📌 درس‌هایی از جنبش معلمان
✍🏽 کاوه مظفری
#بیدارزنی: یکی از جنبش‌های اجتماعی مترقی کشور ما که در چند سال اخیر رشد و شکوفایی قابل توجهی داشته، جنبش معلمان است. گستردگی جغرافیایی و کیفیت متمایز مبارزه و استقامت کنشگران این جنبش، تجاربی متنوع و بدیع را رقم زده است. تجاربی که می‌تواند درس‌هایی ارزنده برای سایر کنشگران اجتماعی و مدنی به دنبال داشته باشد. تجاربی که در آفرینش مناسبات بدیل برای آینده جامعه ما نقش به‌سزایی خواهد داشت. در این یادداشت سعی دارم با نگاهی به این تجارب و ابتکارات، برخی از درس‌های آموختنی از مبارزات معلمان را برجسته کنم.
۱- تشکلیابی در مقام استراتژی
تاکید بر ضرورت تشکلیابی، شعار مشترک بسیاری از فعالین مدنی و کنشگران جنبش‌های اجتماعی است. اما در عرصه عمل، با توجه به محدودیت‌ها و سرکوب‌ها، ایجاد و حفظ تشکل‌های اجتماعی و مدنی فرایندی بسیار دشوار است. هرچند تلاش‌هایی در این زمینه انجام می‌شود اما در بسیاری موارد گذرا و ناپایدار است. به نوعی متشکل شدن تنها به صورت مقطعی و ابزاری رخ می‌دهد و پس از مدتی خیلی از حرکت‌های جمعی به سمت هویت‌یابی فردی و رسانه‌ای سوق پیدا می‌کند. با این وجود، جنبش معلمان توانسته تجاربی ارزشمند از نظر تقویت هویت‌های جمعی و تشکلیابی به دست آورد. به طور خاص در یک سال اخیر، فعالیت‌های اعتراضی کانون‌های صنفی معلمان در بیش از ۲۰۰ شهر کشور نشانه‌ای جدی از عملیاتی شدنِ شعار تشکلیابی محسوب می‌شود. به‌طوری‌که پیگیری و تدارک برای تشکلیابی به خط‌مشی محوری جنبش معلمان تبدیل شده است. اگر در گذشته، پیگیری مطالبات صنفی و معیشتی، مسئله اصلی فعالیت‌های جمعی معلمان بود و متشکل شدن در قالب کانون‌های صنفی و کنش‌های اعتراضی به عنوان ابزار و تاکتیکی برای پیگیری این مطالبات مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ امروز شاهد آن هستیم که تشکلیابی نه صرفا در جایگاه ابزاری موقت و تاکتیکی بلکه در مقام راهبرد و خط‌مشی برای جنبش معلمان اهمیت پیدا کرده است.
برخلاف رویکرد مطالبه‌محور که در جستجوی یافتن راه‌حل مشکلات در سطوح بالایی است؛ نقطه عزیمت تشکلیابی، تقویت و همبستگی پایینی‌هاست. وقتی تاکید بر تشکلیابی به عنوان استراتژی اصلی است، این مطالبات و کنش‌های اعتراضی هستند که در مقام تاکتیک قرار می‌گیرند. تشکلیابی، فرصتِ تمرین کارگروهی و دموکراسی از پایین را فراهم می‌کند. بدین ترتیب، تجارب تشکلیابی می‌توانند نطفه‌هایی مولد برای پیدایش مناسبات بدیل باشند. به عنوان نمونه «اداره شورایی» که در چند سال اخیر بسیار مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته، نه از درون نظریات کتابخانه‌ای یا تبلیغات رسانه‌ای، بلکه از دل مبارزات و تجارب تشکل‌ها بیرون آمده است.
#جنبش_معلمان #تشکلیابی
#شورا #ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
#تشکلیابی_پایدار
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43920
@bidarzani
✍🏽 کاوه مظفری
#بیدارزنی: یکی از جنبش‌های اجتماعی مترقی کشور ما که در چند سال اخیر رشد و شکوفایی قابل توجهی داشته، جنبش معلمان است. گستردگی جغرافیایی و کیفیت متمایز مبارزه و استقامت کنشگران این جنبش، تجاربی متنوع و بدیع را رقم زده است. تجاربی که می‌تواند درس‌هایی ارزنده برای سایر کنشگران اجتماعی و مدنی به دنبال داشته باشد. تجاربی که در آفرینش مناسبات بدیل برای آینده جامعه ما نقش به‌سزایی خواهد داشت. در این یادداشت سعی دارم با نگاهی به این تجارب و ابتکارات، برخی از درس‌های آموختنی از مبارزات معلمان را برجسته کنم.
۱- تشکلیابی در مقام استراتژی
تاکید بر ضرورت تشکلیابی، شعار مشترک بسیاری از فعالین مدنی و کنشگران جنبش‌های اجتماعی است. اما در عرصه عمل، با توجه به محدودیت‌ها و سرکوب‌ها، ایجاد و حفظ تشکل‌های اجتماعی و مدنی فرایندی بسیار دشوار است. هرچند تلاش‌هایی در این زمینه انجام می‌شود اما در بسیاری موارد گذرا و ناپایدار است. به نوعی متشکل شدن تنها به صورت مقطعی و ابزاری رخ می‌دهد و پس از مدتی خیلی از حرکت‌های جمعی به سمت هویت‌یابی فردی و رسانه‌ای سوق پیدا می‌کند. با این وجود، جنبش معلمان توانسته تجاربی ارزشمند از نظر تقویت هویت‌های جمعی و تشکلیابی به دست آورد. به طور خاص در یک سال اخیر، فعالیت‌های اعتراضی کانون‌های صنفی معلمان در بیش از ۲۰۰ شهر کشور نشانه‌ای جدی از عملیاتی شدنِ شعار تشکلیابی محسوب می‌شود. به‌طوری‌که پیگیری و تدارک برای تشکلیابی به خط‌مشی محوری جنبش معلمان تبدیل شده است. اگر در گذشته، پیگیری مطالبات صنفی و معیشتی، مسئله اصلی فعالیت‌های جمعی معلمان بود و متشکل شدن در قالب کانون‌های صنفی و کنش‌های اعتراضی به عنوان ابزار و تاکتیکی برای پیگیری این مطالبات مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ امروز شاهد آن هستیم که تشکلیابی نه صرفا در جایگاه ابزاری موقت و تاکتیکی بلکه در مقام راهبرد و خط‌مشی برای جنبش معلمان اهمیت پیدا کرده است.
برخلاف رویکرد مطالبه‌محور که در جستجوی یافتن راه‌حل مشکلات در سطوح بالایی است؛ نقطه عزیمت تشکلیابی، تقویت و همبستگی پایینی‌هاست. وقتی تاکید بر تشکلیابی به عنوان استراتژی اصلی است، این مطالبات و کنش‌های اعتراضی هستند که در مقام تاکتیک قرار می‌گیرند. تشکلیابی، فرصتِ تمرین کارگروهی و دموکراسی از پایین را فراهم می‌کند. بدین ترتیب، تجارب تشکلیابی می‌توانند نطفه‌هایی مولد برای پیدایش مناسبات بدیل باشند. به عنوان نمونه «اداره شورایی» که در چند سال اخیر بسیار مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته، نه از درون نظریات کتابخانه‌ای یا تبلیغات رسانه‌ای، بلکه از دل مبارزات و تجارب تشکل‌ها بیرون آمده است.
#جنبش_معلمان #تشکلیابی
#شورا #ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
#تشکلیابی_پایدار
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43920
@bidarzani
بیدارزنی
درس‌هایی از جنبش معلمان - بیدارزنی
تشکلیابی به عنوان استراتژی اصلی، مطالبات و کنش‌های اعتراضی را در مقام تاکتیک قرار می‌دهد و فرصتِ تمرین دموکراسی از پایین را فراهم می‌کند.
🟣 «از آبادان: «اینجا توی خیابون امیری، دارن سنج میزنن، بلکه #متروپول (به رسم دریا)، جنازه‌ها رو پس بده...
توضیح: در جنوب، رسم دارن وقتی کسی تو دریا غرق میشه، کنار دریا براش سنج و دمام میزنن که دریا، «خواهر» بشه و مغروق رو پس بده به ساحل».
⚪️ از روز گذشته و بعد از فاجعه‌ی قابل پیش‌بینی و عامدانه‌ی ریزش برج متروپل و اعلام محرمانه خواندن کشته‌شدگان، مردم خوزستان با دست خالی و ظروف آشپزخانهْ نظیر قابلمه، در جستجویِ عزیزان مدفون مانده در زیر تل آوار هستند. از سوی دیگر، عدم تخصیص بودجه به سازمان آتش‌نشانی آبادان، دست کارکنان این سازمان را با فقدان تجهیرات مدرن و استاندارد، بسته است. آنها زیر سایه‌ی ردیف گارد ضد شورش، فنس‌های امنیتی و ماموران اطلاعات، دنبال عزیزان خود هستند...اینجا جایی است که کلمه از معنا تهی می‌شود، چرا که آوار ستم و تبعیض دهه‌های گذشته، همچون خاکِ هوا و خاکِ زمین، بیخ گلوی‌مان را گرفته است.
▪️توضیحات دمام زنی، از اکانت توییتر «ناخدا ممد»
#خوزستان #متروپل
#رانت_و_غارت #فقیرسازی_سیستماتیک
@bidarzani
توضیح: در جنوب، رسم دارن وقتی کسی تو دریا غرق میشه، کنار دریا براش سنج و دمام میزنن که دریا، «خواهر» بشه و مغروق رو پس بده به ساحل».
⚪️ از روز گذشته و بعد از فاجعه‌ی قابل پیش‌بینی و عامدانه‌ی ریزش برج متروپل و اعلام محرمانه خواندن کشته‌شدگان، مردم خوزستان با دست خالی و ظروف آشپزخانهْ نظیر قابلمه، در جستجویِ عزیزان مدفون مانده در زیر تل آوار هستند. از سوی دیگر، عدم تخصیص بودجه به سازمان آتش‌نشانی آبادان، دست کارکنان این سازمان را با فقدان تجهیرات مدرن و استاندارد، بسته است. آنها زیر سایه‌ی ردیف گارد ضد شورش، فنس‌های امنیتی و ماموران اطلاعات، دنبال عزیزان خود هستند...اینجا جایی است که کلمه از معنا تهی می‌شود، چرا که آوار ستم و تبعیض دهه‌های گذشته، همچون خاکِ هوا و خاکِ زمین، بیخ گلوی‌مان را گرفته است.
▪️توضیحات دمام زنی، از اکانت توییتر «ناخدا ممد»
#خوزستان #متروپل
#رانت_و_غارت #فقیرسازی_سیستماتیک
@bidarzani
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 پس از گذران ۳۶ ساعت از فاجعه‌ی #متروپل، مردم و نیروهای آتش‌نشانی توانستند یک نفر را زنده از زیر آوار بیرون بکشند...
نجات جان مدفون‌ماندگان این فاجعه‌ی عامدانه، با فقدان تجهیزات استاندارد و نظاره‌گری توامان با امنیتی‌سازی فضا توسط مدیران غارتگر، با کُندی‌ای به قیمت جان این مردمْ پیش می‌رود.
#خوزستان #متروپل
#رانت_و_غارت #فقیرسازی_سیستماتیک
@bidarzani
نجات جان مدفون‌ماندگان این فاجعه‌ی عامدانه، با فقدان تجهیزات استاندارد و نظاره‌گری توامان با امنیتی‌سازی فضا توسط مدیران غارتگر، با کُندی‌ای به قیمت جان این مردمْ پیش می‌رود.
#خوزستان #متروپل
#رانت_و_غارت #فقیرسازی_سیستماتیک
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 اجرای احکام حبس و تبعید معترضان به سقوط هواپیمای اوکراینی با دو شلیک پدافند سپاه پاسداران و جان‌باختن ۱۷۶ سرنشین آن، ادامه دارد
«رقیه بیگدلی» که در اعتراضات سقوط هواپیمای اوکراینی، دستگیر و در تیرماه ۹۹ به ۵سال حبس که ۴سال و ۱۱ماه آن تعلیقی و ۲سال تبعید به زنجان محکوم شده بود، خرداد ماه سال پیش(۱۴۰۰) به علت تمرد از اجرای حکم تبعید، توسط شعبه ۶ دادگاه تجدید نظر کرج، ۸ ماه به مدت ۲ساله تبعیدش افزوده شد و به ۲سال و ۸ ماه افزایش یافت.
▪️بنا به گزارش خبرگزاری هرانا، خانم بیگدلی ماه گذشته نیز طی حکمی که از سوی شعبه ۶ تجدید نظر صادر شده است به پرداخت ۶ میلیون تومان جزای نقدی (به علت عدم تبعیت از حکم تبعید)محکوم شده است.
▪️وی به علت شرایط خانوادگی و اشتغال به تحصیل دخترش در دانشگاه کرج امکان سکونت در زنجان را ندارد، ولی دستگاه قضایی بی توجه به این موضوع قصد تبعید ایشان به زنجان را دارد.
براساس ابلاغیه صادره،خانم بیگدلی باید ظرف مدت ۱۰ روز کاری از تاریخ ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خود را جهت اجرای تبعید به شعبه ۷ اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب کرج معرفی کند.
وی در تاریخ ۲۱ دی ماه ۱۳۹۸، درجریان‌اعتراض به سرنگونی پرواز خط هوایی اوکراین، توسط نیروهای امنیتی همراه با ضرب و شتم در محدوده گوهردشت کرج بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه بر اثر شدت جراحات وارده مشکوک به ضربه مغزی شده بود.
در پی وخامت حال، نامبره به بیمارستان اعزام و در تاریخ ۲۲ دی ماه همان روز به بند زنان در زندان کچویی کرج منتقل شد.
پس از اتمام مراحل بازجویی و تفهیم اتهام، وی در تاریخ ۲ بهمن ماه ۱۳۹۸، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان آزاد شد.
رقیه بیگدلی نهایتا تیرماه ۹۹ توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب کرج از بابت اتهام عضویت در دسته و جمعیت معارض با امنیت کشور، اقدام تبلیغی علیه نظام و تحریک و اغوای دیگران به جنگ و کشتار به قصد بر هم زدن امنیت کشور به ۵سال حبس که ۴سال و ۱۱ماه آن به حالت تعلیق در آمده بود و ۲ سال تبعید به زنجان محکوم شد.
▪️از صفحه‌ی توییتر آرش صادقی
@bidarzani
«رقیه بیگدلی» که در اعتراضات سقوط هواپیمای اوکراینی، دستگیر و در تیرماه ۹۹ به ۵سال حبس که ۴سال و ۱۱ماه آن تعلیقی و ۲سال تبعید به زنجان محکوم شده بود، خرداد ماه سال پیش(۱۴۰۰) به علت تمرد از اجرای حکم تبعید، توسط شعبه ۶ دادگاه تجدید نظر کرج، ۸ ماه به مدت ۲ساله تبعیدش افزوده شد و به ۲سال و ۸ ماه افزایش یافت.
▪️بنا به گزارش خبرگزاری هرانا، خانم بیگدلی ماه گذشته نیز طی حکمی که از سوی شعبه ۶ تجدید نظر صادر شده است به پرداخت ۶ میلیون تومان جزای نقدی (به علت عدم تبعیت از حکم تبعید)محکوم شده است.
▪️وی به علت شرایط خانوادگی و اشتغال به تحصیل دخترش در دانشگاه کرج امکان سکونت در زنجان را ندارد، ولی دستگاه قضایی بی توجه به این موضوع قصد تبعید ایشان به زنجان را دارد.
براساس ابلاغیه صادره،خانم بیگدلی باید ظرف مدت ۱۰ روز کاری از تاریخ ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خود را جهت اجرای تبعید به شعبه ۷ اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب کرج معرفی کند.
وی در تاریخ ۲۱ دی ماه ۱۳۹۸، درجریان‌اعتراض به سرنگونی پرواز خط هوایی اوکراین، توسط نیروهای امنیتی همراه با ضرب و شتم در محدوده گوهردشت کرج بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه بر اثر شدت جراحات وارده مشکوک به ضربه مغزی شده بود.
در پی وخامت حال، نامبره به بیمارستان اعزام و در تاریخ ۲۲ دی ماه همان روز به بند زنان در زندان کچویی کرج منتقل شد.
پس از اتمام مراحل بازجویی و تفهیم اتهام، وی در تاریخ ۲ بهمن ماه ۱۳۹۸، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان آزاد شد.
رقیه بیگدلی نهایتا تیرماه ۹۹ توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب کرج از بابت اتهام عضویت در دسته و جمعیت معارض با امنیت کشور، اقدام تبلیغی علیه نظام و تحریک و اغوای دیگران به جنگ و کشتار به قصد بر هم زدن امنیت کشور به ۵سال حبس که ۴سال و ۱۱ماه آن به حالت تعلیق در آمده بود و ۲ سال تبعید به زنجان محکوم شد.
▪️از صفحه‌ی توییتر آرش صادقی
@bidarzani
🟣 جان رضا شهابی و حسن سعیدی در خطر است
همچنین رانندگان بازداشت شده در اعتصاب سندیکای شرکت واحد تهران، هنوز در بازداشت هستند و خانواده‌های این رانندگان، با سختی تهیه‌ی وثیقه‌های صادر شده مواجه شدند.
#حق_تشکل
#فقر_و_تبعیض
#اعتصاب_اتوبوسرانی
▪️تصاویر از کانال سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
@bidarzani
همچنین رانندگان بازداشت شده در اعتصاب سندیکای شرکت واحد تهران، هنوز در بازداشت هستند و خانواده‌های این رانندگان، با سختی تهیه‌ی وثیقه‌های صادر شده مواجه شدند.
#حق_تشکل
#فقر_و_تبعیض
#اعتصاب_اتوبوسرانی
▪️تصاویر از کانال سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
@bidarzani
🟣 هفدهمین روز بازداشت «آنیشا اسداللهی» و «کیوان مهتدی»
در روز ۱۹ اردیبهشت‌ماه، آنیشا اسداللهی و کیوان مهتدی با یورش ماموران امنیتی در منزل خود بازداشت شدند. آنها ساعاتی بعد، از انتقال خود به بند ۲۰۹ اوین خبر داده و پس از آن از حق تماس تلفنی نیز محرومند.
پس از آن صدا و سیما و رسانه‌های وابسته با تولید سناریوها و مستندهای جعلی و متکی بر پرونده‌سازی‌های امنیتی، اعضای سندیکای واحد اتوبوسرانی، کانون صنفی معلمان و فعالان کارگری مستقل را در پیوند با یک سناریوی امنیتی قرار داده‌اند.
@bidarzani
در روز ۱۹ اردیبهشت‌ماه، آنیشا اسداللهی و کیوان مهتدی با یورش ماموران امنیتی در منزل خود بازداشت شدند. آنها ساعاتی بعد، از انتقال خود به بند ۲۰۹ اوین خبر داده و پس از آن از حق تماس تلفنی نیز محرومند.
پس از آن صدا و سیما و رسانه‌های وابسته با تولید سناریوها و مستندهای جعلی و متکی بر پرونده‌سازی‌های امنیتی، اعضای سندیکای واحد اتوبوسرانی، کانون صنفی معلمان و فعالان کارگری مستقل را در پیوند با یک سناریوی امنیتی قرار داده‌اند.
@bidarzani
🟣 فاجعه‌ی #متروپل : زنده بیرون آوردن ۹ مرد و جسد یک پسر جوان پس از ۷۲ ساعت
سه روز جانکاه و نفس‌گیر بر مردم آبادان گذشته است. امروز از یک خانواده‌ی ساکن آبادان، چهار نفر یعنی پدر، دو فرزند و یکی از بستگان نزدیک، همراه با ۵ مشتری، یعنی در مجموع ۹ نفر از زیر آوار، بیرون کشیده شدند.
مردم با فقدان تجهیزات مکفی و در کنار ماموران آتش‌نشانی، آوار را کنار زده و در جستجوی عزیزان خود هستند. در این بین، ساخت ویدئوی دروغین از نجات یافتن یک فرد و مصاحبه با وی از سوی صدا و سیما، محاصره‌ی جمعیت مردمی توسط نیروهای انتظامی و امنیتی و سرپوش گذاشتن بر پیگیری و محاکمه‌ی عاملان و آمران این فاجعه، از سوی دولت و مقامات حاکمیت، انجام شده است.
#خوزستان
#رانت_و_غارت #فقیرسازی_سیستماتیک
@bidarzani
سه روز جانکاه و نفس‌گیر بر مردم آبادان گذشته است. امروز از یک خانواده‌ی ساکن آبادان، چهار نفر یعنی پدر، دو فرزند و یکی از بستگان نزدیک، همراه با ۵ مشتری، یعنی در مجموع ۹ نفر از زیر آوار، بیرون کشیده شدند.
مردم با فقدان تجهیزات مکفی و در کنار ماموران آتش‌نشانی، آوار را کنار زده و در جستجوی عزیزان خود هستند. در این بین، ساخت ویدئوی دروغین از نجات یافتن یک فرد و مصاحبه با وی از سوی صدا و سیما، محاصره‌ی جمعیت مردمی توسط نیروهای انتظامی و امنیتی و سرپوش گذاشتن بر پیگیری و محاکمه‌ی عاملان و آمران این فاجعه، از سوی دولت و مقامات حاکمیت، انجام شده است.
#خوزستان
#رانت_و_غارت #فقیرسازی_سیستماتیک
@bidarzani
Forwarded from ديد‌بان آزار
بيدارزنى
Photo
🔶خشونت جنسی علیه زنان، سویه پنهان جنگ ایران و عراق
🔹️خشونت علیه زنان در جنگ ایران و عراق، در فقدان مستندات، از پنهان‌ترین ابعاد جنگ است که سخنی از آن به میان نمی‌آید. بخش اعظم خاطرات زنان و اسناد باقی‌مانده از دوران جنگ، عامدانه از صحبت کردن درباره این تابوی اجتماعی امتناع کرده است. ما از رشادت‌ها و شهادت‌ها می‌شنویم، از رزمندگی‌ها و جان‌فشانی‌های زنان، اما خشونت‌های جنسی و جنسیتی علیه زنان در دوران جنگ ایران و عراق به فراموشی سپرده شده است.
🔹️آنچه که امروز می‌دانیم، خاطرات شفاهی و نقل‌قول‌هایی جسته گریخته است؛ «مریم کاظم‌زاده»، عکاس جنگ یکی از راویان تجاوز بعثی‌ها به زنان در ایران است. اینطور که خودش روایت کرده او چهار سال قبل از پایان جنگ به عنوان گزارشگر مجله «زن روز» به جنوب اعزام می‌شود و گور جمعی زنانی را می‌بیند که از سوی عراقی‌ها کشته شده بودند. او نوشته که درست به خاطر ندارد این گور را کجا و در کدام روستا دیده اما پس از بازگشت، عکس‌ها را در مجله منتشر می‌کند. انتشار این عکس‌ها با اعتراضات بسیاری روبرو می‌شود.
🔹️کاظمی‌زاده در نشستی که چند سال پیش در دانشگاه تهران برگزار شده بود، ماجرا را با جزئیات بیشتری تعریف کرده است: «سال ۶۵ در منطقه بستان، عراقی‌ها به زنان تجاوز کردند و آنها را کشتند. در بخش‌هایی از منطقه یادواره‌ای را برای زنان ساخته بودند و نوشته‌هایی را بالای تپه‌‌ها زده بودند مبنی بر اینکه یادتان را گرامی می‌داریم. برای تهیه گزارش به آن منطقه رفتم. زمانی که عکس‌ها در مجله زن روز منتشر شد، برخورد کردند که چرا آنها را منتشر کردم.»
🔹️بُستان که این عکاس به نام آن اشاره کرده، شهری از توابع شهرستان دشت آزادگان استان خوزستان ایران است. دو سال بعد از آن بازدید کاظم‌زاده دوباره راهی همان نقطه می‌شود و این بار اینطور روایت می‌کند: «برای بار دوم که به آن منطقه رفتم، تمامی نشانه‌ها را از آن منطقه برداشته بودند و انگار لکه ننگینی بر آن سرزمین بود. اینها نشان می‌دهد که ما نمی‌خواهیم واقعیت‌ها را بیان کنیم و حس مالکیت جامعه مردسالارانه منجر به کمرنگ کردن عامدانه این ستم جنسی شد.»
🔹️در این نشست، «الهام عدیمی»، کارشناس ارشد علوم ارتباطات هم می‌گوید که برخلاف انتظار، آثار مکتوب از پرداختن به این مسئله طفره رفته‌اند و تنها روایت‌های شفاهی برخی از زنان موجود است که بر خشونت جنسی سربازان عراقی علیه زنان ایرانی صحه می‌گذارد. عدیمی می‌گوید: «گفتن از تجربه‌های خشونت‌های فیزیکی شامل تعرض و تجاوز تابو محسوب می‌شود. در میان اسناد مکتوب، در صفحه ۲۲ "گزارشی از بدرفتاری نسبت به اسرای ایرانی در عراق" که به‌صورت محرمانه منتشر شده بود، آمده است: "جا دارد که به این مسئله نیز توجه شود که زنان بازداشت شده ایرانی که در روزهای اول جنگ توسط عراقی‌ها دزدیده شده و حتی تعدادی از آنها نیز مورد تجاوز قرار گرفته و سپس به عراق منتقل شدند و همچنین پرستاران و امدادگران جبهه که برخلاف قرارداد اول ژنو دستگیر شده‌اند نیز در وضعیت اسفناکی به‌سر می‌برند و وضعیتشان روزبه‌روز بدتر می‌شود. در مورد زندانیان جنگی زن باید مطرح شود که وضع آنها به جای بهتر شدن، بدتر شده است."»
🔹️پیش از این شهلا لاهیجی، استاد دانشگاه هم در مصاحبه‌ای به تجاوز سربازان ارتش عراق به زنان در هویزه اشاره کرده و نوشته بود زمانی که آنها برای گرفتن «هویزه» در همان اوایل جنگ، وارد خاک ایران شده بودند، زنان زیادی که اتفاقاَ بیشترشان عرب هم بودند، مورد تجاوز از سوی سربازان عراقی قرار گرفتند. البته در آن زمان در مناطق مرزی میان عراق و ایران، بسیاری از خانواده‌ها، خانه‌های خود را ترک کرده بودند ولی در شهر هویزه بسیاری عرب بودند و شاید فکر نمی‌کردند عراقی‌ها به آنها تجاوز کنند، در هویزه مانده بودند. به تعبیر لاهیجی صحبت در مورد تجاوز به زنان، حتی از صحبت درباره "شکست در جنگ" هم بدتر است»
🔹️در برخی از کتاب‌های خاطرات هم به صورت سربسته از تجاوز به معدود زنان باقی‌مانده در خرمشهر در روز حمله به این شهر اشاره شده است.
تصویری که می‌بینید، حاصل بازدید کاظم‌زاده از همان گور دسته جمعی زنان است که او روزی در اینستاگرام خود هم منتشر کرد.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
🔹️خشونت علیه زنان در جنگ ایران و عراق، در فقدان مستندات، از پنهان‌ترین ابعاد جنگ است که سخنی از آن به میان نمی‌آید. بخش اعظم خاطرات زنان و اسناد باقی‌مانده از دوران جنگ، عامدانه از صحبت کردن درباره این تابوی اجتماعی امتناع کرده است. ما از رشادت‌ها و شهادت‌ها می‌شنویم، از رزمندگی‌ها و جان‌فشانی‌های زنان، اما خشونت‌های جنسی و جنسیتی علیه زنان در دوران جنگ ایران و عراق به فراموشی سپرده شده است.
🔹️آنچه که امروز می‌دانیم، خاطرات شفاهی و نقل‌قول‌هایی جسته گریخته است؛ «مریم کاظم‌زاده»، عکاس جنگ یکی از راویان تجاوز بعثی‌ها به زنان در ایران است. اینطور که خودش روایت کرده او چهار سال قبل از پایان جنگ به عنوان گزارشگر مجله «زن روز» به جنوب اعزام می‌شود و گور جمعی زنانی را می‌بیند که از سوی عراقی‌ها کشته شده بودند. او نوشته که درست به خاطر ندارد این گور را کجا و در کدام روستا دیده اما پس از بازگشت، عکس‌ها را در مجله منتشر می‌کند. انتشار این عکس‌ها با اعتراضات بسیاری روبرو می‌شود.
🔹️کاظمی‌زاده در نشستی که چند سال پیش در دانشگاه تهران برگزار شده بود، ماجرا را با جزئیات بیشتری تعریف کرده است: «سال ۶۵ در منطقه بستان، عراقی‌ها به زنان تجاوز کردند و آنها را کشتند. در بخش‌هایی از منطقه یادواره‌ای را برای زنان ساخته بودند و نوشته‌هایی را بالای تپه‌‌ها زده بودند مبنی بر اینکه یادتان را گرامی می‌داریم. برای تهیه گزارش به آن منطقه رفتم. زمانی که عکس‌ها در مجله زن روز منتشر شد، برخورد کردند که چرا آنها را منتشر کردم.»
🔹️بُستان که این عکاس به نام آن اشاره کرده، شهری از توابع شهرستان دشت آزادگان استان خوزستان ایران است. دو سال بعد از آن بازدید کاظم‌زاده دوباره راهی همان نقطه می‌شود و این بار اینطور روایت می‌کند: «برای بار دوم که به آن منطقه رفتم، تمامی نشانه‌ها را از آن منطقه برداشته بودند و انگار لکه ننگینی بر آن سرزمین بود. اینها نشان می‌دهد که ما نمی‌خواهیم واقعیت‌ها را بیان کنیم و حس مالکیت جامعه مردسالارانه منجر به کمرنگ کردن عامدانه این ستم جنسی شد.»
🔹️در این نشست، «الهام عدیمی»، کارشناس ارشد علوم ارتباطات هم می‌گوید که برخلاف انتظار، آثار مکتوب از پرداختن به این مسئله طفره رفته‌اند و تنها روایت‌های شفاهی برخی از زنان موجود است که بر خشونت جنسی سربازان عراقی علیه زنان ایرانی صحه می‌گذارد. عدیمی می‌گوید: «گفتن از تجربه‌های خشونت‌های فیزیکی شامل تعرض و تجاوز تابو محسوب می‌شود. در میان اسناد مکتوب، در صفحه ۲۲ "گزارشی از بدرفتاری نسبت به اسرای ایرانی در عراق" که به‌صورت محرمانه منتشر شده بود، آمده است: "جا دارد که به این مسئله نیز توجه شود که زنان بازداشت شده ایرانی که در روزهای اول جنگ توسط عراقی‌ها دزدیده شده و حتی تعدادی از آنها نیز مورد تجاوز قرار گرفته و سپس به عراق منتقل شدند و همچنین پرستاران و امدادگران جبهه که برخلاف قرارداد اول ژنو دستگیر شده‌اند نیز در وضعیت اسفناکی به‌سر می‌برند و وضعیتشان روزبه‌روز بدتر می‌شود. در مورد زندانیان جنگی زن باید مطرح شود که وضع آنها به جای بهتر شدن، بدتر شده است."»
🔹️پیش از این شهلا لاهیجی، استاد دانشگاه هم در مصاحبه‌ای به تجاوز سربازان ارتش عراق به زنان در هویزه اشاره کرده و نوشته بود زمانی که آنها برای گرفتن «هویزه» در همان اوایل جنگ، وارد خاک ایران شده بودند، زنان زیادی که اتفاقاَ بیشترشان عرب هم بودند، مورد تجاوز از سوی سربازان عراقی قرار گرفتند. البته در آن زمان در مناطق مرزی میان عراق و ایران، بسیاری از خانواده‌ها، خانه‌های خود را ترک کرده بودند ولی در شهر هویزه بسیاری عرب بودند و شاید فکر نمی‌کردند عراقی‌ها به آنها تجاوز کنند، در هویزه مانده بودند. به تعبیر لاهیجی صحبت در مورد تجاوز به زنان، حتی از صحبت درباره "شکست در جنگ" هم بدتر است»
🔹️در برخی از کتاب‌های خاطرات هم به صورت سربسته از تجاوز به معدود زنان باقی‌مانده در خرمشهر در روز حمله به این شهر اشاره شده است.
تصویری که می‌بینید، حاصل بازدید کاظم‌زاده از همان گور دسته جمعی زنان است که او روزی در اینستاگرام خود هم منتشر کرد.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
Forwarded from سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
🔴رضا شهابی از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که پنج شنبه ۲۲ اردیبهشت با هجوم پنج ماموراطلاعات به منزلش بازداشت شده بود ، امروز پنجم خرداد در محل زندان اوین برای اولین بار در طی بازداشت با خانواده اش ملاقات حضوری داشته است .
خانواده آقای شهابی امروز جهت تحویل لباس،های ایشان به زندان رفته بودند که با تقاضای ملاقات ربابه رضایی همسر و دختر شان موافقت گردید .
طی این ملاقات رضاشهابی اعلام کرد که تاکنون ۱۲ بار بازجویی در خصوص سفرهایی که درگذشته به نماینگی سندیکا کرده و دیدار اخیر با دو معلم فرانسوی، داشته است.
این دیدار برخلاف ادعای صداوسیما و سناریوی ساختگی وزارت اطلاعات در یک مکان عمومی (رستوران) انجام پذیرفته است.
اساسا این دعوت صرف ادب و مهمانوازی صورت گرفته است و کاملا با آنچه سناریو تهیه شده از سوی وزرات اطلاعات به نمایش گذاشته شده ، مغایرت دارد .
سندیکای کارگران شرکت واحد از اعضای آی تی اف (فدراسیون جهانی کارگران حمل ونقل) میباشد و این دیدارها درسطح سندیکاها بسیار رایج است.
t.me/vahedsyndica
@pvsyndica ارتباط با سندیکا
@vahedsyndica
www.vahedsyndica.com
https://instagram.com
خانواده آقای شهابی امروز جهت تحویل لباس،های ایشان به زندان رفته بودند که با تقاضای ملاقات ربابه رضایی همسر و دختر شان موافقت گردید .
طی این ملاقات رضاشهابی اعلام کرد که تاکنون ۱۲ بار بازجویی در خصوص سفرهایی که درگذشته به نماینگی سندیکا کرده و دیدار اخیر با دو معلم فرانسوی، داشته است.
این دیدار برخلاف ادعای صداوسیما و سناریوی ساختگی وزارت اطلاعات در یک مکان عمومی (رستوران) انجام پذیرفته است.
اساسا این دعوت صرف ادب و مهمانوازی صورت گرفته است و کاملا با آنچه سناریو تهیه شده از سوی وزرات اطلاعات به نمایش گذاشته شده ، مغایرت دارد .
سندیکای کارگران شرکت واحد از اعضای آی تی اف (فدراسیون جهانی کارگران حمل ونقل) میباشد و این دیدارها درسطح سندیکاها بسیار رایج است.
t.me/vahedsyndica
@pvsyndica ارتباط با سندیکا
@vahedsyndica
www.vahedsyndica.com
https://instagram.com
🟣 خوزستان، یک‌تنه در برابر مجموع سرکوب‌ها و گلوله‌ها ایستاده است...
گلوله در برابر مطالبه‌ی حق آب، حق معیشت، بیرون کشیدن عزیزان خود از تلِ آوارِ غارت و چپاول، گلوله در برابر حق زندگی
▪️ویدئوهای شب گذشته، ۶ خرداد ۱۴۰۱، اهواز و آبادانِ خونین. از صفحه‌ی ۱۵۰۰تصویر
#خوزستان
#رانت_و_چپاول #متروپل
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
گلوله در برابر مطالبه‌ی حق آب، حق معیشت، بیرون کشیدن عزیزان خود از تلِ آوارِ غارت و چپاول، گلوله در برابر حق زندگی
▪️ویدئوهای شب گذشته، ۶ خرداد ۱۴۰۱، اهواز و آبادانِ خونین. از صفحه‌ی ۱۵۰۰تصویر
#خوزستان
#رانت_و_چپاول #متروپل
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : طی ۱۰ روز، حدودِ پنج هزار نوزاد در خیابان رها شدند
تیتر فاجعه‌بار خبرگزاری اسکان نیوز و رویداد ۲۴، در رسته‌ی آن مواردی است که چشم‌ها را به دوباره خواندن و ده‌ها بار خواندن خبر، وادار می‌کند.
محمدرضا محبوب‌فر، پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی، اعلام کرده است که فقط در ۱۰ روز اخیر، حدود پنج هزار نوزاد در سراسر کشور رها شده‌اند.
او با استناد به آماری که مراکز درمانی و مددکاران اجتماعی در اختیارش گذاشته‌اند، خبر داد که روزانه بین دو هزار تا دو هزار و ۵۰۰ جنین و نوزاد سقط یا پس از تولد در خیابان رها می‌شوند.
محبوب‌فر، که عضو انجمن علمی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت است، افزایش آمار سقط جنین و رها کردن نوزادان در خیابان را از تبعات طرح «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» خواند و افزود: «وسایل پیشگیری از بارداری از دسترس ۴۰ میلیون نفر از جمعیت ایران خارج شده است.»
محمدرضا محبوب‌فر «مهم‌ترین دستاورد» طرح حمایت از خانواده و جوانی جمعیت را افزایش آمار سقط جنین خواند و ادامه داد: «طرح جوانی جمعیت منجر به تسهیل ازدواج جوانان و ارتقا کیفیت زندگی مردم نشده است، زیرا مسئولان برای تسهیل ازدواج و فرزندآوری باید رفاه را برای مردم ایجاد کنند.»
▪️از همان نخستین روزهای زمزمه و تصویب طرح جوانی جمعیت، تبعات فاجعه‌بار و همچنین برشماردن ستم مضاعف و چندگانه این طرح بر زنان فرودست، حاشیه‌نشین، زنان مناطق عشایری و همچنین زنان محروم از حق سرپناه و دارای اعتیاد از سوی فعالان حقوق زنان، سر داده شد.
▪️ممنوعیت و جلوگیری از توزیع وسایل پیشگیری از بارداری در مراکز بهداشتِ روستاها و توابع عشایر، جمع‌آوری پوسترهای ضرورت بهداشت جنسی و جلوگیری از بارداری ناخواسته از تمامی بیمارستان‌ها، در کنار بودجه‌ی کلانِ تبلیغات فرزندآوری (خاصه دانش‌آموزان دختر) از سوی تمامی ارگان‌ها، سازمان‌ها، وزارت آموزش و پرورش و مجرای پروپگاندای صدا و سیما، همگی در رده‌ی مجریانِ این طرح فاجعه‌بار هستند.
▪️در ماه‌ها و روزهایی که سفره‌ی محدود و کوچک‌تر شده از اعمال گرانی‌های کمرشکن، معیشت و تهیه‌ی نان و غذا را به اولویت نخست خانوار کارگری بدل کرده است، در روزهایی که افزایش تصاعدی مسکن و حق سرپناه، جمعیت‌های شهری را به حاشیه و حاشیه را به زاغه‌نشینی وادار می‌کند، تبلیغات گسترده‌ی فرزندآوری، وهمی قدرت‌طلبانه بیش نیست.
▪️بحران بی‌آبی و خشکسالی، گستره‌ی چپاول و فقر و تبعیض و تبعات آن بر بیکاری و محرومیت بیشتر خانواده‌ها، همچنین سرکوب‌های حداکثری حاکمیت علیه هر نوع صدای معترضی، وضعیت زیستی را به شرایط مرگ تدریجی تبدیل کرده است.
▪️حق زنان از حقوق باروری آگاهانه و حق سقط جنین امن، یک شعار نیست.
در کنار تبعاتی نظیر رهاسازی ۵۰۰۰ نوزاد زنده و یا جنین سقط شده در خیابان، برشماری خطراتِ این سقط‌جنین‌های زیرزمینی و ناایمن بر بدن مادران نیز ضروری است...وضعیتی دهشتناک در فقدان بهداشت و سلامت روان که بعضا به مرگ زنان منجر می‌شود.
«درج این خبر با ذکر منبع رسانه‌های دولتیِ قید شده، صورت گرفته است و بیدارزنی از صحت این آمار، بی‌اطلاع است».
#تبعات_طرح_جوانی_جمعیت
#حق_سقط_جنین_امن
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
تیتر فاجعه‌بار خبرگزاری اسکان نیوز و رویداد ۲۴، در رسته‌ی آن مواردی است که چشم‌ها را به دوباره خواندن و ده‌ها بار خواندن خبر، وادار می‌کند.
محمدرضا محبوب‌فر، پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی، اعلام کرده است که فقط در ۱۰ روز اخیر، حدود پنج هزار نوزاد در سراسر کشور رها شده‌اند.
او با استناد به آماری که مراکز درمانی و مددکاران اجتماعی در اختیارش گذاشته‌اند، خبر داد که روزانه بین دو هزار تا دو هزار و ۵۰۰ جنین و نوزاد سقط یا پس از تولد در خیابان رها می‌شوند.
محبوب‌فر، که عضو انجمن علمی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت است، افزایش آمار سقط جنین و رها کردن نوزادان در خیابان را از تبعات طرح «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» خواند و افزود: «وسایل پیشگیری از بارداری از دسترس ۴۰ میلیون نفر از جمعیت ایران خارج شده است.»
محمدرضا محبوب‌فر «مهم‌ترین دستاورد» طرح حمایت از خانواده و جوانی جمعیت را افزایش آمار سقط جنین خواند و ادامه داد: «طرح جوانی جمعیت منجر به تسهیل ازدواج جوانان و ارتقا کیفیت زندگی مردم نشده است، زیرا مسئولان برای تسهیل ازدواج و فرزندآوری باید رفاه را برای مردم ایجاد کنند.»
▪️از همان نخستین روزهای زمزمه و تصویب طرح جوانی جمعیت، تبعات فاجعه‌بار و همچنین برشماردن ستم مضاعف و چندگانه این طرح بر زنان فرودست، حاشیه‌نشین، زنان مناطق عشایری و همچنین زنان محروم از حق سرپناه و دارای اعتیاد از سوی فعالان حقوق زنان، سر داده شد.
▪️ممنوعیت و جلوگیری از توزیع وسایل پیشگیری از بارداری در مراکز بهداشتِ روستاها و توابع عشایر، جمع‌آوری پوسترهای ضرورت بهداشت جنسی و جلوگیری از بارداری ناخواسته از تمامی بیمارستان‌ها، در کنار بودجه‌ی کلانِ تبلیغات فرزندآوری (خاصه دانش‌آموزان دختر) از سوی تمامی ارگان‌ها، سازمان‌ها، وزارت آموزش و پرورش و مجرای پروپگاندای صدا و سیما، همگی در رده‌ی مجریانِ این طرح فاجعه‌بار هستند.
▪️در ماه‌ها و روزهایی که سفره‌ی محدود و کوچک‌تر شده از اعمال گرانی‌های کمرشکن، معیشت و تهیه‌ی نان و غذا را به اولویت نخست خانوار کارگری بدل کرده است، در روزهایی که افزایش تصاعدی مسکن و حق سرپناه، جمعیت‌های شهری را به حاشیه و حاشیه را به زاغه‌نشینی وادار می‌کند، تبلیغات گسترده‌ی فرزندآوری، وهمی قدرت‌طلبانه بیش نیست.
▪️بحران بی‌آبی و خشکسالی، گستره‌ی چپاول و فقر و تبعیض و تبعات آن بر بیکاری و محرومیت بیشتر خانواده‌ها، همچنین سرکوب‌های حداکثری حاکمیت علیه هر نوع صدای معترضی، وضعیت زیستی را به شرایط مرگ تدریجی تبدیل کرده است.
▪️حق زنان از حقوق باروری آگاهانه و حق سقط جنین امن، یک شعار نیست.
در کنار تبعاتی نظیر رهاسازی ۵۰۰۰ نوزاد زنده و یا جنین سقط شده در خیابان، برشماری خطراتِ این سقط‌جنین‌های زیرزمینی و ناایمن بر بدن مادران نیز ضروری است...وضعیتی دهشتناک در فقدان بهداشت و سلامت روان که بعضا به مرگ زنان منجر می‌شود.
«درج این خبر با ذکر منبع رسانه‌های دولتیِ قید شده، صورت گرفته است و بیدارزنی از صحت این آمار، بی‌اطلاع است».
#تبعات_طرح_جوانی_جمعیت
#حق_سقط_جنین_امن
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
📌 جوانی جمعیت و حمایت از خانواده؛ از طرح تا قانون
گزارش تصویب یک قانون علیه حق تصمیم‌گیری برای فرزندآوری
✍🏽 فروغ سمیع‌نیا
#بیدارزنی: پس از انقلاب ۵۷ و تاکید سران انقلاب بر فرزندآوری، نرخ زاد و ولد در ایران رو به فزونی رفت. به طوریکه از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰، جمعیت ایران به میزان ۱۸ میلیون نفر افزایش یافت. پس از اتمام جنگ در سال ۶۸ و ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» و وضع قوانینی برای کنترل جمعیت، سعی در کنترل زاد و ولد و جلوگیری از این افزایش یکباره‌ی جمعیت کشور را داشتند.
از سال ۱۳۸۹ و ریاست جمهوری احمدی نژاد، دوباره سیاست‌های جمعیتی تغییر کرد و تلاش برای افزایش جمعیت در ایران آغاز شد. به طوری که از سال ۹۳، طرح‌هایی برای افزایش جمعیت در کشور به مجلس ارائه شد تا زنان و خانواده‌ها، تشویق به فرزندآوری شوند. مسئولین، زنگ خطر کاهش جمعیت را در کشور به صدا درآوردند و از هر طریق، سعی در افزایش جمعیت کشور را داشتند؛ اما مردم در فضای مجازی و کوچه و خیابان، همواره از شرایط بد اقتصادی و کشور گفتند و فرزندآوری را در این شرایطْ جایز ندانستند. نتیجه اینکه به گفته‌ی رسانه‌ها و مرکز آمار، نرخ رشد جمعیت در سال ۹۸ رو به کاهش رفت و سیاست‌های جدید جمعیتی شکست خورد.
دولت روحانی اما تلاشی دوباره را آغاز کرد. پنج آذر ۱۳۹۹، دولتْ طرحی به نام جوانی جمعیت و حمایت از خانواده را ارائه کرد. این طرح ۷۳ ماده دارد که در همان ابتدا، ماده ۵۳ و ۵۶ آن خبر ساز شد. ماده ۵۳ غربالگری را به شدت محدود و به نوعی حذف می کند. ماده ۵۶ این طرح نیز قانون سقط درمانی تصویب شده در سال ۸۴ را نفی کرده و مادر را برای سقط فرزند با هر شرایط ویژه‌ای، محق نمی‌داند.
🟣 #بازنشر از پرونده‌ی ویژه‌ی هشت‌مارس
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#تبعات_طرح_جوانی_جمعیت #هشت_مارس
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43812
@bidarzani
گزارش تصویب یک قانون علیه حق تصمیم‌گیری برای فرزندآوری
✍🏽 فروغ سمیع‌نیا
#بیدارزنی: پس از انقلاب ۵۷ و تاکید سران انقلاب بر فرزندآوری، نرخ زاد و ولد در ایران رو به فزونی رفت. به طوریکه از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰، جمعیت ایران به میزان ۱۸ میلیون نفر افزایش یافت. پس از اتمام جنگ در سال ۶۸ و ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» و وضع قوانینی برای کنترل جمعیت، سعی در کنترل زاد و ولد و جلوگیری از این افزایش یکباره‌ی جمعیت کشور را داشتند.
از سال ۱۳۸۹ و ریاست جمهوری احمدی نژاد، دوباره سیاست‌های جمعیتی تغییر کرد و تلاش برای افزایش جمعیت در ایران آغاز شد. به طوری که از سال ۹۳، طرح‌هایی برای افزایش جمعیت در کشور به مجلس ارائه شد تا زنان و خانواده‌ها، تشویق به فرزندآوری شوند. مسئولین، زنگ خطر کاهش جمعیت را در کشور به صدا درآوردند و از هر طریق، سعی در افزایش جمعیت کشور را داشتند؛ اما مردم در فضای مجازی و کوچه و خیابان، همواره از شرایط بد اقتصادی و کشور گفتند و فرزندآوری را در این شرایطْ جایز ندانستند. نتیجه اینکه به گفته‌ی رسانه‌ها و مرکز آمار، نرخ رشد جمعیت در سال ۹۸ رو به کاهش رفت و سیاست‌های جدید جمعیتی شکست خورد.
دولت روحانی اما تلاشی دوباره را آغاز کرد. پنج آذر ۱۳۹۹، دولتْ طرحی به نام جوانی جمعیت و حمایت از خانواده را ارائه کرد. این طرح ۷۳ ماده دارد که در همان ابتدا، ماده ۵۳ و ۵۶ آن خبر ساز شد. ماده ۵۳ غربالگری را به شدت محدود و به نوعی حذف می کند. ماده ۵۶ این طرح نیز قانون سقط درمانی تصویب شده در سال ۸۴ را نفی کرده و مادر را برای سقط فرزند با هر شرایط ویژه‌ای، محق نمی‌داند.
🟣 #بازنشر از پرونده‌ی ویژه‌ی هشت‌مارس
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#تبعات_طرح_جوانی_جمعیت #هشت_مارس
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43812
@bidarzani
بیدارزنی
گزارش تصویب یک قانون علیه حق تصمیم‌گیری برای فرزندآوری - فروغ سمیع‌نیا - بیدارزنی
این گزارش به تغییر سیاست‌های جمعیتی برای افزایش فرزندآوری و جمعیت در ایران و تصویب قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده می‌پردازد.
🟣 تماس تلفنی «آنیشا اسدللهی» در بیستمین روز بازداشت در بند ۲۰۹ زندان اوین
▪️از صفحه‌ی اینستاگرام علی اسداللهی
@bidarzani
▪️از صفحه‌ی اینستاگرام علی اسداللهی
@bidarzani