📌 تُنگِ تَنگِ بدن

✍🏽مهسا غلامعلی‌زاده

🎨 طرح: فاطمه زمانی

🟣 پرونده‌ی ویژه‌ی هشت مارس


#بیدارزنی : تمامیت جسمانی زنان در نگاه جامعه‌ی مردسالار محدود به امر جنسی و تولید مثل می‌شود. در واقع زن‌ها بدوا موجوداتی غیراصیل هستند و مردسالاری در راستای اصالت‌بخشی به زنان، وجود آن‌ها را به باروری تقلیل می‌دهد. زن‌ها اگر قرار است خودی نشان دهند تنها یک قابلیت دارند؛ رفع نیاز جنسی آن‌ هم نه بی‌ضابطه و بدون هدف، بلکه در چهارچوب خانواده و صرفا جهت تداوم نسل. شاید بتوان ادعا کرد که عینی‌ترین شکل از نقض حق بر بدن زنان، دخالت در روابط جنسی و محرومیت وی از حق باردار نشدن است.

زن‌های بی‌شماری در سراسر جهان حق استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری را ندارند. پایان دادن به بارداری ناخواسته، برای زنان محدود و معدودی در دنیا ممکن است. لذت‌ جنسی برای زنان بسیاری، امری ثانویه و غیرضروری است.

در عصری که لقب مدرن‌بودن را یدک می‌کشد، قوانینی تصویب می‌شوند که آشکارا بدن زنان را به بردگی می‌کشند؛ قوانینی که برای سکس، غایتی جز باروری قائل نیستند. زنان در نگاه این قوانین مکلف به فرزندآوری هستند؛ سلامت مادر و جنین نیز کوچک‌ترین اهمیتی ندارد. در حقیقت نظام سیاسی یک کشور به خودش اجازه می‌دهد با تکیه بر توجیهاتی نظیر پیشگیری از پیری جمعیت و یا حفظ قدرت سیاسی، بدن یک زن را اسیر کند.




#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدازنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43769


@bidarzani

📌محدودیت‌های قانون: سقط جنین در خاورمیانه و شمال آفریقا

ایرنه مافی و لیو تونسن

✍🏽 برگردان: فروغ قره داغی


🟣 پرونده‌ی ویژه‌ی هشت مارس


#بیدارزنی : در این مقاله، ایرنه مافی و لیو تونسن به محدودیت‌های قانونی و عرفی سقط جنین خودخواسته در منطقه مِنا پرداخته‌اند. در این منطقه تنها ۴ کشور سقط جنین را در برخی شرایط خاص قانونی کرده‌اند.‌

از زمان کنفرانس بین‌المللی جمعیت و توسعه[۲] (ICPD) در قاهره در سال ۱۹۹۴، سلامت و حقوق جنسی و باروری به عنوان بخش‌های اصلی از برنامه توسعه بین‌المللی به رسمیت شناخته شده‌اند. این عوامل، حالا بخشی از دو هدف توسعه پایدار هستند: هدف شماره ۳ (درباره سلامت و بهزیستی مناسب[۳]) و هدف شماره ۵ (درباره برابری جنسیتی و توانمندسازی). اگرچه در گزارش پایانی ICPD سقط جنین به عنوان حق زنان به رسمیت شناخته نشده، اما تأکید شده است که در کشورهایی که این کار در آنها قانونی است، زنان باید به روش‌های پزشکی ایمن دسترسی داشته باشند و لازم است تحقیقات بیشتری برای درک این پدیده انجام شود.

بسیاری از سیاست‌گذاران و محققان، قانونی شدن سقط جنین را گامی اساسی برای کاهش مرگ و میر مادران می‌دانند. حتی اگر دولت‌ها دسترسی به سقط جنین را محدود کنند، سقط جنین تقریباً با همان نرخ ادامه می‌یابد. قوانین محدودکننده ضد سقط جنین، نرخ بالای سقط جنین «کمتر ایمن» و «با کمترین ایمنی» را به دنبال دارند و به همین دلیل به عنوان عاملی تعیین‌کننده در مرگ و میر مادران، در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، تنها پروتکل منشور آفریقایی حقوق بشر و ملت‌ها درباره حقوق زنان در آفریقا[۴] (پروتکل ماپوتو[۵]) از سال ۲۰۰۳، سقط جنین را به عنوان یکی از حقوق بشر در شرایط خاص به رسمیت می‌شناسد. در این پروتکل آمده است:

کشورهای عضو باید تمام اقدامات مناسب را برای … حفاظت از حقوق باروری زنان با مجاز کردن سقط جنین پزشکی در موارد تعرض جنسی، تجاوز جنسی، زنای با محارم و در مواردی که ادامه بارداری، سلامت روانی و جسمی مادر یا زندگی مادر یا جنین را به خطر می‌اندازد، اتخاذ کنند.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس #حق_سقط_جنین_امن


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43779



@bidarzani

🟣 «شكستن تبعيض»

✍🏽 نگار مسعودی

(متن ارسالی به بیدارزنی)


تبعیض به این معناست که گروهی تعمدا در جایگاه پائین‌تری قرار می‌گیرند و به این واسطه از پیشرفت، منفعت و یا خدماتی باز داشته می‌شوند. مثلاً ما را به فلان مصاحبۀ کاری دعوت نمی‌کنند، از فروشگاهی اجازۀ خرید نداریم، ورود به فلان رستوران برایمان ممکن نیست، برای اجاره یا خرید خانه و اتومبیل انتخاب‌هایمان در محدوده‌ی محدودی گنجانده شده است و مثال‌هایی عینی از این دست.
تبعیض حاصل نا برابری طبقاتی‌ست .انسان‌ها در جامعه زاده می‌شوند و جامعه روابط مالكیت را پیش از زاده شدن آنها تعیین می‌کند. این روابط مالکیت به نوبه خود به پیدایش طبقات گوناگون اجتماعی می‌انجامند. همچنان که انسان نمی‌تواند خود مادر و پدر خویش را برگزیند، در گزینش طبقه‌اش نیز اختیاری ندارد.
براین اساس گسل‌هايی مانند جنسیّت، گرایشات جنسی، نژاد، دین، باورهای آئینی، معلولیّت و سن دلایلی می‌شوند برای تبعیض مضاعف.
در واقع، این سلطه‌ی امپرياليستی است که شکاف‌ها و گسستهای عظیمی که نمود آن به وضوح در موارد بالا مشهود است را به وجود مي آورد که قالبا مشخصه ی حکومتهاي بومي ای است که وابسته به امپرياليسم و در خدمت آن هستند.
در حمایت از شعار ۸ مارس امسال، روز جهانی زن و برابری، با عنوان «شکستن تبعیض (Break the bias)» و با در نظر گرفتن این موضوع که هم‌زمان با تقسيمات طبقاتی ستم بر زن در جوامع بشری به وجود آمده است، زمان آن فرا رسیده که به «تبعيت برده از برده» با حمایت از حقوق سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، وحفظ کرامت انسانی زنان پایان داد.


#نابرابری_و_تبعیض #هشت_مارس

@bidarzani

🎧پادکست «پشیمان نیستم»- فصل دوم
«روزگار غریب دهه شصتی‌ها»

#بیدارزنی : روزجهانی زن را در شرایطی به یکدیگر تبریک می‌گوییم که تصاویر هولناک این روزها در قاب زیبای صلح‌طلبی، برابری‌خواهی و عدالت‌جوییِ روزجهانی زن جایی ندارد!
روزجهان را درشرایطی تبریک می‌گوییم که زنان جهان و به ویژه زنان خاورمیانه درچنبره‌ای از بنیادگرایی، نظامی‌گری، بی‌عدالتی، ‌تبعیض، فقر، آوارگی و جنگ گرفتار آمده‌اند.
اما به قاعده زنانگی خویش باز هم به زایایی خویش امید داریم و پیش می‌رویم. و هم در چنین روزی پادکست «روزگار غریب دهه شصتی‌ها» را به زنان متولد دهه شصت ایران تقدیم می‌کنیم. دهه شصتی‌هایی که علی‌رغم جوانی، گاه به تیماررویاهای پیرشده‌شان نشسته‌اند و گاه به نوکردن رویاهاشان طرحی نو در انداخته‌اند. تصویراین جوانان اززندگی با تصاویرلایک خورده در شبکه‌های اجتماعیْ خواه از نوع شادمانه و موفقیت‌آمیز و خواه اندوهناک و آسیب‌پذیر، تفاوت‌های معنا داری دارد.
این پادکست، تریبون آزاد زنان دهه شصت و هفتاد و هشتاد است تا روایات آدم‌های واقعی را از طریق تجارب زیسته خود برایمان بگویند. آدم‌هایی که پیروزی و شکست خود را جدا از پیروزی وشکست آرمان های سیاسی ووفرهنگی شان نمی دانند. دوستی‌ها و نادوستی‌هایشان دور از دیدگاه واقعی و جهان‌بینی بشردوستانه‌شان نیست.
روز جهانی زن را با صدایی بلند همراه این زنان و دیگر زنان برابری‌خواه باهم آواز می‌کنیم تا گوش جنگ و خشونت، کر شود!
روز جهانی زن به همه این زنان و به خودمان این پادکست را همچون شاخه‌ای «گل سرخ» هدیه می‌دهیم تا آذین سفره‌های «نان» شود!
«می‌خواهم برای خودم گل بفرستم
گل سرخ
هدیه‌ای برای تبریک به خودم
برای آنچه هستم»

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس


به پادکست در پست بعدی گوش دهید 👇🏽

📌درباره پیوند نئولیبرالیسم و سیاست مذهبی محافظه‌کار در ایران و فراسوی آن

آیا قوانین جدید باروری، راهی برای برون رفت از بحران اقتصادی است؟

⚪️ گفتگوی «بهار عقلایی» و «ماریا هارتمن» با «فیروزه فروردین»

✍🏽 ترجمه: جلوه جواهری


🟣 ویژه‌نامه‌ی هشت مارس



#بیدارزنی: بررسی #ایران و #ترکیه امروز نشان می‌دهد که باید محافظه‌کاری مذهبی و نئولیبرالیسم را -که در وهله اول دو ایده متضاد و متخاصم به نظر می‌رسند- به‌عنوان دو سوی یک نوع تجلی قدرت فهمید. تحولات کنونی در منطقه نشان می‌دهد که چگونه نظام‌های گوناگون از درگیری سیاست‌های مذهبی نئولیبرال و پدرسالار برای حفظ قدرت استفاده می‌کنند. در اینجا باروری و سیاست زیستی به عنوان مکانیسم‌های کنترل جمعیت، نقش کلیدی دارند. [آن‌ها] همچنین عوامل تعیین‌کننده‌ای در تعیین موقعیت زنان از بازار کار گرفته تا حوزه اجتماعی و خانواده هستند.

تحولات قانونی جدید در رابطه با حقوق باروری زنان در ایران، یک نمونه‌ی جنجالیِ خاص است از نحوه‌ای که نظام‌های محافظه‌کار به لحاظ فرهنگی و بنیادگرای مذهبی، نئولیبرالیسم و ​​خانواده را درهم می‌آمیزند تا قدرت دولتی را  اعمال کنند. خروج ترکیه از کنوانسیون استانبول را می‌توان ادامه همین گرایش‌ها دانست. بنابراین، اگر بخواهیم با همبستگی فمینیستیِ فراملی با نظام‌های محافظه‌کار و بنیادگرا مقابله کنیم، این پدیده‌های همتا نیاز به تحلیل دارند.

▪️به‌تازگی بهار عقلایی، و ماریا هارتمن، برای #بنیاد_رزا_لوکزامبورگ، با فیروزه فروردین، فمینیست و جامعه‌شناس ایرانی درباره درهم‌تنیدگی و تقویت متقابل سیاست‌های نئولیبرال، پدرسالار-محافظه‌کار و مذهبی-بنیادگرا گفتگو کردند.

🟡 از متن: «_ بیایید جسورانه، نگاهی فراملی به موضوع داشته باشیم. ترکیه در اوایل جولای از #کنوانسیون_استانبول خارج شد و اعلام خروج با این توجیه همراه شد که این کنوانسیون خانواده را «ویران» و «ارزش‌های غربی» را تبلیغ می‌کند. آیا شباهتی بین ترکیه و ایران می‌بینید و تحولات دو کشور قابل مقایسه است؟ این تحولات چه معنایی برای آینده مبارزات فمینیستی در منطقه دارند؟

_ از نظر من جالب است که بسیاری هنوز نئولیبرالیسم را در شکل ایده‌آل‌اش در تضاد با سبک‌های زندگی و ارزش‌های بنیادگرایانه مذهبی، اخلاق‌گرایانه و محافظه‌کار می‌دانند، اما در هر دو مورد [ایران و ترکیه] می‌بینیم که چگونه ارزش‌های دینی محافظه‌کار در چارچوب خانواده‌گرایی و نئولیبرالیسم به خوبی عمل می‌کنند. البته تفاوت‌هایی در حقوق باروری و مقررات مربوطه در این دو کشور وجود دارد. با این حال، برخی گرایش‌های جهانی به سوی درهم‌تنیدگی فزاینده‌ی نئولیبرالیسم و ​​محافظه‌کاری مذهبی وجود دارد -که اغلب به بهای برابری جنسیتی، حقوق باروری، و مبارزات فمینیستی تمام می‌شود.

با این وجود، وضعیت زنان در ایران از نظر حقوق باروری را نمی توان با تجربه ترکیه یکی دانست. ترکیه یک جنبش فمینیستی بسیار قوی داشته و دارد که همیشه برای حقوق باروری مبارزه کرده است. علیرغم همه شکست‌های اخیر در ترکیه، سیاست‌های باروری در آنجا بسیار مترقی‌تر از ایران است. بنابراین، ما به هیچ وجه از یک نقطه، شروع نمی‌کنیم.»



#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#سکسوالیته #حق_بر_بدن
#هشت_مارس #نئولیبرالیسم #حق_باروری_آگاهانه


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43775


@bidarzani