🟣 #بیدارزنی : سرود برابری

زمزمه‌ی این سرود، نه مختص تاریخی تقویمی که به‌موازات ایستادگی و مبارزه‌ی مستمر زنان، در تمامی روزهای سال در جریان است. رهایی، تحقق برابری، رفع تبعیض و ملغی‌سازی تمامی آپارتایدهای جنسیتی، اقتصادی، سیاسی و نژادی، جز با ایستادن علیه هر نوعی از «ارتجاع» و ایمان به حق تعیین سرنوشت، میسر نمی‌شود.

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس


@bidarzani

🟣 بیانیه‌ی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان، به‌مناسبت هشت مارس

از متن: «در آخرین حادثه بین‌المللی و در حمله روسیه به اوکراین، شاهد آن هستیم که اولین قربانیان زنان و کودکان هستند. اگرچه همواره جنگ در هر نقطه و هر زمان، جنگ میان قدرتمندان است، آنان برای منافعی جنگ به پا می‌کنند که اکثریت مردم در آن سهمی و سودی ندارند. اگرچه جنگ در دنیا و به‌ویژه در خاورمیانه، نتیجه تقابل منافع غرب و آمریکا و متحدانش ازیک‌طرف و منافع روسیه و متحدانش در دیگر سو است و نمی‌توان نقش جنگ‌افروزی قدرت‌های منطقه ازجمله #ترکیه، #ایران، #عربستان و #اسراییل را نادیده گرفت و باید باکلیت سیاست‌های جنگ افروزانه مخالفت نمود، اما در این شرایط تاریخی باید تجاوز روسیه به اوکراین را محکوم نمود چرا که هر جنگ، جنگ علیه کودکان و زنان و زحمتکشان است.

ما خواهان فیصله جنگ در تمام دنیا به‌ویژه در اوکراین هستیم و انتظار داریم نهادهای مستقل جهانی از قربانیان جنگ به‌ویژه زنان و کودکان حمایت نمایند.

اما تمام تحولات به موارد فوق محدود نمی‌گردد. در ایران در یک سال گذشته با فشار به فعالان زن، سرکوب جنبش زنان افزایش‌یافته است، اما این سرکوب‌ها مانع کنشگری زنان در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی نشده است. در جنبش معلمان، زنان معلم در قامت پیشتازان جنبش ظاهر شدند و از احضارها و بازجویی‌ها نهراسیدند. با اینکه تعدادی از زنان در زندان بودند اما این موجب ترس زنان نشد و تشدید سرکوب نتوانست نقش مثبت و پیشرو معلمان زن را به حاشیه ببرد».

#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
#هشت_مارس

ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://bit.ly/3MyKaZz


@kashowra
@bidarzani

📌 روایت یکی از بازنشستگان معترض از تبعیض‌های جنسیتی

این خاطره، در چمدانی که می‌خواهم با خود به قرن بعدی ببرم، جایی ندارد …


🟣 پرونده‌ی ویژه‌ی هشت‌مارس


▪️این یک روایت است از تبعیض جنسیتی در ایران از نسلی که انقلاب و جنگ را پشت سر گذاشت.

#بیدارزنی: زنی هستم درآستانه‌ی فصل دوم زندگیم. دراین فصل پیش رو با نیم قرن تجربه دخترانگی، همسری و مادری برای شما حرف‌های زیادی دارم.
تو اون سالها، سالهای انقلاب و بعدش جنگ در یک خانواده‌ی هشت نفره زندگی می‌کردم، با پدر و مادرم و چهار برادر و دو خواهر. وضع زندگی چندان خوبی نداشتیم. حسرت نداشتن کتاب و اسباب‌بازی و خیلی سرگرمی‌هایی که دخترای امروزی دارند رو حتی در رویا هم آرزو نکردیم. نه بلد بودیم آرزو کنیم و نه کسی صدامون رو می‌شنید. خونه، مدرسه و همه‌ی اطراف زندگیم نسبت به گذشته داشت تغییر می‌کرد. کلاس‌های درس‌مون به‌خاطر تشیع پیکر شهدا پشت سرهم تعطیل می‌شد. بهترین روزهای زندگیمون رو که باید کودکی می‌کردیم سرصف نان وگاز و … سپری می‌شد.

محکوم بودیم به کارِ خانه، بلند نخندیدن، اعتراض نکردن، نداشتن جایگاه در خانه و لحاظ نشدن به دلیل ناخواسته بودن و دختر بودن. مادرمان درخانه نقش مادری‌اش تنها و تنها به کمک در امورات منزل، کشاورزی و دامداری و تمکین مطلق از مرد زندگی و مادرشوهری که بعد چندین زایمان سخت فقط همین یک پسر را ازخدا گرفته بود...»


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت‌_مارس


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:



https://bidarzani.com/43789


@bidarzani

📌 بزرگداشت هشت مارس روز جهانی زن در ایران ۱۴۰۰


#بیدارزنی: طی روزهای گذشته در برخی از شهرهای ایران فعالان حقوق زنان به مناسبت ۸ مارس در فضای عمومی جمع شدند و این روز را گرامی داشتند.

گزارش این تجمعات در شهرهای مختلفِ #کردستان، #رشت و #تهران با درج بیانیه‌های کُردی و فارسی «ژیوانو»، در دسترس است.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت‌_مارس

ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43817



@bidarzani

#غزاله_مقدم می‌توانست #هشت_مارس را از پشت تلفن همراه یا کامپیوتر دنبال کند. اما با علمِ به سوابق کثیفِ پلیس ترکیه در پناهجوستیزی در تظاهرات #روز_جهانی_زن در ترکیه شرکت کرد‌.
او در جریان تظاهرات توئیت‌هایی می‌‌‌نوشت و اطلاع‌رسانی می‌کرد که این کار به مذاقِ پان‌ترک‌های #زن_ستیز خوش نیامد. آن‌ها گرای او را به پلیس ترکیه دادند و نوشتند: "این زن به دنبال قیام شورش دولت ترکیه است. او را به ایران بازگردانید."


@Blackfishvoice

‏▫️ دیدگاه مارکسیسم ساختارگرا درباره‌ی ستم بر زنان

▫️به‌مناسبت 8 مارس روز جهانی زن

نوشته‌ی: مارتا ای. خیمه‌نس
ترجمه‌ی: فرزانه راجی

‏7 مارس 2022

🔸 فمینیسم مدرن موجبِ پیدایش مجموعه‌ای از آثار رشدیابنده شده است که با بهره‌گیری از علوم اجتماعی و نظریه‌های مارکسیستی، درصدد تعیین منشاء ستم بر زنان، دلایل تداوم آن در طی تاریخ؛ عمکردهای آن در جامعه‌ی معاصر و شرایطی است که منجر به نابودی آن می‌شود. ترکیب طبقاتی ناهمگن، نژادی و قومیِ جنبش زنان و هم‌چنین تفاوت‌ در آموزش دانشگاهی نویسندگان منفرد، در شکاف‌های سیاسی درون جنبش و در ناهمگونی نظری و روش‌شناختی این نوشته‌ها بازتاب یافته‌اند. مهم‌تر از آن، این نوشته‌ها به‌عنوان تولیدات فکریِ‌ سرچشمه‌گرفته از یک بزنگاه تاریخاً خاص سیاسی و ایدئولوژیک، تحت تاثیر هژمونی مفروضات ایده‌آلیستی و تجربی‌ای قرار داشته‌اند که شالوده‌ی دیدگاه‌های عرفِ جاری جهان، پارادایم‌های علوم اجتماعی و تفاسیر غالب از مارکسیسم بودند. درواقع ظاهراً روایت‌های ایده‌آلیستی از مارکسیسم (یعنی هگلی، پدیدارشناختی، اومانیستی، اگزیستانسیالیستی، روانشناختی، اراده‌گرایی) در میان محافل دانشگاهی و غیردانشگاهی فمینیستی، مارکسیستی، و غیرمارکسیستی در ایالات متحده قابل قبول‌تر و قابل احترام‌‌تر بوده‌اند. از سوی دیگر، آن نوع تحولات نظری‌ که مدعی حفظ دیدگاه ماتریالیستی دیالکتیکیِ مارکسیسم کلاسیک هستند و بر بُعد غیرسوبژکتیو فرآیندهای اجتماعی تاکید می‌کنند عموماً نادیده گرفته و با اتهام جبرگرایی اقتصادی، اقتصادگرایی یا کارکردگرایی مورد نقد قرار گرفته و رد شده‌اند.

🔸 یک مورد جالب در این زمینه که ماهیت عوامل حاکم بر تولیدات فکری در ایالات متحده امروزه را پُررنگ می‌کند غیاب مارکسیسم ساختارگرا در نظریه‌ی فمینیسم امریکایی است. نه دانشمندانِ علوم اجتماعیِ غیرمارکسیست برای برساخت نظریه به دنبال ایده‌های جدید بودند و نه به نظر می‌رسد که فمینیست‌های موافق با مارکسیسم، مارکسیسم ساختارگرا را آنقدر قانع‌کننده یافته‌اند تا کمی آن را مورد‌ملاحظه قرار دهند.

🔸 بررسی عوامل تعیین‌کننده‌ی تاریخی پیچیده‌ی این بزنگاه نظری از حوصله‌ی این فصل خارج است، که قصد آن در درجه اول پژوهشی است درباره‌ی موضوعیت بالقوه‌ی‌ مارکسیسم ساختارگرا برای بسط و توسعه‌ی نظریه‌ای مارکسیستی درباره‌ی ستم بر زنان تحت سرمایه. جولیت میچل، فمینیست مشهور، یک‌بار پیشنهادی ارائه کرد که از جانب اکثر فمینیست‌های دیگری که درصدد توسعه‌ی تحلیلی مارکسیستی از ستم بر زنان بودند، مورد قبول واقع شد: «ما باید پرسش‌های فمینیستی بپرسیم، اما تلاش کنیم به پاسخ‌های مارکسیستی برسیم.» به نظر من تنها راه برای رسیدن به پاسخ‌های مارکسیستی، طرح پرسش‌های مارکسیستی است. به همین منظور، مارکسیسم ساختارگرا ابزارهای مفهومی مهمی برای تدوین پرسش‌های مارکسیستی و شرح و بسط واکاوی‌های مارکسیستی از موضوعات مشخص ارائه می‌دهد: واکاوی‌هایی که از کاربرد مقوله‌های مارکسیستیِ منفک از منطقِ نظریه‌ و روش‌شناسی مارکسیستی فراتر می‌روند.

🔸 در بخش اول این فصل، خلاصه‌ای از ره‌آوردهای نظری و روش‌شناختی مارکسیسم ساختارگرا ارائه می‌دهم. در بخش دوم، برخی از گزاره‌های نظری جامعه‌شناختی و فمینیستی را مورد بررسی انتقادی قرار خواهم داد، و در بخش سوم، بینش‌های نظری و روش‌شناختی به‌دست آمده از طرح مسئله‌ی ستم برزنان در پرتو مارکسیسم ساختارگرا را ارائه می‌دهم. با این‌که مارکسیسم ساختارگرا نیز معاف از مسئله نیست، بحث من این است که گنجاندن سنجیده‌ی بینش‌های اصلی آن در واکاوی ستم بر زنان، درک ما را از پشتوانه‌های ساختاری و شرایط لازم برای غلبه بر آن‌ها ارتقاء می‌بخشد.

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید: ‏

‎‌ https://wp.me/p9vUft-2Rs

#هشت_مارس #فمینیسم
#مارتا_ای_خیمه‌نس #فرزانه_راجی
#مارکسیسم #نابرابری_جنسیتی #ساختارگرایی

👇🏽

🖋@naghd_com‏ ‏

‏▫️ مارکس درباره‌ی جنسیت و خانواده
▫️ خلاصه‌ای از کتابی با همین عنوان

به‌مناسبت 8 مارس روز جهانی زن

نوشته‌ی: هتر براون
ترجمه‌ی: رویا دارابی

‏9 مارس 2022

🔸 بسیاری از محققین فمینیست در بهترین حالت پیوندی مبهم با مارکس و مارکسیسم داشته‌اند. یکی از مهم‌ترین حوزه‌های مناقشه، رابطه‌ی مارکس/انگلس است.
مطالعات جورج لوکاچ، ترل کارور، و دیگران تفاوت‌های معناداری را میان مارکس و انگلس درباره‌ی دیالکتیک و هم‌چنین شماری مسائل دیگر نشان داده‌اند. من با تکیه بر این مطالعات، تفاوت‌های آن‌ها را در رابطه با جنسیت و نیز خانواده کاویده‌ام. این امر به‌ویژه برای بحث‌های جاری اهمیت دارد، زیرا تعدادی از محققان فمینیستْ مارکس و انگلس را به دلیل آن‌چه جبرگرایی اقتصادی می‌دانند آماج انتقاد قرار داده‌اند. با این حال، لوکاچ و کارور به درجه‌ی جبر‌گرایی اقتصادی نزد این دو، به‌عنوان تفاوت مهمی اشاره می‌کنند. هر دو، انگلس را تک‌پایه‌انگارتر و علم‌باورتر از مارکس می‌دانند. رایا دونایفسکایا یکی از معدود افرادی است که درباره‌ی مسئله‌ی جنسیت، مارکس و انگلس را از هم جدا می‌کند، هم‌زمان که به همین ترتیب به ماهیت تک‌پایه‌انگار و جبرگرایانه‌ی موضع انگلس، در مقابلِ درک دیالکتیکی ظریف‌تر مارکس از روابط جنسیتی اشاره می‌کند. در سال‌های اخیر بحث چندانی از نوشته‌های مارکس درباره‌ی جنسیت و خانواده شکل نگرفته است، اما در دهه‌های 1970 و 1980، این نوشته‌ها موضوع بحث‌های زیادی بود. در تعدادی از موارد، محققان فمینیستی مانند نانسی هارتسوک و هایدی هارتمن عناصر نظریه کلی مارکس را با اشکال روانکاوانه یا سایر اشکال نظریه‌ی فمینیستی ترکیب کردند. این محققان نظریه‌ی مارکس را نسبت به جنسیت کوربین و هم‌چنین نیازمند نظریه‌‌ای تکمیلی برای درک روابط جنسیتی قلمداد کردند. با این حال، آن‌ها ماتریالیسم تاریخی مارکس را به‌عنوان نقطه‌ی شروعی برای فهم تولید حفظ کردند. علاوه بر این، تعدادی از فمینیست‌های مارکسیست نیز از اواخر دهه‌ی 1960 تا 1980 به‌ویژه در حوزه‌ی اقتصاد سیاسی مشارکت نظری داشته‌اند.

🔸 بسیاری در دهه‌ی 1990 و پس از آن نظریه‌ی نظام‌های دوگانه‌ی مردسالاری و سرمایه‌داری ــ پدرسالاری سرمایه‌دارانه ــ را که شکل رایج فمینیسم سوسیالیستی در دهه‌های 1970 و 1980 بود، هم‌چون پروژه‌ای شکست‌خورده تلقی می‌کردند. در هر صورت، سقوط کمونیسم در اتحاد جماهیر شوروی و اروپای شرقی احتمالاً بر محبوبیت فمینیسم سوسیالیستی تأثیر منفی داشته است. همان‌طور که آیریس یانگ قبلاً استدلال کرده بود، نظریه‌ی سیستم‌های دوگانه نابسنده بود زیرا بر دو نظریه‌ی کاملاً متفاوت از جامعه مبتنی بود ــ یکی با توسعه‌ی پویای تاریخی جامعه، عمدتاً از نظر اجتماعی، اقتصادی و فن‌آوری سر و کار دارد و دیگری مبتنی بر یک دیدگاه روانشناختیِ ایستا است. آشتی‌دادن این دو نظریه به دلیل این تفاوت‌های گسترده بسیار دشوار است. با این حال، نقدهای آن‌ها به آن‌چه جبرگرایی، مقوله‌های کوربین نسبت به جنسیت و تأکید بر تولید به بهای نادیده‌گرفتن بازتولید نزد مارکس می‌دانستند، نقطه‌ی شروعی فراهم کرد برای بررسی مجدد من از آثار مارکس با استفاده از واکاوی متنی دقیق ــ که در کنار آثار فمینیست‌های مارکسیست که در بالا ذکر شد قرار می‌گیرد.

🔸 از لحاظ تاریخی، رابطه‌ی مارکسیسم با فمینیسم در بهترین حالت رابطه‌ای ضعیف بوده است، آن هم اغلب به دلیل جای خالی بحث درباره‌ی جنسیت و مسائل سنتی زنان نزد بسیاری از مارکسیست‌ها. علاوه بر این، حتی در جایی‌که به جنسیت و خانواده پرداخته شده است، این مطالعات تمایل دارند که استدلال کمتر ظریف و اقتصادمحور‌تر انگلس را دنبال کنند. با این حال، من فکر می‌کنم آثار مارکس در مورد جنسیت و خانواده تفاوت‌های قابل‌توجهی را با آثار انگلس نشان می‌دهد. پرسش‌های مهمی در رابطه با ارزش احتمالی دیدگاه‌های مارکس در مورد جنسیت و خانواده پابرجاست: مارکس چه چیزی به بحث‌های فمینیستی معاصر ارائه می‌دهد؟ آیا امکان وجود یک فمینیسم مارکسیستی وجود دارد که در واکاوی جامعه‌ی سرمایه‌داری معاصر درباره‌ی جنسیت به جبر‌گرایی اقتصادی یا طبقه‌ی ممتاز درنیفتد؟

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید: ‏

‎‌ https://wp.me/p9vUft-2RM

#هشت_مارس #فمینیسم
#هتر_براون #رویا_دارابی
#مارکس #جنسیت #خانواده

👇🏽

🖋@naghd_com‏ ‏

📌 جوانی جمعیت و حمایت از خانواده؛‌ از طرح تا قانون

گزارش تصویب یک قانون علیه حق تصمیم‌گیری برای فرزندآوری

✍🏽 فروغ سمیع‌نیا


#بیدارزنی: پس از انقلاب ۵۷ و تاکید سران انقلاب بر فرزندآوری، نرخ  زاد و ولد در ایران رو به فزونی رفت. به طوریکه از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰، جمعیت ایران به میزان ۱۸ میلیون نفر افزایش یافت. پس از اتمام جنگ در سال ۶۸ و ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» و وضع قوانینی برای کنترل جمعیت، سعی در کنترل زاد و ولد و جلوگیری از این افزایش یکباره‌ی جمعیت کشور را داشتند.

از سال ۱۳۸۹ و ریاست جمهوری احمدی نژاد، دوباره سیاست‌های جمعیتی تغییر کرد و تلاش برای افزایش جمعیت در ایران آغاز شد. به طوری که از سال ۹۳، طرح‌هایی برای افزایش جمعیت در کشور به مجلس ارائه شد تا زنان و خانواده‌ها، تشویق به فرزندآوری شوند. مسئولین، زنگ خطر کاهش جمعیت را در کشور به صدا درآوردند و از هر طریق، سعی در افزایش جمعیت کشور را داشتند؛ اما مردم در فضای مجازی و کوچه و خیابان، همواره از شرایط بد اقتصادی و کشور گفتند و فرزندآوری را در این شرایطْ جایز ندانستند. نتیجه اینکه به گفته‌ی رسانه‌ها  و مرکز آمار، نرخ رشد جمعیت در سال ۹۸ رو به کاهش رفت و سیاست‌های جدید جمعیتی شکست خورد.

دولت روحانی اما تلاشی دوباره را آغاز کرد. پنج آذر ۱۳۹۹، دولتْ طرحی به نام جوانی جمعیت و حمایت از خانواده را ارائه کرد. این طرح ۷۳ ماده دارد که در همان ابتدا، ماده ۵۳ و ۵۶ آن خبر ساز شد. ماده ۵۳ غربالگری  را به شدت محدود و به نوعی حذف می کند. ماده ۵۶ این طرح نیز قانون سقط درمانی تصویب شده در سال ۸۴ را نفی کرده  و مادر را برای سقط فرزند با هر شرایط ویژه‌ای، محق نمی‌داند.



🟣 #بازنشر از پرونده‌ی ویژه‌ی هشت‌مارس



#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#تبعات_طرح_جوانی_جمعیت #هشت_مارس



ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43812


@bidarzani

#هشت_مارس (۱۷اسفند) روز جهانی زن، روزی برای گرامی‌داشت زنانی است که برای تغییر مبارزه کرده‌اند. سال ۱۸۵۷ در این روز #کارگران_زن یک کارخانه نساجی در #نیویورک در اعتراض به شرایط بد کار #اعتصاب کردند که با حمله پلیس زخمی و چند تن کشته شدند.
پس از آن #فمنیستها هر ساله در نقاط مختلف دنیا در این روز راهپیمایی و اعتراض کردند. در سال ۱۹۰۹ روز هشتم مارس در کنفرانس #سوسیالیستها به عنوان روز بین المللی زنان به تصویب رسید. فمنیست ها در این روز بزرگداشت برگزار می‌کردند و با پافشاری آنان نهایتا سال ۱۹۷۷ سازمان ملل روز هشت مارس را به عنوان #روز_جهانی_زن پذیرفت.
اولین مراسم روز زن ایران درسال ۱۳۰۰ شمسی توسط #پیک_سعادت_نسوان در گیلان برگزارشد. اما بخاطر سرکوب‌های پس ار به قدرت رسیدن #رضاخان دیگر ادامه نیافت. جمهوری اسلامی نیز هرگز این روز را به رسمیت نشناخت اما زنان #فمنیست در ایران هر ساله با مراسم یا تجمع و یا روش های دیگر هشت مارس روز زن را زنده نگه داشتند و در مقابل با حمله‌های وحشیانه، بازداشت واحکام حبس روبه رو شدند. این جنبش هیچ‌گاه در ایران خاموش نشد تا امسال که ما در میانه‌ی قیامی به نام #قیام_ژینا هستیم که با خواسته‌های زنان آغاز شده است و زنان از هر ملیت و طبقه‌ای نقش مهمی را در این قیام ایفا کردند. به همین دلیل هشت مارس پیش رو فرصتی برای تجدید پیمان با مبارزات صد ساله زنان ایران برای احقاق حقوق‌شان و قیامی است که در همین زمان کوتاه گام‌های بلندی برداشته است.
#کمیته_قیام_گیلان در زمانی که کمتر از یک ماه به روز زن زمان باقی مانده است تلاش دارد تا خیابان و فضای شهرهای گیلان را برای هفده اسفند آماده کند. در ویدئو نمونه ای از تلاش های همراهان از جمله شعارنویسی، پخش تراکت، شابلون و ... جمع آوری شده است.


#زن_زندگی_آزادی
#مبارزه_ادامه_دارد


@Blackfishvoice1

🟣 پیش‌وازی زنان عرب و‌ کورد رقه از هشت‌مارس، روز جهانی زن


زنده‌باد طنین #ژن_ژیان_ئازادی
زنده‌باد #امرة_الحیاة_الحریة


#هشت_مارس
#انقلاب_زنان_روژاوا


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : گزارشی از وضعیت اشتغال زنان

(از هشت مارس تا هشت مارس)


متن پیش‌رو گزارشی از بررسی وضعیت اشتغال و معیشت زنان (خاصه زنان کارگر) طی یک سال گذشته است. یادداشتی با سه محوریت اصلی:

⚪️ قوانین بدون نظارت

⚪️ ایمنی در محیط کار برای زنان

⚪️ آزار جنسی در محیط کار


متن کامل را در لینک زیر بخوانید:



https://shorturl.at/otTX8



#هشت_مارس
#معیشت_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : ویدئویی از وضعیت اشتغال زنان

(از هشت مارس تا هشت مارس)


ویدئوی پیش‌رو بر اساس گزارشی از بررسی وضعیت اشتغال و معیشت زنان (خاصه زنان کارگر) طی یک سال گذشته با سه محوریت اصلی:

⚪️ قوانین بدون نظارت

⚪️ ایمنی در محیط کار برای زنان

⚪️ آزار جنسی در محیط کار

تهیه شده است.

#هشت_مارس
#معیشت_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 از ۱۷ اسفند ۵۷...


ویدئو و متن ارسالی به بیدارزنی


«استفاده از واژه‌ی «خیابان» یا «برگشتن به خیابان» یا هر ترکیب مشابهی، ممکن است این تصور را ایجاد کند که حضور در این مکانِ پویا و دائما دستخوشِ استحاله، صرفا جایی برای اعتراضات مردمی و به‌خشونت کشیده‌شدن آن توسط حکومت است. خیابان به‌عنوان نوعی رسانه‌ی جمعی ـــ که البته به شدتِ فضای مجازی از معضل تظاهر و نقاب‌ها رنج نمی‌برد ـــ بستری است که «ارتباط آزاد می‌تواند در متن آن تحقق یابد».

اگر تنها فاصله‌ی بین میدان انقلاب تا تئاتر شهر را در نظر بگیریم، متوجه نمایشی بزرگ و خیابانی می‌شویم که بی‌وقفه در حال اجراست. اجراگران اصلی این نمایش بزرگ، زنانی هستند که گام را فراتر گذاشته و از روی «سکو»های انقلاب، به پیاده‌روها و خیابان‌ها و فروشگاه‌ها و کافه‌ها آمده‌اند تا خودِ خویش را بروز دهند.

در سوی دیگر نمایش و در نقش آنتاگونیست، گروهی از عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی حضور دارند که بندهایشان یک‌به‌یک درحال کنده شدن است و تنها بخشی از صحنه را اشغال کرده‌اند. حالا پس از گذر از آن روزهای دشوار اما بیادماندنی، شاهدیم که شهر، خیابان‌به‌خیابان و منطقه‌به‌منطقه در حال پوست‌اندازی و آشناشدن با شهروندان خود است و از دل آن، خودِ واقعی، بی‌پروا و آزادش را به نمایش می‌گذارد.


صادق داوری، فیلم‌ساز
۱۷ اسفند ۱۴۰۲»

⚪️ ویدیو با کمک هوش مصنوعی ساخته شده است.



#هشت_مارس
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 حجاب اجباری، کفنِ آزادی است


«ساختمان عظیم دادگستری، لبریز از زنان شده است، تعداد انگشت‌شماری از مردان نیز پهلو به پهلو در صحن کاخ نشسته‌اند. چند زن چادری نیز دیده می‌شوند. چند ردیف از دختران جوان، در راهروهای طبقه‌های فوقانی ایستادند. در طبقه‌ی آخر، ماموران کمیته، تفنگ به دست دیده می‌شوند. دیوارهای سنگی کاخ، پر از شعار و پوستر است و در برگه‌های کاغذی و مقوایی، نام گروه‌های شرکت‌کننده همایش در آن نوشته شده است:

زنان وزارت دارایی، سازمان کتاب‌های درسی، کارکنان دانشگاه‌ها، دانشجویان دختر دانشگاه تهران، سازمان زنان مبارز، زنان قاضی دادگستری، سازمان امور استخدامی، بیمه تهران، وزارت مسکن و شهرسازی، صنایع چوب و کاغذ، بانک ملی ایران، بانک مرکزی، وزارت امور خارجه، شرکت ملی نفت، شرکت ملی گاز، وزارت صنایع و معادن، ادارات مختلف آموزش و‌ پرورش، شرکت MBM، مدرسه‌ی عالی پرستاری، بانک اعتبارات صنعتی، (دانش‌آموزان دبیرستان آذر، انوشیروان، خوارزمی، مرجان، ژاندارک)، (دبیران دبیرستان‌های هشترودی، چیستا، توس)، سازمان ملی خدمات اجتماعی، وزارت کشور، بانک ایرانشهر، وزارت علوم، وزارت بهداری، سازمان بهزیستی، صندوق تامین‌اجتماعی، زنان پلیس، بیمه دانا، کارکنان مخابرات، کارکنان برق منطقه‌ای تهران، کارمندان شرکت هواپیمایی و هنرجویان موسیقی در رده‌ی شرکت‌کننده‌ها بودند.

در این میان، زنان حقوق‌دان، جمعیت بیشتری داشتند، در اینجا «کانون وکلا» میزبان است. آن‌ها این گردهمایی بزرگ را اداره می‌کنند.

هر از چندی جمعیت می‌خروشد: «آزادی/نه شرقی/ نه غربی/ جهانی است».

⚪️ حالا، حرکت مادر سپهری که چهار پسر چریک فدایی خلق‌اش ** به‌دست ماموران سا‌واک جان باختند، اوج خروش است. مادر سپهری پس از ورود به صحن دادگستری، (در اعتراض به صحبت‌های خمینی و حکم حجاب اجباری اسلامی او)، چادر و روسری از سر برمی‌دارد. جمعیت یک‌صدا فریاد می‌زنند:

⚪️ حجاب اجباری، کفنِ آزادی است

⚪️ در بهار آزادی، جای آزادیْ خالی


شش روز خیرش اسفند۵۷
شنبه ۱۹ اسفندماه ۱۳۵۷، کاخ دادگستری»

▪️از کتاب خیزش زنان ایران در اسفند ۱۳۵۷، دفتر نخست، مهناز متین، ناصر مهاجر


**پی‌نوشت: مادر سپهری، هر پنج فرزند خود را در دو حاکمیت پهلوی و‌ جمهوری اسلامی از دست داد. رفقا سیروس سپهری، سال ۱۳۵۰/فرخ سپهری، ۱۳۵۱، ایرج سپهری، ۱۳۵۲/ فرهاد سپهری، جبهه نبرد ظفار/ فرشاد سپهری، ۱۳۶۰

مادر سپهری، زنی دادخواه و مقاوم، در ۱۱ دی‌ماه ۱۳۹۴ در بابل درگذشت.


#هشت_مارس
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : ۱۳۳ مورد زن‌کشی و قتل ناموسی (از بازه زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا امروز)

گزارشی از افزایش خشونت سیستماتیک علیه زنان


طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل‌ زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که این جنایات در آن، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند.

تراکم اصلی این قتل‌ها در شهرهای ارومیه، تهران، نجف‌آباد اصفهان، کارزون، مشهد، خوی، سردشت، دامغان، محلات،،پیرانشهر، الشتر، کرج (کمالشهر)، دماوند، نوشهر، اهواز، ماهدشت، هیدج (زنجان) و انزلی بوده است.

همچنین بالاترین آمار زن‌کشی و قتل‌های ناموسی در ۶ ماه نخست سال برای ۵۲ مورد نخست، متعلق به ارومیه و سپس تهران بوده است.


ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://shorturl.at/kDQS2

#هشت_مارس
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣#بیدارزنی : ویدئویی از گزارش افزایش خشونت سیستماتیک علیه زنان

۱۳۳ مورد زن‌کشی و قتل ناموسی (از بازه زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا امروز)




طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل‌ زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که این جنایات در آن، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند.


#هشت_مارس
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

▫️ سکوت فمینیسم غربی در مواجهه با غزه
▫️ به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن

7 مارس 2024

نوشته‌ی: مریم الدوساری
ترجمه‌ی: مژگان بدیعی

🔸 از همان نخستین روزهای حمله به غزه، روایتی هراس‌آور از رسانه‌های غربی منتشر شد. در این روایت، اسرائیل هم‌چون نماد تمدن بود که باید در مقابل اردوگاه عقب‌ماندگی یعنی خاورمیانه می‌جنگید. برخی از نخبگان سیاسی غرب حتی تا آن‌جا پیش رفتند که مردم خاورمیانه را هم‌ردیف حیوانات تقلیل می‌دادند.

🔸 به‌رغم هشدار دیوان بین‌المللی دادگستری مبنی بر این‌که حمله اسرائیل به غزه می‌تواند نسل‌کشی تلقی شود، باز هم برخی از سرسخت‌ترین چهره‌های فمینیسم غربی و مبارزه با خشونت جنسیتی فقط با زنان اسرائیلی اعلام هم‌بستگی کردند؛ و حتی جامعه‌ی جهانی را به سکوت در مقابل تجاوز و خشونت جنسی علیه زنان اسرائیلی در 7 اکتبر متهم کردند. در ادامه باید توضیحی بدهم تا گفته‌‌هایم اشتباه برداشت نشود: در جایگاه یک فمینیست، هم‌چنان به شعار «زنان را باور کن» ایمان دارم. برای ما محکوم‌کردن سلاح تجاوز جنسی در جنگ غیرقابل‌مذاکره است، حتی در شرایط پیچیده‌ای که امکان شهادت مستقیم قربانیان ممکن نیست و شواهد از سوی نهادهایی مانند ارتش اسرائیل ارائه می‌شود.

🔸 با این حال، فقدان هم‌دلی و خشم برای وضعیت اسف‌بار زنان و کودکان فلسطینی، واقعیتی را در فمینیسم غربی آشکار می‌کند: استاندارد دوگانه‌‌ی تکان‌دهنده و شکست اخلاقی. هرچند این نخستین اهمال‌کاری فمینیست‌های غربی نیست. این برداشت از فمینیسم به‌طور تاریخی فقط موضوعات هم‌سو با ذائقه‌ی غربی را در اولویت قرار می‌دهد و معمولاً دغدغه‌های زنان رنگین‌پوست را نادیده می‌گیرد.

🔸 سکوت کسانی که باید در برابر خشونت تحمیل‌شده بر زنان و کودکان غزه، بیش‌ترین صدا را داشته باشند؛ هم‌راه با وسواس آن‌ها بر حماس {به‌جای فلسطین}، دقیقاً در تضاد با همان اصولی است که فمینیسم بر آن استوار شده است. هم‌دلی آن‌ها متظاهرانه از کنار سختی‌های تصورناپذیر زنان فلسطینی می‌گذرد: گرسنگی، نبود آب سالم و کمبود شدید مایحتاج اولیه؛ تا آن‌جا که برخی از مردم غزه چیزی جز علف برای خوردن ندارند.

🔸 این سکوت کرکننده بیش از همه زوال اخلاقی فمینیسم غربی را آشکار می‌کند؛ که زنان فلسطینی را نادیده می‌گیرد و آن‌ها را شایسته‌ی هم‌دلی نمی‌داند. و این باز هم به روند انسان‌زدایی از زنان فلسطینی دامن می‌زند. فمینیسمی که اکنون در دام جنگ قبیله‌ای گرفتار شده، گویی تعلقات قبیله‌ای را بر هم‌بستگی در دفاع از آرمان انسان ترجیح می‌دهد. هرچند این سرخوردگی عمیق‌تر از این‌هاست و به یک طیف سیاسی خاص هم محدود نمی‌شود.

🔸 اما دیگر زمان آن فرا رسیده که از این تقسیم‌بندی‌ها فراتر برویم و به نام عدالت و هم‌دلی جهانی با هم متحد شویم. و به یاد داشته باشیم که هسته‌ی اصلی فمینیسم، باور خلل‌ناپذیر به کرامت، سربلندی و ارزش همه‌ی زنان است، صرف‌نظر از جغرافیا و شرایط و نظام سیاسی که در آن زندگی می‌کنند…

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3YF

#مریم_الدوساری #مژگان_بدیعی
#روزجهانی_زن #هشت_مارس #فمینیسم_غربی #زنان_فلسطینی
👇🏽

🖋@naghd_com

امروز #هشت_مارس در نقاط مختلف شهر #پاریس گردهمایی‌ها در گرامی‌داشتِ #روز_جهانی_زنان برگزار شد و شعار #زن_زندگی_آزادی طنین‌انداز گردید.

در این‌روز معترضان علیه قوانینِ تبعیض‌آمیز و دستمزدهای نابرابر و نیز صدها مورد #زن_کشی در فرانسه فریاد زدند. همچنين نسبت به قتل‌عام دست‌کم ۹۰۰۰ زن فلسطینی در #غزه توسط سازه‌ی فاشیستی اسرائیل اعتراض شد: این اعتراض با حمله‌ی اراذل و اوباشِ نازیِ لیگ نئوصهیونیستی ال‌.دی.جی همراه بود که طبق معمول از حمایت پلیس برخودار بودند.

#ژن_ژیان_ئازادی #مبارزه_طبقاتی #مقاومت_روزمره #علیه_مردسالاری #نسل_کشی_در_غزه #اتحاد_ستمدیدگان


@Blackfishvoice1

🟣 گزارشی تصویری از تجمع و‌ راهپیمایی هشت‌مارس در شهرهای ترکیه

علی‌رغم تدابیر امنیتی شدید در میدان تکسیم استانبول و مسدودسازی راه‌های ورودی این منطقه، اما تجمع زنان در این شهر و سایر شهرهای ترکیه، با حضور گسترده‌ی فعالان حقوق زنان، دانشجویان، کلکتیوهای فمینیستی و … شکل گرفت.

اصلی‌ترین مطالبات این زنان در تجمع‌ هشت مارس، حقوق و دستمزد برابر، برقراری امنیت در اماکن عمومی برای زنان، پایان خشونت علیه زنان و مجازات خشونتگران و آزادی فعالان زن از زندان‌ها بود.

⚪️ در لینک زیر، مجموعه تصاویری از راهپیمایی در شهرهای مختلف ترکیه در دسترس است:


https://shorturl.at/noM58


#هشت_مارس
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 دستت را از تنم، روانم و فکرم، بیرون بکش

نویسنده: شقایق. ک

⚪️ متن ارسالی به بیدارزنی



راهپیمایی ۸ مارس در حالی در ترکیه برگزار شد که همین هفته گذشته، تنها در طی ۲۴ ساعت در یک روز، ۸ زن به طرز فجیعی توسط شوهران فعلی یا سابق خود به قتل رسیدند. دو تن از این زنان، توسط شوهران خود و مقابل دیدگان فرزندانشان به قتل رسیدند. دو نفر از این زنان با کارد سلاخی شدند و بقیه با سلاح گرم به قتل رسیدند.

بنا بر آمار منتشر شده از سوی پلتفرم (کشتار زنان را متوقف می‌کنیم): «تنها در دو ماه گذشته، ۱۰۵ زن در ترکیه به قتل رسیده یا به طرز مشکوکی جان باخته اند: ۵۲ تن در ماه ژانویه و ۵۳ تن در ماه فوریه».

در سال ۲۰۲۳ مرگ ۵۶۳ زن در ترکیه رسانه‌ای شد که ۳۱۵ تن از آنان توسط مردان به قتل رسیده بودند و ۲۴۸ تن نیز به طرز مشکوکی جان باخته بودند. به این ترتیب، به‌طور میانگین، ماهانه ۴۶ تا ۴۷ زن در ترکیه به قتل می‌رسند.

این آمار تنها سیاهه‌ای است که توسط رسانه‌ها منتشر می‌شود و کسی از آمار دقیق قتل‌ها که از رسانه‌ها پنهان نگه داشته می‌شوند خبر ندارد. بیشتر این قتل‌ها به دلایل ناموسی رخ می دهند و بر خلاف آنچه که رسانه‌های ترکیه سعی در نشان دادن آن دارند، این قتل‌ها نه فقط در استان‌های کردنشین ترکیه، بلکه در همه‌ی استان‌ها رخ می‌دهند. در میان ۸ زنی که در یک روز در هفته گذشته کشته شده بودند، تنها یکی از آنها از شهرهای باکور بود و بقیه متعلق به استان‌های دیگر بودند.

⚪️ ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:

https://shorturl.at/iIKPX


#هشت_مارس
#زنان_ترکیه
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی


@bidarzani