🟣 کورههای آجرپزی متروک سرپناهی برای حاشیهنشینان
به گزارش زمانه، در منطقه ۱۹ شهرداری تهران ۳۷ کوره آجرپزی غیرفعال وجود دارد و شماری از حاشیهنشینان در این کورههای آجرپزی متروک در وضعیت نامناسبی زندگی میکنند.
همزمانی افزایش نرخ اجاره با کاهش سطح واقعی دستمزدها و قدرت خرید مزدبگیران پرداخت اجاره برای مستاجران را دشوار و ناممکن کرده و موجب افزایش جمعیت در مناطق حاشیهنشین شده است.
▪️در تهران مناطقی چون: #نعمتآباد، #دولتخواه و #اسماعیلآباد به عنوان مناطق حاشیهنشین شناخته میشوند که بیشتر کورههای آجرپزی متروک در این مناطق واقع شدهاند.
ساکنان این منطقه را عمدتا کارگران مهاجر افغانستانی، رفتگران و دستفروشان تشکیل میدهند.
کودکان نیز در این مناطق در شرایط نامطلوبی به سر میبرند. آنها از داشتن تغذیه سالم، بهداشت، تحصیل و سایر حقوق بیبهرهاند.
عکس: ناصر جعفری
#فقر_و_تبعیض #حاشیه_نشینی
@bidarzani
به گزارش زمانه، در منطقه ۱۹ شهرداری تهران ۳۷ کوره آجرپزی غیرفعال وجود دارد و شماری از حاشیهنشینان در این کورههای آجرپزی متروک در وضعیت نامناسبی زندگی میکنند.
همزمانی افزایش نرخ اجاره با کاهش سطح واقعی دستمزدها و قدرت خرید مزدبگیران پرداخت اجاره برای مستاجران را دشوار و ناممکن کرده و موجب افزایش جمعیت در مناطق حاشیهنشین شده است.
▪️در تهران مناطقی چون: #نعمتآباد، #دولتخواه و #اسماعیلآباد به عنوان مناطق حاشیهنشین شناخته میشوند که بیشتر کورههای آجرپزی متروک در این مناطق واقع شدهاند.
ساکنان این منطقه را عمدتا کارگران مهاجر افغانستانی، رفتگران و دستفروشان تشکیل میدهند.
کودکان نیز در این مناطق در شرایط نامطلوبی به سر میبرند. آنها از داشتن تغذیه سالم، بهداشت، تحصیل و سایر حقوق بیبهرهاند.
عکس: ناصر جعفری
#فقر_و_تبعیض #حاشیه_نشینی
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : ۵۹۰ روز از انتقال «زینب جلالیان» به بازداشتگاهها و زندانهای مختلف میگذرد.
#زینب_جلالیان فعال سیاسی کرد، تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد، متولد ۱۳۶۱ در روستای دیم قشلاق از توابع شهرستان ماکو در استان آذربایجان غربی است. همان روستایی که زادگاه #شیرین_علمهولی (متولد ۱۳ خرداد ۱۳۶۰، اعدام شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹) نیز بود. شیرین علمهولی در کنار فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی، علی حیدریان و مهدی اسلامیانْ اعدام و در محلی ناشناخته به خاک سپرده شد. خانوادههای آنان تا کنون از حق اطلاع از محل دفن فرزندان خود نیز محروم ماندند.
زینب جلالیان در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۸۶ در اتوبوس کرمانشاه به سنندج در نزدیکی ایستگاه بازرسی قازانچی (حوالی شهر کامیاران) توسط مأموران لباس شخصی مسلح، بازداشت شد. او طی ۱۲ سال گذشته، از حق درمان و حق «حتی یک روز مرخصی» نیز محروم مانده است.
در تاریخ ۱۰ اردیبهشتماه ۱۳۹۹، زینب جلالیان بدون اطلاع قبلی به خود و خانوادهاش در ابتدا به زندان دیزل آباد و پس از ممانعت زندان از پذیرش به زندان قرچک ورامین منتقل شد. انتقالهای مکرر به زندان قرچک، بهداری زندان اوین، زندان مرکزی کرمان، زندان دیزلآباد کرمانشاه و سپس «زندان مرکزی یزد»، بخشی از اعمال شکنجههای نهادهای امنیتی و سازمان امور زندانها علیه وی بوده است.
نام بردن از مجموع بیقانونیهای مطلق و پروندهسازیهای امنیتی علیه وی، بهموازات دو امر: «برشماردن بیماریهای ناشی از شکنجه» و «عنصر حیاتی مقاومت و ایستایی زینب جلالیان» بهمیان خواهد آمد.
زینب جلالیانِ مبتلا به ناخنک چشم، تب برفکی، خونریری معده، ناراحتی قلبی و روده، در زندان قرچک ورامین به کرونا نیز مبتلا شد، از انتقال وی بیمارستان جلوگیری شد و تنها در یک اتاق بههمراه دیگر زنان زندانی، قرنطینه شد.
طی قریب به یک سال گذشته از حضور زینب جلالیان به زندان مرکزی یزد، او با انباشت بیماریها، بحرانیتر شدن وضعیت بینایی و تبعید در زندانی خارج از محدودهی زادگاه خود روبهروست. علی جلالیان، پدر زینب جلالیان پیشتر اعلام کرده بود که از طریق دریافت پیامک از پروندهسازی جدید علیه فرزند خود با خبر شده است و علیرغم فشارهای امنیتی و جابهجایی غیرقانونی زینب جلالیان، او هرگز مرعوب نهادهای امنیتی نشده است.
▪️زینب جلالیان، در زمرهی مبارزانی است که برای هر ثانیه از لحظات زندگی خود، مقاومت کرده است. طی سالهای گذشته، نهادهای امنیتی، حق دریافت اعزام به مرخصی، حق درمان و حق دیدار با اعضای خانوادهی او را در گروی سازش و تسلیم در برابر نهادهای امنیتی و حاکمیت، قرار دادند. امری که علیرغم وخامت حداکثری سلامت وی، اما هرگز به آن تن نداده است.
متن زیر بخشی از نامهی زینب جلالیان به مناسب ۸ مارس ۱۳۹۷ است:
«خودتان قضاوت کنید، من مثل ۱۰ سال پیش، تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل دادهاند. وقتی شکنجهگران مرا شکنجه میکردند، تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم. ای ستمگران، نظارهگر بودید و هستید، دیدید که نمیشود با قتلعام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حقخواهی ما را بگیرید. وقتی یک زنْ جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمیتواند او را به زانو در بیاورد».
#زنان_زندانی_سیاسی
@bidarzani
#زینب_جلالیان فعال سیاسی کرد، تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد، متولد ۱۳۶۱ در روستای دیم قشلاق از توابع شهرستان ماکو در استان آذربایجان غربی است. همان روستایی که زادگاه #شیرین_علمهولی (متولد ۱۳ خرداد ۱۳۶۰، اعدام شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹) نیز بود. شیرین علمهولی در کنار فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی، علی حیدریان و مهدی اسلامیانْ اعدام و در محلی ناشناخته به خاک سپرده شد. خانوادههای آنان تا کنون از حق اطلاع از محل دفن فرزندان خود نیز محروم ماندند.
زینب جلالیان در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۸۶ در اتوبوس کرمانشاه به سنندج در نزدیکی ایستگاه بازرسی قازانچی (حوالی شهر کامیاران) توسط مأموران لباس شخصی مسلح، بازداشت شد. او طی ۱۲ سال گذشته، از حق درمان و حق «حتی یک روز مرخصی» نیز محروم مانده است.
در تاریخ ۱۰ اردیبهشتماه ۱۳۹۹، زینب جلالیان بدون اطلاع قبلی به خود و خانوادهاش در ابتدا به زندان دیزل آباد و پس از ممانعت زندان از پذیرش به زندان قرچک ورامین منتقل شد. انتقالهای مکرر به زندان قرچک، بهداری زندان اوین، زندان مرکزی کرمان، زندان دیزلآباد کرمانشاه و سپس «زندان مرکزی یزد»، بخشی از اعمال شکنجههای نهادهای امنیتی و سازمان امور زندانها علیه وی بوده است.
نام بردن از مجموع بیقانونیهای مطلق و پروندهسازیهای امنیتی علیه وی، بهموازات دو امر: «برشماردن بیماریهای ناشی از شکنجه» و «عنصر حیاتی مقاومت و ایستایی زینب جلالیان» بهمیان خواهد آمد.
زینب جلالیانِ مبتلا به ناخنک چشم، تب برفکی، خونریری معده، ناراحتی قلبی و روده، در زندان قرچک ورامین به کرونا نیز مبتلا شد، از انتقال وی بیمارستان جلوگیری شد و تنها در یک اتاق بههمراه دیگر زنان زندانی، قرنطینه شد.
طی قریب به یک سال گذشته از حضور زینب جلالیان به زندان مرکزی یزد، او با انباشت بیماریها، بحرانیتر شدن وضعیت بینایی و تبعید در زندانی خارج از محدودهی زادگاه خود روبهروست. علی جلالیان، پدر زینب جلالیان پیشتر اعلام کرده بود که از طریق دریافت پیامک از پروندهسازی جدید علیه فرزند خود با خبر شده است و علیرغم فشارهای امنیتی و جابهجایی غیرقانونی زینب جلالیان، او هرگز مرعوب نهادهای امنیتی نشده است.
▪️زینب جلالیان، در زمرهی مبارزانی است که برای هر ثانیه از لحظات زندگی خود، مقاومت کرده است. طی سالهای گذشته، نهادهای امنیتی، حق دریافت اعزام به مرخصی، حق درمان و حق دیدار با اعضای خانوادهی او را در گروی سازش و تسلیم در برابر نهادهای امنیتی و حاکمیت، قرار دادند. امری که علیرغم وخامت حداکثری سلامت وی، اما هرگز به آن تن نداده است.
متن زیر بخشی از نامهی زینب جلالیان به مناسب ۸ مارس ۱۳۹۷ است:
«خودتان قضاوت کنید، من مثل ۱۰ سال پیش، تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل دادهاند. وقتی شکنجهگران مرا شکنجه میکردند، تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم. ای ستمگران، نظارهگر بودید و هستید، دیدید که نمیشود با قتلعام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حقخواهی ما را بگیرید. وقتی یک زنْ جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمیتواند او را به زانو در بیاورد».
#زنان_زندانی_سیاسی
@bidarzani
🟣 باید از لیلا حمایت کنیم
✍🏽 ا.ز.ل
از متن: «خبرگزاریهای امنیتی جمهوری اسلامی شانزده آذر ۱۴۰۰ از «شناسایی و دستگیری گروه وابسته به شبکه ضدانقلاب در شیراز» خبر داده و به نقل از «یک منبع آگاه» نوشتند: «تعدادی از عناصر مرتبط با جریان ها و شبکه های ضدانقلاب خارج نشین که با لیدری خانم ل. ح در شیراز، اقدام به راه اندازی محفل فساد برای انحراف و جذب جوانان نموده بودند دستگیر شدند… دستگیر شدگان اخیر به دنبال بسترسازی سوء با هدف تحریک افراد معلوم الحال به شرکت در اغتشاشات بوده اند».
در واقع لیلا حسین زاده دانشجوی انسانشناسی دانشگاه تهران که در سفر شیراز به سر میبرد، در این روز با یورش و ضرب و شتم مأموران امنیتی، بدون هیچ حکم و دلیلی بازداشت شد. اگرچه به تازگی حکم محکومیت پنج سالۀ ایشان به دلیل حضور در یک تجمع دانشجویی برای جشن تولد و سرودخوانی، تأئید شده بود، اما به گفتۀ رئیسیان، وکیل لیلا این حکم هنوز ابلاغ نشده و بازداشت وی نمیباید در این رابطه توجیه شود.
علاوه بر این که بازداشت تؤام با خشونت یک دانشجو مصداق آدمربایی حکومتی است و جا دارد مورد توجه عمومی قرار بگیرد، او بیمار است و بی خبری از او پس از بازداشت بر نگرانیها برای سلامت ایشان افزوده است».
▪️ادامهی متن را در وبسایت اخبار روز بخوانید:
https://www.akhbar-rooz.com/134656/1400/09/19/
@bidarzani
✍🏽 ا.ز.ل
از متن: «خبرگزاریهای امنیتی جمهوری اسلامی شانزده آذر ۱۴۰۰ از «شناسایی و دستگیری گروه وابسته به شبکه ضدانقلاب در شیراز» خبر داده و به نقل از «یک منبع آگاه» نوشتند: «تعدادی از عناصر مرتبط با جریان ها و شبکه های ضدانقلاب خارج نشین که با لیدری خانم ل. ح در شیراز، اقدام به راه اندازی محفل فساد برای انحراف و جذب جوانان نموده بودند دستگیر شدند… دستگیر شدگان اخیر به دنبال بسترسازی سوء با هدف تحریک افراد معلوم الحال به شرکت در اغتشاشات بوده اند».
در واقع لیلا حسین زاده دانشجوی انسانشناسی دانشگاه تهران که در سفر شیراز به سر میبرد، در این روز با یورش و ضرب و شتم مأموران امنیتی، بدون هیچ حکم و دلیلی بازداشت شد. اگرچه به تازگی حکم محکومیت پنج سالۀ ایشان به دلیل حضور در یک تجمع دانشجویی برای جشن تولد و سرودخوانی، تأئید شده بود، اما به گفتۀ رئیسیان، وکیل لیلا این حکم هنوز ابلاغ نشده و بازداشت وی نمیباید در این رابطه توجیه شود.
علاوه بر این که بازداشت تؤام با خشونت یک دانشجو مصداق آدمربایی حکومتی است و جا دارد مورد توجه عمومی قرار بگیرد، او بیمار است و بی خبری از او پس از بازداشت بر نگرانیها برای سلامت ایشان افزوده است».
▪️ادامهی متن را در وبسایت اخبار روز بخوانید:
https://www.akhbar-rooz.com/134656/1400/09/19/
@bidarzani
اخبار روز - سايت سياسی خبری چپ
باید از لیلا حمایت کنیم - اخبار روز - سايت سياسی خبری چپ
اخبار روز - سايت سياسی خبری چپ باید از لیلا حمایت کنیم سياسی -
🟣 مبارزهی طبقاتی و آزادی زن
✍🏽 تونی کلیف
از متن: «برای پیروزی نسبی بر خشونت سرمایهداری، زنان باید چه بهایی بپردازند؟ ساختار خانوادهی کنونی حمایتگرایانه است یا ستمکارانه، یا هردو؟
آیا در جامعهای که تمامی روابط شخصی و انسانی تحریف شده است، خانواده میتواند حریم عشق و محبت باشد؟ طبقه چگونه بر خانواده تاثیر میگذارد؟»
#سرمایهداری #زنان_کارگر #مبارزه_طبقاتی
▪️فایل کتاب جهت مطالعه در دسترس است:
@bidarzani
✍🏽 تونی کلیف
از متن: «برای پیروزی نسبی بر خشونت سرمایهداری، زنان باید چه بهایی بپردازند؟ ساختار خانوادهی کنونی حمایتگرایانه است یا ستمکارانه، یا هردو؟
آیا در جامعهای که تمامی روابط شخصی و انسانی تحریف شده است، خانواده میتواند حریم عشق و محبت باشد؟ طبقه چگونه بر خانواده تاثیر میگذارد؟»
#سرمایهداری #زنان_کارگر #مبارزه_طبقاتی
▪️فایل کتاب جهت مطالعه در دسترس است:
@bidarzani
بيدارزنى
🟣 مبارزهی طبقاتی و آزادی زن ✍🏽 تونی کلیف از متن: «برای پیروزی نسبی بر خشونت سرمایهداری، زنان باید چه بهایی بپردازند؟ ساختار خانوادهی کنونی حمایتگرایانه است یا ستمکارانه، یا هردو؟ آیا در جامعهای که تمامی روابط شخصی و انسانی تحریف شده است، خانواده میتواند…
مبارزه طبقاتی و آزادی زن.pdf
6.4 MB
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : سوقصد به «گوهر عشقی» مادر دادخواه «ستار بهشتی»
۱۲ آبان امسال، یک شب پیش از سالگرد ستار بهشتی، گوهر عشقی، مادر ستار به همراه خانوادهاش بازداشت شدند و همین امر باعث شد تا در مراسم سالگرد فرزندشان حضور نداشته باشند.
این اولینبار نبود که به خانوادهی بهشتی هتکحرمت میشد، اما بازداشت آنها نشان از فشارهای بیشتر را بر ایشان داشت.
▪️چند روز پس از این ماجرا، در روزهای پیش از دومین سالگرد کشتهشدگان آبان ۹۸، با خانوادههای ایشان تماس گرفتند و نسبت به برگزاری مراسم سالگرد به آنها هشدار داده شد. خانوادهها اقدام به برگزاری مراسم کردند اما در موارد بسیاری، نیروهای امنیتی مانع برگزاری مراسم شدند.
▪️در مراسم #پژمان_قلیپور و #نوید_بهبودی ماموران از ورود میهمانان مراسم به داخل روستا جلوگیری کردند و ونهایی برای بازداشت شرکتکنندگان در محل مستقر کردند. ازدیاد نیروها به حدی بود که مراسم نوید بهبودی برگزار نشد و خانواده پژمان قلیپور برای ساعتهایی بازداشت شدند. دیگر خانوادهها نیز وضعیت مشابهی داشتند.
امروز ۱۹ آذر ۱۴۰۰ نیز خبرگزاریها از حملهی نیروها به مادر ستار بهشتی در حال رفتن به مزار وی خبر دادند.
▪️گوهر عشقی ساعت ۱۱ صبح پنجشنبه ۱۸ آذر در حالی که در راه رفتن بر سر مزار فرزندش بود، مورد حمله افراد ناشناس قرار گرفت و از ناحیهی سر و صورت مجروح و توسط رهگذران به بیمارستان منتقل شد. گوهر عشقی در این حمله بر روی میلگردهای کنار خیابان افتاده و از هوش رفته است. پس از انتقال به بیمارستان به هوش آمده و سپس با معاینههای اولیه و سطحی، از بیمارستان مرخص شده است. بنیاد ستار بهشتی گفته است که قادر به تأیید حمله سازمانیافته به گوهر عشقی نیست، اما شواهد و رویدادها نشان میدهند که این یک حادثه معمولی نبوده است.
حمله امروز به این مادر دادخواه در ادامه حملات و فشارها بر مادران دادخواه از جمله #مادران_آبان است.
هرچند تجربه نشان داده که این حملات، مادران و خانوادههای دادخواه را بیش از قبل متحد میکند، اما تشدید فشارها موجب آسیب بیشتر به مادران دادخواه است و همه فعالین مدنی و مردم باید در برابر چنین فشارهایی بایستند.
#مادران_دادخواه
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
۱۲ آبان امسال، یک شب پیش از سالگرد ستار بهشتی، گوهر عشقی، مادر ستار به همراه خانوادهاش بازداشت شدند و همین امر باعث شد تا در مراسم سالگرد فرزندشان حضور نداشته باشند.
این اولینبار نبود که به خانوادهی بهشتی هتکحرمت میشد، اما بازداشت آنها نشان از فشارهای بیشتر را بر ایشان داشت.
▪️چند روز پس از این ماجرا، در روزهای پیش از دومین سالگرد کشتهشدگان آبان ۹۸، با خانوادههای ایشان تماس گرفتند و نسبت به برگزاری مراسم سالگرد به آنها هشدار داده شد. خانوادهها اقدام به برگزاری مراسم کردند اما در موارد بسیاری، نیروهای امنیتی مانع برگزاری مراسم شدند.
▪️در مراسم #پژمان_قلیپور و #نوید_بهبودی ماموران از ورود میهمانان مراسم به داخل روستا جلوگیری کردند و ونهایی برای بازداشت شرکتکنندگان در محل مستقر کردند. ازدیاد نیروها به حدی بود که مراسم نوید بهبودی برگزار نشد و خانواده پژمان قلیپور برای ساعتهایی بازداشت شدند. دیگر خانوادهها نیز وضعیت مشابهی داشتند.
امروز ۱۹ آذر ۱۴۰۰ نیز خبرگزاریها از حملهی نیروها به مادر ستار بهشتی در حال رفتن به مزار وی خبر دادند.
▪️گوهر عشقی ساعت ۱۱ صبح پنجشنبه ۱۸ آذر در حالی که در راه رفتن بر سر مزار فرزندش بود، مورد حمله افراد ناشناس قرار گرفت و از ناحیهی سر و صورت مجروح و توسط رهگذران به بیمارستان منتقل شد. گوهر عشقی در این حمله بر روی میلگردهای کنار خیابان افتاده و از هوش رفته است. پس از انتقال به بیمارستان به هوش آمده و سپس با معاینههای اولیه و سطحی، از بیمارستان مرخص شده است. بنیاد ستار بهشتی گفته است که قادر به تأیید حمله سازمانیافته به گوهر عشقی نیست، اما شواهد و رویدادها نشان میدهند که این یک حادثه معمولی نبوده است.
حمله امروز به این مادر دادخواه در ادامه حملات و فشارها بر مادران دادخواه از جمله #مادران_آبان است.
هرچند تجربه نشان داده که این حملات، مادران و خانوادههای دادخواه را بیش از قبل متحد میکند، اما تشدید فشارها موجب آسیب بیشتر به مادران دادخواه است و همه فعالین مدنی و مردم باید در برابر چنین فشارهایی بایستند.
#مادران_دادخواه
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 اعتصاب سراسری (تحصن در مدارس و تعطیلی شاد)
شنبه و یکشنبه، بیستم و بیست و یکم آذرماه ۱۴۰۰
فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، اعتصاب سراسری
@edalatxah
@bidarzani
شنبه و یکشنبه، بیستم و بیست و یکم آذرماه ۱۴۰۰
فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، اعتصاب سراسری
@edalatxah
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی: به گزارش راوا (جمعیت انقلابی زنان افغانستان) روز گذشته بهمناسبت روز جهانی حقوق بشر، تجمعی در اعتراض به تضییع حقوق زنان در افغانستان برپا شده است.
زنان افغانستان با زدن ماسکهایی از تصاویر زنان قربانی خشونت خانگی، جنگ، تروریسم و بنیادگرایی مذهبی، نسبت قدرتگیری دوبارهی طالبان واکنش نشان دادند. آنها با پلاکاردهایی نظیر:
▪️در نبودِ آزادی و دموکراسی، حقوق بشر معنا ندارد
▪️سعی کردند ما را دفن کنند، دریغ از اینکه ما بذری بودیم
▪️خونِ فروزانها، آرزوها و نگارها را به طالبان نمیبخشیم
▪️بنیادگرایی + امپریالیسم = بربریت و... دست به تجمع اعتراضی زدند.
#زنان_حذف_شدنی_نیستند
@bidarzani
زنان افغانستان با زدن ماسکهایی از تصاویر زنان قربانی خشونت خانگی، جنگ، تروریسم و بنیادگرایی مذهبی، نسبت قدرتگیری دوبارهی طالبان واکنش نشان دادند. آنها با پلاکاردهایی نظیر:
▪️در نبودِ آزادی و دموکراسی، حقوق بشر معنا ندارد
▪️سعی کردند ما را دفن کنند، دریغ از اینکه ما بذری بودیم
▪️خونِ فروزانها، آرزوها و نگارها را به طالبان نمیبخشیم
▪️بنیادگرایی + امپریالیسم = بربریت و... دست به تجمع اعتراضی زدند.
#زنان_حذف_شدنی_نیستند
@bidarzani
Forwarded from ديدبان آزار
🔻نمایشگاهی برای مواجه ساختن مردان با واقعیت تجربه آزار جنسی
🔶«احساسی که ما تجربه میکنیم»
🔹️دیدبان آزار: اتاقی تاریک و کوچک که درون پردهای پنهان شده است. شرکتکنندگان، داوطلبانه خود را در آن تاریکی قرار دادهاند. به محض اینکه وارد آن فضای کوچک و خالی از نور میشوند، هدفون معلقی را مقابل خود میبینند و در حالی که آینه کوچکی، روبروی صورتشان نصب شده است، آن را روی گوشهایشان قرار میدهند. حالا قرار است فضایی جدید را تجربه کنند: «هی دختر/ چرا با من حرف نمیزنی؟/ هی خوشگله/ میخوای باهم بخوابیم؟...»
🔹️«ترا لوپز»، هنرمند و دانشآموخته ایالت ساکرامنتو، در نمایشگاه مشارکتی خود با نام «This Is What It Feels Like» تلاش کرد تا فضای تجربه آزار و اذیت جنسی خیابانی علیه زنان را شبیهسازی کند. اگرچه حضور در این نمایشگاه برای همه آزاد بود اما لوپز تاکید کرده بود که مخاطب اصلی این نمایشگاه مردان هستند؛ زیرا هدف نمایشگاه، فراهم کردن شرایطی بود تا مردان تصور و درک عمیقتری نسبت به آزار خیابانی پیدا کنند. چرا که هنوز هم این باور وجود دارد که زنان از این متلکها خوششان میآید و همچنان برخی از مردان تصور میکنند متلکپرانی نوعی توجه و تمجید است و اصلا زنان برای جلب همین توجه اینچنین لباس میپوشند و آنچنان خود را میآرایند.
🔹️لوپز برای این نمایشگاه، با ۱۰۰ زن مصاحبه کرد. سپس روایتهای آنها از آزار جنسی و متلکهای روزمره را در یک استودیو ضبط کرد. ضبط روایات توسط مردانی صورت گرفت که لوپز تعدادی از آنها را اصلا نمیشناخت. این هنرمند توضیح میدهد که در همان زمان ضبط کار هم برخی از مردان تحت تاثیر قرار گرفته بودند: «چند نفر دیگر از شدت سخیف بودن متلکها چندششان شده بود. چند مرد حتی اصطلاحاتی را که ما زنان به طور روزمره میشنویم، نشنیده بودند و من بار دیگر فهمیدم که چقدر زندگی روزانه ما زنان و مردان در سطح جامعه با یکدیگر متفاوت است و در واقع جنسیت چگونه تجربههای ما را شکل میدهد.»
🔹️او که قصد دارد این نمایشگاه را در شهرهای مختلف جهان برگزار کند، معتقد است زنان سالهای متمادی سکوت کردهاند و همین سکوت هم سبب شده تا جامعه درک درستی از شرایط دشوار و انواع تبعیضها و آزارهای جنسی و جنسیتی نداشته باشد. لوپز تاکید میکند: «هر کدام از ما باید حرفمان را بزنیم. من به عنوان یک هنرمند و بقیه زنان در هر جایگاهی که هستند. نمیتوانیم فقط تماشاچی باشیم.»
#دیدبان_آزار
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://harasswatch.com/news/1713/
🔶«احساسی که ما تجربه میکنیم»
🔹️دیدبان آزار: اتاقی تاریک و کوچک که درون پردهای پنهان شده است. شرکتکنندگان، داوطلبانه خود را در آن تاریکی قرار دادهاند. به محض اینکه وارد آن فضای کوچک و خالی از نور میشوند، هدفون معلقی را مقابل خود میبینند و در حالی که آینه کوچکی، روبروی صورتشان نصب شده است، آن را روی گوشهایشان قرار میدهند. حالا قرار است فضایی جدید را تجربه کنند: «هی دختر/ چرا با من حرف نمیزنی؟/ هی خوشگله/ میخوای باهم بخوابیم؟...»
🔹️«ترا لوپز»، هنرمند و دانشآموخته ایالت ساکرامنتو، در نمایشگاه مشارکتی خود با نام «This Is What It Feels Like» تلاش کرد تا فضای تجربه آزار و اذیت جنسی خیابانی علیه زنان را شبیهسازی کند. اگرچه حضور در این نمایشگاه برای همه آزاد بود اما لوپز تاکید کرده بود که مخاطب اصلی این نمایشگاه مردان هستند؛ زیرا هدف نمایشگاه، فراهم کردن شرایطی بود تا مردان تصور و درک عمیقتری نسبت به آزار خیابانی پیدا کنند. چرا که هنوز هم این باور وجود دارد که زنان از این متلکها خوششان میآید و همچنان برخی از مردان تصور میکنند متلکپرانی نوعی توجه و تمجید است و اصلا زنان برای جلب همین توجه اینچنین لباس میپوشند و آنچنان خود را میآرایند.
🔹️لوپز برای این نمایشگاه، با ۱۰۰ زن مصاحبه کرد. سپس روایتهای آنها از آزار جنسی و متلکهای روزمره را در یک استودیو ضبط کرد. ضبط روایات توسط مردانی صورت گرفت که لوپز تعدادی از آنها را اصلا نمیشناخت. این هنرمند توضیح میدهد که در همان زمان ضبط کار هم برخی از مردان تحت تاثیر قرار گرفته بودند: «چند نفر دیگر از شدت سخیف بودن متلکها چندششان شده بود. چند مرد حتی اصطلاحاتی را که ما زنان به طور روزمره میشنویم، نشنیده بودند و من بار دیگر فهمیدم که چقدر زندگی روزانه ما زنان و مردان در سطح جامعه با یکدیگر متفاوت است و در واقع جنسیت چگونه تجربههای ما را شکل میدهد.»
🔹️او که قصد دارد این نمایشگاه را در شهرهای مختلف جهان برگزار کند، معتقد است زنان سالهای متمادی سکوت کردهاند و همین سکوت هم سبب شده تا جامعه درک درستی از شرایط دشوار و انواع تبعیضها و آزارهای جنسی و جنسیتی نداشته باشد. لوپز تاکید میکند: «هر کدام از ما باید حرفمان را بزنیم. من به عنوان یک هنرمند و بقیه زنان در هر جایگاهی که هستند. نمیتوانیم فقط تماشاچی باشیم.»
#دیدبان_آزار
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://harasswatch.com/news/1713/
هرس واچ | دیدبان آزار
«احساسی که ما تجربه میکنیم»
«ترا لوپز»، هنرمند و دانشآموخته ایالت ساکرامنتو، در نمایشگاه مشارکتی خود با نام « This Is What It Feels Like » تلاش کرد تا فضای آزار و اذیت جنسی خیابانی برای زنان را شبیهسازی کند.
بيدارزنى
🟣 #بیدارزنی : سوقصد به «گوهر عشقی» مادر دادخواه «ستار بهشتی» ۱۲ آبان امسال، یک شب پیش از سالگرد ستار بهشتی، گوهر عشقی، مادر ستار به همراه خانوادهاش بازداشت شدند و همین امر باعث شد تا در مراسم سالگرد فرزندشان حضور نداشته باشند. این اولینبار نبود که به خانوادهی…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 دانشجویان متحد به مناسبت شانزده روز نارنجی منع خشونت علیه زنان برگزار میکند:
🔰 جلسۀ دوم نشست مجازی پیرامون خشونت علیه زنان در کلابهاوس
🔻 با موضوع:
🔘 کودک همسری و مسئله خونبس
📆 شنبه/ ۲۰ آذر ماه/ ساعت ۲۱
📌لینک ایونت در کلاب هاوس :
https://www.clubhouse.com/event/mJ6g44qN
@bidarzani
🔰 جلسۀ دوم نشست مجازی پیرامون خشونت علیه زنان در کلابهاوس
🔻 با موضوع:
🔘 کودک همسری و مسئله خونبس
📆 شنبه/ ۲۰ آذر ماه/ ساعت ۲۱
📌لینک ایونت در کلاب هاوس :
https://www.clubhouse.com/event/mJ6g44qN
@bidarzani
🟣 طوفان توییتری و اینستاگرامی
در حمایت از فراخوان تجمع شورای هماهنگی
#تحصن_سراسری_معلمان_ایران
@kasenfi
@bidarzani
در حمایت از فراخوان تجمع شورای هماهنگی
#تحصن_سراسری_معلمان_ایران
@kasenfi
@bidarzani
Forwarded from تاریخ طبقه کارگر
درچنین روزی ۱۱ دسامبر ۱۹۸۳، سه هفته پس از ورود موشکهای کروز به پایگاه نظامی گرین هام در انگلیس، ۵۰٫۰۰۰ زن با نگه داشتن آینههایی که به طور نمادین تصویر نیروهای ارتش را در خود بازتاب میدادند، پایگاه را محاصره کردند. اواخر همان روز، زنان قسمتهای زیادی از حصار اطراف تاسیسات را پارهکردند و صدها نفر از آنها توسط پلیس دستگیر شدند.
@TarTaKar
@TarTaKar