🟣 دومین جلسه دادگاه #نیلوفر_حامدی سه‌شنبه سوم مرداد و #الهه_محمدی چهارشنبه چهارم مرداد به ریاست ابوالقاسم صلواتی برگزار می‌شود.
کاربران توییتر امشب ساعت ۱۹ از دو روزنامه‌نگار زندانی قیام ژینا نوشتند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
کاربران توییتر امشب ساعت ۱۹ از دو روزنامه‌نگار زندانی قیام ژینا نوشتند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 افزایش فشارها بر یک خانواده بهائی در رشت
چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۲ #شیوا_کاشانی_نژاد (سمیعیان)، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او مادر #انیسا_سمیعیان مدرس پیانو است که در ماه جاری به همراه همسرش #وصال_ممتازی مجموعا به ۹ سال و ۶ ماه و ۴ روز حبس تعزیری محکوم شدند.
نیروهای امنیتی در تفتیش کامل منزل، علاوه بر لوازم دیجیتال آنها، کتابهای داستان کودکان، دارای مجوز رسمی کشور (مربوط به فرزند ۵ ساله‌ی این زوج) را نیز توقیف کردند.
تا کنون از محل بازداشت شیوا کاشانی‌نژاد اطلاعات دقیقی در دست نیست و تماسی صورت نگرفته است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۲ #شیوا_کاشانی_نژاد (سمیعیان)، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او مادر #انیسا_سمیعیان مدرس پیانو است که در ماه جاری به همراه همسرش #وصال_ممتازی مجموعا به ۹ سال و ۶ ماه و ۴ روز حبس تعزیری محکوم شدند.
نیروهای امنیتی در تفتیش کامل منزل، علاوه بر لوازم دیجیتال آنها، کتابهای داستان کودکان، دارای مجوز رسمی کشور (مربوط به فرزند ۵ ساله‌ی این زوج) را نیز توقیف کردند.
تا کنون از محل بازداشت شیوا کاشانی‌نژاد اطلاعات دقیقی در دست نیست و تماسی صورت نگرفته است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Forwarded from کانون نویسندگان ایران
این‌روزها که اخبار مجازات زنان برای حق پوشش آزادانه و اعدام‌‌ها و خودکشی‌ها در فضای جامعه بیداد می‌کند؛ این روزها که تیرگیِ فقر «احتضار فضیلت است» و سفره‌های مردم را از هم دریده است؛ این روزها که حاکمیت با سرکوب‌های گسترده‌ی فعالان حوزه‌های گوناگون در شهرها و اخراج و تعلیق و محرومیت از تحصیل در دانشگاه‌ها بذر نومیدی در جامعه می‌پراکند، او را به یاد می‌آوریم:
«احساس می‌کنم/ در بدترین دقایق این شامِ مرگ‌زای/ چندین هزار چشمه‌ی خورشید/ در دلم/ می‌جوشد از یقین؛
احساس می‌کنم/ در هر کنار و گوشه‌ی این شوره‌زار یأس/ چندین هزار جنگل شاداب/ ناگهان/ می‌روید از زمین».
بخشی از "بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت بیست و سومین سالگرد درگذشت احمد شاملو"
طرح از پیمان سلطانی
«احساس می‌کنم/ در بدترین دقایق این شامِ مرگ‌زای/ چندین هزار چشمه‌ی خورشید/ در دلم/ می‌جوشد از یقین؛
احساس می‌کنم/ در هر کنار و گوشه‌ی این شوره‌زار یأس/ چندین هزار جنگل شاداب/ ناگهان/ می‌روید از زمین».
بخشی از "بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت بیست و سومین سالگرد درگذشت احمد شاملو"
طرح از پیمان سلطانی
🟣 تداوم بازداشت و بلاتکلیفی سه عضو خانواده مهسا موگویی، از زنان جان‌باخته قیام ژینا
محمدعلی موگویی، میلاد موگویی و عفت (نام خانوادگی نامشخص)، پدر، برادر و مادر دادخواه مهسا موگویی، از جانباختگان جنبش ژن، ژیان، ئازادی در فولادشهر اصفهان، بیش از یک هفته است که بازداشت شده و کماکان در بلاتکلیفی به سر می‌برند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
محمدعلی موگویی، میلاد موگویی و عفت (نام خانوادگی نامشخص)، پدر، برادر و مادر دادخواه مهسا موگویی، از جانباختگان جنبش ژن، ژیان، ئازادی در فولادشهر اصفهان، بیش از یک هفته است که بازداشت شده و کماکان در بلاتکلیفی به سر می‌برند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Video
🟣 #بیدارزنی: میدان #شهرداری_رشت از پیش از شروع قیام #زن_زندگی_آزادی به صحنه نبرد حاکمیت و مردم تبدیل شده بود. پس از آغاز خیزش در شهریور ۱۴۰۱ اما این مبارزه رنگ و بوی دیگری به خود گرفت. در ده ماه گذشته پیاده‌راه شهرداری همه‌روزه و در تمامی ساعات عبورومرور، میزبان حضور #بدون_حجاب_اجباری زنان بسیاری بوده است. جوانان هنرمند رشتی نیز، با نواختن ساز و اجرای موسیقی زنده، در گوشه‌گوشه این پیاده‌راه فرهنگی، رهگذرانی را دور خود جمع کرده‌اند تا پس از سرکوب‌های شدید حکومتی، همچنان عرصه‌ای برای در کنارهم قرار گرفتن در فضای خیابان وجود داشته باشد. حتی حمله‌های خونین نیروهای سرکوبگر به خواندن‌ها و رقصیدن‌ها در بحبوحه خیزش، بساط این شیوه از ابراز و مقاومت مدنی را جمع نکرد، گویی خواندن و رقصیدن از اجزا جدانشدنی این بخش از شهر باشد.
در طرف دیگر اما بخشی از مسئولین مذهبی شهر خواستار برچیده شدن پیاده راه فرهنگی شده‌اند تا به زعم خودشان این مرکز فساد را نابود کنند. این پیشنهاد در شهرداری #رشت نیز مورد استقبال قرار گرفته است، اما اعتراضات و مقاومت‌های مردمی برای حفظ تنها پاتوق عمومی شهر همچنان ادامه دارد.
در راستای حذف این فضای عمومی، از ۲۵ تیر ۱۴۰۲ و با اعلام اجرای دوباره طرح گشت‌ارشاد، حاکمان و مسئولان شهری، رویه‌ای نو و غیرقابل توجیه را در این منطقه از شهر پیش گرفته‌اند. همه روزه از حوالی ساعت ۱۹ (۷عصر)، در دو قسمت این پیاده‌راه، یعنی بخش مرکزی میدان شهرداری و ورودی به سبزه میدان، ون‌های گشت‌های ارشاد به همراه تعداد پرشمار از مامورین انتظامی و لباس شخصی مستقر می‌شوند تا زنان بدون حجاب اجباری را متوقف و در مواردی که مقاومتی صورت گیرد، آنها را بازداشت کنند.
در حالی‌که پلیس در آغازین روز اجرا طرح اعلام کرده بود به تذکر لسانی و نهایتاً تهیه عکس و فیلم بسنده می‌شود و از برخورد فیزیکی خبری نیست، شهروندان رشتی در این روزها شاهد اعمال خشونت فیزیکی از سوی این نیروها و بازداشت خودسرانه تعداد زیادی از زنان بوده‌اند.
در نسخه جدید از طرح امنیت اخلاقی و #گشت_ارشاد ، تنها به حضور ون نیروی انتظامی در معابر اصلی شهر بسنده نشده و مجریان، رژه‌ای از نیروهای زن و مرد نیز برای ایجاد ترس و وحشت در این میدان به راه انداخته‌اند. در این رژه عده زیادی از زنان چادری مامور با ماسک، در جلو حرکت می‌کنند و مردان لباس شخصی با صورت‌های پوشیده پشت سرشان و در انتها نیز چند مامور با لباس نیروی انتظامی بهمراه ون گشت ارشاد مشایعتشان می‌کنند. این گروه که تعدادشان بسته به روزها از ۴۰ تا ۶۰ نفر است در مسیر پیاده راه رژه می‌روند و به زنان تذکر حجاب می‌دهند. مشاهدات و گزارش‌های مردمی نشان می‌داد که زنانی که مقاومت کرده‌اند اغلب با مداخله و محاصره جمعی همین گروه‌ها و استفاده از اسپری فلفل، شوکر و... بازداشت و با خشونت به داخل ون کشانده شده‌اند.
تنها برای بیان یک نمونه از این برخوردها می‌توان به گزارش‌های مردمی از بازداشت خشونت‌آمیز سه زن در تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۲، حوالی ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه در مرکز پیاده راه و در نزدیکی سینماسپیدرود رشت اشاره کرد. در این برخورد نیروهای گشت ارشاد با محاصره سه زن، به کارگیری شوکر و اسپری فلفل سعی در پراکنده کردن شاهدان ماجرا و انتقال خشونت‌آمیز این زنان به ون گشت ارشاد نمودند. شاهدان می‌گویند که فرایند دستگیری و واکنش‌های مردمی، توسط چند تن از نیروهای لباس شخصی در محل فیلمبرداری شده است، اما با هرگونه فیلمبرداری توسط افراد عادی برخورد شد.
این بخش از شهر رشت همچنین شاهد حضور چندین آخوند به همراه یک یا دو جوان بسیجی با فرمی در دست است که در پیاده راه می‌گردند تا با مردم راجع به فرزندآوری، حجاب و ... صحبت کنند. بنظر می‌رسد در کنار آن همه لشکرکشی برای سرکوب، نمایش چهره کاریکاتوری و وقیحانه‌ای از رحمانیت و عطوفت نیز در دستور کار قرار گرفته است.
فضای امنیتی شهرداری رشت در این روزها همچنین شاهد حضور و تردد چندین موتور سوار با لباس گارد ویژه در دور میدان و پیاده راه است. آنها نیز بر سر زنان دادوفریاد می‌زنند و از ماموران گشت ارشاد در برابر هرگونه تحرک اعتراضی مراقبت می‌کنند.
با شروع ماه محرم، عده ای از عمال حکومتی نیز با بلندگو و آلات پرسر و صدا به قصد عزاداری و تعزیه‌خوانی وارد میدان شهرداری شده‌اند و اندک آرامش باقی مانده را از مردم سلب کرده و نمایش مضحک حاکمیت را تکمیل کرده‌اند.
⚪️ این روزها دیگر صدای سازوشادی مردم در پیاده‌راه شنیده نمی‌شود. مردم تماشاچی این نمایش مضحک شدند، گاهی حاضران در زمان بازداشت زنی، دخالت می‌کنند و مانع می‌شوند و گاه نیز فقط نظاره‌گرند. اما هنوز در گوشه و کنار همان میدان می‌توانیم زنانی را بینیم که بدون حجاب اجباری ایستاده‌اند، مقاومت می‌کنند و خشمگین منتظر جرقه‌ای هستند تا به بساط این جور و ستم پایان دهند.
@bidarzani
در طرف دیگر اما بخشی از مسئولین مذهبی شهر خواستار برچیده شدن پیاده راه فرهنگی شده‌اند تا به زعم خودشان این مرکز فساد را نابود کنند. این پیشنهاد در شهرداری #رشت نیز مورد استقبال قرار گرفته است، اما اعتراضات و مقاومت‌های مردمی برای حفظ تنها پاتوق عمومی شهر همچنان ادامه دارد.
در راستای حذف این فضای عمومی، از ۲۵ تیر ۱۴۰۲ و با اعلام اجرای دوباره طرح گشت‌ارشاد، حاکمان و مسئولان شهری، رویه‌ای نو و غیرقابل توجیه را در این منطقه از شهر پیش گرفته‌اند. همه روزه از حوالی ساعت ۱۹ (۷عصر)، در دو قسمت این پیاده‌راه، یعنی بخش مرکزی میدان شهرداری و ورودی به سبزه میدان، ون‌های گشت‌های ارشاد به همراه تعداد پرشمار از مامورین انتظامی و لباس شخصی مستقر می‌شوند تا زنان بدون حجاب اجباری را متوقف و در مواردی که مقاومتی صورت گیرد، آنها را بازداشت کنند.
در حالی‌که پلیس در آغازین روز اجرا طرح اعلام کرده بود به تذکر لسانی و نهایتاً تهیه عکس و فیلم بسنده می‌شود و از برخورد فیزیکی خبری نیست، شهروندان رشتی در این روزها شاهد اعمال خشونت فیزیکی از سوی این نیروها و بازداشت خودسرانه تعداد زیادی از زنان بوده‌اند.
در نسخه جدید از طرح امنیت اخلاقی و #گشت_ارشاد ، تنها به حضور ون نیروی انتظامی در معابر اصلی شهر بسنده نشده و مجریان، رژه‌ای از نیروهای زن و مرد نیز برای ایجاد ترس و وحشت در این میدان به راه انداخته‌اند. در این رژه عده زیادی از زنان چادری مامور با ماسک، در جلو حرکت می‌کنند و مردان لباس شخصی با صورت‌های پوشیده پشت سرشان و در انتها نیز چند مامور با لباس نیروی انتظامی بهمراه ون گشت ارشاد مشایعتشان می‌کنند. این گروه که تعدادشان بسته به روزها از ۴۰ تا ۶۰ نفر است در مسیر پیاده راه رژه می‌روند و به زنان تذکر حجاب می‌دهند. مشاهدات و گزارش‌های مردمی نشان می‌داد که زنانی که مقاومت کرده‌اند اغلب با مداخله و محاصره جمعی همین گروه‌ها و استفاده از اسپری فلفل، شوکر و... بازداشت و با خشونت به داخل ون کشانده شده‌اند.
تنها برای بیان یک نمونه از این برخوردها می‌توان به گزارش‌های مردمی از بازداشت خشونت‌آمیز سه زن در تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۲، حوالی ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه در مرکز پیاده راه و در نزدیکی سینماسپیدرود رشت اشاره کرد. در این برخورد نیروهای گشت ارشاد با محاصره سه زن، به کارگیری شوکر و اسپری فلفل سعی در پراکنده کردن شاهدان ماجرا و انتقال خشونت‌آمیز این زنان به ون گشت ارشاد نمودند. شاهدان می‌گویند که فرایند دستگیری و واکنش‌های مردمی، توسط چند تن از نیروهای لباس شخصی در محل فیلمبرداری شده است، اما با هرگونه فیلمبرداری توسط افراد عادی برخورد شد.
این بخش از شهر رشت همچنین شاهد حضور چندین آخوند به همراه یک یا دو جوان بسیجی با فرمی در دست است که در پیاده راه می‌گردند تا با مردم راجع به فرزندآوری، حجاب و ... صحبت کنند. بنظر می‌رسد در کنار آن همه لشکرکشی برای سرکوب، نمایش چهره کاریکاتوری و وقیحانه‌ای از رحمانیت و عطوفت نیز در دستور کار قرار گرفته است.
فضای امنیتی شهرداری رشت در این روزها همچنین شاهد حضور و تردد چندین موتور سوار با لباس گارد ویژه در دور میدان و پیاده راه است. آنها نیز بر سر زنان دادوفریاد می‌زنند و از ماموران گشت ارشاد در برابر هرگونه تحرک اعتراضی مراقبت می‌کنند.
با شروع ماه محرم، عده ای از عمال حکومتی نیز با بلندگو و آلات پرسر و صدا به قصد عزاداری و تعزیه‌خوانی وارد میدان شهرداری شده‌اند و اندک آرامش باقی مانده را از مردم سلب کرده و نمایش مضحک حاکمیت را تکمیل کرده‌اند.
⚪️ این روزها دیگر صدای سازوشادی مردم در پیاده‌راه شنیده نمی‌شود. مردم تماشاچی این نمایش مضحک شدند، گاهی حاضران در زمان بازداشت زنی، دخالت می‌کنند و مانع می‌شوند و گاه نیز فقط نظاره‌گرند. اما هنوز در گوشه و کنار همان میدان می‌توانیم زنانی را بینیم که بدون حجاب اجباری ایستاده‌اند، مقاومت می‌کنند و خشمگین منتظر جرقه‌ای هستند تا به بساط این جور و ستم پایان دهند.
@bidarzani
🟣 امروز چهارشنبه ۴ مردادماه، آنیشا اسدالهی جهت اجرای حکم ۵ سال و ۸ ماه حبس که ۵ سال آن اجرایی است، به زندان اوین رفت.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Forwarded from انجمن یاری کودکان در معرض خطر
ما جمعی از انجمن‌های حامی کودکان خواستار آزادی سروناز احمدی هستیم و از همه کسانی که دغدغه رفاه و شادی و حیات کودکان این سرزمین را دارند می‌خواهیم صدای او باشند.
#سروناز_احمدی
@ISPVC_NGO
#سروناز_احمدی
@ISPVC_NGO
🟣 #بیدارزنی : روزشمار زن‌کشی در سال ۱۴۰۲
بیدارزنی: گزارش پیش‌رو، روزشمار زن‌کشی توسط یکی از اعضای خانواده/ آشنایان در سال ۱۴۰۲ است.
از متن: "از ابتدای سال تا پایان تیرماه خبر قتل دست کم ۳۴ زن / دختربچه به دست یک یا چند نفر از اعضای خانواده یا آشنایان از جمله پدر، برادر، همسر، همسر پیشین، دوست پسر یا خواستگار منتشر شده است:
۶ قتل در فروردین ماه، ۱۰ قتل در اردیبهشت، ۸ قتل در خرداد و ۱۰ قتل دیگر در تیرماه.
انتشار این اخبار موجی از نگرانی نسبت به افزایش زن‌کشی به ویژه با عنوان یا بهانه «ناموس‌پرستی» را به دنبال داشته است.
نگاهی کوتاه به این خبرها چند نکته را یادآوری می‌کند: از یک سو، پلیس در همه قتل‌ها بنا به اعتراف متهمین «اختلاف خانوادگی» را به عنوان انگیزه قتل معرفی کرده است. حتی در قتل دردناک دو دختربچه ۳ و ۸ ساله در سنندج. همین امر باعث شده که مسئله شخصی/روانی دیده شود تا اجتماعی.
از سوی دیگر، برخی رسانه‌های حکومتی با رویکرد بسیار جنسیت‌زده به این قتل‌ها نگاه کرده‌اند. تا جایی که در مورد قتل یک زن ۲۷ ساله در اسلامشهر (۱۵ تیرماه) خبرگزاری رکنا این تیتر را برای خبر خود انتخاب کرده است: <قتل زن خائن در صحنه اعتراف شرم‌آور.>
در حالی که براساس این خبر، مرد متواری شده و زن دیگر زنده نیست تا از خود دفاع کند. ضمن اینکه حتی اگر این اعتراف صحت داشت، راه جبران رابطه خارج از ازدواج، خاتمه دادن به ازدواج است، نه قتل.
پیرو همین نگاه، بسیاری از مردان برای آنکه حمایت قانون و عرف را داشته باشند از بهانه دفاع از ناموس به عنوان یک حربه استفاده می‌کنند. در چنین شرایطی، تیتر خبرگزاری رکنا و نظایر آن، نه تنها چهره زن‌کشی را سفید جلوه کرده است، بلکه با یک رویکرد زن‌ستیزانه و متهم کردن زنی که به قتل رسیده است، قتل به بهانه ناموس‌پرستی را ترویج و راه را به دیگر زن‌ستیزان نشان می‌دهد.
قتل زنان به بهانه ناموس در سال گذشته نیز بسیار نگران‌کننده بود. به گونه‌ای که برخی تحلیل‌گران به رابطه‌ی میان زن‌کشی و مبارزات زنان برای به دست گرفتن حق تمامیت جسمانی‌شان به ویژه در اعتراضات ۱۴۰۱ رابطه نزدیکی می‌بینند. به این معنا مبارزه با مردسالاری تنها مبارزه‌ای برای تغییر یک حکومت ایدئولوژیک اسلامی نیست بلکه نیاز به عمق بیشتری دارد.
در ادامه، روزشمار زن‌کشی در سال ۱۴۰۲ (چهارماه اول) را مشاهده می‌کنید..."
#ژن_ژیان_ئازادی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46278/
@bidarzani
بیدارزنی: گزارش پیش‌رو، روزشمار زن‌کشی توسط یکی از اعضای خانواده/ آشنایان در سال ۱۴۰۲ است.
از متن: "از ابتدای سال تا پایان تیرماه خبر قتل دست کم ۳۴ زن / دختربچه به دست یک یا چند نفر از اعضای خانواده یا آشنایان از جمله پدر، برادر، همسر، همسر پیشین، دوست پسر یا خواستگار منتشر شده است:
۶ قتل در فروردین ماه، ۱۰ قتل در اردیبهشت، ۸ قتل در خرداد و ۱۰ قتل دیگر در تیرماه.
انتشار این اخبار موجی از نگرانی نسبت به افزایش زن‌کشی به ویژه با عنوان یا بهانه «ناموس‌پرستی» را به دنبال داشته است.
نگاهی کوتاه به این خبرها چند نکته را یادآوری می‌کند: از یک سو، پلیس در همه قتل‌ها بنا به اعتراف متهمین «اختلاف خانوادگی» را به عنوان انگیزه قتل معرفی کرده است. حتی در قتل دردناک دو دختربچه ۳ و ۸ ساله در سنندج. همین امر باعث شده که مسئله شخصی/روانی دیده شود تا اجتماعی.
از سوی دیگر، برخی رسانه‌های حکومتی با رویکرد بسیار جنسیت‌زده به این قتل‌ها نگاه کرده‌اند. تا جایی که در مورد قتل یک زن ۲۷ ساله در اسلامشهر (۱۵ تیرماه) خبرگزاری رکنا این تیتر را برای خبر خود انتخاب کرده است: <قتل زن خائن در صحنه اعتراف شرم‌آور.>
در حالی که براساس این خبر، مرد متواری شده و زن دیگر زنده نیست تا از خود دفاع کند. ضمن اینکه حتی اگر این اعتراف صحت داشت، راه جبران رابطه خارج از ازدواج، خاتمه دادن به ازدواج است، نه قتل.
پیرو همین نگاه، بسیاری از مردان برای آنکه حمایت قانون و عرف را داشته باشند از بهانه دفاع از ناموس به عنوان یک حربه استفاده می‌کنند. در چنین شرایطی، تیتر خبرگزاری رکنا و نظایر آن، نه تنها چهره زن‌کشی را سفید جلوه کرده است، بلکه با یک رویکرد زن‌ستیزانه و متهم کردن زنی که به قتل رسیده است، قتل به بهانه ناموس‌پرستی را ترویج و راه را به دیگر زن‌ستیزان نشان می‌دهد.
قتل زنان به بهانه ناموس در سال گذشته نیز بسیار نگران‌کننده بود. به گونه‌ای که برخی تحلیل‌گران به رابطه‌ی میان زن‌کشی و مبارزات زنان برای به دست گرفتن حق تمامیت جسمانی‌شان به ویژه در اعتراضات ۱۴۰۱ رابطه نزدیکی می‌بینند. به این معنا مبارزه با مردسالاری تنها مبارزه‌ای برای تغییر یک حکومت ایدئولوژیک اسلامی نیست بلکه نیاز به عمق بیشتری دارد.
در ادامه، روزشمار زن‌کشی در سال ۱۴۰۲ (چهارماه اول) را مشاهده می‌کنید..."
#ژن_ژیان_ئازادی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46278/
@bidarzani
بیدارزنی
روزشمار زن‌کشی در سال ۱۴۰۲ - بیدارزنی
روزشمار زن‌کشی. از ابتدای سال خبر قتل دست کم ۳۴ زن / دختربچه به دست یک یا چند نفر از اعضای خانواده یا آشنایان منتشر شده است.
🟣 ریحانه انصاری‌نژاد کارگر بازنشسته و فعال کارگری به ۴ سال زندان محکوم شد.
بر اساس این حکم، ریحانه انصاری‌نژاد به ۴ سال حبس تعزیری و به عنوان مجازات تکمیلی به مدت ۲ سال از عضویت در احزاب، گروه‌ها، دستجات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات و خروج از کشور محکوم شده است.
این حکم توسط شعبه ۱۵ به ریاست قاضی صلواتی صادر شده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بر اساس این حکم، ریحانه انصاری‌نژاد به ۴ سال حبس تعزیری و به عنوان مجازات تکمیلی به مدت ۲ سال از عضویت در احزاب، گروه‌ها، دستجات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات و خروج از کشور محکوم شده است.
این حکم توسط شعبه ۱۵ به ریاست قاضی صلواتی صادر شده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : حس تعلق دانشجویان به خوابگاه و مقاومت دانشجویان در برابر آموزش مجازی
✍🏽 سمر نیکو
از متن: تعلق مفهومی است که تقریباً هر کسی در زندگی خود آن را از نزدیک چشیده، احساس کرده و به درک متفاوتی از آن رسیده است. در وهله‌ی اول تعلق حسی از دیرینگی، وفاداری و اشتیاق به بودن در یک مکان خاص را در خاطرمان زنده می‌کند و در ادامه در بازنمود هویت ما و ساخت الگوهای ایده‌آلی که برای زندگی خود خواهان هستیم، نقش اساسی دارد.
در تاریخ سوم اسفندماه ۱۴۰۱ رئیس دانشگاه تهران در گفتگویی اختصاصی با تلویزیون اینترنتی این دانشگاه، اعلام کرد که تمامی کلاس‌های دانشگاه تهران قرار است از تاریخ ۱۴ فروردین تا ۷ اردیبهشت به صورت مجازی دایر باشند و در این بازه‌ی زمانی سلف دانشگاه غیر فعال و خوابگاه‌ها تعطیل هستند.
پخش شدن این خبر ضربه‌ی روحی سنگینی را به دانشجویان به خصوص آن‌هایی که خوابگاهی بودند وارد کرد. و با وجود اینکه مسئولین پس از اعتراض‌های پی در پی دانشجویان به ناچار حرف خود را پس گرفتند، حس پایمال شدن حقوق دانشجویی، آن هم پس از دو سال آموزش مجازی و طرد شدن از مکانی که حکم خانه را داشت، چنان رد عمیقی از خشم و نفرت از سیستم آموزشی بر جای گذاشت که دانشجویان همچنان با بهتی حزن‌آلود از آن واقعه یاد می‌کنند و اعتراضات شبانه‌ی خود در خوابگاه‌ها را نقطه‌ی عطف آن روزهای هراس‌انگیز می‌دانند...
شروع
خبر به ناگاه مثل بمب ترکید و صدایش گوش همه را کر کرد. تعطیلی بیست روزه‌ی عید قرار بود کش بیاید و تا هفتم اردیبهشت به طول بیانجامد. همه سراسیمه این سو و آن سو می‌دویدند. ولوله‌ای به پا شده بود که آتش به جان همه می‌انداخت. خیلی زود محوریت همه‌ی حرف‌ها شد تعطیلی اجباری یک ماه و نیمه. به اسم راحتی و آسایش دانشجویان و خدا می‌داند به کام چه کسانی. لطف زیاد از حدی که کسی خواهانش نبود؛ و البته نمی‌شد با گفتن «ممنون نمی خواهیم!» آن را از سر گذراند.
زمزمه‌ی همه این بود که شاید هنوز قطعی نشده باشد، شاید در حد حرف است، مثل خیلی از حرف های بی‌پایه و اساس دیگری که نتیجه‌ی اختلاف‌نظر و سلیقه‌ی آن دیگری‌ها است. شورای عمومی در سریع‌ترین زمان ممکن تشکیل شد. حرف همه‌ی آن‌هایی که آمده بودند یکی بود: «ما آسایش اجباری نمی‌خواهیم، آموزش مجازی نمی‌خواهیم، نمی‌توانید ما را از بدیهی‌ترین حقوق خودمان محروم کنید.» ترس همه از یک چیز بود. اینکه این تعطیلی بهانه‌ای شود برای تعطیلی‌های بعدی و بعدی. اول به بهانه‌ی ماه رمضان است. بعد می‌شود به بهانه‌ی گرما و کمبود برق و چه و چه. و در عرض چشم بر هم زدنی این ترم هم در سکوت نیست و نابود می‌شود.
در این بین بار عمده‌ی استرس بر دوش ما بچه‌های خوابگاهی بود...
#ژن_ژیان_ئازادی
#مقاومت_دانشجویان
#اعتراضات_سراسری
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46366
@bidarzani
✍🏽 سمر نیکو
از متن: تعلق مفهومی است که تقریباً هر کسی در زندگی خود آن را از نزدیک چشیده، احساس کرده و به درک متفاوتی از آن رسیده است. در وهله‌ی اول تعلق حسی از دیرینگی، وفاداری و اشتیاق به بودن در یک مکان خاص را در خاطرمان زنده می‌کند و در ادامه در بازنمود هویت ما و ساخت الگوهای ایده‌آلی که برای زندگی خود خواهان هستیم، نقش اساسی دارد.
در تاریخ سوم اسفندماه ۱۴۰۱ رئیس دانشگاه تهران در گفتگویی اختصاصی با تلویزیون اینترنتی این دانشگاه، اعلام کرد که تمامی کلاس‌های دانشگاه تهران قرار است از تاریخ ۱۴ فروردین تا ۷ اردیبهشت به صورت مجازی دایر باشند و در این بازه‌ی زمانی سلف دانشگاه غیر فعال و خوابگاه‌ها تعطیل هستند.
پخش شدن این خبر ضربه‌ی روحی سنگینی را به دانشجویان به خصوص آن‌هایی که خوابگاهی بودند وارد کرد. و با وجود اینکه مسئولین پس از اعتراض‌های پی در پی دانشجویان به ناچار حرف خود را پس گرفتند، حس پایمال شدن حقوق دانشجویی، آن هم پس از دو سال آموزش مجازی و طرد شدن از مکانی که حکم خانه را داشت، چنان رد عمیقی از خشم و نفرت از سیستم آموزشی بر جای گذاشت که دانشجویان همچنان با بهتی حزن‌آلود از آن واقعه یاد می‌کنند و اعتراضات شبانه‌ی خود در خوابگاه‌ها را نقطه‌ی عطف آن روزهای هراس‌انگیز می‌دانند...
شروع
خبر به ناگاه مثل بمب ترکید و صدایش گوش همه را کر کرد. تعطیلی بیست روزه‌ی عید قرار بود کش بیاید و تا هفتم اردیبهشت به طول بیانجامد. همه سراسیمه این سو و آن سو می‌دویدند. ولوله‌ای به پا شده بود که آتش به جان همه می‌انداخت. خیلی زود محوریت همه‌ی حرف‌ها شد تعطیلی اجباری یک ماه و نیمه. به اسم راحتی و آسایش دانشجویان و خدا می‌داند به کام چه کسانی. لطف زیاد از حدی که کسی خواهانش نبود؛ و البته نمی‌شد با گفتن «ممنون نمی خواهیم!» آن را از سر گذراند.
زمزمه‌ی همه این بود که شاید هنوز قطعی نشده باشد، شاید در حد حرف است، مثل خیلی از حرف های بی‌پایه و اساس دیگری که نتیجه‌ی اختلاف‌نظر و سلیقه‌ی آن دیگری‌ها است. شورای عمومی در سریع‌ترین زمان ممکن تشکیل شد. حرف همه‌ی آن‌هایی که آمده بودند یکی بود: «ما آسایش اجباری نمی‌خواهیم، آموزش مجازی نمی‌خواهیم، نمی‌توانید ما را از بدیهی‌ترین حقوق خودمان محروم کنید.» ترس همه از یک چیز بود. اینکه این تعطیلی بهانه‌ای شود برای تعطیلی‌های بعدی و بعدی. اول به بهانه‌ی ماه رمضان است. بعد می‌شود به بهانه‌ی گرما و کمبود برق و چه و چه. و در عرض چشم بر هم زدنی این ترم هم در سکوت نیست و نابود می‌شود.
در این بین بار عمده‌ی استرس بر دوش ما بچه‌های خوابگاهی بود...
#ژن_ژیان_ئازادی
#مقاومت_دانشجویان
#اعتراضات_سراسری
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46366
@bidarzani
بیدارزنی
حس تعلق دانشجویان به خوابگاه و مقاومت دانشجویان در برابر آموزش مجازی - بیدارزنی
بررسی حس تعلق دانشجویان به خوابگاه و گزارشی از مقاومت و اعتراضات شبانه‌ی آنها در خوابگاه‌ها در برابر آموزش مجازی.
🟣 زهرا سعیدیان‌جو، خواهر دادخواه میلاد سعیدیان‌جو، تحت فشارهای شدید امنیتی است
بنا بر گزارش فاطمه حیدری، خواهر جواد حیدری از جانباختگان قیام ژینا در قزوین، زهرا سعیدیان‌جو خواهر میلاد سعیدیان‌جو از جانباختگان ایذه که از مدتی پیش بازداشت شده است، طی تماسی با خانواده، خطاب به مادرش گفته است: «من رو از دست اینا نجات بدید.»
فاطمه حیدری نوشته است: «زهرا سعیدیان‌جو روز هفتم مردادماه در یک تماس تلفنی کوتاه با صدای لرزان به مادرش گفته: من در بازداشت اطلاعات سپاه هستم. مامان... من رو از دست اینا نجات بدید. حال روحی زهرا به شدت نگران‌کننده است.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بنا بر گزارش فاطمه حیدری، خواهر جواد حیدری از جانباختگان قیام ژینا در قزوین، زهرا سعیدیان‌جو خواهر میلاد سعیدیان‌جو از جانباختگان ایذه که از مدتی پیش بازداشت شده است، طی تماسی با خانواده، خطاب به مادرش گفته است: «من رو از دست اینا نجات بدید.»
فاطمه حیدری نوشته است: «زهرا سعیدیان‌جو روز هفتم مردادماه در یک تماس تلفنی کوتاه با صدای لرزان به مادرش گفته: من در بازداشت اطلاعات سپاه هستم. مامان... من رو از دست اینا نجات بدید. حال روحی زهرا به شدت نگران‌کننده است.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 سعیده شفیعی و نسیم سلطان بیگی دو زن روزنامه‌نگار توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری هر کدام به تحمل چهار سال و سه ماه حبس تعزیری محکوم شدند.
مهرنوش زارعی هنزکی، دیگر متهم این پرونده از اتهامات انتسابی تبرئه شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، بر اساس حکمی که اخیرا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری صادر و روز جاری به وکلای این روزنامه نگاران اعلام شده است، سعیده شفیعی و نسیم سلطان بیگی هر کدام از بابت اتهام “تبلیع علیه نظام” به هشت ماه حبس تعزیری و از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به تحمل سه سال و هفت ماه حبس تعزیری محکوم شدند. این دو روزنامه نگار همچنین از بابت مجازات‌های تکمیلی به مدت دو سال به منع عضویت در گروه و دسته جات سیاسی و اجتماعی و دو سال منع خروج از کشور محکوم شدند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
مهرنوش زارعی هنزکی، دیگر متهم این پرونده از اتهامات انتسابی تبرئه شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، بر اساس حکمی که اخیرا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری صادر و روز جاری به وکلای این روزنامه نگاران اعلام شده است، سعیده شفیعی و نسیم سلطان بیگی هر کدام از بابت اتهام “تبلیع علیه نظام” به هشت ماه حبس تعزیری و از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به تحمل سه سال و هفت ماه حبس تعزیری محکوم شدند. این دو روزنامه نگار همچنین از بابت مجازات‌های تکمیلی به مدت دو سال به منع عضویت در گروه و دسته جات سیاسی و اجتماعی و دو سال منع خروج از کشور محکوم شدند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Forwarded from زاگاه
🔸️ به مناسبت اول آگوست، روز جهانی 《بدون فرزند》
🟤سرپیچی از یک فرهنگ؛ چالش‌های زن بدون فرزند بودن در مصر
زاگاه - درویش ۳۸ ساله و حدود شش‌سال است ازدواج کرده. او انتخاب کرده تا بدون بچه باشد. او هم مانند بسیاری از زنان در مصر، همواره خودش را در حال مقابله با انگ و برچسب‌های جامعه می‌بیند و مدام مجبور است تا موضع خود را برای دیگران مانند آشنایان و اعضای خانواده توجیه کند. از گفتن اینکه حتی نباید به شوخی هم چنین ایده‌ای را به زبان بیاورد تا عجیب و غیرعادی خوانده شدن، همه این زنان اغلب به دلیل انتخاب شخصی‌شان مورد حمله قرار می‌گیرند.
🔸️یک مطالعه در آمریکا در سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد که تصمیم یک فرد برای بچه‌دار نشدن، ممکن است باعث ایجاد نوعی «خشم اخلاقی» در آنانی شود که فکر می‌کنند پدر و مادر شدن یک انتخاب ضروری و اخلاقی است. شرکت‌کنندگان در این مطالعه همچنین معتقد بودند که «افراد بدون فرزندِ فرضی در این مطالعه بطور قابل توجهی کمتر از کسانی که دارای فرزند بودند رضایت داشتند.»
🔸️این در مورد مصر نیز صادق است. زوجی که انتخاب کرده‌اند بچه‌دار نشوند دائما با این سوال مواجه می‌شوند که « وقتی پیر شوند کی قرار است مراقبشان باشد؟» «کی قرار است نام خانواده را ادامه دهد و چطور این زوج قرار است، پیوندشان بدون فرزند ادامه پیدا کند؟» این چالش‌ها حتی برای زوج‌هایی که می‌خواهند باردار شوند، اما نمی‌توانند، با طرد کردن همسران و یا تمسخر آنها و حتی نگرانی برای احتمال طلاق دادنشان و انتخاب همسر دوم توسط مرد، ادامه پیدا می‌کند.
این نکته مهم را باید در نظر گرفت که همه زنانی که می‌خواهند بدون فرزند باشند، اگر پس از ازدواج بچه‌دار می‌شوند به این دلیل نیست که نظرشان تغییر کرده است، اما تنها شمار کمی از آنان می‌توانند در موردش حرف بزنند.
🔸️در مصر پایان خودخواسته بارداری قانونی نیست و اکثر داروهای ضدبارداری به نوعی برای زنان مضر هستند. تعداد زیادی از زنان دچار بارداری ناخواسته می‌شوند درحالی که راهی برای پایان دادن به آن ندارند. براساس ماده ۲۶۱ و ۲۶۲ قانون مجازات مصر، سقط خودخواسته جنین غیرقانونی است و مجازات به همراه دارد و هم زنی که این کار را می‌کند، هم پزشکی که به او کمک می کند، می‌توانند به زندان فرستاده شوند.
#زاگاه
@zaagaah
🔻متن کامل مقاله:
https://zaagaah.com/0r65
🟤سرپیچی از یک فرهنگ؛ چالش‌های زن بدون فرزند بودن در مصر
زاگاه - درویش ۳۸ ساله و حدود شش‌سال است ازدواج کرده. او انتخاب کرده تا بدون بچه باشد. او هم مانند بسیاری از زنان در مصر، همواره خودش را در حال مقابله با انگ و برچسب‌های جامعه می‌بیند و مدام مجبور است تا موضع خود را برای دیگران مانند آشنایان و اعضای خانواده توجیه کند. از گفتن اینکه حتی نباید به شوخی هم چنین ایده‌ای را به زبان بیاورد تا عجیب و غیرعادی خوانده شدن، همه این زنان اغلب به دلیل انتخاب شخصی‌شان مورد حمله قرار می‌گیرند.
🔸️یک مطالعه در آمریکا در سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد که تصمیم یک فرد برای بچه‌دار نشدن، ممکن است باعث ایجاد نوعی «خشم اخلاقی» در آنانی شود که فکر می‌کنند پدر و مادر شدن یک انتخاب ضروری و اخلاقی است. شرکت‌کنندگان در این مطالعه همچنین معتقد بودند که «افراد بدون فرزندِ فرضی در این مطالعه بطور قابل توجهی کمتر از کسانی که دارای فرزند بودند رضایت داشتند.»
🔸️این در مورد مصر نیز صادق است. زوجی که انتخاب کرده‌اند بچه‌دار نشوند دائما با این سوال مواجه می‌شوند که « وقتی پیر شوند کی قرار است مراقبشان باشد؟» «کی قرار است نام خانواده را ادامه دهد و چطور این زوج قرار است، پیوندشان بدون فرزند ادامه پیدا کند؟» این چالش‌ها حتی برای زوج‌هایی که می‌خواهند باردار شوند، اما نمی‌توانند، با طرد کردن همسران و یا تمسخر آنها و حتی نگرانی برای احتمال طلاق دادنشان و انتخاب همسر دوم توسط مرد، ادامه پیدا می‌کند.
این نکته مهم را باید در نظر گرفت که همه زنانی که می‌خواهند بدون فرزند باشند، اگر پس از ازدواج بچه‌دار می‌شوند به این دلیل نیست که نظرشان تغییر کرده است، اما تنها شمار کمی از آنان می‌توانند در موردش حرف بزنند.
🔸️در مصر پایان خودخواسته بارداری قانونی نیست و اکثر داروهای ضدبارداری به نوعی برای زنان مضر هستند. تعداد زیادی از زنان دچار بارداری ناخواسته می‌شوند درحالی که راهی برای پایان دادن به آن ندارند. براساس ماده ۲۶۱ و ۲۶۲ قانون مجازات مصر، سقط خودخواسته جنین غیرقانونی است و مجازات به همراه دارد و هم زنی که این کار را می‌کند، هم پزشکی که به او کمک می کند، می‌توانند به زندان فرستاده شوند.
#زاگاه
@zaagaah
🔻متن کامل مقاله:
https://zaagaah.com/0r65
زاگاه
سرپیچی از یک فرهنگ؛ چالش‌های زنِ بدون فرزند بودن - زاگاه
در طول بزرگ‌شدنم، هرگز مثل سایر دخترها تمایلی به ازدواج کردن و فرزند داشتن، نداشتم. دلم می‌خواست که شریک داشته باشم،
Forwarded from ديد‌بان آزار
🔹روایات زنان بازداشت‌شده از شکنجه، آزار و محرومیت از ابتدایی‌ترین حقوق در زندان‌های کهگیلویه و بویراحمد
🔹«شما دختران تهران نیستید که بخواهید اعتراض کنید»
بسیاری از زنان بازداشت‌شده در خیزش «زن، زندگی، آزادی» در یاسوج اشکال مختلف خشونت و شکنجه را در بازداشتگاه و زندان زنان یاسوج تجربه کرده‌اند. یکی از این زنان می‌گوید هنگام بازداشت نیروهای امنیتی به او که در اسنپ بوده حمله کردند و با کشیدن کیسه روی سرش او را ربودند. او می‌گوید در زمان بازداشتش بازجو چندین بار به او سیلی زده است. زن دیگری درباره تجربه‌اش می‌گوید: «آن شب وقتی جمع شده بودیم که مثل همه ستمدیدگان علیه تمام ظلم‌هایی که به ما شده شده اعتراض کنیم، ماموری به سمت ما آمد و گفت تجمع نکنید و همین الان از اینجا برید. ولی ما همچنان سر جای خودمان ایستادیم مثل تمام ارزش‌ها و آرمان‌هایی که قرار بود تا خون در بدنمان هست بر آنها ایستادگی کنیم. آن مامور وقتی دید ما همچنان آنجا ایستادیم گفت شما دخترهای تهران نیستید که بخواهید اعتراض کنید. همین حرف لازم بود تا خشممان بیش از پیش فزونی یابد. خشم از اینکه چون ما زنان و مردمانی شهرستانی هستیم حق اعتراض نداریم؟ چون شهرستانی هستیم باید سکوت کنیم؟ چون شهرستانی هستیم بگذاریم شما غارتمان کنید؟»
او ادامه می‌دهد: «آن شب وقتی به طرف ما حمله کردند همه ما کمی دویدیم و به عقب رفتیم. وقتی ناگهان به پشت سرم نگاه کردم دیدم یکی از دوستانم را گرفتند. وقتی آمدم کمکش کنم کتکم زدند و یک اسپری فلفل را در صورتم خالی کردند. آن لحظه چند نفری از زیر پاهای ماموران نجاتم دادند. آن شب وقتی که چشان و صورتم داشتند می‌سوختند همچنان زیر لب زمزمه می‌کردم مرگ بر دیکتاتور. آری، هرچقدر سرکوبمان کنید ما شجاع‌تر و قدرتمندتر خواهیم شد.»
زن دیگری که او هم با زور اسلحه و ضرب‌و‌شتم بازداشت شده بود می‌گوید: «با زور کتک و اسلحه بازداشتم کردند. در مسیر یک‌بند توهین می‌کردند و به مرگ تهدیدم کردند و منتظر بودند حرف‌هایی بزنم که اتهاماتم را سنگین‌تر کنند. وقتی رسیدیم مامور زنی که سرهنگ صدایش می‌کردند آمد و من را به اتاق دیگری برد. چشمانم بسته بود و چیزی را نمی‌دیدم و نمی دانم چند زن و مرد در آن اتاق بودند. مجبورم کردند کفش‌ها و لباس‌هایم را در بیاورم. برای بازرسی بدنی به همه جای بدنم دست می‌زدند و وقتی خودم را عقب می‌کشیدم می‌گفتند: "چیه بدت میاد؟ مگه همین رو نمی‌خواستید؟" از طرف دیگر برای آزارواذیتم به من می‌گفتند: "تو یه دختر خرابی که کسی نمیاد دنبالش." باوجود تمام این فشارها نه آن شب و نه بعد از آن در دادگاه و زیر بازجویی ابراز پشیمانی نکردم.»
متن کامل:
https://harasswatch.com/news/2184/
@harasswatch
🔹«شما دختران تهران نیستید که بخواهید اعتراض کنید»
بسیاری از زنان بازداشت‌شده در خیزش «زن، زندگی، آزادی» در یاسوج اشکال مختلف خشونت و شکنجه را در بازداشتگاه و زندان زنان یاسوج تجربه کرده‌اند. یکی از این زنان می‌گوید هنگام بازداشت نیروهای امنیتی به او که در اسنپ بوده حمله کردند و با کشیدن کیسه روی سرش او را ربودند. او می‌گوید در زمان بازداشتش بازجو چندین بار به او سیلی زده است. زن دیگری درباره تجربه‌اش می‌گوید: «آن شب وقتی جمع شده بودیم که مثل همه ستمدیدگان علیه تمام ظلم‌هایی که به ما شده شده اعتراض کنیم، ماموری به سمت ما آمد و گفت تجمع نکنید و همین الان از اینجا برید. ولی ما همچنان سر جای خودمان ایستادیم مثل تمام ارزش‌ها و آرمان‌هایی که قرار بود تا خون در بدنمان هست بر آنها ایستادگی کنیم. آن مامور وقتی دید ما همچنان آنجا ایستادیم گفت شما دخترهای تهران نیستید که بخواهید اعتراض کنید. همین حرف لازم بود تا خشممان بیش از پیش فزونی یابد. خشم از اینکه چون ما زنان و مردمانی شهرستانی هستیم حق اعتراض نداریم؟ چون شهرستانی هستیم باید سکوت کنیم؟ چون شهرستانی هستیم بگذاریم شما غارتمان کنید؟»
او ادامه می‌دهد: «آن شب وقتی به طرف ما حمله کردند همه ما کمی دویدیم و به عقب رفتیم. وقتی ناگهان به پشت سرم نگاه کردم دیدم یکی از دوستانم را گرفتند. وقتی آمدم کمکش کنم کتکم زدند و یک اسپری فلفل را در صورتم خالی کردند. آن لحظه چند نفری از زیر پاهای ماموران نجاتم دادند. آن شب وقتی که چشان و صورتم داشتند می‌سوختند همچنان زیر لب زمزمه می‌کردم مرگ بر دیکتاتور. آری، هرچقدر سرکوبمان کنید ما شجاع‌تر و قدرتمندتر خواهیم شد.»
زن دیگری که او هم با زور اسلحه و ضرب‌و‌شتم بازداشت شده بود می‌گوید: «با زور کتک و اسلحه بازداشتم کردند. در مسیر یک‌بند توهین می‌کردند و به مرگ تهدیدم کردند و منتظر بودند حرف‌هایی بزنم که اتهاماتم را سنگین‌تر کنند. وقتی رسیدیم مامور زنی که سرهنگ صدایش می‌کردند آمد و من را به اتاق دیگری برد. چشمانم بسته بود و چیزی را نمی‌دیدم و نمی دانم چند زن و مرد در آن اتاق بودند. مجبورم کردند کفش‌ها و لباس‌هایم را در بیاورم. برای بازرسی بدنی به همه جای بدنم دست می‌زدند و وقتی خودم را عقب می‌کشیدم می‌گفتند: "چیه بدت میاد؟ مگه همین رو نمی‌خواستید؟" از طرف دیگر برای آزارواذیتم به من می‌گفتند: "تو یه دختر خرابی که کسی نمیاد دنبالش." باوجود تمام این فشارها نه آن شب و نه بعد از آن در دادگاه و زیر بازجویی ابراز پشیمانی نکردم.»
متن کامل:
https://harasswatch.com/news/2184/
@harasswatch
دیدبان آزار
«شما دختران تهران نیستید که بخواهید اعتراض کنید»
زندان زنان یاسوج شامل سه بند است که بند یک و بند دوی آن بند محکومین است و بند سه که بزرگ‌ترین بند زندان است بند بازداشتی‌هاست. تمامی بند‌ها و راهروها دوربین مداربسته دارند. زنان زندانی در بدو ورود می‌بایست به طور کامل برهنه شوند و بدون در نظر گرفتن ک
🟣 جلسه دادگاه نازیلا معروفیان، بدون اطلاع قبلی امروز یک‌شنبه، ۱۵ مردادماه در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست «قاضی افشاری» برگزار شده است.
بر این اساس، صالح نیکبخت، وکیل مدافع نازیلا معروفیان، از وکالت این روزنامه‌نگار زندانی در اوین کناره‌گیری کرده است.
وبسایت وکلاپرس، پیشتر اعلام کرده بود که صالح نیکبخت، خود به دلیل گفت‌وگو با شبکه‌های خارجی به «تبلیغ علیه نظام» متهم شده و «با شکایت وزارت اطلاعات» محاکمه خواهد شد.
⚪️ خبرگزاری هرانا نیز روز شنبه به نقل از یک منبع مطلع نوشت که نازیلا معروفیان از شب گذشته با «فشارهای عصبی و اضطراب شدید» مواجه بود که در نهایت، صبح شنبه به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد.
بر اساس این گزارش، در بیمارستان صرفاً یک سرم برای خانم معروفیان تجویز و ترزیق شد و بلافاصله او را «به زندان اوین منتقل کردند». هرانا افزوده که خانواده این زندانی سیاسی روز هشتم مرداد موفق نشدند او را ملاقات کنند و دلیل آن را نیز، «امتناع» نازیلا معروفیان از رعایت حجاب اجباری عنوان کرده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بر این اساس، صالح نیکبخت، وکیل مدافع نازیلا معروفیان، از وکالت این روزنامه‌نگار زندانی در اوین کناره‌گیری کرده است.
وبسایت وکلاپرس، پیشتر اعلام کرده بود که صالح نیکبخت، خود به دلیل گفت‌وگو با شبکه‌های خارجی به «تبلیغ علیه نظام» متهم شده و «با شکایت وزارت اطلاعات» محاکمه خواهد شد.
⚪️ خبرگزاری هرانا نیز روز شنبه به نقل از یک منبع مطلع نوشت که نازیلا معروفیان از شب گذشته با «فشارهای عصبی و اضطراب شدید» مواجه بود که در نهایت، صبح شنبه به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شد.
بر اساس این گزارش، در بیمارستان صرفاً یک سرم برای خانم معروفیان تجویز و ترزیق شد و بلافاصله او را «به زندان اوین منتقل کردند». هرانا افزوده که خانواده این زندانی سیاسی روز هشتم مرداد موفق نشدند او را ملاقات کنند و دلیل آن را نیز، «امتناع» نازیلا معروفیان از رعایت حجاب اجباری عنوان کرده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 به گفته‌ی خانواده‌ی شمیم بهارزاده، وی ۲۵ روز پیش با یورش ماموران امنیتی در منزل بازداشت شده است. از محل نگهداری و اتهامات وی، اطلاعاتی در دست نیست.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 زینب زمان، توسط دادگاه انقلاب تهران به حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شد
ابوذر زمان، برادر زینب زمان، در صفحه‌ی توییتر خود نوشت: «حکم محکومیت خواهرم و موکلم زینب زمان امروز از شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب ابلاغ شد: یک سال حبس تعزیری، پنج سال منع خروج از کشور، منع عضویت در دستجات و گروه‌های سیاسی و اجتماعی، خودداری از استفاده از گوشی هوشمند، خودداری از ارتباط یا معاشرت با سایرین به استثناء روابط خویشاوندی.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
ابوذر زمان، برادر زینب زمان، در صفحه‌ی توییتر خود نوشت: «حکم محکومیت خواهرم و موکلم زینب زمان امروز از شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب ابلاغ شد: یک سال حبس تعزیری، پنج سال منع خروج از کشور، منع عضویت در دستجات و گروه‌های سیاسی و اجتماعی، خودداری از استفاده از گوشی هوشمند، خودداری از ارتباط یا معاشرت با سایرین به استثناء روابط خویشاوندی.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 صدور حکم بازنشستگی پیش از موعد و کسر گروه خانم دکتر لیدا اسماعیلی از فعالین صنفی البرز و انزلی
به گزارش شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران: "هیات تخلفات استان البرز طی حکمی خانم اسماعیلی از فعالین خوشنام البرز و انزلی را به بازنشستگی پیش موعد و تقلیل گروه محکوم کرده‌است.
در حالی که وزارت آموزش و پرورش برای بازگشت به کار بازنشستگان این وزارت خیز برداشته است همزمان روزانه اخباری مبنی بر انفصال از خدمت ، کسر حقوق، حذف رتبه‌بندی فعالین منتشر می‌شود.
دولت رییسی با سپردن پست‌های آموزشی به نظامیان سپاهی و استخدام طلاب حوزوی عملا ساختار آموزشی این وزارت خانه را به به بخشی از ماشین سرکوب حاکمیت تبدیل کرده‌است.
شورای هماهنگی ضمن حمایت از این فعال صنفی امنیتی شدن فضای مدارس و پرونده‌سازی و صدور احکام علیه فعالین صنفی را محکوم می نماید و تاکید دارد که اعتراضات فراگیر معلمان در آینده‌ای نزدیک است."
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
به گزارش شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران: "هیات تخلفات استان البرز طی حکمی خانم اسماعیلی از فعالین خوشنام البرز و انزلی را به بازنشستگی پیش موعد و تقلیل گروه محکوم کرده‌است.
در حالی که وزارت آموزش و پرورش برای بازگشت به کار بازنشستگان این وزارت خیز برداشته است همزمان روزانه اخباری مبنی بر انفصال از خدمت ، کسر حقوق، حذف رتبه‌بندی فعالین منتشر می‌شود.
دولت رییسی با سپردن پست‌های آموزشی به نظامیان سپاهی و استخدام طلاب حوزوی عملا ساختار آموزشی این وزارت خانه را به به بخشی از ماشین سرکوب حاکمیت تبدیل کرده‌است.
شورای هماهنگی ضمن حمایت از این فعال صنفی امنیتی شدن فضای مدارس و پرونده‌سازی و صدور احکام علیه فعالین صنفی را محکوم می نماید و تاکید دارد که اعتراضات فراگیر معلمان در آینده‌ای نزدیک است."
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani