⛔️ #ملیحه_جعفری دانشجوی نمایش عروسکی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران برای اجرای حبس ۶ ماهه مربوط به #آبان_۹۸ خود را به زندان اوین معرفی کرد.

ملیحه جعفری آبان ۱۳۹۸ هنگام خروج از دانشگاه بازداشت شده بود و پس از گذراندن دوران بازداشت به اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی کشور از سوی دادسرای عمومی و انقلاب تهران ناحیه ۳۳ دادگاه شعبه ۲۶ محکوم‌ شد به:

۱- شش ماه حبس با احتساب ایام بازداشت قبلی

۲- ارائه‌ی خدمات عمومی رایگان به مدت ۲ ماه تحت نظر شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی

۳- پژوهش پیرامون حجاب اسلامی و آثار آن در نود صفحه‌ی دست‌نویس تحت نظارت شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی

۴- رونویسی از کتاب «پسرک فلافل فروش»، «سه دقیقه در قیامت» و «خاطرات سفیر» به صورت دست‌نویس در مدت سه ماه!

↩️منبع:
@utfineartssenfi | شورای صنفی پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران


1⃣3⃣8⃣7⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🟣 یادبود «ساره حجازی»، لزبین و فعال سیاسی کوئیر مصری

✍🏽 شهین غلامی


دو سال از روزی که ساره حجازی، لزبین و فعال سیاسی کوییر مصری به زندگی خود پایان داد می‌گذرد. ساره در سال ۲۰۱۷ در کنسرت مشروع لیلی پرچم پراید را که نماد جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌ای+ است تکان داد؛ حرکتی که به بازداشت سه ماهه و شکنجه او منجر شد. ساره در نهایت به دلیل شکنجه، آزار جسمی، روانی و نیز قلدری و طرد اجتماعی، مصر را به مقصد کانادا ترک کرد. او اما در آن‌جا نیز هم‌چون بسیاری از پناهندگان لزبین و جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو‌ای+ با تبعیض‌های فراوانی از جمله انتظار برای درخواست پناهندگی، فشارهای روانی ناشی از زندگی در تبعید و نیز تالمات روحی ناشی از فشارهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در جامعه مبدا روبرو بود. ساره در نهایت در ۱۳ ژوئن ۲۰۲۰ تصمیم گرفت به زندگی خود پایان دهد.

امسال در سالگرد او، دوستانش با همکاری موسسه‌های Outright Action International و HuMENA وبسایتی را به زبان‌های عربی و انگلیسی به نام او به راه انداخته‌اند که در آن عکس‌ها، پست‌ها و نیز خاطرات روزانه او از زندان القناطر را به اشتراک گذاشته‌اند. آن‌ها هدف از این تلاش را علاوه بر تحقق آرزوی ساره برای انتشار این یادداشت‌ها، «ایجاد انگیزه برای زنان لزبین، کوییر و مشاهده‌پذیری آنان در منطقه و در دیاسپورا و هم‌چنین ماندگاری نام ساره حجازی» عنوان کرده‌اند. 


دوستان ساره در این صفحه درباره ‌اش نوشته‌اند:


«ساره تنها یک فعال حقوق ال‌جی‌بی‌تی‌نبود، او یک مبارز اینترسکشنال نیز بود. ساره سوسیالیستی ثابت قدم، مدافع حقوق زنان، فلسطین، آزادی مردم سوریه و همبستگی با انقلابیون لبنان بود. او مواضعی در خصوص توقف مجازات اعدام در مصر و هم‌چنین آزادی زندانیان سیاسی داشت و از محیط زیست نیز حمایت می‌کرد.»


ساره در یادداشتی پیش از مرگ خود نوشت:

«به خواهرانم:
کوشیدم زنده بمانم اما نتوانستم، مرا ببخشید.
به دوستانم:
آن تجربه هولناک بود و من ضعیف‌تر از آن بودم که در برابرش مقاومت کنم، مرا ببخشید.
به دنیا،
به طرز وحشتناکی بی‌رحم بودی، اما می‌بخشمت.»


برای مشاهده وبسایتی که به یاد او به راه افتاده است به آدرس زیر مراجعه کنید:


https://sarahhegazi.space



@bidarzani

🟣 دومین روز از اعتصاب غذا/ جان «رضا شهابی» در خطر است

از روز گذشته، رضا شهابی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در اعتراض به تمدید قرار بازداشت، پرونده‌سازی، سناریوسازی امنیتی، بازجویی‌های متعدد و طولانی و تهدیدهای بازجویان وزرات اطلاعات، همچنین عدم ظرفیت بند ۲۰۹ اوین، دست به اعتصاب غذا زده است.

▪️طی یک ماه گذشته، رضا شهابی بارها در حالت بیهوشی قرار گرفته و زندان اوین، ملزم به اعزام پزشک شده است. او دارای فشار خون بالاست و شدت فشارهای ناشی از پرونده‌سازی‌های کذب و امنیتی، منجر به افتادگی نیمه‌ی صورت او شده است.

▪️رضا شهابی، تبعات ناشی از سال‌های حبس و بیماری‌های متعدد ناشی از اعتصاب غذا را در سال‌های گذشته به‌دوش کشیده است. جان رضا شهابی در خطر است و مسئولیت تبعاتِ تداوم اعتصاب غذا، حادتر شدن وضعیت سلامتی و در خطر قرار گرفتن جان او با حاکمیت و تمامی ارگان‌های ذی‌ربط قضایی، امنیتی و سازمان امور زندان‌هاست.

#جان_رضا_شهابی_در_خطر_است


@bidarzani

🟣 طی سه روز گذشته، اعتصاب کسبه و بازاریان در مناطق (جمهوری، سه‌راه‌امین و لاله‌زار) تهران و بخش‌هایی از کسبه‌ی شهرهای کازرون، میناب، اصفهان و اراک ادامه داشته است.

این اعتصاب در اعتراض به افزایش قیمت دلار تا مرز ۳۳ هزار تومان، وضعیت دریافت مالیات و سقوط بازار طی سه ماه گذشته صورت پذیرفته است.

در مناطق جمهوری و لاله‌زار تهران، پلیس ضد شورش، معترضان را مورد ضرب و شتم قرار داد و ماموران ناجا، گوشی همراه معترضان را ضبط کرده و با ‌اعمال تهدید، از کسبه خواستند تا مغازه‌های خود را باز کنند.

▪️ویدئو از اعتصاب کسبه میناب، امروز سه‌شنبه ۲۴ خردادماه، ۱۵۰۰ تصویر

@bidarzani

🟣 بدن و پوشش زنان، سرکوب و مبارزه


ویدئوی «روایتی از چهار دهه حضور پلیسِ حجاب» ساخته‌ی #کلکتیو_لیلیت، بر اساس مقاله‌ی «تاریخ مختصر انقیاد بدن زنانه: برآمدن گشت ارشاد و سرکوب زنان در فضای عمومی» ساخته شده است که حاصل یک سال تحقیق جمعی در مورد تاریخ ۴۰ ساله‌ی پلیس حجاب در جمهوری اسلامی است.


از متن: «انقیاد بدن زنان نه با گشت‌های ارشاد آغاز شده و نه احتمالا با انحلال و یا فراموشی آنها به پایان خواهد رسید. اما آنچه پرداختن به این مسئله را در برهه‌ی زمانی فعلی برای ما ضروری می‌سازد، تصریح  و تاکید بر رابطه‌ی ارگانیک این شکل عریان از سرکوب بدن با دیگر اشکال سیستماتیک خشونت (نه صرفا علیه زنان) در ایران کنونی است. بازگشت به این تاریخ(ها)، که حامل تجربه‌ی میلیون‌ها زن در ایران پس از انقلاب است، در حکم فراخوانی است برای یادآوری و هم‌رسانی دیگر اشکال خشونت بر بدن که به حکم تکرار به امری «عادی‌» (Normal) و طبیعی بدل گشته و در نتیجه از خاطره‌ی مشترک بدن‌ها و حافظه‌ی جمعی ما بالاجبار رانده شده‌اند. 

قانونی شدن حجاب اجباری و جرم‌نگاری از بی/بدحجابان: تفوق برخورد تعزیری قهری با بدن‌های «نامتعارف» زنانه (۶۲-۶۸)

سرانجام در ۱۸ مردادماه ۱۳۶۲ فراگیرترین قانون مربوط به حجاب اجباری تا آن زمان، که تمامی فضاهای عمومی را دربرمی‌گرفت، تحت ماده‌ی ۱۰۲ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) به تصویب رسید. بر اساس این ماده که در ذیل جرائم «بر ضد عفت و اخلاق عمومي و تكاليف خانوادگي» درج شده بود، ظاهر شدن زنان در اماکن عمومی بدون حجاب شرعی (البته بدون ذکر مصادیق) مستوجب تعزیر تا ۷۴ ضربه شلاق شد (آرشیو مرکز پژوهش‌‌‌های مجلس، ۱۸ مرداد ۱۳۶۲). به موازات تصویب قانون فوق‌الذکر، کمیته‌ها مسئول نظارت بر اماکن عمومی و دستگیری اشاعه‌دهندگان اعمال خلاف عفت و من‌جمله آن زنان بدون پوشش شرعی شدند. این گشت‌های مبارزه با منکرات (متعلق به دادگاه منکرات) در آن‌ زمان تحت عنوان گشت‌های ثارالله یا گشت‌های جندالله شناخته می‌شدند (ایسنا، ۱ اردیبهشت ۱۳۹۵). همچنین در اسفندماه ۱۳۶۲ قانون «هیات‌های رسیدگی به تخلفات اداری» جایگزین قانون پیشین «بازسازی نیروی انسانی» شد. با این حال به موجب نص صریح این قانون جدید (بند ۱۳ ماده ۱۰) عدم رعایت حجاب شرعی همچنان یک «تخلف» و در نتیجه مشمول مجازات‌های اداری شناخته می‌شد (همان، ۹اسفند ۱۳۶۲). بدین واسطه حراست سازمان‌ها و ادارات دولتی، یا به‌عبارتی بدنه‌ی عقیدتی و امنیتی ادارات، به‌عنوان پلیس اداری مسئول کنترل مستقیم عقاید، بدن‌ها و نحوه‌ی پوشش مراجعان و کارمندان شدند.

تصویب این دو قانون تعیین‌کننده در سال ۶۲ و هم‌زمانی آن با شدت گرفتن جنگ میان ایران و عراق، که از یک طرف  مستلزم گسیل نیروهای بیشتر (اعم از مردان سپاهی و بسیجی) به جبهه‌های جنگ بود و از طرف دیگر به تشدید بحران اقتصادی به ‌ویژه در میان خانواده‌‌هایی منجر شده بود که سرپرستی آنان را زنان به عهده داشتند، راه را برای ورود نیروی سازمان‌یافته‌ای از زنان در هیبت زنان بسیجیِ کمیته‌‌های منکرات هموار ساخت. زین پس بدنه‌ی قابل‌توجهی از دستگاه سرکوب و پلیس بدن‌های «نامتعارف» زنانه (از نگاه شرعی جمهوری اسلامی) را زنانی از طبقات محروم‌تر جامعه و به لحاظ ایدئولوژیک هم‌سوتر با حکومت تشکیل می‌دادند. بسیاری از این زنان حزب‌اللهی- بسیجی به‌دلیل اعزام مردان به جنگ و در فقدان نان‌آوران ذکور خانواده، سرپرستی اقتصادی خانواده را به عهده گرفته و بنابراین نه فقط به‌دلیل هم‌سویی ایدئولوژیک، بلکه به قصد کسب درآمد و بهره‌مندی از مزایای اجتماعی- اقتصادی همراهی با بدنه‌ی نظامی حکومت به کمیته‌ها پیوسته بودند. جالب آنکه حضور در کمیته‌‌های منکرات برای بخش قابل توجهی از این زنان اولین تجربه‌ی فعالیت اقتصادی نیز محسوب می‌شد (Sedghi, 2007, 215-216)»


▪️متن کامل این #مقاله و #ویدئو، در وبسایت «کلکتیو لیلیت» در دسترس است:


https://bit.ly/3mIGpW3


@bidarzani

🟣 دادخواهی جرم نیست، حاکمیت محکوم است


صحبت‌های «شهناز اکملی»، مادر دادخواه «مصطفی کریم‌بیگی» پیرامون بازداشت «مریم کریم‌بیگی» و انتقال او به زندان اوین

▪️از صفحه‌ی اینستاگرام شهناز اکملی


@bidarzani

🟣 منیره عربشاهی از زندان کچویی کرج به بیمارستان اعزام شد

به گزارش خبرگزاری هرانا، امروز سه شنبه ۲۴ خردادماه ۱۴۰۱، منیره عربشاهی، از معترضان به #حجاب_اجباری از زندان کچویی کرج به بیمارستان مدنی اعزام شد.
اعزام این زندانی به مرکز درمانی خارج از زندان، در پی افت شدید میزان کلسیم و بی حسی موضعی در بدن وی صورت گرفته است.

پیشتر یک منبع مطلع از وضعیت خانم عربشاهی به هرانا گفته بود: “پزشکان تاکید داشتند که خانم عربشاهی پس از انجام عمل جراحی تیروئید و تخلیه کامل آن، می‌بایست هر ۱۰ روز یکبار به جهت انجام آزمایشاتی به بیمارستان خارج از زندان اعزام شود؛ امری که با کارشکنی مسئولان زندان نهایتا هر ماه یکبار صورت می گیرد”.

دختر خانم عربشاهی، #یاسمن_آریانی از مخالفان حجاب اجباری در حالی که در تاریخ ۲۵ بهمن ۹۷ با پایان حبس از بابت محکومیت پیشین خود از زندان اوین آزاد شده بود، در تاریخ ۲۱ فروردین ۹۸ مجددا بازداشت و به بازداشتگاه وزرا در تهران منتقل شد. خانم عربشاهی یک روز پس از او بازداشت و به همراه فرزندش به زندان قرچک ورامین منتقل شدند. آنها نهایتا در تاریخ ۲۲ مرداد ۹۸ از زندان قرچک ورامین به بند زنان زندان اوین منتقل شدند و مجددا در تاریخ ۳۰ مهرماه سال گذشته از بند زنان زندان اوین به زندان کچویی کرج تبعید شدند.

▪️این دختر و مادر زندانی مردادماه ۹۸ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی محمد مقیسه محاکمه و هرکدام از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا” به ۱۶ سال حبس تعزیری و در مرحله تجدیدنظر هرکدام مجموعا به ۹ سال و ۷ ماه حبس محکوم شدند. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی ۵ سال و شش ماه زندان در خصوص هر یک از آنها قابل اجرا است.

#حجاب_اجباری
#سرکوب_سیستماتیک_زنان
#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani

چرخش ظالمانه ی جنبش زنان (پادکست) - نانسی فریزر - ترجمه‌ فیروزه مهاجر


این پادکست متن مقاله‌ی #نانسی_فریزر است با عنوان «چه‌گونه #فمینیسم خدمتکار #سرمایه‌داری شد و چه‌گونه باید آن را بازپس بگیریم». وی در این مقاله بحث می‌کند که آمال جنبش فمینیستی مترقی چه‌گونه در مقطعی در خدمت #سرمایه‌داری_نولیبرالی قرار گرفت.

وی می‌گوید اندیشه­‌های فمینیستی که زمانی بخشی از دیدگاهی رادیکال بود در سال‌های بعد مدام بیش‌تر در چارچوب­‌های فردگرایانه بیان شد. در حالی که فمینیست­‌ها زمانی منتقد جامعه­‌ای بودند که بلندپروازی­‌های شغلی را تشویق می­‌کرد، در ادامه، نه همبستگی اجتماعی بلکه به‌اصطلاح «کارآفرینان» زن را ستایش کردند و مشوق به‌اصطلاح پیشرفت و شایسته‌سالاری شدند.

مقاله‌ی حاضر به‌رغم کوتاهی به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین متن‌های فمینیستی سال‌های اخیر و در تجدیدحیات جنبش رادیکال فمینیستی مؤثر بوده است.





@Marxismstudies

🟣 پیش به سوی #تجمع_سراسری_معلمان_ایران

🔰 وعده ما :
پنجشنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۱
ساعت ۱۰ صبح

✅ تهران، مقابل: مجلس
✅ مراکز استان ها: مقابل ادارات کل
✅ شهرستان ها مقابل: ادارات آموزش و پرورش شهرستان

#همه_می‌آییم
#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد

@kashowra
@bidarzani

🟣 #جعفر_ابراهیمی ، #محمد_حبیبی و #رسول_بداقی از بند ۲۰۹ به ‌سلول انفرادی بند ۲۴۰ اوین منتقل شدند

🔺این سه معلم دربند در تاریخ ۱۴۰۰/۲/۱۰ قبل از تجمع روز معلم بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند.

🔺 نیروهای امنیتی و ضابطین قضایی پس از شکست سناریوسازی‌های صداوسیما و روزنامه‌های همسو چون کیهان و ایران..‌. برای اعمال فشار بیشتر و وادار کردن معلمان به اعتراف‌های اجباری، این سه معلم را به سلول‌های انفرادی منتقل کرده‌اند.

🔺واضح است بکار بردن روشهای قرون وسطایی بر اراده‌ی معلمان در مسیر عدالت‌خواهی تاثیر منفی نگذاشته و نخواهد گذاشت.

#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد

@kashowra
@bidarzani

‏▫️ مارکسیسم و کار غیررسمی

نوشته‌ی: توماس بارنز
ترجمه‌ی: فرزانه راجی

11 ژوئن 2022
‏
🔸 پژوهش‌گرانِ متأثر از مارکسیسم کوشیده‌اند تا با مسئله‌ی افزایش نیروی کار در بخش غیررسمیِ اقتصاد دست‌و‌پنجه نرم کنند. مفهوم «نیروی کار غیررسمی» برای تعدیل و به‌چالش کشیدنِ این ایده‌ی تاکنون بحث‌انگیز به‌کار رفته است که سرمایه‌داری «گورکنان» خود را می‌آفریند. نظریه‌پردازان معاصر در واکنش به افزایش نیروی کارِ غیررسمی دست به بازبینی ارتباطِ بین رشد سرمایه‌داری، پرولتاریایی‌شدن و استراتژی سیاسی زده‌اند.

🔸 این مقاله به‌طور انتقادی نمونه‌هایی اصلی‌‌ از چگونه‌گی تلاش این متفکران رادیکال برای به‌روز‌رسانی و تقویت تحلیل مارکسیستی را بررسی کرده و تلاش می‌کند آن‌ها را در چارچوبی، برای تحلیلِ تغییرات در ترکیب نیروی کار ادغام کند. گرچه برخی از این بحث‌ها گذشته از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند نیز مربوط می‌شود، این مقاله عمدتاً بر جنوب جهان متمرکز است، جایی‌ ‌که اکثریت کارگران جهان زندگی می‌کنند. بخش اول مقاله طرحی کلی از دیدگاه‌های مارکس درباره‌ی شکل‌گیری طبقات را براساس جلد اول سرمایه ترسیم می‌کند. تفاوت این دیدگاه‌ها با نظرات نظریه‌‌پردازان رادیکالی که به گسترش نیروی کار غیررسمی از دهه‌ی 1960 اشاره کرده‌اند، هم‌چنین با واکنش‌‌های مارکسیستی معاصر به نیروی کار غیررسمی، مقایسه می‌شود. پس از بررسی این تحولات، بخش دوم مقاله رویکردی گونه‌شناختی به نیروی‌کار در اقتصادی غیررسمی را، با تکیه بر بینش‌های چن، چانگ، و باناجی تشریح می‌کند. بخش سوم به تشریح «شکل‌های مختلف استثمار»ی می‌پردازد که در این گونه‌شناسی همانا کار به‌شمار می‌آیند، و نمونه‌هایی را در هر نوع و حوزه‌های پیچیدگی، هم‌پوشانی و اصلاح بالقوه بررسی می‌کند. بخش پایانی، مقاله را خلاصه کرده و مجدداً بر ظرفیت بالقوه‌ای تأکید می‌کند که کاربرد انتقادیِ ایده‌های مارکس درباره‌ی تکوین طبقاتی می‌تواند در مورد مسئله‌ی گسترش نیروی‌ کارغیررسمی در جنوب جهانی داشته باشد. هدف نوشته‌ی حاضر ارائه‌ی یک راهنمای تحلیلی پایه برای انواع مختلف کار و اشتغال موجود در اقتصاد غیررسمی شهری معاصر است.

🔸 استدلال می‌شود که این رویکرد با سرمایه سازگار است که در آن مارکس روشی برای مقایسه‌ی گرایش‌های گسترده‌ی تاریخی ایجاد کرد، در عین این‌که گرایش‌های متناقض و شواهد متضاد را نیز بررسی کرده است. هدف این تلاش ایجاد چارچوبی تحلیلی است که هم به‌لحاظ تجربی به تغییراتِ ساختار طبقه حساس باشد و هم بتواند به‌طور بالقوه برای اصلاح گزاره‌‌های نظری زیربنایی مارکسیسم مورد استفاده قرار گیرد. این مقاله، چارچوب مذکور را با تفسیر هر نوع کارغیررسمی به‌‌عنوان «شکلی از استثمار»، بنا می‌کند.

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:‏

https://wp.me/p9vUft-30u

‏#توماس_بارنز #فرزانه_راجی
#مارکسیسم #مبارزه_طبقاتی #نیروی_کار #کار_غیررسمی


👇🏽

🖋@naghd_com