🟣 دانشجویان متحد: به مناسبت ۲۵ نوامبر، روز منع خشونت علیه زنان، پنجشنبه ۴ آذرماه، راس ساعت ۲۱، با هشتگ #همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت ، از این روز میگوییم.
@bidarzani
@bidarzani
🟣 هنر ما، دستان ما، قدرت ما
شبکه یاری کودکان کار، برگزار میکند:
«همزمان با روز جهانی «منع خشونت علیه زنان» نمایشگاه صنایع دستی و دستسازهای تشکلهای حامی زنان و کودکان را برگزار میکنیم تا هم روزهای سخت همهگیری کرونا را پشت سر بگذاریم و هم بار دیگر نشان دهیم زنانی در پروژههای توانافزایی نهادهای مدنی کنار هم میآیند تا با کار و هنرشان، قدرت را بدست بگیرند و از خود و کودکانشان حمایت کنند».
▪️از صفحهی اینستاگرام شبکه یاری کودکان کار
@bidarzani
شبکه یاری کودکان کار، برگزار میکند:
«همزمان با روز جهانی «منع خشونت علیه زنان» نمایشگاه صنایع دستی و دستسازهای تشکلهای حامی زنان و کودکان را برگزار میکنیم تا هم روزهای سخت همهگیری کرونا را پشت سر بگذاریم و هم بار دیگر نشان دهیم زنانی در پروژههای توانافزایی نهادهای مدنی کنار هم میآیند تا با کار و هنرشان، قدرت را بدست بگیرند و از خود و کودکانشان حمایت کنند».
▪️از صفحهی اینستاگرام شبکه یاری کودکان کار
@bidarzani
🟣 نشستی دربارهی ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، امروز پنجشنبه ۴ آذرماه ۱۴۰۰
▪️با محوریت کتاب «در زمانهی پروانهها»
نوشتهی خولیا آلوارز، ترجمهی: «حسن مرتضوی»، نشر خوب.
@bidarzani
▪️با محوریت کتاب «در زمانهی پروانهها»
نوشتهی خولیا آلوارز، ترجمهی: «حسن مرتضوی»، نشر خوب.
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 بیانیهی ژیوانو به مناسبت ۲۵ نوامبر
ما رنجها، محدودیتها، نابرابریها، تحقیرشدنها و مورد خشونت واقع شدنهایمان را دیگر پنهان نکرده و اعتراض خود را فریاد خواهیم زد. ما فریاد خواهیم زد حتی اگر "سن پل" و همتایان او آن را برایمان ممنوع کرده باشند.
خشونت علیه زنان گستردهترین موضوعِ نقض حقوق بشر در عصر کنونی است. طبق آمار، در سراسر جهان هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد خشونت قرار میگیرد و روز ۲۵ نوامبر، روزیست برای جلب توجه هرچه بیشتر تمامی مردم و نهادهای محلی، ملی و بین المللی به این معضل جهانی و همهگیر.
همانگونه که بر همگان روشن است خشونت تنها بر زنان اعمال نشده و مردان نیز در عرصههای گوناگون قربانیان خشونت بوده و هستند اما مسئله اصلی اینجاست که "تحت ستم قرار گرفتن مردان، تراژدی است درحالی که تحت ستم واقع شدن زنان، سنت است."
عوامل متعدد خرد و کلان از جمله سیستم اقتصاد سیاسی جهانی، دستاویز قراردادن دین، قوانین بازتولیدکننده نابرابری، فرهنگ و سنتهای مردسالارانه و تحقیرکننده علیه زنان، ساختارهای جنسیت زده زبانی و ... سبب اعمال فشار، نابرابری و درنتیجه اعمال انواع خشونت علیه زنان به طور سیستماتیک می گردد.
درواقع، خشونت علیه زنان، معلولِ جامعه بیمار است. تخصیص اختیاراتِ حسابنشده به مردان، سبب میشود که آنها با توجه به قدرتی که پیدا میکنند، در بزنگاههای مهم، علیه زنان خشونت اعمال کنند و آشنا نبودن زنان نسبت به حقوق خود زمینه را بیش از پیش برای اعمال خشونت علیه آنان، هم از طرف خانواده و هم از سمت جامعه آماده میکند. کلیشهها و هنجارهای نادرست فرهنگی و اجتماعی سبب شده بخش بزرگی از زنان خشونتدیده، تمایلی به گزارش خشونتی که علیه آنها اعمال شده است، نشان نمیدهند و این موضوع به محملی برای اِعمال خشونتهای بیشتر از جانب مردان بدل شده است.
ژیوانو در سالی که گذشت در جهت سازماندهی خود و برداشتن قدمهایی برای آموزش و بالا بردن آگاهی زنان و ایجاد حساسیت در جامعه نسبت به خشونت های جنسیتی به ویژه زنکشیها قدم برداشت و در آینده نیز از هیچ تلاشی در راستای رسیدن به جامعه ای عاری از نابرابری و خشونت برای زنان و سایر آحاد جامعه فروگذار نخواهد کرد.
@jivanowomen
@bidarzani
ما رنجها، محدودیتها، نابرابریها، تحقیرشدنها و مورد خشونت واقع شدنهایمان را دیگر پنهان نکرده و اعتراض خود را فریاد خواهیم زد. ما فریاد خواهیم زد حتی اگر "سن پل" و همتایان او آن را برایمان ممنوع کرده باشند.
خشونت علیه زنان گستردهترین موضوعِ نقض حقوق بشر در عصر کنونی است. طبق آمار، در سراسر جهان هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد خشونت قرار میگیرد و روز ۲۵ نوامبر، روزیست برای جلب توجه هرچه بیشتر تمامی مردم و نهادهای محلی، ملی و بین المللی به این معضل جهانی و همهگیر.
همانگونه که بر همگان روشن است خشونت تنها بر زنان اعمال نشده و مردان نیز در عرصههای گوناگون قربانیان خشونت بوده و هستند اما مسئله اصلی اینجاست که "تحت ستم قرار گرفتن مردان، تراژدی است درحالی که تحت ستم واقع شدن زنان، سنت است."
عوامل متعدد خرد و کلان از جمله سیستم اقتصاد سیاسی جهانی، دستاویز قراردادن دین، قوانین بازتولیدکننده نابرابری، فرهنگ و سنتهای مردسالارانه و تحقیرکننده علیه زنان، ساختارهای جنسیت زده زبانی و ... سبب اعمال فشار، نابرابری و درنتیجه اعمال انواع خشونت علیه زنان به طور سیستماتیک می گردد.
درواقع، خشونت علیه زنان، معلولِ جامعه بیمار است. تخصیص اختیاراتِ حسابنشده به مردان، سبب میشود که آنها با توجه به قدرتی که پیدا میکنند، در بزنگاههای مهم، علیه زنان خشونت اعمال کنند و آشنا نبودن زنان نسبت به حقوق خود زمینه را بیش از پیش برای اعمال خشونت علیه آنان، هم از طرف خانواده و هم از سمت جامعه آماده میکند. کلیشهها و هنجارهای نادرست فرهنگی و اجتماعی سبب شده بخش بزرگی از زنان خشونتدیده، تمایلی به گزارش خشونتی که علیه آنها اعمال شده است، نشان نمیدهند و این موضوع به محملی برای اِعمال خشونتهای بیشتر از جانب مردان بدل شده است.
ژیوانو در سالی که گذشت در جهت سازماندهی خود و برداشتن قدمهایی برای آموزش و بالا بردن آگاهی زنان و ایجاد حساسیت در جامعه نسبت به خشونت های جنسیتی به ویژه زنکشیها قدم برداشت و در آینده نیز از هیچ تلاشی در راستای رسیدن به جامعه ای عاری از نابرابری و خشونت برای زنان و سایر آحاد جامعه فروگذار نخواهد کرد.
@jivanowomen
@bidarzani
🟣 بیانیه جمعی از فعالان فمینیست زن و کوییر کُرد به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان
از متن: اغلب زنکشیها در کردستان و دیگر مناطق حاشیهای ایران با اکثریت غیرفارس، به “ناموس” و “تهدید شرف و آبرو” نسبت داده میشود. گویی که هر زنکشیای که در کردستان اتفاق می افتد پیشاپیش دلالت ناموسی دارد و بنابراین نیازی به تعمق و تحلیل ساختاری پدیده ندارد. مشکل اول چنین دیدگاهی در وهله اول این است که سرکوب سیستماتیک سیاسی-اقتصادی-اجتماعی این منطقه که ریشههای آن به اوایل قرن بیستم و پروسه دولت-ملتسازی متمرکز در ایران بر میگردد را نادیده میگیرد. این در حالی است که شهروندان کُرد، همچون بخشی بزرگ از بدنه اقلیت شده کشور، بهعلت موقعیت اتنیکی به حاشیه رانده شده همواره دسترسی محدودتری به منابع لازم برای کسب سرمایه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی از جمله به آموزش، تحصیل به زبان مادری، سیستم سلامت، دانشگاه، اشتغال، بازار کار و … داشته اند. به همین ترتیب زنان منطقه با محرومیت از آموزشهای جنسیتی یا امکان های محدودتر کسب استقلال مالی، در عین حال که در معرض خشونت سیاسی بیشتری نیز قرار داشتهاند، همواره در برابر خشونت خانوادگی آسیب پذیرتر و از ابزار دفاعی کمتری برخوردار بودهاند. ضمن اینکه با تحمیل سیاستهای امنیتی سازی، فعالیت فمینیستی در این مناطق به منظور آگاهیرسانی یا پیشگیری از خشونت، همواره با موانع بیشتر روبه رو بوده است. مشکل دوم چنین تحلیلهایی این است که با نگاهی مرکزگرایانه، پیشاپیش مفروضات و گفتمان حاکمیت در مورد این منطقه را میپذیرند؛ آنها خشونتهای اتفاق افتاده را نه پدیدهای اجتماعی در حوزه زنان، بلکه «چیزی ذاتی مربوط به خودشان و فرهنگشان» نشان میدهند و بدین ترتیب مسائلی از این دست را امری غریب یا بیگانه با فرهنگ کل کشور و خاص فرهنگ «عقب افتاده» این مناطق معرفی میکنند. این نگاه تا آنجا پیش میرود که وقتی پای پوشش اخبار زنکشی در کردستان پیش میآید، تقریبا تمام این قتلها عنوان «قتل ناموسی» به خود میگیرند و حساسیتها نسبت به این شکل از سادهسازی عریانترین فرم خشونت علیه زنان -یعنی قتل- رنگ میبازند. چنین مواجههای در حالی رخ میدهد که زنکشی تنها مختص این منطقه نیست. اگرچه آمار دقیقی از میزان زنکشی و پژوهشهای علمی بسته به زمان و مکان در ایران در دست نیست و حاکمیت عامدانه از اعلام این آمارها و موارد زنکشی جلوگیری می کند، اما در جامعه ای مستعد خشونت، جامعه ای که در بحران های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دست و پنجه نرم می کند، در مواردی خبرهای زن کشی در گوشه و کنار ایران، علی رغم خواست حاکمیت، به رسانهها درز پیدا میکنند.
منبع: رادیو زمانه
#بیست_و_پنج_نوامبر
ادامهی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/3r5w7Tb
@bidarzani
از متن: اغلب زنکشیها در کردستان و دیگر مناطق حاشیهای ایران با اکثریت غیرفارس، به “ناموس” و “تهدید شرف و آبرو” نسبت داده میشود. گویی که هر زنکشیای که در کردستان اتفاق می افتد پیشاپیش دلالت ناموسی دارد و بنابراین نیازی به تعمق و تحلیل ساختاری پدیده ندارد. مشکل اول چنین دیدگاهی در وهله اول این است که سرکوب سیستماتیک سیاسی-اقتصادی-اجتماعی این منطقه که ریشههای آن به اوایل قرن بیستم و پروسه دولت-ملتسازی متمرکز در ایران بر میگردد را نادیده میگیرد. این در حالی است که شهروندان کُرد، همچون بخشی بزرگ از بدنه اقلیت شده کشور، بهعلت موقعیت اتنیکی به حاشیه رانده شده همواره دسترسی محدودتری به منابع لازم برای کسب سرمایه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی از جمله به آموزش، تحصیل به زبان مادری، سیستم سلامت، دانشگاه، اشتغال، بازار کار و … داشته اند. به همین ترتیب زنان منطقه با محرومیت از آموزشهای جنسیتی یا امکان های محدودتر کسب استقلال مالی، در عین حال که در معرض خشونت سیاسی بیشتری نیز قرار داشتهاند، همواره در برابر خشونت خانوادگی آسیب پذیرتر و از ابزار دفاعی کمتری برخوردار بودهاند. ضمن اینکه با تحمیل سیاستهای امنیتی سازی، فعالیت فمینیستی در این مناطق به منظور آگاهیرسانی یا پیشگیری از خشونت، همواره با موانع بیشتر روبه رو بوده است. مشکل دوم چنین تحلیلهایی این است که با نگاهی مرکزگرایانه، پیشاپیش مفروضات و گفتمان حاکمیت در مورد این منطقه را میپذیرند؛ آنها خشونتهای اتفاق افتاده را نه پدیدهای اجتماعی در حوزه زنان، بلکه «چیزی ذاتی مربوط به خودشان و فرهنگشان» نشان میدهند و بدین ترتیب مسائلی از این دست را امری غریب یا بیگانه با فرهنگ کل کشور و خاص فرهنگ «عقب افتاده» این مناطق معرفی میکنند. این نگاه تا آنجا پیش میرود که وقتی پای پوشش اخبار زنکشی در کردستان پیش میآید، تقریبا تمام این قتلها عنوان «قتل ناموسی» به خود میگیرند و حساسیتها نسبت به این شکل از سادهسازی عریانترین فرم خشونت علیه زنان -یعنی قتل- رنگ میبازند. چنین مواجههای در حالی رخ میدهد که زنکشی تنها مختص این منطقه نیست. اگرچه آمار دقیقی از میزان زنکشی و پژوهشهای علمی بسته به زمان و مکان در ایران در دست نیست و حاکمیت عامدانه از اعلام این آمارها و موارد زنکشی جلوگیری می کند، اما در جامعه ای مستعد خشونت، جامعه ای که در بحران های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دست و پنجه نرم می کند، در مواردی خبرهای زن کشی در گوشه و کنار ایران، علی رغم خواست حاکمیت، به رسانهها درز پیدا میکنند.
منبع: رادیو زمانه
#بیست_و_پنج_نوامبر
ادامهی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/3r5w7Tb
@bidarzani
Telegraph
بیانیه جمعی از فعالان فمینیست زن و کوییر کُرد به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان
بیست و پنجم نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، مناسبتی برای تاریخنگاری خشونت علیه زنان و پرداختن به اشکال متنوع خشونت علیه زنان است. در این روز، فمینیستها با برجستهسازی ابعاد مختلف خشونت علیه زنان و بررسی تاثیر آنها بر زندگی زنان میکوشند نگاه جامعه…
📌کردستان؛ میدان مبارزه علیه قتل زنان و قتلهای ناموسی در سالهای اخیر
✍🏽 گفتگوی نوشین شادکام با اوین مصطفیزاده
▪️در مدتی که فعالیت داشتید شاهد چه تغییراتی در شکل و شدت خشونتهای ناموسی در کردستان بودید؟ این تغییرات را بیشتر ناشی از چه میدانید؟
در ابتدا این را بگویم که نمیتوان هرشکل از قتل زنان را «قتل ناموسی» نامید؛ حال آنکه ما با نبود پژوهش و بررسیهای علمی در این رابطه، بسته به زمان و مکان در ایران روبرو هستیم و این پرداختن به قتلهای ناموسی را بسیار دشوار ساخته است، اما باتوجه به اینکه «قتل ناموسی» یک پدیده جهانیست و با تاکید به تحقیقاتی که در این زمینه انجام گرفته، میتوان گفت این نوع قتل دارای مشخصههایی هست؛ مانند اینکه در ارتباط با مردان و دیگر جنسیتها نیز اتفاق میافتد، اغلب با برنامهریزی شده و همدستی ازقبل، دستهجمعی و از طرف خانواده خود زن انجام میگیرد و قاتل بعد از قتل احساس افتخار کرده و انگیزه قتل را مخفی نمیکند و مشخصه بارز آن این است که در ارتباط با «آبرو» است.
در رابطه با تغییراتی که حول قتل زنان یا قتلهای ناموسی روی داده میتوان به دو نوع آن اشاره کرد؛ اول اینکه در سالهای اخیر پرداختن به قتل زنان در سطح رسانههای کُردی و مبارزه زنان فعال با آن بیشتر شده و منجر گردیده موارد بیشتری از قتل زنان به نسبت قبل آشکار شود، به همین دلیل ما میبینم که قتل زنان در کردستان بیشتر از دیگر نقاط ایران برجستگی پیدا میکند. در حالی که در تمام نقاط ایران نیز موارد بسیاری از قتل زنان اتفاق میافتد اما با این حجم، رسانهای نمیشوند و ما این پوشش خبری را در ارتباط با دیگر جاهای ایران مشاهده نمیکنیم که من به شخصه این را رویهای از مبارزه علیه قتل زنان در کردستان میبینم....
این موضوع هم حائز اهمیت است که در ارتباط با اتنیکها بخشی از «فمنیست مرکز» ویژگیها و شرایط مختص این گروهها از لحاظ تقاطعیافتگی ستم را به رسمیت نمیشناسد. طوریکه خودشان را به عنوان جنبش فمینیستی سراسر ایران در دنیا مطرح کرده و مسئله را فقط در چهارچوب ستم جنسیتی به تنهایی مورد خوانش قرار میدهند. در مورد قتل زنان درمیان اتنیکها این موضوع به عنوان مسلهای «فرهنگی» چنان برجستە میشود که دیدگاه متفاوت و غیرواقعی از آنچه هست، بدون درنظرگرفتن ستم درهمتنیده و تاثیرات مضاعف آن بر خشونت علیه زنان را نمایان میکند.
#جنبش_زنان_کردستان #بیست_و_پنج_نوامبر #زن_کشی #نابرابری_و_تبعیض
▪️ادامهی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43245
@bidarzani
✍🏽 گفتگوی نوشین شادکام با اوین مصطفیزاده
▪️در مدتی که فعالیت داشتید شاهد چه تغییراتی در شکل و شدت خشونتهای ناموسی در کردستان بودید؟ این تغییرات را بیشتر ناشی از چه میدانید؟
در ابتدا این را بگویم که نمیتوان هرشکل از قتل زنان را «قتل ناموسی» نامید؛ حال آنکه ما با نبود پژوهش و بررسیهای علمی در این رابطه، بسته به زمان و مکان در ایران روبرو هستیم و این پرداختن به قتلهای ناموسی را بسیار دشوار ساخته است، اما باتوجه به اینکه «قتل ناموسی» یک پدیده جهانیست و با تاکید به تحقیقاتی که در این زمینه انجام گرفته، میتوان گفت این نوع قتل دارای مشخصههایی هست؛ مانند اینکه در ارتباط با مردان و دیگر جنسیتها نیز اتفاق میافتد، اغلب با برنامهریزی شده و همدستی ازقبل، دستهجمعی و از طرف خانواده خود زن انجام میگیرد و قاتل بعد از قتل احساس افتخار کرده و انگیزه قتل را مخفی نمیکند و مشخصه بارز آن این است که در ارتباط با «آبرو» است.
در رابطه با تغییراتی که حول قتل زنان یا قتلهای ناموسی روی داده میتوان به دو نوع آن اشاره کرد؛ اول اینکه در سالهای اخیر پرداختن به قتل زنان در سطح رسانههای کُردی و مبارزه زنان فعال با آن بیشتر شده و منجر گردیده موارد بیشتری از قتل زنان به نسبت قبل آشکار شود، به همین دلیل ما میبینم که قتل زنان در کردستان بیشتر از دیگر نقاط ایران برجستگی پیدا میکند. در حالی که در تمام نقاط ایران نیز موارد بسیاری از قتل زنان اتفاق میافتد اما با این حجم، رسانهای نمیشوند و ما این پوشش خبری را در ارتباط با دیگر جاهای ایران مشاهده نمیکنیم که من به شخصه این را رویهای از مبارزه علیه قتل زنان در کردستان میبینم....
این موضوع هم حائز اهمیت است که در ارتباط با اتنیکها بخشی از «فمنیست مرکز» ویژگیها و شرایط مختص این گروهها از لحاظ تقاطعیافتگی ستم را به رسمیت نمیشناسد. طوریکه خودشان را به عنوان جنبش فمینیستی سراسر ایران در دنیا مطرح کرده و مسئله را فقط در چهارچوب ستم جنسیتی به تنهایی مورد خوانش قرار میدهند. در مورد قتل زنان درمیان اتنیکها این موضوع به عنوان مسلهای «فرهنگی» چنان برجستە میشود که دیدگاه متفاوت و غیرواقعی از آنچه هست، بدون درنظرگرفتن ستم درهمتنیده و تاثیرات مضاعف آن بر خشونت علیه زنان را نمایان میکند.
#جنبش_زنان_کردستان #بیست_و_پنج_نوامبر #زن_کشی #نابرابری_و_تبعیض
▪️ادامهی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43245
@bidarzani
بیدارزنی
قتلهای ناموسی و عملکرد جنبش زنان در کردستان در گفتگو با اوین مصطفیزاده - بیدارزنی
در سالهای اخیر پرداختن به قتلهای ناموسی در رسانههای کُردی و مبارزه زنان فعال بیشتر شده که نشان از همراهی نکردن جامعه کردستان با آن دارد.
Forwarded from صدای ماهی سیاه (BFV)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
آنکارا، تظاهرات به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با #خشونت_علیه_زنان
" ساکت نمیشویم و در برابرتان سر تعظیم فرود نخواهیم آورد ".
@Blackfishvoice
" ساکت نمیشویم و در برابرتان سر تعظیم فرود نخواهیم آورد ".
@Blackfishvoice
بيدارزنى
Photo
🟣 برای نوامبر نارنجی؛ تلاش برای پایان دادن به خشونت علیه زنان
یک ماه؛ سی بزنگاه
|بیستوپنج: تحصیل زنان؛ صلاحدید مردان چیست؟|
نویسنده: مهسا غلامعلیزاده
چند مورد از مصداقهای زنستیزانه:
"من روحیاتشو میشناسم، این رشته به دردش نمیخوره."/"میگم یه چیزی بخونه که پسفردا به درد زندگیش بخوره، به درد بچهمون بخوره. بد میگم؟"/"درس خوندن فقط وقت تلف کردنه، تهش وقتی قرار نیست کار کنه درس بخونه که چی؟"/"زن رو چه به درس خوندن؟ آخرش باید کهنه بچه عوض کنه. "
اینها تنها چند نمونه از واکنشهای ارتجاعی و جنسیتزده نسبت به #حق_تحصیل_زنان است. یا مثلا صلاح زن را میخواهند و نگران خستگی و از دست رفتن جوانی همسر خود هستند! یا میگویند تحصیلات عالیه در حد و اندازهی زنان نیست و برای خانواده اتفاقا خطرساز است.
حق تحصیل زنان از ابتدای کودکی با موانع بسیاری (نظیر فقر، محرومیت سیستماتیک، تبعیض، نابربرای و سیاستهای جنسیتزده) روبهروست. در خانوادههای محروم، آمار ترک تحصیل از سوی کودکان دختر و پسر با نسبت بیشتر محرومیت دختران برقرار است. اگر دختران در این مرحله متوقف نشوند و مسیر تحصیل را ادامه دهند، فارغ از تبعیضهای جنسیتی وحشتناک در نظام آموزشی که اساسا آنها را از ورود به برخی رشتهها و پیشرفت برابر، منع میکند، باز با موانعی خانوادگی این بار در خانهی همسر روبهرو میشوند.
قانون مدنی به مرد اجازه میدهد اگر حرفه یا شغل زن منافی با حیثیت خانوادگیشان بود، او را از آن مسیر محروم کند. مستقیما از تحصیل زنان صحبت نشده است اما در عمل هستند مردانی که با طرح دعوای تمکین و در ادامه ابراز دلایلی نظیر ضعف در خدمترسانی خانگی و جنسی، زنان را از ادامهی تحصیل بازمیدارند. به این خاطر معمولا به زنان توصیه میشود که در سند ازدواج، حق تحصیل و کار خود را تصریح نمایند تا بعدها موافقت و اذن مرد را بتوانند در دادگاه اثبات کنند.
حق بر تحصیل مطابق اسناد حقوق بشری از حقوق اولیه و بدیهی تمام افراد است؛ دولتها موظف هستند سازوکار بهرهمندی از حق تحصیل را برای همهی مردم فراهم کنند. اما چرا در ایران، تحصیل زنان بازیچهی اعمال قدرت مردان در خانواده میشود؟
پاسخ روشن است. به جز ریشههای اقتصادی و نابرابری، عوامل مختلفی از جمله نقص قوانین و هجوم کلیشههای سنتی و تبعیضآمیز دست به دست هم میدهند تا مسیر تحصیل زنان را با موانع مختلف، پیچیده و پرپیچوخم کنند. گزارههای ابتدای متن، همگی مصداقهایی هستند که در این معادله، هر جا که نفع مرد، خانواده یا جامعه اقتضا کند، زنان از حقوق خود محروم میشوند. ولایت مردان بر زنان چه از سوی پدرانشان چه از سوی همسرانشان، باعث میشود مصلحت زن تماما وابسته به تشخیص مردان باشد! اینکه آنها تعیین میکنند چه رشتهای تا چه مرحلهای به سود زنان است، عین نقض حق زنان بر تحصیل به صورت مطلق است. اینکه منتهیالیه اهداف شخصی زن باید منطبق بر نیازهای خانواده باشد و به اصطلاح دنبال دانشی برود که در چهارچوب خانه کارکرد داشته باشد، معنایی جز نادیدهانگاری فردیت زنان ندارد. از سوی دیگر اینجا نیز مدام وظیفهی اصلی زن به عنوان زنانگی و مادرانگی در خانه به او گوشزد میشود؛ اینکه در این دورنما، انتهای مسیر زندگی زنان به کار خانگی ختم شود و آنها از ساخت و پیش رفتن در مسیرهای دیگر بینیازند، دقیقا مساوی با ذبح زنان به نام مقدس خانواده است.
به نظر میرسد این جریان نیز در راستای سرکوب زنان و تحمیل خانه و اندرونی به آنهاست. زنان با تحصیل به درجات بالایی از رشد فردی میرسند که «احتمالا» دیگر سلطهی مردان را برنمیتابند و آگاهانه به قواعد و هنجارهای زنستیز نه میگویند. حق بر تحصیل از حقوق مسلم انسانی است؛ با سوءاستفاده از قوانین مردسالارانه و محروم کردن زنانِ اطرافمان از حقوقشان، تنها جزئی از سیستم سرکوب خواهیم بود. به جای تن دادن به سنتهای تبعیضآمیز، آگاهانه و آزادانه، حامی و مشوق رشد اطرافیانمان باشیم!
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
#بیست_و_پنج_نوامبر
@bidarzani
یک ماه؛ سی بزنگاه
|بیستوپنج: تحصیل زنان؛ صلاحدید مردان چیست؟|
نویسنده: مهسا غلامعلیزاده
چند مورد از مصداقهای زنستیزانه:
"من روحیاتشو میشناسم، این رشته به دردش نمیخوره."/"میگم یه چیزی بخونه که پسفردا به درد زندگیش بخوره، به درد بچهمون بخوره. بد میگم؟"/"درس خوندن فقط وقت تلف کردنه، تهش وقتی قرار نیست کار کنه درس بخونه که چی؟"/"زن رو چه به درس خوندن؟ آخرش باید کهنه بچه عوض کنه. "
اینها تنها چند نمونه از واکنشهای ارتجاعی و جنسیتزده نسبت به #حق_تحصیل_زنان است. یا مثلا صلاح زن را میخواهند و نگران خستگی و از دست رفتن جوانی همسر خود هستند! یا میگویند تحصیلات عالیه در حد و اندازهی زنان نیست و برای خانواده اتفاقا خطرساز است.
حق تحصیل زنان از ابتدای کودکی با موانع بسیاری (نظیر فقر، محرومیت سیستماتیک، تبعیض، نابربرای و سیاستهای جنسیتزده) روبهروست. در خانوادههای محروم، آمار ترک تحصیل از سوی کودکان دختر و پسر با نسبت بیشتر محرومیت دختران برقرار است. اگر دختران در این مرحله متوقف نشوند و مسیر تحصیل را ادامه دهند، فارغ از تبعیضهای جنسیتی وحشتناک در نظام آموزشی که اساسا آنها را از ورود به برخی رشتهها و پیشرفت برابر، منع میکند، باز با موانعی خانوادگی این بار در خانهی همسر روبهرو میشوند.
قانون مدنی به مرد اجازه میدهد اگر حرفه یا شغل زن منافی با حیثیت خانوادگیشان بود، او را از آن مسیر محروم کند. مستقیما از تحصیل زنان صحبت نشده است اما در عمل هستند مردانی که با طرح دعوای تمکین و در ادامه ابراز دلایلی نظیر ضعف در خدمترسانی خانگی و جنسی، زنان را از ادامهی تحصیل بازمیدارند. به این خاطر معمولا به زنان توصیه میشود که در سند ازدواج، حق تحصیل و کار خود را تصریح نمایند تا بعدها موافقت و اذن مرد را بتوانند در دادگاه اثبات کنند.
حق بر تحصیل مطابق اسناد حقوق بشری از حقوق اولیه و بدیهی تمام افراد است؛ دولتها موظف هستند سازوکار بهرهمندی از حق تحصیل را برای همهی مردم فراهم کنند. اما چرا در ایران، تحصیل زنان بازیچهی اعمال قدرت مردان در خانواده میشود؟
پاسخ روشن است. به جز ریشههای اقتصادی و نابرابری، عوامل مختلفی از جمله نقص قوانین و هجوم کلیشههای سنتی و تبعیضآمیز دست به دست هم میدهند تا مسیر تحصیل زنان را با موانع مختلف، پیچیده و پرپیچوخم کنند. گزارههای ابتدای متن، همگی مصداقهایی هستند که در این معادله، هر جا که نفع مرد، خانواده یا جامعه اقتضا کند، زنان از حقوق خود محروم میشوند. ولایت مردان بر زنان چه از سوی پدرانشان چه از سوی همسرانشان، باعث میشود مصلحت زن تماما وابسته به تشخیص مردان باشد! اینکه آنها تعیین میکنند چه رشتهای تا چه مرحلهای به سود زنان است، عین نقض حق زنان بر تحصیل به صورت مطلق است. اینکه منتهیالیه اهداف شخصی زن باید منطبق بر نیازهای خانواده باشد و به اصطلاح دنبال دانشی برود که در چهارچوب خانه کارکرد داشته باشد، معنایی جز نادیدهانگاری فردیت زنان ندارد. از سوی دیگر اینجا نیز مدام وظیفهی اصلی زن به عنوان زنانگی و مادرانگی در خانه به او گوشزد میشود؛ اینکه در این دورنما، انتهای مسیر زندگی زنان به کار خانگی ختم شود و آنها از ساخت و پیش رفتن در مسیرهای دیگر بینیازند، دقیقا مساوی با ذبح زنان به نام مقدس خانواده است.
به نظر میرسد این جریان نیز در راستای سرکوب زنان و تحمیل خانه و اندرونی به آنهاست. زنان با تحصیل به درجات بالایی از رشد فردی میرسند که «احتمالا» دیگر سلطهی مردان را برنمیتابند و آگاهانه به قواعد و هنجارهای زنستیز نه میگویند. حق بر تحصیل از حقوق مسلم انسانی است؛ با سوءاستفاده از قوانین مردسالارانه و محروم کردن زنانِ اطرافمان از حقوقشان، تنها جزئی از سیستم سرکوب خواهیم بود. به جای تن دادن به سنتهای تبعیضآمیز، آگاهانه و آزادانه، حامی و مشوق رشد اطرافیانمان باشیم!
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
#بیست_و_پنج_نوامبر
@bidarzani
🟣 علیرغم حضور گستردهی نیروهای امنیتی، ضد شورش و بسیج در ضرب و شتم معترضان، اما اعتراضات مردم اصفهان با مقاومتی جمعی ادامه دارد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، امروز جمعه ۵ آذرماه؛ تداوم اعتراضات کشاورزان اصفهان با حضور گسترده نیروهای نظامی و ایجاد فضای امنیتی و ضرب و شتم معترضان توسط ماموران امنیتی و نیروهای بسیج همراه شده است.
آنگونه که در ویدیوهای منتشر شده در فضای مجازی دیده میشود، نیروهای انتظامی به سمت معترضان گاز اشک آور پرتاب کرده و سعی در متفرق کردن آنها را دارند. شهروندان معترض با سر دادن شعارهایی اعتراضی، خواهان تخصیص حقابه کشاورزان و احیای رودخانه مذکور هستند.
چهارشنبه شب تعدادی از چادرهای این کشاورزان به آتش کشیده شد و در حالی که معترضین میگویند نیروهای انتظامی و امنیتی با آتش زدن چادرهای آنان در بستر خشک زاینده رود، آنها را متفرق کردهاند، خبرگزاری فارس وابسته به نهادهای امنیتی، مدعی شد که تجمع کشاورزان اصفهان پایان گرفته و عاملان آتش سوزی چادرها" عناصر ضد انقلاب" بودند.
@bidarzani
به گزارش خبرگزاری هرانا، امروز جمعه ۵ آذرماه؛ تداوم اعتراضات کشاورزان اصفهان با حضور گسترده نیروهای نظامی و ایجاد فضای امنیتی و ضرب و شتم معترضان توسط ماموران امنیتی و نیروهای بسیج همراه شده است.
آنگونه که در ویدیوهای منتشر شده در فضای مجازی دیده میشود، نیروهای انتظامی به سمت معترضان گاز اشک آور پرتاب کرده و سعی در متفرق کردن آنها را دارند. شهروندان معترض با سر دادن شعارهایی اعتراضی، خواهان تخصیص حقابه کشاورزان و احیای رودخانه مذکور هستند.
چهارشنبه شب تعدادی از چادرهای این کشاورزان به آتش کشیده شد و در حالی که معترضین میگویند نیروهای انتظامی و امنیتی با آتش زدن چادرهای آنان در بستر خشک زاینده رود، آنها را متفرق کردهاند، خبرگزاری فارس وابسته به نهادهای امنیتی، مدعی شد که تجمع کشاورزان اصفهان پایان گرفته و عاملان آتش سوزی چادرها" عناصر ضد انقلاب" بودند.
@bidarzani
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟣 زنان ژیونو امروز جمعە پنجم آذر بە مناسبت 25 نوامبر (روز جهانی مبارزە با خشونت علیە زنان) در گوێزە کوێر آبیدر سنندج با زدن ماسکهای نارنجی بە نشانە اعتراض به خشونت علیه زنان تجمع کردند.
اعضای ژیوانو در این تجمع با در دست داشتن پلاکاردهایی با شعارهای
▪️"نه به خشونت علیه زنان"، "ما خواهان جامعه ای امن برای زنان هستیم
▪️"خشونت علیه زنان شایع ترین نوع نقض حقوق بشر است"
▪️"در برابر خشونت بیتفاوت نباشیم"
▪️"همبستگی علیه نابرابری، فقر و خشونت"
▪️"مسئله هر چه باشد خشونت راه حل نیست
▪️"خشونت علیه زنان معلول جامعه ای بیمار است"، شرکت کردند.
در این تجمع بیانیه ژیوانو توسط یکی از اعضاء قرائت گردید و در پایان دفترچههای آموزشی تهیه شده توسط ژیوانو به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان توزیع شد.
@jivanowomen
@bidarzani
اعضای ژیوانو در این تجمع با در دست داشتن پلاکاردهایی با شعارهای
▪️"نه به خشونت علیه زنان"، "ما خواهان جامعه ای امن برای زنان هستیم
▪️"خشونت علیه زنان شایع ترین نوع نقض حقوق بشر است"
▪️"در برابر خشونت بیتفاوت نباشیم"
▪️"همبستگی علیه نابرابری، فقر و خشونت"
▪️"مسئله هر چه باشد خشونت راه حل نیست
▪️"خشونت علیه زنان معلول جامعه ای بیمار است"، شرکت کردند.
در این تجمع بیانیه ژیوانو توسط یکی از اعضاء قرائت گردید و در پایان دفترچههای آموزشی تهیه شده توسط ژیوانو به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان توزیع شد.
@jivanowomen
@bidarzani
🟣 برای نوامبر نارنجی؛ تلاش برای پایان دادن به خشونت علیه زنان
یک ماه؛ سی بزنگاه
|بیستوشش: کار زن؛ حق پایه یا اضافه کاری؟|
نویسنده: مهسا غلامعلیزاده
از متن: «قوانینی که حق مخالفت با کار زن را به مرد خانه میدهد و از سوی دیگر نفقه یا به تعبیر بهتر خرج زندگی زن را وظیفهی مشروط مرد میداند. در این ساختار، کار اصلی زنِ متاهل، خانهداری است. تنها کاری که برای زن در نگاه نظام حقوقی ارزش دارد، سامان دادن کارهای مربوط به خانه و فرزندان و شوهر است؛ البته همین جا باید گفت که این ارزشمندی، صرفا امری ایدئولوژیک و شعاری است و به عنوان شغل با ساعت کاری و درآمد مشخص به این کار نگاه نمیشود.
در این ساختار، کار کردن زن در بیرون از خانه معمولا عنوان کمکخرجی برای خانواده را دارد و آنطور که باید امری مستقل نیست. در واقع در بهترین حالت، قدر و ارزش کار زن در بیرون از خانه به تبع کمکی که به خانواده و مرد در تامین خانه میکند، تعریف میشود! این برداشت چند نتیجهی وضعی در پی دارد...»
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
#بیست_و_پنج_نوامبر
ادامهی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/32BYKgC
@bidarzani
یک ماه؛ سی بزنگاه
|بیستوشش: کار زن؛ حق پایه یا اضافه کاری؟|
نویسنده: مهسا غلامعلیزاده
از متن: «قوانینی که حق مخالفت با کار زن را به مرد خانه میدهد و از سوی دیگر نفقه یا به تعبیر بهتر خرج زندگی زن را وظیفهی مشروط مرد میداند. در این ساختار، کار اصلی زنِ متاهل، خانهداری است. تنها کاری که برای زن در نگاه نظام حقوقی ارزش دارد، سامان دادن کارهای مربوط به خانه و فرزندان و شوهر است؛ البته همین جا باید گفت که این ارزشمندی، صرفا امری ایدئولوژیک و شعاری است و به عنوان شغل با ساعت کاری و درآمد مشخص به این کار نگاه نمیشود.
در این ساختار، کار کردن زن در بیرون از خانه معمولا عنوان کمکخرجی برای خانواده را دارد و آنطور که باید امری مستقل نیست. در واقع در بهترین حالت، قدر و ارزش کار زن در بیرون از خانه به تبع کمکی که به خانواده و مرد در تامین خانه میکند، تعریف میشود! این برداشت چند نتیجهی وضعی در پی دارد...»
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
#بیست_و_پنج_نوامبر
ادامهی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/32BYKgC
@bidarzani
Telegraph
برای نوامبر نارنجی؛ تلاش برای پایان دادن به خشونت علیه زنان
یک ماه؛ سی بزنگاه |بیستوشش: کار زن؛ حق پایه یا اضافه کاری؟| نویسنده: مهسا غلامعلیزاده زوجی آشنا با بالاگرفتن بحث و جدلهایی تکراری در آستانهی طلاق قرار گرفتند. من برای مشورت با آنها معرفی شدم. صحبتهای طرفین را شنیدم؛ هر دو از رنج کار و غم نان در عذاب…
🟣 به گزارش خبرگزاری هرانا، فرمانده نیروی انتظامی استان اصفهان در گفتوگویی مدعی شد: «اعتراضات اصفهان با کمترین هزینه برای نظام و مردم مدیریت شد، تعدادی از همکاران ما مجروح شده و تعدادی از مردم هم جراحت سطحی دیدند.»
این اظهارات در حالی است که روز گذشته تجمع کشاورزان و شهروندان اصفهان با ورود پرتعداد نیروی انتظامی و ماموران لباس شخصی به خشونت کشیده شد و تعداد پرشماری از شهروندان بر اثر ضرب و شتم و یا تیراندازی ماموران مجروح شدند.
@Hranews
@bidarzani
این اظهارات در حالی است که روز گذشته تجمع کشاورزان و شهروندان اصفهان با ورود پرتعداد نیروی انتظامی و ماموران لباس شخصی به خشونت کشیده شد و تعداد پرشماری از شهروندان بر اثر ضرب و شتم و یا تیراندازی ماموران مجروح شدند.
@Hranews
@bidarzani
🟣 ۷۷ درصد زنان در ایران، طی دوران قرنطینه، خشونت را تجربه کردند
از خشونت خانگی گرفته تا بهرهکشی جنسی، قاچاق، ازدواج کودکان، ختنه زنان، آزار اینترنتی، زنستیزی خشن و... در سایه همهگیری کووید رشد کرده است.
دکتر تهمینه شاوردیدر گفتوگو با خبرگزاری ایسنا اعلام کرد: «نتایج مطالعهای که اخیرا توسط یکی از مراکز علمی در ایران انجام شده، بیانگر این است که ۷۷.۲ درصد زنان حداقل یکی از انواع خشونت را در دوران قرنطینه تجربه کرده بودند که از این میان، ۹۱.۲ درصد خشونت روانی، ۶۵.۸ درصد خشونت جسمی، ۴۲.۶ درصد خشونت جنسی و ۳۸.۲ درصد خشونت منجر به صدمه را تجربه کردهاند».
نهاد برابری جنسیتی و قدرت بخشیدن به زنان نیز در پژوهشی که به تازگی انجام داده از زنان در ۱۳ کشور جهان نظرسنجی کرده است. ۴۵ درصد زنان شرکت کننده در این افکار سنجی گفتهاند که از زمان آغاز پاندمی کرونا، یا خود شکلی از خشونت را تجربه کردهاند یا یکی از زنان در حلقه دوستان و آشنایانشان مورد خشونت واقع شدهاند.
@bidarzani
از خشونت خانگی گرفته تا بهرهکشی جنسی، قاچاق، ازدواج کودکان، ختنه زنان، آزار اینترنتی، زنستیزی خشن و... در سایه همهگیری کووید رشد کرده است.
دکتر تهمینه شاوردیدر گفتوگو با خبرگزاری ایسنا اعلام کرد: «نتایج مطالعهای که اخیرا توسط یکی از مراکز علمی در ایران انجام شده، بیانگر این است که ۷۷.۲ درصد زنان حداقل یکی از انواع خشونت را در دوران قرنطینه تجربه کرده بودند که از این میان، ۹۱.۲ درصد خشونت روانی، ۶۵.۸ درصد خشونت جسمی، ۴۲.۶ درصد خشونت جنسی و ۳۸.۲ درصد خشونت منجر به صدمه را تجربه کردهاند».
نهاد برابری جنسیتی و قدرت بخشیدن به زنان نیز در پژوهشی که به تازگی انجام داده از زنان در ۱۳ کشور جهان نظرسنجی کرده است. ۴۵ درصد زنان شرکت کننده در این افکار سنجی گفتهاند که از زمان آغاز پاندمی کرونا، یا خود شکلی از خشونت را تجربه کردهاند یا یکی از زنان در حلقه دوستان و آشنایانشان مورد خشونت واقع شدهاند.
@bidarzani
🟣 برای نوامبر نارنجی؛ تلاش برای پایان دادن به خشونت علیه زنان
یک ماه؛ سی بزنگاه
نویسنده: مهسا غلامعلیزاده
از متن: «"یعنی هیچوقت دلت نخواسته از مدرسه که میرسی خونه بوی برنج تو خونه پیچیده باشه؟" این سوالی بود که استاد تنظیم خانواده سر کلاس، زمانی که از کار زنان دفاع میکردم و از مادرم میگفتم، رو به من پرسید! او در نهایت بحث، زمانی که راههای منطقی، توان دفاع از نظریاتش را نداشتند، میخواست به اصطلاح خودش، ببیند ته دلم چه حسی دارم و با تکیه بر احساس، جدال کلاسی را ببَرد.
این روش در ارتباط با حقوق زنان از سوی موافقان تبعیض، به شدت پرطرفدار است؛ کار به جاهای باریک که میرسد به دنبال احساسی کردن ماجرا هستند. از ابعاد اقتصادی کار خانگی که بگویی، با ظرافت بسیار بحث را به بوی قرمهسبزی و عطر آبگوشتهای مادر میکشانند. مظلومانه میگویند: "اصلا مگر میشود برای دستپخت مادر قیمت گذاشت؟" یا ابراز تاسف میکنند و میگویند: "اگر قرار است همه چیز با رقم و عدد سنجیده شود، پس عشق و محبت و فداکاری کجای کار است؟"
دقیقا پرسش اینجاست که چرا فداکاری به معنای فلج شدن زندگی یکی برای ابراز عشق خود به دیگری، اساسا ارزشمند است؟ در مرحلهی بعد اگر بپذیریم فداکاری از صفات ارزشمند است، چرا تنها یک سویه و از سمت زنان آنهم در قالب کار خانگی نابرابر و بیمزد معنا مییابد»؟
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
#بیست_و_پنج_نوامبر
ادامهی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/3HYT6W1
@bidarzani
یک ماه؛ سی بزنگاه
نویسنده: مهسا غلامعلیزاده
از متن: «"یعنی هیچوقت دلت نخواسته از مدرسه که میرسی خونه بوی برنج تو خونه پیچیده باشه؟" این سوالی بود که استاد تنظیم خانواده سر کلاس، زمانی که از کار زنان دفاع میکردم و از مادرم میگفتم، رو به من پرسید! او در نهایت بحث، زمانی که راههای منطقی، توان دفاع از نظریاتش را نداشتند، میخواست به اصطلاح خودش، ببیند ته دلم چه حسی دارم و با تکیه بر احساس، جدال کلاسی را ببَرد.
این روش در ارتباط با حقوق زنان از سوی موافقان تبعیض، به شدت پرطرفدار است؛ کار به جاهای باریک که میرسد به دنبال احساسی کردن ماجرا هستند. از ابعاد اقتصادی کار خانگی که بگویی، با ظرافت بسیار بحث را به بوی قرمهسبزی و عطر آبگوشتهای مادر میکشانند. مظلومانه میگویند: "اصلا مگر میشود برای دستپخت مادر قیمت گذاشت؟" یا ابراز تاسف میکنند و میگویند: "اگر قرار است همه چیز با رقم و عدد سنجیده شود، پس عشق و محبت و فداکاری کجای کار است؟"
دقیقا پرسش اینجاست که چرا فداکاری به معنای فلج شدن زندگی یکی برای ابراز عشق خود به دیگری، اساسا ارزشمند است؟ در مرحلهی بعد اگر بپذیریم فداکاری از صفات ارزشمند است، چرا تنها یک سویه و از سمت زنان آنهم در قالب کار خانگی نابرابر و بیمزد معنا مییابد»؟
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت
#بیست_و_پنج_نوامبر
ادامهی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/3HYT6W1
@bidarzani
Telegraph
برای نوامبر نارنجی؛ تلاش برای پایان دادن به خشونت علیه زنان
یک ماه؛ سی بزنگاه |بیستوهفت: زن و بوی قرمهسبزی؛ منت اجرتان را کم میکند!| نویسنده: مهسا غلامعلیزاده "یعنی هیچوقت دلت نخواسته از مدرسه که میرسی خونه بوی برنج تو خونه پیچیده باشه؟" این سوالی بود که استاد تنظیم خانواده سر کلاس، زمانی که از کار زنان دفاع میکردم…
🟣 نقدی بر فیلم «زنان» بدون «مردان»: فراز و نشیب یک اقتباس
✍🏽 پوریا جهانشاد
از متن: «فیلم «زنان بدون مردان» ساختة شیرین نشاط حکایت زنانی است که در دوران اضطراب کودتای سال ۱۳۳۲ تلاش دارند به طریقی شرایط نامساعد زندگیشان را تغییر دهند. «فائزه» زن جوانی است که آرزو دارد با برادر دوستاش «مونس» ازدواج کند، اما «امیرخان» برادر متعصب «مونس» چندان توجهی به او ندارد و با دختر دیگری پیوند زناشویی میبندد. «فائزه» که نمیتواند این مسئله را بپذیرد و در جستوجوی راهی برای به بنبست کشاندن رابطة آنهاست، خود قربانی تجاوز میشود و با از دست دادن بکارتاش تصمیم میگیرد «امیرخان» را فراموش کرده و مسیر زندگیاش را تغییر دهد.
«مونس» برخلاف «فائزه» علاقهای به ازدواج ندارد و شرکت در فعالیتهای سیاسی - اجتماعی را به همه چیز ترجیح میدهد. او که به شدت از سوی برادرش با کنترل و محدودیت روبهرو است چارهای ندارد جز آنکه وقایع مربوط به کودتا را از طریق رادیو دنبال کند. «مونس» به زودی درمییابد که تنها راه نجات از وضعیتی که در آن گرفتار شده، خودکشی است. او پس از مرگ دوباره زنده میشود و به فعالیتهای سیاسی که در آرزوی انجاماش بوده است، میپردازد. زن دیگر «فرخ لقا» همسر میانسال یک نظامی عالیرتبه است. او که در این سالها از توهینها و تحقیرهای شوهرش به ستوه آمده، بالاخره تصمیم به ترک همسرش میگیرد. «فرخلقا» باغی در کرج خریده و به آنجا نقل مکان میکند، جایی که «فائزه» هم با راهنمایی «مونس» به او میپیوندد. آخرین نفر، «زرینکلاه»، دختر جوان فاحشهای است که به علت تألمات روحی و ذهنی ناشی از کارش، به یکباره تصمیم میگیرد که راه زندگیاش را عوض کند. او محل خواب و کارش را رها کرده و بی آنکه بداند، سر از باغ کرج درمیآورد.
فیلم که اقتباسی آزاد از کتابی به همین نام نوشتة شهرنوش پارسیپور است، از منظر الگوپردازی پیرنگ تفاوتهای اساسی با کتاب دارد. به همین علت محتوای داستانی و حتا غیرداستانیِ دریافتیِ از سوی مخاطب فیلم نیز با کتاب متفاوت است. چنان که دیوید بوردول اشاره کرده، الگوپردازیِ هر پیرنگ مستقل از رسانة آن است و از همین رو میتوان این الگوها را از رسانهای به رسانة دیگر منتقل کرد. به این اعتبار، یک اقتباس سینمایی را وقتی میتوان وفادار به داستان مکتوب ارزیابی کرد که الگوهای پیرنگ تا حدّ امکان مشابه باشند. در این حالت تنها چیزی که موجب تمایز نسخ میشود، خاصبودگی هر رسانه و شیوههای بیانی منحصربهفرد آنها است. شیرین نشاط در اقتباس سینمایی خود نه تنها از لحاظ پیرنگ بلکه از نظر سبک نیز رویکرد متفاوتی نسبت به شیوة نوشتاری کمتکلّف شهرنوش پارسیپور برگزیده است. تحلیل سیستم روایی و همچنین سبکی فیلم زنان بدون مردان یا هر فیلم اقتباس شده دیگری اگرچه به واسطة خودکفا بودن هر متن فیلمیک، مستقل از منبع اقتباساش قابلیت ارزیابی دارد، اما در این نوشته قصد بر آن است که فیلم شیرین نشاط از دریچة نحوة اقتباساش از داستان بررسی شود...
فیلم که اقتباسی آزاد از کتابی به همین نام نوشتهی شهرنوش پارسیپور است، از منظر الگوپردازی پیرنگ تفاوتهای اساسی با کتاب دارد. به همین علت محتوای داستانی و حتا غیرداستانی دریافتی از سوی مخاطب فیلم نیز با کتاب متفاوت است. چنان که دیوید بوردول اشاره کرده، الگوپردازیِ هر پیرنگ مستقل از رسانهی آن است و از همین رو میتوان این الگوها را از رسانهای به رسانهی دیگر منتقل کرد. به این اعتبار، یک اقتباس سینمایی را وقتی میتوان وفادار به داستان مکتوب ارزیابی کرد که الگوهای پیرنگ تا حد امکان مشابه باشند. در این حالت تنها چیزی که موجب تمایز نسخ میشود، خاص بودگی هر رسانه و شیوههای بیانی منحصربه فرد آنها است».
▪️متن کامل در وبسایت گفتگو در دسترس است:
https://bit.ly/3pcs0ls
@bidarzani
✍🏽 پوریا جهانشاد
از متن: «فیلم «زنان بدون مردان» ساختة شیرین نشاط حکایت زنانی است که در دوران اضطراب کودتای سال ۱۳۳۲ تلاش دارند به طریقی شرایط نامساعد زندگیشان را تغییر دهند. «فائزه» زن جوانی است که آرزو دارد با برادر دوستاش «مونس» ازدواج کند، اما «امیرخان» برادر متعصب «مونس» چندان توجهی به او ندارد و با دختر دیگری پیوند زناشویی میبندد. «فائزه» که نمیتواند این مسئله را بپذیرد و در جستوجوی راهی برای به بنبست کشاندن رابطة آنهاست، خود قربانی تجاوز میشود و با از دست دادن بکارتاش تصمیم میگیرد «امیرخان» را فراموش کرده و مسیر زندگیاش را تغییر دهد.
«مونس» برخلاف «فائزه» علاقهای به ازدواج ندارد و شرکت در فعالیتهای سیاسی - اجتماعی را به همه چیز ترجیح میدهد. او که به شدت از سوی برادرش با کنترل و محدودیت روبهرو است چارهای ندارد جز آنکه وقایع مربوط به کودتا را از طریق رادیو دنبال کند. «مونس» به زودی درمییابد که تنها راه نجات از وضعیتی که در آن گرفتار شده، خودکشی است. او پس از مرگ دوباره زنده میشود و به فعالیتهای سیاسی که در آرزوی انجاماش بوده است، میپردازد. زن دیگر «فرخ لقا» همسر میانسال یک نظامی عالیرتبه است. او که در این سالها از توهینها و تحقیرهای شوهرش به ستوه آمده، بالاخره تصمیم به ترک همسرش میگیرد. «فرخلقا» باغی در کرج خریده و به آنجا نقل مکان میکند، جایی که «فائزه» هم با راهنمایی «مونس» به او میپیوندد. آخرین نفر، «زرینکلاه»، دختر جوان فاحشهای است که به علت تألمات روحی و ذهنی ناشی از کارش، به یکباره تصمیم میگیرد که راه زندگیاش را عوض کند. او محل خواب و کارش را رها کرده و بی آنکه بداند، سر از باغ کرج درمیآورد.
فیلم که اقتباسی آزاد از کتابی به همین نام نوشتة شهرنوش پارسیپور است، از منظر الگوپردازی پیرنگ تفاوتهای اساسی با کتاب دارد. به همین علت محتوای داستانی و حتا غیرداستانیِ دریافتیِ از سوی مخاطب فیلم نیز با کتاب متفاوت است. چنان که دیوید بوردول اشاره کرده، الگوپردازیِ هر پیرنگ مستقل از رسانة آن است و از همین رو میتوان این الگوها را از رسانهای به رسانة دیگر منتقل کرد. به این اعتبار، یک اقتباس سینمایی را وقتی میتوان وفادار به داستان مکتوب ارزیابی کرد که الگوهای پیرنگ تا حدّ امکان مشابه باشند. در این حالت تنها چیزی که موجب تمایز نسخ میشود، خاصبودگی هر رسانه و شیوههای بیانی منحصربهفرد آنها است. شیرین نشاط در اقتباس سینمایی خود نه تنها از لحاظ پیرنگ بلکه از نظر سبک نیز رویکرد متفاوتی نسبت به شیوة نوشتاری کمتکلّف شهرنوش پارسیپور برگزیده است. تحلیل سیستم روایی و همچنین سبکی فیلم زنان بدون مردان یا هر فیلم اقتباس شده دیگری اگرچه به واسطة خودکفا بودن هر متن فیلمیک، مستقل از منبع اقتباساش قابلیت ارزیابی دارد، اما در این نوشته قصد بر آن است که فیلم شیرین نشاط از دریچة نحوة اقتباساش از داستان بررسی شود...
فیلم که اقتباسی آزاد از کتابی به همین نام نوشتهی شهرنوش پارسیپور است، از منظر الگوپردازی پیرنگ تفاوتهای اساسی با کتاب دارد. به همین علت محتوای داستانی و حتا غیرداستانی دریافتی از سوی مخاطب فیلم نیز با کتاب متفاوت است. چنان که دیوید بوردول اشاره کرده، الگوپردازیِ هر پیرنگ مستقل از رسانهی آن است و از همین رو میتوان این الگوها را از رسانهای به رسانهی دیگر منتقل کرد. به این اعتبار، یک اقتباس سینمایی را وقتی میتوان وفادار به داستان مکتوب ارزیابی کرد که الگوهای پیرنگ تا حد امکان مشابه باشند. در این حالت تنها چیزی که موجب تمایز نسخ میشود، خاص بودگی هر رسانه و شیوههای بیانی منحصربه فرد آنها است».
▪️متن کامل در وبسایت گفتگو در دسترس است:
https://bit.ly/3pcs0ls
@bidarzani
🟣 به گزارش خبرگزاری هرانا، به دنبال ورود نیروهای انتظامی و امنیتی در اصفهان که با ضرب و شتم و تیراندازی به سوی معترضین همراه بوده، دستکم ۲۱۴ نفر از جمله ۱۳ کودک بازداشت شدند. ۱۹ نفر از مجروحان اعتراضات روز گذشته تنها در بخشهای چشم پزشکی مراکز درمانی بستری هستند و منابع رسمی حال ۲ تن را نامساعد گزارش کردهاند.
در کنار بازداشتگاههای نهادهای امنیتی، حدود ۱۵۰ تن از بازداشت شدگان به «زندان اصفهان»، «زندان خمینیشهر» و «ندامتگاه زنان اصفهان» منتقل شدند.
طی روزهای گذشته اینترنت شهرهای اصفهان و اهواز نیز با اختلال و قطعی همراه بوده است. نت بلاکس، نهادی که دسترسی به اینترنت در جهان را رصد میکند، اختلال شدید در دو شهر نامبرده را «پر تکرار» گزارش کرده است.
@bidarzani
در کنار بازداشتگاههای نهادهای امنیتی، حدود ۱۵۰ تن از بازداشت شدگان به «زندان اصفهان»، «زندان خمینیشهر» و «ندامتگاه زنان اصفهان» منتقل شدند.
طی روزهای گذشته اینترنت شهرهای اصفهان و اهواز نیز با اختلال و قطعی همراه بوده است. نت بلاکس، نهادی که دسترسی به اینترنت در جهان را رصد میکند، اختلال شدید در دو شهر نامبرده را «پر تکرار» گزارش کرده است.
@bidarzani
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی : زنان سوری در کمپ پناهندگان سانلیورفا ترکیه
بیش از ۳ میلیون پناهندهی سوری طی جنگ داخلی و دیکتاتوری بشار اسد از کشور خود آواره شدند. زنان و کودکان، ۴ نفر از هر ۵ پناهندهی سوری را تشکیل دادند.
در این ویدئو، شاهد زنانی هستیم که برای هر دقیقه بازپسگیریِ حق زندگی و آزادی خود مبارزه میکنند. زنانی کارگر و تهیدست که پیش از آوارگی، اکثرا خانهدار بودند، اما به قدرت خود ایمان دارند: «زن سوری با همهی مصیبتهایی که دیده، فرو نریخته و نخواهد ریخت».
زنان و کودکان دختر، همانند مردان در جنگْ کشته، مجروح، دارای نقص عضو و شکنجه میشوند. زنان در طول جنگها، گاهی به اجبار وارد نیروهای نظامی میشوند، ربوده و به بردگی جنسی گرفته میشوند. همچنین در بسیاری از جنگها، تجاوز جنسی به زنان و دختربچهها بهعنوان یک تاکتیک جنگی مورد استفاده قرار میگیرد.
▪️ویدئو «زنان سوری» بخشی از پروندهی «زنان، جنگ و پناهندگی است» که پیشتر بهمناسبت ۸ مارس منتشر شد. ۵ ویدئوی دیگر به همراه آنونس این پرونده در کانال #یوتیوب_بیدارزنی در دسترس است.
#بیست_و_پنج_نوامبر
https://youtu.be/B8L_21Bf0ns
@bidarzani
بیش از ۳ میلیون پناهندهی سوری طی جنگ داخلی و دیکتاتوری بشار اسد از کشور خود آواره شدند. زنان و کودکان، ۴ نفر از هر ۵ پناهندهی سوری را تشکیل دادند.
در این ویدئو، شاهد زنانی هستیم که برای هر دقیقه بازپسگیریِ حق زندگی و آزادی خود مبارزه میکنند. زنانی کارگر و تهیدست که پیش از آوارگی، اکثرا خانهدار بودند، اما به قدرت خود ایمان دارند: «زن سوری با همهی مصیبتهایی که دیده، فرو نریخته و نخواهد ریخت».
زنان و کودکان دختر، همانند مردان در جنگْ کشته، مجروح، دارای نقص عضو و شکنجه میشوند. زنان در طول جنگها، گاهی به اجبار وارد نیروهای نظامی میشوند، ربوده و به بردگی جنسی گرفته میشوند. همچنین در بسیاری از جنگها، تجاوز جنسی به زنان و دختربچهها بهعنوان یک تاکتیک جنگی مورد استفاده قرار میگیرد.
▪️ویدئو «زنان سوری» بخشی از پروندهی «زنان، جنگ و پناهندگی است» که پیشتر بهمناسبت ۸ مارس منتشر شد. ۵ ویدئوی دیگر به همراه آنونس این پرونده در کانال #یوتیوب_بیدارزنی در دسترس است.
#بیست_و_پنج_نوامبر
https://youtu.be/B8L_21Bf0ns
@bidarzani