بيدارزنى
Photo
🟣 چگونه هنر میتواند خشونت تحمل‌ناپذیری که قرن‌ها بر زنان اِعمال شده است را بیان کند؟
کار «پینا باوش» پاسخ کوبنده‌ای به این پرسش است، زیرا که به ما امکان میدهد در باب حرکت عمقی هنر شگفت‌زده شویم.
خشونت بر روی بدن زن یکی از مضامین مکرر در کار پینا باوش است؛ این مضمون در آثار او گاه در بافت کشمکشی پیوسته در زندگی نشان داده می‌شود و گاه از طریق شی انگاشتنِ بدن و محروم نشان دادن آن از یک زندگی بهنجار.
«آنه لینسل» کارگردان مستندی درباره‌ی پینا باوش، رویاهای رقصان (Tanzträume)، توضیح میدهد که وقتی مادرش برای اولین بار فیلم او را دیده، می‌توانسته شباهت‌هایی بین آنچه که دیده و آنچه که در زمان جنگ جهانی دوم و در اردوگاه‌های کار اجباری تجربه کرده است، بشمارد. مشخصاًَ دو کار «ریش آبی» و «کافه مولر» که در سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۷۸ نوشته و اجرا شدند از این نظر حائز اهمیت هستند.
در کافه مولر صحنه‌ی اجرا پر از صندلی است. در این بین مردی در تلاش است تا به سرعت از مسیر حرکت زنی خواب‌گرد [پینا باوش] که به دلیل بسته بودن چشم‌هایش مدام به دیوارها برخورد می‌کند، منحرف شود. در اینجا باوش با کوبیدن بدن رنجورش به دیوارها اعمال قدرت معماری بر روی بدن‌ها را تائید می‌کند. کمی بعد، مردی-شبیه به فرشته‌ی فیلم بال‌های هوس ویم وندرس-بدنِ یک زن را در آغوش مردی می‌گذارد که هر بار به زمین می‌افتد.
اما ریش آبی که بر اساس حکایتی به همین نام نوشته و اجرا شده ذاتی جز اعمال خشونت بر روی بدن زن ندارد: در این حکایت ریش آبی نجیب‌زاده‌ای است که زنان‌اش را یک به یک در اتاقی در قصر محل سکونتش سلاخی می‌کند. پینا باوش در این اجرا هنر رقصش را بر روی خشونت بیان شده از جانب اصطکاک ایجاد شده مابین بدن مرد و زن بنیان می‌گذارد. در اینجا مورد دوم (بدن زن) مدام مورد تعرض قرار می‌گیرد و در حین فرار از دست متجاوز/قاتل به اشیای درون صحنه برخورد می‌کند؛ آن سپس بر روی زمین کشیده می‌شود، به سمت دیوار پرتاب می‌شود و ناگهان در آغوش مردی غریبه می‌افتد ...
▪️در اینجا تحمل آنچه که ما به عنوان تماشاگر می‌بینیم حقیقتاً دشوار است، زیرا که می‌دانیم بدن رقصنده عملاً در معرض این حد از خشونت است: به واقع هیچگونه تقلبی وجود ندارد و خشونت توسط هیچ چیز به غیر از خودش بیان نمی‌شود. همچنین باید توجه کرد که محیط مادی‌ای که این بدن‌ها را احاطه کرده است هرگز خود نمی‌تواند منزه باشد. نویز بدن، بی‌پرده با این محیط؛ کف یا دیوار، برخورد می‌کند و به بطن تماشاگر ضربه می‌زند.
▪️در هر صورت چگونه هنر میتواند نیروهای امر واقع را که خشونت را نیز شامل می‌شوند، بیان کند؟ پاسخ این سوال احتمالاً چیزی است که ما، تماشاگران و حتی رقصنده‌ها بدان بی‌توجهیم. پینا باوش ما را وادار می‌سازد که به خشونت (که در اجرای او در قالب یک تجربه‌ی زیباشناختی درآمده است) به منزله‌ی بخشی از تعاملات بشری نگاهی دوباره بیندازیم. حاصل کار برانگیختن حس تنفر عمیق ماست نسبت به هر آنچه که می‌بینیم. حسی که هیچ متنی را یارای توصیف آن نیست.
@CineManiaa
@bidarzani
کار «پینا باوش» پاسخ کوبنده‌ای به این پرسش است، زیرا که به ما امکان میدهد در باب حرکت عمقی هنر شگفت‌زده شویم.
خشونت بر روی بدن زن یکی از مضامین مکرر در کار پینا باوش است؛ این مضمون در آثار او گاه در بافت کشمکشی پیوسته در زندگی نشان داده می‌شود و گاه از طریق شی انگاشتنِ بدن و محروم نشان دادن آن از یک زندگی بهنجار.
«آنه لینسل» کارگردان مستندی درباره‌ی پینا باوش، رویاهای رقصان (Tanzträume)، توضیح میدهد که وقتی مادرش برای اولین بار فیلم او را دیده، می‌توانسته شباهت‌هایی بین آنچه که دیده و آنچه که در زمان جنگ جهانی دوم و در اردوگاه‌های کار اجباری تجربه کرده است، بشمارد. مشخصاًَ دو کار «ریش آبی» و «کافه مولر» که در سال‌های ۱۹۷۷ و ۱۹۷۸ نوشته و اجرا شدند از این نظر حائز اهمیت هستند.
در کافه مولر صحنه‌ی اجرا پر از صندلی است. در این بین مردی در تلاش است تا به سرعت از مسیر حرکت زنی خواب‌گرد [پینا باوش] که به دلیل بسته بودن چشم‌هایش مدام به دیوارها برخورد می‌کند، منحرف شود. در اینجا باوش با کوبیدن بدن رنجورش به دیوارها اعمال قدرت معماری بر روی بدن‌ها را تائید می‌کند. کمی بعد، مردی-شبیه به فرشته‌ی فیلم بال‌های هوس ویم وندرس-بدنِ یک زن را در آغوش مردی می‌گذارد که هر بار به زمین می‌افتد.
اما ریش آبی که بر اساس حکایتی به همین نام نوشته و اجرا شده ذاتی جز اعمال خشونت بر روی بدن زن ندارد: در این حکایت ریش آبی نجیب‌زاده‌ای است که زنان‌اش را یک به یک در اتاقی در قصر محل سکونتش سلاخی می‌کند. پینا باوش در این اجرا هنر رقصش را بر روی خشونت بیان شده از جانب اصطکاک ایجاد شده مابین بدن مرد و زن بنیان می‌گذارد. در اینجا مورد دوم (بدن زن) مدام مورد تعرض قرار می‌گیرد و در حین فرار از دست متجاوز/قاتل به اشیای درون صحنه برخورد می‌کند؛ آن سپس بر روی زمین کشیده می‌شود، به سمت دیوار پرتاب می‌شود و ناگهان در آغوش مردی غریبه می‌افتد ...
▪️در اینجا تحمل آنچه که ما به عنوان تماشاگر می‌بینیم حقیقتاً دشوار است، زیرا که می‌دانیم بدن رقصنده عملاً در معرض این حد از خشونت است: به واقع هیچگونه تقلبی وجود ندارد و خشونت توسط هیچ چیز به غیر از خودش بیان نمی‌شود. همچنین باید توجه کرد که محیط مادی‌ای که این بدن‌ها را احاطه کرده است هرگز خود نمی‌تواند منزه باشد. نویز بدن، بی‌پرده با این محیط؛ کف یا دیوار، برخورد می‌کند و به بطن تماشاگر ضربه می‌زند.
▪️در هر صورت چگونه هنر میتواند نیروهای امر واقع را که خشونت را نیز شامل می‌شوند، بیان کند؟ پاسخ این سوال احتمالاً چیزی است که ما، تماشاگران و حتی رقصنده‌ها بدان بی‌توجهیم. پینا باوش ما را وادار می‌سازد که به خشونت (که در اجرای او در قالب یک تجربه‌ی زیباشناختی درآمده است) به منزله‌ی بخشی از تعاملات بشری نگاهی دوباره بیندازیم. حاصل کار برانگیختن حس تنفر عمیق ماست نسبت به هر آنچه که می‌بینیم. حسی که هیچ متنی را یارای توصیف آن نیست.
@CineManiaa
@bidarzani
📌اشتغال زنان در خاورمیانه (بخش دوم)
✍🏽 برگردان: بنفشه جمالی
#بیدارزنی: «این مطلب بخش دوم از خلاصه گزارشی است که بر اساس تحقیقات جهانی مک‌کنزی تحت عنوان «آینده اشتغال» نوشته شده است. گزارش به تاثیر انقلاب چهارم صنعتی در خاورمیانه چه تأثیری بر اشتغال زنان می‌پردازد. بخش اول گزارش بیشتر متمرکز بر نابرابری جنسیتی در مشاغل فنی و حرفه‌ای در خاورمیانه است. در بخش اول گفتیم مشارکت زنان در مشاغل فنی و حرفه‌ای در خاورمیانه به چهار فاکتور مهم وابسته است:
۱) آموزش ۲) شمول مالی ۳) شکاف‌زدایی دیجیتالی ۴) حمایت‌های قانونی.
کشورهای مورد مطالعه ما در خصوص برخی از این شاخص‌ها برای ایجاد برابری جنسیتی کوتاهی کرده‌اند. برابری جنسیتی در این حوزه‌ها در حقیقت در زنان به ایجاد انگیزه برای مشارکت در مشاغل با مهارت بالا می‌انجامد.
نکته جالب‌توجه اینکه، زنان و مردان دارای سطح تحصیلات مشابه در این کشورها هستند. نرخ تحصیلات زنان در لبنان (۱)، اردن (۰٫۹۹) مصر (۰٫۹۲) درصد که نتیجه سرمایه‌گذاری چشمگیر آموزش زنان در این کشورها بوده است.
در بحث شمول مالی، نابرابری جنسیتی در اردن با نرخ (۰٫۴۷) و عربستان (۰٫۵) بسیار رایج است در حالیکه امارات و کویت بالاترین برابری جنسیتی در این حوزه را به ترتیب (۰٫۷۷) و (۰٫۸۹) دارا هستند. بعلاوه در خصوص حمایت‌های قانونی کشورهای مورد مطالعه در مقایسه با کشورهای پیشرفته در رتبه‌های بسیار ضعیفی قرار دارند.
در خصوص شکاف‌زدایی دیجیتالی نیز آمارها نشان می‌دهند برخی از کشورهای خاورمیانه توانسته‌اند به موفقیت‌هایی دست یابند.(مصر ۰٫۹۵، امارات و کویت ۱)
بررسی این شاخصه‌ها به‌تنهایی نمی‌تواند راه گشا باشد؛ بنابراین ما در ادامه این چهار شاخصه را مورد بررسی قرار می‌دهیم تا بتوانیم تصویری جامع‌تر از چگونگی تأثیر آنها بر زنان و مردان و مشارکت فعال زنان در بازار کار در آینده داشته باشیم».
#اشتغال_زنان #خاورمیانه
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/42767
✍🏽 برگردان: بنفشه جمالی
#بیدارزنی: «این مطلب بخش دوم از خلاصه گزارشی است که بر اساس تحقیقات جهانی مک‌کنزی تحت عنوان «آینده اشتغال» نوشته شده است. گزارش به تاثیر انقلاب چهارم صنعتی در خاورمیانه چه تأثیری بر اشتغال زنان می‌پردازد. بخش اول گزارش بیشتر متمرکز بر نابرابری جنسیتی در مشاغل فنی و حرفه‌ای در خاورمیانه است. در بخش اول گفتیم مشارکت زنان در مشاغل فنی و حرفه‌ای در خاورمیانه به چهار فاکتور مهم وابسته است:
۱) آموزش ۲) شمول مالی ۳) شکاف‌زدایی دیجیتالی ۴) حمایت‌های قانونی.
کشورهای مورد مطالعه ما در خصوص برخی از این شاخص‌ها برای ایجاد برابری جنسیتی کوتاهی کرده‌اند. برابری جنسیتی در این حوزه‌ها در حقیقت در زنان به ایجاد انگیزه برای مشارکت در مشاغل با مهارت بالا می‌انجامد.
نکته جالب‌توجه اینکه، زنان و مردان دارای سطح تحصیلات مشابه در این کشورها هستند. نرخ تحصیلات زنان در لبنان (۱)، اردن (۰٫۹۹) مصر (۰٫۹۲) درصد که نتیجه سرمایه‌گذاری چشمگیر آموزش زنان در این کشورها بوده است.
در بحث شمول مالی، نابرابری جنسیتی در اردن با نرخ (۰٫۴۷) و عربستان (۰٫۵) بسیار رایج است در حالیکه امارات و کویت بالاترین برابری جنسیتی در این حوزه را به ترتیب (۰٫۷۷) و (۰٫۸۹) دارا هستند. بعلاوه در خصوص حمایت‌های قانونی کشورهای مورد مطالعه در مقایسه با کشورهای پیشرفته در رتبه‌های بسیار ضعیفی قرار دارند.
در خصوص شکاف‌زدایی دیجیتالی نیز آمارها نشان می‌دهند برخی از کشورهای خاورمیانه توانسته‌اند به موفقیت‌هایی دست یابند.(مصر ۰٫۹۵، امارات و کویت ۱)
بررسی این شاخصه‌ها به‌تنهایی نمی‌تواند راه گشا باشد؛ بنابراین ما در ادامه این چهار شاخصه را مورد بررسی قرار می‌دهیم تا بتوانیم تصویری جامع‌تر از چگونگی تأثیر آنها بر زنان و مردان و مشارکت فعال زنان در بازار کار در آینده داشته باشیم».
#اشتغال_زنان #خاورمیانه
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/42767
بیدارزنی
اشتغال زنان در خاورمیانه- بخش دوم/ ترحمه بنفشه جمالی - بیدارزنی
گزارش شکاف‌زدایی دیجیتالی را موثر و آموزش و مهارت‌آموزی را لازم در پایان دادن به نابرابری جنسیتی در اشتغال زنان در خاورمیانه می‌داند.
🟣 اعتصاب سراسری کارگران پروژهای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در پیوند با اعتصابات خرداد سال جاری قرار خواهد گرفت.
در روز ۵ خرداد ۱۴۰۰، صدها تن از #زنان و مردان (کارکنان قرارداد موقت) و کارگران شرکت نفت ایران، دست‌کم در پنج شهر، مناطق عسلویه، لاوان و بهرگان و یک سکوی نفتی در خلیج‌فارس دست به #اعتصاب و تجمع زدند.
روز گذشته در #پالایشگاه_نفت‌تهران ، ۷۰۰ کارگر پیمانکاری این مجموعه، در پاسخ به اعتراضات و بیان مطالبات خود، اخراج شدند. اخراجی که گرچه هدف غایی آن، سیاست تزریق رعب و وحشت، جهت سرکوب اتحاد و تشکل‌یابی دیگر واحدهای صنعت عظیم نفتی است، اما کارآمد نیست. چرا که از صبح امروز:
✔️شرکت تهران جنوب ماهشهر
✔️پالایشگاه آبادان (اکسیر، اریادژ، سکاف)
✔️ فاز ۲۲ و ۲۴ شرکت پتونیا و
✔️ پالایشگاه نفت اصفهان نیز به اعتصابات ۲۵ واحد نفتی در روز گذشته پیوستند.
__________________________
متن پیش‌رو از وبسایت «کمیته عمل سازمانده کارگری» انتخاب شده است:
▪️از متن: «سازماندهی یک اعتصاب سراسری برای دومین سال متوالی در یکی از بی‌ثبات‌ترین، پراکنده‌ترین و ناامن‌ترین بخش‌های طبقۀ کارگر ایران قطعاً یکی از نقاط درخشان جنبش کارگری در سال‌های اخیر بوده. سرعت پیوستن واحدهای پتروشیمی-نیروگاهی به اعتصاب سراسری امسال، به نسبت پارسال جهش قابل ملاحظه‌ای پیدا کرده که قطعاً از دستاوردهای اعتصاب سال گذشته است.
اعتصابی که اهمیتش نه فقط در متحدکردن هزاران کارگر:
▫️۱- در جغرافیای پراکندۀ کشور (شمال تا جنوب: تهران تا بوشهر)
▫️۲- در یکی از امنیتی‌ترین و سنگین‌ترین صنایع مادر کشور
▫️۳- در کاری ماهیتاً موقت و بی‌ثبات،
بلکه در عین حال در متحد کردن کارگرانی با ده‌ها کارفرما و پیمانکار مختلف است.
سلاح #پیمانکاری در دهه‌های اخیر از مهم‌ترین ابزارهای دولت و سرمایه‌داران بزرگ برای تجزیه کردن #طبقه_کارگر بوده است و به تبعش تا سال‌های متوالی این اسطوره در اذهان جا افتاده بود که پیوند کارگرانی با کارفرماهای مختلف به یکدیگر اگر ناممکن نباشد، در شرایط استبدادی نزدیک به محال است».
ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:
https://bit.ly/3zKQoiV
@KSazmandeh
@bidarzani
در روز ۵ خرداد ۱۴۰۰، صدها تن از #زنان و مردان (کارکنان قرارداد موقت) و کارگران شرکت نفت ایران، دست‌کم در پنج شهر، مناطق عسلویه، لاوان و بهرگان و یک سکوی نفتی در خلیج‌فارس دست به #اعتصاب و تجمع زدند.
روز گذشته در #پالایشگاه_نفت‌تهران ، ۷۰۰ کارگر پیمانکاری این مجموعه، در پاسخ به اعتراضات و بیان مطالبات خود، اخراج شدند. اخراجی که گرچه هدف غایی آن، سیاست تزریق رعب و وحشت، جهت سرکوب اتحاد و تشکل‌یابی دیگر واحدهای صنعت عظیم نفتی است، اما کارآمد نیست. چرا که از صبح امروز:
✔️شرکت تهران جنوب ماهشهر
✔️پالایشگاه آبادان (اکسیر، اریادژ، سکاف)
✔️ فاز ۲۲ و ۲۴ شرکت پتونیا و
✔️ پالایشگاه نفت اصفهان نیز به اعتصابات ۲۵ واحد نفتی در روز گذشته پیوستند.
__________________________
متن پیش‌رو از وبسایت «کمیته عمل سازمانده کارگری» انتخاب شده است:
▪️از متن: «سازماندهی یک اعتصاب سراسری برای دومین سال متوالی در یکی از بی‌ثبات‌ترین، پراکنده‌ترین و ناامن‌ترین بخش‌های طبقۀ کارگر ایران قطعاً یکی از نقاط درخشان جنبش کارگری در سال‌های اخیر بوده. سرعت پیوستن واحدهای پتروشیمی-نیروگاهی به اعتصاب سراسری امسال، به نسبت پارسال جهش قابل ملاحظه‌ای پیدا کرده که قطعاً از دستاوردهای اعتصاب سال گذشته است.
اعتصابی که اهمیتش نه فقط در متحدکردن هزاران کارگر:
▫️۱- در جغرافیای پراکندۀ کشور (شمال تا جنوب: تهران تا بوشهر)
▫️۲- در یکی از امنیتی‌ترین و سنگین‌ترین صنایع مادر کشور
▫️۳- در کاری ماهیتاً موقت و بی‌ثبات،
بلکه در عین حال در متحد کردن کارگرانی با ده‌ها کارفرما و پیمانکار مختلف است.
سلاح #پیمانکاری در دهه‌های اخیر از مهم‌ترین ابزارهای دولت و سرمایه‌داران بزرگ برای تجزیه کردن #طبقه_کارگر بوده است و به تبعش تا سال‌های متوالی این اسطوره در اذهان جا افتاده بود که پیوند کارگرانی با کارفرماهای مختلف به یکدیگر اگر ناممکن نباشد، در شرایط استبدادی نزدیک به محال است».
ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:
https://bit.ly/3zKQoiV
@KSazmandeh
@bidarzani
Telegraph
اعتصاب سراسری ۱۴۰۰ کارگران پروژهای صنایع نفت، گاز و نیروگاهی
سازماندهی یک اعتصاب سراسری برای دومین سال متوالی در یکی از بی‌ثبات‌ترین، پراکنده‌ترین و ناامن‌ترین بخش‌های طبقۀ کارگر ایران قطعاً یکی از نقاط درخشان جنبش کارگری در سال‌های اخیر بوده. سرعت پیوستن واحدهای پتروشیمی-نیروگاهی به اعتصاب سراسری امسال، به نسبت پارسال…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی : صحبت‌های دادا زلیخا و کاک عثمان، مادر و پدر «گلاله شیخی»، قربانی #زن_کشی در سقز
گلاله شیخی، ۲۶ ساله، دانش‌آموخته‌ی حقوق و مشغول به‌کار در یک دفتر وکالت بود. روز سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰، جسد سوخته‌ی وی در جاده سنندج به سقز و در محلی به نام “چاپان سفلی” توسط ماموران اداره آگاهی کشف شد. او توسط نامزدش و در پی مخالفت با #حق_اشتغال خود کشته شد.
ویدئوی پیش‌رو، صحبت‌های پدر و مادر گلاله شیخی است که توسط انجمن زنان ژیوانو تهیه شده است. آنها اعلام کردند که: «برای خرج تحصیل هر سه دخترمان، خانه‌مان را فروختیم. تاکید کرده بودیم که دخترمان باز هم قصد ادامه تحصیل دارد و هیچ‌کس نباید مانع او باشد، آنها هم قبول کرده بودند».
همچنین اعضای این انجمن روز دوشنبه ۲۴ خردادماه در اعتراض به رویه‌ی زن‌کشی و افزایش خشونت علیه زنان با قرائت بیانیه یر سر مزار گلاله شیخی، حضور پیدا می‌کنند.
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
⚫️ ترجمه و زیرنویس از #بیدارزنی و #ژيوانو
@bidarzani
گلاله شیخی، ۲۶ ساله، دانش‌آموخته‌ی حقوق و مشغول به‌کار در یک دفتر وکالت بود. روز سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰، جسد سوخته‌ی وی در جاده سنندج به سقز و در محلی به نام “چاپان سفلی” توسط ماموران اداره آگاهی کشف شد. او توسط نامزدش و در پی مخالفت با #حق_اشتغال خود کشته شد.
ویدئوی پیش‌رو، صحبت‌های پدر و مادر گلاله شیخی است که توسط انجمن زنان ژیوانو تهیه شده است. آنها اعلام کردند که: «برای خرج تحصیل هر سه دخترمان، خانه‌مان را فروختیم. تاکید کرده بودیم که دخترمان باز هم قصد ادامه تحصیل دارد و هیچ‌کس نباید مانع او باشد، آنها هم قبول کرده بودند».
همچنین اعضای این انجمن روز دوشنبه ۲۴ خردادماه در اعتراض به رویه‌ی زن‌کشی و افزایش خشونت علیه زنان با قرائت بیانیه یر سر مزار گلاله شیخی، حضور پیدا می‌کنند.
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
⚫️ ترجمه و زیرنویس از #بیدارزنی و #ژيوانو
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 همزمان با سومین روز از #اعتصاب_سراسری کارگران پروژهای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، کارگران بهین پالایش قشم، نیروگاه سیکل ترکیبی ارومیه، فرافن قشم، آبسان پالایش اصفهان، فولاد بوتیما کرمان، بیدبلند ۲ ماهشهر، دی‌پلیمر عسلویه و سازه جهان‌پارس به اعتصاب سراسری کارگران شرکت نفت پیوستند. در این میان، روز گذشته ۲ تن از کارگران اعتصابی پروژه‌های نفت و گاز در راه عسلویه به سمت یاسوج بر اثر سانحه تصادف جانشان را از دست دادند.
بازخوانی #مبارزات_شورایی کارگران نفت ۱۳۵۸-۱۳۶۱ در این بازه، تصویر دقیق‌تری از تاریخ اعتصاب‌های کارگران شرکت نفت و نقش #شوراهای_کارگری به‌عنوان اهرم پیش‌برنده‌ی تشکل‌یابی کارگران ارائه خواهد داد.
________________
بازخوانی مبارزات شورایی کارگران نفت ۱۳۵۸-۱۳۶۱
تالیف: پیمان جعفری
ترجمه: عطا رشیدیانی
پس از سقوط سلطنت، کمیته‌های اعتصاب در صنعت نفت و برخی از دیگر بخش‌های صنعتی، با از سر گذراندن تحولاتی به شوراها تبدیل شدند. شوراها عبارت بودند از کمیته‌های کارخانه که کارگران از طریق آنها تصمیمات جمعی اتخاذ می‌کردند و کنترل تولید و مدیریت محل کار را به دست می‌گرفتند؛ یا می‌کوشیدند به دست بگیرند. از این رو، شوراها به جزئی مهم از منازعه‌ای تبدیل شدند که سال ۱۳۵۷ بر سرِ تصاحب قدرت سیاسی درگرفت. [از این منظر،] شوراها نوعی بازتعریفِ رادیکالِ اُفقِ امکان‌های اجتماعی و سیاسی نزد بخش‌های چشمگیری از نیروی کار شهری را بازتاب می‌دادند. تصور اولیه‌ی کارگران مبنی بر اینکه «آزادی را به چنگ آورده‌اند» دیری نپایید، چرا که شوراها رفته‌رفته به حاشیه رانده و سرکوب شدند و دستِ آخر هم فعالیت‌شان در مقام سازمان‌هایی مستقل ممنوع اعلام شد.
علی‌رغم اهمیت شوراها در جریان تحولات انقلابی، تاریخ سازمان‌های مردمی نظیر شوراها در سایه باقی مانده است. همان‌طور که پژوهش تازه‌ای در مورد این سازمان‌ها اشاره می‌کند «کارگران، در انواع موقعیت‌های تاریخی و طی بحران‌های متنوع سیاسی و اقتصادی و تحت نظام‌های سیاسی مختلف، کنترل محل کار خود را به دست گرفته‌اند. با این حال، داستان خودمدیریتیِ کارگران به ندرت بازگو می‌شود». در مورد [تجربه‌ی] شوراها در ایران، تنها یک تک‌نگاشت و چند مقاله منتشر شده است. فقدان منابعِ دسترس‌پذیر،مانعی آشکار [بر سرِ راهِ مطالعه‌ی شوراها] بوده است، اما رویکردهای دولت‌محور نیز در نامرئي‌سازیِ شوراها نقش داشته‌اند. به علاوه، وقایع انقلابیِ منتهی به سقوط سلطنت در بهمن ۱۳۵۷ و جنگ ایران و عراق که از شهریور ۱۳۵۹ آغاز شد و هشت سال بعد به پایان رسید، دوره‌ی حدِ فاصلِ این دو تحول، یعنی مقطعِ برآمدِ شوراها را تحت‌الشعاع قرار دادند. سرانجام، پس از پایان جنگ، تحولات ایدئولوژیک ناشی از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از علاقه به شوراها کاست.
در این مقاله، تجربه‌ی شوراها در صنعت نفت ایران طی دوره‌ی ۱۳۶۰-۱۳۵۸، با استفاده‌ی گسترده از روزنامه‌ها، جزوه‌ها و گزارش‌های کارگران نفت، خاطرات و تاریخ شفاهی، بررسی شده است. این صنعت به دو دلیل جذابیت ویژه‌ای دارد. نخست این که، صنعت نفت تا حد زیادی از نوشته‌های پیشین پیرامونِ شوراها در ایران غایب است. دوم این که، با توجه به موقعیت استراتژیکِ صنعت نفت در اقتصاد کشور، شوراهای این بخش، نقشی حیاتی ایفا کردند و تأثیرگذاری‌شان از سطح محلی فراتر می‌رفت و تحولات سیاسی و مناقشات ملی حولِ روابط کار را شکل می‌داند.
من، بر اساس تاریخ بین‌المللی شوراهای کارگری، پنج ویژگی حیاتی را در تعریفِ شوراها از هم تفکیک می‌کنم. اول، شوراهای کارگری شکلی از سازماندهی مبتنی بر دموکراسی مستقیم هستند که در مناقشه‌ها و تصمیم‌گیری در گردهمایی‌‌ها و انتخاب نمایندگانی پاسخ‌گو و قابل عزل نمود می‌یابد. دوم، شوراها مشتمل بر فعالیت خود -سامانده کارگران هستند، فعالیتی که در شکل‌های مختلفِ کنش جمعی با هدف تحقق مطالبه‌های کارگران تجلی می‌یابد. سوم، شوراهای کارگری به کارگران اجازه می‌دهند شکلی از کنترل را بر فرایند تولید (خدمات یا محصولات) و اداره‌ی محل کار اِعمال کنند. چهارم، شوراها می‌توانند (بی آن که در عمل همواره چنین باشد) فعالیت‌هایشان را در چارچوب یک بخشِ اقتصادی خاص، و [حتی] فراتر از آن، هماهنگ کنند. پنجم، شوراهای کارگری باید خود را در چارچوب شکل خاصی از مناسبات با قدرت دولتی تعریف کنند. برخی از آنها به تلاش برای پس زدنِ سیطره‌ی اقتصادی سرمایه‌داری در محل کار بسنده نمی‌کنند، بلکه می‌کوشند با قد علم کردن در مقابل دولت مستقر و ارائه‌ی قسمی بدیل، بر مناسبات فراسوی محل کار نیز تأثیر بگذارند. این ابعاد، که در مجموع، روابط کار سرمایه‌دارانه را در سطوحِ محل کار، منطقه‌ای و ملی به چالش می‌کشند، به منظور ارزیابی دستاوردها، محدودیت‌ها و پتانسیلِ شوراهای کارگران نفت در مقاله حاضر به بحث گذاشته خواهند شد.
@Blackfishvoice
@bidarzani
بازخوانی #مبارزات_شورایی کارگران نفت ۱۳۵۸-۱۳۶۱ در این بازه، تصویر دقیق‌تری از تاریخ اعتصاب‌های کارگران شرکت نفت و نقش #شوراهای_کارگری به‌عنوان اهرم پیش‌برنده‌ی تشکل‌یابی کارگران ارائه خواهد داد.
________________
بازخوانی مبارزات شورایی کارگران نفت ۱۳۵۸-۱۳۶۱
تالیف: پیمان جعفری
ترجمه: عطا رشیدیانی
پس از سقوط سلطنت، کمیته‌های اعتصاب در صنعت نفت و برخی از دیگر بخش‌های صنعتی، با از سر گذراندن تحولاتی به شوراها تبدیل شدند. شوراها عبارت بودند از کمیته‌های کارخانه که کارگران از طریق آنها تصمیمات جمعی اتخاذ می‌کردند و کنترل تولید و مدیریت محل کار را به دست می‌گرفتند؛ یا می‌کوشیدند به دست بگیرند. از این رو، شوراها به جزئی مهم از منازعه‌ای تبدیل شدند که سال ۱۳۵۷ بر سرِ تصاحب قدرت سیاسی درگرفت. [از این منظر،] شوراها نوعی بازتعریفِ رادیکالِ اُفقِ امکان‌های اجتماعی و سیاسی نزد بخش‌های چشمگیری از نیروی کار شهری را بازتاب می‌دادند. تصور اولیه‌ی کارگران مبنی بر اینکه «آزادی را به چنگ آورده‌اند» دیری نپایید، چرا که شوراها رفته‌رفته به حاشیه رانده و سرکوب شدند و دستِ آخر هم فعالیت‌شان در مقام سازمان‌هایی مستقل ممنوع اعلام شد.
علی‌رغم اهمیت شوراها در جریان تحولات انقلابی، تاریخ سازمان‌های مردمی نظیر شوراها در سایه باقی مانده است. همان‌طور که پژوهش تازه‌ای در مورد این سازمان‌ها اشاره می‌کند «کارگران، در انواع موقعیت‌های تاریخی و طی بحران‌های متنوع سیاسی و اقتصادی و تحت نظام‌های سیاسی مختلف، کنترل محل کار خود را به دست گرفته‌اند. با این حال، داستان خودمدیریتیِ کارگران به ندرت بازگو می‌شود». در مورد [تجربه‌ی] شوراها در ایران، تنها یک تک‌نگاشت و چند مقاله منتشر شده است. فقدان منابعِ دسترس‌پذیر،مانعی آشکار [بر سرِ راهِ مطالعه‌ی شوراها] بوده است، اما رویکردهای دولت‌محور نیز در نامرئي‌سازیِ شوراها نقش داشته‌اند. به علاوه، وقایع انقلابیِ منتهی به سقوط سلطنت در بهمن ۱۳۵۷ و جنگ ایران و عراق که از شهریور ۱۳۵۹ آغاز شد و هشت سال بعد به پایان رسید، دوره‌ی حدِ فاصلِ این دو تحول، یعنی مقطعِ برآمدِ شوراها را تحت‌الشعاع قرار دادند. سرانجام، پس از پایان جنگ، تحولات ایدئولوژیک ناشی از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از علاقه به شوراها کاست.
در این مقاله، تجربه‌ی شوراها در صنعت نفت ایران طی دوره‌ی ۱۳۶۰-۱۳۵۸، با استفاده‌ی گسترده از روزنامه‌ها، جزوه‌ها و گزارش‌های کارگران نفت، خاطرات و تاریخ شفاهی، بررسی شده است. این صنعت به دو دلیل جذابیت ویژه‌ای دارد. نخست این که، صنعت نفت تا حد زیادی از نوشته‌های پیشین پیرامونِ شوراها در ایران غایب است. دوم این که، با توجه به موقعیت استراتژیکِ صنعت نفت در اقتصاد کشور، شوراهای این بخش، نقشی حیاتی ایفا کردند و تأثیرگذاری‌شان از سطح محلی فراتر می‌رفت و تحولات سیاسی و مناقشات ملی حولِ روابط کار را شکل می‌داند.
من، بر اساس تاریخ بین‌المللی شوراهای کارگری، پنج ویژگی حیاتی را در تعریفِ شوراها از هم تفکیک می‌کنم. اول، شوراهای کارگری شکلی از سازماندهی مبتنی بر دموکراسی مستقیم هستند که در مناقشه‌ها و تصمیم‌گیری در گردهمایی‌‌ها و انتخاب نمایندگانی پاسخ‌گو و قابل عزل نمود می‌یابد. دوم، شوراها مشتمل بر فعالیت خود -سامانده کارگران هستند، فعالیتی که در شکل‌های مختلفِ کنش جمعی با هدف تحقق مطالبه‌های کارگران تجلی می‌یابد. سوم، شوراهای کارگری به کارگران اجازه می‌دهند شکلی از کنترل را بر فرایند تولید (خدمات یا محصولات) و اداره‌ی محل کار اِعمال کنند. چهارم، شوراها می‌توانند (بی آن که در عمل همواره چنین باشد) فعالیت‌هایشان را در چارچوب یک بخشِ اقتصادی خاص، و [حتی] فراتر از آن، هماهنگ کنند. پنجم، شوراهای کارگری باید خود را در چارچوب شکل خاصی از مناسبات با قدرت دولتی تعریف کنند. برخی از آنها به تلاش برای پس زدنِ سیطره‌ی اقتصادی سرمایه‌داری در محل کار بسنده نمی‌کنند، بلکه می‌کوشند با قد علم کردن در مقابل دولت مستقر و ارائه‌ی قسمی بدیل، بر مناسبات فراسوی محل کار نیز تأثیر بگذارند. این ابعاد، که در مجموع، روابط کار سرمایه‌دارانه را در سطوحِ محل کار، منطقه‌ای و ملی به چالش می‌کشند، به منظور ارزیابی دستاوردها، محدودیت‌ها و پتانسیلِ شوراهای کارگران نفت در مقاله حاضر به بحث گذاشته خواهند شد.
@Blackfishvoice
@bidarzani
بيدارزنى
🟣 همزمان با سومین روز از #اعتصاب_سراسری کارگران پروژهای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، کارگران بهین پالایش قشم، نیروگاه سیکل ترکیبی ارومیه، فرافن قشم، آبسان پالایش اصفهان، فولاد بوتیما کرمان، بیدبلند ۲ ماهشهر، دی‌پلیمر عسلویه و سازه جهان‌پارس به اعتصاب سراسری…
peyman-jafari-workers-councils-in-iran-revolution.pdf
1.3 MB
🟣 بازخوانی مبارزات شورایی کارگران نفت ۱۳۵۸-۱۳۶۱
تالیف: پیمان جعفری
ترجمه: عطا رشیدیانی
@Blackfishvoice
@bidarzani
تالیف: پیمان جعفری
ترجمه: عطا رشیدیانی
@Blackfishvoice
@bidarzani
↙️شرایط و نحوه استفاده از مرخصی زایمان ۹ ماهه
✅ سازمان تامین اجتماعی :
🔹 اگر مادری بخواهد از این مرخصی استفاده و غرامت ایام بارداری دریافت کند لازم است به سامانه خدمات غیرحضوری سازمان تامین اجتماعی به نشانی https://eservices.tamin.ir مراجعه کرده و در بخش امور بیمه شدگان/ درخواست مرخصی زایمان، مدارکش را بارگذاری کند.
🔹مدارک لازم شامل گواهی پزشک معالج، تصویر شناسنامه مادر و گواهی ولادت یا شناسنامه فرزند متولد شده است.
🔹 اگر مادری در حین استفاده از مرخصی شش ماهه باشد و بخواهد تا ۹ ماه در مرخصی بماند نیازی به اخذ مجدد گواهی پزشک و بارگذاری در سامانه خدمات غیرحضوری نیست.
🔹 برخی زنان به علت شرایط کاری که دارند تمایلی ندارند از مرخصی ۹ ماهه استفاده کنند. اختیار در این باره با مادر است.
🔹 اگر زن بیمه شده‌ای قصد داشته باشد مرخصی شش ماهه‌اش را تا ۹ ماه ادامه دهد باید به شعبه تامین اجتماعی خود مراجعه کرده و در واحد امور بیمه شدگان درخواستی ارائه دهد تا غرامت ایام بارداری‌اش تا ۹ ماه اجرایی شود.
🔹 معمولا حق بیمه را علی الحساب می پردازیم و استحقاق درمان به صورت اتوماتیک لحاظ می‌شود. اگر استحقاق درمان برای شخصی که در مرخصی زایمان است لحاظ نشده باشد به این علت است که احتمالا واحد اجرایی ما پرداختی انجام نداده است. این فرد میتواند با مراجعه به شعبه تامین اجتماعی مشکل خود را مطرح کند تا رسیدگی شود.
@bidarzani
✅ سازمان تامین اجتماعی :
🔹 اگر مادری بخواهد از این مرخصی استفاده و غرامت ایام بارداری دریافت کند لازم است به سامانه خدمات غیرحضوری سازمان تامین اجتماعی به نشانی https://eservices.tamin.ir مراجعه کرده و در بخش امور بیمه شدگان/ درخواست مرخصی زایمان، مدارکش را بارگذاری کند.
🔹مدارک لازم شامل گواهی پزشک معالج، تصویر شناسنامه مادر و گواهی ولادت یا شناسنامه فرزند متولد شده است.
🔹 اگر مادری در حین استفاده از مرخصی شش ماهه باشد و بخواهد تا ۹ ماه در مرخصی بماند نیازی به اخذ مجدد گواهی پزشک و بارگذاری در سامانه خدمات غیرحضوری نیست.
🔹 برخی زنان به علت شرایط کاری که دارند تمایلی ندارند از مرخصی ۹ ماهه استفاده کنند. اختیار در این باره با مادر است.
🔹 اگر زن بیمه شده‌ای قصد داشته باشد مرخصی شش ماهه‌اش را تا ۹ ماه ادامه دهد باید به شعبه تامین اجتماعی خود مراجعه کرده و در واحد امور بیمه شدگان درخواستی ارائه دهد تا غرامت ایام بارداری‌اش تا ۹ ماه اجرایی شود.
🔹 معمولا حق بیمه را علی الحساب می پردازیم و استحقاق درمان به صورت اتوماتیک لحاظ می‌شود. اگر استحقاق درمان برای شخصی که در مرخصی زایمان است لحاظ نشده باشد به این علت است که احتمالا واحد اجرایی ما پرداختی انجام نداده است. این فرد میتواند با مراجعه به شعبه تامین اجتماعی مشکل خود را مطرح کند تا رسیدگی شود.
@bidarzani
بعضی روستاهای دورافتاده در سیستان و بلوچستان را رفته‌ام. راه‌های خراب ناهموار و دور. می‌رسید به یک تک‌کلاسه خشتی یا نوساز خیّر‌ساز. با چند دختر و پسر که با چشم‌های خیره و زیبا شما را می‌بلعند.
یک سرباز‌معلم که صدکیلومتر، بیشتر-کمتر، از شهر و روستاهای دیگر آمده تا اینجا پسرها و دخترها از الفبا محروم نشوند، از خواندن، از جمع و تفریق، از نوشتن، از شعر سعدی و حافظ.
سرباز‌معلم‌ها در وضعیت خوبی زندگی نمی‌کنند چندی پیش کانکس محل زندگی چند تن آنها آتش گرفت.
نه اینکه تنها وضع این معلمان بد باشد. بسیاری زنان پنج‌روز در هفته از فرزندان کوچک و خانه خود دورند و به روستاها می‌روند و اتاقی اجاره می‌کنند و فقط آخر هفته به خانه برمی‌گردند. حقوق می‌گیرند؟ ناچیز.
خطرات جاده‌ای به حدی است که با خودروهای معمول این جاده‌ها در حال حرکت که باشید آنقدر بالا‌پایین می‌روید که هر لحظه امکان چپ‌کردن می‌رود.
این سرباز‌معلم‌ها نباشند مدرسه‌های دورافتاده زیادی بدون معلم و پسر‌دخترهای عزیزی بی‌سواد می‌مانند.
بیشتر به آنها بپردازیم.
منبع: نشانه
@bidarzani
یک سرباز‌معلم که صدکیلومتر، بیشتر-کمتر، از شهر و روستاهای دیگر آمده تا اینجا پسرها و دخترها از الفبا محروم نشوند، از خواندن، از جمع و تفریق، از نوشتن، از شعر سعدی و حافظ.
سرباز‌معلم‌ها در وضعیت خوبی زندگی نمی‌کنند چندی پیش کانکس محل زندگی چند تن آنها آتش گرفت.
نه اینکه تنها وضع این معلمان بد باشد. بسیاری زنان پنج‌روز در هفته از فرزندان کوچک و خانه خود دورند و به روستاها می‌روند و اتاقی اجاره می‌کنند و فقط آخر هفته به خانه برمی‌گردند. حقوق می‌گیرند؟ ناچیز.
خطرات جاده‌ای به حدی است که با خودروهای معمول این جاده‌ها در حال حرکت که باشید آنقدر بالا‌پایین می‌روید که هر لحظه امکان چپ‌کردن می‌رود.
این سرباز‌معلم‌ها نباشند مدرسه‌های دورافتاده زیادی بدون معلم و پسر‌دخترهای عزیزی بی‌سواد می‌مانند.
بیشتر به آنها بپردازیم.
منبع: نشانه
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🔴 افزایش #سوابق_تحصیلی در #کنکور در شرایط فعلی به سود چه کسانی است؟
✍🏽 جعفر ابراهیمی
خبر افزایش سهمیه سوابق تحصیلی در کنکور برای آنان که همه مسایل را سطحی می‌بینند شاید گامی در راستای کاهش سهم زیان‌بار کنکور بر آینده دانش‌آموزان باشد، اما واقعیت امر این است که این قبیل تصمیمات نمی‌تواند به #عدالت_آموزشی کمک کند.
در حالی که به واسطه #کرونا تعداد قابل توجهی از دانش‌آموزان در مناطق محروم از تحصیل محروم شدند و یا از #آموزش_مجازی ضعیف برخوردار بوده‌اند و در مقابل در مدارس خصوصی دانش‌آموزان با امکانات خاص و ویژه و حتی در مواردی به صورت حضوری آموزش دیده‌اند، این تصمیم عملا به سود دانش‌آموزانی است که دسترسی به پول کافی برای خرید آموش کالایی شده دارند.
در حالت کلی نیز با این تیپ تصمیمات، بازار کلاس برای کنکور جای خود را به کلاس‌های تقویتی به صورت خصوصی و در آموزشگاههای آزاد خواهد داد و در مدارس خاص اعم از فرهنگیان و شاهد تا نمونه دولتی و حتی هیات‌امنایی، کلاس‌های فوق‌برنامه پولی دایر خواهد شد و باز مساله اصلی یعنی محروم شدن اکثریت کودکان از خدمات ویژه بر جای می‌ماند. آیا دانش‌آموزی که خاطر نداشتن گوشی هوشمند از تحصیل محروم شده‌است، میتواند با دانش‌آموزانی که سالانه بالای بیست میلیون تومان هزینه تحصیلشان هست و به کتب و جزوات تقویتی و معلم‌خصوصی دسترسی دارد، در موقعیت برابر هستند؟
اما راه چاره چیست؟ راه چاره نه حمایت از بخش خصوصی است نه تاکید بر ادامه مدارس دولتی با شرایط ورشکسته امروز است. آموزش عمومی باید از سیطره حاکمیت خارج و به دست مردم سپرده شود و ذی‌نفعان آن یعنی، والدین، دانش‌آموزان، معلمان و کارشناسان آموزشی در مورد نحوه ارزشیابی و ورود به سیستم آموزش عالی به جمع‌بندی برسند.
راه برون رفت از شرایط فعلی تغییر اشکال بازاری و کالایی و رقابتی آموزش نیست، راه درست توقف این روند است و الا در میدان انقلاب، فقط از حجم کتاب‌های تستی کاسته و حجم کتاب‌های تشریحی اضافه خواهد شد و این یعنی دور باطل. دوری که در آن همچنان تعیین کننده اصلی و میدان‌دار آموزش #مافیای_آموزشی است و راهیابی دانش‌آموزان مناطق محروم و برآمده از طبقه کارگر به مراکز آموزش عالی محدود رایگان را غیر ممکن می‌کند.
#سوابق_تحصیلی
#کنکور
#آموزش_مجازی
#مافیای_آموزشی
@kahimeh
@bidarzani
✍🏽 جعفر ابراهیمی
خبر افزایش سهمیه سوابق تحصیلی در کنکور برای آنان که همه مسایل را سطحی می‌بینند شاید گامی در راستای کاهش سهم زیان‌بار کنکور بر آینده دانش‌آموزان باشد، اما واقعیت امر این است که این قبیل تصمیمات نمی‌تواند به #عدالت_آموزشی کمک کند.
در حالی که به واسطه #کرونا تعداد قابل توجهی از دانش‌آموزان در مناطق محروم از تحصیل محروم شدند و یا از #آموزش_مجازی ضعیف برخوردار بوده‌اند و در مقابل در مدارس خصوصی دانش‌آموزان با امکانات خاص و ویژه و حتی در مواردی به صورت حضوری آموزش دیده‌اند، این تصمیم عملا به سود دانش‌آموزانی است که دسترسی به پول کافی برای خرید آموش کالایی شده دارند.
در حالت کلی نیز با این تیپ تصمیمات، بازار کلاس برای کنکور جای خود را به کلاس‌های تقویتی به صورت خصوصی و در آموزشگاههای آزاد خواهد داد و در مدارس خاص اعم از فرهنگیان و شاهد تا نمونه دولتی و حتی هیات‌امنایی، کلاس‌های فوق‌برنامه پولی دایر خواهد شد و باز مساله اصلی یعنی محروم شدن اکثریت کودکان از خدمات ویژه بر جای می‌ماند. آیا دانش‌آموزی که خاطر نداشتن گوشی هوشمند از تحصیل محروم شده‌است، میتواند با دانش‌آموزانی که سالانه بالای بیست میلیون تومان هزینه تحصیلشان هست و به کتب و جزوات تقویتی و معلم‌خصوصی دسترسی دارد، در موقعیت برابر هستند؟
اما راه چاره چیست؟ راه چاره نه حمایت از بخش خصوصی است نه تاکید بر ادامه مدارس دولتی با شرایط ورشکسته امروز است. آموزش عمومی باید از سیطره حاکمیت خارج و به دست مردم سپرده شود و ذی‌نفعان آن یعنی، والدین، دانش‌آموزان، معلمان و کارشناسان آموزشی در مورد نحوه ارزشیابی و ورود به سیستم آموزش عالی به جمع‌بندی برسند.
راه برون رفت از شرایط فعلی تغییر اشکال بازاری و کالایی و رقابتی آموزش نیست، راه درست توقف این روند است و الا در میدان انقلاب، فقط از حجم کتاب‌های تستی کاسته و حجم کتاب‌های تشریحی اضافه خواهد شد و این یعنی دور باطل. دوری که در آن همچنان تعیین کننده اصلی و میدان‌دار آموزش #مافیای_آموزشی است و راهیابی دانش‌آموزان مناطق محروم و برآمده از طبقه کارگر به مراکز آموزش عالی محدود رایگان را غیر ممکن می‌کند.
#سوابق_تحصیلی
#کنکور
#آموزش_مجازی
#مافیای_آموزشی
@kahimeh
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : سرباز معلم‌ها زیر سایه‌ی اجبار و محرومیت‌ها
در پی واژگونی اتوبوس حامل سرباز معلم‌ها در محور زاهدان_آباده در دهشیر یزد، ۵ سرباز کشته و ۳۳ سرباز دیگر مصدوم شدند.
«طیب شه‌بخش»، «راشد پاهنگ»، «عبدالرحمن دلیری»، «سروان ناهیدی» و «ناصر گلستان‌زاده» اسامی کشته‌شدگان اتوبوس حامل سربازان هستند.
تمامی سرنشینان این اتوبوس مشمولینی بودند که قرار بود به عنوان سرباز معلم در آموزش و پرورش خدمت کنند. آنان اعزامی‌های سال جاری بودند که از مهرماه بنا بود به عنوان معلم در محل‌های تعیین شده ادامه خدمت سربازی خود را بگذرانند.
▪️«سرباز معلمی» برخلاف تعاریف سازمان‌های ذی‌ربط، گذرانی از خدمت اجباری سربازی، دستمزد پایین، قرارگیری در بطن تبعیض‌های سیستماتیک و نگاه روبنایی دولت‌ها نسبت به حاشیه‌راندگی و سیاست‌های فقیرسازی حاکمیت است.
خبرگزاری صدا و سیما در گزارش میدانی خود، مزایای سرباز معلمی را اینگونه اعلام کرده است: «حقوق بیشتر نسبت به سایر مشمولین، وجهه و جایگاه اجتماعی بهتر، رهایی از پوشیدن لباس نظامی و جو خشک پادگان، کسب تجربه جدید شغلی و استفاده از آموخته ها، نزدیکی بیشتر به خانواده و احساس راحتی و آزادی عمل بیشتر شامل مزایای سرباز معلمی است».
طبق آیین نامه، ثبت‌نام و گرفتن «امریه سربازیِ سرباز معلمان» در بدو ورود دو نوع آموزش دارند: بخش اول آموزش‌های عمومی نظامی که توسط نیروی زمینی سپاه پاسداران اجرا می‌گردد؛ بخش دوم شامل آموزش‌های لازم جهت تدریس همچون شیوه تدریس و مدیریت کلاس، سنجش و ارزشیابی و ... است».
▪️در کنار اجباری بودن خدمت سربازی، زیرمجموعه بودن بسیاری از حقوق پسران در گرو دریافت کارت پایان خدمت، فقدان امنیت جانی و فقر و تبعیض در نظام سازمان وظیفه نیز زایشگر مشکلات متعدد دیگری است.
سرباز معلم‌ها از دریافت دوره‌های آموزشی تخصصی و استاندارد محرومند. کار آنان پس از پایان سربازی به ورود، ادامه‌ی فعالیت و قرارگیری در سازمان آموزش و پرورش منجر نمی‌شود. مدت زمان خدمت اجباری سربازیِ سرباز معلمان از سایر سربازان بیشتر است و اجرایی نشدن کلیه‌ی کسری‌های خدمت که در یگان‌های نظامی و سایر امریه‌ها متداول است، شامل سرباز معلم‌ها نمی‌شود.
در این میان، دریافتی ناچیز و فقر معیشتی آنان، همواره یکی از مطالبات اصلی سرباز معلم‌ها در تجمعات اعتراضی بوده است. وضعیتی که گذران زندگی و بعضا حق سلامت آنان را نیز با تبعیض و مرگ ناشی از وسایل نقلیه‌ی ناایمن و غیراستاندارد، همراه کرده است.
@bidarzani
در پی واژگونی اتوبوس حامل سرباز معلم‌ها در محور زاهدان_آباده در دهشیر یزد، ۵ سرباز کشته و ۳۳ سرباز دیگر مصدوم شدند.
«طیب شه‌بخش»، «راشد پاهنگ»، «عبدالرحمن دلیری»، «سروان ناهیدی» و «ناصر گلستان‌زاده» اسامی کشته‌شدگان اتوبوس حامل سربازان هستند.
تمامی سرنشینان این اتوبوس مشمولینی بودند که قرار بود به عنوان سرباز معلم در آموزش و پرورش خدمت کنند. آنان اعزامی‌های سال جاری بودند که از مهرماه بنا بود به عنوان معلم در محل‌های تعیین شده ادامه خدمت سربازی خود را بگذرانند.
▪️«سرباز معلمی» برخلاف تعاریف سازمان‌های ذی‌ربط، گذرانی از خدمت اجباری سربازی، دستمزد پایین، قرارگیری در بطن تبعیض‌های سیستماتیک و نگاه روبنایی دولت‌ها نسبت به حاشیه‌راندگی و سیاست‌های فقیرسازی حاکمیت است.
خبرگزاری صدا و سیما در گزارش میدانی خود، مزایای سرباز معلمی را اینگونه اعلام کرده است: «حقوق بیشتر نسبت به سایر مشمولین، وجهه و جایگاه اجتماعی بهتر، رهایی از پوشیدن لباس نظامی و جو خشک پادگان، کسب تجربه جدید شغلی و استفاده از آموخته ها، نزدیکی بیشتر به خانواده و احساس راحتی و آزادی عمل بیشتر شامل مزایای سرباز معلمی است».
طبق آیین نامه، ثبت‌نام و گرفتن «امریه سربازیِ سرباز معلمان» در بدو ورود دو نوع آموزش دارند: بخش اول آموزش‌های عمومی نظامی که توسط نیروی زمینی سپاه پاسداران اجرا می‌گردد؛ بخش دوم شامل آموزش‌های لازم جهت تدریس همچون شیوه تدریس و مدیریت کلاس، سنجش و ارزشیابی و ... است».
▪️در کنار اجباری بودن خدمت سربازی، زیرمجموعه بودن بسیاری از حقوق پسران در گرو دریافت کارت پایان خدمت، فقدان امنیت جانی و فقر و تبعیض در نظام سازمان وظیفه نیز زایشگر مشکلات متعدد دیگری است.
سرباز معلم‌ها از دریافت دوره‌های آموزشی تخصصی و استاندارد محرومند. کار آنان پس از پایان سربازی به ورود، ادامه‌ی فعالیت و قرارگیری در سازمان آموزش و پرورش منجر نمی‌شود. مدت زمان خدمت اجباری سربازیِ سرباز معلمان از سایر سربازان بیشتر است و اجرایی نشدن کلیه‌ی کسری‌های خدمت که در یگان‌های نظامی و سایر امریه‌ها متداول است، شامل سرباز معلم‌ها نمی‌شود.
در این میان، دریافتی ناچیز و فقر معیشتی آنان، همواره یکی از مطالبات اصلی سرباز معلم‌ها در تجمعات اعتراضی بوده است. وضعیتی که گذران زندگی و بعضا حق سلامت آنان را نیز با تبعیض و مرگ ناشی از وسایل نقلیه‌ی ناایمن و غیراستاندارد، همراه کرده است.
@bidarzani
📌 الزام ایجاد «فضای امن زنانه» در جنبش «من هم»
✍🏽 مهدیس صادقی پویا
از مجموعه مطالب ویژه‌نامه جمعی از فعالین زنان، «هم‌صدایی علیه سکوت»
از متن: «در این مقاله، برخورداری از امنیت را بیش و پیش از هر اصطلاح دیگری به معنای «مصونیت از خطر» تعریف می‌کنم. این تعریف، با معنای برخورداری و رفاه، فاصله بسیاری دارد که به زعم من می‌توان آن را حول محور «ضرورت و لزوم» مورد ارزیابی قرار داد. آنچه که البته در این نوشتار هدف اصلی نیست، اما با تشریح جزئی‌تر این فاصله، به مفهوم امنیت و سپس «فضای امن» (safe space/place) و در اینجا، برای زنان در یک چارچوب فمینیستی بیشتر پی خواهیم برد.
مصون بودن از خطر یا ایمن بودن، میلی است انسانی که انسان حاضر در طبیعت، اجتماع و مناسبات آن، با بسیاری از کنش‌ها و واکنش‌های خود به دنبال آن است. انسان اجتماعی در تلاش برای رفع نیازهای اولیه مادی و در مرحله بعدی بهبود شرایط اقتصادی خود، در ساخت روابط اجتماعی و آنگاه، سلامت بخشیدن به این روابط و در بسیاری دیگر از عرصه‌های خصوصی و عمومی زندگی، امنیت را جستجو می‌کند، و این نقطه دقیقاً همان جایی است که تلاش برای برخورداری از امنیت و حفظ آن، وارد مناسبات پیچیده‌تری می‌شود. از جمله این مناسبات پیچیده، روابط انسانی در نظام جنسی/جنسیتی جوامعی است که در آنها زندگی می‌کنیم؛ نظامی که خود در تقاطع چندین شاخه از علل و عوامل تاریخی، اقتصادی، جنسی و از این دست، شکل امروزی خود را پیدا کرده است؛ شکلی که البته همواره در حال تغییر است. در بحث و بررسی مسئله نیاز به فضای امن برای زنان، پرسش این است که چرا وجود چنین فضایی یک ضرورت است؛ ضرورتی که به برخورداری از آن، باید به مثابه نوعی حق نگریسته شود. برای بررسی پاسخ احتمالی این پرسش که چرا ساخت فضاهای امن زنانه، میتواند پیشنهادی کاربردی برای جنبش «من هم» ایرانی باشد، به مباحث نظری و جهانی پیرامون این موضوع نیز خواهم پرداخت».
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/42814
@bidarzani
✍🏽 مهدیس صادقی پویا
از مجموعه مطالب ویژه‌نامه جمعی از فعالین زنان، «هم‌صدایی علیه سکوت»
از متن: «در این مقاله، برخورداری از امنیت را بیش و پیش از هر اصطلاح دیگری به معنای «مصونیت از خطر» تعریف می‌کنم. این تعریف، با معنای برخورداری و رفاه، فاصله بسیاری دارد که به زعم من می‌توان آن را حول محور «ضرورت و لزوم» مورد ارزیابی قرار داد. آنچه که البته در این نوشتار هدف اصلی نیست، اما با تشریح جزئی‌تر این فاصله، به مفهوم امنیت و سپس «فضای امن» (safe space/place) و در اینجا، برای زنان در یک چارچوب فمینیستی بیشتر پی خواهیم برد.
مصون بودن از خطر یا ایمن بودن، میلی است انسانی که انسان حاضر در طبیعت، اجتماع و مناسبات آن، با بسیاری از کنش‌ها و واکنش‌های خود به دنبال آن است. انسان اجتماعی در تلاش برای رفع نیازهای اولیه مادی و در مرحله بعدی بهبود شرایط اقتصادی خود، در ساخت روابط اجتماعی و آنگاه، سلامت بخشیدن به این روابط و در بسیاری دیگر از عرصه‌های خصوصی و عمومی زندگی، امنیت را جستجو می‌کند، و این نقطه دقیقاً همان جایی است که تلاش برای برخورداری از امنیت و حفظ آن، وارد مناسبات پیچیده‌تری می‌شود. از جمله این مناسبات پیچیده، روابط انسانی در نظام جنسی/جنسیتی جوامعی است که در آنها زندگی می‌کنیم؛ نظامی که خود در تقاطع چندین شاخه از علل و عوامل تاریخی، اقتصادی، جنسی و از این دست، شکل امروزی خود را پیدا کرده است؛ شکلی که البته همواره در حال تغییر است. در بحث و بررسی مسئله نیاز به فضای امن برای زنان، پرسش این است که چرا وجود چنین فضایی یک ضرورت است؛ ضرورتی که به برخورداری از آن، باید به مثابه نوعی حق نگریسته شود. برای بررسی پاسخ احتمالی این پرسش که چرا ساخت فضاهای امن زنانه، میتواند پیشنهادی کاربردی برای جنبش «من هم» ایرانی باشد، به مباحث نظری و جهانی پیرامون این موضوع نیز خواهم پرداخت».
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/42814
@bidarzani
بیدارزنی
الزام ایجاد «فضای امن زنانه» در جنبش «من هم» ایرانی مهدیس صادقی پویا - بیدارزنی
در این مقاله به این سوال مهم میپردازیم چرا نیاز به فضای امن برای زنان و وجود چنین فضایی برای زنان یک ضرورت است
بيدارزنى
Photo
🟣 مشت آهنین با پاهای چوبین
(در حاشیه‌ی برآمدن قاضی‌القضات و #اعتصابات_سراسری کارگران نفت و گاز
امین حصوری
از متن: « تحریم گسترده‌ی انتخابات که نشان تاییدی بود بر درستی راهبرد آنان، بلافاصله با نشانه‌ی جدی‌تری همراه شد، که همانا اعتصابات سراسری کارگران پیمانی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی است که تاکنون موجی از همبستگی‌های کارگری را به دنبال داشته است. با شروع این اعتصابات به‌نظر می‌رسد رویارویی آنتاگونیستی فرودستان با حاکمان وارد فاز جدیدی شده است. درنتیجه، رونماییِ رسمی از «سیاستِ مشت آهنین» در نمایش اخیر انتخابات، فاصله‌ی چندانی با کاربست فوری آن نخواهد داشت. نقدا تحت هدایت آمرامه و هماهنگ قوای مجریه و قضاییه توسط روحانی و رئیسی، ۷۰۰ کارگر پالایشگاه تهران تنها یک روز پس از همبستگی عملی با اعتصابات سراسری کارگران نفت اخراج شدند.
به‌دلیل عمق و گستردگی تضادهای بحران‌زایِ جاری، همه می‌دانیم که این مشت آهنین و مرعوب‌ساز به‌واقع بر پاهایی چوبین و لرزان مستقر است، و همانا برای جبران یا پوشاندن شکنندگیِ پایه‌های نظام رونمایی شده است؛ اما انتظار وهم آلودی‌ست اگر بپنداریم که این هیولا به‌سادگی ترکِ میدان خواهد گفت. به‌عکس، با گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری به حوزه‌ی نفت و گاز، که اصلی‌ترین شریان اقتصادی نظام است، جنگ حاکمان علیه طبقه‌ی کارگر بی‌گمان وارد فاز جدید و مهیب‌تری خواهد شد. در یک سوی این جنگ، کارگران‌اند و خانواده‌های‌شان، با عزم و شهامتی ستودنی ولی دستان و سفره‌های خالی و آتیه‌ای به‌غایت شکننده؛ و در سوی دیگر، تمامیت دستگاه سرکوب بورژوازی، که نشان داده است در پشتیبانی از سرمایه هیچ مرز و ننگی نمی‌شناسد. نیروهای مترقی جامعه باید از خود بپرسند در این میدان جنگ طبقاتی، می‌خواهند در کدام سو بایستند. روشن است که جایگاه واقعی ما را کنشِ عملی ما تعیین خواهد کرد، نه شعارها و دست‌افشانی‌های دورادور».
@kdialectic
@bidarzani
(در حاشیه‌ی برآمدن قاضی‌القضات و #اعتصابات_سراسری کارگران نفت و گاز
امین حصوری
از متن: « تحریم گسترده‌ی انتخابات که نشان تاییدی بود بر درستی راهبرد آنان، بلافاصله با نشانه‌ی جدی‌تری همراه شد، که همانا اعتصابات سراسری کارگران پیمانی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی است که تاکنون موجی از همبستگی‌های کارگری را به دنبال داشته است. با شروع این اعتصابات به‌نظر می‌رسد رویارویی آنتاگونیستی فرودستان با حاکمان وارد فاز جدیدی شده است. درنتیجه، رونماییِ رسمی از «سیاستِ مشت آهنین» در نمایش اخیر انتخابات، فاصله‌ی چندانی با کاربست فوری آن نخواهد داشت. نقدا تحت هدایت آمرامه و هماهنگ قوای مجریه و قضاییه توسط روحانی و رئیسی، ۷۰۰ کارگر پالایشگاه تهران تنها یک روز پس از همبستگی عملی با اعتصابات سراسری کارگران نفت اخراج شدند.
به‌دلیل عمق و گستردگی تضادهای بحران‌زایِ جاری، همه می‌دانیم که این مشت آهنین و مرعوب‌ساز به‌واقع بر پاهایی چوبین و لرزان مستقر است، و همانا برای جبران یا پوشاندن شکنندگیِ پایه‌های نظام رونمایی شده است؛ اما انتظار وهم آلودی‌ست اگر بپنداریم که این هیولا به‌سادگی ترکِ میدان خواهد گفت. به‌عکس، با گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری به حوزه‌ی نفت و گاز، که اصلی‌ترین شریان اقتصادی نظام است، جنگ حاکمان علیه طبقه‌ی کارگر بی‌گمان وارد فاز جدید و مهیب‌تری خواهد شد. در یک سوی این جنگ، کارگران‌اند و خانواده‌های‌شان، با عزم و شهامتی ستودنی ولی دستان و سفره‌های خالی و آتیه‌ای به‌غایت شکننده؛ و در سوی دیگر، تمامیت دستگاه سرکوب بورژوازی، که نشان داده است در پشتیبانی از سرمایه هیچ مرز و ننگی نمی‌شناسد. نیروهای مترقی جامعه باید از خود بپرسند در این میدان جنگ طبقاتی، می‌خواهند در کدام سو بایستند. روشن است که جایگاه واقعی ما را کنشِ عملی ما تعیین خواهد کرد، نه شعارها و دست‌افشانی‌های دورادور».
@kdialectic
@bidarzani
بيدارزنى
🟣 مشت آهنین با پاهای چوبین (در حاشیه‌ی برآمدن قاضی‌القضات و #اعتصابات_سراسری کارگران نفت و گاز امین حصوری از متن: « تحریم گسترده‌ی انتخابات که نشان تاییدی بود بر درستی راهبرد آنان، بلافاصله با نشانه‌ی جدی‌تری همراه شد، که همانا اعتصابات سراسری کارگران پیمانی…
T21_139b_Eisenfaust_mit_Holzbeinen_HAmin.pdf
94.5 KB
دانشجویان امضا کننده نامه.pdf
118 KB
🔴درخواست ۳۴۵ دانشجوی دانشگاه تهران برای لغو حکم اخراج #کسری_نوری
◾️متن نامه:
جناب آقای دکتر نیلی
ریاست محترم دانشگاه تهران
نظر به تبصره‌ی ۱ ماده ۱۱۳شیوه‌نامه‌ی اجرایی آیین نامه انضباطی دانشجویان که صراحتا قید می‌کند: "در صورت پیگرد یا محکومیت قطعی قضایی كه منتهی به بازداشت موقت یا حبس شود، مدت بازداشت یا حبس، جزء سنوات دانشجو محسوب نگردیده و دانشجو پس از پایان مدت محکومیت میتواند ادامه تحصیل نموده و دانشگاه به نحو مقتضی نسبت به ادامه تحصیل دانشجو مساعدت مینماید؛ چنانچه مدت محکومیت، از مدت مجاز مقطع تحصیلی بیشتر باشد، دانشگاه نحوه ادامه تحصیل را با موقعیت جدید آموزشی تطبیق میدهد"، دانشگاه تهران در اخراج کسری نوری دانشجوی این دانشگاه علاوه بر اقدامی حذف‌کننده و پلیسی، مرتکب عملی مطلقا غیرقانونی شده است.
کسری نوری از اول اسفند ۹۶محبوس است و عملا امکان مراجعه به دانشگاه را ندارد و باید ذیل همین تبصره با او برخورد شود.
لذا ما دانشجویان دانشگاه تهران امضاکننده‌ی این نامه موکدا خواستاریم حکم اخراج غیرقانونی کسری نوری از دانشگاه، فورا لغو شود.
◾️شماره‌های دانشجویی محفوظ است.
@senfi_uni_iran
@bidarzani
◾️متن نامه:
جناب آقای دکتر نیلی
ریاست محترم دانشگاه تهران
نظر به تبصره‌ی ۱ ماده ۱۱۳شیوه‌نامه‌ی اجرایی آیین نامه انضباطی دانشجویان که صراحتا قید می‌کند: "در صورت پیگرد یا محکومیت قطعی قضایی كه منتهی به بازداشت موقت یا حبس شود، مدت بازداشت یا حبس، جزء سنوات دانشجو محسوب نگردیده و دانشجو پس از پایان مدت محکومیت میتواند ادامه تحصیل نموده و دانشگاه به نحو مقتضی نسبت به ادامه تحصیل دانشجو مساعدت مینماید؛ چنانچه مدت محکومیت، از مدت مجاز مقطع تحصیلی بیشتر باشد، دانشگاه نحوه ادامه تحصیل را با موقعیت جدید آموزشی تطبیق میدهد"، دانشگاه تهران در اخراج کسری نوری دانشجوی این دانشگاه علاوه بر اقدامی حذف‌کننده و پلیسی، مرتکب عملی مطلقا غیرقانونی شده است.
کسری نوری از اول اسفند ۹۶محبوس است و عملا امکان مراجعه به دانشگاه را ندارد و باید ذیل همین تبصره با او برخورد شود.
لذا ما دانشجویان دانشگاه تهران امضاکننده‌ی این نامه موکدا خواستاریم حکم اخراج غیرقانونی کسری نوری از دانشگاه، فورا لغو شود.
◾️شماره‌های دانشجویی محفوظ است.
@senfi_uni_iran
@bidarzani
🟣 بسیج زنان افغان در برابر طالبان: مقاومت برای حفظ حقوق و دستاوردها
از متن: «در ماه‌های اخیر اوضاع امنیتی در افغانستان وخیم شده است. نبردهای گروه طالبان در بسیاری از بخش‌های این کشور شدت گرفته است و جنگجویان این گروه نیز در روزهای پسین، ولسوالی‌های زیادی تصرف کرده‌اند. شعله‌های آتش این جنگ‌ها، اکنون اما در شمال افغانستان بیشتر از دیگر بخش‌ها زبانه می‌کشند؛ چیزی که نگرانی‌های زیادی را به همراه آورده است. تنها در یک شبانه‌روز، مرکزهای هفت ولسوالی «شهرستان» در بخش‌های مختلف به دست طالبان افتاده‌اند.
گلثوم، باشنده شبرغان مرکز ولایت جوزجان، برای نخستین بار سلاح به دست گرفته است. فعالیت‌ها و ادامه نبردهای سنگین جنگجویان طالب سبب شده است تا با یاری زنان دیگر، برای پشتیبانی از نیروهای مسلح افغانستان به نبرد با طالبان بروند. کلثوم، به زمانه می‌گوید که اکنون زمان بسیج ملی برضد طالبان فرا رسیده است. درست هنگامی که طالبان همزمان با گفت‌وگوهای صلح، به جنگ نیز شدت بخشیده اند:
«هرگونه ظلمی از دست طالبان می‌آید. ما برای پشتیبانی از نیروهای مسلح افغانستان، در کنار این نیروها هستیم و با دشمنان این وطن در صورت نیاز جنگ خواهیم کرد. طالب فقط ویران کردن و آدم کشتن را یاد دارد؛ چیز دیگری از دست طالب نمی‌شود کند.»
زنان جوزجانی تجربه جنگ‌های سختی را نیز با داعش در این ولایت دارند. پنج سال پیش درست هنگامی که داعشیان بر بخش‌هایی از این ولایت آغاز به فعالیت کرده بودند، زنان زیادی برای پیکار با این گروه سلاح برداشته بودند؛ بیشتر زنانی که قربانی کارنامه‌های جنگی داعشیان شده بودند».
منبع: رادیو زمانه
▪️ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:
https://bit.ly/2UzoxSr
@bidarzani
از متن: «در ماه‌های اخیر اوضاع امنیتی در افغانستان وخیم شده است. نبردهای گروه طالبان در بسیاری از بخش‌های این کشور شدت گرفته است و جنگجویان این گروه نیز در روزهای پسین، ولسوالی‌های زیادی تصرف کرده‌اند. شعله‌های آتش این جنگ‌ها، اکنون اما در شمال افغانستان بیشتر از دیگر بخش‌ها زبانه می‌کشند؛ چیزی که نگرانی‌های زیادی را به همراه آورده است. تنها در یک شبانه‌روز، مرکزهای هفت ولسوالی «شهرستان» در بخش‌های مختلف به دست طالبان افتاده‌اند.
گلثوم، باشنده شبرغان مرکز ولایت جوزجان، برای نخستین بار سلاح به دست گرفته است. فعالیت‌ها و ادامه نبردهای سنگین جنگجویان طالب سبب شده است تا با یاری زنان دیگر، برای پشتیبانی از نیروهای مسلح افغانستان به نبرد با طالبان بروند. کلثوم، به زمانه می‌گوید که اکنون زمان بسیج ملی برضد طالبان فرا رسیده است. درست هنگامی که طالبان همزمان با گفت‌وگوهای صلح، به جنگ نیز شدت بخشیده اند:
«هرگونه ظلمی از دست طالبان می‌آید. ما برای پشتیبانی از نیروهای مسلح افغانستان، در کنار این نیروها هستیم و با دشمنان این وطن در صورت نیاز جنگ خواهیم کرد. طالب فقط ویران کردن و آدم کشتن را یاد دارد؛ چیز دیگری از دست طالب نمی‌شود کند.»
زنان جوزجانی تجربه جنگ‌های سختی را نیز با داعش در این ولایت دارند. پنج سال پیش درست هنگامی که داعشیان بر بخش‌هایی از این ولایت آغاز به فعالیت کرده بودند، زنان زیادی برای پیکار با این گروه سلاح برداشته بودند؛ بیشتر زنانی که قربانی کارنامه‌های جنگی داعشیان شده بودند».
منبع: رادیو زمانه
▪️ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:
https://bit.ly/2UzoxSr
@bidarzani
Telegraph
بسیج زنان افغان در برابر طالبان: مقاومت برای حفظ حقوق و دستاوردها
با شدت گرفتن نبردهای گروه طالبان در افغانستان، زنان زیادی در شمال این کشور با سلاح برداشتن اعلام مبارزه با طالبان کرده‌اند. در ماه‌های اخیر اوضاع امنیتی در افغانستان وخیم شده است. نبردهای گروه طالبان در بسیاری از بخش‌های این کشور شدت گرفته است و جنگجویان…