📌در کشور رواندا، مدرسه‌ای به پسران فمینیست بودن را می‌آموزد.
https://www.bbc.com/news/world-africa-45496335
https://www.bbc.com/news/world-africa-45496335
BBC News
The Rwandan school turning boys into feminists
It could have the answers to how to tackle gender-based violence and power imbalances in the #MeToo era.
در یک‌سالگی #METOO
📌نگاه ما به مقوله آزار جنسی زنان چقدر تغییر کرده است؟
✍فریبا مرادی پور
در اکتبر سال ۲۰۱۷ الیسا میلانو از زنان سراسر جهان خواست که تجربیات خود را از آزار جنسی با به اشتراک‌‌‌‌‌‌گذاری هشتگ #METOO بیان کنند و با این شیوه فضایی را برای محکوم کردن هر گونه آزار جنسی زنان در محیط‌های مختلف ایجاد کنند. هشتگ یاد شده تبدیل به جنبشی اعتراضی در سراسر جهان شد و بارها و بارها در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد و موج پدید‌‌آمده از آن نیز در عالم واقعی، پرونده‌های آزار جنسی افراد زیادی از جمله افراد سرشناس از سیاستمدار گرفته تا هنرمند و تهیه‌کننده و کارگردان سینما را برملا کرد.
هفته گذشته مجله اشپیگل به مناسبت یک‌ساله شدن هشتگ#METOO, نتایج یک نظرسنجی در خصوص میزان فراگیری و تأثیر این هشتگ و جنبش برخواسته از آن را منتشر کرد. نظرسنجی یاد شده توسط موسسه تحقیقاتی Kanter Public و برای مجله اشپیگل در فاصله زمانی ۲۷ سپتامبر تا ۱۰ اکتبر ۲۰۱۸ و به صورت تلفنی انجام شده است و ۱۰۴۸ زن و مرد در این نظرسنجی شرکت کرده و به سوالات پاسخ داده‌اند. نتیجه این نظرسنجی در مقاله‌ای تحت عنوان «اکثریت مردم آلمان چالش #METOO را مفید می‌دانند» منتشر شد. نتایج این نظرسنجی می‌گوید که به طور کلی ۶۶ درصد از شرکت‌کنندگان، چالش ایجاد شده و بحث‌های نشئت گرفته از آن را- به‌خاطر روشن‌تر کردن ابعاد مسائلی که در زمینه آزار جنسی زنان وجود دارد- مثبت و موثر تشخیص داده‌اند و تنها ۲۶ درصد مردان و ۲۸ درصد زنان اعلام کرده‌اند که اثرات این چالش را منفی ارزیابی می‌کنند و یا علاقه‌ای به این بحث ندارند. اشپیگل می‌نویسد: این مایه تعجب است زیرا همیشه ادعا می‌شد که این بحث صرفاً مختص به گروه ممتازی از مردم شهرهای بزرگ بوده و عموم مردم التفات خاصی به آن ندارند. البته در این نظرسنجی سؤالات دیگری هم مطرح شده است در خصوص میزان اعتقاد شخصی شرکت‌کنندگان به برابری زن و مرد و نیز تصور آنها از بهتر شدن دنیایی که در آن زنان هم به‌اندازه مردان قدرت داشته باشند و نتیجه نهایی میزان برابری خواهی بالایی را در بین آلمانی‌ها و همچنین تمایل آنان به قدرت گرفتن بیشتر زنان در دنیا را نشان می‌دهد.
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/28775&rhash=3ec4f87be6d7d1
📌نگاه ما به مقوله آزار جنسی زنان چقدر تغییر کرده است؟
✍فریبا مرادی پور
در اکتبر سال ۲۰۱۷ الیسا میلانو از زنان سراسر جهان خواست که تجربیات خود را از آزار جنسی با به اشتراک‌‌‌‌‌‌گذاری هشتگ #METOO بیان کنند و با این شیوه فضایی را برای محکوم کردن هر گونه آزار جنسی زنان در محیط‌های مختلف ایجاد کنند. هشتگ یاد شده تبدیل به جنبشی اعتراضی در سراسر جهان شد و بارها و بارها در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد و موج پدید‌‌آمده از آن نیز در عالم واقعی، پرونده‌های آزار جنسی افراد زیادی از جمله افراد سرشناس از سیاستمدار گرفته تا هنرمند و تهیه‌کننده و کارگردان سینما را برملا کرد.
هفته گذشته مجله اشپیگل به مناسبت یک‌ساله شدن هشتگ#METOO, نتایج یک نظرسنجی در خصوص میزان فراگیری و تأثیر این هشتگ و جنبش برخواسته از آن را منتشر کرد. نظرسنجی یاد شده توسط موسسه تحقیقاتی Kanter Public و برای مجله اشپیگل در فاصله زمانی ۲۷ سپتامبر تا ۱۰ اکتبر ۲۰۱۸ و به صورت تلفنی انجام شده است و ۱۰۴۸ زن و مرد در این نظرسنجی شرکت کرده و به سوالات پاسخ داده‌اند. نتیجه این نظرسنجی در مقاله‌ای تحت عنوان «اکثریت مردم آلمان چالش #METOO را مفید می‌دانند» منتشر شد. نتایج این نظرسنجی می‌گوید که به طور کلی ۶۶ درصد از شرکت‌کنندگان، چالش ایجاد شده و بحث‌های نشئت گرفته از آن را- به‌خاطر روشن‌تر کردن ابعاد مسائلی که در زمینه آزار جنسی زنان وجود دارد- مثبت و موثر تشخیص داده‌اند و تنها ۲۶ درصد مردان و ۲۸ درصد زنان اعلام کرده‌اند که اثرات این چالش را منفی ارزیابی می‌کنند و یا علاقه‌ای به این بحث ندارند. اشپیگل می‌نویسد: این مایه تعجب است زیرا همیشه ادعا می‌شد که این بحث صرفاً مختص به گروه ممتازی از مردم شهرهای بزرگ بوده و عموم مردم التفات خاصی به آن ندارند. البته در این نظرسنجی سؤالات دیگری هم مطرح شده است در خصوص میزان اعتقاد شخصی شرکت‌کنندگان به برابری زن و مرد و نیز تصور آنها از بهتر شدن دنیایی که در آن زنان هم به‌اندازه مردان قدرت داشته باشند و نتیجه نهایی میزان برابری خواهی بالایی را در بین آلمانی‌ها و همچنین تمایل آنان به قدرت گرفتن بیشتر زنان در دنیا را نشان می‌دهد.
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/28775&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
نگاه ما به مقوله آزار جنسی زنان چقدر تغییر کرده است؟/ فریبا مرادی پور - بیدارزنی
در اکتبر سال ۲۰۱۷ الیسا میلانو از زنان سراسر جهان خواست که تجربیات خود را از آزار جنسی با به اشتراک‌‌‌‌‌‌گذاری هشتگ #METOO بیان کنند و با این شیوه فضایی را برای محکوم کردن هر گونه آزار جنسی زنان در محیط‌های مختلف ایجاد کنند. هشتگ یاد شده تبدیل به جنبشی اعتراضی…
📌آنچه سینما درباره زنان به من آموخت
@bidarzani
🔗 https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/422773&rhash=eec6b76cb50965
ن از بچگی عاشق سینما بودم و از تماشای فیلم‌ها چیزهای زیادی یاد گرفتم؛ از جمله درباره زن‌ها و مردها. چیزهایی که بعدها مجبور شدم فراموش‌شان کنم یا نادیده‌شان بگیرم. یاد گرفتم که زن‌ها نیاز به حمایت دارند، کنترل می‌شوند و در خانه نگه داشته می‌شوند. یاد گرفتم که مردها رهبری می‌کنند و زن‌ها فرمانبردار هستند. به دنبال ماجراهای هاروی واینستیان و کمپین #MeToo، خیلی در مورد رویاهایی که فیلم‌ها در من ایجاد کرده‌اند فکر می‌کنم، از جمله بارها به تصویر بوسه‌های زورکی سینما فکر کرده‌ام.
🌎 https://www.radiozamaneh.com/422773
🔴در انتهای این پست با لمس دکمه instant view در تلفن‌همراه و یا تبلت خود این مقاله را به صورت کامل مطالعه کنید🔴
@bidarzani
🔗 https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/422773&rhash=eec6b76cb50965
ن از بچگی عاشق سینما بودم و از تماشای فیلم‌ها چیزهای زیادی یاد گرفتم؛ از جمله درباره زن‌ها و مردها. چیزهایی که بعدها مجبور شدم فراموش‌شان کنم یا نادیده‌شان بگیرم. یاد گرفتم که زن‌ها نیاز به حمایت دارند، کنترل می‌شوند و در خانه نگه داشته می‌شوند. یاد گرفتم که مردها رهبری می‌کنند و زن‌ها فرمانبردار هستند. به دنبال ماجراهای هاروی واینستیان و کمپین #MeToo، خیلی در مورد رویاهایی که فیلم‌ها در من ایجاد کرده‌اند فکر می‌کنم، از جمله بارها به تصویر بوسه‌های زورکی سینما فکر کرده‌ام.
🌎 https://www.radiozamaneh.com/422773
🔴در انتهای این پست با لمس دکمه instant view در تلفن‌همراه و یا تبلت خود این مقاله را به صورت کامل مطالعه کنید🔴
رادیو زمانه
آنچه سینما درباره زنان به من آموخت
تصویری که سینما از زنان ارائه می‌دهد چگونه است؟ آیا این تصویر در حال تغییر است؟ از آن چه می‌توان آموخت؟ مقاله‌ای از منولا دارگیس منتقد نیویورک تایمز در این باره.
📌محبوب‌ترین هشتگهای فمینیستی سال ۲۰۱۸ و قدرت اعتراضی آنها
✍فرزاد صیفی‌کاران
@bidarzani
📍بیدارزنی: امروزه فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به بستری کاملا جدی برای بیان دیدگاهها، اعتراضات، مباحثه و گفت‌وگو، آموزش و اطلاع‌رسانی جمعی در سطح جهانی بدل شده است. جنبش‌های اجتماعی-سیاسی مختلف هر کدام به نحوی از این فضایِ آزاد و بی‌حد و مرزِ گردش اطلاعات، برای مقاصد گوناگون و رساندن صدایشان به دیگران و مخاطبانشان، بهره می‌جویند.
📍وجود هشتگ (برچسب) در شبکه‌های اجتماعی یک امکان مناسب است برای غربال کردن مطالب مورد نیاز در میان انبوه مطالب و اطلاعاتی که توسط کاربران مختلف در سراسر جهان که به صورت لحظه‌ای به اشتراک گذاشته می‌شوند. هشتگ‌ها می‌توانند عملکرد جنبش‌های اجتماعی را تسریع کنند و در مدت زمانی کوتاه توجه میلیون‌ها نفر را به یک موضوع معطوف کنند. علاوه بر این‌ها، رویدادها و اتفاقات دنیای واقعی را نیز می‌توان به وسیله هشتگ‌ها سازماندهی کرد. هشتگ را برای علاقه‌مندان به هر موضوعی چه در دنیای مجازی و چه در دنیای واقعی، می‌توان نقطه اتصال ساده و در دسترس میان افراد با گرایشات فکری-سیاسی-دینی و… تلقی کرد.
📍هشتگ‌ها با قابلیت مشارکت تمام افراد و گرو‌های حاضر در شبکه‌های اجتماعی در یک بحث، موجب افزایش دسترسی، گردش و قدرت اطلاعات می‌شوند. تأثیر هشتگ‌ها به اعتراضات سیاسی و اجتماع مخلتف نیز کشیده شده، تا جایی که بعضاً بدون این که نیازی به اعتراض در دنیای واقعی (مثلا اعتراض خیابانی) باشد، بتوان به هدف و خواسته‌های مورد نظر دست یافت. در مواردی هم که این اعتراضات و مطالبات مجازی پاسخگو واقع نشده دامنه آن به فضایی واقعی و خیابان‌ها کشیده شده و شبکه‌های مجازی به وسیله هشتگ‌ها، بستر مناسبی را برای اطلاع‌رسانیِ یک رویداد واقعی، فراهم آوردند. نمونه بارز آن هشتگ #WomensWave (موج زنان) است که توسط سازمان Womens’s March و حمایت چندین سازمان فمینیستی دیگر راه‌اندازی شده و برای چندمین بار سعی دارد اعتراضات برابری‌خواهانه فمینیستها را برای دستیابی به حقوق زنان، در شهرهای سراسر ایالات متحده آمریکا سازماندهی کند و آخرین گردهمایی خیابانی آنان قرار است در تاریخ ۱۹ ژانویه ۲۰۱۹ برگزار شود.
📍با این تفاسیر، جنبش‌های فمینیستی نیز از قاعده بهره‌برداری از فضای مجازی و هشتگ‌ها مستثنی نبودند. آنها به درستی و تا حد زیادی موفق، بهترین بهره را از فضای مجازی جسته‌اند و برخلاف دنیای واقعی مردسالارانه، صحنه شبکه‌های اجتماعی را به مکانی مناسب برای آموزش، اعتراض و اطلاع‌رسانی برای مطالبه حقوق زنان و برابری‌خواهی، مخصوصا از طریق هشتگ‌ها تبدیل کرده‌اند.
📍تاریخچه هشتگهای فمینیستی به هشتگی در سال ۲۰۱۰ باز میگردد؛ زمانی که هشتگی برای مبارزه با آزارهای جنسی زنان با عنوان #ChangeTheRatio توسط “راشل سکلار” نویسنده و کارآفرین کانادایی شکل گرفت. اما یکی از بارزترین و موفقترین هشتگهای جنبش‌های فمینیستی تاکنون، هشتگ کارزار #MeToo (من هم همین‌طور) است. این هشتگ به همدردی با قربانیان تجاوز با یکدیگر و شکستن سکوت در مقابل متجاوزین اشاره دارد. هشتگ #MeToo تا جایی موفق بود که علاوه بر زنان، مردان بسیاری از طریق آن سکوت خود را شکستند و از تجربیاتشان درباره آزار جنسی و تجاوز که اغلب در زمان کودکی برای آنان اتفاق افتاده بود، سخن گفتند. این هشتگ فاش کرد که خشونت بسیار فراگیرتر از آن چیزی است که افکار عمومی تصور می‌کنند و بلوغ جنبش #Metoo با هشتگی به نام «من نیز انجام دادم» کامل شد. این هشتگ توسط مردانی که عاملین خشونت از جنبه‌های مختلف بودند در حمایت از #Metoo شکل گرفت و از طریق این هشتگ و اعتراف به اشتباهاتشان، سعی داشتند از رفتارهای آزارگرانه خود ابراز تأسف نمایند و با قربانیان همدردی کنند.
📍از این رو فعالان فمینیست مدت‌هاست از “هشتگ” به عنوان راهی جهت انتشار اهداف و پیام‌هایشان و نیز اتحاد میان فمینیستها در سراسر جهان استفاده می‌کنند و جای تعجب نیست که بسیاری از مباحث و گفت‌وگوهای سیاسی، مدنی، منطقه‌ای، کشوری و حتی بین‌المللی فمینیستی در فضای مجازی اتفاق می‌افتد، زیرا این موضوع به یک تاکتیک محبوب و موفق بدل شده است.
📍نهایتا باید اعتراف کرد “هشتگ” قدرت فوق‌العاده‌ای دارد.
📍در ادامه با نگاهی به معروف‌ترین هشتگهای فمینیستی در سال ۲۰۱۸ میلادی و علل پیداش آنها، سعی میکنیم چگونگی شکل‌گیری و تأثیر اعتراضی آنها را بیان کنیم.
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/28933&rhash=3ec4f87be6d7d1
✍فرزاد صیفی‌کاران
@bidarzani
📍بیدارزنی: امروزه فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به بستری کاملا جدی برای بیان دیدگاهها، اعتراضات، مباحثه و گفت‌وگو، آموزش و اطلاع‌رسانی جمعی در سطح جهانی بدل شده است. جنبش‌های اجتماعی-سیاسی مختلف هر کدام به نحوی از این فضایِ آزاد و بی‌حد و مرزِ گردش اطلاعات، برای مقاصد گوناگون و رساندن صدایشان به دیگران و مخاطبانشان، بهره می‌جویند.
📍وجود هشتگ (برچسب) در شبکه‌های اجتماعی یک امکان مناسب است برای غربال کردن مطالب مورد نیاز در میان انبوه مطالب و اطلاعاتی که توسط کاربران مختلف در سراسر جهان که به صورت لحظه‌ای به اشتراک گذاشته می‌شوند. هشتگ‌ها می‌توانند عملکرد جنبش‌های اجتماعی را تسریع کنند و در مدت زمانی کوتاه توجه میلیون‌ها نفر را به یک موضوع معطوف کنند. علاوه بر این‌ها، رویدادها و اتفاقات دنیای واقعی را نیز می‌توان به وسیله هشتگ‌ها سازماندهی کرد. هشتگ را برای علاقه‌مندان به هر موضوعی چه در دنیای مجازی و چه در دنیای واقعی، می‌توان نقطه اتصال ساده و در دسترس میان افراد با گرایشات فکری-سیاسی-دینی و… تلقی کرد.
📍هشتگ‌ها با قابلیت مشارکت تمام افراد و گرو‌های حاضر در شبکه‌های اجتماعی در یک بحث، موجب افزایش دسترسی، گردش و قدرت اطلاعات می‌شوند. تأثیر هشتگ‌ها به اعتراضات سیاسی و اجتماع مخلتف نیز کشیده شده، تا جایی که بعضاً بدون این که نیازی به اعتراض در دنیای واقعی (مثلا اعتراض خیابانی) باشد، بتوان به هدف و خواسته‌های مورد نظر دست یافت. در مواردی هم که این اعتراضات و مطالبات مجازی پاسخگو واقع نشده دامنه آن به فضایی واقعی و خیابان‌ها کشیده شده و شبکه‌های مجازی به وسیله هشتگ‌ها، بستر مناسبی را برای اطلاع‌رسانیِ یک رویداد واقعی، فراهم آوردند. نمونه بارز آن هشتگ #WomensWave (موج زنان) است که توسط سازمان Womens’s March و حمایت چندین سازمان فمینیستی دیگر راه‌اندازی شده و برای چندمین بار سعی دارد اعتراضات برابری‌خواهانه فمینیستها را برای دستیابی به حقوق زنان، در شهرهای سراسر ایالات متحده آمریکا سازماندهی کند و آخرین گردهمایی خیابانی آنان قرار است در تاریخ ۱۹ ژانویه ۲۰۱۹ برگزار شود.
📍با این تفاسیر، جنبش‌های فمینیستی نیز از قاعده بهره‌برداری از فضای مجازی و هشتگ‌ها مستثنی نبودند. آنها به درستی و تا حد زیادی موفق، بهترین بهره را از فضای مجازی جسته‌اند و برخلاف دنیای واقعی مردسالارانه، صحنه شبکه‌های اجتماعی را به مکانی مناسب برای آموزش، اعتراض و اطلاع‌رسانی برای مطالبه حقوق زنان و برابری‌خواهی، مخصوصا از طریق هشتگ‌ها تبدیل کرده‌اند.
📍تاریخچه هشتگهای فمینیستی به هشتگی در سال ۲۰۱۰ باز میگردد؛ زمانی که هشتگی برای مبارزه با آزارهای جنسی زنان با عنوان #ChangeTheRatio توسط “راشل سکلار” نویسنده و کارآفرین کانادایی شکل گرفت. اما یکی از بارزترین و موفقترین هشتگهای جنبش‌های فمینیستی تاکنون، هشتگ کارزار #MeToo (من هم همین‌طور) است. این هشتگ به همدردی با قربانیان تجاوز با یکدیگر و شکستن سکوت در مقابل متجاوزین اشاره دارد. هشتگ #MeToo تا جایی موفق بود که علاوه بر زنان، مردان بسیاری از طریق آن سکوت خود را شکستند و از تجربیاتشان درباره آزار جنسی و تجاوز که اغلب در زمان کودکی برای آنان اتفاق افتاده بود، سخن گفتند. این هشتگ فاش کرد که خشونت بسیار فراگیرتر از آن چیزی است که افکار عمومی تصور می‌کنند و بلوغ جنبش #Metoo با هشتگی به نام «من نیز انجام دادم» کامل شد. این هشتگ توسط مردانی که عاملین خشونت از جنبه‌های مختلف بودند در حمایت از #Metoo شکل گرفت و از طریق این هشتگ و اعتراف به اشتباهاتشان، سعی داشتند از رفتارهای آزارگرانه خود ابراز تأسف نمایند و با قربانیان همدردی کنند.
📍از این رو فعالان فمینیست مدت‌هاست از “هشتگ” به عنوان راهی جهت انتشار اهداف و پیام‌هایشان و نیز اتحاد میان فمینیستها در سراسر جهان استفاده می‌کنند و جای تعجب نیست که بسیاری از مباحث و گفت‌وگوهای سیاسی، مدنی، منطقه‌ای، کشوری و حتی بین‌المللی فمینیستی در فضای مجازی اتفاق می‌افتد، زیرا این موضوع به یک تاکتیک محبوب و موفق بدل شده است.
📍نهایتا باید اعتراف کرد “هشتگ” قدرت فوق‌العاده‌ای دارد.
📍در ادامه با نگاهی به معروف‌ترین هشتگهای فمینیستی در سال ۲۰۱۸ میلادی و علل پیداش آنها، سعی میکنیم چگونگی شکل‌گیری و تأثیر اعتراضی آنها را بیان کنیم.
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/28933&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
محبوب‌ترین هشتگهای فمینیستی سال ۲۰۱۸ و قدرت اعتراضی آنها /فرزاد صیفی‌کاران
تاریخچه هشتگهای فمینیستی به هشتگی در سال ۲۰۱۰ باز میگردد؛ زمانی که هشتگی برای مبارزه با آزارهای جنسی زنان با عنوان #ChangeTheRatio توسط "راشل سکلار" نویسنده و کارآفرین کانادایی شکل گرفت. اما یکی از بارزترین و موفقترین هشتگهای جنبش‌های فمینیستی تاکنون، هشتگ…
شوک رسانه‌ای فرانسه: راه اندازی یک گروه فیسبوکی برای آزار و اذیت زنان
گروهی از خبرنگاران جوان پاریسی و افراد فعال در حوزۀ ارتباطات که عمدتا مرد هستند، متهم شده‌اند که برای مدتی نزدیک به ۱۰ سال از طریق اینترنت به آزار و اذیت زنان و همچنین مردان همجنسگرا پرداخته‌اند.
اعضای این گروه که امروز تعدادشان به حدود ۳۰ نفر می‌رسد، از سال ۲۰۰۹ میلادی عضو یک گروه فیسبوکی به نام «League of LOL» هستند. آنها در این مدت زنان نویسنده و خبرنگار را هدف قرار داده‌اند و مدافعان حقوق زنان نیز مهمترین هدف آزارها و توهین‌های این گروه بودند.
آنها در این صفحه به تمسخر زنان می‌پرداختند و جوک‌هایی دربارۀ تجاوز جنسی منتشر می‌کردند و همچنین برای حمله به قربانیان خود، به الگوهای رفتاری پورنو روی آورده بودند.
خبر مربوط به وجود چنین گروه محرمانه‌ای جامعه رسانه‌ای فرانسه را به لرزه درآورد و اولین بار از سوی روزنامۀ لیبراسیون منتشر شد. این روزنامه که به شماری از خبرنگاران خود مشکوک شده بود، پس از انجام تحقیقات از این رسوایی پرده برداشت و نام شماری از اعضای این باشگاه محرمانه از جمله بنیانگزار آن را منتشر کرد.
روزنامۀ لیبراسیون اعضای این گروه را مردانی «ماچو» توصیف کرد که در این صفحۀ فیسبوک در کنار آزار زنان، رفتارهایی همچون موضع‌گیری در مقابل زنان که از نظر آنها در حال فراموشی بوده را دوباره تبلیغ می‌کردند.
فعالیت اعضای این گروه باعث شد که علاوه بر آزار و اذیت روحی، دست‌کم یکی از زنان خبرنگار کارش را ترک کند و زن دیگری دست به خودکشی بزند.
پس از انتشار اخبار این رسوایی، بسیاری از اعضای کنونی یا پیشین این گروه فیسبوکی از جامعۀ فرانسه عذرخواهی کردند، وبلاگهای شخصی خود را بستند و مجبور به ترک کارشان شدند.
رسانه‌های متعددی از جمله لیبراسون، لزن‌روک و هافینگتن پست نیز آن دسته از خبرنگاران خاطی خود را که جزء این گروه بودند، تنبیه یا از مقام خود معلق کردند.
ونسان گلد، بنیانگذار این گروه فیسبوکی که با روزنامۀ لیبراسیون همکاری داشته است ضمن عذرخواهی رسمی از جامعۀ فرانسه اعلام کرد که هدف این صفحۀ فیسبوکی در ابتدا تنها تفریح و سرگرمی بوده اما اعضای آن به‌سرعت به آزار و اذیت دیگران روی آورده‌اند. او گفت: «من هیولایی را خلق کردم و به‌تدریج کنترل آن را از دست دادم.»
پیگیری‌های قضایی برای رسیدگی به شکایات قربانیان این آزار و اذیت‌ها آغاز شده است. برخی از رسانه‌های فرانسه نیز اعلام کردند که بازنگری در سیاست‌های استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای خبرنگارانش را آغاز کرده‌اند.
منیر محجوبی، وزیر دیجیتال فرانسه مردانی را که عضو این گروه بودند «بازنده» توصیف کرد و مارلن شیاپا، وزیر برابری زنان و مردان فرانسه خواستار آن شد که مجازات این نوع جرایم تشدید شوند.
اخبار مربوط به این رسوایی در حالی منتشر می‌شود که سال گذشته به ابتکار جنبش «Metoo» از بسیاری از آزار و اذیت‌های زنان توسط مردان در سراسر جهان پرده برداشته شد./یورونیوز
https://fa.euronews.com/2019/02/13/france-journalists-league-of-lol-harassing-women-facebook-bullying-liberation-vincent-glad
#Metoo
@bidarzani
گروهی از خبرنگاران جوان پاریسی و افراد فعال در حوزۀ ارتباطات که عمدتا مرد هستند، متهم شده‌اند که برای مدتی نزدیک به ۱۰ سال از طریق اینترنت به آزار و اذیت زنان و همچنین مردان همجنسگرا پرداخته‌اند.
اعضای این گروه که امروز تعدادشان به حدود ۳۰ نفر می‌رسد، از سال ۲۰۰۹ میلادی عضو یک گروه فیسبوکی به نام «League of LOL» هستند. آنها در این مدت زنان نویسنده و خبرنگار را هدف قرار داده‌اند و مدافعان حقوق زنان نیز مهمترین هدف آزارها و توهین‌های این گروه بودند.
آنها در این صفحه به تمسخر زنان می‌پرداختند و جوک‌هایی دربارۀ تجاوز جنسی منتشر می‌کردند و همچنین برای حمله به قربانیان خود، به الگوهای رفتاری پورنو روی آورده بودند.
خبر مربوط به وجود چنین گروه محرمانه‌ای جامعه رسانه‌ای فرانسه را به لرزه درآورد و اولین بار از سوی روزنامۀ لیبراسیون منتشر شد. این روزنامه که به شماری از خبرنگاران خود مشکوک شده بود، پس از انجام تحقیقات از این رسوایی پرده برداشت و نام شماری از اعضای این باشگاه محرمانه از جمله بنیانگزار آن را منتشر کرد.
روزنامۀ لیبراسیون اعضای این گروه را مردانی «ماچو» توصیف کرد که در این صفحۀ فیسبوک در کنار آزار زنان، رفتارهایی همچون موضع‌گیری در مقابل زنان که از نظر آنها در حال فراموشی بوده را دوباره تبلیغ می‌کردند.
فعالیت اعضای این گروه باعث شد که علاوه بر آزار و اذیت روحی، دست‌کم یکی از زنان خبرنگار کارش را ترک کند و زن دیگری دست به خودکشی بزند.
پس از انتشار اخبار این رسوایی، بسیاری از اعضای کنونی یا پیشین این گروه فیسبوکی از جامعۀ فرانسه عذرخواهی کردند، وبلاگهای شخصی خود را بستند و مجبور به ترک کارشان شدند.
رسانه‌های متعددی از جمله لیبراسون، لزن‌روک و هافینگتن پست نیز آن دسته از خبرنگاران خاطی خود را که جزء این گروه بودند، تنبیه یا از مقام خود معلق کردند.
ونسان گلد، بنیانگذار این گروه فیسبوکی که با روزنامۀ لیبراسیون همکاری داشته است ضمن عذرخواهی رسمی از جامعۀ فرانسه اعلام کرد که هدف این صفحۀ فیسبوکی در ابتدا تنها تفریح و سرگرمی بوده اما اعضای آن به‌سرعت به آزار و اذیت دیگران روی آورده‌اند. او گفت: «من هیولایی را خلق کردم و به‌تدریج کنترل آن را از دست دادم.»
پیگیری‌های قضایی برای رسیدگی به شکایات قربانیان این آزار و اذیت‌ها آغاز شده است. برخی از رسانه‌های فرانسه نیز اعلام کردند که بازنگری در سیاست‌های استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای خبرنگارانش را آغاز کرده‌اند.
منیر محجوبی، وزیر دیجیتال فرانسه مردانی را که عضو این گروه بودند «بازنده» توصیف کرد و مارلن شیاپا، وزیر برابری زنان و مردان فرانسه خواستار آن شد که مجازات این نوع جرایم تشدید شوند.
اخبار مربوط به این رسوایی در حالی منتشر می‌شود که سال گذشته به ابتکار جنبش «Metoo» از بسیاری از آزار و اذیت‌های زنان توسط مردان در سراسر جهان پرده برداشته شد./یورونیوز
https://fa.euronews.com/2019/02/13/france-journalists-league-of-lol-harassing-women-facebook-bullying-liberation-vincent-glad
#Metoo
@bidarzani
euronews
شوک رسانه‌ای فرانسه: راه اندازی یک گروه فیسبوکی برای آزار و اذیت زنان
روزنامۀ لیبراسیون اعضای این گروه را مردانی «ماچو» توصیف کرد که در کنار آزار زنان، رفتارهایی همچون موضع‌گیری در مقابل زنان که از نظر آنها در حال فراموشی بوده را دوباره تبلیغ می‌کردند.
در شماره۷ بان میخوانید:
نداشتن حق بر بدن به رانده شدنِ زنان از فضای عمومی به خصوصی منجر می‌شود، در حالی که انواع خشونت‌های خانگی گویای این حقیقت است که فضای خصوصی هم لزوما و فی‌الذاته تضمین کننده‌ی امنیت زنان نمی‌باشد. این اصل، نقطه‌ی عزیمتی است که ما را به شکستن دوگانه‌ی عرصه‌ی خصوصی و عمومی فرا می‌خواند. این باور که محیط خانه یک فضای خصوصی و در نتیجه امنی برای زنان است، باعث عدم مداخله‌ی دیگران در روند اِعمال خشونت علیه زنان و ادامه‌ی آن شده است.
✒ لاله فروغانفر
#بان #بان۷ #بان_درگی #مجله_بان #قادین #قادین_هاواسیندا #ban #bandergi #ban7 #banmagazine #feminism #woman #metoo #me_too #شهر #ادبیات #مدرن_درگی #زن #زنان #حق_به_شهر #حق_بر_شهر #امنیت #زنان_و_امنیت #فضای_خصوصی #فضای_عمومی #بیز_شهردن_یازیریق
@banmagazin
@bidarzani
نداشتن حق بر بدن به رانده شدنِ زنان از فضای عمومی به خصوصی منجر می‌شود، در حالی که انواع خشونت‌های خانگی گویای این حقیقت است که فضای خصوصی هم لزوما و فی‌الذاته تضمین کننده‌ی امنیت زنان نمی‌باشد. این اصل، نقطه‌ی عزیمتی است که ما را به شکستن دوگانه‌ی عرصه‌ی خصوصی و عمومی فرا می‌خواند. این باور که محیط خانه یک فضای خصوصی و در نتیجه امنی برای زنان است، باعث عدم مداخله‌ی دیگران در روند اِعمال خشونت علیه زنان و ادامه‌ی آن شده است.
✒ لاله فروغانفر
#بان #بان۷ #بان_درگی #مجله_بان #قادین #قادین_هاواسیندا #ban #bandergi #ban7 #banmagazine #feminism #woman #metoo #me_too #شهر #ادبیات #مدرن_درگی #زن #زنان #حق_به_شهر #حق_بر_شهر #امنیت #زنان_و_امنیت #فضای_خصوصی #فضای_عمومی #بیز_شهردن_یازیریق
@banmagazin
@bidarzani
🔶۲۳ سال زندان برای تهیه‌کننده مقتدر هالیوود، هاروی وینستاین
🔹دادگاهی در نیویورک تهیه‌کننده معروف هالیوود را به دلیل تجاوز و آزار جنسی به ۲۳ سال زندان محکوم کرد. وکیلان او قرار است تقاضای تجدیدنظر کنند. علیه واینستین پرونده مشابه دیگری در لسآنجلس در جریان است.
جیمز بورک، قاضی دادگاه نیویورک، برای هاروی واینستین حکم ۲۳ سال زندان صادر کرد. هیات منصفه دادگاه دو هفته پیش تهیه کننده پیشین هالیوود را مجرم شناخته بود. حداکثر مجازات برای «جنایات جنسی» واینستین ۲۹ سال زندان بود.
🔹دادستان برای مجرم ۶۷ ساله درخواست مجازات شدیدتری كرده بود، زیرا او «ده‌ها سال از زنان سوءاستفاد جنسی کرده» و تاکنون ابراز ندامت نکرده است. وکیلان او گفتند که قصد دارند علیه حکم دادگاه تقاضای تجدید نظر کنند. وینستاین هنگام اعلام حکم در دادگاه با صندلی چرخدار حاضر شده بود. او سپس به یک بیمارستان و پس از آن به زندانی در جزیره رایکرز نیویورک منتقل
شد.
🔹حکم برائت در دو مورد
حکم دادگاه بر اساس دو «جنایت»صادر شده است: یکی اجبار «میمی هالئی»، دستیار تولید فیلم، به رابطه جنسی دهانی در سال ۲۰۰۶ و دیگری تجاوز به یک آرایشگر به نام «جسیکا من» در سال ۲۰۱۳. هیات منصفه او را از دو اتهام سنگین «حمله درنده‌خویانه جنسی» و تجاوز جنسی تبرئه کرد. مجازات این گونه جرایم حبس ابد است.
🔹علیه واینستن پرونده مشابهی در یک دادگاه لسآنجلس هم در جریان است. احتمال اینکه او در آنجا نیز محاکمه شود زیاد است. وکیلان متهم در حال مذاکره با شاکیان این پرونده برای «جبران خسارت» هستند. بیش از ۸۰ زن وینستین را به آزار جنسی متهم کرده‌اند. اکثر شاکیان پس از راه‌افتادن جنبش "می‌تو" (MeToo#) لب به سخن گشودند، جنبشی که در رابطه با تجربیات زنان در زمینه خشونت جنسی به‌راه افتاد.
منبع: دویچه‌وله
#metoo
@harasswatch
@bidarzani
🔹دادگاهی در نیویورک تهیه‌کننده معروف هالیوود را به دلیل تجاوز و آزار جنسی به ۲۳ سال زندان محکوم کرد. وکیلان او قرار است تقاضای تجدیدنظر کنند. علیه واینستین پرونده مشابه دیگری در لسآنجلس در جریان است.
جیمز بورک، قاضی دادگاه نیویورک، برای هاروی واینستین حکم ۲۳ سال زندان صادر کرد. هیات منصفه دادگاه دو هفته پیش تهیه کننده پیشین هالیوود را مجرم شناخته بود. حداکثر مجازات برای «جنایات جنسی» واینستین ۲۹ سال زندان بود.
🔹دادستان برای مجرم ۶۷ ساله درخواست مجازات شدیدتری كرده بود، زیرا او «ده‌ها سال از زنان سوءاستفاد جنسی کرده» و تاکنون ابراز ندامت نکرده است. وکیلان او گفتند که قصد دارند علیه حکم دادگاه تقاضای تجدید نظر کنند. وینستاین هنگام اعلام حکم در دادگاه با صندلی چرخدار حاضر شده بود. او سپس به یک بیمارستان و پس از آن به زندانی در جزیره رایکرز نیویورک منتقل
شد.
🔹حکم برائت در دو مورد
حکم دادگاه بر اساس دو «جنایت»صادر شده است: یکی اجبار «میمی هالئی»، دستیار تولید فیلم، به رابطه جنسی دهانی در سال ۲۰۰۶ و دیگری تجاوز به یک آرایشگر به نام «جسیکا من» در سال ۲۰۱۳. هیات منصفه او را از دو اتهام سنگین «حمله درنده‌خویانه جنسی» و تجاوز جنسی تبرئه کرد. مجازات این گونه جرایم حبس ابد است.
🔹علیه واینستن پرونده مشابهی در یک دادگاه لسآنجلس هم در جریان است. احتمال اینکه او در آنجا نیز محاکمه شود زیاد است. وکیلان متهم در حال مذاکره با شاکیان این پرونده برای «جبران خسارت» هستند. بیش از ۸۰ زن وینستین را به آزار جنسی متهم کرده‌اند. اکثر شاکیان پس از راه‌افتادن جنبش "می‌تو" (MeToo#) لب به سخن گشودند، جنبشی که در رابطه با تجربیات زنان در زمینه خشونت جنسی به‌راه افتاد.
منبع: دویچه‌وله
#metoo
@harasswatch
@bidarzani
📌گفتگو با زهرا مینویی وکیل دادگستری
📍«قانون درباره تجاوز جنسی بازدارنده نیست»
@bidarzani
🔺در چند سال اخیر شاهد تبلور و رشد جنبش «من هم» در چندین نقطه از دنیا از سوی زنان نجات‌یافته از تجاوز جنسی و حامیانشان بوده‌ایم. این جنبش در ایران بسیار دیرتر اما به یک‌باره در ماه‌های گذشته خود را نشان داد. اما به دلیل جنبش‌های اجتماعی کم‌جان از مواجهه دائمی با سرکوب و خشونت دولتی از یک‌سو و قانون ناکارآمد، با ابهامات بسیار برای فعالان این جنبش و حامیانشان مواجه است. در همین زمینه با زهرا مینویی، فعال حقوق زنان و از نویسندگان پیش‌نویس «قانون منع خشونت خانگی علیه زنان» گفتگویی انجام دادیم که در ادامه میخوانید.
🔸 اخیراً روایت‌های بسیاری در شبکه‌های اجتماعی از جمله صفحه‌ی بیدارزنی منتشر شده است. برخی از این روایت‌ها به آزار، تعرض یا تجاوز جنسی در سال‌ها پیش مربوط بوده است. فکر می‌کنی چرا این همه مدت در مورد آن سکوت بوده و به یک‌باره این سکوت شکسته شده؟ و حالا که مطرح شده برخورد با آن چطور می‌تواند باشد؟
🔹در مورد دلایل پنهان ماندن تعرض، تجاوز و آزارهای جنسی من فکر می‌کنم باید با دو رویکرد به این سؤال جواب داد: رویکرد فرهنگی و دیگری رویکرد حقوقی یا قانونی. به لحاظ فرهنگی من فکر می‌کنم دلیل اینکه این آزارها و تجاوزها پنهان می‌ماند نگاه مقصرانگارانه هست که همیشه به قربانی یا بزه‌دیده وجود دارد. قربانی درواقع به دلیل آن نگاه، همیشه قبل از بیان جزئیات و شنیدن واقعیت و حتی بعد از آن مقصر شناخته می‌شود. در طول تاریخ در برخورد با مسئله تجاوز و آزارهای جنسی، همیشه یک‌سویه مقصرانگارانه به زنان وجود داشته است و بار تقصیر بر دوش آنها بوده است. به عبارت ساده‌تر همیشه می‌گویند «تو چه‌کار کردی که بهت تجاوز شد؟! تو چه رفتاری داشتی که طرف به خودش اجازه داد به تو تعرض کند و آزارت دهد؟» به‌طور مثال در خوزستان چند سال پیش دایی به دختر تجاوز کرد و آن دختر توسط پدرش به قتل رسید! چرا که پدر خانواده دخترش را مقصر می‌دانست.
⭕️در خصوص تعریف تعرض یا تجاوز جنسی باید بگویم ما در قانونمان تعریف مشخصی در این خصوص نداریم. تجاوز و تعرض در قانون کیفری ما به‌طور مستقل جرم‌انگاری نشده و زیرمجموعه‌ی زنا تعریف می‌شود که برگرفته از شریعت است. هر رابطه‌ی جنسی خارج از ازدواج در قانون ما زنا تعریف می‌شود که انواع مختلف دارد و مجازات آن شدیدترین واکنش کیفری یعنی اعدام است.
#من‌هم
#آزارجنسی
#تجاوز
#metoo
👈🏽ادامه‌ی مطب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30501&rhash=3ec4f87be6d7d1
📍«قانون درباره تجاوز جنسی بازدارنده نیست»
@bidarzani
🔺در چند سال اخیر شاهد تبلور و رشد جنبش «من هم» در چندین نقطه از دنیا از سوی زنان نجات‌یافته از تجاوز جنسی و حامیانشان بوده‌ایم. این جنبش در ایران بسیار دیرتر اما به یک‌باره در ماه‌های گذشته خود را نشان داد. اما به دلیل جنبش‌های اجتماعی کم‌جان از مواجهه دائمی با سرکوب و خشونت دولتی از یک‌سو و قانون ناکارآمد، با ابهامات بسیار برای فعالان این جنبش و حامیانشان مواجه است. در همین زمینه با زهرا مینویی، فعال حقوق زنان و از نویسندگان پیش‌نویس «قانون منع خشونت خانگی علیه زنان» گفتگویی انجام دادیم که در ادامه میخوانید.
🔸 اخیراً روایت‌های بسیاری در شبکه‌های اجتماعی از جمله صفحه‌ی بیدارزنی منتشر شده است. برخی از این روایت‌ها به آزار، تعرض یا تجاوز جنسی در سال‌ها پیش مربوط بوده است. فکر می‌کنی چرا این همه مدت در مورد آن سکوت بوده و به یک‌باره این سکوت شکسته شده؟ و حالا که مطرح شده برخورد با آن چطور می‌تواند باشد؟
🔹در مورد دلایل پنهان ماندن تعرض، تجاوز و آزارهای جنسی من فکر می‌کنم باید با دو رویکرد به این سؤال جواب داد: رویکرد فرهنگی و دیگری رویکرد حقوقی یا قانونی. به لحاظ فرهنگی من فکر می‌کنم دلیل اینکه این آزارها و تجاوزها پنهان می‌ماند نگاه مقصرانگارانه هست که همیشه به قربانی یا بزه‌دیده وجود دارد. قربانی درواقع به دلیل آن نگاه، همیشه قبل از بیان جزئیات و شنیدن واقعیت و حتی بعد از آن مقصر شناخته می‌شود. در طول تاریخ در برخورد با مسئله تجاوز و آزارهای جنسی، همیشه یک‌سویه مقصرانگارانه به زنان وجود داشته است و بار تقصیر بر دوش آنها بوده است. به عبارت ساده‌تر همیشه می‌گویند «تو چه‌کار کردی که بهت تجاوز شد؟! تو چه رفتاری داشتی که طرف به خودش اجازه داد به تو تعرض کند و آزارت دهد؟» به‌طور مثال در خوزستان چند سال پیش دایی به دختر تجاوز کرد و آن دختر توسط پدرش به قتل رسید! چرا که پدر خانواده دخترش را مقصر می‌دانست.
⭕️در خصوص تعریف تعرض یا تجاوز جنسی باید بگویم ما در قانونمان تعریف مشخصی در این خصوص نداریم. تجاوز و تعرض در قانون کیفری ما به‌طور مستقل جرم‌انگاری نشده و زیرمجموعه‌ی زنا تعریف می‌شود که برگرفته از شریعت است. هر رابطه‌ی جنسی خارج از ازدواج در قانون ما زنا تعریف می‌شود که انواع مختلف دارد و مجازات آن شدیدترین واکنش کیفری یعنی اعدام است.
#من‌هم
#آزارجنسی
#تجاوز
#metoo
👈🏽ادامه‌ی مطب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30501&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
«قانون درباره تجاوز جنسی بازدارنده نیست» - بیدارزنی
در فرهنگ ما قربانی چه به لحاظ قانونی و چه به لحاظ فرهنگی هیچ‌وقت حمایت نمی‌شود و هیچ‌گاه آموزش ندیده که اگر مورد تجاوز و تعرض واقع شد چه واکنشی باید نشان بدهد و چطور باید آن را فریاد بزند.
📌توضیحات گروه بیدارزنی در مورد روایت ۳۲
#بیدارزنی:
با آغاز جنبش «می تو» در ایران بر اساس اهداف و رسالتی که در گروه بیدارزنی در میدان مبارزه برای احقاق حقوق زنان تعریف کرده‌ایم، به انتشار روایت‌ها و همچنین تحلیل‌هایی در مورد آزار جنسی زنان اقدام کرده‌ایم. در این راستا همواره تلاش ما این بوده که با در نظر گرفتن عنصر صداقت و اعتماد و همچنین دوری از قضاوت و قرار دادن خود در جایگاه هیئت‌منصفه، روایت‌های ارسالی از سوی زنان به این گروه را در شبکه‌های اجتماعی خود منتشر کنیم که بخش اعظمی از این روایت‌ها توسط خود آزاردیده‌ها و به صورت مستقیم برای بیدارزنی و در موارد معدودی نیز به واسطه برخی از فعالان این حوزه برای ما ارسال شده است.
از حدود دو هفته پیش روایت‌هایی در مورد آزارهای دبیر سابق سرویس سیاسی یکی از رسانه‌های اصلاح‌طلب به گروه بیدارزنی ارسال شد که پس از بررسی روایت‌ها و تلاش برای راستی‌آزمایی آنها در حد توان، شروع به انتشار این روایت‌ها در قالب روایت سی‌ام و سی و یکم کردیم که البته روایت سی‌ام دقایقی بعد از انتشار به خاطر درخواست آزار دیده و فشارهای وارد شده از سوی فردی که به عنوان آزارگر مطرح شده بود، از صفحه توییتر بیدارزنی حذف شد. این گروه در همان روز اقدام به انتشار روایت دیگری که درباره همان فرد مورد اشاره در روایت سی‌ام بود، کرد. پس از انتشار این دو روایت تعداد قابل توجهی از روزنامه‌نگاران زن با ارسال پیام‌هایی آنچه که در این روایت‌ها منتشر شده بود را تائید و روایت‌های مشابهی را تعریف کردند که در آینده از سوی بیدارزنی بر اساس بررسی‌های انجام شده، منتشر می‌شود.
با توجه به این حجم از روایت‌های ارسالی از سوی مخاطبان بیدارزنی و روزنامه‌نگاران زن از دیدگاه‌های مختلف، روایتی از سوی یکی فعالان زنان برای ما ارسال شد که اقدام به انتشار آن کردیم؛ روایتی که به نظر می‌رسد مخدوش بوده و با قصد تخریب جریان جنبش می تو با یک اکانت جعلی به فردی که این روایت را به بیدارزنی ارسال کرد، فرستاده شده است. پس از چند ساعت ویدیویی از محتوای گفتگوی اینترنتی با این فرد در اکانت ناشناس دیگر به عنوان تحقیق! منتشر شد.
با آگاه شدن از این سناریو اعلام میکنیم که روایت سی و دوم مخدوش بوده و ضمن عذرخواهی از تمام مخاطبان خود اقدام به حذف این روایت از شبکه‌های اجتماعی بیدارزنی میکنیم. ولی این اقدام بیانگر مخدوش بودن روایت‌های دیگر نیست و ما همچون گذشته بر اساس نگاه و تحلیل خود همچنان به انتشار روایت‌ها و تحلیل‌ها در این حوزه ادامه خواهیم داد.
#من_هم
#روایت_آزار
#metoo
@bidarzani
#بیدارزنی:
با آغاز جنبش «می تو» در ایران بر اساس اهداف و رسالتی که در گروه بیدارزنی در میدان مبارزه برای احقاق حقوق زنان تعریف کرده‌ایم، به انتشار روایت‌ها و همچنین تحلیل‌هایی در مورد آزار جنسی زنان اقدام کرده‌ایم. در این راستا همواره تلاش ما این بوده که با در نظر گرفتن عنصر صداقت و اعتماد و همچنین دوری از قضاوت و قرار دادن خود در جایگاه هیئت‌منصفه، روایت‌های ارسالی از سوی زنان به این گروه را در شبکه‌های اجتماعی خود منتشر کنیم که بخش اعظمی از این روایت‌ها توسط خود آزاردیده‌ها و به صورت مستقیم برای بیدارزنی و در موارد معدودی نیز به واسطه برخی از فعالان این حوزه برای ما ارسال شده است.
از حدود دو هفته پیش روایت‌هایی در مورد آزارهای دبیر سابق سرویس سیاسی یکی از رسانه‌های اصلاح‌طلب به گروه بیدارزنی ارسال شد که پس از بررسی روایت‌ها و تلاش برای راستی‌آزمایی آنها در حد توان، شروع به انتشار این روایت‌ها در قالب روایت سی‌ام و سی و یکم کردیم که البته روایت سی‌ام دقایقی بعد از انتشار به خاطر درخواست آزار دیده و فشارهای وارد شده از سوی فردی که به عنوان آزارگر مطرح شده بود، از صفحه توییتر بیدارزنی حذف شد. این گروه در همان روز اقدام به انتشار روایت دیگری که درباره همان فرد مورد اشاره در روایت سی‌ام بود، کرد. پس از انتشار این دو روایت تعداد قابل توجهی از روزنامه‌نگاران زن با ارسال پیام‌هایی آنچه که در این روایت‌ها منتشر شده بود را تائید و روایت‌های مشابهی را تعریف کردند که در آینده از سوی بیدارزنی بر اساس بررسی‌های انجام شده، منتشر می‌شود.
با توجه به این حجم از روایت‌های ارسالی از سوی مخاطبان بیدارزنی و روزنامه‌نگاران زن از دیدگاه‌های مختلف، روایتی از سوی یکی فعالان زنان برای ما ارسال شد که اقدام به انتشار آن کردیم؛ روایتی که به نظر می‌رسد مخدوش بوده و با قصد تخریب جریان جنبش می تو با یک اکانت جعلی به فردی که این روایت را به بیدارزنی ارسال کرد، فرستاده شده است. پس از چند ساعت ویدیویی از محتوای گفتگوی اینترنتی با این فرد در اکانت ناشناس دیگر به عنوان تحقیق! منتشر شد.
با آگاه شدن از این سناریو اعلام میکنیم که روایت سی و دوم مخدوش بوده و ضمن عذرخواهی از تمام مخاطبان خود اقدام به حذف این روایت از شبکه‌های اجتماعی بیدارزنی میکنیم. ولی این اقدام بیانگر مخدوش بودن روایت‌های دیگر نیست و ما همچون گذشته بر اساس نگاه و تحلیل خود همچنان به انتشار روایت‌ها و تحلیل‌ها در این حوزه ادامه خواهیم داد.
#من_هم
#روایت_آزار
#metoo
@bidarzani
📝فراخوان گفتگو پیرامون روایتگری خشونت جنسی و مسئولیت اجتماعی ما
#بیدارزنی: خشونت جنسی هرگونه رفتار غیراجتماعی است که توهین، آزار کلامی و تهدید جنسی، لمس کردن، حمله جنسی تا تجاوز را در برمی‌گیرد. این نوع خشونت ممکن است در حیطه زندگی خصوصی و خانوادگی یا در حیطه زندگی اجتماعی روی دهد. سالانه میلیون‌ها زن و کودک در سراسر جهان قربانی حمله‌ها، تجاوزها و سوءاستفاده‌های جنسی می‌شوند. سازمان جهانی بهداشت (۲۰۰۲) اعلام کرد ۱۵۰ میلیون دختر و ۷۳ میلیون پسر زیر ۱۸ سال در جهان مورد آزار جنسی قرارگرفته‌اند.
🔺در ایران به دلایل ساختاری آمار دقیقی برای تجاوزها و آزارهای جنسی زنان و کودکان وجود ندارد. زنان اغلب از گزارش آزار و تجاوز جنسی به پلیس رو گردانند. ارتباط آنان با آزارگر و ترس از انتقام‌جویی وی، در سایه فقدان قوانین حمایتی، ترس از برخورد دستگاه عدالت کیفری، لزوم حفظ آبرو و شرم داشتن از بیان ماجرا و ترس از مقصر قلمداد شدن توسط جامعه و از همه مهم‌تر ساختار نابرابر قدرت به‌ویژه برای زنانی که در گرهگاه انواع ستم (جنسیتی، طبقاتی، قومیتی/ نژادی) قرار دارند، آنها را از مراجعه به مراجع قضایی باز می دارد. نبود قوانین مربوط به جرم‌انگاری درست در این زمینه و عدم وجود آمار قابل اتکا در این مسئله به ناشناخته ماندن علل و آثار آن دامن می‌زند.
🔺انتشار این روایت‌ها از همان ابتدا با چالش‌هایی روبرو بوده است. چالش‌هایی که نیازمند گفتگوی جمعی برای هدایت این مبارزه به سمت و سویی هدفمند است. اگرچه از همان ابتدا نیز تحلیل‌هایی درباره این حرکت آغاز شد. اما اکنون با کاسته شدن از جوش و خروش آن، حرف و حدیث‌های بسیاری مطرح شده و لازم است با نگاهی دقیق‌تر به مسیر این حرکت بنگریم و با خرد جمعی تلاش کنیم این جریان در راستای اهداف جنبش حق‌خواهی زنان قرار گیرد.
#روایت_آزار
#من_هم
#metoo
👈🏽ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30577&rhash=3ec4f87be6d7d1
#بیدارزنی: خشونت جنسی هرگونه رفتار غیراجتماعی است که توهین، آزار کلامی و تهدید جنسی، لمس کردن، حمله جنسی تا تجاوز را در برمی‌گیرد. این نوع خشونت ممکن است در حیطه زندگی خصوصی و خانوادگی یا در حیطه زندگی اجتماعی روی دهد. سالانه میلیون‌ها زن و کودک در سراسر جهان قربانی حمله‌ها، تجاوزها و سوءاستفاده‌های جنسی می‌شوند. سازمان جهانی بهداشت (۲۰۰۲) اعلام کرد ۱۵۰ میلیون دختر و ۷۳ میلیون پسر زیر ۱۸ سال در جهان مورد آزار جنسی قرارگرفته‌اند.
🔺در ایران به دلایل ساختاری آمار دقیقی برای تجاوزها و آزارهای جنسی زنان و کودکان وجود ندارد. زنان اغلب از گزارش آزار و تجاوز جنسی به پلیس رو گردانند. ارتباط آنان با آزارگر و ترس از انتقام‌جویی وی، در سایه فقدان قوانین حمایتی، ترس از برخورد دستگاه عدالت کیفری، لزوم حفظ آبرو و شرم داشتن از بیان ماجرا و ترس از مقصر قلمداد شدن توسط جامعه و از همه مهم‌تر ساختار نابرابر قدرت به‌ویژه برای زنانی که در گرهگاه انواع ستم (جنسیتی، طبقاتی، قومیتی/ نژادی) قرار دارند، آنها را از مراجعه به مراجع قضایی باز می دارد. نبود قوانین مربوط به جرم‌انگاری درست در این زمینه و عدم وجود آمار قابل اتکا در این مسئله به ناشناخته ماندن علل و آثار آن دامن می‌زند.
🔺انتشار این روایت‌ها از همان ابتدا با چالش‌هایی روبرو بوده است. چالش‌هایی که نیازمند گفتگوی جمعی برای هدایت این مبارزه به سمت و سویی هدفمند است. اگرچه از همان ابتدا نیز تحلیل‌هایی درباره این حرکت آغاز شد. اما اکنون با کاسته شدن از جوش و خروش آن، حرف و حدیث‌های بسیاری مطرح شده و لازم است با نگاهی دقیق‌تر به مسیر این حرکت بنگریم و با خرد جمعی تلاش کنیم این جریان در راستای اهداف جنبش حق‌خواهی زنان قرار گیرد.
#روایت_آزار
#من_هم
#metoo
👈🏽ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30577&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
فراخوان گفتگو پیرامون روایتگری خشونت جنسی و مسئولیت اجتماعی ما - بیدارزنی
این متن فراخوانی است به گفتگو پیرامون روایتگری آزار جنسی و چالش های آن برای هدفمند کردن و تداوم بخشی به حرکت مقابله با آزار جنسی در ایران
شماره 8.pdf
2.2 MB
🔴 شماره هشتم پرومته منتشر شد:
📌سرمقاله
▪️ تیغ باید خون فشاند
📌شوکران
▪️از پسا آبان تا پساکرونا؛ چه بر سر امر سیاسی آمد؟
▪️ناسیونالیسم؛ پاسخ یک بحران
📌شهرآشوب
▪️ هفت‌تپه؛ بازتعریف تشکل‌یابی کارگران
▪️شبح یک اپیدمی «غیر» طبیعی
▪️اعتصاب کارگری، گام بعدی جنبش #METOO (ترجمه)
📌شبنورد
▪️ باد و طوفان گر کند غوغا برپا
(نگاهی به سرودهای انقلابی در ایرلند و شیلی)
@bidarzani
@promete_mag
📌سرمقاله
▪️ تیغ باید خون فشاند
📌شوکران
▪️از پسا آبان تا پساکرونا؛ چه بر سر امر سیاسی آمد؟
▪️ناسیونالیسم؛ پاسخ یک بحران
📌شهرآشوب
▪️ هفت‌تپه؛ بازتعریف تشکل‌یابی کارگران
▪️شبح یک اپیدمی «غیر» طبیعی
▪️اعتصاب کارگری، گام بعدی جنبش #METOO (ترجمه)
📌شبنورد
▪️ باد و طوفان گر کند غوغا برپا
(نگاهی به سرودهای انقلابی در ایرلند و شیلی)
@bidarzani
@promete_mag
📌«من هم؛ جنگی برای زنان یا میان زنان؟»
📍وقتی شخصی سیاسی نمی‌شود
✍🏽سپیده جدیری
🔺در آستانه فرا رسیدن ۲۵ نوامبر هیات تحریریه بیدارزنی ،طی فراخوانی با بر شمردن برخی از انتقادات مطرح شده در مورد وضعیت جنبش« می تو» در ایران و همچنین برخی از چالش های پیش روی این جنبش ، از فعالان زنان، مدنی و دغدغه مندان و علاقه مندان این حوزه خواست که نگاه و دیدگاه های خود را در مورد وضعیت این جنبش و چگونگی سازوکار حرکت درست این جنبش در کشور مطرح کنند و آن چه که ذیل می خوانید یکی از مطالب رسیده به این فراخوان است . لزوما مطالب منتشر شده در پاسخ به این فراخوان موید نگاه هیات تحریریه بیدارزنی نیست.
🔸«در گروهی که تشکیل داده‌ایم، چندان تلاشی برای حل مشکلات شخصی و فوریِ زنانِ گروه انجام نمی‌دهیم. ما بیشتر، موضوعات را بر اساس دو اسلوب انتخاب میکنیم، در یک گروه کوچک برایمان این امکان وجود دارد که به نوبت سوالاتی را در جلسه‌مان طرح کنیم (به‌طور مثال: کدام را ترجیح می‌دادید/می‌دهید، اینکه فرزندتان دختر باشد یا پسر یا اصلا فرزندی نداشته باشید و چرا؟ رابطه‌‌تان چطور می‌شود اگر مردِ شما درآمدش از شما بیشتر/کمتر باشد؟) بعد، یک به یکِ زنانِ اتاق، بر اساس تجربه‌ی شخصی‌مان به سوالات پاسخ می‌‌دهیم. در پایان جلسه، گفته‌ها را جمع‌بندی میکنیم، نقاط مشترک را می‌یابیم و به یک نتیجه‌گیری کلی می‌رسیم.»
📍به نام کارگران و به کام نخبگان
🔸سال ۲۰۰۶ که «تارانا برک» (زن سیاه‌پوستی که خود تجربه‌ی تجاوز را پشت سر گذاشته بود)، جنبشِ «من هم» را با هدف کمک به زنان و دخترانِ به خصوص رنگین‌پوستی که قربانی خشونت جنسی شده بودند به راه انداخت، شاید هرگز تصور نمی‌کرد که بیش از ده سال بعد، چند ستاره‌ی سفیدپوستِ هالیوود با بهره گرفتن از امتیازات طبقاتی و نژادی خود باعث شوند جنبشی که بسیار کمتر از این‌ها شناخته شده بود، تبدیل به «هشتگی» شود که میلیون‌ها پست را در شبکه‌های اجتماعی به خود اختصاص دهد وحتی در دورترین نقاط جهان نیز بر سر زبان‌ها بیفتد. اینجا بود که صدای برک بلند شد که این جنبش را فراتر از یک هشتگ می‌داند.
#آزارجنسی
#من_هم
#metoo
@bidarzani
👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30700&rhash=3ec4f87be6d7d1
📍وقتی شخصی سیاسی نمی‌شود
✍🏽سپیده جدیری
🔺در آستانه فرا رسیدن ۲۵ نوامبر هیات تحریریه بیدارزنی ،طی فراخوانی با بر شمردن برخی از انتقادات مطرح شده در مورد وضعیت جنبش« می تو» در ایران و همچنین برخی از چالش های پیش روی این جنبش ، از فعالان زنان، مدنی و دغدغه مندان و علاقه مندان این حوزه خواست که نگاه و دیدگاه های خود را در مورد وضعیت این جنبش و چگونگی سازوکار حرکت درست این جنبش در کشور مطرح کنند و آن چه که ذیل می خوانید یکی از مطالب رسیده به این فراخوان است . لزوما مطالب منتشر شده در پاسخ به این فراخوان موید نگاه هیات تحریریه بیدارزنی نیست.
🔸«در گروهی که تشکیل داده‌ایم، چندان تلاشی برای حل مشکلات شخصی و فوریِ زنانِ گروه انجام نمی‌دهیم. ما بیشتر، موضوعات را بر اساس دو اسلوب انتخاب میکنیم، در یک گروه کوچک برایمان این امکان وجود دارد که به نوبت سوالاتی را در جلسه‌مان طرح کنیم (به‌طور مثال: کدام را ترجیح می‌دادید/می‌دهید، اینکه فرزندتان دختر باشد یا پسر یا اصلا فرزندی نداشته باشید و چرا؟ رابطه‌‌تان چطور می‌شود اگر مردِ شما درآمدش از شما بیشتر/کمتر باشد؟) بعد، یک به یکِ زنانِ اتاق، بر اساس تجربه‌ی شخصی‌مان به سوالات پاسخ می‌‌دهیم. در پایان جلسه، گفته‌ها را جمع‌بندی میکنیم، نقاط مشترک را می‌یابیم و به یک نتیجه‌گیری کلی می‌رسیم.»
📍به نام کارگران و به کام نخبگان
🔸سال ۲۰۰۶ که «تارانا برک» (زن سیاه‌پوستی که خود تجربه‌ی تجاوز را پشت سر گذاشته بود)، جنبشِ «من هم» را با هدف کمک به زنان و دخترانِ به خصوص رنگین‌پوستی که قربانی خشونت جنسی شده بودند به راه انداخت، شاید هرگز تصور نمی‌کرد که بیش از ده سال بعد، چند ستاره‌ی سفیدپوستِ هالیوود با بهره گرفتن از امتیازات طبقاتی و نژادی خود باعث شوند جنبشی که بسیار کمتر از این‌ها شناخته شده بود، تبدیل به «هشتگی» شود که میلیون‌ها پست را در شبکه‌های اجتماعی به خود اختصاص دهد وحتی در دورترین نقاط جهان نیز بر سر زبان‌ها بیفتد. اینجا بود که صدای برک بلند شد که این جنبش را فراتر از یک هشتگ می‌داند.
#آزارجنسی
#من_هم
#metoo
@bidarzani
👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30700&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
وقتی شخصی سیاسی نمی‌شود
این مطلب به نقد جنبش «من هم» در آمریکا و ایران می پردازد. نویسنده معتقد است جریان من هم نخبه گراست و به یک حرکت جمعی مبدل نمی شود
📌 هشت‌ماه جنبش #MeToo در ایران
✍🏽 هادی صفری (پژوهشگر و تحلیلگر شبکه‌های اجتماعی)
جنبش MeToo ایرانی چند روز پیش هشت‌ماهه شد. این جنبش که با توییت کاربری به نام یگانه در ۱۶ مرداد ۱۳۹۹ در پاسخ به توییت یک کاربری مشهور آغاز شد مسیری طولانی و سخت پیموده است و دستاوردهای قابل‌توجهی نیز داشته است، اما راهی دراز و چالش‌هایی دشوار در پیش دارد و باید پاسخ مناسبی برای انتقادات پیدا کند؛ انتقاداتی که سال‌هاست درباره‌ی نسخه غربی این جنبش نیز مطرح می‌شود. مسائل قانونی خاص ایران و توفق نسبی فضای مردسالار، در مقایسه با نسخه‌ی غربی، مسیری پرسنگلاخ پیش روی جنبش MeToo ایرانی قرار داده است؛ اما کنشگران ناامید نشده‌اند.
جنبش MeToo در آن زمان در رسانه‌های فارسی بازتاب چندانی نداشت. حساب انگلیسی توییتر «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی، یک سال پس از آغاز این جنبش در توییتی حاوی هشتگ MeToo، ضمن اشاره به گزارش‌های فراوان زنان غربی از تجاوزهای جنسی، #حجاب را به عنوان راه‌حل اسلام برای این مشکل معرفی کرد:
«The disaster of countless sexual assaults on Western women—including incidents leading
to #Metoo campaign— and Islam’s proposal to resolve it
https://english.khamenei.ir/news/5986
Khamenei.ir»
با آن که صبحت درباره‌ی آزار جنسی در توییتر فارسی سابقه داشت، اما – مانند ماجرای یک #قاری_مشهور_قرآن، پرونده‌ی اتهام تجاوز جنسی یکی از #نمایندگان_مجلس_دهم به یک زن که خبر آن چند روز پیش از این توییت‌ها دوباره در توییتر فارسی داغ شده بود و ماجرای مشهور به #دختر_آبادانی که چند ماه بعد رخ داد – معمولاً جنبه‌ی سیاسی ماجرا بر جنبه‌ی مرتبط با آزار جنسی و حقوق زنان غلبه می‌کرد. اما توییت یگانه بازی را عوض کرد و آغازگر جریانی شد که بسیار گسترده‌تر بود، هدف متفاوتی را دنبال می‌کرد و به جنبش جهانی MeToo شباهت بسیار بیشتری داشت.
برای خواندن مطلب کامل نسخه پی دی اف مقاله را از سایت بیدارزنی دانلود کنید:
https://bidarzani.com/36643
@bidarzani
✍🏽 هادی صفری (پژوهشگر و تحلیلگر شبکه‌های اجتماعی)
جنبش MeToo ایرانی چند روز پیش هشت‌ماهه شد. این جنبش که با توییت کاربری به نام یگانه در ۱۶ مرداد ۱۳۹۹ در پاسخ به توییت یک کاربری مشهور آغاز شد مسیری طولانی و سخت پیموده است و دستاوردهای قابل‌توجهی نیز داشته است، اما راهی دراز و چالش‌هایی دشوار در پیش دارد و باید پاسخ مناسبی برای انتقادات پیدا کند؛ انتقاداتی که سال‌هاست درباره‌ی نسخه غربی این جنبش نیز مطرح می‌شود. مسائل قانونی خاص ایران و توفق نسبی فضای مردسالار، در مقایسه با نسخه‌ی غربی، مسیری پرسنگلاخ پیش روی جنبش MeToo ایرانی قرار داده است؛ اما کنشگران ناامید نشده‌اند.
جنبش MeToo در آن زمان در رسانه‌های فارسی بازتاب چندانی نداشت. حساب انگلیسی توییتر «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی، یک سال پس از آغاز این جنبش در توییتی حاوی هشتگ MeToo، ضمن اشاره به گزارش‌های فراوان زنان غربی از تجاوزهای جنسی، #حجاب را به عنوان راه‌حل اسلام برای این مشکل معرفی کرد:
«The disaster of countless sexual assaults on Western women—including incidents leading
to #Metoo campaign— and Islam’s proposal to resolve it
https://english.khamenei.ir/news/5986
Khamenei.ir»
با آن که صبحت درباره‌ی آزار جنسی در توییتر فارسی سابقه داشت، اما – مانند ماجرای یک #قاری_مشهور_قرآن، پرونده‌ی اتهام تجاوز جنسی یکی از #نمایندگان_مجلس_دهم به یک زن که خبر آن چند روز پیش از این توییت‌ها دوباره در توییتر فارسی داغ شده بود و ماجرای مشهور به #دختر_آبادانی که چند ماه بعد رخ داد – معمولاً جنبه‌ی سیاسی ماجرا بر جنبه‌ی مرتبط با آزار جنسی و حقوق زنان غلبه می‌کرد. اما توییت یگانه بازی را عوض کرد و آغازگر جریانی شد که بسیار گسترده‌تر بود، هدف متفاوتی را دنبال می‌کرد و به جنبش جهانی MeToo شباهت بسیار بیشتری داشت.
برای خواندن مطلب کامل نسخه پی دی اف مقاله را از سایت بیدارزنی دانلود کنید:
https://bidarzani.com/36643
@bidarzani
بیدارزنی
هشت ماه جنبش #MeToo در ایران/ هادی صفری، تحلیلگر شبکه‌های اجتماعی - بیدارزنی
در این گزارش، نویسنده تاریخچهٔ هشت‌ماههٔ جنبش #MeToo در توییتر فارسی را تحلیل و چالش‌ها و انتقادات پیرامون آن را جمع‌بندی کرده است.