🟣 کارِ خانگی زنان؛ نمونه روستاهای کردستان


از متن: «تصویرهای عمومی و گزارش‌های معمول ما را با گوشه‌هایی از زندگی پرمشقت زنان روستایی آشنا می‌کنند. اما کل واقعیت را نشان نمی‌دهند. عمق رنج‌ها و بی‌عدالتی‌ها پوشیده می‌مانند.
بر اساس آخرین داده‌های سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، ۶۲,۱ درصد از زنان ایرانی «خانه‌دار» هستند و ۳۰ درصد از کل تولید ناخالص داخلی کشور مربوط به ارزش کار خانگی آن‌ها بوده است. این در حالی است که کارِ آن‌ها ارزشی اجتماعی برابر با کار مردان ندارد، آن‌ها هیچ حمایت شغلی خاصی ندارند و اساساً جزو جمعیت فعال اقتصادی محسوب نمی‌شوند.
در این میان وضعیت زنان روستایی که «خانه‌دار» تعریف می‌شوند بسیار ناعادلانه‌تر است، چرا که کار و فعالیتِ بی‌مزدِ آن‌ها بسیار فراتر از وظائف و کارهای زنِ خانه‌دارِ شهری است.
در این گزارش به طور مشخص وضعیت جمعیت زنان روستایی کردستان و رنج‌ها و بی‌عدالتی‌هایی را بررسی می‌کنیم که بر آنها روا داشته می‌شود. توصیفِ وضعیت آن‌ها در این متن، تا حدودی الگوی مشترک زندگی نوعی همه آن‌ها است، با تفاوت‌های ریز. از دشت‌های پهنِ دهگلان و دیواندره گرفته تا باغ‌های اورامان».

#کار_خانگی #آپارتاید_اقتصادی
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

منبع: رادیو زمانه

▪️ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:


https://bit.ly/3ypqHD2


@bidarzani

🟣 عصر امروز دوشنبه ۱۴ تیرماه، سپیده فرهان، زندانی سیاسی از زندان قرچک آزاد شد


بنا بر اطلاع‌رسانی آقای «مصطفی نیلی»، سپیده فرهان با اعطای مرخصی متصل به آزادی از زندان قرچک آزاد شد.

@bidarzani

📌 از من‌هم به سوی ماهم

✍🏽 کالکتیو فمینیستی لیلیت

از مجموعه مطالب ویژه‌نامه جمعی از فعالین زنان، «هم‌صدایی علیه سکوت»

از متن: «ساختارهای قدرت ترکیب‌های چند لایه و پیچیده‌ای از امتیازات هستند. در این ساختارها، ما با نظامی سلسله‌مراتبی مواجهیم که فرد را به تناسب برخورداری یا عدم برخورداری از مجموعه‌ای از این امتیازات در نقطه‌ای از هرم قدرت قرار می‌دهد، نقطه‌ای که صلب و غیرقابل‌ تغییر نبوده و بنا به بستر بحث امکان جابه‌جایی دارد. به این معنا که ساختارهای مختلف قدرت و قرارگیری فرد در نقطه تقاطع یا همپوشانی آن‌ها می‌تواند باعث تقویت و یا تضعیف ستم وارده بر فرد شود.

اعمال خشونت جنسی و یا در معرض آن قرار گرفتن نیز به‌طور مستقیم با جایگاه فرد در این ساختارهای قدرت ارتباط دارد. به این معنی که اعمال خشونت جنسی از سوی افراد یا گروه‌هایی که در سلسله‌مراتب قدرت از جایگاه بالاتری برخوردارند به صورت تاریخی و سیستماتیک نسبت به گروه‌هایی که جایگاه فرودست دارند، بیشتر بوده است. خشونت جنسی به واسطه‌ی ریشه داشتن در ساختارهای قدرت، فقط از طرف مرد به زن* و در قالب رابطه دو جنسِ متفاوت اعمال نمی‌شود. بدن‌های بسیاری فرای جنسیت و هویت جنسی خود به واسطه قرارگیری در موقعیت نابرابر قدرت ممکن است خشونت جنسی را تجربه کنند. نابرابری‌ قدرت در بسترها و محیط‌های متفاوتی نظیر محیط‌های آموزشی، آکادمیک، کاری، درمانی و مراقبتی می‌توانند زمینه‌ساز بازتولید خشونت باشند؛ زیرا در بسیاری موارد، هدف از اعمال خشونت جنسی در اشکال مختلف آن و بر روی بدن‌های متفاوت، در زمان و مکان‌های جغرافیایی مختلف، تثبیت و بازتولید نابرابری در قدرت و یا سوءاستفاده از آن است».


https://bidarzani.com/42836


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : زنان افغانستان، ایستاده در برابر ارتجاع و بیانیه‌های طالبان

طی روزهای گذشته، «تخار» و «بدخشان» هم به‌دست طالبان افتاد. ولایت تخار و بدخشان برای مردم افغانستان وجهی نمادین دارد چرا که در زمان تسلط طالبان بر افغانستان در دهه ۹۰ میلادیْ این منطقه، دژ نفوذ‌ناپذیر ائتلاف شمال برای مبارزه با طالبان بود و احمد شاه مسعود، فرمانده مجاهدین از همین منطقه فعالیت‌های جنگی را رهبری می‌کرد. طالبان به رغم تلاش بسیار هیچ گاه تا پیش از این نتوانسته‌ بود به این منطقه رخنه کند.
مادامی که بیش از ۳۰۰ نفر از نیروهای امنیتی افغانستان برای فرار از دست جنگجویان طالبان از طریق مرزهای تاجیکستان فرار کردند، این زنان هستند که خطاب به طالبان اعلام کردند: «در برابر شما خواهیم جنگید».

روز گذشته، زنان افغان در شبکه‌های اجتماعی خود، تصویری از اعلامیه‌ی جدید طالبان را منتشر کردند. طالبان به زنان ولایت‌های شمالی هشدار داده است که بدون حجاب اسلامی و داشتن محرم از خانه خارج نشوند!
در کنار زنان شهری و ولایات کوچک افغانستان که در برابر طالبان، مسلح شدند، زنان ژورنالیست و فعالان حقوق زنان این کشور نیز متحدانه، ایستادگی را تنها راه دفاع از دستاوردهای دو دهه‌ی اخیر خود می‌دانند.

#زنان_علیه_ارتجاع

@bidarzani

🟣 «سهیلا حجاب» و «صبا کردافشاری»، زندانیان سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، از روز دوشنبه ۱۴ تیرماه در اعتراض به محرومیت از حقوق‌شان در راهروی این زندان اقدام به تحصن کردند.

سهیلا حجاب از داشتن کارت تلفن و حق تماس و صبا کردافشاری نیز از حق تماس تلفنی و ملاقات بین زندان با مادر خود، «راحله احمدی» محروم هستند.
روز گذشته صبا کردافشاری و مادرش راحله احمدی، فعالین مدنی و مخالف حجاب اجباری در زندان‌های قرچک ورامین و بند زنان زندان اوین در اعتراض به عدم امکان ملاقات و تماس بین زندان‌ها، از رفتن به سالن ملاقات خودداری کردند.
امکان ملاقات و تماس بین زندان این مادر و فرزند با مخالفت «امین وزیری»، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی و بازجوی پرونده صبا کردافشاری از آنها سلب شده است. پیشتر خبرگزاری فارس (نزدیک به نهادهای امنیتی) در تاریخ ۱۷ تیرماه نیز با انتشار گزارشی میزان محکومیت سهیلا حجاب را ۱۲ سال زندان عنوان کرده‌ بود.

منبع: رادیو زمانه

#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani

🟣 وضعیتی به‌درازای تاریخ سرکوب و تبعیض: «اینجا هیچ‌کس نیست، امروز یک زن عصبانی اینجاست».


▪️برای "یک زنِ عصبانی" در گرگان


حال می‌پرسم یک اگر با یک برابر بود
نان و مال مفت‌خواران از کجا آماده می‌گردید؟
یا چه‌کس دیوار چین‌ها را بنا می‌کرد؟

یک اگر با یک برابر بود
پس که پشتش زیر بار فقر خم می‌شد؟
یا که زیر ضربت شلاقْ لِه می‌گشت؟

یک اگر با یک برابر بود
پس چه‌کس آزادگان را در قفس می‌کرد؟

معلم ناله‌آسا گفت:
بچه‌ها در جزوه‌های خویش بنویسید:

یک با یک برابر نیست».

#خسرو_گلسرخی

@Blackfishvoice
@bidarzani

🟣 «یاسمن آریانی»، فعال مدنی و از معترضان به حجاب اجباری از زندان کچویی کرج به مرخصی ۷ روزه اعزام شد

▪️از صفحه‌ی اینستاگرام مادر وی «منیره عربشاهی»

#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani

▫️ درنگی بر ضرورت واژگونی
▫️ ازدواج و خانواده

نوشته‌ی: آرش سیفی

3 ژوئن 2020

🔸 از متن: «اجازه دهید در زمینه‌ی این مقدمات، این پرسش بنیادین اما قدیمی را تکرار کنم: چگونه می‌توانیم تمام امکانات خود را در دست گیریم و آن‌چه «ممکن» است را محقق کنیم؟ شاید وقت آن رسیده که پیش‌ از هر مفهوم‌پردازی رادیکالی، گوش‌هایمان را از نصایح ملال‌آور محافظه‌کارها خلاص کنیم، و سنت درازمدت دفاع از قداست نهاد‌ها و مفاهیم اجتماعیِ برساخته هم‌چون #خانواده ، #دولت و #مذهب را به چالش بکشانیم؛ این مهم، نه راه حلی جامع و نهایی، که راهگشای آینده و مجرای پاسخ‌های احتمالی‌ به اهم مسائل پیش‌روی‌مان خواهد بود. دیگر این‌که، هرچند قداستِ برخی از ساختارها و نهادها – بیش‌و‌کم و گه‌گاه – مورد اصابت ترکش‌های نقد مصلحان و نواندیشان قرار گرفته‌اند، اما به قداست «خانواده» کم‌تر لطمه‌ای وارد آمده. این واقعیت که شوربختانه در مورد خانواده، کم‌تر تلاش جدی و پیگیرانه‌ای برای نقد و واژگونی آن وجود داشته، علامت مرضی‌ست که محافظه‌کاری کوشش می‌کند آن را «طبیعی» جلوه بدهد.

🔸 خانواده شالوده‌ی ستم بر آن‌هاست که جنسیت یا گرایش جنسی‌شان با هنجار دگرجنس‌خواهیِ موجود در خانواده انطباق ندارد. بنیانِ خانواده، یا آن‌گونه که محافظه‌کارها به ما می‌گویند، پایه‌های این دژ مستحکم «تمدن و ثبات اجتماعی»، از ستم بر بدن‌های نامشروع، غیرواقعی و نامفهوم ساخته شده است. بدن‌هایی که نتوانسته‌اند رابطه‌ای ذاتی و پیوسته میان #جنس (sex)، #جنسیت (gender) و #تمایل‌جنسی (sexuality) برقرار کنند. ماتریکس فرهنگی‌ای که «خانواده» را در مرکز خود قرار می‌دهد، نیازمند آن است که انواعی از «هویت‌ها» نتوانند موجودیت یابند چرا که هویت جنسی‌شان قابل فهم نمی‌گردد؛ همان هویت‌هایی که در آن جنسیت از جنس پیروی نمی‌کند و کنش‌های میل از جنس و جنسیت، هر دو. این پیروی، امری سیاسی‌ست که به نهادینه‌شدن توسط قوانین فرهنگی و تنظیم تمایل جنسی در ساحت اجتماعی نیازمند است. هم‌نوا با باتلر، بر این باورم که وظیفه‌ی ما، افشای محدودیت‌های «ماتریکس فهم‌پذیری» و ایجاد ماتریکس‌هایی واژگون‌کننده متشکل از بی‌نظمی و آشفتگی جنسیتی است.

🔸 گرفتاری‌های ‌ما فقط به کشورهای پیرامونی، هم‌چون ایران، و به‌طور کلی به «جنوبِ جهانی» خلاصه نمی‌شود. حتی در پیشرفته‌ترین جوامع، احساس مسئولیت نسبت به خانه و فرزندان هم‌چنان به‌شدت متوجهِ #زنان است. تبعات این امر در عرصه‌ی عمومی وقتی قابل فهم‌تر می‌شود که بدانیم بیش‌تر شغل‌ها و مسئولیت‌های مراقبتی در بیش‌تر کشورها به‌طور قابل مشاهده‌ای به زنان سپرده می‌شود. ما با یک رابطه‌ی علت و معلولی دوطرفه روبرو هستیم: از یک سو، شیوه‌ی فهمِ ارتباط‌گیری جامعه‌پسند و ازدواج، و خودِ وجود عرصه‌ی خانواده و تعریف آن، حاصل تصمیمات عرصه‌ی عمومی است که به شکلی رسمی یا غیررسمی در مجالس قانون‌گذاری، دستگاه بوروکراسی دولتی، با هم‌دستیِ دادگاه‌ها، اداره‌ها و رسانه‌ها گرفته شده است. از سوی دیگر، کنش‌ها و نگرش‌های خانوادگی، بر روابط قدرت در عرصه‌ی عمومی کارگر هستند. فراموش نکنیم که شخصیت آن‌ها که عرصه‌ی سیاست مستقر را تشکیل می‌دهند، از رأی دهندگان تا قانون‌گذاران، در محیط خانه و روابط خویشاوندی، شکل می‌گیرد.


🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-1tm


🖋@naghd_com

@bidarzani