🟣 به مناسبت ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان

✍🏽 نگار مسعودی

«متن ارسالی به بیدارزنی»


تقدیم به تمام زنان مبارزی که طی دهه ها تحت خشونت عریان رژیم در زندانها و خیابانها بوده و هستند.

در این جستار سعی شده تا مستقیما به خشونت عریان حاکمیت جمهوری اسلامی علیه زنان آزادی‌خواه و حق طلب بپردازم، زنانی که طی این چند ماه، بی واسطه شاهد خشونت متوحش سیستم علیه آنان بودیم. هر ساله در روز ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، من و همفکرانم بر این اصل تاکید داشتیم که خشونت علیه زنان تماما سیستماتیک است و صد در صد مقصر دانستن مردان در این مهم، بازی در زمین حاکمیت است. طی۴ ماه اخیر، ج.ا هزاران زن را تحت بازداشت و شکنجه‌های جسمی و روانی جنسی قرار داده است و حتی به اجساد بیجان زنان نیز رحم نکرده و همان کرده که بر سر زنان ایزدی آوردند با این اندیشه شیعی که «زن کافر تدفین و کفن نشود» ،«هر بار تجاوز به زن کافر برابر با یک آجر در بهشت است»، باری هر زن آزادیخواه کافر است و مستوجب سخت ترین عذابها و شکنجه‌ها.

دوستی تعریف می‌کرد که قبل از انتقالش به بند نسوان اوین، مسئولین زندان به سلولش حجوم آوردند و  با لگد به شکمش می‌کوبیدند و می‌گفتند: « آنقدر می زنیم که هرگز نتوانی مادر شوی» گویی که زن زندانی زهدانی است در دستان بازجو و مسئولین زندان، خشونت علیه زنان زندانی به واسطه جنسیتشان، دهه هاست که ابزار شکنجه سیستم است، غافل از اینکه زنانی که قدم در راه مبارزه می‌گذارند، به‌شکل استوار، زندان و شکنجه را جزئی از مبارزه می‌دانند.
اکنون در مسیری درست از مبارزه علیه خشونت بر زنان قرار داریم، تمام قد ایستادن در برابر سیستمی که هرگز زنان را حتی به عنوان جنس دوم هم به رسمیت نشناخته و طی این سالها کمر به حذف کامل زنان بسته است، غافل از اینکه ما در جمع‌های خواهرانه‌مان خود را برای رسیدن به آزادی و برابری آماده می‌کردیم چرا که امروز ضعف علمی بازجوها که مهمترین ابزار فشار سیستم‌های فاشیستی هستند را شاهدیم. به امید آزادی زنان حق طلب از زندان‌های با دیوار و بدون دیواری که حاکمیت برای آنان ساخته و تحت خشونت هر روزه سیستم حاکمه هستند.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : زن، زندگی، آزادی یعنی «پایان دادن به ازدواج کودکان و #کودک_همسری»


#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه‌_زنان

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : زن، زندگی، آزادی یعنی «نه به #زن_کشی»


#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه‌_زنان

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : زن، زندگی، آزادی یعنی «همبسته تا رهایی»


#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه‌_زنان

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : زن، زندگی، آزادی یعنی «شرایط کار منصفانه و برابر»


#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه‌_زنان

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی: شابلون‌های اعتراضی، قابل تکثیر در خیابان

#زن_زندگی_آزادی یعنی: «نه به استثمار کار زنان و کودکان»

#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه‌_زنان
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani

🟣 #صحرا_رضایی دانشجوی اهل افغانستان و ترم هفت روزنامه‌نگاری دانشگاه علامه طباطبایی و ساکن شهرک قدس در روز ۲۶ مهر پس از مراجعه برای گرفتن پاسپورت و یک تماس کوتاه با خانواده ناپدید شده و تا کنون خبری از ایشان در دسترس نیست.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣 #زن_زندگی_آزادی یعنی حق امنیت زنان از خانه تا خیابان

✍🏽 جلوه جواهری

#بیدارزنی : در این روزها شاهد آن هستیم که طیف گسترده و بی‌شماری از مردم به خیابان آمده‌اند و برای آزادی و برابری مبارزه می‌کنند. آنهایی که از همه تصمیمات یک حکومت مستبد بر خود خسته‌اند و خود را لایق زندگی بهتری می‌دانند. این اعتراض‌ها که به #قیام_ژینا لقب گرفته است اگر چه در امتداد اعتراضات سال‌های گذشته به ویژه آبان ۹۸ قرار دارد اما حاوی پیام درخشانی است؛ «زن زندگی آزادی»؛ پیامی که از دل مبارزات زنان کرد بیرون آمده است.
اما زن زندگی آزادی آیا تنها معطوف به خیابان است و آنچه مردم از حکومت می‌خواهند؟ در فردایی که متصوریم می‌خواهیم آزادی و برابری  چطور جریان داشته باشد؟ چطور می‌توان دل در گرو رفتن استبداد داشت، اما به حضور آن در کنه خانه‌ها اهمیت نداد؟ و اساسا آیا این دیکتاتوری از همین خانه‌هایمان نبوده که چنین قدرتمند شده و از یک سو اطاعت و از سوی دیگر زورگویی را ردرونی کرده و رواج داده است؟ بسیاری از دختران و زنانی که همین امروز در خیابان‌ها آماج حمله‌ی مزدوران قرار دارند، آیا تنها از خشونت اعمال شده توسط حاکمیت به ستوه آمده‌اند؟ بسیاری در همین روزها هم روایت می‌کنند که همسران/ پدران/ برادرانشان که گاه شعار زن زندگی آزادی را هم سر می‌دهند به آنها حق انتخاب در بسیاری از امور زندگی‌شان را نمی‌دهند، از جمله داشتن یک شغل. همین موضوع باعث می‌شود که ناچار باشیم این شعار را باز کنیم و بگوییم یکی از جنبه‌های در هم تنیده‌ی زندگی‌ای که زنان برای رسیدن به آن مبارزه می‌کنند، رفع خشونت خانوادگی، همان خشونت «پنهان، ناشناخته و به رسمیت نشناخته» است.
در طول این سال‌ها همه اقدامات فعالان حقوق زنان که در راستای مقابله با خشونت علیه زنان صورت گرفته‌اند چاره‌ساز نبوده‌اند و نتوانسته‌اند تاثیری عمیق در جامعه بگذارند. هنوز هم بسیاری از زنان برای خروج از خانه، اجازه‌ی همسران خود را ندارند و اگر به دادگاه برای طلاق مراجعه کنند دلیل محکمی به نظر قاضی نمی‌رسد. هنوز هم زنان در کنارِ گوشِ بسیاری از ما کتک می‌خورند، ناسزا می‌شوند، مورد خشونت جنسی قرار می‌گیرند، از حداقل حقوق محروم می‌شوند و به قتل می‌رسند نه فقط به دست حکومت که به دست خانواده‌ی خود. اما کسی نمی‌تواند به دادشان برسد، چرا که دخالت در امور خانوادگی دیده می‌شود. بنابراین برفرض اگر تلاش گروه‌هایی که در زمینه‌ی کاهش خشونت علیه زنان فعالیت می‌کنند تحمل هم شده باشد که نشده، آنها چیز زیادی در دست ندارند؛ نمی‌توانند به زنان آموزش دهند که اگر خشونت دیدی درصورتی‌که خانه‌ات ناامن بود از خانه فرار کن، با اورژانس اجتماعی تماس بگیر تا تو را به یک خانه‌ی امن برسانند، یا با ۱۱۰ تماس بگیر تا برای امنیت تو مامور بفرستند. چون اگر او از خانه‌اش فرار کند و خود را به اولین کلانتری نرساند، ناشزه محسوب می‌شود، اگر با اورژانس تماس بگیرد معلوم نیست به خانه‌ی امنی راه یابد و اگر هم به پلیس زنگ بزند علی‌رغم همه‌ی خطرات آن ممکن است مامور پلیس بیاید و ببیند دعوای خانوادگی است و برود، چون هیچ‌گونه آموزشی در این زمینه ندیده است. همچنین انتظار دشواری است که افراد در صورت مشاهده خشونت خانوادگی علیه یک زن با پلیس تماس بگیرند چرا که بسیار امکان دارد مامور پلیس به‌راحتی نام آن‌ها را افشا کند و محله را برای آن‌ها ناامن سازد.
از همین رو، اگر فردای روشنی را در نظر داریم، این روشنی تنها در صورت از بین رفتن خشونت پلیسی در خیابان علیه مردم خلاصه نمی‌شود. اگر می‌خواهیم به برابری و آزادی  دست یابیم و در ازای آن حاضریم جانمان را هم فدا کنیم، آگاه باشیم یکی از عرصه‌های تبلور آن روابط نابرابر در خانواده‌هاست و لازم است این قوانین نابرابر زیر و زبر شوند. در قدم اول باید مفاد قانونی که خشونت علیه زنان را بازتولید می‌کنند ملغی و درکنار آن قوانینی به تصویب برسند که ابتدائا خشونت علیه زنان را به‌عنوان جرم تعریف کند و در راستای آن به همسوسازی نهادها برای انجام اقدامات همه‌جانبه در منع و پیشگیری از خشونت علیه زنان، دست بزند. قانونی که در آن پیش‌بینی شده باشد در مکان‌هایی نظیر کلانتری واحدی برای این موضوع باشد و ماموران پلیس و دیگر نیروهای مسئول آموزش‌دیده حضور داشته باشند که بدانند با یک زن خشونت دیده یا شاهد خشونت چگونه برخورد کنند و در راستای حفظ امنیت آن‌ها بکوشند. اگرچه قانون به هیچ‌وجه نمی‌تواند به‌طور کل خشونت علیه زنان را حذف کند؛ اما شرط لازم برای سازمان‌دهی اقدامات موثر در راستای حذف آن است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه‌_زنان

@bidarzani

🟣 بیانیه کانون صنفی فرهنگیان گیلان به مناسبت ۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان و محکومیت سرکوب گسترده مردم غیور کردستان

به نام خداوند جان و خرد

مردم آزاده گیلان، معلمان شریف و دانش آموزان گرانقدر:

۲۵ نوامبر برابر با ۴ آذر روز جهانی منع خشونت علیه زنان است.سابقه این روز مربوط به کشته شدن سه خواهر اهل جمهوری دومنیکن به دست دیکتاتور وقت به نام تروخیو است که علیه وی فعالیت سیاسی داشتند.
امسال  ۲۵ نوامبر مصادف با خیزش حق خواهانه مردم حق طلبی است که پس از قتل حکومتی دختر ایران #ژینا_امینی از تبار دلاوران کردستان،شعار زن_رندگی_آزادی را به مانیفست مبارزات عینی جامعه تبدیل کردند و در طلب آزادی و عدالت،جان های پاک بسیاری از این حق طلبان، قربانی خشونت های حکومت شد در این میدان حق خواهی و حق جویی، جوانان به ویژه زنان طی این هفتاد روز، در صف مقدم تغییرات بنیادین حضور داشتند و از همین رو  مورد ستم بیشتری واقع شده اند. زنان ایران در نظام ایدئولوژیکی فعلی،همواره  قربانی خشونت های  سیستماتیک دولت،خشونت های خانگی، تبعیض های حقوقی و شکل های دیگر تبعیض بوده اند.هنوز یاد زنانی که از شمال تا جنوب کشور قربانی تعصبات کور افراد خانواده شده اند در اذهان مردم باقی است.
ازدواج های اجباری و تشویق دولت به ازدواج دختران دبیرستانی در مدارس، تلاش برای ساختن الگوی زن مطیع در کتاب های درسی دختران،حجاب اجباری،گزینش مبتنی بر پوشش برای استخدام معلمان زن تنها گوشه ای از خشونت هایی است که توسط آموزش و پرورش بر زنان اعمال می شود و در سالهای اخیر شدت بیشتری نیز گرفته است.
البته، شجاعت و اعتراض های دانش آموزان و خصوصا دختران دانش آموز در شهرهای مختلف نشانه شکست آموزش و پرورش در اجرای سیاست ها و هنجارهای تحمیلی است و این دختران نه تنها زنی مطیع در خانواده نشدند بلکه با عصیان و سرکشی خود پایه های حکومتی را که با همه ی امکانات نظامی و تسلیح خیابانی برای خاموش کردن آنها به میدان آمده بود،به لرزه در آوردند.
جنبش زن زندگی آزادی علیرغم شور و‌امید در دلهای مردم به ما یادآوری می کند که محیطی امن برای زنان در خانه ، خیابان ، مدارس و محیط های کار از حقوق ابتدایی زنان است و تلاش برای ساختن جهانی امن و عاری از خشونت علیه زنان آرزوی هر زن و مرد آزاده ای است. توقف خشونت علیه زنان نه یک شعار بلکه وظیفه ای است که بر دوش همه است و‌ در این روزهای #قیام_ژینا بیش از گذشته ضرورت آن احساس می شود.
از طرف دیگر، در این روزها ما شاهد خونابه خلق کرد در خیابان های #کردستان هستیم.
با تداوم اعتراضات در سراسر ایران و بالاخص در کردستان،سرکوب در شهرهای کردستان شدت بیشتری گرفت و حاکمیت با استفاده از سلاح جنگی دست به کشتار عظیمی زد که تا ابد این لکه ننگ بر پیشانی مسندنشینان قدرت چون مُهری سوخته خواهد نِشست.
کردستان زیر چکمه های سرکوب است و خرمن ها خون زیر کفش های کودکان کردستانی.
هر انسانی و هر وجدان بیداری با دیدن چنین فضاحتی از کشتار با سلاح جنگی در مقابل اعتراضات مردمی،سراسر خشم و عصیان می شود.ما معلمان نیز که همواره برای مطالبات صنفی دانش آموزان و رعایت حقوق آنها  اصرار ورزیده ایم و تاوان پافشاری هایمان تشکیل پرونده های متعدد امنیتی و زندان بود،چگونه می توانیم در جلو دیدگانمان شاهد به تیر بسته شدن و گلوله پراکنی ها و به خاک و خون کشیده شدن این دانش آموزان عزیز باشیم؟وظیفه تاریخی ماست که کشتار و سرکوب بی رحمانه و عظیمی که علیه مردم کردستان صورت گرفته  را به رساترین بیان محکوم کنیم و همه جانبه حمایت خود را از اعتراضات مردم کردستان اعلام کنیم.کردها با انبوهی از اندوه همچنان ایستاده اند و صدایشان رساتر از هر تیرباری است.اما لازمه ی این ایستادگی،حمایت سراسری مردم ایران و گیلان از کردستان است، چرا که مسیر آزادی و برابری و رفاه با مرگ دختر کردستان و از دیار  کردستان آغاز شد و پیروزی ملت به اتحاد و یگانگی و حمایت ملت از این قوم دلیر دارد.حاکمیت امروز راه خاموش شدن جامعه را به ویژه در سرکوب کردستان،سرکوب دانشگاه ها و سرکوب به پا خاسته های مظلوم  سیستان و خاش و ایذه و دیگر مناطق ایران می جوید تا همچنان بتواند با انحصار قدرت و ثروت و منابع رسانه ای تک صدایی را گسترده تر از همیشه بسط دهد.کانون صنفی فرهنگیان گیلان ضمن محکوم کردن خشونت های انجام شده علیه شهروندان ایرانی در اعتراضات هفتاد روز اخیر به ویژه برخورد خونین و کشتار بی رحمانه مردم کردستان را محکوم می کند و از حاکمیت می خواهد که به کشتار بی گناهان پایان دهد.کانون صنفی فرهنگیان گیلان همچنین با گرامیداشت ۲۵ نوامبر خواهان لغو قوانین زن ستیزانه و خشونت علیه زنان است.

کانون صنفی فرهنگیان گیلان
۵ آذر ۱۴۰۱

@bidarzani

🟣 آخرین وضعیت «مصطفی نیلی» وکیل دادگستری

🔹 روز گذشته فاطمه نیلی در توییتی راجع به آخرین وضعیت برادرش وکیل مصطفی نیلی در زندان نوشت: «بالاخره امروز جمعه ساعتی قبل مصطفی نیلی تماس گرفت و گفت دیگر در انفرادی نیست و در جلسه بازجویی ۲ اتهام اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام به ایشان اعلام شده است. سلام و محبت دوستان و همکاران را به ایشان رساندم و متقابلا بابت پیگیری وضعیتش از همگی شما قدردانی کرد.»

🔹 وکیل مصطفی نیلی به همراه وکیل حسن یونسی روز دوشنبه ۱۶ آبان در حالی که قصد عزیمت به زاهدان داشتند در فرودگاه مهرآباد تهران بازداشت شدند.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani

🟣 کارگران زن قطعه‌سازی کروز، بار دیگر وارد اعتصاب شدند

کارکنان و کارگران شرکت صنعتی کروز که قطعه‌های خودرو را تأمین می‌کند، پنج‌شنبه ۳ آذر وارد اعتصاب شدند. کروز بزرگترین قطعه‌ساز خودرو در ایران است و تأسیس آن به ۱۳۶۱ باز می‌گردد.
سطح پایین دستمزدها و شیفت‌های اضافه‌کاری در روزهای جمعه دلیل اصلی اعتراض کارکنان این شرکت در سال‌های اخیر بوده است. کارکنان کروز ۲۸ آبان نیز اعتصابی سه‌روزه برگزار کردند.

در اعتصاب سوم آذرماه، زنان بخش اصلی اعتصاب‌کنندگان هستند.

#ژن_ژیان_ئازادی
#زنان_کارگر
#نابرابری_و_تبعیض

@bidarzani