🟣 #بیدارزنی : طالبان پاکستان، خواهان پیگرد قانونی برای فعالان زنان حاضر در مراسم هشت مارس شده است.

علی‌رغم فضای تهدیدآمیز و سرکوب علیه زنان پاکستان، آنان روز جهانی زن را با اعلام اصلی‌ترین مطالبات خود نظیر: «ضرورت سازمان‌یابی زنان» و «پایان دادن به خشونت‌های دولتی، خانگی و خیابانی» با راهپیمایی در خیابان‌ها برگزار کردند. پس از آن، طالبان با جعل تصاویر و ویدئوها، فعالان زنان را به توهین به مقدسات و کفرگویی متهم و خواستار اشد مجازات آنان شده است.
سازمان‌دهندگان راهپیمایی هشت مارس در واکنش به این تهدیدها با تنظیم بیانیه‌‌ای گفتند: «این ادعاها کاملاً نادرست و بخشی از یک کارزار مخرب برای ساکت کردن زنان برای بیان حقوقشان است.»

جبهه دموکراتیک زنان، یک گروه چپ فمینیستی که در سال ۲۰۱۸ فعالیت خود را آغاز کرد و یکی از اصلی‌ترین سازمان دهندگان راهپیمایی بود، گفت: «پرچم‌های ما- با نوارهای قرمز، سفید و بنفش - هر یک به عنوان نمادی از مطالبات‌مان بود. طالبان برای زمینه‌سازی سرکوب ما اعلام کرده است که این پرچم‌ فرانسه‌ای است که در آن شارلی ابدو منتشر می‌شود».
فمینیست‌های پاکستان ضمن رد این اتهامات، کماکان بر ضرورت سازمان‌یابی زنان و پایان دادن به خشونت‌های دولتی، خانگی و خیابانی تاکید کردند.

@bidarzani

✅فرزانه زیلابی از فراخواندن علی نجاتی، کارگر نیشکر هفت تپه برای اجرای حکم به "امتداد" می‌گوید: عفو اشتباه بود؛ زندانش کنید!

📌“علی نجاتی” هم به مانند برخی از کارگران نیشکر هفت‌تپه در طول این سال‌ها بازداشت شده است؛ این کارگر اکنون “بازنشسته” شرکت در طول این مدت با دو پرونده قضایی مواجه بوده است.

📌چنانچه فرزانه زیلابی، وکیل دادگستری که وکالت برخی کارگران هفت‌تپه از جمله نجاتی را برعهده دارد، به “امتداد” گفته است؛ “به موجب پرونده امنیتی در سال ۹۴ موسوم به پرونده فعالان ملی مذهبی شهرستان اندیمشک به شش ماه حبس محکوم شده که این میزان حبس با انصراف از تجدید نظرخواهی و اعمال ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری به چهارماه کاهش و قطعیت یافته است”.

📌دومین پرونده علی نجاتی، پرونده موسوم به کارگران هفت تپه در سال ۹۷ است که در آن، او به همراه تعدادی از کارگران و نمایندگان کارگری شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه از جمله آقایان اسماعیل بخشی و محمد خنیفر و دانشجویان عضو هیئت تحریریه نشریه دانشجویی گام به حبس‌های طولانی مدت محکوم شدند. چنانچه زیلابی توضیح داده؛ “در این پرونده هم علی نجاتی به پنج سال حبس محکوم شده”. به گفته این وکیل دادگستری، اجرای حکم حبس پرونده اول به دستور قاضی اجرای احکام کیفری شهرستان اندیمشک و بازداشت به دستور دادستان عمومی و انقلاب شهرستان شوش در پرونده دوم با هم انجام شد.

📌نجاتی، اما در هر دو پرونده با عفو مواجه شده است: “در پرونده اول دو هفته مانده به پایان مدت حبس، عفو عمومی شامل حال او شد و در پرونده دوم هم همراه با دیگر کارگران هفت تپه (آقایان بخشی، خنیفر و اعضای هیئت تحریریه نشریه گام) در لیست عفو موردی به پیشنهاد ریاست قوه قضائیه قرار گرفت”.

📌فرزانه زیلابی، می‌گوید که این موضوع از سوی اجرای احکام اوین از طریق تماس تلفنی به هر سه موکلش (آقایان بخشی، نجاتی و خنیفر) اعلام و به آنها گفته شده که در لیست عفو قرار گرفتند و برای رفع توقیف از وثیقه حاضر شوند و برهمین اساس هم از وثیقه‌ها هم رفع توقیف به عمل آمده است.

📌همان زمان، دستگاه قضایی کار رسانه‌ای جدی روی این عفوها انجام داد و عفو کارگران بخشی، خنیفر و نجاتی علاوه بر تماس‌های مکرر با خود آن‌ها، ازسوی مسئولان ارشد قوه‌قضائیه و سخنگوی این قوه بارها خبر رسانی شد.

📌حالا اما، ظاهرا ماجرا عوض شده و دستگاه قضایی تصمیم گرفته که عفو را لغو کرده و نجاتی را برای اجرام حکم فرا بخواند. دستگاه قضایی در حالی مدعی است که در عفو شدن کارگر نجاتی «اشتباه» صورت گرفته که این کارگر نیشکر هفت‌تپه دارای بیماری‌های متعدد قلبی، فشار خون بالا، کلیوی، پروستات و دیگر مشکلات است و چنانچه وکیلش می‌گوید این ماجرا آنقدر جدی است که حتی “برخی از کارکنان دادگاه به مزاح می‌گفتند پرونده پزشکی آقای نجاتی از پرونده قضایی او سنگین‌تر است”.

📌چرا پس از اعلام تلفنی عفو خاص به کارگران و رفع توقیف از وثیقه‌های آن‌ها و همچنین اعلام عفو از سوی قوه قضائیه به مردم از طریق تریبون‌های رسمی خبری، اکنون می‌گویند اشتباه شده است و آقای نجاتی باید برای اجرای حکم به زندان برود؟ چگونه می‌شود که عفو پس گرفته شود؟.

📌زیلابی در پایان با هشدار نسبت به اینکه «چنانچه، این قضیه برخلاف اعلام عفو به کارگران اجرایی شود، بازتاب خوبی نخواهد داشت» از مسئولان قوه قضاییه خواسته تا برای رسیدگی به این موضوع، اقدامات لازم را انجام دهند.

🔺متن کامل این گزارش در لینک زیر:

http://emtedad.news/?p=1685
@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : ترور زنجیروار زنان ژورنالیست افغانستان در دومینوی قتل‌های هدفمند طالبان


در پی افزایش ترور کارمندان زن تلویزیون و تهدید به قتل‌های هدفمند طالبان و شبه‌گروهک‌های نظامی، تا کنون بیش از ۳۰۰ روزنامه‌نگار زن افغانستان مجبور به ترک شغل و شهر خود شدند.
شهناز رووفی، سعدیه سادات و مرسل وحیدی، سه کارمند تلویزیون افغانستان بودند که پوشش ارتجاع و جنگ حاضر در کشور را در دست داشتند. هر سه این کارمندان در دو عملیات تروریستی در شهر جلال‌آباد مرکز ولایت ننگرهار جان خود را از دست دادند.
کمیته ایمنی روزنامه‌نگاران افغانستان نیز گزارش داده است که چندین خبرنگار زن از ۳۴ ولایت، به دلیل تهدیدها و آزارهایی که متحمل شده‌اند، این کشور را ترک کرده‌اند. در این گزارش همچنین موج اخیر «قتل‌های هدفمند» به عنوان یکی از دلایل اصلی توقف کار زنان عنوان شده است.
کمیته ایمنی روزنامه‌نگاران افغانستان اعلام کرده که «روزنامه‌نگاران زن باقیمانده در رسانه‌ها خواستار اجرای اقدامات ایمنی بیشتر برای ادامه کار هستند». این در حالی است که بر اساس این گزارش، شماری از کارفرمایان رسانه‌ها در افغانستان اعلام کردند که دیگر نمی‌توانند روزنامه‌نگاران زن را به دلیل ترس از امنیت آنها استخدام کنند.

اما تبعات حاصل از به‌رسمیت شناختن طالبان به‌مثابه یک شبه‌دولت آتی از سوی آمریکا و همچنین دولت اشرف غنی، فقط به تثبیت ویرانی و بازگشت به اوج‌ ‌ارتجاع و کشتار زنان در دوره‌ی طالبان محدود نمانده است. طی ۲۵ سال گذشته، فعالان زنان افغانستان برای حق تحصیل، حق پوشش اختیاری، حقوق قضایی، حقوق بر بدن و‌ ایستادگی علیه شبه‌نظامیان زن‌ستیر و دولت‌های جنسیت‌های زده به کررات جنگیده‌اند. دورنمای قدرت‌گیری مجدد طالبان به آغوش باز مقامات جمهوری اسلامی در دعوت، میزبانی و گفتگوی دوجانبه سیاسی با مقامات طالبان نیز پیوند خورد. در واقع، دیپلماسی در دست جمهوری اسلامی با طالبان، سیاست‌های ویرانی‌طلب و سودمحور متکی بر بحران خاورمیانه برای آمریکا و امید به صلح و پذیرش دولت اشرف غنی و موازنه‌کاری عبدالله عبدالله هر یک، راس مثلث جنگ، ارتجاع و کشتار زنان را عهده‌دار شده است.

عبدالله عبدالله، رییس شورای مصالحه افغانستان در روز جهانی زن اعلام کرده بود: «در صورت توافق با طالبان باید زیر یک نظام کار کنیم. اتحاد داشته باشیم، نمی‌شود یک سیستم برای طالبان و یک سیستم دیگر برای دولت کنونی ایجاد شود». صحبت‌های مقامات افغانستان در حالی صورت می‌پذیرد که وضعیت زنان و کودکان در این کشور با دوگانه‌ی مرگ و زندگی طرف شده است. طوری که نمود اولیه‌ی آن با ترور و ناامن‌سازی فعالیتی ژورنالیست‌های زن آغاز شده و با سرعتی حداکثری تبعات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود را عیان‌تر خواهد کرد.

@bidarzani

تداوم محرومیت درمانی؛ گزارشی از آخرین وضعیت فاطمه مثنی در زندان اوین

#فاطمه_مثنی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین علیرغم وخامت حال و خونریزی روده، همچنان از دریافت خدمات درمانی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است. خانم مثنی روز چهارشنبه ۲۲ بهمن‌ماه در پی وخامت حال به بیمارستان اعزام و پیش از تکمیل دوره درمانی مجددا به زندان منتقل شد. این زندانی سیاسی کماکان با مخالفت امین وزیری از اعزام به مرخصی درمانی محروم است. این امر در حالی است که پزشک معالج خانم مثنی تحمل حبس با شرایط جسمی وی را ناممکن دانسته است.

این در حالی است که علیرغم نظر پزشک معالج مبنی بر ناممکن بودن ادامه تحمل حبس، او کماکان در شرایطی پر استرس در زندان بوده و با توجه به شرایط جسمی، وارد شدن اضطراب موجب وخامت حال وی می شود./هرانا

#زنان_زندانی_سیاسی


@bidarzani

📣 حداقل حقوق کارگران ۱۴۰۰؛ دومیلیون و ۶۵۵هزارتومان

1️⃣ محمد شریعتمداری، وزیر کار، می‌گوید حداقل دست‌مزد سال آینده ۳۹درصد افزایش داشته و حقوق بالاتر از حداقل‌ دست‌مزد هم ۲۶درصد + ۲۴۱هزارتومان افزایش حقوق خواهند داشت./ فیلم از صداوسیما

2️⃣ رسانه‌ها نوشته‌اند امشب شورای‌عالی‌کار تصویب کرده: برای سال آینده «حداقل دست‌مزد روزانه: ۸۸هزارو۵۰۰تومان وحداقل دست‌مزد ماهیانه: دومیلیون و ششصدوپنجاه هزارتومان؛ بن مسکن: ۴۵۰هزارتومان؛ بن کارگری: ۶۰۰ هزار تومان؛ پایه سنوات: ۱۴۰ هزار تومان و حق اولاد: ۳۴۵ هزار تومان» باشد.

▫️یعنی بنابر این گزارش، «در مجموع دست‌مزد حداقلی‌بگیران در سال ۱۴۰۰ به چهارمیلیون و ۱۹۰ هزار تومان می‌رسد.»


@bidarzani
@roozArooz_media

▫️ فمینیسم و چپ: «مسئله‌ی زن»
▫️در ترکیه‌ی دهه‌ی ۱۹۷۰

نوشته‌ی: نارین بغدادلی
ترجمه‌ی: مهرداد امامی



📝 مقاله‌ی حاضر فصل کوتاهی از کتاب فمینیسم، مجلد دهم از مجموعه کتاب‌های اندیشه‌ی سیاسی در ترکیه‌ی مدرن است که در سال ۲۰۲۰ از جانب انتشارات ایلتیشیم در ۸۸۰ صفحه منتشر شد. رابطه‌ی بین جنبش فمینیستی و جنبش چپ همواره از موضوعات پرسش‌برانگیز و مورد مناقشه در سطح جهانی بوده است. اطلاع یافتن از چگونگی تحول این رابطه در کشورهای مختلف نیز بی‌شک گامی ضروری برای مواجهه‌ی نیروهای چپ کشورهای دیگر با گذشته و حال مردسالارانه‌ی خود است. از این جهت، سازمان‌ها، گروه‌ها، احزاب و حتی افرادی که به سوسیالیسم و آرمان‌های آن اندک تعلقی دارند، باید همواره پیکان تیز نقد را پیش از هر چیز رو به سمت تجربیات گذشته و حال خود بگیرند و از هر جهت در زمینه‌ی مسائل مرتبط با ستم طبقاتی، جنسیتی، قومی و غیره از خود انتقاد کنند. تاریخ به ما نشان داده است که هیچ سازمانی، صرف‌نظر از درجه‌ی رادیکال بودن آن، به صورت پیشینی و بدیهی مدافع آرمان‌های سوسیالیستی، برابری جنسیتی و غیره نیست. تنها محک ممکن برای ارزیابی آن آرمان‌ها همانا پراتیک‌های درون‌سازمانی و در صورت فراگیرشدن‌شانْ سیاست‌های اجتماعی ـ اقتصادی منتج از آن است. بنابراین، نقد ستم جنسیتی که «در عمل» یکی از مغفول‌مانده‌ترین مباحث میان نیروهای سوسیالیست ایرانی، به‌ویژه مردان سوسیالیست، است، باید عرصه را برای مواجهه‌ای رادیکال فراهم آورد. در غیر این صورت، متأسفانه بسیاری از ایده‌های انقلابی هم سرانجام پیرامون استیلای محسوس و نامحسوس مردان، پیش و پس از انقلاب‌ سوسیالیستی، می‌چرخند. در این چهارچوب، تجربه‌ی رفقای سوسیالیست در ترکیه، به‌ویژه رفقای زن، از اهمیتی فراوان برخوردار است. ترجمه‌ی این متن را در آستانه‌ی ۸ مارس ۲۰۲۱ تقدیم می‌کنم به تمام رفقایی که نه فقط در «نظریه» بلکه «در عمل»، در جای‌جای زندگی‌های عادی یا مبارزاتی خود همان‌قدر که به ستم طبقاتی حساسیت دارند، به ستم جنسیتی و قومیتی هم اهمیت می‌دهند و سعی می‌کنند دست‌کم خودشان بازتولیدکننده‌ی کلیشه‌های طبقاتی، جنسیتی و قومی نباشند.

🔸 از زمان به رسمیت شناخته شدن حق رأی و حق برگزیده شدن زنان در ۱۹۳۴ تا ۱۹۷۵ در ترکیه، نمی‌توان از جنبش زنان سخن گفت. اگرچه زنان از امکانات تحصیل برخوردار بودند اما بخش وسیعی از زنان تحت شرایط ناشی از مناسبات مردسالارانه به‌ویژه در نواحی روستایی با محرومیت ازحقوقی مثل آموزش، مالکیت، بیمه‌ی اجتماعی و درآمد به عنوان کارگران خانوادگی بدون مُزد، ستم‌دیده‌ترین قشر جامعه را تشکیل می‌دادند. پس از سال 1975 نیز زنان پیشگامی که در جنبش‌های چپ جای داشتند با هدف جذب زنان ستم‌دیده در مبارزه‌ی طبقه‌ی کارگر با مطرح‌کردن مشکلات زندگی زنان، که وابسته به جایگاه طبقاتی‌شان بود، همراه با رویکردی ضدّ فمینیستی وارد سازمان‌های متعددی شدند. بنابراین، از منظر انجمن‌های زنان که بر اهمیت حقوق مدنیِ اعطاشده به زنان، به‌ویژه به زنان ستم‌دید‌ه‌ی بی‌سواد در مناطق روستایی پس از جمهوریت تأکید می‌کردند، دیدگاه غالب به مسئله‌ی زن در اواسط دهه‌ی ۱۹۷۰ تحت تأثیر جنبش‌های نوظهور چپ بود و بر مبنای مسائل وابسته به موقعیت‌های طبقاتی زنان کارگر و زحمتکش شکل ‌گرفت.

🔸 وجه اشتراک تمام سازمان‌های زنانی که در دهه‌ی ۱۹۷۰ به عنوان سازمان‌های وابسته به فراکسیون‌های گوناگون چپ سر بر آوردند، ضرورت به تعویق انداختن مشکلات زندگی روزمره‌ی زنان و مطالباتی مرتبط با حل این مسائل به بعد از انقلاب سوسیالیستی بود. زنان حاضر در انجمن‌های زنان که به عنوان عضوی از جنبش سوسیالیستی ظاهر شدند، فمینیسم را همچون ایدئولوژی بورژوایی می‌نگریستند و معتقد بودند ترویج فمینیسم موجب اختلاف‌افکندن در همبستگی طبقاتی می‌شود...

🔸 پس از کودتای نظامی ۱۹۸۰ زنانی که در هنگام زندگی مخفیانه‌، دستگیری‌ها و تجربیات زندان اعضای سازمان‌های چپ توانسته بودند بیرون بمانند یا مدت کمتری در حبس باشند، این فرصت را یافتند تا به ارزیابی و نقد دوران حضورشان در مبارزه‌ی متشکل بپردازند. گروه‌های «افزایش آگاهی» شامل زنانی بود که ظرف سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۲ جنبش‌های چپ را از منظر فمینیستی نقد می‌کردند، کسانی که تحصیل خود در خارج از کشور را تمام کرده و بازگشته بودند یا زنانی که به واسطه‌ی قانون «سازمان آموزش عالی» از دانشگاه استعفاء دادند؛ این گروه‌ها مباحثی را در رابطه با استیلای مردسالاری، سکسیسم، تقسیم کار جنسیت‌زده، کار خانگی، سیاست‌های بدن، جایگاه سیاسی امر شخصی و وضعیت زنانگی پیش بردند...

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-23v

#جنبش_زنان
#هشت_مارس
#فمینیسم


@bidarzani
@naghd_com

۶۲ درصد بیماران کرونایی بیکار شده «زن» هستند/رنج روانی زنان از گسترش کووید۱۸


عضو هیات مدیره انجمن ایرانی مطالعات زنان، گفت: بر اساس گزارش موسسه های اجتماعی و شاخص جنسیت مرکز توسعه (SIGI) سازمان همکاری و توسعه اقتصادی OECD، در سراسر جهان زنان مراقبت های بسیار بیشتری از مردان انجام می دهند، بنابراین زنان تا ۱۰ برابر بیشتر از مردان، محدودیت های سفر، قرنطینه‌های منزل، تعطیلی مدارس و مراکز مراقبت روزانه و افزایش خطراتی که خانواده‌های مسن با آن رو به رو هستند را به عنوان بار، بر دوش دارند.

تهمینه شاوردی در گفت‌وگوبا ایسنا، با بیان اینکه حدود ۸۵٪ از پرستاران و ماماها را در ۱۰۴ کشوری که داده‌های آنها در دسترس است زنان تشکیل می‌دهند، گفت: زنان تقریبا  ۷۹ درصد از نیروی کار در مراقبت‌های بهداشتی را تشکیل می‌دهند و این امر آنها را در معرض خطر بیشتر عفونت در پاندمی کووید ۱۹ قرار می‌دهد.

دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی، به دغدغه زنان در دوران پاندمی کووید ۱۹ پرداخت و گفت: زنان به دلیل نقش ها و مسئولیت متعدد و متنوع در خانواده بیشتر دغدغه ابتلا به بیماری را دارند. آمار نشان می دهد در ایران ۶۲ درصد بیماران کرونایی که شغل خود را از دست داده اند زن هستند.

زنان حدود ۷۰ درصد از امور مراقبت‌ خانواده را انجام می‌دهند

همچنین وی معتقد است که بر اساس آخرین اطلاعات موسسه ملی آمار و اطلاعات ایتالیا(L’Istat)، زنان بین ۲۵ تا ۴۴ سال حدود ۷۰ درصد از امور مراقبت را در خانواده‌ها انجام می‌دهند.

به  گفته این جامعه شناس، دغدغه نگهداری فرزندان کوچک در زمان عدم حضور مادر در خانه به دلیل اینکه والدین سالمند ترس از ابتلا شدن به بیماری را دارند نیز از جمله دغدغه زنان در پاندمی کووید ۱۹ بوده است.

زنان سه برابر بیشتر از مردان از پیامدهای روانی گسترش کووید ۱۹ رنج می‌برند

شاوردی ادامه داد: گرچه تقریبا هیچ کس از اضطراب، نگرانی و آسیب های عاطفی ویروس کرونا در امان نیست، اما نتایج پژوهش موسسه Care نشان داده است که در جهان، زنان تقریبا سه برابر بیش از مردان از پیامدهای روانی گسترش ویروس کووید ۱۹ نظیر اضطراب، کاهش اشتها و ناتوانی درخواب و عدم توان کافی برای انجام کارهای روزمره رنج می برند. 
وی افزود: بیش از ۸۰ درصد بیماران مبتلا به کرونا خفیف نیازمند استراحت در منزل هستند و زنان نقش عمده و مهمی در مراقبت و حمایت افراد بیمار در خانه، افزون بر سایر مسئولیت های خود را دارند. 



@bidarzani

⚠️ هشدار یونیسف در مورد رشد #کودک_همسری زیر سایه #کرونا 

🔻یونیسف روز دوشنبه اعلام کرد که همه‌گیری #ویروس_کرونا موجب افزایش ۱۰ میلیون نفری تعداد دخترانی می‌شود که طی دهه جاری در خطر ازدواج در سن کودکی قرار دارند.

🔻صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) در بیانیه‌ای که به مناسبت روز جهانی زن منتشر کرده، توضیح داد که مطابق تخمین پیشین این نهاد بین‌المللی در مجموع ۱۰۰ میلیون دختر طی دهه جاری در معرض خطر کودک همسری قرار داشتند که در مقایسه با ۱۰ سال گذشته ۱۵ درصد کاهش یافته بود. اما شیوع ویروس کرونا با دامن زدن به گسترش فقر و آموزش از راه دور که در عمل موجب انزوای کودکان و کاهش دسترسی آنها به شبکه نهادهای پشتیبان شده، ۱۰ میلیون دختر دیگر را برای تن دادن به ازدواج در سن کودکی تحت فشار قرار خواهد داد.

🔻یونیسف تصریح کرده که کودک همسری، ضمن آن که مانع ادامه تحصیل دختران می‌شود، آنها را با تجربه زودهنگام خشونت خانگی و بارداری مواجه می‌کند؛ تجربه‌ای که آثار منفی آن بر جسم و روان دختران قابل جبران نیست.

🔻یونیسف ابراز امیدواری کرده که با مهار همه‌گیری کرونا و بازگشایی مدارس، اجرای قوانین و سیاست‌های موثر در کشورهای مختلف جهان مانع از رشد پدیده کودک همسری در میان دختران شود.

🔻تخمین زده می‌شود که ۶۵۰ میلیون از دختران و زنانی در حال حاضر در قید حیات هستند، در دوران کودکی ازدواج کرده باشند و نیمی از این ازدواج‌ها نیز در کشورهای بنگلادش، برزیل، اتیوپی، هند و نیجریه انجام شده باشد.

🔻یونیسف ماه گذشته نیز تخمین زده بود که به دنبال تعطیلی مدارس و اختلال در برنامه های امدادرسانی در سطح جهان دو میلیون دختر دیگر تا پایان دهه کنونی در معرض خطر ختنه قرار گیرند؛ به این ترتیب شمار دخترانی که خطر ختنه طی این دهه آنها را تهدید می‌کند به ۷۰ میلیون نفر رسیده است.

@bidarzani
@ISPVC_NGO

تایید ابتلای صبا کردافشاری به کرونا در زندان قرچک ورامین

تست کرونای #صبا_کردافشاری، فعال مدنی محبوس در زندان قرچک ورامین مثبت اعلام شد و گفته شده وی به زودی به قرنطینه منتقل خواهد شد. طی روزهای اخیر هرانا در گزارشی از بروز علائم مشکوک ابتلا به کرونا در بسیاری از زندانیان بند ۶ زندان قرچک ورامین خبر داده بود. این امر در پی ضعف مدیریت و انتقال مستقیم زندانیان جدید الورود بدون رعایت غربالگری، فاصله‌گذاری اجتماعی و طی کردن دوره قرنطینه، به بهانه کمبود فضا، به بند صورت گرفته است.

۲۴ اسفندماه ۱۳۹۹، تست کرونای صبا کردافشاری، فعال مدنی محبوس در زندان قرچک ورامین مثبت اعلام شد و گفته شده به زودی به قرنطینه منتقل خواهد شد.

به این ترتیب انتقال خانم کردافشاری به قرنطینه پس از ۶ روز از شروع علائم مشکوک به کرونا از جمله تب، درد قفسه سینه و سرفه خشک صورت می‌گیرد. طی روزهای اخیر هرانا در گزارشی از بروز علائم مشکوک ابتلا به کرونا در بسیاری از زندانیان بند ۶ زندان قرچک ورامین خبر داده بود. این امر در پی ضعف مدیریت و انتقال مستقیم زندانیان جدید الورود بدون رعایت غربالگری، فاصله‌گذاری اجتماعی و طی کردن دوره قرنطینه، به بهانه کمبود فضا، به بند صورت گرفته است./هرانا

#زنان_زندانی_سیاسی


@bidarzani

📌نامه‌ای برای سمیه‌‌ کارگر

✍🏽کژال مونسی


چند روزی بیشتر تا آخر سال باقی نمانده و ماه اسفند دلگیرتر از این نمی‌تواند باشد. حدودا پنج ماه از بازداشتت زیر فشار شکنجه می‌گذرد و دلم برای نگاهت تنگ شده‌است. دلم برای صدایت، برای حرکات باطمأنینه‌ات، برای سکوت‌ها و سرکشی‌هایت تنگ شده‌است.
بار آخری که همدیگر را دیدیم یادت هست؟ پل هوایی را چطور؟ همان چند دقیقه‌ای که دست هم را گرفته بودیم... هزار بار جزئیات روز آخر را مرور کردم. هزار بار آن پل هوایی را در ذهنم بازسازی کردم، هزار بار با تو سوار تاکسی شدم و هزار بار بر‌عکس واقعیت تنهایی از تاکسی پیاده نشدم و تنهات نگذاشتم. اولین روز آشنایی‌مان چه‌ طور؟ یادت هست؟ من همه‌ی لحظاتی که با تو سپری کرده‌ام را از حفظ شده‌ام و در انتظار آزادی‌ات لحظه‌شماری می‌کنم.

از زندان قرچک ورامین برایم بگو، از زندانی که می‌گویند جهنم است! از هم‌بندی‌هایت _از زندگی زنانی که با رشته‌های مبارزه بافته شده‌است_ برایم بگو!
وضعیت چشم‌هایت چگونه است؟ هر روزی که در زندانی سوی چشمانت کمتر می‌شود و من از فرط این همه ستم و بیداد دارم خفه می‌شوم.
در هر خیابانی که قدم می‌زنم، آدم‌های شبیه به تو را می‌بینم و دلتنگ‌ترت می‌شوم. امروز هم به یادت در همان میدانی چرخ زدم که بار اول آنجا دیده بودمت. آسمان بی‌نهایت گرفته است و بی‌آنکه اشکی بریزد، روی شهر سنگینی می‌کند.
وضعیت فاجعه‌بار است، اما تو سرت را بالا بگیر‌ و امیدت را زندگی کن.‌ افکار روشنت را نمی‌توانند زندانی کنند.

#سمیه_کارگر


@bidarzani

📝آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت (۱۵ تا ۲۲ اسفند)

بند اول منشور کانون نویسندگان ایران: آزادی اندیشه و بیان و نشر در همه‌ی عرصه‌های حیات فردی و اجتماعی بی هیچ حصر و استثنا حق همگان است. این حق در انحصار هیچ فرد، گروه یا نهادی نیست و هیچ‌کس را نمی‌توان از آن محروم کرد.


جمعه ۱۵ اسفند۱۳۹۹

- در این روز خبر رسید که کمال شریفی، زندانی سیاسی و روزنامه‌نگار اهل سقز، روز دوشنبه گذشته ۱۱ اسفند، در زندان مرکزی میناب دچار سکته‌ی قلبی شده و به یکی از مراکز درمانی این شهر منتقل شده است.
- سازمان ملل متحد با اعلام این که در جریان ناآرامی‌های استان سیستان و بلوچستان در ایران حدود ۲۳ نفر جان خود را از دست داده‌اند، در این روز از مقام‌های چمهوری اسلامی خواست فورا اینترنت را که برای سانسور اخبار اعتراضات قطع شده وصل کنند.

شنبه ۱۶ اسفند

- پرستو معینی، زهرا صفایی و محمدمسعود معینی، در این روز هر یک به اتهامات «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم شدند؛ زهرا صفایی علاوه بر این به اتهام «توهین به رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی» به تحمل ۲ سال حبس تعزیری محکوم شده است.

#آزادی_بیان
@bidarzani
https://telegra.ph/%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%87%D9%81%D8%AA%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%DB%B1%DB%B5-%D8%AA%D8%A7-%DB%B2%DB%B2-%D8%A7%D8%B3%D9%81%D9%86%D8%AF-%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B9-03-14

راحله احمدی از زندان اوین به مرخصی اعزام شد


#راحله_احمدی، فعال مدنی زندانی یکشنبه ۲۴ اسفندماه از زندان اوین به مرخصی درمانی  یک هفته‌ای اعزام شد. خانم احمدی از بهمن‌ماه ۹۸ دوران محکومیت ۳۱ ماهه خود را در بند زنان زندان اوین سپری می‌کند. تست کرونای صبا کردافشاری دختر خانم احمدی که از خردادماه ۹۸ دوران محکومیت خود را در زندان قرچک ورامین سپری می‌کند، امروز مثبت اعلام شد و گفته شده وی به زودی به قرنطینه منتقل خواهد شد.


اعزام خانم احمدی به مرخصی درمانی با تودیع قرار وثیقه و به مدت یک هفته صورت گرفته است. راحله احمدی پیشتر در پی تبعید دخترش صبا کردافشاری به زندان قرچک ورامین با مشکلات پزشکی ناشی از فشار عصبی مواجه و دچار پارگی دیسک شده و برای راه رفتن نیازمند به استفاده از واکر شده بود./هرانا


#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani