🟣 #بیدارزنی : سوقصد به «گوهر عشقی» مادر دادخواه «ستار بهشتی»

۱۲ آبان امسال، یک شب پیش از سالگرد ستار بهشتی، گوهر عشقی، مادر ستار به همراه خانواده‌اش بازداشت شدند و همین امر باعث شد تا در مراسم سالگرد فرزندشان حضور نداشته باشند.
این اولین‌بار نبود که به خانواده‌ی بهشتی هتک‌حرمت می‌شد، اما بازداشت آنها نشان از فشارهای بیشتر را بر ایشان داشت.

▪️چند روز پس از این ماجرا، در روزهای پیش از دومین سالگرد کشته‌شدگان آبان ۹۸، با خانواده‌های ایشان تماس گرفتند و نسبت به برگزاری مراسم سالگرد به آنها هشدار داده شد. خانواده‌ها اقدام به برگزاری مراسم کردند اما در موارد بسیاری، نیروهای امنیتی مانع برگزاری مراسم شدند.

▪️در مراسم #پژمان_قلی‌پور و #نوید_بهبودی ماموران از ورود میهمانان مراسم به داخل روستا جلوگیری کردند و ون‌هایی برای بازداشت شرکت‌کنندگان در محل مستقر کردند. ازدیاد نیروها به حدی بود که مراسم نوید بهبودی برگزار نشد و خانواده پژمان قلی‌پور برای ساعت‌هایی بازداشت شدند. دیگر خانواده‌ها نیز وضعیت مشابهی داشتند.

امروز ۱۹ آذر ۱۴۰۰ نیز خبرگزاری‌ها از حمله‌ی نیروها به مادر ستار بهشتی در حال رفتن به مزار وی خبر دادند.

▪️گوهر عشقی ساعت ۱۱ صبح پنج‌شنبه ۱۸ آذر در حالی که در راه رفتن بر سر مزار فرزندش بود، مورد حمله افراد ناشناس قرار گرفت و از ناحیه‌ی سر و صورت مجروح و توسط رهگذران به بیمارستان منتقل شد. گوهر عشقی در این حمله بر روی میل‌گردهای کنار خیابان افتاده و از هوش رفته است. پس از انتقال به بیمارستان به هوش آمده و سپس با معاینه‌های اولیه و سطحی، از بیمارستان مرخص شده است. بنیاد ستار بهشتی گفته است که قادر به تأیید حمله سازمان‌یافته به گوهر عشقی نیست، اما شواهد و رویدادها نشان می‌دهند که این یک حادثه معمولی نبوده است.
حمله امروز به این مادر دادخواه در ادامه حملات و فشارها بر مادران دادخواه از جمله #مادران_آبان است.
هرچند تجربه نشان داده که این حملات، مادران و خانواده‌های دادخواه را بیش از قبل متحد می‌کند، اما تشدید فشارها موجب آسیب بیشتر به مادران دادخواه است و همه فعالین مدنی و مردم باید در برابر چنین فشارهایی بایستند.


#مادران_دادخواه
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم

@bidarzani

🟣 اعتصاب سراسری (تحصن در مدارس و تعطیلی شاد)

شنبه و یکشنبه، بیستم و بیست و یکم آذرماه ۱۴۰۰


فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، اعتصاب سراسری

@edalatxah
@bidarzani

🔻نمایشگاهی برای مواجه ساختن مردان با واقعیت تجربه آزار جنسی

 🔶«احساسی که ما تجربه می‌کنیم»

🔹️دیدبان آزار: اتاقی تاریک و کوچک که درون پرده‌ای پنهان شده است. شرکت‌کنندگان، داوطلبانه خود را در آن تاریکی قرار داده‌اند. به محض اینکه وارد آن فضای کوچک و خالی از نور می‌شوند، هدفون معلقی را مقابل خود می‌بینند و در حالی که آینه کوچکی، روبروی صورتشان نصب شده است، آن را روی گوش‌هایشان قرار می‌دهند. حالا قرار است فضایی جدید را تجربه کنند: «هی دختر/ چرا با من حرف نمی‌زنی؟/ هی خوشگله/ می‌خوای باهم بخوابیم؟...»

🔹️«ترا لوپز»، هنرمند و دانش‌آموخته ایالت ساکرامنتو، در نمایشگاه مشارکتی خود با نام «This Is What It Feels Like» تلاش کرد تا فضای تجربه آزار و اذیت جنسی خیابانی علیه زنان را شبیه‌سازی کند. اگرچه حضور در این نمایشگاه برای همه آزاد بود اما لوپز تاکید کرده بود که مخاطب اصلی این نمایشگاه مردان هستند؛ زیرا هدف نمایشگاه، فراهم کردن شرایطی بود تا مردان تصور و درک عمیق‌تری نسبت به آزار خیابانی پیدا کنند. چرا که هنوز هم این باور وجود دارد که زنان از این متلک‌ها خوششان می‌آید و هم‌چنان برخی از مردان تصور می‌کنند متلک‌پرانی نوعی توجه و تمجید است و اصلا زنان برای جلب همین توجه این‌چنین لباس می‌پوشند و آن‌چنان خود را می‌آرایند. 

🔹️لوپز برای این نمایشگاه، با ۱۰۰ زن مصاحبه کرد. سپس روایت‌های آن‌ها از آزار جنسی و متلک‌های روزمره را در یک استودیو ضبط کرد. ضبط روایات توسط مردانی صورت گرفت که لوپز تعدادی از آنها را اصلا نمی‌شناخت. این هنرمند توضیح می‌دهد که در همان زمان ضبط کار هم برخی از مردان تحت تاثیر قرار گرفته بودند: «چند نفر دیگر از شدت سخیف بودن متلک‌ها چندششان شده بود. چند مرد حتی اصطلاحاتی را که ما زنان به طور روزمره می‌شنویم، نشنیده بودند و من بار دیگر فهمیدم که چقدر زندگی روزانه ما زنان و مردان در سطح جامعه با یکدیگر متفاوت است و در واقع جنسیت چگونه تجربه‌های ما را شکل می‌دهد.»

🔹️او که قصد دارد این نمایشگاه را در شهرهای مختلف جهان برگزار کند، معتقد است زنان سال‌های متمادی سکوت کرده‌اند و همین سکوت هم سبب شده تا جامعه درک درستی از شرایط دشوار و انواع تبعیض‌ها و آزارهای جنسی و جنسیتی نداشته باشد. لوپز تاکید می‌کند: «هر کدام از ما باید حرفمان را بزنیم. من به عنوان یک هنرمند و بقیه زنان در هر جایگاهی که هستند. نمی‌توانیم فقط تماشاچی باشیم.»

#دیدبان_آزار
@harasswatch

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://harasswatch.com/news/1713/

🟣 سوقصد به جان و سرکوب مادران دادخواه محکوم است

#گوهر_عشقی
#مادران_دادخواه

@bidarzani

#توییت_خوان

@bidarzani

🟣 دانشجویان متحد به مناسبت شانزده روز نارنجی منع خشونت علیه زنان برگزار می‌کند:

🔰 جلسۀ دوم نشست مجازی پیرامون خشونت علیه زنان در کلاب‌هاوس

🔻 با موضوع:
🔘 کودک همسری و مسئله خون‌بس

📆 شنبه/ ۲۰ آذر ماه/ ساعت ۲۱

📌لینک ایونت در کلاب هاوس :
https://www.clubhouse.com/event/mJ6g44qN

@bidarzani

🟣 طوفان توییتری و اینستاگرامی
در حمایت از فراخوان تجمع شورای هماهنگی

#تحصن_سراسری_معلمان_ایران

@kasenfi
@bidarzani

درچنین روزی ۱۱ دسامبر ۱۹۸۳، سه هفته پس از ورود موشک‌های کروز به پایگاه نظامی گرین هام در انگلیس، ۵۰٫۰۰۰ زن با نگه داشتن آینه‌ها‌یی که به طور نمادین تصویر نیروهای ارتش را در خود بازتاب میدادند، پایگاه را محاصره کردند. اواخر همان روز، زنان قسمتهای زیادی از حصار اطراف تاسیسات را پاره‌کردند و صدها نفر از آن‌ها توسط پلیس دستگیر شدند.

@TarTaKar

🟣 #بیدارزنی : ۲۱ آذرماه، سالروز تولد «مریم اکبری منفرد»


مریم اکبری منفرد، (متولد ۲۱ آذر ۱۳۵۴) دوازدهمین سال حبس را بدون حتی یک روز مرخصی در زندان می‌گذراند. او در دی ماه ۸۸، دو روز پس از تظاهرات عاشورای ۸۸ در منزل خود بازداشت و به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.

پیشتر حسن جعفری، همسر مریم اکبری در مصاحبه‌ای با رادیو فردا اعلام کرد: «برادر اول (مریم) را دهه ۶۰ کشتند. برادر دومش را در سال ۶۴ و یک خواهر و یک برادرش را هم ۶۷ اعدام کردند و هنوز هیچ دلیل و هیچ توضیحی که قبرشان کجاست و کجا دفن شده‌اند را به ما نگفتند».

مریم اکبری منفرد ۲۶ مهرماه ۹۵ در نامه‌ای سرگشاده از زندان اوین با عنوان «آنچه بر من و خانواده‌ام در این چند دهه گذشت» نوشته بود که «خواستار تحقیق پیرامون موضوع اعدام غیرقانونی خواهر و برادر خود و روشن شدن جزئیات آن، از جمله مسئولان واقعه مرگ آنان، دریافت کیفرخواست و سایر مدارک پرونده‌های آنان و رسیدگی کیفری وفق قوانین موضوعه به خصوص اصل ۳۴ قانون اساسی که دادخواهی را حق مسلم هر فرد می‌داند می‌باشم».

به گفته‌ی حسن جعفری «براساس این قانون، اتهام محاربه که به مریم زدند دیگر موضوعیت ندارد. منتهی متأسفانه عمل نکردند و او را با اتهام و حکمی در زندان نگاه داشتند که قانوناً ساقط شده است. بعد گفتند باید یک سوم حکم را بکشد تا آزادی مشروط تعلق بگیرد. دو سوم حکم هم گذشت، اما با آزادی مشروط هم مخالفت می‌کنند. سه بار رفتیم دیوان عالی کشور و اعاده دادرسی و راه‌های دیگر قانونی را هم پی‌گیری کردیم و به نتیجه نرسیدیم‌. بیش از یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان وثیقه به مدت هفت سال تودیع کردیم، اما اجازه یک ساعت مرخصی هم به مریم ندادند. حتی عیدهای نوروز هم مرخصی ندادند. مریم بیماری داشت، من بردم بیمارستان و کیسه صفرایش را عمل کرد، یک روز هم مرخصی ندادند با آن وضعیت. هفت سال وثیقه ضبط کردند اما مرخصی ندادند. هیچ جوابی هم به ما نمی دهند، پاسخگو نیستند و به ما نمی‌گویند که به چه دلیلی همیشه از حق مرخصی محروم بوده است».

در کنار تمامی مقاومت‌های مریم اکبری منفرد به عنوان یک زن زندانی سیاسی، او در تمامی ۱۲ سال گذشته، فرزندان خود را نیز در زندان و ذیل ملاقات کابینی و یا اتاق ملاقات زندانْ دیده است. علی‌رغم تمامی این محرومیت‌ها، در جریان جداسازی و تبعید زنان زندانی سیاسی به‌دیگر زندان‌ها، مریم اکبری منفرد نیز در ۱۹ اسفند ماه ۹۹ به زندان سمنان تبعید شد.

در روز یکشنبه، ۲۴ اسفندماه ۹۹، پس از تبعید غیرقانونی مریم اکبری منفرد به زندان سمنان، ۱۴ تن از زنان زندانی سیاسی حاضر در بند اوین، شامل (زهرا زهتابچی، فاطمه مثنی، زینب همرنگ، ناهید فتحعلیان، ارس امیری، سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی، حدیث صبوری، رویا ایزد پناه، راحله احمدی، عالیه مطلب زاده، آرزو قاسمی، پریسا رفیعی و آتنا دائمی) نسبت به تبعید و انتقال وی در یک بیانیه، واکنش نشان دادند:

«مریم اکبری منفرد، یکی از قدیمی‌ترین زنان زندانی سیاسی ایران و یادگار و بازمانده‌ی خانواده‌ای است سیاسی، که بهای بسیار سنگین اعدام چهار فرزندشان را پرداخته‌اند و در تمامی این سال‌ها همواره با اعمال انواع فشارها و محدودیت‌ها مواجه بوده است، همانند محرومیت از حتی یک روز مرخصی!
مریم اکبری منفرد در روزهایی تبعید شد که همانند هر سال با تمام وجود مقدمات مراسم نوروز را تدارک می‌دید. او ستون محکمی بود که شور و نشاط بی‌دریغ و انگیزه و عشق به مقاومت را در بند می‌دمید. ما با بهت و ناباوری شاهد رفتن زنی پاکباخته و استوار بودیم که بی هیچ تزلزلی و با همان روحیه‌ی پر شور همیشگی، با لبی خندان، چشمانی درخشان و سرود خوان بار سفر بسته، وداع کرد و رهسپار تبعیدگاه شد.
ما زندانیان سیاسی بند زنان اوین، با هر عقیده و باوری که داریم مریم را به فراخور لحظه لحظه‌های همزیستی‌مان به استقامت و بردباری، عزم و اراده و شخصیت مبارز، خستگی ناپذیری، بیگانگی با عادت و روزمرگی و عطشی سیری ناپذیر برای خواندن و آموختن شناخته‌ایم.
ما با یادآوری مقاومت مریم در برابر تمامی دشواری‌هایی که او و خانواده‌اش در راه دادخواهی و عقاید و باورهایشان متحمل شده‌اند، با شادمانی از آنکه اقبال همراهی با زنی بزرگ چون او را داشته‌ایم ضمن احترام به او و سلوک و منش‌اش، سر بلندی و استواری روز افزون او را آرزومندیم….».

#زنان_زندانی_سیاسی
#دادخواهان_خاوران

@bidarzani

🟣 #اعتصاب_سراسری_معلمان کشور در سومین روز، با پیوستن بازنشستگان به آن‌ها در خیابان‌های کشور همراه شد. درحالیکه از قبل قرار بود سرنوشت تغییرات لایحه رتبه‌بندی امروز تعیین تکلیف شود، مجلس با به تعویق انداختنش مجدداً سعی کرد وقت تنفسی برای این بازی فرسایشی بخرد.
تصاویر و ویدیوهایی که در سه روز اخیر از اعتصابات معلمان بیرون آمده، نشان از حساسیت بسیار زیاد معلمان بر ارقام و اعداد و اعشار #بودجه۱۴۰۱ دارد:

◾️معلمی که بر روی تخته با مقایسه پاداش مزدی وزارتخانه‌های امنیتی مثل قوه قضائیه با آموزش و پرورش، «بی‌عدالتی» را به زبان ریاضی به دانش‌آموزانش تشریح می‌کند.
◾️کنایه‌سازی از «مدارس ضایعاتی» در گروه‌ها و کانال‌های معلمان در واکنش به آب رفتن بودجه #سرانه_دانش‌آموزی و توصیه دولت به تأمین هزینه‌ها از دو مجرای شهریه‌های اجباری و ضایعات کاغذ مدارس.
◾️اعتراض در قطعنامه‌های اعتصاب به جهش موشک‌وار بودجه نظامی، حوزه علمیه، صدا و سیما، افزایش سن بازنشستگی معلمان و همچنین اولویت به استخدام طلاب در مدارس و غیره.

مصادیق بالا نشان می‌دهد که در این اعتصاب خود معلمان خوب می‌دانند که #رتبه‌بندی و #همسانسازی یا به عبارتی مبارزه مزدی‌شان هم ضرورتاً به مبارزه بزرگتر سیاسی و طبقاتی گره خورده. فریاد چندین و چندبارۀ شعار #معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد در تجمعات امروز شیراز، اراک، تهران و... نیز مهر تأییدی بر به رسمیت شناختن چنین پیوندی است.
گذشته از حضور پرشور و چشمگیر معلمان (خصوصاً در شهرهایی مثل شیراز، مریوان، سقز، قم و غیره)، منحصر به فردترین ویژگی این اعتصابِ سه روزه را می‌توان در تأکیدش به دادنِ اولتیماتوم و تهدید به استمرار اعتصاب در صورت خروجی نامناسب لایحه رتبه‌بندی دانست. چنین اولتیماتوم و فوریتی است که ماهیت این اعتصابات را نسبت به سال ۹۷ متمایز می‌کند. اتمام حجتی که البته نه فقط از سوی تشکل‌ها، بلکه از سوی خود بدنه معلمان نیز در تجمعات امروز با فریاد مکرر چنین شعارهایی تأکید شد:

◾️رتبه‌بندی حل نشه، کلاس‌ها تعطیل می‌شه!
◾️مشکل ما حل نشه مدرسه تعطیل میشه!


منبع: کمیته عمل سازمانده کارگری


@KSazmandeh
@bidarzani