مژگان به هم بزن كه بپاشی جهانِ من
كوبی زمینِ من، به سرِ آسمان من

درمان نخواستم ز تو من درد خواستم
یک دردِ ماندگار! بلایت به جانِ من

می‌سوزم از تبی كه دماسنجِ عشق را
از هُرمِ خود گداخته زیرِ زبانِ من

تشخیصِ دردِ من به دلِ خود حواله كن
آه ای طبیبِ دردفروشِ جوانِ من!

نبضِ مرا بگیر و ببر نامِ خویش را
تا خون بدل به باده شود در رگانِ من

گفتی: غریبِ شهرِ منی، این چه غربت است؟
كاین شهر از تو می‌شنود داستانِ من

خاكستری است شهرِ من آری و من در آن
آن مجمری كه آتشِ زرتشت از آنِ من

زین پیش اگر كه نصفِ جهان بود، بعد از این
با تو شود تمامِ جهان اصفهان من!

#حسین_منزوی
🕊️

از تو چگونه بگسلم وقتی خیالت با دلم
می پیچد و از هر طرف سوی تو می پیچاندم:)
#حسین_منزوی
🕊️

تا نرود نفس ز تو
پا نکشم ز کوی تو


#حسین_منزوی

بال پریدنم اگر هدیه نمی دهی دگر ،
می شکنی زمن چرا پای دویدن ؟ این مکن

#حسین_منزوی

از تو چگونه بگسلم
وقتی خیالت با دلم
می‌پیچد و از هر طرف
سوی تو می‌پیچانَدم.






#حسین_منزوی


‌‎‌
‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌
                                          ‌ ‌‌
                       ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌  ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌

نخفته‌ایم ڪہ شب بگذرد، سحر بزند
ڪہ آفتاب چو ققنوس، بال و پر بزند

نخفته‌ایم ڪہ تا صبح شاعرانه‌ے ما
ز رہ رسیدہ و همراہ عشق، در بزند

نسیم، بوے تو را می‌برد بہ همرہ خود
ڪہ با غرور، بہ گل‌هاے باغ سر بزند

شب از تب تو و من سوخت، وصل‌مان آبی
مگر بر آتش تن‌هاے شعله‌ور بزند

تمام روز ڪہ دور از توام چہ خواهم ڪرد؟
هواے بستر و بالینم ار، بہ سر بزند؟

چو در ڪنار منے ڪفر نعمت است اے دوست!
دو دیده‌ام مژہ بر هم، دمے اگر بزند

بپوش پنجرہ را، اے برهنہ! می‌ترسم
ڪہ چشم شور ستارہ، تو را، نظر بزند

غزل براے لبت عاشقانه‌تر گفتم
ڪہ بوسہ بر دهنم عاشقانه‌تر بزند

#حسین_منزوی