Forwarded from بيدارزنى
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : ۱۸ تیر، تاریخی از سرکوب و مقاومت
از روزهای خونین ۱۸ تا ۲۳ تیر ۷۸، تصاویر زیادی به‌جای مانده است. روزهایی که ساحت دانشگاه و دانشجویان پس از قریب به دو دهه از انقلاب (انهدام) فرهنگی باز هم به خون کشیده شد. در کنار صدها تن از بازداشت‌شدگان و مجروحان، هویت دو تن از کشته‌شدگان از مجموع ۷ کشته احراز هویت شده است: «فرشته علیزاده» و «عزت‌الله ابراهیم‌نژاد». در این بین کسی چون «اکرم نقابی»، ۲۲ سال است که در جستجوی یافتن یک نشانی از قبر و یا تحویل وسایل شخصی فرزند خود، «سعید زینالی» است. به‌راستی #سعید_زینالی_کجاست ؟
۱۰ سال پس از ۱۸ تیر ۷۸، در کنار زندان و بازداشت‌گاه‌های امنیتی، شکنجه‌گاهی چون «کهریزک» و «خانه‌های امن اطلاعات» نیز معنای دیگری پیدا کرد. محسن روح‌الامینی، امیر جوادی‌فر، محمد کامرانی، رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر همگی در پی شکنجه‌های اعمال شده در «قفس‌های کهریزک» کشته شدند. در این میان دو پزشک شریف کهریزک به‌دلیل ایستادگی علیه تکذیب انواع شکنجه، شکستگی جمجمه، کشیدن ناخن، خرد شدن ستون فقرات و تجاوز به بازداشت‌شدگان حاضر در کهریزک، پس از ماه‌ها تهدید به قتل، کشته شدند. «دکتر رامین پور اندرجانی» در ۱۹ آبان ۸۸ با مسمویت دارویی و «دکتر علیرضا سودبخش» در ۳۰ شهریور ۸۹ با ضرب گلوله‌ی افراد ناشناس، مقابل مطلب خود کشته شد.
▪️«عالیه مطلب‌زاده»، عکاس و فعال حقوق زنان، مجموعه عکسی از فردای ۱۸ تیر ۷۸ و تخریب تمام‌قد کوی دانشگاه به‌ثبت رسانده است. دیوار نوشته‌های دانشجویان و خون به‌جای مانده بر دیوار اتاق‌ها، گویی تاریخ بصری مقاومتی است که به موازات سرکوب‌ها و کشتارها، در موقعیتی بی‌زمان، تکثیر می‌شود.
عالیه مطلب‌زاده هم‌اکنون در بند زنان اوین است. وی پیشتر در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی اجرایی شده است.
@bidarzani
از روزهای خونین ۱۸ تا ۲۳ تیر ۷۸، تصاویر زیادی به‌جای مانده است. روزهایی که ساحت دانشگاه و دانشجویان پس از قریب به دو دهه از انقلاب (انهدام) فرهنگی باز هم به خون کشیده شد. در کنار صدها تن از بازداشت‌شدگان و مجروحان، هویت دو تن از کشته‌شدگان از مجموع ۷ کشته احراز هویت شده است: «فرشته علیزاده» و «عزت‌الله ابراهیم‌نژاد». در این بین کسی چون «اکرم نقابی»، ۲۲ سال است که در جستجوی یافتن یک نشانی از قبر و یا تحویل وسایل شخصی فرزند خود، «سعید زینالی» است. به‌راستی #سعید_زینالی_کجاست ؟
۱۰ سال پس از ۱۸ تیر ۷۸، در کنار زندان و بازداشت‌گاه‌های امنیتی، شکنجه‌گاهی چون «کهریزک» و «خانه‌های امن اطلاعات» نیز معنای دیگری پیدا کرد. محسن روح‌الامینی، امیر جوادی‌فر، محمد کامرانی، رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر همگی در پی شکنجه‌های اعمال شده در «قفس‌های کهریزک» کشته شدند. در این میان دو پزشک شریف کهریزک به‌دلیل ایستادگی علیه تکذیب انواع شکنجه، شکستگی جمجمه، کشیدن ناخن، خرد شدن ستون فقرات و تجاوز به بازداشت‌شدگان حاضر در کهریزک، پس از ماه‌ها تهدید به قتل، کشته شدند. «دکتر رامین پور اندرجانی» در ۱۹ آبان ۸۸ با مسمویت دارویی و «دکتر علیرضا سودبخش» در ۳۰ شهریور ۸۹ با ضرب گلوله‌ی افراد ناشناس، مقابل مطلب خود کشته شد.
▪️«عالیه مطلب‌زاده»، عکاس و فعال حقوق زنان، مجموعه عکسی از فردای ۱۸ تیر ۷۸ و تخریب تمام‌قد کوی دانشگاه به‌ثبت رسانده است. دیوار نوشته‌های دانشجویان و خون به‌جای مانده بر دیوار اتاق‌ها، گویی تاریخ بصری مقاومتی است که به موازات سرکوب‌ها و کشتارها، در موقعیتی بی‌زمان، تکثیر می‌شود.
عالیه مطلب‌زاده هم‌اکنون در بند زنان اوین است. وی پیشتر در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی اجرایی شده است.
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی: ۲۳ سال است که «اکرم نقابی» می‌پرسد: «سعید من کجاست؟»
سعید زینالی، یکی از «ناپدیدشدگان قهری» است. کسانی که توسط حکومت‌ها بازداشت شدند، اما از سرنوشت آنان خبری در دست نیست، کسانی که توسط حکومت‌های دیکتاتوری کشته شدند، اما خانواده‌های آنان را از تحویل جسد و محل دفن عزیزانشان هم محروم کردند، کسانی که در جنگ‌ها و شورش‌های سیاسی و یا مسیر مهاجرت، برای همیشه ناپدید شدند، آنها همگی جزو ناپدیدشدگان قهری هستند.
«سعید زینالی»ها، «رامین‌حسین‌پناهی»ها، «#شیرین_علم‌هولی»ها، «فرزاد کمانگر»ها و بسیار جان‌باخته و معترض دیگری که مادران و خانواده‌های آنها از سرنوشت و یا از مزار و محل دفن‌شان نیز بی‌خبرند، در این رده قرار می‌گیرند.
#سعید_زینالی_کجاست؟
@bidarzani
سعید زینالی، یکی از «ناپدیدشدگان قهری» است. کسانی که توسط حکومت‌ها بازداشت شدند، اما از سرنوشت آنان خبری در دست نیست، کسانی که توسط حکومت‌های دیکتاتوری کشته شدند، اما خانواده‌های آنان را از تحویل جسد و محل دفن عزیزانشان هم محروم کردند، کسانی که در جنگ‌ها و شورش‌های سیاسی و یا مسیر مهاجرت، برای همیشه ناپدید شدند، آنها همگی جزو ناپدیدشدگان قهری هستند.
«سعید زینالی»ها، «رامین‌حسین‌پناهی»ها، «#شیرین_علم‌هولی»ها، «فرزاد کمانگر»ها و بسیار جان‌باخته و معترض دیگری که مادران و خانواده‌های آنها از سرنوشت و یا از مزار و محل دفن‌شان نیز بی‌خبرند، در این رده قرار می‌گیرند.
#سعید_زینالی_کجاست؟
@bidarzani
🟣 گفتگوی «سمانه عابدینی» همسر «جعفر ابراهیمی» با فردا، پیرامون بی‌خبری مطلق و سناریوسازی علیه وی:
«جعفر ابراهیمی بیش از یک ماه است در سلول انفرادی بند ۲۴۰ به‌سر می‌برد».
فایل صوتی در دسترس است:
@bidarzani
«جعفر ابراهیمی بیش از یک ماه است در سلول انفرادی بند ۲۴۰ به‌سر می‌برد».
فایل صوتی در دسترس است:
@bidarzani
Forwarded from ديد‌بان آزار
🔻اعتصاب فرامنطقه‌ای زنان عرب در اعتراض به زن‌کشی
🔶دست دولت به خون ما آلوده است
✍پردیس ربیعی
🔹 با افزایش موارد زن‌کشی در هفته‌های اخیر، زنان و فعالان عرب خاورمیانه و شمال آفریقا در شبکه‌های اجتماعی اعتراضات خود را آغاز و فراخوانی فرامنطقه‌ای برای اعتصاب عمومی زنان منتشر کردند. در متن فراخوان آمده است: «خواهران، بازماندگان، مبارزان و قربانیان بالقوه، وقتی کسی امنیت و جان ما را تضمین نمی‌کند، چه‌چیز برای از دست دادن داریم؟ ما از خواهران و متحدان خود، از تمامی گروه‌های مدنی و سیاسی می‌خواهیم به این اعتصاب فرامنطقه‌ای بپیوندند و پیام آن را گسترش دهند. در این اعتصاب زنانه ما صداهای خود را متحد و همبستگی خود را به مثابه یک تن واحد اعلام می‌کنیم.»
🔹در این بیانیه تاکید شده که زنان دیگر راه‌حل‌های فردی را برای مقابله با ظلم و خشونت ساختاری برنمی‌تابند و به دنبال تغییرات رادیکال ساختاری و حقوقی‌اند. در پاسخ به فراخوان در شبکه‌های اجتماعی نیز سیل وسیعی از تصاویر زنان همراه با پلاکاردهای اعتراضی روانه شد. روی پلاکاردها شعارهایی چون «دست دولت‌ها به خون ما آلوده است».
🔹میعاد برحایل دختر پانزده ساله‌ای بود که در بغداد به دست تعدادی مرد ربوده شده بود و بعد از اینکه ربایندگان او را برگرداندند پدر میعاد با ظن به اینکه ربایندگان به میعاد تجاوز کرده باشند او را با اسلحه به قتل رساند. این اتفاق دو روز پیش افتاد. چند ماه قبل قتل کودک سوری اعتراضاتی را در این کشور به دنبال داشت. یاسمین الحنطاوی، دختر ۵ ساله پس از بازی با دوستانش تنهایی به سمت مزرعه پدرش به راه افتاد که مردی به سمتش حمله کرد و به او تجاوز کرد. پس از اینکه خانواده یاسمین از این واقعه خبردار شدند یاسمین را سلاخی و جسدش را در کنار سطل زباله رها کردند.
🔹نکته قابل توجه اینکه میان عکس‌هایی که زنان عرب از چهره قربانیان ناموس‌پرستی و پدر/مردسالاری منتشر کرده‌اند، عکس #رومینا_اشرفی، #مونا_حیدری، #ریحانه_عامری و #مبینا_سوری هم دیده می‌شود. این تصاویر پیام مهمی برای فعالان و فمینیست‌های ایرانی دارد. ما در این جنگ هم‌رزمیم و باید متحد شویم. آن هم در روزهایی که اخبار زن‌کشی از سراسر ایران نیز متوقف نمی‌شد و هرروز به تعداد زنانی که باید برای آنان عزاداری کنیم افزوده می‌شود. ما باید به زنان عرب بپیوندیم و به طور جمعی امنیت زنان در برابر خشونت مردسالار را مطالبه کنیم.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://harasswatch.com/news/1986/
🔶دست دولت به خون ما آلوده است
✍پردیس ربیعی
🔹 با افزایش موارد زن‌کشی در هفته‌های اخیر، زنان و فعالان عرب خاورمیانه و شمال آفریقا در شبکه‌های اجتماعی اعتراضات خود را آغاز و فراخوانی فرامنطقه‌ای برای اعتصاب عمومی زنان منتشر کردند. در متن فراخوان آمده است: «خواهران، بازماندگان، مبارزان و قربانیان بالقوه، وقتی کسی امنیت و جان ما را تضمین نمی‌کند، چه‌چیز برای از دست دادن داریم؟ ما از خواهران و متحدان خود، از تمامی گروه‌های مدنی و سیاسی می‌خواهیم به این اعتصاب فرامنطقه‌ای بپیوندند و پیام آن را گسترش دهند. در این اعتصاب زنانه ما صداهای خود را متحد و همبستگی خود را به مثابه یک تن واحد اعلام می‌کنیم.»
🔹در این بیانیه تاکید شده که زنان دیگر راه‌حل‌های فردی را برای مقابله با ظلم و خشونت ساختاری برنمی‌تابند و به دنبال تغییرات رادیکال ساختاری و حقوقی‌اند. در پاسخ به فراخوان در شبکه‌های اجتماعی نیز سیل وسیعی از تصاویر زنان همراه با پلاکاردهای اعتراضی روانه شد. روی پلاکاردها شعارهایی چون «دست دولت‌ها به خون ما آلوده است».
🔹میعاد برحایل دختر پانزده ساله‌ای بود که در بغداد به دست تعدادی مرد ربوده شده بود و بعد از اینکه ربایندگان او را برگرداندند پدر میعاد با ظن به اینکه ربایندگان به میعاد تجاوز کرده باشند او را با اسلحه به قتل رساند. این اتفاق دو روز پیش افتاد. چند ماه قبل قتل کودک سوری اعتراضاتی را در این کشور به دنبال داشت. یاسمین الحنطاوی، دختر ۵ ساله پس از بازی با دوستانش تنهایی به سمت مزرعه پدرش به راه افتاد که مردی به سمتش حمله کرد و به او تجاوز کرد. پس از اینکه خانواده یاسمین از این واقعه خبردار شدند یاسمین را سلاخی و جسدش را در کنار سطل زباله رها کردند.
🔹نکته قابل توجه اینکه میان عکس‌هایی که زنان عرب از چهره قربانیان ناموس‌پرستی و پدر/مردسالاری منتشر کرده‌اند، عکس #رومینا_اشرفی، #مونا_حیدری، #ریحانه_عامری و #مبینا_سوری هم دیده می‌شود. این تصاویر پیام مهمی برای فعالان و فمینیست‌های ایرانی دارد. ما در این جنگ هم‌رزمیم و باید متحد شویم. آن هم در روزهایی که اخبار زن‌کشی از سراسر ایران نیز متوقف نمی‌شد و هرروز به تعداد زنانی که باید برای آنان عزاداری کنیم افزوده می‌شود. ما باید به زنان عرب بپیوندیم و به طور جمعی امنیت زنان در برابر خشونت مردسالار را مطالبه کنیم.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://harasswatch.com/news/1986/
هرس واچ | دیدبان آزار
دست دولت به خون ما آلوده است
با افزایش موارد زن‌کشی در هفته‌های اخیر، زنان و فعالان عرب خاورمیانه و شمال آفریقا در شبکه‌های اجتماعی اعتراضات خود را آغاز و فراخوانی فرامنطقه‌ای برای اعتصاب عمومی زنان منتشر کردند.
بيدارزنى
🟣 #بیدارزنی: بعدازظهر روز شنبه ۱۴ تیر ۱۳۵۹، حدود ۳ هزار نفر از طیف‌های گسترده‌ی زنان در اعتراض به حجاب اجباری در اطراف کاخ نخست‌وزیری، دست به تجمع اعتراضی زدند و شعارهایی نظیر: ⚪️ آزادگی، فرهنگ ماست، خاموش ماندن، ننگ ماست ⚪️ حجاب اجباری، ملغی باید گردد ⚪️…
🟣 عکس‌هایی کمتر دیده شده از دو عکاس «رضا دقتی» و «کاوه کاظمی» از تجمع ۳ هزار نفری زنان علیه #حجاب_اجباری در تاریخ ۱۴ تیر ۱۳۵۹، مقابل کاخ دادگستری
@bidarzani
@bidarzani
Forwarded from تاریخ طبقه کارگر
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شعر خوانی عزت ابراهیم نژاد
ما را به خاطر بیاور!
ما را که تازه جوانانی بیست و دو ساله بودیم.
شور
عشق درسینه داشتیم و
پیش از آن که عاشق شویم سینه بر خاک سوده مُردیم.
ما را به خاطر بیاور! ما را که سینه‌سرخانی خنیاگر بودیم و ده به ده
نه در آسمان و نه در کوهسار و نه برشاخسار
که در بازار پیش از آن‌که آوازه‌خوان شویم
بر شاخه‌ای تکیده از تکیه‌گاه خویش
جان واسپردیم
به خاطر دارم پیامشان را، سرنوشتشان را،
آری …
و همیشه درگذرگاه خاطرم درگذر است
آوازهای صامت سینه‌سرخان سینه برسیخ و
تجسد آرزوهای بیست و دو سالگان سینه بر سنگ
و از تکرار یادشان شاید پیش از آن که شاعر شوم
بیست و دو ساله بمیرم.
آمین!
@TarTaKar
ما را به خاطر بیاور!
ما را که تازه جوانانی بیست و دو ساله بودیم.
شور
عشق درسینه داشتیم و
پیش از آن که عاشق شویم سینه بر خاک سوده مُردیم.
ما را به خاطر بیاور! ما را که سینه‌سرخانی خنیاگر بودیم و ده به ده
نه در آسمان و نه در کوهسار و نه برشاخسار
که در بازار پیش از آن‌که آوازه‌خوان شویم
بر شاخه‌ای تکیده از تکیه‌گاه خویش
جان واسپردیم
به خاطر دارم پیامشان را، سرنوشتشان را،
آری …
و همیشه درگذرگاه خاطرم درگذر است
آوازهای صامت سینه‌سرخان سینه برسیخ و
تجسد آرزوهای بیست و دو سالگان سینه بر سنگ
و از تکرار یادشان شاید پیش از آن که شاعر شوم
بیست و دو ساله بمیرم.
آمین!
@TarTaKar
🟣 «مریم کریم‌بیگی» با قرار وثیقه‌ی ۷۰۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد
▪️از صفحه‌ی اینستاگرام شهناز اکملی
@bidarzani
▪️از صفحه‌ی اینستاگرام شهناز اکملی
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
📌 جنبش دادخواهی در ایران (بررسی چهار مصاحبه دادخواهی در بیدارزنی)
✍🏽 فروغ سمیع‌نیا
#بیدارزنی: «جنبش دادخواهی در ایران و دنیا، قدمتی به اندازه‌ی عمر ستم حاکمان و کشتار مردم معترض دارد. در هر زمان و مکانی که حکومتی این حق را برای خود قائل شد تا مردم کشورش را برای بقای خود از بین ببرد، افراد دیگر که اغلب خانواده و همراهان با رفقای کشته شدگان بودند، برای دادخواهی به‌پا خواسته‌اند. این جنبش در ایرانِ پیش از انقلاب با اعدام‌های پی‌درپی حکومت پهلوی شکل گرفت و پس از انقلاب نیز با شروع اعدام‌های دهه شصت، وارد فاز جدیدی شد.
جنبش دادخواهی ایران طی چهل سال گذشته بارها شکل جدیدی یافته و یا مطالبات نویی را مطرح کرده، اما هرگز چراغ دادخواهی در ایران خاموش نشده است. پس از اعدام‌های دهه شصت، قتل‌های زنجیره‌ای، کوی دانشگاه، جنبش سبز سال ۸۸، قیام دی ۹۶ و آبان ۹۸ و تابستان ۱۴۰۰ و پس از آن نیز گرانی‌های اخیر و کشته شدن مردم جنوب و لر در خیابان به‌خاطر اعتراض به وضعیت، منجر شده تا هر روز بر تعداد خانواده‌های دادخواه افزوده شده و طبیعتا این کثرت، قدرت جنبش دادخواهی را بیشتر کرده و روش‌های اعاده‌ی حق را در آنها گسترش داده است. به‌علاوه در میان همه این اتفاقات، اعدام‌های گاه و بیگاه حکومت در زندان‌ها، خانواده‌های دیگری را نیز به جمع دادخواهان اضافه کرده است که امروز نیز به مدد رسانه‌ها، به سرعت یکدیگر را پیدا می کنند. سرعت و گسترش خانواده‌های دادخواه با میزان شقاوت و بی‌رحمی قدرت حاکم، رابطه مستقیمی دارد؛ پس هر زمان این جنبش گسترش یافته، نشان آن است که وضعیت زندگی مردم رو به نابودی می‌رود.
▪️سایت بیدارزنی چندی پیش مصاحبه‌هایی را با چهار نسل از مادران دادخواه انجام داد که به مطالبات و شیوه‌های ارتباط‌گیری آنان می‌پرداخت و از مهمترین سوالات در محوریت مصاحبه این بود که: «آیا جنبش دادخواهی تنها به مادران و خانواده‌های آنان مربوط است؟» و «آیا جنبش دادخواهی، فعالین اجتماعی و کنشگران سیاسی را در برنمی گیرد؟»
برای یافتن پاسخ این سوال، مصاحبه با مادران دادخواه نسل‌های مختلف، شروع خوبی است، اما فعالین نیز باید به این سوال پاسخ دهند که چرا همراهی فعالین اجتماعی با این خانواده‌ها در نسل‌های مختلف، فراز و نشیب داشته است و آیا این همراهی می‌تواند به جنبشی نو بدل شود؟»
#جنبش_دادخواهی_در_ایران
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/44158
@bidarzani
✍🏽 فروغ سمیع‌نیا
#بیدارزنی: «جنبش دادخواهی در ایران و دنیا، قدمتی به اندازه‌ی عمر ستم حاکمان و کشتار مردم معترض دارد. در هر زمان و مکانی که حکومتی این حق را برای خود قائل شد تا مردم کشورش را برای بقای خود از بین ببرد، افراد دیگر که اغلب خانواده و همراهان با رفقای کشته شدگان بودند، برای دادخواهی به‌پا خواسته‌اند. این جنبش در ایرانِ پیش از انقلاب با اعدام‌های پی‌درپی حکومت پهلوی شکل گرفت و پس از انقلاب نیز با شروع اعدام‌های دهه شصت، وارد فاز جدیدی شد.
جنبش دادخواهی ایران طی چهل سال گذشته بارها شکل جدیدی یافته و یا مطالبات نویی را مطرح کرده، اما هرگز چراغ دادخواهی در ایران خاموش نشده است. پس از اعدام‌های دهه شصت، قتل‌های زنجیره‌ای، کوی دانشگاه، جنبش سبز سال ۸۸، قیام دی ۹۶ و آبان ۹۸ و تابستان ۱۴۰۰ و پس از آن نیز گرانی‌های اخیر و کشته شدن مردم جنوب و لر در خیابان به‌خاطر اعتراض به وضعیت، منجر شده تا هر روز بر تعداد خانواده‌های دادخواه افزوده شده و طبیعتا این کثرت، قدرت جنبش دادخواهی را بیشتر کرده و روش‌های اعاده‌ی حق را در آنها گسترش داده است. به‌علاوه در میان همه این اتفاقات، اعدام‌های گاه و بیگاه حکومت در زندان‌ها، خانواده‌های دیگری را نیز به جمع دادخواهان اضافه کرده است که امروز نیز به مدد رسانه‌ها، به سرعت یکدیگر را پیدا می کنند. سرعت و گسترش خانواده‌های دادخواه با میزان شقاوت و بی‌رحمی قدرت حاکم، رابطه مستقیمی دارد؛ پس هر زمان این جنبش گسترش یافته، نشان آن است که وضعیت زندگی مردم رو به نابودی می‌رود.
▪️سایت بیدارزنی چندی پیش مصاحبه‌هایی را با چهار نسل از مادران دادخواه انجام داد که به مطالبات و شیوه‌های ارتباط‌گیری آنان می‌پرداخت و از مهمترین سوالات در محوریت مصاحبه این بود که: «آیا جنبش دادخواهی تنها به مادران و خانواده‌های آنان مربوط است؟» و «آیا جنبش دادخواهی، فعالین اجتماعی و کنشگران سیاسی را در برنمی گیرد؟»
برای یافتن پاسخ این سوال، مصاحبه با مادران دادخواه نسل‌های مختلف، شروع خوبی است، اما فعالین نیز باید به این سوال پاسخ دهند که چرا همراهی فعالین اجتماعی با این خانواده‌ها در نسل‌های مختلف، فراز و نشیب داشته است و آیا این همراهی می‌تواند به جنبشی نو بدل شود؟»
#جنبش_دادخواهی_در_ایران
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/44158
@bidarzani
بیدارزنی
جنبش دادخواهی در ایران - بیدارزنی
نویسنده در این مقاله می‌پرسد آیا جنبش دادخواهی تنها به مادران و خانواده‌های آنان مربوط است و فعالین اجتماعی و کنشگران سیاسی را در برنمی گیرد؟
🟣 «ابوالفضل نجات‌فتح» دانشجوی انسان‌شناسی دانشگاه تهران و از بازداشت‌شدگان آبان ۹۸، جهت تحمل حکم ۳ سال و ۸ ماه حبس، به دادسرای ۳۳ اوین، احضار شده است.
@bidarzani
@bidarzani
🟣 حمله به منازل و بازداشت «مادران و اعضای خانواده‌های دادخواه آبان»
از صبح امروز دوشنبه ۲۰ تیرماه، به خانه‌های چندین نفر از خانواده‌های دادخواه آبان، حمله و تعدادی را نیز بازداشت کردند.
مادر «وحید دامور» جان‌باخته آبان ۹۸ مورد ضرب و شتم قرار گرفته و «سعید دامور»، برادر وی، بازداشت شده است. همچنین «ناهید شیربیشه» توسط ماموران امنیتی بازداشت شد.
به گزارش رسانه ۱۵۰۰ تصویر، ماموران به منازل جان‌باختگان «پژمان قلی‌پور»، «نوید بهبودی»، «ابراهیم کتابدار»، «مهرداد معین‌فر» و «محمد طاهری» حمله کرده و ضمن ضرب و شتم مادران دادخواه، تلفن‌های همراه آنان را نیز ضبط کردند.
#مادران_دادخواه
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
از صبح امروز دوشنبه ۲۰ تیرماه، به خانه‌های چندین نفر از خانواده‌های دادخواه آبان، حمله و تعدادی را نیز بازداشت کردند.
مادر «وحید دامور» جان‌باخته آبان ۹۸ مورد ضرب و شتم قرار گرفته و «سعید دامور»، برادر وی، بازداشت شده است. همچنین «ناهید شیربیشه» توسط ماموران امنیتی بازداشت شد.
به گزارش رسانه ۱۵۰۰ تصویر، ماموران به منازل جان‌باختگان «پژمان قلی‌پور»، «نوید بهبودی»، «ابراهیم کتابدار»، «مهرداد معین‌فر» و «محمد طاهری» حمله کرده و ضمن ضرب و شتم مادران دادخواه، تلفن‌های همراه آنان را نیز ضبط کردند.
#مادران_دادخواه
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 صبح امروز «عسل محمدی»، فعال کارگری، جهت تحمل دوران محکومیت یک سال حبس خود، راهی زندان اوین شد.
به گزارش هرانا، وی پیشتر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهامات «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به ۱ سال و ۸ ماه حبس و دو سال محرومیت از عضویت در دسته جات سیاسی و اجتماعی محکوم شده بود. حکم صادره اردیبهشت ماه امسال توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.
@bidarzani
به گزارش هرانا، وی پیشتر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهامات «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به ۱ سال و ۸ ماه حبس و دو سال محرومیت از عضویت در دسته جات سیاسی و اجتماعی محکوم شده بود. حکم صادره اردیبهشت ماه امسال توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.
@bidarzani
بيدارزنى
🟣 حمله به منازل و بازداشت «مادران و اعضای خانواده‌های دادخواه آبان» از صبح امروز دوشنبه ۲۰ تیرماه، به خانه‌های چندین نفر از خانواده‌های دادخواه آبان، حمله و تعدادی را نیز بازداشت کردند. مادر «وحید دامور» جان‌باخته آبان ۹۸ مورد ضرب و شتم قرار گرفته و «سعید…
🟣 «محبوبه رمضانی» مادر «پژمان قلی‌پور» و «رحیمه یوسف‌زاد» مادر «نوید بهبودی» از معترضان جان‌باخته اعتراضات سراسری آبان ۹۸، پس از ساعت‌ها محاصره منزل، تفتیش و ضبط گوشی‌های همراه، بازداشت شدند.
#مادران_دادخواه
@bidarzani
#مادران_دادخواه
@bidarzani