«حتی یکی هم زیاد است» Ni una menos نام جنبشی فمینیستی است که علیه خشونت جنسیت محور در سال ۲٠۱۵در آرژانتین آغاز شد و در چندین کشور آمریکای لاتین گسترده شد. نطفه این جنبش در کارزاری بسته شد که گروهی از زنان آرژانتینی راه انداختند و به اتحادی قاره ای از نیروهای فمینیستی انجامید.
اولین تظاهرات آنها در ۳ژوئن ۲٠۱۵صورت گرفت، در واکنش به قتل دختری چهارده ساله که حامله بود؛ و افرادی در اروگوئه و شیلی هم به آنها پیوستند. سال بعد تظاهرات به شکلی گسترده تر در چندین کشور و با شعار «خود را زنده می خواهیم» برگزار شد.
درروز۱۹ اکتبر ۲٠۱۶ این گروه اولین اعتصاب گسترده زنان را سازمان دادند که به شکل وقفه ای یک ساعته از کار و درس و حضور در خیابان بود.

@bidarzami

📌بیانیه گروه آرزم به مناسبت هشت مارس:

هوای تازه در جنبش زنان- به مناسبت هشت مارس روزجهانی زن

جنبش زنان ایران از همان بهمن ۵٧ علیه ارتجاع آغاز  شد و در تمام ۴١ سال گذشته، گاه مانند ٨ مارس ۵٧ با جمعیت چند هزار نفری در خیابان و با شعار «ما انقلاب نکردیم  تا به عقب برگردیم» و گاه به شکل مقاومت در زندان، مبارزه برای کار، برای تحصیل،  برای حضانت، علیه چند همسری، علیه حجاب، علیه مرد سالاری، علیه شکنجه و اعدام، علیه سلطه‌ی سرمایه، علیه بنگاه‌های مالی، علیه تخریب طبیعت و …. در تمامی عرصه‌های کار و زندگی ادامه داشته و دارد. 

زنان در تمامی بحران‌های اجتماعی- سیاسی، به لحاظ دسترسی کم‌تر به منابع مالی، آسیب‌‌پذیرتر هستند. در تحریم‌ها دسترسی کمتری به درمان، اشتغال و امکانات دیگر دارند. اما در سرکوب‌ و زندان دوشادوش مردان انواع شکنجه‌های جسمی، روانی و جنسی را تحمل کرده و حکم زندان و مجازات گرفته‌اند.  در خانواده نیز زنان مورد خشونت‌های جسمی، جنسی، روانی، مالی و … قرار دارند، در خانواده  تبعیض علیه زنان چنان شدید و خشونت بار است که بنا به اظهار یکی از قضات دادگاه خانواده، بیش از ٩٠ در صد تقاضای طلاق از سوی زنان است.  این تبعیض‌ها و محرومیت‌ها پیوسته توسط جامعه‌ی مردسالار وسرمایه‌سالار تولید و باز تولید می‌شوند و زنان بیشتری را به عرصه‌‌های مختلف مبارزه سوق می‌دهند.

در اعتراضات دی٩۶ و آبان و دی٩٨، حضور پررنگ زنان و رد پای بسیاری از این نارضایتی‌ها  را می‌توان در گوشه و کنار کشور مشاهده کرد. در اعتراضات و تابوشکنی‌های گسترده علیه حجاب، اعتصابات پی در پی کارگران، تظاهرات مداوم مالباختگان، اعتراضات معلمان، بازنشستگان، دانشجویان، درگیری های روزمره دست فروشان زن و مرد با مأموران شهرداری، مقاومت مردم در مقابل نیروی انتظامی به دلایل مختلف، اعتراض به آلودگی محیط زیست، فساد و بی‌لیاقتی دستگاه  حاکمه و بی اعتمادی مطلق مردم به مسئولین،  و  … .  اما این خیزش‌های اخیر صرفا ادامه اعتراضات قبلی نبود بلکه با جهش به پیش  گسست خود را از اشکال قبلی مقاومت نشان داد.  این خیزش‌ها بتدریج و در هرگام به پیش، با فریاد‌های بلند تقابل  خود را با اصلاح طلبی نشان دادند و ماهیت انقلابی خود را به رخ جهانیان کشیدند.  دی ٩۶ و آبان و دی ٩٨ هوای تازه‌ای در جنبش آزادیخواهی و عدالتخواهی مردم ایران بود که بنا به اعتراف کلیه شرکت کنندگان و رسانه‌های چپ و راست  زنان در آن‌ها حضور پر رنگی داشتند و با روحیه‌ای تهاجمی، تمام قد در مقابل نیروهای سرکوب ‌ایستادند و حقوق انسانی خود را فریاد ‌زدند.  با توجه به حضور پر شمار  زنان در دو سه جنبش اخیر، و شعارهایی مبنی بر گذار از اصلاح‌طلبی، می‌توان گفت زنان نیز با حضور  و با خون خود بخشی از تاریخ معاصر را رقم زدند.

افزایش فشار‌های اقتصادی و اجتماعی در کنار افزایش اگاهی جنسیتی انگیزه‌های زنان برای مبارزه را تشدید کرده است. زنان تلاش می کنند با تحصیلات بیشتر و کار مضاعف از چرخه تبعیض خارج شوند اما به در بسته می‌خورند، آنان با این چشم‌انداز که از طریق  استقلال مالی بتوانند اندک بهبودی  در وضعیت معیشتی و اجتماعی خود بوجود آورند، پا به عرصه تحصیل و کار می‌گذارند، اما خشونت و تبعیض سیستماتیک مانع جهش و پیشرفتشان می‌شود، از این رو حضور زنان در خیزش‌های اجتماعی برای احقاق حقوق خود روز بروز پررنگ‌تر می‌شود و  حاکمیت را با انبوه مطالبات خود به چالش می‌گیرند: مطالباتی همچون رفع بیکاری و دستمزد برابر؛ بهداشت ودرمان و مناسب؛ ریشه‌کن کردن فقر و گرانی؛ توقف تحقیر، کنترل بدن‌هایشان و تحمیل نوع پوشش و سبک زندگی برآنان؛ توقف خشونت و آزار جنسی در عرصه‌های خصوصی و عمومی؛ توقف کار، ازدواج و فحشای روبه گسترش کودکان؛ توقف فحشاء؛ کارتن‌خوابی؛ رفع تبعیض‌های مذهبی و قومی؛ الغای قوانین تبعیض‌آمیز که  آن‌ها را وادار به ادامه زندگی در چرخه خشونت کرده است؛ رفع کلیشه‌های جنسیتی و فرهنگ زن ستیز که همواره توسط نهادهای رسمی و غیررسمی بازتولید می‌شوند؛ ایجاد سهم برابر از همه امکانات رفاهی و احترام انسانی که به طول تاریخ مردسالاری از آن‌ها دریغ شده است؛ آزادی بدون قید و شرط فرزندان، شوهران، پدران، مادران و خواهران و برادرانشان؛ معرفی و مجازات عاملان و آمران کشته‌شدگانشان؛ و  در یک کلام پایان دادن به هر گونه تبعیض، دیکتاتوری و سلطه‌گری، دروغ‌پردازی، فساد، سوء مدیریت، ارتجاع، مردسالاری و سرمایه‌سالاری و سودمحوری….
@bidarzani

ادامه بیانیه را در لینک زیر بخوانید:

https://b2n.ir/501611

آنجلا دیویس اینجا نوشته: در سال ۱۹۷۱ وقتی مطلع شدم که نینا سیمون قرار است به ملاقاتم بیاید عمیقاً متأثر شدم. وقتی در موعد مقرر به دیدارم نیامد، نگران شدم که این دیدار لغو شده است. اما معلوم شد که دلیل تأخیر، مسئولین زندان بوده‌اند که به او اجازه نداده بودند تا هدیه‌ای که میخواست به من بدهد را داخل زندان بیاورد.
وقتی بالاخره آمد، بادکنک هلیومی سرخ رنگی در دست داشت؛ خبردار شدم که نینا سیمون درگیر بگومگوی لفظی طولانی با نگهبانان زندان بوده است که ارجاعشان به قوانین هیچ تناسبی با سرسختی نینا سیمون نداشت؛ بعدتر با اینکه بادکنک کم کم باد خود را از دست می‌داد به یکی از معدود چیزهای ثابت در سلول من بدل شده بود؛ حتی وقتی کاملا بادش خالی شده بود، آن را مانند اثری ارزشمند، از زمانی که با نینا سیمونِ شگفت‌انگیز گذرانده بودم، حفظ کردم.
منبع: https://mg.co.za/article/2016-09-05-00-angela-davis-nina-simones-music-was-so-much-more-than-the-soundtrack-to-a-movement/
@bidarzani
@MitraaYousefi

اعتراضات آبان ماه؛ مژگان اسکندری از محبوسین زندان قرچک، به ۳ سال حبس محکوم شد

مژگان اسکندری، زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین در رابطه با اعتراضات سراسری موسوم به “اعتراضات آبان ماه” در تاریخ ۱۹ آذرماه امسال بازداشت شد. این زندانی سیاسی پس از طی پروسه دادرسی توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. گفته می‌شود مژگان اسکندری، با چهار تن دیگر از شهروندان بازداشت شده در جریان اعتراضات سراسری آبان ماه امسال هم پرونده است، در این پرونده سه تن شامل، امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی، محمد رجبی به اعدام، حبس و شلاق محکوم شدند و “شیما” دیگر متهم پرونده به حبس محکوم شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مژگان اسکندری، زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده است.

این حکم روز چهارشنبه ۳۰ بهمن ماه ۹۸ در دادگاه انقلاب تهران به وی ابلاغ شد.

مژگان اسکندری، در تاریخ ۱۹ آذرماه ۱۳۹۸ به دلیل شرکت در اعتراضات سراسری آبان ماه امسال در تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او پس از مدتی نهایتا با پایان مراحل بازجویی از بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی در تهران به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

مژگان اسکندری نهایتا توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. گفته می‌شود مژگان اسکندری تسلیم به رای شده ولی مشخص نیست که از این منظر کاهش حکم شامل او شده یا خیر.
https://t.me/iv?url=https://www.hra-news.org/2020/hranews/a-23936/&rhash=22a41dd9689763

@Hranews
@bidarzani

گوگل‌ به کمک مردم ایران آمد

انجمن راهنمایان محلی به طور داوطلبانه مکان بیمارستان‌های پذیرای بیماران مبتلا به کرونا در ایران را در گوکل‌مپ قرار داد.

با مراجعه به لینک زیر به لیست و نقشه‌ی مراکز درمانی ایران که پذیرش کننده بیماران مبتلا به ویروس کرونا هستند، دسترسی پیدا خواهید کرد.

رنگ نارنجی، بیمارستان‌های ریفرال و قرمز، بیمارستان‌های با تخلیه اضطراری را نشان می‌دهد.


‏مشاهده بیمارستان‌های پذیرنده ‎کرونا ویروس روی گوگل مپ.
👇👇👇

https://goo.gl/maps/pSJX171jJwMSeZi37


https://twitter.com/itiransite/status/1231839719035736065?s=09
@bidarzani

کارهایی هستند که دیده نمی‌شوند. کارگرانی هستند که قرار است یکدیگر را نبینند.

اینجا درباره کار کردن حرف می‌زنیم. درباره اشکال مختلف کار که با شیوه‌های تبعیض‌آمیز به حاشیه رانده شده‌اند. کارهایی که با جنسیت ما پیوند خورده، آن را شکل داده‌اند و دامنه آن‌ها هر روز وسیع‌تر می‌شود.
درباره زنان کارگر و کارهای زنانه شده‌ای که چاره‌ای جز انجام دادن آن‌ها نیست اما «انتخاب» افراد نشان داده می‌شوند. بی‌مزد و بهره‌کشانه‌اند اما «داوطلبانه» یا «عاشقانه» نمایش داده می‌شوند. در انزوا و تنهایی انجام می‌شوند اما گفته می‌شود نشان‌دهنده «آزادی عمل» ما هستند. هر قدر موقعیت طبقاتی، جنسیتی و ملیتی/قومیتی ما فرودست‌تر باشد، فاصله این افسانه‌ها با زندگی واقعی ما بیشتر می‌شود.

این رادیو حاصل گفت‌وگوهای طولانی‌مدت ماست برای پیدا کردن درکی مشترک از دل قصه‌ها و روایت‌های خواهرانه.

اینجا رادیو نان و گل‌های سرخ است.
@breadnroses_pod

‏📌سازمان بهداشت جهانی (WHO) راهنمایی فارسی با نام نگاهی اجمالی به بیماری کووید ۱۹ (ویروس ‎#کرونا) منتشر کرد/ چگونگی انتشار

@bidarzani

🔺نگاهی به وضعیت تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد

🔻زینب جلالیان، برای سوی چشم‌ها و مقاومتش
@bidarzani
✍🏼 شکیبا عسگرپور

📌 بیدارزنی: سال ۱۳۹۸ برای زنان کنشگر ایرانی در عرصه‌های گوناگون اجتماعی، سیاسی، حقوق بشری و … سالی سخت و جانکاه بوده است. فعالان زن ایرانی با انواع متعددی از اتهام، بازجویی، بازداشت، شکنجه و تهدید برای گرفتن اعتراف‌ و حکم‌های ناعادلانه و نامتناسب دست به گریبان بوده‌‌اند. به همین مناسب هیئت تحریریه‌ی تارنمای بیدارزنی بر آن شده که به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زن، پرونده‌ای را با موضوع بررسی وضعیت زنان زندانی در ایران و برخی کشورهای دیگر منتشر کند. در همین راستا در ادامه، مطلبی از این پرونده را می‌خوانید.

📌 «خودتان قضاوت کنید، من مثل ۱۰ سال پیش، تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل داده‌اند. وقتی شکنجه‌گران مرا شکنجه می‌کردند، تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم. ای ستمگران، نظاره‌گر بودید و هستید، دیدید که نمی‌شود با قتل‌‌عام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حق‌خواهی ما را بگیرید. وقتی یک زنْ جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمی‌تواند او را به زانو در بیاورد».

📌 سخنان بالا، بخشی از نامه‌ی «زینب جلالیان»، تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد، در زندان خوی است که به مناسبت ۸ مارس گذشته به نگارش درآورد. روند پرونده‌سازی‌های امنیتی، ممانعت سازمان امور زندان‌ها و وزارت اطلاعات از حق دریافت مرخصی او طی ۱۲ سال گذشته و محرومیت وی از حق دسترسی به درمان، وضعیت جسمی، بینایی و جان زینب جلالیان را سال‌هاست که در معرض خطر قرار داده است.

#زنان_زندانی
#روز_جهانی_زن
#هشت_مارس

💥ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید ⤵️

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/29726&rhash=3ec4f87be6d7d1

🔴 ۲۰ فیلمِ فمینیستیِ تاریخ

📌یک تصور غلط رایج درباره‌ی فیلم‌های فمینیستی این است که آن‌ها غالباً در مورد زن‌هایی است که از مردان نفرت دارند و برای حقوق برابر/ قوانین سقط جنین و از این قبیل مبارزه می کنند. این کلیشه‌ی یک بُعدی، عدالت را در قبال تمام آن عناصر پیچیده‌ای که در فیلم‌های فمینیستی کار می کنند، رعایت نمی‌کند. به عنوان مثال، یک فیلمساز فمینیست صرفاً با محتوا سروکار ندارد، بلکه او دائماً با مفاهیمی از قبیل هنجارها و بستار روایی، مونتاژ، بت‌واره‌سازی، عینی‌سازی، حالت‌های (نا)رضایتی و (نا)خشنودی، جسمانیت و معنویت در کلنجار است.

📌در حین تجربه‌گری با شکل و محتوای یک فیلم، یک فیلمساز فمینیست چشم‌اندازهای زنانه را در جهان دایجتیک فیلم‌اش وارد می‌کند و همچنین دستورزبانِ فیلم‌های پدرسالارانه را به چالش می کشد. این البته ربطی به تفاوت جنسیتی ندارد، بلکه درباره‌ی خلق یک زبان سینمایی‌ست که می تواند به صورت همزمان حسی از رضایت و نارضایتی را به تماشاگر ارزانی دارد.

📌در ادامه‌ی این شرح کوتاه شما می‌توانید اسامی بیست فیلم مشهور فمینیستی تاریخ سینما را بخوانید. این‌ها فیلم‌هایی هستند که برای اولین بار تصویری جدید از زنان را به روی پرده آورده‌اند و به دلیل همین بازنمایی جسورانه دیده و تحسین شده‌اند.

۲۰. یک زنِ مجرد (An Unmarried Woman): پل مازورسکی

۱۹. ماهیِ پرشور (Passion Fish): جان سایلز

۱۸. رنگ ارغوانی (The Color Purple): استیون اسپیلبرگ

۱۷. همه چیز درباره‌ی مادرم (Todo sobre mi madre): پدرو آلمادووار

۱۶. آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند (Alice Doesn’t Live Here Anymore): مارتین اسکورسیزی

۱۵. گلوریا (Gloria): جان کاساوتیس

۱۴. ینتل (Yentl): باربارا استرایسند

۱۳. دخترانِ غبار (Daughters of the Dust): ژولی دش

۱۲. مادام بودوی خندان ( Madame Beudet): ژرمن دولاک

۱۱. اورلاندو (Orlando): سالی پاتر

۱۰. فریادها و نجواها (Viskningar och rop): اینگمار برگمان

۹. اشک‌های تلخ پترافون‌کانت (Die bitteren Tranen der Petra von Kan): راینر ورنر فاسبیندر

۸. پرسونا (Persona): اینگمار برگمان

۷. من، تو، او (Je, tu, il, elle): شانتال آکرمن

۶. تلما و لوئیز (Thelma & Louise): ریدلی اسکات

۵. بی‌خانمان (Sans toit ni loi): آینس واردا

۴. کلئو، از پنج تا هفت (Cléo de 5 à 7): آینس واردا

۳. پیانو (The Piano): جین کمپیون

۲. گل‌های داودی (Sedmikrásky): ورا چیتلووا

۱. ژان دیلمان (Jeanne Dielman): شانتال آکرمن

@CineManiaa
@bidarzani

‏همینطور که داریداخبار ‎#کرونا رو بالا و پایین می‌کنیدحواستان بحکم‌های بازداشتی‌های ‎#ابان۹۸ هست؟
‎#سمیرا_هادیان ۸سال حبس
‎#امیرحسین_مرادی محکوم به ‎#اعدام
‎#سعید_تمجیدی محکوم به ‎#اعدام
‎#محمد_رجبی محکوم به ‎#اعدام
‎#رضا_امیدی بعد ازدریافت حکم ۴سال حبس در زندان کرمانشاه خودکشی کرد

@bidarzani

https://twitter.com/faeze1219/status/1232161907697704960?s=19

🔴 ضیا نبوی، دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبائی و عضو سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل و عضو فعلی انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه علامه بازداشت شد.

🔻این بازداشت صبح امروز سه‌شنبه، ۶ اسفند ۹۸، در منزل مسکونی وی در تهران انجام شده است؛ حکم بازداشت این فعال دانشجویی سیاسی، از سوی شعبه چهارم بازپرسی دادسرای مقدس زندان اوین صادر شده است، اما هنوز از نهاد بازداشت‌کننده خبری در دست نیست.
بازداشت ‌کنندگان در پی مراجعه به منزل این زندانی سیاسی سابق به تفتیش اموال شخصی وی و بهم ریختن منزل او پرداخته، اقلامی را ضبط و او را بازداشت کرده‌اند.

🔻ضیا نبوی از زندانیان بعد از انتخابات سال ۸۸ است که در خرداد ماه سال ۱۳۹۶ بعد از تحمل ۸ سال و نیم حبس، از زندان آزاد شده بود.


@anjmotahed
@bidarzani

⚠️ کرونا و اقشار فقیر جامعه

✏عقیل دغاقله

▫️کرونا اقشار فقیر و به حاشیه رفته جامعه را بیشتر تهدید می‌کند. مطالعات پیشین به خوبی نشان داده‌اند که بیماری‌های اپیدمیک احتمال بیشتری دارد که افراد فقیر و حاشیه‌نشینان را-به نسبت دیگر طبقات اجتماعی- گرفتار سازند.


@bidarzani
https://t.me/meidaandotcom/7856

بارها شاهد بوده‌ایم به محض اینکه زنان صدای خود را در مخالفت با جریانی غالب بلند کرده‌اند به ضد مرد بودن، بازی کردن با کارت جنسیت و سنگر گرفتن پشت جنسیتشان محکوم شده‌اند.
برای امروز صبح آهنگی را انتخاب کرده‌ایم به نام La Cumbia Feminazi (کومبیای فمینازی- کومبیا یک نوع ریتم کلمبیایی‌ست) کاری از موزیسین زن مکزیکی‌تبار، رنه‌ گوست (Renee Goust).
https://soundcloud.com/reneegoust


@meidaandotcom
@bidarzani

https://t.me/meidaandotcom/7861

اعتراضات آبان ماه؛ دو عضو یک خانواده مجموعا به ۱۵ سال حبس محکوم شدند

مریم علی شاهی و پسرش مهیار منصوری توسط دادگاه انقلاب تهران مجموعا به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شدند. پرونده این افراد پس از اعتراض به رای صادره امروز سه‌شنبه ۶ اسفندماه به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران ارجاع داده شد. در صورت قطعی شدن این حکم و اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، از این میزان، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری در خصوص هر یک از آنها قابل اجرا خواهد بود. این مادر و پسر پیشتر در تاریخ ۲۵ آبان ماه در جریان اعتراضات سراسری آبان ماه امسال توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شده بودند.

مریم علی شاهی و پسرش مهیار منصوری توسط دادگاه انقلاب تهران به ترتیب به ۹ سال و ۶ سال حبس تعزیری محکوم شدند.

بر اساس این حکم که به تازگی توسط شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد صادر و به آنها ابلاغ شده است، مریم علی شاهی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به ۵ سال حبس، از بابت اتهام “توهین به رهبری” به ۲ سال حبس، از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۱ سال حبس، از بابت اتهام “اخلال در نظم و آسایش عمومی” به ۱ سال حبس و در مجموع به ۹ سال حبس تعزیری محکوم شده است.

مهیار منصوری، دیگر متهم این پرونده و پسر مریم علی شاهی نیز از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به ۵ سال حبس، از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۱ سال حبس و مجموعا به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده است.

این مادر و فرزند نسبت به حکم صادره اعتراض کرده و امروز سه‌شنبه ۶ اسفندماه ۱۳۹۸، پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران به ریاست قاضی سید احمد زرگر ارجاع داده شد.



https://t.me/hranews/42522
@Hranews
@bidarzani

فروزان یزدانی‌پور، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مطالعات فرهنگی و رسانه دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ساعت ۲۲ روز سوم اسفند در منزل مسکونی خانوادگی خود در تهران بازداشت شد و مأموران برخی وسایل شخصی او را نیز با خود بردند.
با گذشت بیش از ۷۲ ساعت هنوز خبری از وی نیست و محل نگهداری و دلیل بازداشتش نیز اعلام نشده است.

@senfi_uni_iran
@bidarzani

🔴ملیکا قراگوزلو دانشجوی رشته روزنامه‌نگاری دانشگاه علامه‌ طباطبایی که در جریان اعتراضات آبانماه بازداشت شده بود، براساس رای دادگاه به تحمل شش ماه حبس تعزیری محکوم شد.

@bidarzani
@senfi_uni_iran

نامه جمعی از خانواده‌های زندانیان به مسئولان قضایی


با توجه به اخبار نگران کننده در مورد شیوع ویروس کرونا جمعی از خانواده‌های زندانیان به مسئولان قضایی نامه نوشتند.
به گزارش ایسنا، جمعی از خانواده‌های زندانیان در این نامه با اشاره به وضعیت زندان‌های کشور و  میزان برخورداری از امکانات بهداشتی و درمانی در زندان‌ها، به منظور جلوگیری از وقوع یک فاجعه انسانی خواهان آزادی یا حداقل مرخصی قابل قبول زندانیان تا پایان دوران بحران شده‌اند.

اسامی خانواده‌های زندانیان به شرح زیر در این نامه آمده است:
محمود بهشتی لنگرودی
اسماعیل عبدی
محمد حبیبی
نرگس محمدی
امیرسالار داودی
فرهاد میثمی
رویین عطوفت
جعفر عظیم زاده
شهناز اکملی
مجید آذرپی
آتنا دائمی
سام رجبی
مراد طاهباز
نیلوفر بیانی
عبدالرضا کوهپایه
امیرحسین خالقی
هومن جوکار
طاهر قدیریان
ندا ناجی
مهرداد محمد نژاد
محمد ابوالحسنی
پیمان کوشک باغی
ارس امیری
جعفر فاضل
علیرضا گلی‌پور


https://www.isna.ir/news/98120706037/%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AC%D9%85%D8%B9%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84%D8%A7%D9%86-%D9%82%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C
@bidarzani

🔴ساعتی پیش پروین محمدی نائب رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران با استقبال جمعی از اعضای اتحادیه آزادکارگران ایران وخانواده اش از زندان کچویی به مرخصی امد
@ettehad
@bidarzani

💭یادداشتی بر رمان بیقراری

اثر: زلفی_لیوانلی

✍ساحل_زارعی فعال مدنی

💢بیقراری روایتی است جذاب از بازگو نمودن درد انسانها و رساندن فریاد خاموش آنها به گوش جهانیان.
بازنمایی رنج دختران ایزدی،فرشتگانی قربانی جنگ، خون و خشونت،مذهب و باورهای غلط. قربانی ریشه‌های تاریخی جهالت بشر در استفاده ابزاری از زنان در دنیا و در خاورمیانه ی خون‌آلود.
روایت ایستادگی فرشتگانی که هرچند در طول تاریخ، هیچ ملتی به اندازه آنها قربانی حمله و کشتار نشده و ستم‌های تاریخی که در حق آنها روا داشته شده خشم و نفرتی هولناک از نوع بشر را در چشمانشان پراکنده، اما همچنان به هیچ قیمتی حاضر به تسلیم شدن نیستند و همچون "شنگال" نستوه و استوارند.
نویسنده، پیام داستان را با جمله‌ی: "آخر من یک انسان بودم"، همچون سیلی ای محکم بر وجدان خفته‌ی جهانیان می نوازد. شاید تلنگری باشد بر "آدمیان بی اسطوره ی عصر فناوری". عصری که شخصیت و هویت فردی انسانها دیگر اهمیتی ندارد. عصری که هویت ها طبقه بندی میشود و به انسان به دیده‌ی انسان نگریسته نمی‌شود.
کتاب با تکنیک برهم زدن کرونولوژی، شخصیت پردازی‌های فوق‌العاده و تصویرسازی‌های دقیق، آنقدر شما را درگیر می‌کند که نمی‌توانید آن را زمین بگذارید.
و در نهایت آنچه بتوانم در یک جمله بگویم:
//بیقراری،شاهکاری است که سخت بتوانی دوباره بخوانی اش//.
چرا که به قول نویسنده:
در این روایت، امیدی در کار نیست، کمکی در کار نیست، فقط این حس القا می‌شود که"زندگی می توانست متفاوت از این باشد".

📍مطلب ارسالی به کانال بیدارزنی
#نقد_ادبی


@bidarzani

۶ اتهام و ۲ پرونده جدید علیه نرگس محمدی در زندان

در تازه‌ترین مورد «نرگس محمدی» نایب رییس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، که اخیراً به صورت غیرقانونی و با ضرب و شتم از زندان اوین به زندان زنجان منتقل شد، با تشکیل ۲ پرونده جدید و ۶ اتهام امنیتی بابت وقایع دوران حبس خود مواجه شده است.

در پرونده نخست، خانم محمدی به «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» (آن هم در حالی که زندانی بوده) متهم شده است. انتشار بیانیه‌های سیاسی، تشکیل کلاس‌های آموزشی و تحصن اعتراضی در بند زنان از جمله استنادهای دادستانی برای اتهامات این پرونده بوده است.

اما پرونده دوم با شکایت «غلامرضا ضیائی» رئیس زندان اوین تشکیل شده و خانم محمدی به «اخلال در نظم زندان و برهم زدن آسایش عمومی بند زنان از طریق برگزاری مجالس و نشست‌ها و خواندن سرود با صدای بلند» و همچنین توهین به ماموران دولت از جمله ضیائی و افترای شکنجه و ضرب‌وشتم شدن توسط او، متهم شده است.

نرگس محمدی هم‌اکنون محکومیت ۱۶ ساله خود را می‌گذراند.
https://t.me/mellimazzhabi
@bidarzani