🟣 #بیدارزنی : پیکر «آرتین ایران‌نژاد» کودک مهاجر ۱۵ ماهه‌ی سردشتی، پس از ۸ ماه سرگردانی در دریا به ساحل نوروژ رسید.

پلیس نروژ صبح امروز، با حضور خانواده‌ی مادری «شیوا محمد پناهی»، هویت این کودک را به‌نام آرتین ثبت کرد.

▪️در تاریخ ۹ آبان‌ ۹۹، تصاویر یک خانواده‌ی مهاجر ایرانی ساکن سردشت، که همگی در کانال مانشْ غرق شده بودند، یک‌بار دیگر وضعیت اسف‌بار اقتصادی و سیاسی که منجر به مهاجرت، فروش تمام زندگی جهت تهیه‌ی پول و به‌جان خریدن خطرهای ناشی از پناهندگی شده است را به موجی رسانه‌ای بدل کرد.
«رسول ایران‌نژاد» کارگر ۳۵ ساله، «شیوا محمد پناهی» ۳۵ ساله، «آنیتا ایران‌نژاد» ۹ ساله و «آرمین ایران‌نژاد» ۶ ساله از اعضای غرق‌شده در قایق پناهجویان به‌سوی بریتانیا بودند. اجساد همه آنان پیدا شد؛ ولی فرزند ۱۵ ماهه‌ی این خانواده به‌نام آرتین تا امروز هرگز پیدا نشده بود. این قایق از سواحل دانکرک به سوی بریتانیا عزیمت کرده بود و قرار بود با عبور از کانال مانش، ۲۲ سرنشین خود را در سواحل بریتانیا پیاده کند.

#پناهجویان #ناشهروندان

@bidarzani

🟣 وقوع ۴ «زن‌کشی» طی دو روز در ایلام و کرمانشاه

بنا بر گزارش هه‌نگاو با قتل یک زن دیگر در شهرستان دره شهر استان ایلام، طی دو روز در استان‌های ایلام و کرمانشاه ۴ زن توسط افراد نزدیک خود به قتل رسیده‌اند.

▪️عصر روز دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ در محله مسکن مهر شهرستان دره‌شهر ایلام، یک زن جوان با هویت «حمیرا بازگیر خرم‌آبادی» سردفتر اسناد رسمی شماره ۱ شهرستان دره شهر توسط همسرش و با اسلحه به قتل رسید.
به گفته منابع هه‌نگاو، خانم بازگیر توسط همسرش و به دلیل اختلافات خانوادگی به قتل رسیده است. یک مرد که از بستگان حمیرا بازگیر بوده نیز در این جریان زخمی شده و پس از انتقال به مراکز درمانی جانش را از دست داد.

▪️روز گذشته نیز در شهر ایلام، یک زن با ضربات چاقو توسط همسرش به قتل رسید. موسوی، فرمانده انتظامی ایلام در این‌باره اعلام کرد که قاتلْ دستگیر شده و دلیل قتل همسرش را اختلافات خانوادگی عنوان کرده است.

▪️همان روز ۲ خواهر در محله گلستان کرمانشاه توسط همسر سابق یکی از آنها با اسلحه به قتل رسیدند. دلیل قتل این دو زن را نیز اختلافات خانوادگی عنوان کرده‌اند.

⚪️ تصویر از صفحه‌ی «خیابان، تریبون زندانی سیاسی»

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : هفته‌ی خون‌بار زن‌کشی و خشونت علیه زنان

پس از وقوع ۴ زن‌کشی، طی دو روز در کرمانشاه و ایلام، صبح امروز جسد بی‌جان یک دختر جوان اهل سقز پیدا شده است.

▪️بر اساس گزارش هه‌نگاو، جسد یک زن جوان اهل سقز در جاده سقز به سنندج کشف شد که به طور فجیعی توسط نامزدش به آتش کشیده بود.‌ روز سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰، جسد سوخته یک زن جوان اهل سقز با هویت «نگین شیخی» در جاده سنندج به سقز و در محلی به نام “چاپان سفلی” توسط ماموران اداره آگاهی کشف شد.

به گفته منابع هه‌نگاو، نگین شیخی که پرستار نیز بود، دو هفته پیش با نامزد خود با هویت “کیومرث ضرغامی” که پسر دایی وی نیز می‌باشد به سفر رفته بودند. طی روزهای گذشته نامزد نگین به خواهرش زنگ زده بود که من نگین را به قتل رسانده‌ام و خودش نیز متواری بود.

وی همچنین به خانواده‌اش گفته بود که جسد نگین را در جاده سنندج به سقز پنهان کرده‌ام و از چند روز پیش مردم و نهادهای مربوطه برای کشف جسد نگین در حال جستجوی منطقه بودند و سرانجام امروز در حالی که جسدش کاملاً سوخته بود کشف شد.
طی چند روز گذشته دست‌کم پنج زن در شهرهای سقز، کرمانشاه، ایلام و دره شهر به دست افراد نزدیک خود به قتل رسیده‌اند که ۴ نفر از آنها توسط همسر و نامزد خود به قتل رسیده‌اند.

▪️از سوی دیگر، بر اساس گزارش رکنا، به دنبال شکایت یک زن قربانی خشونت خانگی، متهم به همسر آزاری در تهران بازداشت شد.
بر اساس این گزارش، خردادماه سال جاری یک زن در پی مورد ضرب و شتم قرار گرفتن توسط همسرش جهت ثبت شکایت به پلیس مراجعه کرد.
وی طی اظهارات خود گفت: “همسرم متوهم است. رفته رفته پس از توهین و فحاشی او مرا به طرز هولناکی کتک می‌زد. این اواخر هم فکر می‌کرد که من با ۲ مرد رابطه نامشروع دارم. شوهرم موادمخدر یا مشروبات الکلی مصرف نمی‌کند. او امروز حالش نامساعد بود لحظه‌ای که وارد خانه شد با دشنام، من را به شدت با مشت و لگد کتک زد، اگر همسایه ها نبودند ممکن بود اتفاق وحشتناکی برای من رقم بخورد”.
نهایتا در پی ثبت شکایت، متهم بازداشت و پرونده وی جهت سیر مراحل قانونی به مراجع قضایی ارجاع داده شد.

🟣 شهرهای ایران طی ۱۵ ماه گذشته با افزایش حداکثری خشونت علیه زنان و زن‌کشی با بهانه‌های «ناموسی» همراه است. اسامی و تصاویر رسانه‌ای شده، تنها بخش کوچکی از گستره‌ی تبعیض و خشونت علیه زنان است، چرا که به مدد پوشش رسانه‌ای، صدایی از آن قربانیانْ بازتاب پیدا کرده است. هر سال بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ زن در ایران با بهانه‌هایی نظیر دفاع از آبروی خانواده، کشته می‌شوند. بسیاری از این زنان، پیش از کشته شدن به دست همسر، پدر و برادران خود، برای پایان دادن به گستره‌ی خشونت‌های اعمال شده علیه جان و معیشت‌شان، تلاش‌های فراوانی کردند، اما از حق طلاق نیز محروم بودند‌ و با خشونتی حداکثری کشته می‌شوند.

تکرار زن‌کشی‌های پیوسته و تحت لوای «ناموس‌پرستی» امری هر روزه است. از این منظر، تلاش کنشگران مدنی جهت تغییر برخی لوایح قانون حمایت از خانواده، اگرچه ارزشمند اما کافی نیست. چرا که دامنه‌ی تبعیض و تعاریف حقوقی و جنسیتی در ساختار مدون قانون اساسی، گستره‌ی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود را بازتولید خواهد کرد.


▪️تصویر از پوسترهای اعتراضی به‌مناسبت ۸ مارس ۹۹ و با محوریت #همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani

🟣 #پریسا_رفیعی، فعال صنفی دانشجویی دانشگاه تهران پس از گذراندن یکسال حبس بدون ملاقات حضوری و مرخصی، هم اکنون با پایان دوران محکومیت از زندان اوین ازاد شد.

@senfi_uni_iran
@bidarzani

از مجموعه مطالب ویژه‌نامه «هم‌صدایی علیه سکوت»

📌نگاهی تحلیلی به واکنش‌های مردان به جنبش «من هم» در ایران

مردانگی‌های جدید و خشونت یقه‌سفید

✍🏽 سمیه رستم‌پور

از متن: «ابزارها و امکان‌های نوین برای آموزش و کنش، دسترسی به طیف گسترده‌ای از کتاب‌ها، مقالات، فیلم‌ها و شبکه‌های فمینیستی و خصوصا مداخلات روزافزون رسانه‌های اجتماعی به «زنان طبقه متوسط» ایران اجازه داد که تجربه‌ای جدید را در زمینه علنی کردن تابوی آزار جنسی و خشونت مردان علیه زنان از سر بگذرانند. این جریان به واقع «مصونیت مردان» را، که دست‌شان را برای اعمال خشونت باز گذاشته بود، به چالش کشید و راهی یافت تا با محاکمه خاطیان در ساحت نمادین (مجازی)، آنجا که پای سرمایه اجتماعی و فرهنگی فرد آزارگر در میان است، سطحی از «عدالت جنسیتی» را عملیاتی کند.

باید در نظر داشت که این امکان‌های آگاهی‌بخش هم‌زمان نوعی فرصت برای مردان نیز به شمار می‌رود، بدین معنی که مردانی که صادقانه خواهان کنشگری بر اساس اصل برابری جنسیتی‌اند، اکنون ابزار کافی و لازم برای آشنایی با انواع خشونت‌های جنسی و جنسیتی و تعاریف فمینیستی مربوطه را در اختیار دارند. در چنین شرایطی سوال این است که چه چیزی مانع از آن می‌شود که مردان، حتی نسل جوان تحصیلکرده که در دوره بالندگی فمینیسم پرورش یافته، به قدر کافی از این امکان‌ها بهره نگیرند و بر خلاف آن، به مکانیسم‌هایی برای دفاع از «مصونیت/سلطه مردانه» روی بیاورند؟

از خلال بررسی واکنش برخی مردان به روایت‌های «من هم» این پرسش نیز مطرح می‌شود که چرا در شرایطی که به نظر می‌رسد زنان ابزارهای مادی و نظری لازم برای جلوگیری از خشونت مردان را در اختیار دارند باز هم شاهد حجم بالایی از خشونت و آزار علیه زنان هستیم؟ آیا شاهد فرم‌های نوینی از مرد/پدر‌سالاری هستیم که توانسته است خودش را با مقتضیات جوامع کنونی انطباق دهد و اشکال مشروعی از خود را بازتولید کند؟ آیا تداوم این خشونت‌ها و آزارها دقیقاً نشانه آسیب‌پذیری پدرسالاری و تضعیف آن نیست؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها، این متن کوتاه با در نظر گرفتن اهمیت ساختارهای کلانی که فراتر از فردیت افراد در گسترش خشونت جنسی و جنسیتی نقش ایفا می‌کنند (موضوعی که در متون دیگر به قدر کافی به آن پرداخته شده است)، توجه خود را به مسئولیت مردان و نقش مردانگی عادی‌سازی‌شده معطوف می‌کند».

ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید :

https://bidarzani.com/34921

@bidarzani

🟣 آنا مندی‌یتا، یک Earth/Body آرتیست بود


۱. هشتم سپتامبر ۱۹۸۵: آنا مِندی‌یتا هنرمند ۳۴ ساله‌ی کوبایی از طبقه‌ی ۳۴ آسمان‌خراشی در دهکده‌ی گرینویچ نیویورک، که به تازگی با همسرش کارل آندره به آن نقل مکان کرده بود، سقوط کرد و جان سپرد. آندره؛ نقاش و مجسمه‌ساز مینیمالیست مشهور، دقایقی بعد از سقوط همسرش از پنجره با شماره‌ی ۹۱۱ تماس گرفت و در حالی که کاملاً مضطرب بود، گفت: «همسر من یک هنرمند است، من هم همینطور، ما امروز بر سر این مسئله که من بیشتر از او در معرض دید عموم هستم، مشاجره داشتیم. او سپس به اتاق خواب رفت و من به دنبال او وارد اتاق شدم، و شاهد بودم که او چگونه خودش را از پنجره به بیرون پرتاب کرد.»

۲. آنا مندی‌یتا (به عنوان Earth/Body آرتیست) در خلق هر اثر هنری، از حضور و یا غیاب بدن خود استفاده می‌کرد، چنانکه در برخی از این آثار، به جای حضور فیزیکی او، تنها شاهد جای خالی و فرم بدنش بر روی خاک یا شن‌های ساحل هستیم. او با توسل به عناصر اصلی طبیعت همچون آب، خاک، باد و آتش و نیز عناصر زندگی‌بخش بدن انسان همچون خون، به عنوان مواد خام آثار خود، سعی داشت به طبیعت و ریشه‌های بدوی انسان نزدیک شود و در محدوده‌ی جسمانی خود، گفتگویی درونی با طبیعت را به زبان تصویر ترجمه کند. به واقع بدن مندی‌یتا همواره سوژه و ابژه‌ی آثارش بود. او همچنین سال‌ها از بدنش برای تاکید بر شرایط اجتماعی‌ای که آن را به منزله‌ی ابژه‌ی میل مردانه تحت انقیاد گرفته بود، استفاده کرد. از این رو حضور جسمانی مندی‌یتا طلب بازشناختِ سوژه‌ی زنانه بود. گو اینکه قربانی بی‌نام یک تجاوز جنسی اکنون صاحب هویت شده باشد.

▪️برای مثال آنا در سال ۱۹۷۳ و پس از شنیدن خبر تجاوز و قتل در محوطه‌ی دانشگاه محل تحصیلش، آیووا، هم‌دانشگاهی‌هایش را برای دیدن اجرایی به نام «بدون عنوان (صحنه‌ی تجاوز)» به آپارتمان خود دعوت کرد. آن‌ها وقتی رسیدند، او را از کمر برهنه یافتند، با صورت و بدنی پوشیده از خون، بسته‌ شده به یک میز. صحنه‌ی خونین تجاوز. تصویری فراموش‌ناشدنی از خشونت جنسی علیه زنان که البته بعدها گریبان خودش را گرفت.
در این دهه «شیشه بر روی صورت» از دیگر اجراهای مهورانه‌ی مندی‌یتا در اشاره به ابژه‌ی میل انگاشته شدن بدن زنانه بود. تمهید او در این اجرا این بار استفاده از یک شیشه برای از شکل انداختن و بدریخت کردنِ بدن خود بود.

۳. کارل آندره متهم اصلی مرگ مشکوک آنا مندی‌یتا شناخته شد. او صبح همان روزی که بدن خونین آنا از سقف مغازه‌ای که بر روی آن سقوط کرده بود، پایین آورده شد، بازداشت و زندانی شد اما نهایتاً چند ماه بعد دادگاه او را از این اتهام قتل تبرئه کرد و حکم به خودکشی آنا داد. در آن زمان جامعه‌ی هنری آمریکا بسیار کوشید تا آندره را از این اتهام مبرا کند. چنان‌که هزینه‌ی استخدام وکیل برای آندره را یکی از دوستان او که از قضا هنرمند مشهوری بود، پرداخت؛ فرانک استلا، پنج هزار دلار. ایده بر این بود که اساساً آندره قادر به کشتن آنا نیست هر چند هنوز هستند کسانی که معتقدند آنا مندی‌یتا قربانی یک جنایت بی‌رحمانه شد.

@CineManiaa
@bidarzani

🟣 ویان محمدی با وثیقه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون‌تومانی به‌صورت موقت از زندان آزاد شد

بنا بر گزارش هه‌نگاو، امروز چهارشنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۰، ویان محمدی، دانشجوی بازداشت شده اهل مریوان پس از ۴۰ روز بازداشت با وثیقه سنگین یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی موقتاً و تا زمان اتمام مراحل دادرسی آزاد شد.

این دانشجوی کُرد از روز یک‌شنبه ۹ خردادماه به نشانه اعتراض به تمدید قرار بازداشتش در بازداشتگاه اطلاعات سپاه ارومیه، دست به اعتصاب غذا زده بود.

#زنان_زندانی_سیاسی
@bidarzani

«شهرزاد نظیفی»، شهروند بهایی و‌ قهرمان موتورکراس زنان به تحمل ۸ سال حبس تعزیری و به عنوان مجازات تکمیلی به ارایه‌ی خدمات اجباری به مدت ۳ ماه روزی ۴ ساعت به منظور نگهداری از بیماران دارای معلولیت ذهنی با هماهنگی اداره کل بهزیستی استان تهران و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.

🟣 لازم به یادآوری است که تضعیف حقوق افراد دارای معلولیت جسمی و ذهنی و برابر کردن وضعیت آنان با گزاره‌های «احکام تنبیهی» و «قضایی» بارها از سوی فعالان مدنی و فعالان افراد دارای معلولیت، محکوم اعلام شده است‌.

https://t.co/BqVpIocZ0N‎

🟣 جنبش زنان ترکیه: مقاومت در برابر سنت و تفکر مردسالار

جنبش حقوق زنان در ترکیه در گفت‌وگو با «سرپیل آچیکالین ارکورکماز» فعال حقوق زنان ترک و مشاور ارشد توانمندسازی زنان در جامعه مدنی:

«تصمیم دولت ترکیه برای خروج از «کنوانسیون استانبول» در ماه مارس گذشته مورد انتقاد شدید اتحادیه اروپا و مدافعان حقوق بشر قرار گرفت و به گفته آنان لغو این کنوانسیون شرایط را برای خشونت بیشتر جنسیتی و اجتماعی بر علیه زنان فراهم می‌کند.

این تصمیم به نوعی ناشی از نگاه ضد زن بسیاری از سیاستمداران در راس اداره این کشور است. برای نمونه رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری این کشور بارها در برابر اذهان عمومی گفته که به برابری زن و مرد اعتقادی ندارد و دولت وی به طور فزاینده‌ای امنیت زنان را به ماندن در خانه در کنار خانواده و داشتن فرزندان بیشتر پیوند می‌دهد.
بر اساس پژوهشی که در سال ۲۰۱۴ توسط دانشگاه حاجت تپه انجام شده، در ترکیه از هر ۱۰ زن چهار نفر در معرض خشونت جسمی یا جنسی قرار دارند و سه زن از میان ۱۰ زن در سن زیر ۱۸ سال ازدواج می‌کنند. یک سوم دختران در ترکیه توسط خانواده هایشان اجازه تحصیل ندارند و ۱۱ درصد زنان در ترکیه از سوی خانواده‌هایشان از کارکردن منع می‌شوند. علی‌رغم توافق نامه‌ها، قوانین و تعهدات بین‌المللی برای مبارزه با خشونت علیه زنان، همچنان تلاش بیشتری برای پایان دادن به خشونت علیه زنان در ترکیه لازم است.

یک مثال می‌زنم: اگر نمی‌توانید در خیابان خود شبانه یا در مناطق خلوت به راحتی قدم بزنید، این جنبش فمینیستی است که می‌تواند موضوع را در سطح سیاسی مطرح کند. زنان در ترکیه با طرح خواسته‌های مشخص از تجربیات خود دور هم جمع می‌شوند. گاهی اوقات بحث‌های آکادمیک می‌توانند بیش از حد پیچیده یا سطح بالا باقی بمانند، این خواسته‌های مشخص را نادیده بگیرند، یا وقت زیادی را برای درک بحث‌های گروه‌های کوچک در کشورهای مختلف تلف کنند.
با این حال، هر فرد روش متفاوتی برای مبارزه دارد. به عنوان مثال، اگرچه گروه‌های زنان سکولار و چپ محور در صف اول مبارزه هستند، اما گروه‌های متدین زنان نیز با مطالبات فمینیستی همراه می‌شوند».

▪️منبع : رادیو زمانه

ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:


https://bit.ly/3zrkKqu


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : آنها هنوز جوانند، نوشته‌ای با صدای علی‌اشرف درویشیان، در یادبود خاوران

«آن‌ها را از کیف‌ات بیرون می‌آوری. بابا را، آبجی و داداش را... می‌گذاریشان کنار میخک‌های سرخ و سفید. کنار لاله‌ها و شمع‌ها.
گوشه‌ی عکس بابا شکسته، اما زیر گلایولی پنهانش می‌کنی...موهایت سفید شده است. مادرها، همه موهاشان سفید شده است.

بچه‌هاشان را از کیف‌هاشان و از توی پاکت‌هایی که در دستمال یا پارچه‌ای پیچیده‌اند، درمی‌آورند و می‌گذارند کنار گل‌ها و شمع‌ها. بابا که به گلایولی تکیه داده، موهایش سیاه است. سبیلش سیاه و پرپشت است...چشمانش می‌درخشد. لب‌هایش تکان می‌خورد: «از آخرین دیدارمان تاکنون، همیشه به یاد شما هستم. به یاد آن بغض ترکیده و اشک حلقه بسته در چشمانت. دوری‌مان رنج‌آور است، اما نباید باعث بی‌توجهی به زندگی بشود. ما هرگز حق نداریم که خود را از خوبی‌های زندگی محروم کنیم. روحیه بچه‌ها را نباید خراب کنیم... بچه‌هایم را به تو می‌سپارم و می‌دانم که در پرتو خوبی‌های تو، انسان‌های شریف و دوستدار زندگی خواهند شد.»

▪️فایل صوتی «آن‌ها هنوز جوانند» در دسترس است

#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#دادخواهان_خاوران

@bidarzani

🟣 آنها هنوز جوانند
علی‌اشرف درویشیان

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : دومین تجمع اعتراضی زنان روستای نقدی‌علیا مشگین‌شهر در اعتراض به فقدان آب لوله‌کشی

روز پنجشنبه ۹ اردیبهشت زنان روستایی نقدی‌علیا در اعتراض به بی‌آبی، اقدام به بستن سه‌راهی جاده نوغدی کردند. اعتراض این ‎زنان به عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم و لوله‌کشی روستا بود.

روز گذشته ۲۰ خردادماه ۱۴۰۰ برای دومین‌بار، زنان روستایی، جاده مشگین‌شهر به اردبیل را مسدود کردند. به گزارش گویا، «اکبر صمدی» فرماندار مشگین‌شهر‌ با حضور در محل گفته است: «به زودی عملیات اجرایی لوله‌گذاری مسیر چاه پایین دست روستا تا منبع ذخیره آب، لایروبی شده و به‌سازی منبع ذخیره آب آغاز می‌شود».

بحران دسترسی به آب در روستاهای مشگین‌شهر، نه بی‌آبی که عدم تاسیسات اولیه و لوله‌کشی استاندارد عنوان شده است.
فقدان آب لوله‌کشی سالم در کنار مختل شدن روند زندگی و تسری بیماری‌های مختلف در روستا، سلامت زنان و دختران را نیز با خطر جدی مواجه می‌کند و‌ زمینه‌ساز بیماری‌های عفونی، عدم بهداشت قاعدگی و مشکلات ناشی از آن در بین روستاییان خواهد شد.

@bidarzani

🟣 «محمدهادی عرفانیان کاسب»، وکیل مدافع #علیرضا_شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی که در تاریخ ۲۰ خرداد ۹۸ در زندان تهران بزرگ به قتل رسید با انتشار یادداشتی گفت: «در سالگرد موکل جوانم علیرضا شیرمحمدعلی که با ۵۰ ضربه بطور بسیار وحشیانه در زندان تهران بزرگ به قتل رسید و علیرغم صحبتها و بحثهای مختلف در مطبوعات، متاسفانه طرح تفکیک زندانیان بطور کامل اجرا نشده است. هیچگاه اولین ملاقات با علیرضا در دادگاه انقلاب را فراموش نخواهم کرد. یادت گرامی».

گفتنی است آقای عرفانیان کاسب، اخیرا به دلایلی از جمله مصاحبه‌ در مورد قتل موکلش علیرضا شیرمحمدعلی، با رسانه‌های داخل و بازنشر آن توسط رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور به ۹۵ روز حبس تعزیری محکوم شده است.

علیرضا شیرمحمدعلی جوان ۲۱ ساله و کارگری معترض بود. ‌پس از صدور وثیقه‌ی ۸۰ میلیون تومانی، «مهناز سرابی» مادر وی در تلاش جهت تامین وثیقه بود. طی دو سال گذشته، مهناز سرابی خواهان پاسخ‌گویی سازمان امور زندان‌ها و قوه‌ی قضاییه پیرامون قتل فرزند خود است.

@bidarzani

📌مبارزه زنان کارگر کشاورزی برای حمل و نقل ایمن در تونس

✍🏽 برگردان: جلوه جواهری


#بیدارزنی: زنان کارگر کشاورزی در تونس، با مسائلی هم چون حمل و نقل پرخطر به مزارع با وسایل نقلیه قراضه، آزار جنسی، صدمه و حتی مرگ رو به رو هستند.

در شرایطی که اکثر مصرف‌کنندگان موقع انتخاب گوجه‌فرنگی، انگور یا سایر محصولات تازه که در فروشگاه‌های مواد غذایی موجود است لحظه‌ای فکر نمی‌کنند، اغلب کارگران کشاورزی در سراسر جهان که این روزهای خود را صرف برداشت سبزیجات، میوه‌ها و غلات برای پر کردن بشقاب دیگران می‌کنند، نمی‌توانند از عهده تهیه آن‌ها برآیند.

مبروكة يحياوي ۷۳ ساله که در مزارع کشاورزی تونس کار می‌کند، می‌گوید: «گاهی ممکن است پول کافی برای خرید نان از یک فروشنده خیابانی داشته باشم؛ گاهی اوقات هم نه».

يحياوي یکی از ۱.۵ میلیون کارگر کشاورزی در تونس است که بیش از ۶۰۰ هزار نفر آن‌ها زن هستند. آن‌ها بیش از ۱۰ ساعت در روز از گرمای شدید تابستانی و باران‌های سرد زمستانی رنج می‌برند و دستمزد روزانه آن‌ها بین ۵.۵ تا ۶ دلار است. آن‌ها مجبور می‌شوند بخشی از دستمزد خود را صرف رفت‌وآمد روزانه به مزارع آن‌هم با اتومبیل‌های قراضه کنند. مزارعی که به گفته زنان برای آن‌ها امن نیست و در معرض آزار جنسی، صدمات و حتی مرگ هستند. سالانه صدها کارگر کشاورزی در تونس در میان رفت‌وآمد به مزارع کشته می‌شوند.

عفيف فياتشي، یکی دیگر از کارگران کشاورزی در تونس می‌گوید: «پشت ماشین، ما را مثل کیسه‌های سیب‌زمینی می‌چپانند و از همه بدتر، مردان را هم با ما سوار می‌کنند. آن‌ها بدن ما را می‌خواهند لمس کنند با قسم و التماس یا فحاشی. مردان از هر لحاظ زنان را آزار می‌دهند. تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که غر نزنیم و ساکت بمانیم».

اما حالا اتحادیه عمومی کار تونس (UGTT)، از حقوق کارگران کشاورزی در حمل و نقل ایمن، دستمزدهای عادلانه و کار مناسب در تونس دفاع می‌کنند.


ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/42720


@bidarzani