شعبه سوم دادگاه انقلاب گیلان ۲۰ سال و ۱۰ روز زندان و مجازات های تکمیلی برای اعضا و هیات مدیره کانون صنفی گیلان صادر کرد

رامین صفرنیا وکیل مدافع ده نفر از اعضا و هیات مدیره تشکل صنفی گیلان به خانواده این فعالین اعلام کرده‌است که براساس حکم دادگاه انقلاب رشت هر یک از این فعالین به دوسال و یک روز حبس تعزیری و همچنین در مجازات تکمیلی به مدت دوسال پس از اجرای حکم در عضویت احزاب و گروهها و دسته جات سیاسی و اجتماعی منع شده‌اند
برگزاری جلسه دادگاهی فعالین صنفی فرهنگیان گیلان
#محمود_صدیقی‌پور #عزیز_قاسم‌زاده #علی_نهالی، #تیمور_باقری_کودکانی، #جواد_سعیدی ، #طهماسب_سهرابی ، #انوش_عادلی، #جهانبخش_لاجوردی، #غلامرضا_اکبرزاده با حضور آقای رامین صفرنیا وکیل در ۲۳ بهمن ماه برگزار شده بود .

⭕️اخبار تکمیلی منتشر می‌شود

🔹🔹🔹

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews

▫️سکسوالیته، بیگانگی و سرمایه‌داری

5 مارس 2024

نوشته‌ی: شیلا مک‌گرگور
ترجمه‌ی: فرزانه راجی

🔸 در دهه‌ی 1980 سوسیالیست‌های انقلابی با استدلال‌های فمینیسم رادیکال مخالفت کردند که در آن فرض می‌شد مردان ذاتاً تهاجمی و خشن هستند و تجاوز جنسی سلاحی است که مردان برای سرکوب زنان از آن استفاده می‌کنند. بحث‌های امروزی بسیار متفاوت است، اما هنوز هم واکاوی‌ای از تمایلات جنسی انسان ارائه می‌کنیم که ریشه در درک ماتریالیستی از توسعه‌ی جامعه‌ی انسانی و در نتیجه طبیعت انسانی دارد. من واقعیت رفتار جنسی را امری مسلم می‌دانم، زیرا تکامل بشریت بدون آن ممکن نبود. روند تکاملی‌ای که باعث پیدایش انسان‌های مدرن شد هم جنسیت انسان را به وجود آورد و هم به آن شکل‌ داد.

🔸 سال‌های پس از جنگ جهانی دوم شاهد ورود انبوه زنان به مشاغل دستمزدی خارج از خانه و تحصیل انبوه زنان جوان در کنار مردان در دانشگاه بود. اخلاق محافظه‌کارانه‌ی حاکم بر دهه‌ی 1950 به‌زودی با آرمان‌های زنان طبقه‌ی کارگر و دانشجویان زن به منازعه برخاست. این منازعات در نهایت به جنبش آزادی زنان انجامید که در اواخر دهه‌ی 1960 در کنار سایر جنبش‌های آزادی‌بخش پدید آمد. مطالبات اصلی جنبش آزادی زنانْ دستمزد برابر، مهدکودک‌های ٢٤ ساعته، پایان دادن به تبعیض‌جنسی و حق سقط‌جنین و پیش‌گیری از بارداری بود. افزون بر این، جنبش آزادی زنانْ کلیشه‌های جنسیتی درباره‌ی توانایی ذهنی، شغل و تمایلات جنسی را به چالش کشید.

🔸 زنان جوان نه‌تنها می‌خواستند مشاغل مختصِ مردان به رویشان گشوده شود، بلکه می‌خواستند بتوانند روابط جنسی خارج از ازدواج را به‌طور برابر با مردان تجربه کنند بدون این‌که «زن هرزه» قلمداد شوند. فضایی ایجاد شد که در آن تمایلات ‌جنسی زنان می‌توانست به‌طور جدی از سوی زنان و مردان مورد بحث قرار گیرد. کلیشه‌های جنسیتی به تدریج کم شدند و این امکان برای زنان و مردان فراهم شد تا توانایی‌های خود را متناسب با فردیت خود درک کنند تا بر اساس جنسیت‌شان. زیرا ستم بر زنان اگر رشد زنان را به‌طور جدی محدود می‌کرد، رشد مردان را نیز محدود می‌کرد.

🔸 تقریباً در همان زمان در بریتانیا، طبقه‌ی کارگر‌ی با اعتماد‌به‌نفس فزاینده در نبردهای کلیدی علیه کارفرمایان و دولت وقت پیروز می‌شد. هم‌بستگی طبقه‌ی کارگر خود را از طریق احترام به اعتصاب‌‌کنندگان، اجتماعات و اعتصاباتِ هم‌بستگی نشان داد. و آن تجربه‌ی هم‌بستگی طبقه‌ی کارگر هم‌چنین به سوسیالیست‌ها و فمینیست‌ها این امکان را داد تا لایه‌های گسترده‌ای از جنبش سندیکاییِ تحت سلطه‌ی مردان را متقاعد کنند که زنان حق کنترلِ تمایلات جنسی خود را از طریق دسترسی به سقط‌جنین و پیش‌گیری از بارداری دارند.

🔸 با این که بسیاری از این تغییرات در نقش زنان پایدار بوده‌اند، شماری از ایده‌های دیگر درباره‌ی آزادی زنان با کاهش خوش‌بینی جنبش‌ها در حدود سال 1968 از بین رفت. واکنش‌ها علیه آزادی زنان از جهات مختلفی صورت‌ گرفت و زیربنای تحولات گسترده‌تری در کل جامعه بود. چالش‌های طبقه‌ی کارگر برای کنترل مزد و قوانین اتحادیه‌‌ی کارگری در اواخر دهه‌ی 1970 تضعیف و در نهایت به دولت محافظه‌کار مارگارت تاچر منجر شد. با تضعیف هم‌بستگی طبقه‌ی کارگر، لایه‌ای از فمینیست‌ها شروع به استدلال کردند که ریشه‌های سرکوب زنان در بیولوژی مردان نهفته است و تجاوز به‌عنوان سلاح انتخابی برای حفظ انقیاد زنان است. صداهای غالب بیش‌تری این دیدگاه را مطرح کردند که مطالبات جنبش زنان باعث ایجاد «بحران» در مردانگی شده است. هم‌چنین این ایده که رفتار انسان را می‌توان با ارجاع به ژن‌ها یا مغز توضیح داد، از نو مطرح شد، که به ایده‌ی «مردها این‌طوری‌اند دیگر» دامن زد، دیدگاهی که کلیشه‌های جنسیتی را ذاتی می‌داند...

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3Yn

#شیلا_مک‌گرگور #فرزانه_راجی
#فمینیسم #هم‌بستگی_طبقاتی #سکسوالیته

👇🏽

🖋@naghd_com

🟣 نامه‌ی زینب جلالیان، در هفدهمین سال حبس، به‌مناسبت روز جهانی زنان


«پیشاپیش روز ۸ مارس را به تمامی زنان جهان و تمامی انسان‌ها تبریک می‌گویم.

امسال نیز ۸ مارس و ایام نوروزی و بهار فرا رسیدند. اما در این ۸ مارس نیز زنان و در کل انسان‌های بسیاری به سبب بی‌عدالتی و ظلم، جان خود را در راه آرمان‌هایشان فدا کرده‌اند. این‌ها دیگر در مراسم‌های ۸ مارس شرکت نخواهند کرد، یاد آن‌ها الهام‌بخش این مناسبت‌هاست و از این نظر جاویدند و هرگز نمی‌میرند. افراد بسیاری هم به سبب بی‌عدالتی و ستم در زندان‌ها بسر می‌برند. زنان بسیاری در حالی که باید اکنون در این یادبودها شرکت می‌کردند، پشت میله‌های زندان هستند. ۸ مارس را به آنان تبریک می‌گویم. ما زنان زندانی در هر جا که باشیم ۸ مارس را گرامی داشته و می‌کوشیم جهان را به مساواتی برسانیم که هر روز آن همچون ۸ مارس، روز زنان باشد نه فقط یک روز.

در این راه متحمل مشقاتی می‌شویم، پشت میله‌های زندان در حسرت همراهی با دیگر زنان مبارز و تمامی انسان‌های آزادی‌خواه بسر می‌بریم، اما ادامه خواهیم داد تا پیروزی حاصل شود.


مارس امسال معنای ویژه‌ای دارد. ۸ مارس پارسال بعد از انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» بود و بعد از آن حملات متعددی علیه زنان صورت گرفت. با گاز و مواد شیمیایی به آنان حمله نمودند و به شیوه‌های گوناگون با دستگیری و زندانی کردن و ارعاب خواستند تا دست از مطالبات خودشان بردارند. در روژآوا که زنان ستون اصلی مبارزه با داعش تاریک‌پرست بودند، مورد آماج حملات ویژه‌ای قرار گرفتند که نیروهای جهانی نیز پشت آن بودند، اما هم در شرق کردستان و ایران و هم در تمامی جهان زنان ایستادگی کرده و با عزمی جزم به سوی روشنایی مساوات و برابری می‌روند. همچنین آزادی‌خواهانی نیز اعدام گشته و برخی به سال‌های طولانی زندان محکوم شدند و هیچکدام از این افراد حاضر به تسلیم شدن در برابر ظلم و ستم نگشتند. به همین جهت ۸ مارس امسال اهمیتی ویژه دارد، زیرا سالی مملو از مقاومت و ایستادگی، پشت‌زمینه‌ی آن است.

خالق تفکر منسجم «ژن، ژیان، آزادی»، رهبرمان عبدالله اوجالان نیز ۲۵ سال است که ربوده شده و در اسارت بسر می‌برد. کمپینی جهت آزادی جمسانی ایشان اعلام شده که هر روز افراد و گروه‌هایی از ملل گوناگون بدان می‌پیوندند. ضمن حمایت از این کمپین و شرکت در آن، خواستار آنم تا تمامی انسان‌های آزادی‌خواه و بویژه زنان آزادی‌خواه نیز با حمایت از رهبر آپو خواهان آزادی ایشان شوند. بدون شک ایشان نماینده‌ی آزادی‌خواهی در زندان هستند. مقاومتی بیست و پنج ساله و تسلیم نشدن در برابر ترکیه، نماینده‌ی نظامی که در تمامی جهان حکم می‌راند، شایسته‌ی حمایت است. این مقاومت ایشان، سبب شده تا ندای آزادی‌خواهی زندانیان در بند باشد. هر فرد آزادی‌خواهی شایسته‌ی آزاد زیستن است، پس حمایت از ایشان موضعی انسانی است.

به امید جشن گرفتن مناسبت ۸ مارس در کنار همدیگر.

مجددا فرارسیدن ۸ مارس را به زنان مبارز و تمامی خلق‌ها تبریک می‌گویم، همانطور که قبلا نیز گفته بودم: تا زنده‌ام می‌کوشم تا خون آزادی‌خواهان پایمال نشود.

مبارک باد ۸ مارس
زنده باد زنان آزاد
ژن، ژیان، آزادی

۱۵ اسفند ۱۴۰۲، ۵ مارس ۲۰۲۴
زینب جلالیان – زندان یزد»



#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 بیانیه‌ی بیدارزنی به‌مناسبت هشت‌ مارس، روز جهانی زنان


از هشت ‌مارس گذشته تا سال جاری، زنان، ثابت‌قدم‌تر از همیشه با ایستادگی و مقاومت خود، مبارزه‌ای روزمره را زندگی کرده‌اند. سال گذشته و در خلال قیام ژینا، با وجود حملات شیمیایی به مدارس، تداوم بازداشت‌های گسترده و آغاز پرونده‌سازی‌های امنیتی جدید برای خانواده‌های جان‌باختگان این قیام، باز هم زنان و فعالان حقوق ‌زنان، با سر دادن مطالبات خود، به خیابان‌ها آمدند.

سال ۱۴۰۲، با اشد سرکوب‌های حاکمیت آغاز شد. مردمی که - چه در طی دهه‌های گذشته و چه در طی قیام ژینا -برای حق زندگی، پایان فقر و چپاول، آزادی و برابری و مبارزه با تمامی قوانین واپسگرای استثمارگرانه، خیابان‌ها را به تسخیر خود درآورده بودند، حالا با گرانی‌های کمرشکن و مشت‌هایی در آستین و گرچه دور شده از خیابان‌ها، سال ۱۴۰۲ را آغاز کردند. در این میان اما مردم بلوچ، سنگر خیابان را با تداوم جمعه‌های اعتراضی خود حفظ کردند.

⚪️ طی یک سال گذشته، خشونت سیستماتیک علیه زنان ادامه داشته و در مقایسه با گذشته، گزارش‌های بیش‌تری از «زن‌کشی» و «قتل‌های ناموسی» منتشر شده است. زنان و کودکان قربانی کودک‌همسری، در محرومیت کامل از حقوق انسانی و قضایی خود و در فقدان بهره‌مندی از کنوانسیون منع خشونت علیه زنان و - حق طلاق و خروج از زندگی خشونت‌بار - همچنان کشته می‌شوند. این قتل‌ها با گستردگی ابزارهایی نظیر شلیک گلوله، ضربات چاقو، خفگی، به‌دار آویختن و در مواردی جدا نمودن سر از تن و مثله‌سازی بدن زنان و کودکان دختر همراه بوده است. علاوه بر زنانی که به بهانه‌ی دفاع از گزاره‌های ارتجاعی «ناموس» و‌ «غیرت» توسط پدر، برادر، همسر، فرزند پسر، بستگان و …کشته شدند، در سال‌های اخیر، مواردی از کشته شدن اعضای جامعه‌ی +LGBTQ نیز گزارش شده است. مورد اخیر آن، قتل نوجوانی ۱۷ ساله است که به بهانه‌ی «رفتارهای زنانه و آرایش زنانه» توسط پدر خود در تاریخ ۱۰ بهمن‌ماه سال جاری به قتل رسید.

از سال گذشته تا کنون، وضعیت اقتصادی، حق اشتغال و معیشت زنان - به‌ویژه برای زنان کارگر - نیز سراسر تبعیض‌آمیز و در مواردی با جان سپردن زنان کارگر (در سایه‌ی فقدان ایمنی در محیط کار) همراه بوده است.

در کنار این فقر حداکثری و آپارتاید اقتصادی، بدن زنان نیز همچنان آماج سیاست‌های حکومتی مانند طرح جوانی جمعیت بوده که علاوه بر سلب حق سقط جنین، به صدور احکام قضایی و ابطال پروانه پزشکی متخصصان و در مواردی پلمپ مراکز درمانی منجر شده است.

در این میان، پرونده‌سازی امنیتی و اجرای احکام حبس برای زنان دارای پوشش اختیاری، مادران و خانواده‌های دادخواه -به‌ویژه قیام ژینا-، زنان و مردان مبارز در تشکل‌های صنفی معلمان، بازنشستگان و فعالان کارگری، نویسندگان و روشنفکران و به‌طور خاص فعالان حقوق زنان، با شدتی حداکثری در جریان است. از گیلان تا تهران و کردستان، بسیاری از فعالان حقوق زنان با افزایش خشم‌حکومت نسبت به خود، بازداشت‌های گر‌وهی، فردی و با خشونت‌های بی‌شمار در بازداشت و روند بازجویی، روانه زندان شده‌اند یا در آستانه صدور احکام حبس قرار دارند.

امسال، ژینای دیگری کشته شد؛ آرمیتا گراوند، نوجوانی سراسر شور زندگی که در پی ضرب و شتم ماموران ایستگاه مترو شهدا در تهران دچار خونریزی جمجمه شد و پس از ۲۸ روز اغما جان سپرد. سال جاری، سال خون و اعدام بود. اعدام سه‌نفر از بازداشت‌شدگان قیام ژینا و اعضای پرونده خانه اصفهان (سعید یعقوبی، مجید کاظمی و صالح میرهاشمی)، همچنین «محمد قبادلو» در کنار بی‌شمار زندانیان عقیدتی و یا جرایم عمومی در زندان‌های کشور، حاکی از ولع حاکمیت برای حکم‌رانی به هر قیمتی است.

در سالی که گذشت، دانشگاه‌ها نیز از چکمه‌ی نیروهای امنیتی بی‌نصیب نماندند. اخراج، تعلیق، محرومیت از خوابگاه و … سهم دانشجویانی شد که تجربه‌ی به‌لرزه درآوردن دانشگاه را زیر پای خود به‌ثبت رسانده بودند.


⚪️ علی‌رغم تمامی این سرکوب‌ها و به‌کارگیری ابزارهای وحشیانه، اما زنان، جسورتر و بی‌باک‌تر از گذشته ایستاده‌اند. کافی است به ممارست روزمره‌ی زنانِ معتقد به پوشش اختیاری نگاهی بیندازیم. کافی است به تلاش دانشجویان و دانش‌آموزان دختر برای تسخیر فضایی هرچند کوچک، جهت انعکاس صدای مخالف‌شان گوش دهیم. ما شور زندگی مردان و زنان معترضی که با آسیب‌دیدگی چشمی و مصائب آن، هنوز هم باور به تغییر بنیادین دارند را از یاد نبرده‌ایم، چرا که گفتند: «با یک چشم نیز می‌توان سقوط دیکتاتور را دید».


ما زمزمه‌کنان، سرود رهایی زن را سر می‌دهیم و باور داریم که با اتکا بر حق تعیین سرنوشت به دستان خود، ظلمات ارتجاع را با روشنی خورشید، ویران خواهیم کرد.

زنده‌باد رهایی زنان
زنده‌باد بیداری زنان
زنده‌باد آزادی


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : گزارشی از وضعیت اشتغال زنان

(از هشت مارس تا هشت مارس)


متن پیش‌رو گزارشی از بررسی وضعیت اشتغال و معیشت زنان (خاصه زنان کارگر) طی یک سال گذشته است. یادداشتی با سه محوریت اصلی:

⚪️ قوانین بدون نظارت

⚪️ ایمنی در محیط کار برای زنان

⚪️ آزار جنسی در محیط کار


متن کامل را در لینک زیر بخوانید:



https://shorturl.at/otTX8



#هشت_مارس
#معیشت_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : ویدئویی از وضعیت اشتغال زنان

(از هشت مارس تا هشت مارس)


ویدئوی پیش‌رو بر اساس گزارشی از بررسی وضعیت اشتغال و معیشت زنان (خاصه زنان کارگر) طی یک سال گذشته با سه محوریت اصلی:

⚪️ قوانین بدون نظارت

⚪️ ایمنی در محیط کار برای زنان

⚪️ آزار جنسی در محیط کار

تهیه شده است.

#هشت_مارس
#معیشت_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

نسخه‌ی کم حجم

@bidarzani

🟣 از ۱۷ اسفند ۵۷...


ویدئو و متن ارسالی به بیدارزنی


«استفاده از واژه‌ی «خیابان» یا «برگشتن به خیابان» یا هر ترکیب مشابهی، ممکن است این تصور را ایجاد کند که حضور در این مکانِ پویا و دائما دستخوشِ استحاله، صرفا جایی برای اعتراضات مردمی و به‌خشونت کشیده‌شدن آن توسط حکومت است. خیابان به‌عنوان نوعی رسانه‌ی جمعی ـــ که البته به شدتِ فضای مجازی از معضل تظاهر و نقاب‌ها رنج نمی‌برد ـــ بستری است که «ارتباط آزاد می‌تواند در متن آن تحقق یابد».

اگر تنها فاصله‌ی بین میدان انقلاب تا تئاتر شهر را در نظر بگیریم، متوجه نمایشی بزرگ و خیابانی می‌شویم که بی‌وقفه در حال اجراست. اجراگران اصلی این نمایش بزرگ، زنانی هستند که گام را فراتر گذاشته و از روی «سکو»های انقلاب، به پیاده‌روها و خیابان‌ها و فروشگاه‌ها و کافه‌ها آمده‌اند تا خودِ خویش را بروز دهند.

در سوی دیگر نمایش و در نقش آنتاگونیست، گروهی از عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی حضور دارند که بندهایشان یک‌به‌یک درحال کنده شدن است و تنها بخشی از صحنه را اشغال کرده‌اند. حالا پس از گذر از آن روزهای دشوار اما بیادماندنی، شاهدیم که شهر، خیابان‌به‌خیابان و منطقه‌به‌منطقه در حال پوست‌اندازی و آشناشدن با شهروندان خود است و از دل آن، خودِ واقعی، بی‌پروا و آزادش را به نمایش می‌گذارد.


صادق داوری، فیلم‌ساز
۱۷ اسفند ۱۴۰۲»

⚪️ ویدیو با کمک هوش مصنوعی ساخته شده است.



#هشت_مارس
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 حجاب اجباری، کفنِ آزادی است


«ساختمان عظیم دادگستری، لبریز از زنان شده است، تعداد انگشت‌شماری از مردان نیز پهلو به پهلو در صحن کاخ نشسته‌اند. چند زن چادری نیز دیده می‌شوند. چند ردیف از دختران جوان، در راهروهای طبقه‌های فوقانی ایستادند. در طبقه‌ی آخر، ماموران کمیته، تفنگ به دست دیده می‌شوند. دیوارهای سنگی کاخ، پر از شعار و پوستر است و در برگه‌های کاغذی و مقوایی، نام گروه‌های شرکت‌کننده همایش در آن نوشته شده است:

زنان وزارت دارایی، سازمان کتاب‌های درسی، کارکنان دانشگاه‌ها، دانشجویان دختر دانشگاه تهران، سازمان زنان مبارز، زنان قاضی دادگستری، سازمان امور استخدامی، بیمه تهران، وزارت مسکن و شهرسازی، صنایع چوب و کاغذ، بانک ملی ایران، بانک مرکزی، وزارت امور خارجه، شرکت ملی نفت، شرکت ملی گاز، وزارت صنایع و معادن، ادارات مختلف آموزش و‌ پرورش، شرکت MBM، مدرسه‌ی عالی پرستاری، بانک اعتبارات صنعتی، (دانش‌آموزان دبیرستان آذر، انوشیروان، خوارزمی، مرجان، ژاندارک)، (دبیران دبیرستان‌های هشترودی، چیستا، توس)، سازمان ملی خدمات اجتماعی، وزارت کشور، بانک ایرانشهر، وزارت علوم، وزارت بهداری، سازمان بهزیستی، صندوق تامین‌اجتماعی، زنان پلیس، بیمه دانا، کارکنان مخابرات، کارکنان برق منطقه‌ای تهران، کارمندان شرکت هواپیمایی و هنرجویان موسیقی در رده‌ی شرکت‌کننده‌ها بودند.

در این میان، زنان حقوق‌دان، جمعیت بیشتری داشتند، در اینجا «کانون وکلا» میزبان است. آن‌ها این گردهمایی بزرگ را اداره می‌کنند.

هر از چندی جمعیت می‌خروشد: «آزادی/نه شرقی/ نه غربی/ جهانی است».

⚪️ حالا، حرکت مادر سپهری که چهار پسر چریک فدایی خلق‌اش ** به‌دست ماموران سا‌واک جان باختند، اوج خروش است. مادر سپهری پس از ورود به صحن دادگستری، (در اعتراض به صحبت‌های خمینی و حکم حجاب اجباری اسلامی او)، چادر و روسری از سر برمی‌دارد. جمعیت یک‌صدا فریاد می‌زنند:

⚪️ حجاب اجباری، کفنِ آزادی است

⚪️ در بهار آزادی، جای آزادیْ خالی


شش روز خیرش اسفند۵۷
شنبه ۱۹ اسفندماه ۱۳۵۷، کاخ دادگستری»

▪️از کتاب خیزش زنان ایران در اسفند ۱۳۵۷، دفتر نخست، مهناز متین، ناصر مهاجر


**پی‌نوشت: مادر سپهری، هر پنج فرزند خود را در دو حاکمیت پهلوی و‌ جمهوری اسلامی از دست داد. رفقا سیروس سپهری، سال ۱۳۵۰/فرخ سپهری، ۱۳۵۱، ایرج سپهری، ۱۳۵۲/ فرهاد سپهری، جبهه نبرد ظفار/ فرشاد سپهری، ۱۳۶۰

مادر سپهری، زنی دادخواه و مقاوم، در ۱۱ دی‌ماه ۱۳۹۴ در بابل درگذشت.


#هشت_مارس
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : ۱۳۳ مورد زن‌کشی و قتل ناموسی (از بازه زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا امروز)

گزارشی از افزایش خشونت سیستماتیک علیه زنان


طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل‌ زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که این جنایات در آن، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند.

تراکم اصلی این قتل‌ها در شهرهای ارومیه، تهران، نجف‌آباد اصفهان، کارزون، مشهد، خوی، سردشت، دامغان، محلات،،پیرانشهر، الشتر، کرج (کمالشهر)، دماوند، نوشهر، اهواز، ماهدشت، هیدج (زنجان) و انزلی بوده است.

همچنین بالاترین آمار زن‌کشی و قتل‌های ناموسی در ۶ ماه نخست سال برای ۵۲ مورد نخست، متعلق به ارومیه و سپس تهران بوده است.


ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://shorturl.at/kDQS2

#هشت_مارس
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣#بیدارزنی : ویدئویی از گزارش افزایش خشونت سیستماتیک علیه زنان

۱۳۳ مورد زن‌کشی و قتل ناموسی (از بازه زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا امروز)




طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل‌ زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که این جنایات در آن، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند.


#هشت_مارس
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

نسخه‌ی کم‌حجم‌تر

@bidarzani

بیانیه شورای هماهنگی به مناسبت
۸ مارس نماد قدرت بی‌قدرتان

روز جهانی زن برای مردم ایران معنایی ویژه دارد.
تاریخ معاصر ایران نشان داده است که هر تغییری در ایران لزوما از شکستن قشربندی‌های جنسیتی عبور می‌کند.
از طاهره قرةالعین قزوینی، سردار بی‌بی‌مریم‌بختیاری، زنانی که در رکاب ستارخان - به ضرورت زمانه - لباس مردانه پوشیدند و در صف مجاهدین آذربایجانی جنگیدند، انجمن‌های مخفی و عیانی که در عهد مشروطه‌خواهی شکل گرفتند و تاریخ بیش از یک صد ساله‌ی مبارزه زنان ایران با استثمار و ارتجاع را ساختند … تا غریو آزادی‌خواهی زنان پیشتاز، در قیام ژینا ۱۴۰۱ نشان داده است که نیرویی عظیم در این قشر تحت ستم تاریخی نهفته است که هر گاه حتی اندکی از آن آزاد ‌شود، بشارت تغییری شگرف را می‌دهد.

زنان پیشتاز در گستره‌ی تاریخ معاصر ایران و جهان به خوبی درک کرده‌اند که علاوه بر ستم مضاعفی که در طول اعصار بر آنها روا داشته شده است، سرنوشتشان به سرنوشت دیگر اقشار و طبقات تحت ستم جامعه پیوند خورده است. نقطه عطف این پیوند، اولین مراسم روز زن است که برای یادبود اعتصاب «اتحادیه جهانی زنان کارگر صنایع پوشاک در سال ۱۹۰۸» برگزار شد. در آن اعتصاب ۱۲۹ تن از زنان کارگر در یک کارخانه نساجی در شهر نیویورک زنده زنده سوختند.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، همراهی و حمایت خود را با همه‌ی اقشار تحت ستم ایران اعلام می‌دارد و آزادی و رهایی مردم ایران را در گرو آزادی و رهایی زنان و همه‌ی محرومان و ستم‌دیدگان از زنجیرهای ظلم و بیداد و بهره‌کشی می‌داند. ما بر این باوریم که رهایی طبقات محروم و تحت ستم جامعه بدون آزادی و رهایی زنان ممکن نیست.

#زن_زندگی_آزادی


🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews

▫️ سکوت فمینیسم غربی در مواجهه با غزه
▫️ به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن

7 مارس 2024

نوشته‌ی: مریم الدوساری
ترجمه‌ی: مژگان بدیعی

🔸 از همان نخستین روزهای حمله به غزه، روایتی هراس‌آور از رسانه‌های غربی منتشر شد. در این روایت، اسرائیل هم‌چون نماد تمدن بود که باید در مقابل اردوگاه عقب‌ماندگی یعنی خاورمیانه می‌جنگید. برخی از نخبگان سیاسی غرب حتی تا آن‌جا پیش رفتند که مردم خاورمیانه را هم‌ردیف حیوانات تقلیل می‌دادند.

🔸 به‌رغم هشدار دیوان بین‌المللی دادگستری مبنی بر این‌که حمله اسرائیل به غزه می‌تواند نسل‌کشی تلقی شود، باز هم برخی از سرسخت‌ترین چهره‌های فمینیسم غربی و مبارزه با خشونت جنسیتی فقط با زنان اسرائیلی اعلام هم‌بستگی کردند؛ و حتی جامعه‌ی جهانی را به سکوت در مقابل تجاوز و خشونت جنسی علیه زنان اسرائیلی در 7 اکتبر متهم کردند. در ادامه باید توضیحی بدهم تا گفته‌‌هایم اشتباه برداشت نشود: در جایگاه یک فمینیست، هم‌چنان به شعار «زنان را باور کن» ایمان دارم. برای ما محکوم‌کردن سلاح تجاوز جنسی در جنگ غیرقابل‌مذاکره است، حتی در شرایط پیچیده‌ای که امکان شهادت مستقیم قربانیان ممکن نیست و شواهد از سوی نهادهایی مانند ارتش اسرائیل ارائه می‌شود.

🔸 با این حال، فقدان هم‌دلی و خشم برای وضعیت اسف‌بار زنان و کودکان فلسطینی، واقعیتی را در فمینیسم غربی آشکار می‌کند: استاندارد دوگانه‌‌ی تکان‌دهنده و شکست اخلاقی. هرچند این نخستین اهمال‌کاری فمینیست‌های غربی نیست. این برداشت از فمینیسم به‌طور تاریخی فقط موضوعات هم‌سو با ذائقه‌ی غربی را در اولویت قرار می‌دهد و معمولاً دغدغه‌های زنان رنگین‌پوست را نادیده می‌گیرد.

🔸 سکوت کسانی که باید در برابر خشونت تحمیل‌شده بر زنان و کودکان غزه، بیش‌ترین صدا را داشته باشند؛ هم‌راه با وسواس آن‌ها بر حماس {به‌جای فلسطین}، دقیقاً در تضاد با همان اصولی است که فمینیسم بر آن استوار شده است. هم‌دلی آن‌ها متظاهرانه از کنار سختی‌های تصورناپذیر زنان فلسطینی می‌گذرد: گرسنگی، نبود آب سالم و کمبود شدید مایحتاج اولیه؛ تا آن‌جا که برخی از مردم غزه چیزی جز علف برای خوردن ندارند.

🔸 این سکوت کرکننده بیش از همه زوال اخلاقی فمینیسم غربی را آشکار می‌کند؛ که زنان فلسطینی را نادیده می‌گیرد و آن‌ها را شایسته‌ی هم‌دلی نمی‌داند. و این باز هم به روند انسان‌زدایی از زنان فلسطینی دامن می‌زند. فمینیسمی که اکنون در دام جنگ قبیله‌ای گرفتار شده، گویی تعلقات قبیله‌ای را بر هم‌بستگی در دفاع از آرمان انسان ترجیح می‌دهد. هرچند این سرخوردگی عمیق‌تر از این‌هاست و به یک طیف سیاسی خاص هم محدود نمی‌شود.

🔸 اما دیگر زمان آن فرا رسیده که از این تقسیم‌بندی‌ها فراتر برویم و به نام عدالت و هم‌دلی جهانی با هم متحد شویم. و به یاد داشته باشیم که هسته‌ی اصلی فمینیسم، باور خلل‌ناپذیر به کرامت، سربلندی و ارزش همه‌ی زنان است، صرف‌نظر از جغرافیا و شرایط و نظام سیاسی که در آن زندگی می‌کنند…

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3YF

#مریم_الدوساری #مژگان_بدیعی
#روزجهانی_زن #هشت_مارس #فمینیسم_غربی #زنان_فلسطینی
👇🏽

🖋@naghd_com

🌺به‌مناسبت هشت مارس، روز جهانی زن🌺
_________________
این پژوهش وضعیت و شرایط مادی زنان در ایران معاصر را با شیوه‌ی تولید و دولت، و با بازتولید پدرسالاری پیوند می‌زند. برای آن‌که تمرکز بر زنان فرودست حفظ شود، عمدتاً به زندگی کارگران کارخانه‌ها، کارگران در کارگاه‌های خانگی، کارگران خانگی، کارگران جنسی و زنان روستایی اشاره می‌شود.
____________
👈متن کامل

امروز #هشت_مارس در نقاط مختلف شهر #پاریس گردهمایی‌ها در گرامی‌داشتِ #روز_جهانی_زنان برگزار شد و شعار #زن_زندگی_آزادی طنین‌انداز گردید.

در این‌روز معترضان علیه قوانینِ تبعیض‌آمیز و دستمزدهای نابرابر و نیز صدها مورد #زن_کشی در فرانسه فریاد زدند. همچنين نسبت به قتل‌عام دست‌کم ۹۰۰۰ زن فلسطینی در #غزه توسط سازه‌ی فاشیستی اسرائیل اعتراض شد: این اعتراض با حمله‌ی اراذل و اوباشِ نازیِ لیگ نئوصهیونیستی ال‌.دی.جی همراه بود که طبق معمول از حمایت پلیس برخودار بودند.

#ژن_ژیان_ئازادی #مبارزه_طبقاتی #مقاومت_روزمره #علیه_مردسالاری #نسل_کشی_در_غزه #اتحاد_ستمدیدگان


@Blackfishvoice1