📌جنسیت‌زدگی در اقتصاد: کار مراقبتی بدون مزد زنان هنوز به‌رسمیت شناخته نشده و یا پرداخت نمی‌شود


✍🏽 دیا دوتا/ برگردان: مهتاب محبوب


از متن: «زنان به طور مداوم کمتر از مردان درآمد دارند. درآمد تخمین زده شده برای زنان در هند تنها ۲۰ درصد از درآمد مردان است‌ و آنها در مشاغل با کمترین دستمزد و کمترین امنیت شغلی متمرکز هستند. به عنوان مثال، زنان دو سوم نیروی کار بخش درمانی را تشکیل می دهند. مشاغلی مانند کارگران مهدکودک، کارگران خانگی و دستیاران مراقبت، اغلب بسیار کم حقوق دریافت می‌کنند، مزایای کمی دارند، ساعات کاری نامنظم را تحمل می‌کنند و می‌توانند عوارض جسمی و روحی داشته باشند.

این یک چرخه‌ی معیوب است که در آن حجم بالای کار مراقبتی بدون دستمزد، زنان و دختران را از ادامه تحصیل و اشتغال به شغل با حقوق باز می‌دارد. زنان با داشتن تحصیلات کم یا بدون مهارت و مهارت‌های کم، مجبور به جمع‌آوری ضایعات، مشاغل کم دستمزد، ناامن و فاقد مهارت می‌شوند. این توضیح می‌دهد که چرا آنها تنها ۳۰ درصد از کارگران فنی و حرفه‌ای و ۲۰ درصد از نقش‌های رهبری در کشور را تشکیل می‌دهند.

آخرین گزارش آکسفام «زمان مراقبت»، نشان می‌دهد که فشار بر مشاغل، چه بدون دستمزد و چه با دستمزد، قرار است در دهه‌ی آینده با افزایش جمعیت جهان و افزایش سن بالاتر رود. تغییرات اقلیمی می‌تواند بحران جهانی مراقبت‌های بهداشتی را بدتر کند. تا سال ۲۰۲۵، حدود ۲.۴ میلیارد نفر در مناطق بدون آب کافی زندگی خواهند کرد و زنان و دختران مجبور خواهند بود تا مسافت‌های طولانی‌تری را برای به دست آوردن آبْ پیاده‌روی کنند. ۸۰ درصد از مردم بومی در آسیا و اقیانوس آرامْ زندگی می‌کنند، منطقه‌ای که در برابر تغییرات آب‌وهوایی آسیب‌پذیر است».


#جنسیت‌زدگی_در_اقتصاد #نابرابری_و_تبعیض
#مشاغل_مراقبتی


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43272


@bidarzani

در چنین روزی ۶ ژانویه ۲۰۰۶، کوماندانته رومانا در مکزیک از دنیا رفت. او یکی از فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی زاپاتیستا (EZLN) بود که طی قیام سان کریستوبل در سال ۹۴ نیز در صف اول مبارزه قرار داشت.

@TarTaKar

در چنین روزی ۶ ژانویه ۱۹۷۱ بیست و پنج مادر که خیلی از آنها تک والد بودند در منطقه پروژه مسکن ریمور* در ونکوور** ریل های راه آهن را مسدود کردند تا مسئولین را مجبور کنند برای چهارصد کودکی که روزانه برای رفت و آمد به مدرسه از این ریل ها عبور می کردند، ملزومات ایمنی فراهم کنند. آنها پلاکاردهایی در دست گرفته بودند با جملاتی از قبیل «کودکان در برابر سود» و «طومارها دیگر کار نمی کنند». این مادر ها که از طرف روزنامه های محلی لقب «مادران مبارز ریمور» گرفتند، توانستند از مقامات شهر این وعده را بگیرند که برای عابران پیاده پل هوایی بسازند. با این فرض که وعده ها اغلب عملی نمی شوند، آنها تا زمان شروع عملیات ساخت و ساز، ریل ها را مسدود نگه داشتند. پل هوایی در سپتامبر ۱۹۷۱ ساخته شد.


* Raymur Place
**Vancouver- یکی از شهرهای ساحلی و بندرگاهی مهم در کانادا

@TarTaKar

🟣 ویدئویی از مجموع مطالبات کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی

رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، روز شنبه ۱۸ دی‌ماه در راستای قدم نخست بیان مطالبات صنفی و معیشتی، همچنین بازگشت به کار ۵ راننده‌ی حق‌طلب که به دلیل پیگیری مطالبات رانندگان، سالهاست از کار اخراج شدند، با چراغ روشن رانندگی خواهند کرد‌.


@vahedsyndica
@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : زنان کولبر بار تمامی تبعیض‌ها را به‌دوش می‌کشند


صفحه‌ی اینستاگرام کوله‌بر نیوز @kolbarnews ویدئوهایی از صحبت با دو زن کولبر را منتشر کرده است. انباشت ستم‌های جنسیتی، طبقاتی و اتنیکی که بر زنان کولبر وارد شده است، کولبری این زنان را به «تنها راه گذران زندگی» طی بیش از ۳ دهه بدل کرده است. این تنها راه معیشتی، زمانی پررنگ‌تر خواهد شد که دستمزد ناچیز زنان کولبر در قبال (گذر از کوره‌های صعب‌العبور، خطر مصدومیت و کشته شدن توسط نیروهای مرزبانی و سقوط از ارتفاع) و در حقیقت، «جان‌شان» قرار می‌گیرد. زنانی که برای هر مسیر کولبری ۲۰۰ هزار تومان و سقف ۳۰۰ هزار تومان‌ دستمزد می‌گیرند. آنان سالهاست به‌تنهایی بار زندگی خود و خانواده را به‌دوش می‌کشند، خرج تحصیل فرزندان و تبعات سیاست‌های خصوصی‌سازی آموزش را تماما متحمل می‌شوند و با تورم افسارگسیخته و فقر سیستماتیک به کولبری مشغولند.

به‌همراه ویدئوها، بخشی از گفتگوهای این زنان درج شده است:


▪️وقتی می‌رفتیم کولبری، مردها از ما سوال می‌کردند که چرا شما می‌آیید کولبری؟ همسرانتان کجا هستند؟ ما هم می‌گفتیم همسران ما مریض هستند و فرزندانمان هم بیکار هستند. چه‌کار کنیم؟ چاره‌ای نداریم.

▪️بعضی روزها چهار نفر هستیم و بعضی روزها پنج یا شش نفر. تعدادمان ثابت نیست و کم و زیاد می‌شود. همیشه کوله (بار) دارند‌. از آن طرف گوشت می‌آورند و از این طرف لوبیا می‌برند. آن‌ها نان نمی‌برند، اما ما همیشه بارمان نان است و نان می‌بریم آن طرف مرز.

▪️من دوستِ «خانم» هستم. او ۳۴ سال است که کولبری می‌کند. من هم سه سال است که با او به کولبری می‌روم. او مجبور بود کولبری کند. فرزندانش یتیم بودند و هیچ منبع درآمدی نداشت. او مدتی برای روستا نان می‌پخت و کارگری می‌کرد. وقتی شغلش را از دست داد، دوباره شروع کرد به کولبری و منم باهاش رفتم.


#زنان_کولبر
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani

🟣 پروانه‌ی «پرواز ۷۵۲» از کلکسیون دوم پروانه‌ها، اثر «پرستو فروهر»، ۱۳۹۹

#هواپیمای_اوکراینی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم

@bidarzani

‏▫️ جُرج لوکاچ درباره‌ی رزا لوکزامبورگ

نوشته‌ی: هُلگا پولیت
ترجمه‌ی: کمال خسروی

‏7 ژانویه 2022

🔸 جُرج لوکاچ (1971 ـ 1885) در شمار شُهره‌ترین و مهم‌ترین فیلسوفان مارکسیست سده‌ی بیستم بود. سال 1917، انقلاب روسیه، به نقطه‌ی عطف تعیین‌کننده‌ای در مسیر زندگی این اندیشمند بدل شد. از فرزند یکی از مدیران بانکیِ بوداپست، با بهترین رتبه و مقام اجتماعی، کمونیستی از آب درآمد که راهِ پیش‌گرفته از سوی روسیه را دارای آینده‌ای امیدبخش می‌دانست. او خبر نداشت که گزینش چنین راهی در زندگی، چه توفان‌ها، نومیدی‌ها، تندپیچ‌ها، کامیابی‌ها، برانگیختگی‌ها و شور و سوگی برایش به ‌همراه خواهد آورد. اما او تا نقطه‌ی پایان به این اندیشه وفادار ماند که بدیل سوسیالیستیِ جامعه‌ی بورژوایی، به دوران بالندگی رسیده است.

🔸 آن‌گاه که جرج لوکاچ، که تا آن‌زمان ارتباطی تشکیلاتی با جنبش کارگری نداشت، به عضویت حزب کمونیست تازهْ تأسیس‌یافته در مجارستان درآمد، در لهستان، با پای‌گیری حزبی کمونیست، تاریخ آن حزب سوسیال‌دمکراتی به پایان رسید که سالیان دراز، عمدتاً مُهر نفوذ و شخصیت برجسته‌ی رزا لوکزامبورگ بر آن خورده بود. و در آلمان، در روزهای پای‌گیری حزبی تازه، رزا لوکزامبورگ درحال مجادله‌ای بی‌فرجام بر سر انتخاب نام «سوسیالیست» برای این حزب بود، زیرا این نام ‌را برای بیان تمایز محتوایی و تشکیلاتی با سوسیال‌دمکراسی قدیمی بسنده می‌دانست. اینک، در آستانه‌ی ژانویه‌ی 1919، هردوی آن‌ها، لوکاچ و لوکزامبورگ، به اعتبار عضویت‌شان در حزب، کمونیست بودند. لوکاچ هرگز سوسیال‌دمکرات نبود، لوکزامبورگ، برعکس، در سراسر زندگی سیاسی‌اش تا آن روز، سوسیال‌دمکرات بود.

🔸 درست مانند رزا لوکزامبورگِ جوان در سال‌های دهه‌ی 90 سده‌ی نوزدهم، لوکاچِ جوان و به‌لحاظِ سیاسی کم‌تجربه نیز، خود را یک‌باره به رودِ متلاطم کار حزبی در حزبی جوان می‌افکند که احساس می‌کرد مأموریتی [تاریخی] دارد. به وجود کسی مانند او نیاز بود، زیرا به‌واسطه‌ی آثار سراسر قابل ملاحظه‌ای که او تا آن‌زمان آفریده بود، از دید رفقای همراه و هم‌پایش به‌عنوان نویسنده‌ای تلقی می‌شد که می‌بایست از جامعه‌ی بورژوایی، که سرانجام باید رو به نیستی و زوال رود، چیزهایی بداند. او این مسئولیت را پذیرفت، زیرا پس از تجربه‌های جنگ جهانی اول هیچ‌چیز در چشم او نفرت‌انگیزتر از جامعه‌ی بورژوایی نبود که به‌نظر می‌آمد آخرین بازمانده‌های مشروعیت تاریخی‌اش را در هولناکیِ جنگ از دست داده باشد. او بعدها با نگاهی به عقب، از جامعه‌ی بورژوایی به‌مثابه زمانه‌ی معصیتِ تام‌وتمام سخن گفت که از دل آن، انقلاب پرولتری و فلسفه‌ی مارکسی بیرون آمد و راهش را هموار کرد.

🔸 آن‌گاه که رزا لوکزامبورگ در زوریخ فعالیت خود را برای جنبش کارگری وطنش آغاز کرد، خیلی زود دریافت که بر جنبش کارگری اروپای غربی که قویاً زیر نفوذ سوسیال‌دمکراسی آلمان بود کماکان این تصور حاکم است که در برابر قدرت بی‌کران رژیم تزاری در روسیه، تا چشم‌اندازی دوردست در آینده، هنوز هیچ حریف داخلیِ قَدَری شکل نگرفته است؛ نه حتی و نه هنوز از سوی پرولتاریا. از این‌رو، او همه‌چیز را تابع این هدف ‌کرد که ثابت کند پرولتاریا در امپراتوری روسیه، با تکیه بر خود و به‌گونه‌ای مستقل، قادر خواهد بود رژیم تزاری را سرنگون کند و به آزادی سیاسی دست یابد. بنابراین همه‌ی سنت‌ها و جهت‌یابی به‌سوی استقلال ملی لهستان را، که نزد مارکس، و نیز انگلس، پیش‌شرط قطعی دگرگونی‌های مناسبات اجتماعی در روسیه بود، با سرسختی تابع آن عقیده و ایقان می‌کرد. هیچ‌کس در جنبش کارگری اروپای غربی ماهیت انقلابی را که در 1905 در امپراتوری روسیه روی داده بود بهتر از رزا لوکزامبورگ نفهمید...

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:‏

https://wp.me/p9vUft-2JQ

#هلگا_پولیت #کمال_خسروی
#جنبش_کارگری #جرج_لوکاچ #رزا_لوکزامبورگ
#حزب_کمونیست

👇🏽

🖋@naghd_com

🟣 تجمع اعتراضی خانواده‌های جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی در دومین سالگرد سقوط عامدانه‌ی آن با دو شلیک نیروهای سپاه پاسداران

امروز شنبه ۱۸ دی ماه ۱۴۰۰، شماری از خانواده‌های جانباختگان هواپیمای اوکراینی بمناسبت دومین سالگرد سرنگونی این هواپیما و از دست رفتن عزیزانشان، در فرودگاه امام خمینی تهران گرد هم آمدند و سپس در محل سقوط هواپیما در شاهدشهر تجمع اعتراضی برگزار کردند.

به گزارش هرانا در این تجمع خانواده‌ها شعارهایی از قبیل «حقیقت، عدالت» و «دادخواهی» و «تا محکامه‌ی جنایتکاران، محکم ایستاده‌ایم» را سر دادند.


@bidarzani

اطلاعیه

حکومت آزادی‌ستیزان، گُردی از دلاوران آزادی‌خواه ‌را از ما گرفت:
بکتاش آبتین درگذشت.

بکتاش آبتین (۱۴۰۰- ۱۳۵۳)، شاعر، فیلمساز و عضو پایدار و برجسته‌ی کانون نویسندگان ایران که جان شیرین خود را فدای آزادی کرد، از میان ما رفت.
#کانون_نویسندگان_ایران ضمن تسلیت به خانواده‌ی آبتین، یاران او در کانون نویسندگان ایران، جامعه‌‌ی مستقل فرهنگی کشور و همه‌ی مردم آزادیخواه، ظرف ساعات آتی، بیانیه‌ای به این مناسبت منتشر خواهد کرد و افکار عمومی را در جریان جزئیات ستمی که بر بکتاش آبتین رفت قرار خواهد داد.
#بکتاش_آبتین زنده است چون روح آزادی‌خواهی و ستیز با پلشتیِ استبداد و ستم زنده است.

کانون نویسندگان ایران
۱۸ دی ۱۴۰۰

بیانیه:

حاکمیت آزادی‌ستیز بکتاش آبتین را به قتل رساند.



https://telegra.ph/%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%87-01-08-2

🟣 احضار «افسانه عظیم‌زاده» و «نگار مسعودی» به دادگاه انقلاب تهران

افسانه عظیم زاده، فعال اجتماعی حوزه زنان و کودکان کار و نگار مسعودی، عكاس، مستندساز و فعال حوزه زنان جهت برگزاری دادگاه در تاریخ ۲۶ دی ماه به دادگاه انقلاب احضار شدند. آنان پاییز سال گذشته توسط نیروهای اطلاعات سپاه دستگیر و چندین ماه در بند دو الف زندان اوین تحت بازداشت و بازجویی قرار داشتند و سرانجام به دو اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام متهم شده و با قرار وثیقه تا موعد دادگاه آزاد شدند.

لازم به ذکر است که در احضاریه اخیر به اتهامات نگار مسعودی اتهام "اشاعه فساد و فحشا"نیز اضافه شده است که او از این اتهام کاملا بی‌اطلاع بوده است.

دادگاه این دو نفر و سایر افرادی که در رابطه با این پرونده دستگیر شدند در تاریخ‌ ۲۶ دی‌ماه ۱۴۰۰ در دادگاه انقلاب برگزار خواهد شد.

@bidarzani