🟣 ۱) «انقلاب» و «حق تعیین سرنوشت به دستان خود» از مسیر مبارزه‌ی پیوسته، آگاهی طبقاتی و برهم چیدن تمامی اشکال ظلم و ارتجاع می‌گذرد. یکی از ستون‌های اصلی مبارزه در جهت احقاق این مهم، کارگران و فعالان کارگری مستقل هستند. کارگرانی که نفْس اعتصاب با اخراج و تبعات امنیتی برایشان همراه میشود و فعالانی که احکام زندان را به دوش می‌کشند.

۲) در میانه‌ی صحبت از #کارگران_اعتصاب_انقلاب از زنان فعال کارگر زندانی نیز میگوییم: از
#آنیشا_اسداللهی ، #ریحانه_انصاری، #عسل_محمدی ، #نسرین_جوادی و #سروناز_احمدی


▪️در همراهی با طوفان توییتری روز جهانی کارگر

#کارگران_اعتصاب_انقلاب
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

۱۱ اردیبهشت #اصفهان در همبستگی با #طبقه_کارگر

#درود_بر_کارگر_مرگ_بر_ستمگر
#کارگر_بپاخیز_برای_رفع_تبعیض
#معیشت_منزلت_حق_مسلم_ماست


#روز_جهانی_کارگر #علیه_بی_تفاوتی #زن_زندگی_آزادی #مبارزه_طبقاتی
#نان_کار_آزادی


@Blackfishvoice1

🟣 #نهاله_شهیدی_یزدی، شهروند بهائی و فعال حقوق کودکان روز هشتم فروردین ماه، در ایستگاه قطار کرمان در مسیر برگشت به منزلش در کرج، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.

به گزارش کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان، با وجود گذشت یک ماه از زمان بازداشت او کماکان در بلاتکلیفی به سر می‌برد. نهاله شهیدی اخیرا از بازداشتگاه اداره اطلاعات کرمان به زندان این شهر منتقل شده است.

به گزارش هرانا او از داشتن وکیل انتخابی محروم است و تاکنون از اتهامات مطروحه علیه وی اطلاعی حاصل نشده است.

نهاله شهیدی یزدی به واسطه فعالیت‌های مدنی خود سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

🟣 #فرزانه_ناظران_پور جهت تحمل ۱۰ ماه حبس، راهی زندان اوین شد


روز گذشته فرزانه ناظران پور، مربی و مولف کتب هنر، با ۲۸ سال سابقه خدمت جهت اجرای حکم ۱۰ ماه زندان روانه بند زنان زندان اوین شد.

به گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان: «بازداشت و احضار فعالین صنفی معلم مصادف با هفته معلم، هدیه حاکمیت به جامعه فرهنگیان است و رسوا کننده شعارهای تو خالی منزلت معلمان در رژیم اسلامی است.»

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی: به مناسبت اول ماه‌می، روز کارگر، جمعی از فعالین کارگری و زنان در رشت اقدام به پخش تراکت کردند.

این تراکت‌ها با موضوع دستمزد و دستمزد برابر، کار خانگی، قراردادهای موقت، مرخصی زایمان و کار کودکان، تهیه و پخش شد.

#ژن_ژیان_ئازادی
#روز_جهانی_کارگر

@bidarzani

🟣 بازداشت ۹ دختر نوجوان در قم در پی بی‌حجابی


به گزارش خبرگزاری هرانا، ۹ دختر نوجوان به دلیل آنچه توسط رسانه‌های رسمی “کشف حجاب و تیپ پسرانه” عنوان شده، در قم توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

بر اساس این گزارش، این ۹ دختر نوجوان که از تهران به وسیله قطار به سمت قم در حرکت بودند، به محض پیاده شدن از قطار توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.

در این گزارش به هویت و محل نگهداری این کودکان بازداشتی اشاره‌ای نشده است.

▪️عکس ضمیمه شده آرشیوی است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : نقد بیدارزنی بر منشور مطالبات حداقلی بیست تشکل صنفی


بیدارزنی: ۲۶ بهمن ماه ۱۴۰۱، منشور مطالبات حداقلی با امضا ۲۰ تشکل مستقل منتشر شد که حمایت و در عین حال نقدهای زیادی را با خود به همراه داشت. شمار زیادی از نقدهای وارد به منشور از طرف افراد یا نهادهای مستقلی بود که قصد اصلاح و همراهی با آن را داشتند و می‌توانستند موجب بهبود آن شوند. نقدهایی که هم به فرایند نوشتن منشور و هم به محتوای آن وارد شد.

▪️ارائه منشور در یک روند غیردموکراتیک

آیا نویسندگان منشور مطالبات حداقلی قائل به تغییر آن هستند؟ چگونه می‌توان منشوری جامع نوشت که دربرگیرنده مطالبات شمار بیشتری از افراد جامعه یا جنبش‌های اجتماعی باشد؟ برای نوشتن منشوری جامع هر نهاد یا گروه پیشرو باید در ابتدا بتواند مشارکت گروه‌های دیگر از اقشار و طبقات مختلف را جلب کرده و منشور در روندی دموکراتیک و براساس بحث و گفتگوی جمعی گروه‌ها نوشته شود که متاسفانه این امر در فرآیند نوشتن منشور مطالبات حداقلی میسر نشد. روندی که به انتقاد برخی از گروه‌ها نیز منجر شد. معدودی از تشکل‌های امضا کننده، این منشور را تنظیم کرده و برای امضا به دیگران ارائه دادند و در این روند نه فرصت پیشنهادهای اصلاحی و تکمیلی داده شده و نه چنین تقاضایی از جانب ارائه‌دهندگان صورت گرفت. این نقصان می‌تواند ارزش و اعتبار مطالبات این منشور را پایین بیاورد چون طبیعتا فعالان جنبش‌های مختلف از گروه‌های فمنیستی-حقوق زنان، حقوق ملیت‌ها/قومیت‌ها، حقوق کودکان، حقوق معلولان، فعالان کارگری و کارگرانی که در اعتصاب‌ها شرکت داشتند، خانواده‌های دادخواهان، فعالان محیط زیستی، و باقی گروه‌ها از جنبش‌های دیگر می‌توانند جنبه‌هایی از حقوق مردم را پوشش دهند و انجام  این مهم، از عهده یک گروه خارج است.

اگر در شرایط فعلی نوشتن چنین منشوری امکان‌پذیر نیست، حداقل نویسندگان منشور می‌توانستند پس از نوشتار اولیه، آن را نهایی نکنند و با مجموعه نقدهایی که پس از انتشار آن در فضای مجازی دریافت کردند، آن را بازنویسی کرده و منشور جامع‌تری ارائه دهند. ضمن آن‌که همیشه راه را برای نقد و بازبینی باز بگذارند. پیش از این نیز چنین منشورهایی در ایران از دل بحث‌های طولانی و گفتگوهای بسیار نوشته شده است؛ هرچند با نواقصی ولی حداقل روندی دموکرات‌تر را طی کرده‌ است.

اما پس از گذشت بیش از ۲ ماه به مناسبت اول می، روز جهانی کارگر، ۲۰ تشکلی که انتظار می‌رفت مشارکت تشکل‌های دیگر را نیز جلب کرده و تعداد بیشتری از تشکل‌ها را  با منشورشان همراه کنند به ۱۵ تشکل کاسته شد و متنی را تحت عنوان قطعنامه تشکل‌ها، با تاکید و اصرار بر همان ۱۲ بند منشور مطالبات حداقلی بدون یک کلمه تغییر امضا کردند. در حقیقت ۱۵ تشکل امضا کننده قطعنامه تشخیص دادند که تمامی نقدهای وارد بر منشور اشتباه بوده و متن منتشر شده در تاریخ ۲۶ بهمن منشوری است برای همه مردم جامعه و نقدها و نظرات دیگران نیز چیزی از اعتبار آن کم نخواهد کرد. این دقیقا برخلاف وعده‌ای بود که هنگام انتشار منشور مبنی بر مشارکت برای تکمیل و بازنویسی آن عنوان شده بود....

⚪️ ما در بیدارزنی با وجود تمام حاشیه‌های پس از انتشار منشور، خود را در نقطه‌ای می‌بینیم که نقدهای‌مان را بر ۱۲ بند منشور بنویسیم و مانند رفقای منتقد دیگر تاکید کنیم که اگرچه ما در قطعنامه مشترک با ۱۵ تشکل همراه نبودیم اما برای انجام هر اقدام دیگری در این زمینه -که به شیوه‌ای مشارکتی و دموکراتیک و دربرگیرنده‌ی حقوق و خواسته‌های گروه‌های مردمی بیشتری باشد- در کنارگروه‌های مستقل در ایران ایستاده‌ایم.


ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/45232


#منشور_مطالبات
#ژن_ژیان_ئازادی

@bidarzani

🔴عصیانی در من زبانه می‌کشد!
✍🏻ارسالی از یک‌همکار

روزی برای آزادی و برای زندگی سینه‌ام را سپرِ سرب استبدادِ «تاج» می‌کنم و خانعلی معلم می‌شوم.
روزی دیگر با ماهی‌های سیاه کوچولو دوست می‌شوم و با آن‌ها به سوی دریاهای جاوانگیِ حقیقت و رهایی شنا میکنم و صمدِ معلم می‌شوم، و آنجا که غوغای «عمامه» است و قحط‌سال عدل و داد، به قیمت جانم الفبای امید و برابری را میسرایم برای لیلاهایِ زندگی و فرزادِ معلم می‌شوم.
من انکارِ شب‌های بلندِ خفقان و سلامِ گرم خورشید و زندگی هستم.

تنم ریش ریش صد زخم ناسور است. عصیانی اما در من زبانه می‌کشد، عصیانی علیه آتشبار سپاهِ تباهی و مرگ، که جان ۷۳ عزیز نوشکفته‌ام را در خون غلطاند.
عصیان آن دخترکانی که سهمشان از این سرزمین شده‌ است گاز صد میکروب و گرز صد سردار.
عصیان #معلمان_زندانی در من زبانه می‌کشد و دانش‌آموزان کار و کولبری. عصیان کودکانی که به کلاس‌های درس حرام شدند، عصیان کودکانی که همسر شدند و زباله‌گرد.
عصیان مدارس کپری و آموزشی که هر روز نابرابرتر می‌شود.
من روز ۱۹ اردیبهشت با خانعلی و صمد و فرزاد پیمان تازه می‌کنم، و این عصیان‌ها را فریاد میزنم. تو نیز همصدای من باش، تو نیز معلم من باش.


#تجمع_سراسری_معلمان_ایران
#جای_معلم_زندان_نیست
#زن_زندگی_آزادی

🆔 @kashowra

دریافت اخبار از طریق آیدی زیر 👇👇👇

@kashowranews

🟣 #بیدارزنی: حدیث نجفی از زنان جان‌باخته‌ در خلال قیام ژینا

حدیث نجفی متولد ۱۵ دی‌ماه ۱۳۷۸، در تظاهرات ۳۰ شهریورماه کرج با شلیک گلوله‌های متعدد ماموران امنیتی جان خود را از دست داد. حدیث، دیپلم طراحی‌دوخت داشت و پس از پایان مدرسه، دوره‌ی آموزشی حسابداری را گذراند و در رستورانی واقع در مهرشهر کرج، صندوق‌دار بود.

ظهر روز ۳۰ شهوریورماه، او فراخوان اعتراضی علیه قتل «ژینا امینی» را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد. افسون نجفی، خواهر حدیث نجفی پیشتر در گفتگو با رادیو فردا گفته بود: «حدیث ساعت ۷ شب از سرکار به خونه اومد، یه کوله برداشت، لباسْ عوض کرد و رفت. در طول مسیر برای دوستانش ویدئو ارسال کرده و به اونها اطلاع داده بود که به تظاهرات میره. ساعت ۸ و نیم شب با ما تماس گرفتن که حدیث تیر خورده و بیمارستان قائم بستری شده. ماموران به‌دروغ به ما گفتن که حدیث اینجا نیست و توسط مردم، فراری داده شده، اما حدیث، همون شب کشته شده بود و در بیمارستان بود.»

خانواده‌ی حدیث پیکر او را دو‌ روز بعد در غسال‌خانه‌ی بهشت‌سکینه کرج، تحویل گرفته و تحت رصد ماموران امنیتی به‌خاک سپردند. افسون نجفی در این‌باره گفته است: «علی‌رغم فشار ماموران، ما با جیغ و فریاد تونستیم در حد ۵ ثانیه کفن رو کنار بزنیم و صورت حدیث رو ببینیم. صورت و گردن حدیث، پر از تیر ساچمه‌ای بود...». پیشتر مادر او از ۳ گلوله بر قلب، شکم و گردن و تعداد بی‌شماری ساچمه بر پیکر فرزندش اطلاع داده بود، فاجعه‌ای که در گواهی فوت او نیز با عنوان "عملکرد وسایل جنگی خارج از جنگ» و «اصابت گلوله» درج شده است.

مراسم چهلم حدیث نجفی در روز ۱۲ آبان ۱۴۰۱ یکی از بزرگترین تجمعات اعتراضی با حضور گسترده‌ی مردم در خلال قیام ژیناست. این تجمع هزاران نفری، علی‌رغم شکوه اتحاد مردمی و تسخیر محلات و خیابان‌ها به‌دست مردم معترض، با تیراندازی مستقیم ماموران به‌سوی مردم همراه شد: در این مراسم علاوه بر بازداشت‌های گسترده، ۵ معترض با گلوله‌ی ماموران امنیتی و ضدشورش جان باختند، برای ۱۵ نفر به اتهام قتل یک بسیجی سرکوبگر (روح‌الله عجمیان)، پرونده‌سازی امنیتی شکل گرفت که به تبع آن، دو جوان معترض و شریف (محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی) اعدام شدند.

▪️نیما نوری، سپهر اعظمی، احمد گودرزی (بازداشت در روز چهلم و مرگ در پی شکنجه)، مهدی حضرتی و مهران شکاری با شلیک مستقیم گلوله‌ی ماموران امنیتی در مراسم چهلم حدیث نجفی کشته شدند.

⚪️ از واپسین ساعات ۱۲ آبان ماه، حاکمیت ذیل یک پرونده‌سازی دروغین و امنیتی، ۱۵ نفر را با اتهامات فساد فی‌الارض، حمله به نیروی مقاومت بسیج، اجتماع و تبانی علیه امنیت‌ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام، بازداشت و ۵ نفر از آنان را به اعدام محکوم کرد. این بازداشت‌های خشونت‌بار، همراه با ضرب‌وشتم، شکنجه جسمی و روانی، اعترافات اجباری، محرومیت از حق دسترسی به وکیل و... با رای نهایی صادره از دادگاه، در این مرحله قرار دارد:

در این پرونده، دکتر حمید قره حسنلو به ۱۵ سال حبس و تبعید به شهر یزد، فرزانه قره حسنلو به ۵ سال حبس و تبعید به مشهد، حسین محمدی، رضا آریا و مهدی محمدی هر یک به ۱۰ سال حبس، جواد زرگران، رضا شاکر زواردهی و بهراد علی کناری هر یک به ۲۵ سال حبس، محمدامین اخلاقی به ۵ سال و علی معظمی گودرزی به ۳ سال حبس محکوم شدند.

▪️در این میان #محمدمهدی_کرمی و #سیدمحمد_حسینی دو جوان کارگرِ شریف و معترض در این پرونده نیز در روز ۱۷ دی‌ماه اعدام شدند.

حدیث نجفی و دختران جوانی نظیر او، از ستون‌های اصلی پیش‌برد قیام ژینا بوده و هستند. جستجو در زندگی کوتاه آنها ما را با انبوهی از تصاویر حقیقی از زندگی عادی دخترانی رو‌به‌رو میکند که برای حق زندگی خود جنگیدند. این جنگ تمام‌قد، خود را در تمامی اشکالِ حفظ سرزندگی و روحیه و تلاش برای تغییر، نمایان می‌کند.

حدیث نجفی پیش از جان‌باختن با گلوله‌های ماموران در آخرین ویدئوی منتشر شده از خود اعلام کرد: «خیلی دوست دارم الان که دارم میرم، آخرش وقتی چند سال گذشت، خوشحال باشم که رفتم تظاهرات و همه چی عوض شده...».

امید است که تحقق انقلاب به دست مردم و نابودی تمامی اشکال ارتجاع، زایشگر «شادی جمعی» باشد. همان خوشحالی و شادی‌ای که دخترانی چون حدیث نجفی با اراده‌ای پولادین در صدد خلق آن بودند.

#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
#دادخواهی

@bidarzani

🟣 بهاره هدایت، زندانی سیاسی، ممنوع‌الملاقات شد

به‌گزارش دانشجویان متحد، بهاره هدایت از سه هفته پیش ممنوع‌الماقات شده است. وی که در حال حاضر به جرم اعتراض علیه سقوط هواپیمای اوکراینی با شلیک موشک‌های سپاه پاسداران، در حال گذراندن محکومیت ۴ ساله‌ی خود در زندان اوین است، پیش‌تر نیز به‌مدت هفت سال زندانی بود.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

🟣 سپیده قلیان، زندانی سیاسی به ۲ سال حبس محکوم شد

سپیده قلیان، زندانی سیاسی و دانشجوی حقوق دانشگاه پیام‌نور، در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۴۰۱، ساعاتی پس از آزادی در مسیر جاده‌ی تهران به دزفول بازداشت شد. دلیل این بازداشت، شعاردهی او هنگام آزادی علیه «علی خامنه‌ای» بود.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

🟣 مریم وحیدیان، روزنامه‌نگار به ۴ سال حبس تعلیقی محکوم شد

به‌گزارش شرق، حکم دادگاه بدوی مریم وحیدیان روزنامه‌نگار از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی افشاری صادر شد.

براساس این حکم این روزنامه‌نگار به تحمل چهار سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم برای مدت پنج سال تعلیق شده است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani

🟣 ۱۹ اردیبهشت‌ماه، روز آموزگارِ رهایی، روز فرزاد کمانگر


یکی از معدود تصاویر باقی مانده از فرزاد کمانگر و علی حیدریان، در زندان اوین و حین تهیه‌ی «هفته‌نامه‌ی آوای اوین» است. فرزاد کمانگر که در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۸۹ در کنار شیرین علم‌هولی، علی حیدریان، فرهاد وکیلی و مهدی اسلامیان اعدام شد، تا به امروز در گوری گمنام دفن است و خانواده‌ی وی حتی از حضور بر سر مزار او نیز محرومند.
از فرزاد کمانگر، صدا و نامه‌های بسیاری برجای مانده است. نامه‌ای برای دانش‌آموزان دختر و پس خود، برای مقاومت و جهت ایستادگی علیه ظلم زمانه:

▪️«کاش می‌شد دوباره و دزدکی دور از چشمان ناظمِ اخموی مدرسه، الفبای کُردی‌مان را دوره می‌کردیم و برای هم با «زبان مادری» شعر می‌سرودیم و آواز می‌خواندیم و بعد دست در دست هم می‌رقصیدیم و می‌رقصیدیم و می‌رقصیدیم.
اما افسوس نمی‌دانید که در سرزمین ما، رویاها و آرزوها قبل از قاب عکس‌مان غبار فراموشی به خود می‌گیرد، کاش می‌شد باز پایِ ثابت حلقه‌ی عمو زنجیرباف دختران کلاس اول می‌شدم، همان دخترانی که می‌دانم سال‌ها بعد در گوشه‌ی دفتر خاطراتتان دزدکی می‌نویسید کاش دختر به دنیا نمی‌آمدید.

راستی چه کسی می‌داند اگر شما فرشتگان زاده‌ی رنج و فقر نبودید، کاغذ به دستْ برای کمپینِ زنان امضاء جمع نمی‌کردید و یا اگر در این گوشه از خاک فراموش شده خدا، به‌دنیا نمی‌آمدید، مجبور نبودید در سن سیزده سالگی با چشمانی پر از اشک و حسرت، زیر تور سفید زن شدن، برای آخرین‌بار با مدرسه وداع کنید و قصه تلخ جنس دوم بودن را با تمام وجود تجربه کنید».

رفیق، همبازی و معلم دوران کودکی‌تان
فرزاد کمانگر – زندان رجایی شهر کرج

«۱۳۸۶/۱۲/۱۹

@bidarzani