همایش امنیت زنان در فضای عمومی
یکشنبه ۲۶ آذر ماه، ساعت ۱۳ لغایت ۱۸
پردیس مرکزی دانشگاه تهران، دانشکده فنی، سالن شهید چمران
@bidarzani
@afagh_zanan
یکشنبه ۲۶ آذر ماه، ساعت ۱۳ لغایت ۱۸
پردیس مرکزی دانشگاه تهران، دانشکده فنی، سالن شهید چمران
@bidarzani
@afagh_zanan
مبارزه با #آزار_خیابانی
از شورای شهر تا #کارزارهای_اجتماعی
الهام فخاری، آمنه شیرافکن، طراوت مظفریان و غنچه قوامی
پنجشنبه ۲۳ آذر
ساعت ۴ تا ۶
@bidarzani
از شورای شهر تا #کارزارهای_اجتماعی
الهام فخاری، آمنه شیرافکن، طراوت مظفریان و غنچه قوامی
پنجشنبه ۲۳ آذر
ساعت ۴ تا ۶
@bidarzani
📌علی مطهری درباره ورود زنان به #ورزشگاه در گفت وگو با «شهروند»: حاضرم با مراجع مذاکره کنم
🔸«زنان سوری به ورزشگاه رفتند، اما زنان ایرانی نه.» این خلاصه‌ای از حواشی بازی ایران و سوریه در آخرین بازی تیم‌ملی فوتبال برای صعود به جام‌جهانی بود.
🔸حالا درحالی بعد از تمام این حرف و حدیث‌ها، آیت‌الله مکارم شیرازی ورود زنان به ورزشگاه‌ها را یک بحث انحرافی و آیت‌الله حسن ممدوحی، عضو جامعه مدرسین ورود زنان به ورزشگاه‌ها را موجب تهییج آنها دانسته که علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس در گفت‌وگو با «شهروند» می‌گوید که حاضر است با مراجع قم در این‌باره مذاکره کند.
🔸٣٦ سال از آخرین حضور زنان در ورزشگاه‌ها می‌گذرد و بعضی از مسئولان در هر دولتی که سر کار آمده، گهگاه به این موضوع پرداخته‌اند؛ از دولت سیدمحمد خاتمی گرفته تا دولت‌های نهم و دهم و حالا دولت تدبیر و امید.
🔸علی مطهری نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه اگر لازم باشد، حاضر است با مراجع در این زمینه مذاکره کند، ادامه می‌دهد: «اگر اعضای فراکسیون زنان از من این درخواست را داشته باشند حاضر هستم این کار را انجام بدهم.»
🔸طیبه سیاوشی با بیان اینکه زنان مجلس به دنبال ایجاد هیاهو برای این موضوع نیستند و اجازه دهید کارها برای ورود زنان به ورزشگاه پیش برود، ادامه می‌دهد: «ما می‌خواهیم این مشکل را حل کنیم و نمی‌خواهیم بحران ایجاد کنیم.»او در آخر اضافه می‌کند: «همه به ورود زنان به ورزشگاه‌ها امیدوار باشیم و بهتر است برای این موضوع تلاش کنیم.»
🔸بهروز نعمتی، عضو هیأت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی: وضوع ورود زنان به ورزشگاه فقط دست وزیر ورزش نیست و در کمیته‌های مختلف، شورای تأمین و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس در این زمینه نظر دارند.
@bidarzani
https://goo.gl/Cy1S7S
🔸«زنان سوری به ورزشگاه رفتند، اما زنان ایرانی نه.» این خلاصه‌ای از حواشی بازی ایران و سوریه در آخرین بازی تیم‌ملی فوتبال برای صعود به جام‌جهانی بود.
🔸حالا درحالی بعد از تمام این حرف و حدیث‌ها، آیت‌الله مکارم شیرازی ورود زنان به ورزشگاه‌ها را یک بحث انحرافی و آیت‌الله حسن ممدوحی، عضو جامعه مدرسین ورود زنان به ورزشگاه‌ها را موجب تهییج آنها دانسته که علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس در گفت‌وگو با «شهروند» می‌گوید که حاضر است با مراجع قم در این‌باره مذاکره کند.
🔸٣٦ سال از آخرین حضور زنان در ورزشگاه‌ها می‌گذرد و بعضی از مسئولان در هر دولتی که سر کار آمده، گهگاه به این موضوع پرداخته‌اند؛ از دولت سیدمحمد خاتمی گرفته تا دولت‌های نهم و دهم و حالا دولت تدبیر و امید.
🔸علی مطهری نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه اگر لازم باشد، حاضر است با مراجع در این زمینه مذاکره کند، ادامه می‌دهد: «اگر اعضای فراکسیون زنان از من این درخواست را داشته باشند حاضر هستم این کار را انجام بدهم.»
🔸طیبه سیاوشی با بیان اینکه زنان مجلس به دنبال ایجاد هیاهو برای این موضوع نیستند و اجازه دهید کارها برای ورود زنان به ورزشگاه پیش برود، ادامه می‌دهد: «ما می‌خواهیم این مشکل را حل کنیم و نمی‌خواهیم بحران ایجاد کنیم.»او در آخر اضافه می‌کند: «همه به ورود زنان به ورزشگاه‌ها امیدوار باشیم و بهتر است برای این موضوع تلاش کنیم.»
🔸بهروز نعمتی، عضو هیأت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی: وضوع ورود زنان به ورزشگاه فقط دست وزیر ورزش نیست و در کمیته‌های مختلف، شورای تأمین و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس در این زمینه نظر دارند.
@bidarzani
https://goo.gl/Cy1S7S
روزنامه شهروند
حاضرم با مراجع مذاکره کنم
اين تصوير برداشتي است از مفهوم سقف شيشه اي به اين معنا كه زنان به دليل تعصبات منفي،در راه رسيدن به مراتب بالاي شغلي به يك "سقف شيشه اي "برخورد ميكنند و نميتوانند از يك سطحي بالاتر روند
@Noghtehband
@Noghtehband
📌کار جوهر زن نیز هست: نگاهی به بحران #بیکاری زنان
✍️ سیمین کاظمی
🔸در آماری که درباره اشتغال منتشر می شود، اکنون شاخصی مورد توجه قرار گرفته که با کمی تدقیق می توان دریافت کارکرد واقعی و برداشت غالب از آن توجیه تقسیم کار جنسیتی و تأیید ایدئولوژی خانه نشینی زنان است.
🔸 این شاخص که نرخ مشارکت اقتصادی خوانده می شود بر اساس جمعیت فعال (شامل شاغلان و بیکاران بالای ده سال) محاسبه می شود، و طبق نتایج چنین محاسبه ای #نرخ_مشارکت_اقتصادی زنان در سال 1395 حدود 14.9 درصد برآورد شده است. یعنی حدود 85 درصد جمعیت زنان نه تنها شاغل نیستند بلکه حتی جز جمعیت بیکار هم محاسبه نشده اند.
🔸 از طرف دیگر در همین آمار جمعیت زنان خانه دار (که از نظر اقتصادی جمعیت غیرفعال تلقی می شود) بیش از بیست میلیون نفر اعلام شده، و قریب به سه میلیون نفر از جمعیت زنان غیرفعال از نظر اقتصادی (که نه شاغلند و نه جز جمعیت بیکار و جویای کار) زنان دارای تحصیلات لیسانس و بیشتر از آن هستند.
🔸 در واقع چنین شاخصی به مخاطب چنین القا می کند که بخش عمده ای از زنان که بیست میلیون نفر از آنها زنان خانه دار هستند، به طور انتخابی و خودخواسته خواهان مشارکت اقتصادی نیستند و با پذیرش تقسیم کار جنسیتی خانه داری را انتخاب کرده اند؛ و علاوه بر این حتی زنان تحصیلکرده هم به مشارکت اقتصادی یعنی انتخاب شغل یا تلاش برای یافتن شغل تمایل نداشته و در خانه نشستن را به کار کردن ترجیح می دهند.
🔸جداول و نمودارهای آماری که از وضعیت اقتصادی زنان منتشر می شود اگر چه بی طرف، دقیق و علمی به نظر می رسند، اما تحلیل وضعیت اشتغال زنان بر اساس شاخصی مانند نرخ مشارکت اقتصادی، نشان دهنده ذهنیت مسلط جنسیت زده ای است که نقش اقتصادی زنان را جدی نمی گیرد و می کوشد با چنین تقسیم بندی هایی واقعیت های اجتماعی را مسخ شده و البته موجه جا بزند.
🔸چنین شاخصی اگر از دریچه ای دیگر نگریسته شود، خود می تواند بیانگر #تبعیض_جنسیتی علیه زنان در حوزه اشتغال باشد. در واقع شاخص کاهش نرخ مشارکت اقتصادی زنان، می کوشد، عدم فعالیت اقتصادی را به خودِ زنان نسبت دهد و عاملیت زنانه ای برای آن بتراشد، بدون آنکه اشاره ای به ساختاری بشود که با مسدود کردن نظامند و برنامه ریزی شده مسیر ورود زنان به حوزه اشتغال و حذف تدریجی زنان شاغل توانسته است، خیل عظیمی از زنان را از میدان رقابت بیرون کند.
🔸واقعیت این است که زنان نه تنها نسبت اشتغالشان ناچیز است، بلکه جمعیت بزرگی از آنها که زنان تحصیلکرده را هم در برمی گیرد با سرخوردگی از یافتن شغل حتی دیگر در میان جمعیت بیکار هم لحاظ نمی شوند و اکنون طبقه مجزایی به نام جمعیت غیرفعال را تشکیل می دهند. البته نباید از قلم انداخت که در میان همان جمعیت فعال اقتصادی هم نرخ بیکاری زنان 20.7 درصد است که دوبرابر نرخ بیکاری مردان برآورد می شود.
♦️متن کامل یادداشت در شماره 4 فصلنامه اقتصادی فرهنگی "نقطه بند"
@bidarzani
@drsiminkazemi
✍️ سیمین کاظمی
🔸در آماری که درباره اشتغال منتشر می شود، اکنون شاخصی مورد توجه قرار گرفته که با کمی تدقیق می توان دریافت کارکرد واقعی و برداشت غالب از آن توجیه تقسیم کار جنسیتی و تأیید ایدئولوژی خانه نشینی زنان است.
🔸 این شاخص که نرخ مشارکت اقتصادی خوانده می شود بر اساس جمعیت فعال (شامل شاغلان و بیکاران بالای ده سال) محاسبه می شود، و طبق نتایج چنین محاسبه ای #نرخ_مشارکت_اقتصادی زنان در سال 1395 حدود 14.9 درصد برآورد شده است. یعنی حدود 85 درصد جمعیت زنان نه تنها شاغل نیستند بلکه حتی جز جمعیت بیکار هم محاسبه نشده اند.
🔸 از طرف دیگر در همین آمار جمعیت زنان خانه دار (که از نظر اقتصادی جمعیت غیرفعال تلقی می شود) بیش از بیست میلیون نفر اعلام شده، و قریب به سه میلیون نفر از جمعیت زنان غیرفعال از نظر اقتصادی (که نه شاغلند و نه جز جمعیت بیکار و جویای کار) زنان دارای تحصیلات لیسانس و بیشتر از آن هستند.
🔸 در واقع چنین شاخصی به مخاطب چنین القا می کند که بخش عمده ای از زنان که بیست میلیون نفر از آنها زنان خانه دار هستند، به طور انتخابی و خودخواسته خواهان مشارکت اقتصادی نیستند و با پذیرش تقسیم کار جنسیتی خانه داری را انتخاب کرده اند؛ و علاوه بر این حتی زنان تحصیلکرده هم به مشارکت اقتصادی یعنی انتخاب شغل یا تلاش برای یافتن شغل تمایل نداشته و در خانه نشستن را به کار کردن ترجیح می دهند.
🔸جداول و نمودارهای آماری که از وضعیت اقتصادی زنان منتشر می شود اگر چه بی طرف، دقیق و علمی به نظر می رسند، اما تحلیل وضعیت اشتغال زنان بر اساس شاخصی مانند نرخ مشارکت اقتصادی، نشان دهنده ذهنیت مسلط جنسیت زده ای است که نقش اقتصادی زنان را جدی نمی گیرد و می کوشد با چنین تقسیم بندی هایی واقعیت های اجتماعی را مسخ شده و البته موجه جا بزند.
🔸چنین شاخصی اگر از دریچه ای دیگر نگریسته شود، خود می تواند بیانگر #تبعیض_جنسیتی علیه زنان در حوزه اشتغال باشد. در واقع شاخص کاهش نرخ مشارکت اقتصادی زنان، می کوشد، عدم فعالیت اقتصادی را به خودِ زنان نسبت دهد و عاملیت زنانه ای برای آن بتراشد، بدون آنکه اشاره ای به ساختاری بشود که با مسدود کردن نظامند و برنامه ریزی شده مسیر ورود زنان به حوزه اشتغال و حذف تدریجی زنان شاغل توانسته است، خیل عظیمی از زنان را از میدان رقابت بیرون کند.
🔸واقعیت این است که زنان نه تنها نسبت اشتغالشان ناچیز است، بلکه جمعیت بزرگی از آنها که زنان تحصیلکرده را هم در برمی گیرد با سرخوردگی از یافتن شغل حتی دیگر در میان جمعیت بیکار هم لحاظ نمی شوند و اکنون طبقه مجزایی به نام جمعیت غیرفعال را تشکیل می دهند. البته نباید از قلم انداخت که در میان همان جمعیت فعال اقتصادی هم نرخ بیکاری زنان 20.7 درصد است که دوبرابر نرخ بیکاری مردان برآورد می شود.
♦️متن کامل یادداشت در شماره 4 فصلنامه اقتصادی فرهنگی "نقطه بند"
@bidarzani
@drsiminkazemi
جمعه ۲۴ آذرماه از ساعت ۱۰ صبح اولین دوره رقابت های #کشتی کلاسیک #زنان در سالن خانه کشتی شماره 2 تهران برگزار می‌شود. ورود برای زنان تماشاگر آزاد است.
@bidarzani
@womenwatcher
@bidarzani
@womenwatcher
کتاب لمس خوب و لمس بد..pdf
6.8 MB
📌کتاب لمس خوب و لمس بد برای پیشگیری از #کودک_آزاری که باید کودکان تصاویر آن را رنگ کنند.
رهایی
@bidarzani
رهایی
@bidarzani
📌 گفتگو با جلوه جواهری عضو کارزار منع #خشونت_خانوادگی علیه زنان
🔸آمار خشونت‌های خانگی علیه زنان غیرقابل چشم‌پوشی است
🔸در قوانین ما دستورهای حمایتی وجود ندارد، دستورهایی که به پلیس اجازه دهد زنان خشونت‌دیده را به محل امنی ببرند یا فرد خشونت‌گر را از محل زندگی زن دور نگه دارند. در نتیجه پلیس زنان خشونت دیده را رها می‌کند تا به شکایت‌شان در وقت خود رسیدگی شود.
🔸وقتی #خشونت به روایت درمی‌آید از پنهان‌بودگی خارج می‌شود و ضمن ایجاد همدلی در میان افراد با روایت‌های مشابه، آنها را تشویق می‌کند که این مسئله را پنهان نگه ندارند، آنها درمی‌یابند که مقصر نیستند و هیچ چیز خشونت را توجیه نمی‌کند.
🔸تجربه نشان داده است که عدالت ترمیمی بسیار موثرتر از عدالت کیفری است، چرا که با خشونت‌گر هم انسانی رفتار می‌شود. بسیاری از خشونت‌گران در چرخه خشونت به آزار دیگری اقدام می‌کنند. اغلب در کودکی خشونت دیده‌اند و با خشونت بزرگ شده‌اند.
🔸پیش‌بینی ما این است که در سال جاری بتوانیم در شهرهای بیشتری این کارزار را گسترده سازیم. آینده این فعالیت با پایان یافتن کارزار به اتمام نمی‌رسد و فشارهای لازم از سوی جامعه مدنی نهایتا به تصویب قانونی برای منع خشونت خانوادگی می‌انجامد.
@bidarzani
متن کامل مصاحبه را می‌توانید در #میدان بخوانید👇
http://meidaan.com/archive/45256
🔸آمار خشونت‌های خانگی علیه زنان غیرقابل چشم‌پوشی است
🔸در قوانین ما دستورهای حمایتی وجود ندارد، دستورهایی که به پلیس اجازه دهد زنان خشونت‌دیده را به محل امنی ببرند یا فرد خشونت‌گر را از محل زندگی زن دور نگه دارند. در نتیجه پلیس زنان خشونت دیده را رها می‌کند تا به شکایت‌شان در وقت خود رسیدگی شود.
🔸وقتی #خشونت به روایت درمی‌آید از پنهان‌بودگی خارج می‌شود و ضمن ایجاد همدلی در میان افراد با روایت‌های مشابه، آنها را تشویق می‌کند که این مسئله را پنهان نگه ندارند، آنها درمی‌یابند که مقصر نیستند و هیچ چیز خشونت را توجیه نمی‌کند.
🔸تجربه نشان داده است که عدالت ترمیمی بسیار موثرتر از عدالت کیفری است، چرا که با خشونت‌گر هم انسانی رفتار می‌شود. بسیاری از خشونت‌گران در چرخه خشونت به آزار دیگری اقدام می‌کنند. اغلب در کودکی خشونت دیده‌اند و با خشونت بزرگ شده‌اند.
🔸پیش‌بینی ما این است که در سال جاری بتوانیم در شهرهای بیشتری این کارزار را گسترده سازیم. آینده این فعالیت با پایان یافتن کارزار به اتمام نمی‌رسد و فشارهای لازم از سوی جامعه مدنی نهایتا به تصویب قانونی برای منع خشونت خانوادگی می‌انجامد.
@bidarzani
متن کامل مصاحبه را می‌توانید در #میدان بخوانید👇
http://meidaan.com/archive/45256
میدان
آمار خشونت‌های خانگی علیه زنان غیرقابل چشم‌پوشی است
با وجود اینکه در تعدادی از کشورهای آسیایی و اسلامی، قانون خاصی برای مقابله با خشونت خانوادگی علیه زنان به تصویب رسیده اما در ایران هنوز قانونی برای پیشگیری از خشونت خانوادگی و حمایت از زنان خشونت‌دیده وجود ندارد. از همین رو، جمعی از وکلای دادگستری در تحقیقی…
فیلم «در جستجوی فریده» ساخته آزاده موسوی و کوروش عطائی و«زنانی با گوشواره‌های باروتی»رضا فرهمند با هفت عنوان نامزدی،پیشتاز لیست دریافت جایزه از بخش مسابقه ملی سینماحقیقت شدند.
@bidarzani
@bidarzani
📌زنان کارگر چگونه با « #آزار_جنسی» مواجه شدند؟
✍️جودیت لِوین/برگردان: پویا موحد
🔸«در ۱۸ دسامبر، او من را به انباری برد و از من خواست که یک دکمه روی شلوار او بدوزم. او از من خواست که دستم را داخل کنم و من چنین کردم، و وقتی داشتم سوزن را نخ می‌کردم، شروع به گفتن سخنانی زشت کرد و رفتار زننده‌ای نیز از او سر زد.» گرِچن کارلسون نخستین زنی نبود که رئیس‌اش او را آزار جنسی داده بود.
🔸رز مک‌گوآن هم نخستین کسی نبوده که به دلیل ترس‌اش چیزی نگفته است. ماجرایی که در ابتدا نقل شد از زبان یک کارگر انگلیسی در صنعت لباس‌دوزی در قرن نوزدهم است، حاکی از آن که آزار جنسی به قدمت وجود محل‌‌های کارِ تحت نظر مردان وجود داشته است، به عبارت دیگر، به همان قدمت و وسعت خودِ کار کردن.
🔸لین فارلی، استاد دانشگاه کورنل اصطلاح « #آزار_جنسی» را در دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی وضع کرد. قبل از آن نام‌هایی که به این کار داده می‌شد، استعاری و گمراه‌کننده بودند: «تعدی اخلاقی»، «منظورهای ناروا»، «شوخی‌های زشت»، «اغوا».
🔸چرا با گذشت صد و پنجاه سال از انقلاب صنعتی و پنجاه سال پس از آن که دومین موج فمینیسم توجه به آزار جنسی را به عنوان موضوعی سیاسی احیا کرد، ما هنوز با این موضوع درگیر هستیم؟
🔸زنان (و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی) در محل کار دچار آزار جنسی هستند؛ در این موضوع همپوشانی وجود دارد، و ظلم اقتصادی و جنسیتی با هم اتفاق می‌افتد. اما پیشرفت پیوسته نیست.
🔸در همین حال، با وجود افزایش سهم زنان در نیروی کار، مشارکت آنها در اتحادیه‌های کارگری کاهش یافته است. بر مبنای آمارهای «دفتر آمار کار»، از زمان رکود بزرگ اقتصادی (در دهه‌ی ۱۹۳۰) تا جنگ جهانی دوم، این مشارکت در حال افزایش بوده، و در اواسط دهه‌ی ۱۹۵۰ به اوج خود یعنی ۳۵ درصد رسیده است.
🔸در دهه‌ی ۱۹۷۰، وقتی پژوهشگران از زنان می‌پرسیدند که اگر سر کار مشکلی داشته باشند به کجا مراجعه می‌کنند، «آنها احتمالاً می‌گفتند: به سازمان‌های یاری‌رسان یا به نماینده‌ام در کنگره زنگ می‌زنم. بعد از سال‌ها، اگر همین سؤال را بپرسیم، زنان احتمالاً جواب می‌دهند: به مادرم زنگ می‌زنم! حدود سال ۲۰۰۰، زن‌ها شروع به گفتن این جمله کردند: به خداوند پناه می‌برم! اکنون چنین می‌گویند: من فقط به خودم اتکا دارم.»
🔸به لطف #فمینیسم، اعتماد به نفس زنان و کنترل‌شان بر زندگی اجتماعی و خانوادگی خود مستحکم شد. اما به طور همزمان، «قدرت واقعی» آنها به همراه قدرت مؤسساتی که به نمایندگی آنها سخن می‌گفتند، کم شد. او می‌گوید: «زنان به طور فردی قوی‌تر و از لحاظ تأثیرگذاری ضعیف‌تر شدند.»
🔸فعالان اتحادیه‌های کارگری بریتانیا به خاطر مرد بودن از رئیس‌های مرد خود دفاع نمی‌کردند یا از خطای آنها چشم نمی‌پوشیدند. لمبرتز می‌نویسد که «لازم است که "وحدت مردانه"ی فرضی میان صاحب‌مقامان و مردانی که از گناهانشان چشم‌پوشی می‌کنند، فدای وحدت اتحادیه شود.
🔸 زیرا با سازماندهی اعتصابات و با فرستادن نمایندگان و رؤسای خود برای زیر فشار گذاشتن استخدام‌کنندگان، اتحادیه‌ها این مشکلات را در چارچوب مسائل محیط کار قرار می‌دادند و به نحو ضمنی این زنان فقط زن یا موجود جنسی قلمداد نمی‌شدند، بلکه آنها کارگران مورد استثمار قلمداد می‌شدند که با رفتار غیر قابل پذیرش در محیط کار مواجه شده‌اند.»
@bidarzani
http://www.aasoo.org/fa/articles/1065
✍️جودیت لِوین/برگردان: پویا موحد
🔸«در ۱۸ دسامبر، او من را به انباری برد و از من خواست که یک دکمه روی شلوار او بدوزم. او از من خواست که دستم را داخل کنم و من چنین کردم، و وقتی داشتم سوزن را نخ می‌کردم، شروع به گفتن سخنانی زشت کرد و رفتار زننده‌ای نیز از او سر زد.» گرِچن کارلسون نخستین زنی نبود که رئیس‌اش او را آزار جنسی داده بود.
🔸رز مک‌گوآن هم نخستین کسی نبوده که به دلیل ترس‌اش چیزی نگفته است. ماجرایی که در ابتدا نقل شد از زبان یک کارگر انگلیسی در صنعت لباس‌دوزی در قرن نوزدهم است، حاکی از آن که آزار جنسی به قدمت وجود محل‌‌های کارِ تحت نظر مردان وجود داشته است، به عبارت دیگر، به همان قدمت و وسعت خودِ کار کردن.
🔸لین فارلی، استاد دانشگاه کورنل اصطلاح « #آزار_جنسی» را در دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی وضع کرد. قبل از آن نام‌هایی که به این کار داده می‌شد، استعاری و گمراه‌کننده بودند: «تعدی اخلاقی»، «منظورهای ناروا»، «شوخی‌های زشت»، «اغوا».
🔸چرا با گذشت صد و پنجاه سال از انقلاب صنعتی و پنجاه سال پس از آن که دومین موج فمینیسم توجه به آزار جنسی را به عنوان موضوعی سیاسی احیا کرد، ما هنوز با این موضوع درگیر هستیم؟
🔸زنان (و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی) در محل کار دچار آزار جنسی هستند؛ در این موضوع همپوشانی وجود دارد، و ظلم اقتصادی و جنسیتی با هم اتفاق می‌افتد. اما پیشرفت پیوسته نیست.
🔸در همین حال، با وجود افزایش سهم زنان در نیروی کار، مشارکت آنها در اتحادیه‌های کارگری کاهش یافته است. بر مبنای آمارهای «دفتر آمار کار»، از زمان رکود بزرگ اقتصادی (در دهه‌ی ۱۹۳۰) تا جنگ جهانی دوم، این مشارکت در حال افزایش بوده، و در اواسط دهه‌ی ۱۹۵۰ به اوج خود یعنی ۳۵ درصد رسیده است.
🔸در دهه‌ی ۱۹۷۰، وقتی پژوهشگران از زنان می‌پرسیدند که اگر سر کار مشکلی داشته باشند به کجا مراجعه می‌کنند، «آنها احتمالاً می‌گفتند: به سازمان‌های یاری‌رسان یا به نماینده‌ام در کنگره زنگ می‌زنم. بعد از سال‌ها، اگر همین سؤال را بپرسیم، زنان احتمالاً جواب می‌دهند: به مادرم زنگ می‌زنم! حدود سال ۲۰۰۰، زن‌ها شروع به گفتن این جمله کردند: به خداوند پناه می‌برم! اکنون چنین می‌گویند: من فقط به خودم اتکا دارم.»
🔸به لطف #فمینیسم، اعتماد به نفس زنان و کنترل‌شان بر زندگی اجتماعی و خانوادگی خود مستحکم شد. اما به طور همزمان، «قدرت واقعی» آنها به همراه قدرت مؤسساتی که به نمایندگی آنها سخن می‌گفتند، کم شد. او می‌گوید: «زنان به طور فردی قوی‌تر و از لحاظ تأثیرگذاری ضعیف‌تر شدند.»
🔸فعالان اتحادیه‌های کارگری بریتانیا به خاطر مرد بودن از رئیس‌های مرد خود دفاع نمی‌کردند یا از خطای آنها چشم نمی‌پوشیدند. لمبرتز می‌نویسد که «لازم است که "وحدت مردانه"ی فرضی میان صاحب‌مقامان و مردانی که از گناهانشان چشم‌پوشی می‌کنند، فدای وحدت اتحادیه شود.
🔸 زیرا با سازماندهی اعتصابات و با فرستادن نمایندگان و رؤسای خود برای زیر فشار گذاشتن استخدام‌کنندگان، اتحادیه‌ها این مشکلات را در چارچوب مسائل محیط کار قرار می‌دادند و به نحو ضمنی این زنان فقط زن یا موجود جنسی قلمداد نمی‌شدند، بلکه آنها کارگران مورد استثمار قلمداد می‌شدند که با رفتار غیر قابل پذیرش در محیط کار مواجه شده‌اند.»
@bidarzani
http://www.aasoo.org/fa/articles/1065
آسو
زنان کارگر چگونه با «آزار جنسی» مواجه شدند؟ | آسو
به دنبال افشای «آزار جنسی» برخی از زنان سرشناس از سوی مردان صاحب قدرت اقتصادی و سیاسی، بحث‌ها درباره‌ی یافتن راه حل‌هایی برای از بین بردن این پدیده، به ویژه در محیط‌های کاری، شدت گرفته است. در این
📌رئیس فراکسیون زنان در مجلس: در مناطقی از ایران زنان فروخته می‌شوند
🔸پروانه سلحشوری، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی گفته «در برخی مناطق کشور دختران به عنوان ازدواج فروخته شده و مورد معامله قرار می‌گیرند».
🔸رئیس فراکسیون زنان ایران با انتقاد از افزایش #ازدواج_دختران در دوران کودکی گفت: «۵۰ درصد ازدواج‌هایی که در سنین کودکی انجام می‌شود، مرگ زودهنگام مادر و یا فرزند را در پی دارد و میزان ابتلای چنین مادرانی به بیماری سرطان تا ۷۰ درصد افزایش پیدا می‌کند».
🔸بر اساس قانون مدنی ایران، سن قانونی ازدواج برای دختران ۱۳ سال و برای پسران ۱۵ سال تعیین شده است. با این حال در ماده ١٠۴١ قانون مدنی آمده است: «عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن ١٣ سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن ١۵سال تمام شمسی منوط است به اذن ولی به شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح.»
🔸ازدواج کودکان به خصوص دختربچه‌ها در ایران رواج دارد. آمارهای سازمان ثبت احوال ایران نشان می‌دهد که از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳ نزدیک به ۴۲۰ هزار دختر زیر ۱۵ سال ازدواج کرده‌اند.
https://www.radiozamaneh.com/372425
🔸پروانه سلحشوری، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی گفته «در برخی مناطق کشور دختران به عنوان ازدواج فروخته شده و مورد معامله قرار می‌گیرند».
🔸رئیس فراکسیون زنان ایران با انتقاد از افزایش #ازدواج_دختران در دوران کودکی گفت: «۵۰ درصد ازدواج‌هایی که در سنین کودکی انجام می‌شود، مرگ زودهنگام مادر و یا فرزند را در پی دارد و میزان ابتلای چنین مادرانی به بیماری سرطان تا ۷۰ درصد افزایش پیدا می‌کند».
🔸بر اساس قانون مدنی ایران، سن قانونی ازدواج برای دختران ۱۳ سال و برای پسران ۱۵ سال تعیین شده است. با این حال در ماده ١٠۴١ قانون مدنی آمده است: «عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن ١٣ سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن ١۵سال تمام شمسی منوط است به اذن ولی به شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح.»
🔸ازدواج کودکان به خصوص دختربچه‌ها در ایران رواج دارد. آمارهای سازمان ثبت احوال ایران نشان می‌دهد که از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳ نزدیک به ۴۲۰ هزار دختر زیر ۱۵ سال ازدواج کرده‌اند.
https://www.radiozamaneh.com/372425
رادیو زمانه
رئیس فراکسیون زنان: در مناطقی از ایران زنان به اسم ازدواج فروخته می‌ش
پروانه سلحشور، نماینده تهران در مجلس در دیدار با یکی از مراجع شیعی در قم، از «افزایش ازدواج دختر بچه‌ها» و «فروش زنان» انتقاد کرد.
نمایش فیلم سینمایی بیدار شو آرزو به کارگردانی کیانوش عیاری بعد ۱۳ سال از امروز در بخش هنر و تجربه آغاز شد.
#زنان_و_هنر
@bidarzani
#زنان_و_هنر
@bidarzani
📌مقاومت و قدرتمندسازی در تعاونی زنان الخلیل
برگردان مهتاب محبوب
🔸به سراغ بنیانگذار بزرگترین تعاونی «زنان الخلیل» رفته‌ایم تا با او درباره‌ی کسب و کار، اشتغال و قدرتمندسازی زنان گفت‌وگو کنیم.
🔸إذنا شهری کوچک در غرب الخلیل است و در فاصله‌ی کمتر از یک کیلومتری دیواری قرار دارد که اسرائیلی‌ها را از فلسطینی‌ها جدا می‌کند. اینجا محل کارگاه اصلی «زنان در هبرون» نیز هست، یک تعاونی زنان که منبع درآمد مستقلی برای ۱۵۰ زن از روستاهای مجاور را فراهم می‌کند.
🔸کارگاه تعاونی یک آپارتمان چهار اتاقه‌ی ساده در طبقه‌ی هم‌کف است؛ با ماشین‌های بافت سنتی و همزمان چرخ‌خیاطی‌های مدرن. دیوارها را نمونه‌کارهای زنان پر کرده است: قالی‌های نقش‌دار و پیراهن‌هایی که با ظرافت طراحی‌شده اند و در کنار کیف پول‌ها و روبالشی‌های دست‌ساز قرار گرفته‌اند. حتی یک اتاق هم برای لباس بچه هست که فضایی را برای خوابیدن فرزندان زنان در هنگام کار نیز شامل می‌شود.
🔸نوال بنیانگذار این تعاونی است: یک زن فلسطینی میانسال از همین منطقه. صدای آرام او، حال و هوای پرانرژی و مصممش را پنهان می‌کند. نوال که از نقش خود در کمک به هماهنگ کردن کار زنان راضی نیست، بر خودش واجب می‌داند که به اروپا و آسیای شرقی سفر کند و درباره‌ی اشغال فلسطین آگاهی‌رسانی و برای تولیدات این زنان بازار پیدا کند.
🔸بعد از پایان دومین انتفاضه در ۲۰۰۵، گردشگری در فلسطین به شدت کاهش پیدا کرد. ساخت دیوار آپارتاید توسط اسرائیل، گردشگری داخلی و خارجی را تضعیف کرد و کسانی که هم‌چنان به این منطقه سفر می‌کنند بیشتر برای سفرهای کوتاه‌مدت می‌آیند که به اقتصاد محلی کمک کمی می‌رساند.
🔸افول گردشگری تنها یک بخش از کارشکنی و خرابکاری اقتصادی است که از طرف قدرت اشغالگر بر فلسطینیان تحمیل شده است. موانع جاده‌ای و ایست‌های بازرسی جلوی آزادی تردد را گرفته‌اند، در عین حال شهرک‌نشین‌ها، مزرعه‌های فلسطینیان را تخریب کرده و دولت اسرائیل عمداً دسترسی به خدمات اولیه مانند آب را محدود کرده است.
🔸در این بستر بود که نوال تصمیم گرفت تعاونی «زنان در هبرون» را تأسیس کند تا منبع درآمد مستقلی برای زنان محلی تأمین کند، زنانی که بیشترشان در غیر این صورت، نمی‌توانستند شغلی پیدا کنند. نوال توضیح می‌دهد «آنها مدرک دانشگاهی ندارند اما همه‌ی زنان روستا سوزن‌دوزی بلدند- این کارِ سنتی اینجاست.» سه سال طول کشید تا دیگر زنان هم به او بپیوندند، اما حالا بیش از ۱۵۰ زن برای فروشگاه آنها در مرکز هبرون، محصول تولید می‌کنند.
🔸با این که این تعاونی تاکنون فقط ۱۵۰ زن را مشغول به کار کرده است، اما اهمیتش بسیار فراتر از روستاهای منطقه‌ی الخلیل است. با وارد کردن زنان به بازار کار – زنانی که در غیر این صورت بیکار می‌ماندند- این تعاونی به آنها کمک می‌کند تا از وابستگی اقتصادی در داخل خانواده رها شوند. با اعطای مالکیت کامل محصولات تولیدی به خود این زنان، این تعاونی سعی دارد آنها را از وابستگی مالی به صاحبان کارخانه‌ها رها کند؛ صاحبان کارخانه‌هایی که به دلخواه، آنها را استخدام یا اخراج می‌کنند.
🔸با تقسیم سود میان نیروی کار، تعاونی پول حاصله را در اقتصاد فلسطین نگه می‌دارد و به ساختن اقتصاد رشد یابنده‌ی فلسطینی یاری می‌رساند که می‌تواند بسیار بیشتر از یک منبع تأمین نیروی کار ارزان برای کارخانه‌های با مالکیت اسرائیلی و بازاری برای محصولات اسرائیلی، کارایی داشته باشد.
@bidarzani
ادامه مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://t.me/iv?url=http://bidarzani.com/28141&rhash=3ec4f87be6d7d1https://t.me/iv?url=http://bidarzani.com/28009&rhash=3ec4f87be6d7d1
برگردان مهتاب محبوب
🔸به سراغ بنیانگذار بزرگترین تعاونی «زنان الخلیل» رفته‌ایم تا با او درباره‌ی کسب و کار، اشتغال و قدرتمندسازی زنان گفت‌وگو کنیم.
🔸إذنا شهری کوچک در غرب الخلیل است و در فاصله‌ی کمتر از یک کیلومتری دیواری قرار دارد که اسرائیلی‌ها را از فلسطینی‌ها جدا می‌کند. اینجا محل کارگاه اصلی «زنان در هبرون» نیز هست، یک تعاونی زنان که منبع درآمد مستقلی برای ۱۵۰ زن از روستاهای مجاور را فراهم می‌کند.
🔸کارگاه تعاونی یک آپارتمان چهار اتاقه‌ی ساده در طبقه‌ی هم‌کف است؛ با ماشین‌های بافت سنتی و همزمان چرخ‌خیاطی‌های مدرن. دیوارها را نمونه‌کارهای زنان پر کرده است: قالی‌های نقش‌دار و پیراهن‌هایی که با ظرافت طراحی‌شده اند و در کنار کیف پول‌ها و روبالشی‌های دست‌ساز قرار گرفته‌اند. حتی یک اتاق هم برای لباس بچه هست که فضایی را برای خوابیدن فرزندان زنان در هنگام کار نیز شامل می‌شود.
🔸نوال بنیانگذار این تعاونی است: یک زن فلسطینی میانسال از همین منطقه. صدای آرام او، حال و هوای پرانرژی و مصممش را پنهان می‌کند. نوال که از نقش خود در کمک به هماهنگ کردن کار زنان راضی نیست، بر خودش واجب می‌داند که به اروپا و آسیای شرقی سفر کند و درباره‌ی اشغال فلسطین آگاهی‌رسانی و برای تولیدات این زنان بازار پیدا کند.
🔸بعد از پایان دومین انتفاضه در ۲۰۰۵، گردشگری در فلسطین به شدت کاهش پیدا کرد. ساخت دیوار آپارتاید توسط اسرائیل، گردشگری داخلی و خارجی را تضعیف کرد و کسانی که هم‌چنان به این منطقه سفر می‌کنند بیشتر برای سفرهای کوتاه‌مدت می‌آیند که به اقتصاد محلی کمک کمی می‌رساند.
🔸افول گردشگری تنها یک بخش از کارشکنی و خرابکاری اقتصادی است که از طرف قدرت اشغالگر بر فلسطینیان تحمیل شده است. موانع جاده‌ای و ایست‌های بازرسی جلوی آزادی تردد را گرفته‌اند، در عین حال شهرک‌نشین‌ها، مزرعه‌های فلسطینیان را تخریب کرده و دولت اسرائیل عمداً دسترسی به خدمات اولیه مانند آب را محدود کرده است.
🔸در این بستر بود که نوال تصمیم گرفت تعاونی «زنان در هبرون» را تأسیس کند تا منبع درآمد مستقلی برای زنان محلی تأمین کند، زنانی که بیشترشان در غیر این صورت، نمی‌توانستند شغلی پیدا کنند. نوال توضیح می‌دهد «آنها مدرک دانشگاهی ندارند اما همه‌ی زنان روستا سوزن‌دوزی بلدند- این کارِ سنتی اینجاست.» سه سال طول کشید تا دیگر زنان هم به او بپیوندند، اما حالا بیش از ۱۵۰ زن برای فروشگاه آنها در مرکز هبرون، محصول تولید می‌کنند.
🔸با این که این تعاونی تاکنون فقط ۱۵۰ زن را مشغول به کار کرده است، اما اهمیتش بسیار فراتر از روستاهای منطقه‌ی الخلیل است. با وارد کردن زنان به بازار کار – زنانی که در غیر این صورت بیکار می‌ماندند- این تعاونی به آنها کمک می‌کند تا از وابستگی اقتصادی در داخل خانواده رها شوند. با اعطای مالکیت کامل محصولات تولیدی به خود این زنان، این تعاونی سعی دارد آنها را از وابستگی مالی به صاحبان کارخانه‌ها رها کند؛ صاحبان کارخانه‌هایی که به دلخواه، آنها را استخدام یا اخراج می‌کنند.
🔸با تقسیم سود میان نیروی کار، تعاونی پول حاصله را در اقتصاد فلسطین نگه می‌دارد و به ساختن اقتصاد رشد یابنده‌ی فلسطینی یاری می‌رساند که می‌تواند بسیار بیشتر از یک منبع تأمین نیروی کار ارزان برای کارخانه‌های با مالکیت اسرائیلی و بازاری برای محصولات اسرائیلی، کارایی داشته باشد.
@bidarzani
ادامه مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://t.me/iv?url=http://bidarzani.com/28141&rhash=3ec4f87be6d7d1https://t.me/iv?url=http://bidarzani.com/28009&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
مقاومت و قدرتمندسازی در تعاونی زنان الخلیل/ برگردان مهتاب محبوب
به سراغ بنیانگذار بزرگترین تعاونی «زنان الخلیل» رفته‌ایم تا با او درباره‌ی کسب و کار، اشتغال و قدرتمندسازی زنان گفت‌وگو کنیم. إذنا شهری کوچک در غرب الخلیل است و در فاصله‌ی کمتر از یک کیلومتری دیواری قرار دارد که اسرائیلی‌ها را از فلسطینی‌ها جدا می‌کند.…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#فیلم داستان مرون/ دوبله و زیرنویس فارسی: #کارزار_منع_خشونت_خانوادگی
#خشونت_علیه_زنان و دختران قابل #پیشگیری است
@bidarzani
@pdvcir
#خشونت_علیه_زنان و دختران قابل #پیشگیری است
@bidarzani
@pdvcir
#تحصن مجید دری و مهدیه گلرو مقابل وزارت علوم در اعتراض به صحبت های وزیر در مورد عدم وجود دانشجویان ستاره دار
@bidarzani
@bidarzani
📌پاندورا چیست؟
🔸پاندورا نام فیلمی مستند و مستقل به کارگردانی نگین احمدی است که داستان زندگی شیرین دختری ۲۱ ساله که توسط نامزدش مورد اسید پاشی قرار گرفته است را به تصویر میکشد.
🔸 شیرین اما بعد از سوختن صورتش تسلیم نمیشود و تصمیم می‌گیرد دوباره به روند زندگی عادیش بازگردد و پیگر جراحی‌های صورتش شود.
🔸شیرین علاقه‌ی بسیار زیادی به رقص دارد و می‌خواهد یک رقصنده و مربی حرفه‌ای شود تا بتواند به واسطه‌ی پولی که از این راه به دست می‌آورد هزینه جراحی‌های ترمیمی صورتش را جمع آوری کند.
🔸پروژه‌ی "پاندورا" در سایت "دونیت " شروع به تبلیغ برای جلب حمایت مالی برای ادامه ساخت این مستند کرده است. برای آگاهی از جزئیات بیشتر درخصوص این پروژه و کمک به ساخت این مستند به لینک زیر مراجعه کنید.
@bidarzani
https://2nate.com/negin/pandora-documentary
🔸پاندورا نام فیلمی مستند و مستقل به کارگردانی نگین احمدی است که داستان زندگی شیرین دختری ۲۱ ساله که توسط نامزدش مورد اسید پاشی قرار گرفته است را به تصویر میکشد.
🔸 شیرین اما بعد از سوختن صورتش تسلیم نمیشود و تصمیم می‌گیرد دوباره به روند زندگی عادیش بازگردد و پیگر جراحی‌های صورتش شود.
🔸شیرین علاقه‌ی بسیار زیادی به رقص دارد و می‌خواهد یک رقصنده و مربی حرفه‌ای شود تا بتواند به واسطه‌ی پولی که از این راه به دست می‌آورد هزینه جراحی‌های ترمیمی صورتش را جمع آوری کند.
🔸پروژه‌ی "پاندورا" در سایت "دونیت " شروع به تبلیغ برای جلب حمایت مالی برای ادامه ساخت این مستند کرده است. برای آگاهی از جزئیات بیشتر درخصوص این پروژه و کمک به ساخت این مستند به لینک زیر مراجعه کنید.
@bidarzani
https://2nate.com/negin/pandora-documentary
« #جنسیت در #تئاتر ایران»
نگاهی به نمایش"یک دقیقه و۱۳ ثانیه"
دکترشهرام گیل آبادی
نجمه گودرزی
نازنین سهامی زاده
دوشنبه۲۷اذر، ساعت۱۷-۱۵
سالن اجتماعات انجمن جامعه‌شناسی ایران
@bidarzani
@womenwatcher
نگاهی به نمایش"یک دقیقه و۱۳ ثانیه"
دکترشهرام گیل آبادی
نجمه گودرزی
نازنین سهامی زاده
دوشنبه۲۷اذر، ساعت۱۷-۱۵
سالن اجتماعات انجمن جامعه‌شناسی ایران
@bidarzani
@womenwatcher
📌معضلی به نام دامن کوتاه
✍️مترجم: غزال ندیم
🔸شاید عجیب به نظر بیاید؛ شاید هم کسی یادش نیاید و یا دقت نکرده باشد ولی برای همین بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۴، برای یکی از رشته‌های #ورزش_زنان، انقلاب کوچکی رخ داد؛ بعد از سال‌ها مبارزه، برای اولین‌بار در این دوره از بازی‌ها رشته پرش با اسکی برای زنان آزاد شد، آنهم در حالی‌که این رشته از سال ۱۹۲۴ برای مردها وجود داشت!
🔸نمونه‌های خشونت و #تبعیض_علیه زنان در ورزش بسیار زیاد و گسترده است و جنبه‌های بسیار متنوعی هم دارد: امکانات کمتر نسبت به مردان، اندیشه‌های مردسالارانه، تبعیض، خشونت، نابرابری دستمزد، سقف شیشه‌ای، توزیع ناعادلانه پول بیت‌المال… همگی نمونه‌های بارز تبعیض جنسیتی و خشونت علیه زنان ورزشکار است.
🔸از همان ۵ سالگی این چیزها را حس کردم. همیشه به خودم می‌گفتم ناعادلانه است؛ چرا مدرسه فوتبالی که برادرهایم را قبول کرده من را به خاطر دختر بودن رد کرده ». این را بریژیت انریک، یکی از اعضای بلندپایه فدراسیون فوتبال فرانسه به مجله «ماری کِلر» می‌گوید.
🔸اگرچه این روزها در اروپا دید مردم نسبت به ورزش زنان بازتر شده ولی هنوز هم ۲۰ درصدی فکر می‌کنند که ورزش‌ها زنانه و مردانه هستند و بهتر است زن‌ها سراغ تعدادی از ورزش‌ها نروند. این موضوع روی تصمیمات مسئولان برگزاری بازی‌های المپیک هم اثر گذاشته و حالا دیگر ورزش‌هایی مثل بوکس، کانو-کایاک، کشتی و قایقرانی که پیش‌تر در زمره ورزش‌های مردانه تلقی می‌شدند، در اختیار زنان هم قرار گرفته است.
🔸در فرانسه دو تیم زنان لیون و پاری سن ژرمن افتخارات اروپایی‌شان به مراتب از تیم‌های مردان این دو باشگاه بیشتر است ولی جالب اینکه به زنان باشگاه اجازه بازی در دو ورزشگاه اصلی این دو تیم مطرح داده نمیشود و آنها باید در ورزشگاه‌های به مراتب کم امکانات‌تر به میدان بروند.
🔸 بزرگترین رقابت دوچرخه‌سواری در دنیا فقط برای مردان است و زن‌ها اجازه حضور در آن را ندارند ولی در حاشیه همین مراسم آگهی‌های تبلیغاتی گسترده‌ای منتشر می‌شود که به زنان «خوش بر و رو» برای حضور در پای سکو و اهدای مدال نیاز است!
🔸موضوعی که همیشه ورزش زنان را بیش از هر چیز دیگری رنجانده، استفاده ابزاری از زنان است؛ اینکه بعضی‌ها ورزش زنان را فقط به خاطر تحریک‌آمیز بودن می‌پذیرند. نگاه این افراد کاملا مشخص و برگرفته از همان تفکرات غلطی است که همیشه وجود داشته است. سرمایه‌گذاری در ورزش زنان در مقایسه با ورزش مردان به شدت اندک است مگر اینکه یک ورزشکار طوری لباس بپوشد و رفتار کند که تحریک‌آمیز به نظر بیاید.
🔸کوتاه‌کردن لباس‌های زنان در رشته‌هایی مثل بوکس و هندبال به تازگی بحث‌های زیادی در پی داشته است؛ از طرفی لباس تنیس‌بازان زن هم که همیشه محل سؤال بوده است؛ این رفتار و نگاه آزاردهنده حالا رفته‌رفته وارد فوتبال هم می‌شود و تیم زنان بسیاری از باشگاه‌های مطرح دنیا باید لباس‌هایی به تن کنند که برجستگی‌های بدنشان را بیش از گذشته نشان دهد!
🔸این موارد همگی فارغ از تجاوزها و آزارهایی است که در دنیای ورزش، زنان را نشانه رفته است. فارغ از اختلالات هورمونی است که یک زن ورزشکار در طول دوره حرفه‌ای‌اش با آن روبرو می‌شود و از بقیه هم‌دسته‌ها جدا می‌شود. موردی که به نظر می‌رسد ورزش زنان را برای بعضی‌ها توجیه می‌کند، مورد آزاردهنده‌ای به اسم «دامن کوتاه» است.
@bidarzani
https://goo.gl/UmLBe7
✍️مترجم: غزال ندیم
🔸شاید عجیب به نظر بیاید؛ شاید هم کسی یادش نیاید و یا دقت نکرده باشد ولی برای همین بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۴، برای یکی از رشته‌های #ورزش_زنان، انقلاب کوچکی رخ داد؛ بعد از سال‌ها مبارزه، برای اولین‌بار در این دوره از بازی‌ها رشته پرش با اسکی برای زنان آزاد شد، آنهم در حالی‌که این رشته از سال ۱۹۲۴ برای مردها وجود داشت!
🔸نمونه‌های خشونت و #تبعیض_علیه زنان در ورزش بسیار زیاد و گسترده است و جنبه‌های بسیار متنوعی هم دارد: امکانات کمتر نسبت به مردان، اندیشه‌های مردسالارانه، تبعیض، خشونت، نابرابری دستمزد، سقف شیشه‌ای، توزیع ناعادلانه پول بیت‌المال… همگی نمونه‌های بارز تبعیض جنسیتی و خشونت علیه زنان ورزشکار است.
🔸از همان ۵ سالگی این چیزها را حس کردم. همیشه به خودم می‌گفتم ناعادلانه است؛ چرا مدرسه فوتبالی که برادرهایم را قبول کرده من را به خاطر دختر بودن رد کرده ». این را بریژیت انریک، یکی از اعضای بلندپایه فدراسیون فوتبال فرانسه به مجله «ماری کِلر» می‌گوید.
🔸اگرچه این روزها در اروپا دید مردم نسبت به ورزش زنان بازتر شده ولی هنوز هم ۲۰ درصدی فکر می‌کنند که ورزش‌ها زنانه و مردانه هستند و بهتر است زن‌ها سراغ تعدادی از ورزش‌ها نروند. این موضوع روی تصمیمات مسئولان برگزاری بازی‌های المپیک هم اثر گذاشته و حالا دیگر ورزش‌هایی مثل بوکس، کانو-کایاک، کشتی و قایقرانی که پیش‌تر در زمره ورزش‌های مردانه تلقی می‌شدند، در اختیار زنان هم قرار گرفته است.
🔸در فرانسه دو تیم زنان لیون و پاری سن ژرمن افتخارات اروپایی‌شان به مراتب از تیم‌های مردان این دو باشگاه بیشتر است ولی جالب اینکه به زنان باشگاه اجازه بازی در دو ورزشگاه اصلی این دو تیم مطرح داده نمیشود و آنها باید در ورزشگاه‌های به مراتب کم امکانات‌تر به میدان بروند.
🔸 بزرگترین رقابت دوچرخه‌سواری در دنیا فقط برای مردان است و زن‌ها اجازه حضور در آن را ندارند ولی در حاشیه همین مراسم آگهی‌های تبلیغاتی گسترده‌ای منتشر می‌شود که به زنان «خوش بر و رو» برای حضور در پای سکو و اهدای مدال نیاز است!
🔸موضوعی که همیشه ورزش زنان را بیش از هر چیز دیگری رنجانده، استفاده ابزاری از زنان است؛ اینکه بعضی‌ها ورزش زنان را فقط به خاطر تحریک‌آمیز بودن می‌پذیرند. نگاه این افراد کاملا مشخص و برگرفته از همان تفکرات غلطی است که همیشه وجود داشته است. سرمایه‌گذاری در ورزش زنان در مقایسه با ورزش مردان به شدت اندک است مگر اینکه یک ورزشکار طوری لباس بپوشد و رفتار کند که تحریک‌آمیز به نظر بیاید.
🔸کوتاه‌کردن لباس‌های زنان در رشته‌هایی مثل بوکس و هندبال به تازگی بحث‌های زیادی در پی داشته است؛ از طرفی لباس تنیس‌بازان زن هم که همیشه محل سؤال بوده است؛ این رفتار و نگاه آزاردهنده حالا رفته‌رفته وارد فوتبال هم می‌شود و تیم زنان بسیاری از باشگاه‌های مطرح دنیا باید لباس‌هایی به تن کنند که برجستگی‌های بدنشان را بیش از گذشته نشان دهد!
🔸این موارد همگی فارغ از تجاوزها و آزارهایی است که در دنیای ورزش، زنان را نشانه رفته است. فارغ از اختلالات هورمونی است که یک زن ورزشکار در طول دوره حرفه‌ای‌اش با آن روبرو می‌شود و از بقیه هم‌دسته‌ها جدا می‌شود. موردی که به نظر می‌رسد ورزش زنان را برای بعضی‌ها توجیه می‌کند، مورد آزاردهنده‌ای به اسم «دامن کوتاه» است.
@bidarzani
https://goo.gl/UmLBe7
فرهنگستان فوتبال
معضلی به نام دامن کوتاه
مترجم: غزال ندیم
📌فاطمه ذوالقدر نماینده مجلس:
مراجع مجوز ورود زنان به استادیوم را مشروط به تفکیک جایگاه زنان و مردان کردند
🔸مراجع معتقدند ورود زنان به استادیوم به خودی خود اشکال شرعی ندارد، اما در مصادیق باید مورد بررسی قرار بگیرد، البته بر این مهم نیز اشاره شد که به شرط تفکیک جایگاه زنان و مردان این موضوع قابل بررسی خواهد بود.
🔸هم‌اکنون تحقق این امر در گروی عملکرد وزارت ورزش در تامین زیرساخت‌ها و آئین‌نامه‌هایی است که باید تدوین کند، تا در پی آن به‌طور آزمایشی ورود زنان در چند جلسه به استادیوم مورد بررسی قرار بگیرد/خانه ملت
#زنان_ورزشگاه
@bidarzani
مراجع مجوز ورود زنان به استادیوم را مشروط به تفکیک جایگاه زنان و مردان کردند
🔸مراجع معتقدند ورود زنان به استادیوم به خودی خود اشکال شرعی ندارد، اما در مصادیق باید مورد بررسی قرار بگیرد، البته بر این مهم نیز اشاره شد که به شرط تفکیک جایگاه زنان و مردان این موضوع قابل بررسی خواهد بود.
🔸هم‌اکنون تحقق این امر در گروی عملکرد وزارت ورزش در تامین زیرساخت‌ها و آئین‌نامه‌هایی است که باید تدوین کند، تا در پی آن به‌طور آزمایشی ورود زنان در چند جلسه به استادیوم مورد بررسی قرار بگیرد/خانه ملت
#زنان_ورزشگاه
@bidarzani