🔹تصویر هجده تیر برای من مدت‌ها عکس سر در دانشگاه تهران بود، مدت‌ها کوی دانشگاه بود و پیراهن خونی بالا رفته، مدت‌ها صفحه یک روزنامه بهار بود و تیتر بزرگ تبرئه که فرهاد نظری را نشان می‌داد و بعد هم خبر محکوم شدن یک سرباز به جرم سرقت ریش‌تراش از خوابگاه؛

🔹اما از یک جایی به بعد تصویر یک مادر بود. تصویر اکرم مادر سعید زینالی که در همان روزها پسرش را از در خانه بردند و حالا بیست و یک سال است دیگر خبری از فرزندش ندارد. نه می‌گویند کجاست، نه جنازه‌ای تحویلش دادند، نه قبری نشانش دادند و این داغ را بر دلش تازه نگه داشتند.

🔹از یک جایی به بعد خیلی از رویدادها برای من تصویر مادران بود. اعتراضات هشتاد و هشت، تصویر عجیب پروین فهیمی مادر سهراب اعرابی و آن نطق پر اشک و آهش در شورای شهر، شکنجه و ضرب و شتم برایم تصویر گوهر عشقی مادر ستار بهشتی است که فرزندش زیر کتک ماموران در دوره بازداشت، کشته شد و او با عکس ستار همه‌ی این ظلم را هر جایی که توانست فریاد زد؛ حتی این اواخر اعتراضات آبان نود و هشت و آن همه مردمی که کشته شدند هم برایم تصویر یک مادر است. تصویر مادری که این بار هیچ کاری نکرد و مثل پدر نیامد جلوی دوربین صداوسیما بگوید دختر من در این حوادث کشته نشده است.

🔹مادران داغدار، صادق‌ترین راویان ظلمی هستند که در این سال‌ها بر سر مردم آمده است و بی‌شک دیگر نه به گفته حاکمان و مسئولان و مدیران می‌شود اعتماد کرد و نه به خیلی از رسانه‌ها که یا این طرف تهدید و تطمیع شده‌اند یا آن طرف بودجه‌های فلان نهاد و فلان کشور با غرض و مرض‌های زیاد، اخبارشان را می‌سازد. تنها می‌شود به مادران داغدار اعتماد کرد وقتی از ظلم می‌گویند.

🔹مادر سعید زینالی و سوالی که بی‌پاسخ مانده است که فرزندم کجاست،‌ یکی از واقعی‌ترین و غم‌انگیزترین روایت‌هایی است که چهره‌ی حکومت را نشان می‌دهد. و من هر وقت صحبت از هجده تیر می‌شود فقط مادر سعید زینالی را به یاد می‌آورم که هر بار یک خبر به او دادند که پسرت در زندان است، که صدای بازجویی او را یکی شنیده بود، که حداقل تا چند سال بعد در اوین بوده؛ که اصلا بازداشت نشده؛ که همان موقع کشته شده و هزار خبر دیگر از سعیدش که هیچ کدام برایش سعید نبود؛ مثل مرگان در جای خالی سلوچِ دولت‌آبادی، این‌ها هیچ کدام، سلوچ نیستند، سلوچ نیست. مرده است؟ زنده است؟ خواهد آمد؟ نخواهد آمد؟ زبانه‌ها، زبانه‌های سوال. پاسخی کو؟ نیست؛ پاسخی نیست./فیس‌بوک سپند ارند

#سعید_زینالی
#ستار_بهشتی
#کوی_دانشگاه
#۱۸تیر
#گوهر_عشقی
#اکرم_نقابی

@bidarzani

📢📢📢

🗞 #پیشخوان_خبر


🔹#فرنگیس_مظلوم از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم از طریق ارتباط گیری با سازمان مجاهدین خلق و فعالیت تبلیغی علیه نظام و به نفع گروه های معاند نظام” به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.در صورت قطعی شدن این حکم در مرحله تجدیدنظر و با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری برای خانم مظلوم قابل اجرا است. لازم به ذکر است که این حکم برای خانم مظلوم به صورت غیابی صادر شده است.


🔹#پیام_درفشان وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۲ سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شد. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات آقای درفشان در تاریخ ۱۶ تیرماه به دلیل بیماری، بدون حضور وی و با حضور وکیل مدافعش در این شعبه دادگاه برگزار شد.


🔹 هود یازرلو و هانی یازرلو از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام و به نفع گروه‌های معاند نظام” هر کدام به ۱ سال حبس تعزیری و محمدولی غلام‌نژاد، مهدی خواص‌صفت، زهرا اکبری‌نژاد درچه و صدیقه مرادی نیز هر کدام از بابت همین اتهام به ۹۵ روز حبس تعزیری محکوم شدند.


🔹 #کارگران_نیشکر_هفت_تپه در بیست و چهارمین روز از اعتصابشان با تجمع در مقابل ساختمان فرمانداری شوش و راهپیمایی در سطح شهر خواستار حمایت ساکنان این منطقه از این اعتراضات تا زمان رسیدگی به مطالباتشان شدند.


🔹معاون نظارت بر اماکن عمومی پلیس امنیت عمومی تهران بزرگ از پلمب بیش از ۴۰ واحد صنفی متخلف به دلیل فروش لباس‌های «نامتعارف» خبر داد.


🔹 ۵ #کارگر زن یک کارگاه خیاطی اهواز براثرانفجار گاز شهری دچار سوختگی و به بیمارستان سوانح و سوختگی آیت‌الله طالقانی اهواز منتقل شدند.


🔹در حادثه آتش‌سوزی کارخانه تولید گاز اکسیژن باقرشهر شهر ری ۲ کارگر در دم جان باختند و ۳ کارگر مصدوم شدند.


🔹فرمانده ستاد مبارزه با کرونای شهر تهران گفت: براساس آمار این دانشگاه‌ها، تاکنون ۴۴۰۰ نفر از پرسنل بهداشتی و درمانی دانشگاه‌ها در تهران به کرونا مبتلا شده‌اند.


🔹 در طول ۲۴ ساعت گذشته، ۱۵۳ بیمار #کرونا جان خود را از دست دادند و مجموع جان باختگان این بیماری به ۱۲ هزار و ۸۴ نفر رسید. تا کنون ۲۰۹ هزار و ۴۶۳ نفر از بیماران، بهبود یافته و یا از بیمارستانها ترخیص شده اند.


🔹استانهای خوزستان، هرمزگان، بوشهر، کرمانشاه، کردستان، ایلام، آذربایجان های غربی و شرقی و خراسان رضوی در وضعیت قرمز قرار دارند. استانهای تهران، اصفهان، مازندران، گلستان، البرز، کرمان، یزد، سیستان و بلوچستان، همدان و اردبیل در وضعیت هشدار قرار دارند.


🔹مردم جدا از سفرهای غیرضروری و به ویژه سفر به استانهای خراسان رضوی و مازندران خودداری کنند.


@bidarzani

🎼 پرنده‌ها با صدای #مرجان_فرساد



@bidarzani

🔖اثرات فقر روی روان انسان

🔺آثار فقر نه انتخابی هستند و نه غیرقابل جبران.

🔺فقر، فقر را بازتولید می‌کند.

🔺با یکبار کمک یا کمک‌های غیرپایدار نمی‌توان فقر را از بین برد.

#فقر
#نابرابری


@bidarzani
@dastadast

🔷‏چقدر خوشایند بود اگر نام زیبای مادرم (پروین) هم در شناسنامه‌ام درج بود.

🔹در سومین سالروز کارزار ‎نامم کجاست فعالان حقوق زن در ‎افغانستان خواستار درج نام مادر در شناسنامه‌‌ها شده‌اند.

🔹در تذکره‌های کنونی تنها نام پدر و پدربزرگ صاحب شناسنامه درج می‌شود./بی‌بی‌سی دری

#زنان_افغانستان
#نامم_کجاست

@bidarzani

📌 دردنامه اکرم نقابی مادر سعید زینالی: نگرانيم از وقاحتِ عيانيست كه ٢١ سال اين سؤالِ ساده‌ى من را بى‌جواب گذاشته است. با سعيد من چه كرده‌ايد؟

نگرانم.
نگران جان هاى به لب آمده اى که بى ارزشند.
نگران لب هاى به جان آمده اى که اگر بجنبند با سوزن خودى دوخته خواهند شد.
نگران توام.
کجایى،چه میکنى،چه میخورى، چه مى پوشى،نفس میکشى؟ نفس میکشى آیا؟
جان من کجایى؟عزیزتر از جانم کجایى؟
کجایى که ببینى جان دیگر ارزشى ندارد،ارزان ترین چیز دنیاست.تنها چیزیست که تورم درش تأثیرى ندارد.هرروز ارزانتر از دیروز.
جانِ جوان نه در راه ایستادگى توسط دشمن،که در راه سفر بسوى آینده با موشک خودى.
نه در جنگ با گلوله،با زانوى پلیس گرفته میشود.
جانت را برداشته اى و کجا رفته اى؟
سعیدم،پسرم،نبودنت ٢٢ ساله شد.٢١ امین سال سخت ترین سال بود.من دلتنگ تر و غمگین تر بودم و نگران تر.
نگرانِ آن جوانى که بعد از رفتن تو بدنیا آمد و امروز جانِ جوانیش هیچ ارزشى ندارد.
نگران جوانى که پسر کسیست و در راه اعتراض،با گلوله ى پلیسِ حافظ جان! کشته میشود یا جوانان بى گناهى که در زندان،در انتظار اجراى حکم مخوف و غیر انسانىِ اعدام اند.
نیستى که ببینى چه میکشم.
نیستى که از غم،سرم را روى سینه ى خون شده از بى عدالتى ات بگذارم و بغضِ ٢٢ ساله ام را همراهِ خشم تو فریاد بزنم.
نیستى…کجایى؟
کجایى که امروز بیشتر از همیشه کم دارَمَت…
نیستى و من از همیشه نگران ترم.
نگرانیم از وقاحتِ عیانیست که ٢١ سال این سؤالِ ساده ى من را بى جواب گذاشته است.با سعید من چه کرده اید؟؟؟
وقاحتى که امروز نه فقط عیان باشد و ببینمش،که با بند بند وجودم حسش کرده ام.
ولى قسم به جانِ عزیزت،قسم به تک تکِ جان هاى به لب آمده،تا جان در آخرین سلول بدنم جارى باشد مقابلِ این وقاحت سر خم نخواهم کرد و خواهم پرسید"سعید من کجاست؟"/کلمه

#اکرم_نقابی
#سعید_زینالی


@bidarzani

🎼 با من صنما
با صدای سولماز بدری
شاعر مولانا
آهنگساز فرامرز پایور


#آهنگ_شبانه

@bidarzani

🔺‏ظاهرا شبکه‌های بهداشت قبلا به زنان باردار از ماه ششم و تا چهارماه‌ پس از زایمان، قرص آهن و مولتی‌ویتامینِ رایگان می‌داده‌اند. شنيدم مدتى (مثلا چندماه) است كه این قرص‌ها دیگر توزیع نمی‌شود مثل وسایل رایگان پیشگیری از بارداری.

🔺‏فقط در یک شهرستان از یک استان محروم، حدود ۲۰۰۰ زن باردار وجود دارد که از دسترسی رایگان به قرص آهن و مولتی‌ویتامین محرومند.

🔺زایمان‌های متعدد، بدن این زنان را تهی و بی‌دفاع می‌کند. طبیعتا فرزندان آنها هم از پیش از تولد و بعد از آن، در مهم‌ترین سنین حیات، فاقد مواد و ویتامین‌های لازم هستند. در شرايطی كه غذاى لازم و باكيفيت در اختيار ندارند تا نبود اين داروهاى مكمل را جبران كند.

🔺منظور نظرم نهادها و سمن‌ها و خیریه‌هایی است که در مناطق محروم بسته غذایی توزیع می‌کنند، مدرسه می‌سازند و یا حتی به اشتغال مشغولند.

🔺‏با شبکه و خانه‌های بهداشت تماس و سراغ زنان باردار را بگیرید. قرص آهن و مولتی ویتامین را در میان خدمات خود بگنجانید. از فولیک اسید هم مطمئن شوید. ( اگر تا به حال نگنجانیده‌اید)/فرحناز امرالهی


#توییت_خوان

🔗@bidarzani
https://twitter.com/Farhelahi/status/1281305677340856321?s=09

🔶بدن من حافظه من است

▫️بخشی از کتاب «زندگی کردن مثل یک فمینیست» نوشته سارا احمد

✍مترجم: آتنا کامل

🔹خاطره‌ای هست که هنوز به وضوح به یاد می‌آورم. نزدیک خانه مشغول دویدن بودم. مردی با دوچرخه سریع از کنارم رد شد و دستش را پشت شلوارکم مالید، نایستاد و به دوچرخه‌سواری‌اش ادامه داد. انگار نه انگار اتفاقی افتاده یا کاری کرده است. من در حالی که می‌لرزیدم، ایستادم. احساس بدی داشتم؛ حس تعرض و دست‌درازی. گیج و ناراحت و عصبانی بودم. من تنها شاهد این ماجرا بودم.

🔹بدن من حافظه من است؛ تعریف یک خاطره، به کلام درآوردن بدن است. ما چه می‌کنیم وقتی این وقایع رخ می‌دهند؟ به فرد دیگری تبدیل می‌شویم؟ من به کارم ادامه دادم و دوباره شروع به دویدن کردم. اما این بار فرق می‌کرد؛ فرق کرده بودم. عصبی‌تر شده بودم. صدای هر قدمی از پشت مرا مضطرب، منتظر و آماده نگه می‌داشت. در بدنم احساس متفاوتی می‌کردم، مواجهه‌ام با جهان دگرگون شده بود.

🔹به نظر می‌رسد تجربیاتی از این دست به مرور زمان انباشت می‌شوند. مثل جمع کردن چیزها در یک کیف، ما تجربیات‌مان را در بدن‌مان جمع می‌کنیم. در نتیجۀ انباشت این تجربه‌ها شما احساس می‌کنید وزن بیشتر و بیشتری را حمل می‌کنید. گذشته، سنگین می‌شود. هر یک از ما خاطره متفاوتی از خشونت داریم که با پیچیدگی شخصی ما درهم‌تنیده است؛ خشونت‌هایی برآمده از نوع نگاهی که به ما زنان دارند. شما راهی برای توضیح اینکه چه برسرتان آمده پیدا می‌کنید، راهی برای زندگی کردن درون این خشونت‌ها.

🔹این نه شما که درست زندگی من است. ظاهرا پیام مشابهی را در موقعیت‌های مختلف به طور مکرر دریافت می‌کنیم. عورت‌نمایی‌های دور و ور مدرسه که هر روز سر و کله‌اش پیدا می‌شود؛ وقتی در مسیرتان به خانه از جلوی گروهی از دختران و پسران عبور می‌کنید و یکی از آن‌ها رو به شما فریاد می‌زند کجا خوشگله و بعد همه می‌خندند؛ وقتی چشمتان به مردی می‌افتد که زیر درختی در فضای سبز شهر در حال خودارضایی است. او به شما می‌گوید بیا و نگاهی بنداز و وقتی با عجله از او دور می‌شوید، به دنبالتان می‌آید؛ وقتی با خواهرتان در حال قدم زدن در خیابان هستید و ناگهان مردی ظاهر می‌شود و دم و دستگاهش را بیرون می‌اندازد، وقتی در ایستگاه اتوبوس منتظر ایستاده‌اید و ناگاه ماشینی ترمز می‌کند و به شما می‌گوید: «جیگر سوار شو بریم.»

🔹شما پا به فرار می‌گذارید، سرنشینان شروع به داد زدن و هو کردن می‌کنند؛ وقتی در پروازی طولانی خود را به زیر پتویی می‌کشید و به خواب می‌روید و حین بیداری به ناگاه دستان مردی را در حال لمس خود می‌یابید.
تک تک این موقعیت‌ها را به یاد می‌آورم. موقعیت‌هایی که نه فقط تجربۀ مورد تعدی و دست‌درازی قرار گرفتن‌اند بلکه نوعی رخداد حسی‌اند که تحلیل و پردازش‌شان در آن زمان بسیار دردناک و دشوار بود. هنوز می‌توانم صداها را بشنوم؛ ماشینی که سرعتش را آهسته کرده، دوچرخه‌ای که به سرعت می‌گذرد، دری که باز می‌شود، صدای قدم‌های پا، روزی که در آن بودیم و همهمۀ آرام درون هواپیما هنگامی که از خواب بیدار شدم. گاهی اوقات پس از اتفاقات این چنینی، حواس آدمی تشدید می‌شود.



@bidarzani
@harasswatch

📌اپیزود ششم پادکست #پشیمان_نیستم

🔻کرونا و ورزش زنان

گفتگو با منیژه موذن و شیوا نظرآهاری



@bidarzani
🔗https://anchor.fm/iranwomencast/episodes/--egigfm

📌زنان این سؤال را از خود می‌پرسند:

🤷🏽‍♀چگونه می‌توانم این‌ همه کار را برای یک روز دیگر انجام دهم؟
✍🏼برگردان: بنفشه جمالی


@bidarzani

🔺ارزش کار زنان، چه آن‌هایی که بابتش دستمزد می‌گیرند و چه آن‌هایی که بدون دستمزد هستند، هیچ‌گاه به ‌اندازه دوران بحران ویروس کرونا مشخص نبوده است. همان‌گونه که دایان کویل اخیراً در تایمز به آن اشاره کرده است، انتقال زنان به مشاغلی که بابت انجام آن مزد دریافت می‌کنند، از بزرگترین تحولات اقتصادی تاریخ معاصر بوده است، اما این تحول آن‌ها را از نقش‌های بیشماری همانند خانه‌داران، مراقبین و داوطلبین اجتماعی که پولی بابت انجام این کارها دریافت نمی‌کنند، رها نکرده است.

🔸این شش زن در رابطه با انتظارات خود برای حل شکاف جنسیتی و تقسیم‌بندی کارها با تایمز صحبت کرده‌اند:

📍داسیا گریبر مادر چهار فرزند که به‌عنوان آتش‌نشان و بهیار کار می‌کند. او قصد دارد کاندیدای مجلس ایالتی محل زندگی‌اش شود.

🔹داسیا گریبر: «بارها پیش می‌آمد هنگامی‌که از دانشگاه آتش‌نشانی به خانه بازمی‌گشتم، باید پسرم را به پیش‌دبستانی می‌رساندم و از این همه فشار کاری گریه‌ام می‌گرفت و به خودم می‌گفتم چگونه می‌توانم این همه کار را یک روز دیگر هم انجام دهم؟ اما باید به اهدافی که می‌خواستم می‌رسیدم. آتش‌نشانی شغل معرکه‌ای است. و من به خودم می‌بالم که به این شغل چسبیدم و می‌توانم تجربیات خود را به نسل آینده زنان آتش‌نشان منتقل کنم.»


📍جنی بویکین در خانه و کنار سه دخترش. او مدیر بخش آموزشی یک مرکز پخش و توزیع است.

🔹جنی بویکین:‌« فکر می‌کنم باوری در جامعه وجود دارد که تصور می‌کند درجایی که مرد نان‌آور خانواده است، پس زن باید خانه‌دار باشد و مشغول پخت و پز و رسیدگی به کارهای خانه. در صورتی‌که در این دوره زمانه دیگر این‌گونه نیست و وجود این دیدگاه برای زنان چالش‌های زیادی را به وجود آورده است.»

#کارخانگی
#کرونا

👈🏼ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾

🔗 https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30215&rhash=3ec4f87be6d7d1

🎙زنان حق دارند آواز بخوانند و تک‌خوانی کنند


🔺جایگاه فرودست زنان در جمهوری اسلامی را می‌توان در حق خوانندگی‌ زنان دید: همخوانی، پس‌زمینه بودن. سیاهی‌لشگری. صدای زنان تا جایی اجازه دارد اوج بگیرد که صدای مرد بر آن چیره شود. با اینکه در هیچ آیه‌ای از قرآن نیامده که آواز زنان حرام است اما بیش از ۴۰ سال حاکمیت جمهوری اسلامی، تک‌خوانی زنان ممنوع بوده و زنان بیشتر اوقات در نقش همخوان مجاز به خواندن بودند. بارها اجرای زنان را ممنوع کرده و برخی را ممنوع الکار کرده یا به زندان انداخته‌اند.

🔺ممنوعیت آواز زنان به زندگی اقتصادی و امنیت مالی بسیاری از زنان خواننده آسیب زده و تبعیض‌های اقتصادی مضاعفی را به زنان تحمیل کرده‌است. اگر چه خوانندگی منبع درآمد بسیاری از هنرمندان است اما وضعیت زنان خواننده در ایران متفاوت است. بسیاری از زنان خواننده هرگز از این راه نمی‌توانند امرار معاش کنند. درآمد خوانندگی برای زنان بسیار پایین است و اصلا با مردان مقایسه‌پذیر نیست.

🔺ممنوعیت آواز و تک‌خوانی افزون بر آسیبی که به زندگی اقتصادی و استقلال زنان وارد می‌کند، آنها را تحقیر می‌کند و به‌نوعی به هویت و توانایی زنان خواننده توهین می‌کند. از آنها به عنوان سیاهی‌لشگر استفاده می‌شود اما به آنها اجازه داده نمی‌شود تک‌‌‌خوانی کنند و استعدادهایشان را آزادانه بروز دهند. خوانندگان زن در ایران به ویژه پس از دوران مشروطیت تا همین چهل سال پیش از آزادی کامل برخوردار بودند و هنرمندان برجسته‌ی صحنه موسیقی از قمرالملوک وزیری وملوک ضرابی تا دلکش و پری زنگنه، در نزد عوام و خواص از افتخارات و سرمایه‌های فرهنگ ملی به شمار می‌آمدند.

🔺ممنوعیت آواز زنان چه تفسیری بنیادگرایانه از آیات قرآن و آموزه‌های اسلام باشد، چه جنبه سیاسی داشته باشد نتیجه برای زنان ایرانی یکی است، تبعیض، سرکوب و خوار شمردن نیمی از مردم ایران. حسن روحانی، رییس جمهوری که ادعا می‌کند اسلام دین مردسالاری نیست، مسئول است به زنان پاسخ دهد که چه علت‌هایی جز مردسالاری و ارتجاع اسلامی بیش از ۴۰ سال زنان ایرانی را از حق آوازخوانی و تکخوانی آزاد محروم کرده‌اند؟

🔺ما زنان و مردان ایرانی از سیاستمداران در ایران می‌خواهیم که پیش‌داوری‌های ارتجاعی درباره زنان را کنار بگذارند و به زنان حق آواز خواندن را بازگردانند، حق برابری که هر زنی در جهان باید از آن برخوردار باشد.


✅ارسالی به کانال بیدارزنی

@bidarzani
https://www.daadkhast.org/petition/101574/?fbclid=IwAR33clW04cWoeCwciX8wIDyhEcSGLLEbxflfdgPQ0WuOa6Y41OV-gyPTGdU#_similar-petitions

‏تهران شهری برای همه

📸عکس: ابوالفضل نسایی


@bidarzani