🟣 «دادگاه‌های مجازی، حبس‌های واقعی»
گزارشی از وضعیت معترضان بازداشتی در #زندان_قرچک
به گزارش یک منبع آگاه، برای زنان معترض بازداشت‌شده در حومه تهران مخصوصا منطقه شهریار، که هم‌اکنون در زندان قرچک به سر می‌برند؛ دادگاه حضوری تشکیل نشده و اغلب دادگاه آنها در حد چند دقیقه بسیار کوتاه و به صورت #ویدئو_کنفرانس و یا #تلفنی بوده و در بعضی موارد، «بدون تشکیل دادگاه»، رای قاضی صادر شده‌است.
در این #دادگاه‌های_مجازی که با توجه به وضعیت اینترنت، کیفیت بسیار پایینی داشته، به اغلب زنان بازداشت‌شده ساکن حومه تهران، حکم یکسان ۲ سال حبس تعزیری ابلاغ شده‌است.
این شیوه برگزاری دادگاه، بدون حضور وکیل و فرصت مناسبی برای دفاع متهم، نقض فاحش حقوق این متهمین بوده و برگ جدیدی از نادیده گرفتن قوانین، توسط جمهوری اسلامی است.
لازم به ذکر است که از ابتدای بازداشت این زنان تا کنون، با تبدیل قرار بازداشت موقت ایشان به قرار وثیقه، موافقت نشده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
@bidarzani
گزارشی از وضعیت معترضان بازداشتی در #زندان_قرچک
به گزارش یک منبع آگاه، برای زنان معترض بازداشت‌شده در حومه تهران مخصوصا منطقه شهریار، که هم‌اکنون در زندان قرچک به سر می‌برند؛ دادگاه حضوری تشکیل نشده و اغلب دادگاه آنها در حد چند دقیقه بسیار کوتاه و به صورت #ویدئو_کنفرانس و یا #تلفنی بوده و در بعضی موارد، «بدون تشکیل دادگاه»، رای قاضی صادر شده‌است.
در این #دادگاه‌های_مجازی که با توجه به وضعیت اینترنت، کیفیت بسیار پایینی داشته، به اغلب زنان بازداشت‌شده ساکن حومه تهران، حکم یکسان ۲ سال حبس تعزیری ابلاغ شده‌است.
این شیوه برگزاری دادگاه، بدون حضور وکیل و فرصت مناسبی برای دفاع متهم، نقض فاحش حقوق این متهمین بوده و برگ جدیدی از نادیده گرفتن قوانین، توسط جمهوری اسلامی است.
لازم به ذکر است که از ابتدای بازداشت این زنان تا کنون، با تبدیل قرار بازداشت موقت ایشان به قرار وثیقه، موافقت نشده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 استعارهی جهنم در زندان قرچک به واقعیت تبدیل شده است
⚪️ گزارش ارسالی به #بیدارزنی
«امروز بیست‌‌وپنجم خردادماه، پنجمین روزی است که تعدادی از بندهای زندان قرچک به سیستم سرمایشی (کولر) دسترسی ندارند. تحمل فضای داخل بندها بسیار دشوار بوده و حضور در هواخوری نیز به سبب گرمای طاقت‌فرسا ناممکن است.
رعایت بهداشت شخصی برای همه‌ی زندانیان عملا ناممکن شده، شرایط بند و اقلام بهداشتی موجود، جواب‌گو نیستند و تعداد حمام‌های سالم و قابل‌استفاده پاسخ‌گوی تعداد زندانیان بندهایی که سیستم سرمایشی ندارند، نیست. اقلام بهداشتی مانند مام، با کیفیت بسیار پایین عرضه می‌شود و آن هم گاهی با تعداد کم.
شرایط در این روزها به نحوی است که زندانیان متوسل به استفاده از بطری‌های یخ‌زده‌ی آب شدهاند و بطری‌های یخ‌زده را روی تن و صورت‌شان می‌گذارند تا از گرمازدگی جلوگیری کنند؛ اما تعداد یخچال‌های موجود و سالم هم جواب‌گوی یخ‌زدن تعداد بطری‌های آب موردنیاز نیست.
اگر پیش‌تر، استعارهی جهنم را برای توصیف شرایط زندان قرچک به کار می‌بردیم، در ۵روز گذشته این استعاره به واقعیت قرچک تبدیل شده است.
▪️این در حالی است که دو هفته‌ی گذشته و در روز بازدید سه‌ساعته‌ی مقامات خارجی _ متشکل از ۳۶ سفیر و دیپلمات و نماینده سازمان‌های بین‌المللی _ که با هدف نشان دادن خدمات و تسهیلات متنوع و بی‌شائبه به زندانیان زن و آشنایی بازدیدکنندگان با اصول زندانبانی اسلامی انجام شد، تمامی فضاهایی که به بازدیدکنندگان نشان دادند، مجهز به وسایل سرمایشی بودند، وسایلی که پس از بازدید به انبار زندان انتقال داده شدند!
همچنین سال گذشته نیز ۱۲ عدد کولرگازی توسط خیرین خریداری و به زندان تحویل داده شد که این کولرها در اتاق‌های مسئولان زندان نصب شدند؛ همان اتاق‌هایی که در ماه‌های اخیر به کمک مبالغ دریافتی از خیرین نوسازی، عریض‌تر و مجهزتر شدند.
پیش‌تر و به هنگام حضور زندانیان سیاسی در بند هشت این زندان، امکان اطلاع‌رسانی درخصوص وضعیت اسفناک تاحدی ممکن بود؛ اما امروز به سبب نبود هیچ زندانی تریبون‌داری در قرچک، زندانیان این زندان در سکوت خبری با مشکلات بی‌شمارشان دست به گریبانند و به‌نوعی رها شدهاند:
صدای زندانیان بی‌صدای زندان زنان قرچک باشیم.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#زندان_قرچک_ورامین
#تبعیض_سیستماتیک
@bidarzani
⚪️ گزارش ارسالی به #بیدارزنی
«امروز بیست‌‌وپنجم خردادماه، پنجمین روزی است که تعدادی از بندهای زندان قرچک به سیستم سرمایشی (کولر) دسترسی ندارند. تحمل فضای داخل بندها بسیار دشوار بوده و حضور در هواخوری نیز به سبب گرمای طاقت‌فرسا ناممکن است.
رعایت بهداشت شخصی برای همه‌ی زندانیان عملا ناممکن شده، شرایط بند و اقلام بهداشتی موجود، جواب‌گو نیستند و تعداد حمام‌های سالم و قابل‌استفاده پاسخ‌گوی تعداد زندانیان بندهایی که سیستم سرمایشی ندارند، نیست. اقلام بهداشتی مانند مام، با کیفیت بسیار پایین عرضه می‌شود و آن هم گاهی با تعداد کم.
شرایط در این روزها به نحوی است که زندانیان متوسل به استفاده از بطری‌های یخ‌زده‌ی آب شدهاند و بطری‌های یخ‌زده را روی تن و صورت‌شان می‌گذارند تا از گرمازدگی جلوگیری کنند؛ اما تعداد یخچال‌های موجود و سالم هم جواب‌گوی یخ‌زدن تعداد بطری‌های آب موردنیاز نیست.
اگر پیش‌تر، استعارهی جهنم را برای توصیف شرایط زندان قرچک به کار می‌بردیم، در ۵روز گذشته این استعاره به واقعیت قرچک تبدیل شده است.
▪️این در حالی است که دو هفته‌ی گذشته و در روز بازدید سه‌ساعته‌ی مقامات خارجی _ متشکل از ۳۶ سفیر و دیپلمات و نماینده سازمان‌های بین‌المللی _ که با هدف نشان دادن خدمات و تسهیلات متنوع و بی‌شائبه به زندانیان زن و آشنایی بازدیدکنندگان با اصول زندانبانی اسلامی انجام شد، تمامی فضاهایی که به بازدیدکنندگان نشان دادند، مجهز به وسایل سرمایشی بودند، وسایلی که پس از بازدید به انبار زندان انتقال داده شدند!
همچنین سال گذشته نیز ۱۲ عدد کولرگازی توسط خیرین خریداری و به زندان تحویل داده شد که این کولرها در اتاق‌های مسئولان زندان نصب شدند؛ همان اتاق‌هایی که در ماه‌های اخیر به کمک مبالغ دریافتی از خیرین نوسازی، عریض‌تر و مجهزتر شدند.
پیش‌تر و به هنگام حضور زندانیان سیاسی در بند هشت این زندان، امکان اطلاع‌رسانی درخصوص وضعیت اسفناک تاحدی ممکن بود؛ اما امروز به سبب نبود هیچ زندانی تریبون‌داری در قرچک، زندانیان این زندان در سکوت خبری با مشکلات بی‌شمارشان دست به گریبانند و به‌نوعی رها شدهاند:
صدای زندانیان بی‌صدای زندان زنان قرچک باشیم.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#زندان_قرچک_ورامین
#تبعیض_سیستماتیک
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
ماه رمضان، سوتغذیه مضاعف و غذای بی‌کیفیت برای تمامی زندانیان
⚪️ گزارش ارسالی به بیدارزنی
وضعیت غذا در زندان قرچک، فاجعه است.
«پس از انتقال زندانیان سیاسی زندان قرچک به زندان اوین در اردیبهشت‌ماه سال گذشته، مسئولان زندان قرچک شرایط حاکم بر این زندان را به حالت قبل برگرداندند؛ چرا که ستم بر زندانیان جرائم غیرسیاسی، هزینه و تبعاتی برای مسئولان ندارد. مسئولان زندان بدون آنکه نگران انتشار گزارشی از وضعیت زندان در رسانه‌ها باشند، زندانیان قرچک را در وضعیتی دشوار قرار داده و به هیچ‌یک از مطالبات یا شکایات زندانیان رسیدگی نمی‌کنند. (در میان بی‌شمار مثال، اعدام سمیرا سبزیان، شاید بتواند عمق بی‌اخلاقی و عدم‌صداقت مسئولان زندان قرچک را به خاطرمان بیاورد).
اما یکی از مهم‌ترین مسائل این روزها برای زندانیان زندان قرچک، «رفع گرسنگی» است. با شروع ماه رمضان، وعدۀ ناهار در زندان در ساعات بامداد توزیع می‌شود؛ به بیان دیگر زندانیانی که به سبب عدم تمایل، بیماری و یا دلایل دیگر روزه نمی‌گیرند، وعدۀ ناهار خود را از دیگ‌های سرد در بشقاب کشیده و به دلیل نبود هیچ امکاناتی برای گرم کردن غذا، مجبورند غذای سرد بخورند؛ غذایی که البته مدت‌هاست کسی مایل نیست به آن لب بزند. غذایی که بیش از یک سال است برای طبخ آن از هیچ گوشت و مرغی استفاده نمی‌شود و کیفیت آن روزبهروز بدتر شده است.
مسئولان زندان اما حجم همین غذای بی‌کیفیت را نیز کم و کمتر کرده‌اند: یک عدد تخم‌مرغ، یک قاشق پورۀ سیب‌زمینی، یک ورقه بادمجان سرخ‌شده (هر بادمجان را به دو یا سه ورقه تقسیم می‌کنند)، همبرگرهای سویا که عمدتا سیاه و سوخته‌اند و در نهایت غذای این روزهای زندان، بادمجان آب‌پز. غذایی که به دلیل مقدار بسیار زیاد بادمجان‌های اهدایی از سمت یک خَیِر، به وعدۀ هرروزۀ زندانیان تبدیل شده است.
این‌ها همه در حالی است که از میان زندانیان، عده‌ای در ماه رمضان روزه می‌گیرند و برای افطار و پس از ساعت‌ها گرسنگی، نیاز به خوراک مناسب دارند. زندانیانی که در کارگاه، آشپزخانه، قسمت جمع‌آوری زباله، نظافت، اداری و بخش‌های دیگر، کارگری می‌کنند و تا پایان روز در حال فعالیت هستند و حتی برای وعدۀ افطار، غذای مناسبی به آنها داده نمی‌شود.
(اینکه تنها بعضی از زندانیان کارگر، دستمزد دریافت می‌کنند و سایرین به معنی واقعی کلمه استثمار می‌شوند، موضوع این چندخط نیست و در فرصتی دیگر به آن خواهیم پرداخت).
تجربۀ در زندان‌بودن، فعالیت فیزیکی کمتر، در معرض نور خورشید نبودن، در خطر افتادن سلامت روان، عدم دسترسی کافی و همیشگی به امکانات درمانی و پزشکی، وضعیت بهداشتی اسفناک و ... تاثیرات بسیاری بر سلامتی زندانیان می‌گذارد. شکنجۀ غذایی و گرسنه نگه داشتن زندانیان - زندانیانی که تعدادی از آنها در این روزها روزه می‌گیرند- تعدادی از آنها کارگری می‌کنند، عده‌ای بیمارند و عده‌ای سالم هستند، نه قانونی است، نه اخلاقی و نه انسانی.
وظیفۀ ماست تا صدای زندانیان بی‌صدای زندان قرچک باشیم و نگذاریم مسئولان زندان قرچک، بیش از این در بی‌خبری و سکوت، شرایط حبس را روزبهروز برای زندانیان سخت‌تر کنند».
#ژن_ژیان_ئازادی
#زندان_قرچک
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
⚪️ گزارش ارسالی به بیدارزنی
وضعیت غذا در زندان قرچک، فاجعه است.
«پس از انتقال زندانیان سیاسی زندان قرچک به زندان اوین در اردیبهشت‌ماه سال گذشته، مسئولان زندان قرچک شرایط حاکم بر این زندان را به حالت قبل برگرداندند؛ چرا که ستم بر زندانیان جرائم غیرسیاسی، هزینه و تبعاتی برای مسئولان ندارد. مسئولان زندان بدون آنکه نگران انتشار گزارشی از وضعیت زندان در رسانه‌ها باشند، زندانیان قرچک را در وضعیتی دشوار قرار داده و به هیچ‌یک از مطالبات یا شکایات زندانیان رسیدگی نمی‌کنند. (در میان بی‌شمار مثال، اعدام سمیرا سبزیان، شاید بتواند عمق بی‌اخلاقی و عدم‌صداقت مسئولان زندان قرچک را به خاطرمان بیاورد).
اما یکی از مهم‌ترین مسائل این روزها برای زندانیان زندان قرچک، «رفع گرسنگی» است. با شروع ماه رمضان، وعدۀ ناهار در زندان در ساعات بامداد توزیع می‌شود؛ به بیان دیگر زندانیانی که به سبب عدم تمایل، بیماری و یا دلایل دیگر روزه نمی‌گیرند، وعدۀ ناهار خود را از دیگ‌های سرد در بشقاب کشیده و به دلیل نبود هیچ امکاناتی برای گرم کردن غذا، مجبورند غذای سرد بخورند؛ غذایی که البته مدت‌هاست کسی مایل نیست به آن لب بزند. غذایی که بیش از یک سال است برای طبخ آن از هیچ گوشت و مرغی استفاده نمی‌شود و کیفیت آن روزبهروز بدتر شده است.
مسئولان زندان اما حجم همین غذای بی‌کیفیت را نیز کم و کمتر کرده‌اند: یک عدد تخم‌مرغ، یک قاشق پورۀ سیب‌زمینی، یک ورقه بادمجان سرخ‌شده (هر بادمجان را به دو یا سه ورقه تقسیم می‌کنند)، همبرگرهای سویا که عمدتا سیاه و سوخته‌اند و در نهایت غذای این روزهای زندان، بادمجان آب‌پز. غذایی که به دلیل مقدار بسیار زیاد بادمجان‌های اهدایی از سمت یک خَیِر، به وعدۀ هرروزۀ زندانیان تبدیل شده است.
این‌ها همه در حالی است که از میان زندانیان، عده‌ای در ماه رمضان روزه می‌گیرند و برای افطار و پس از ساعت‌ها گرسنگی، نیاز به خوراک مناسب دارند. زندانیانی که در کارگاه، آشپزخانه، قسمت جمع‌آوری زباله، نظافت، اداری و بخش‌های دیگر، کارگری می‌کنند و تا پایان روز در حال فعالیت هستند و حتی برای وعدۀ افطار، غذای مناسبی به آنها داده نمی‌شود.
(اینکه تنها بعضی از زندانیان کارگر، دستمزد دریافت می‌کنند و سایرین به معنی واقعی کلمه استثمار می‌شوند، موضوع این چندخط نیست و در فرصتی دیگر به آن خواهیم پرداخت).
تجربۀ در زندان‌بودن، فعالیت فیزیکی کمتر، در معرض نور خورشید نبودن، در خطر افتادن سلامت روان، عدم دسترسی کافی و همیشگی به امکانات درمانی و پزشکی، وضعیت بهداشتی اسفناک و ... تاثیرات بسیاری بر سلامتی زندانیان می‌گذارد. شکنجۀ غذایی و گرسنه نگه داشتن زندانیان - زندانیانی که تعدادی از آنها در این روزها روزه می‌گیرند- تعدادی از آنها کارگری می‌کنند، عده‌ای بیمارند و عده‌ای سالم هستند، نه قانونی است، نه اخلاقی و نه انسانی.
وظیفۀ ماست تا صدای زندانیان بی‌صدای زندان قرچک باشیم و نگذاریم مسئولان زندان قرچک، بیش از این در بی‌خبری و سکوت، شرایط حبس را روزبهروز برای زندانیان سخت‌تر کنند».
#ژن_ژیان_ئازادی
#زندان_قرچک
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani