفریقا و اکثریت جهان سوم را با دیکتاتوری آمیخته اند و فعلا استبداد پای ثابت حاکمیت این سرزمین هاست. زیرا بیش از این پافشاری بر آزادی ممکن است امنیت شان را به خطر بیاندازد! وجهان سومی ها بین آزادی خواهی و حفظ حداقل امنیت در زندگی روز مره درمانده اند.
مردم لیبی دیکتاتوری افسار گسیخته ۴۰ ساله قذافی را سرنگون کردند و در خیابان او را گرفتند و به شکل رقت باری کشتند و انتقام دهه ها عقده و غصه فرو خورده را از دیکتاتور گرفتند. اما حاصلش شد یک کشور جنگ زده که هشت سال است که دیگر روی خوش امنیت را به خود ندیده است. سرنوشت مصر و عراق و یمن و سوریه را هم که می بینیم که هر کدام یا به دیکتاتور جدید بر خورده اند و یا دچار ناامنی بی پایان شده اند.

ظاهرا سرنوشت محتوم و غمبار مردمان محروم و فقیراست که تن به دیکتاتوری بدهند که حداقل امنیت را داشته باشند. در بسیاری از کشور های جهان سوم نسل های بیشماری می بایست در حسرت آزادی و دمکراسی پیر شوند و سرود آزادی را برای نسل های بعدی بخوانند و برای حفظ امنیت ظاهری جامعه تن به دیکتاتوری بدهند.
وقتی آن زن جوان سودانی بر بلندی رفت و آواز آزادی و شادی خواند همگان می دانستیم این خوشحالی موقت است. الساعه دیکتاتوری دیگر سر بر می آورد تا چند صباحی در آشکارا و پنهان خون جوانان آن سرزمین را همچون ضحاک مار بردوش می ریزد و ملت هم در سکوت و روزمرگی به زندگی خود ادامه دهند تا سقوط دیکتاتور بعدی و شادی کوتاه، و دوباره دیکتاتوری دیگر.
واین سرنوشت شوم همچنان تکرار و تکرار و تکرار می شود....

اما در این میان باز هم، از دیکتاتوری به دیکتاتور دیگر فرجی است!

@bidarzani
۲۹ فروردین ۱۳۹۸

‏تولد نرگس
اول اردبیهشت روز تولد نرگس است.
می گفتندکه عید به او مرخصی می دهند که ندادند.
۴سال است که بچه ها را ندیده .
تلاش کرده که بر رنج های بخشی از مردم التیامی باشد در حد توان.
فعلا ایام سختری با سیل داریم ،
اما هر تولد نویدی تغییر هم می دهد
تولدت مبارک بانوی اردیبهشت

از توییتر تقی رحمانی

https://t.co/r6TjksglP1‌‌‌‎

📌 #منیر_شاهرودی_فرمانفرمائیان هنرمند یگانه معاصر ایران چشم از جهان فرو بست


◼️زندگینامه:

▪️ منیر فرمانفرمائیان در سال ۱۳۰۱ در قزوین به دنیا آمد. هشت ساله بود که به همراه پدرش که حالا نماینده مجلس شده بود، به تهران آمد. سرگرمی پدر طراحی فرش و اداره یک کارگاه قالیبافی بود. منیر از بچگی به نقاشی گل‌ها علاقمند بود. سپس در دانشکده هنرهای زیبای تهران تحصیل کرد. در همین سال‌ها یک تاریخ هنرنویس و باستان‌شناس امریکایی توجه او را به خطوط و فرم‌های پرلطف و خوش‌ترکیب و ساده اشیای باستانی جلب کرد. به‌زودی تصمیم گرفت به پاریس برود که مرکز هنرهای آوانگارد در اوایل قرن بیستم بود، اما آشنایی با دوستانی ازجمله منوچهر یکتایی نقاش و شاعر که بعدها با او ازدواج کرد، مسیر او را عوض کرد. در سال ۱۳۲۴ به نیویورک رفت و در دانشگاه کورنل (Cornell) به تحصیل پرداخت. سپس به مدرسه طراحی پارسونز (Parsons)، که قسمتی از دانشگاه نیویورک بود، رفت و به مدت سه سال تصویرسازی مُد خواند و بعد به مجمع هنرجویان رفت. در اواسط دهه ۱۳۳۰ به‌عنوان تصویرگر مُد برای نشریاتی چون تاون، کانتری، و گلامور طرح لباس می‌کشید و به‌عنوان گرافیست تجاری و طراح مُد برای فروشگاه‌های بزرگ کار می‌کرد.

در همین زمان بود که اندی وارهول را ملاقات کرد. این دوستی ادامه یافت و بعدها، وارهول یکی از تابلوهای سیلک اسکرین مجموعه مرلین مونرو را به منیر هدیه کرد. بعد از غیبتی ۱۲ساله، در ۱۳۳۶ به ایران برگشت و در دومین ازدواج خود با ابوالبشر فرمانفرمائیان، دانشجوی حقوق دانشگاه کلمبیا، نام او را به‌عنوان نام هنری خود برگزید.

یک نقاشی انتزاعی از او که در نخستین بی‌ینال تهران در سال ۱۳۳۷ به تماشا درآمد، مدال طلا را برای او به ارمغان آورد. در سال ۱۳۴۱، نخستین نمایشگاه انفرادی خود را در دانشکده هنرهای زیبای تهران برپاکرد. در همان سال، نمایشگاه انفرادی دیگری در شرکت ملی نفت ایران در آبادان برگزار کرد. در دو دهه بعد از ازدواج، سفرهای متعددی به مناطق مختلف ایران کرد و در همین سفرها با فرهنگ و هنر بومی و سنتی ایران آشنا شد. این سفرها همچنین سبب شد او مجموعه‌ای شامل بیش از ۶۰ نقاشی قهوه‌خانه، بیش از هزاران قطعه نقاشی پشت شیشه، انبوهی از جواهرات نقره‌ای ترکمن‌ها، تعدادی در، قاب‌های پنجره و پانل‌های دیواری نقاشی‌شده گردآوری کند. در چهارمین بی‌ینال تهران در سال ۱۳۴۳، بار دیگر یک نقاشی انتزاعی از او به تماشا درآمد و با همان اثر در بی‌ینال ونیز آن سال نیز شرکت کرد. سال بعد، در نمایشگاه پاله دو کنگره در مونت کارلو، موناکو شرکت کرد و نمایشگاهی به همراه پرویز تناولی در انجمن فرهنگی ایران و ایتالیا برپاکرد.

در سال ۱۳۴۵ در پنجمین بی‌ینال تهران، یکی از نقاشی‌های پشت شیشه‌اش به نمایش درآمد. در اواخر دهه ۴۰ بود که منیر به سبک ویژه خودش رسید که ترکیب تکنیک قدیمی نقاشی پشت شیشه، آینه‌کاری، خاتم‌کاری و هندسه اسلامی و طراحی معمارانه بود.

نقاشی پشت شیشه نه‌تنها نور را منعکس می‌کند که رنگ‌هایش نیز متأثر از فضای اطراف تغییر می‌کند. تا پیش از منیر کسی این نمونه کار را به‌عنوان اثر هنری مستقل ارائه نکرده بود. در این سال‌ها منیر چند اثر آینه‌کاری برای اماکن عمومی ساخت که از آن جمله‌اند: پانل‌هایی بزرگ برای هتل لاله (اینترکنتینانتال سابق)، دو آینه بزرگ برای فرهنگسرای نیاوران، یک پانل اتاق خواب در کاخ نیاوران، یک مجسمه برای باغ موزه فرش و آثاری برای خانه‌های خصوصی.

برای نخستین بار پس از انقلاب، در سال ۱۳۸۳، اثر تازه‌ای از این هنرمند در نمایشگاه باغ ایرانی به تماشا درآمد.

اثر حجمی "آب روشنایی است" حوض آبی بود از جنس استیل. آب آرام‌آرام و به‌صورت یکدست از اولین شکل بستة هندسی (مثلث) پله‌پله به روی سطوح چندضلعی (مربع، پنج‌ضلعی، شش‌ضلعی،...) و در نهایت به پله هشتم می‌ریخت. آب دوباره به بالا بازمی‌گشت و این روند تکرار می‌شد.

▪️منیر فرمانفرمائیان تنها هنرمندی است که در ۴۰سال اخیر از ترکیب آینه‌کاری، اشکال هندسی اسلامی، نقش‌مایه‌ها و نقاشی پشت شیشه استفاده کرده تا آثار مدرن خود را خلق کند.
سبک متمایز او، که در اواخر دهه ۴۰ و دهه ۵۰ شکل گرفت، از پیوندهای قوی و عمیق با کشورش و کارآموزی در نیویورک پدید آمده است.

www.aparat.com/v/GOsxb/زندگینامه_و_مصاحبه_با_منیر_شاهرودی_فرمانفرمایان
@BashgaheZanan
@bidarzani

چرا همچنان ویرجینیا وولف میخوانیم؟

@bidarzani
https://youtu.be/6-N-7gXCXHI