Евгений Пустовой:
"Правда — что топ менеджеров и управленцев под внешним контролем" Батькой" не назовут.
Повторял и не устану повторять: признак смелости, самостоятельности, и независимости страны — это открытая политика поддержки демографии. Лишь враги вам скажут, лишь адепты чайлдфри и лгбт-движения вас будут убеждать: "деторождение — это философия рабов". А нас же , белорусв, в этом убеждают. Те, кто назначил себя "арийцами" белорусской нации.    "Деторождение — это философия рабов". Скажите это мусульманам. Не скажите, потому что вы их боитесь даже в самых европейских локациях. А мы,белорусы даже не ценим то, что сделано при батьке для нас в медицине и, особенно, для деторождения.  А образование? Благодаря корому, мы уезжаем работать на запад, а медицина — когда работая в Польше, приезжаем лечить зубы в Беларуси? Сколько мы не замечаем. Смерть младенца — это ЧП государственного масштаба."

Полное видео

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"«Спасти рядового Райна» стало культовым для всего мира. А что мы знаем о спасательных операциях дальнобойщиков в Украине и эвакуации белорусов с Ближнего Востока? Лично курировал Главнокомандующий. Мы даже никогда не увидим лиц наших героев и не узнаем про многие спецоперации. Даже во время награждения эти люди – спинами к телекамерам. Символично — за широкой спиной все мы. Теперь у армии три задачи: понятная — защита независимости и территориальнной целостности;
вторая — воспитание патриота;
третья — по-прежнему, воспитание мужчины.
Ох, как этот Запад наших парней пытается обабить! Короче, против горячего противостояния, против разрушительных идей Запада, против смыслов рафинадной либеральной сахаровщины с приторным ароматом ванильных немужчин. Беларусь — страна настоящих мужчин. И это есть реальность."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Роль парламентаризма усиливается: в Овальном зале должны вырабатывать смыслы и тренды, закладывать их в законодательный базис. Палитра  народовластия становится шире и ярче: появился конституционный орган — ВНС — это сейчас, наверное, самая употребляемая аббревиатура в белорусском обществе. ВНС
— это общественно-политическая страховка.
Местные депутаты сейчас тоже стали не просто приложением к горизонтали и вертикали власти. Решать вопросы благоустройства — значит показывать работу власти и способствовать диалогу общество-государство — задача местных Советов. А ещё собирать инициативы и запросы общества, чтобы это отражалось в законах, чтобы сам процесс государственного устройства был более эффективен. Президент на это нацеливает — постоянно докладывать реальную ситуацию, запросы общества. Сверхзадача местных избранников — услышать людей и достучаться до их сердец, завязать диалог в уютных кабинетах, чтобы не было оголтелой  улицы."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

​​Яўген Пуставой:
"Зусім хутка гэта стане гісторыяй, што напісана не пад чужую дыктоўку, не за заморскія грошы, а нашым народам. Менавіта гэты адзіны дзень галасавання стаў самым народным, самым нашым. Чаму так? Давайце разбірацца.

Выбары паказалі, што наша Радзіма прыйшла ў прытомнасць ад заморскага віруса «каляровых рэвалюцый» і імпартных ідэй самазнішчэння сваёй дзяржаўнасці, у выніку — саміх сябе. А ўвага да нашых выбараў была пільнай. Ворагі паціралі рукі, разведкі суседніх недружалюбных краін ладзілі правакацыі, палітычныя лузеры зрабілі ўсё, каб справакаваць грамадскую незадаволенасць. Але гэта прайшло міма нас. Так, мы чыталі і глядзелі. Хтосьці палохаўся ад такой інфармацыі, хтосьці не хацеў верыць, нават жартаваў. Лёгка іранізаваць з тэракту, які не адбыўся, бо тыя, каму належыць гэта рабіць, яго прадухілілі. Мы шмат чаго не ведаем. Да многага ставімся як да належнага. Гэта і ёсць славутая характэрная беларуская стабільнасць. Можна не згаджацца і спрачацца. Але менавіта за яе беларусы і прагаласавалі. Дзеля гэтага прыйшлі на выбары. А ўжо потым выбіралі персоны і партыі.

Беларусы ўсё ўбачылі, усё зразумелі. Большасць беларусаў! Адзіны дзень галасавання не толькі дазволіў сэканоміць значныя матэрыяльныя рэсурсы. Выканана галоўная місія — на справе прадэманстраваць адзінства народа. Гэта вымяраецца не толькі ў лічбах і працэнтах тых, хто прагаласаваў, атмасфера 25 лютага перадала адзіны дух. Нас можна павіншаваць усіх. З паспяховым і элегантным правядзеннем выбараў. З кансалідацыяй нацыі. Адзіны дзень галасавання стаў днём яднання краіны і нашага грамадства. На ўчасткі прыйшлі або паклікалі да сябе ў госці дамоў прадстаўнікоў выбарчых камісій усе, хто неабыякавы да развіцця краіны. Што гэта, калі не грамадзянская супольнасць?

Па-першае, беларусы асвоілі азы медыйнай гігіены. Гэта першасная прафілактыка ад вірусаў «каляровых рэвалюцый». Па-другое, мы ж грамадства добрага сэрца і высокага інтэлекту. Разабраліся. За чатыры гады пара ўжо. «Неверагоднасць» вычарпала сябе. А свята засталося. У нас выбары не «майданутыя», а з песнямі і танцамі. Ды яшчэ і далікатэсамі. А тым, у каго гэта выклікае ўсмешку, скажу прама: лепш прысмакі ад спажыўкааперацыі і фермераў, чым «печыва» Дзярждэпа. Часам не варта і каштаваць, каб зразумець — атрута.

Беларусы выбралі менавіта нашу Беларусь. Беларусь, якую ў 2020 годзе відавочна імкнуліся разбурыць, а датуль намагаліся знішчыць праз фонды, культуру, сэнсы. Не выйшла. Менавіта таму «з’ехала» пэўная частка грамадства. Справа не ў таталітарызме. Справа ў нязручнасці... Справа ў тым, што чорт заўжды бяжыць ад ладану. Вось галоўная прычына «неверагоднай эміграцыі». Краіна не тая: сацыяльна-арыентаваная, а не рыначная, традыцыйная, а не модна-гендарная, з класічным грамадствам, а не «лібераламі-касмапалітамі». Абсалютная большасць беларусаў паказала: мы выбіраем менавіта нашу краіну, такая, якая яна цяпер.

Роля парламентарызму ўзмацняецца: у Авальнай зале павінны выпрацоўваць сэнсы і трэнды, закладваць іх у заканадаўчы базіс. Палітра народаўладдзя становіцца шырэйшай і ярчэйшай. З’явіўся канстытуцыйны орган — Усебеларускі народны сход — цяпер, напэўна, самая папулярная абрэвіятура ў беларускім грамадстве. УНС — гэта грамадска-палітычная страхоўка.

Прэзідэнт нацэльвае пастаянна: дакладна бачыць рэальную сітуацыю, адчуваць запыты грамадства. Задача мясцовых выбраннікаў — чуць людзей, каб не было ашалелай вуліцы. Цяпер нам трэба не падвесці Прэзідэнта. Іспыт адзіным днём галасавання вытрымалі. Усе разам: дзяржаўныя інстытуты і грамадства. Менавіта цяпер як ніколі вельмі важны адзіны дух для дзяржавы і дакладная вертыкаль улады. Што і паказалі мінулыя выбары. Беларускае грамадства хвалюе захаванне нашай мадэлі развіцця і далейшая палітычная сітуацыя ў краіне. Мы прагаласавалі за дзейны курс дзяржавы. За яго выразную персаніфікацыю. Калі хочаце — за кожнага асобнага дэпутата, але ўсе разам — за Першага. А ён падводзіць не ўмее. Не для таго будаваў краіну, каб яна разбурылася на яго вачах. Таму служэнне працягваецца."
#Пустовой
#МЫБеларусь

​​Яўген Пуставой:
Шлях да сябе заўжды ляжыць праз дзяцінства. Свету былі адкрыты не толькі вочы, але і сэрца. А розум глытаў веды, нібы ў спякоту сёрбаў смачную ваду з далоні. За гады чалавек назапашвае шмат чаго. Жыллё, транспарт, хваробы, сяброў і несяброў, званні, граматы ды рэгаліі, а яшчэ брыдкія рысы характару. Так і з народам. Сталее і чарсцвее... Няўжо? Так не хочацца ў гэта верыць. Каб не страціць сваю самавітасць і адметнасць дабрыні, трэба час ад часу спыняць свой бег, сыходзіць з дзелавітага маршруту і — у абдымкі ўспамінаў, сваёй малой радзімы, да размовы аб спрадвечным з Творцам і да дыялогу з творцамі. Канцэрты, імпрэзы, вечарыны — добрае і вялікае мастацтва, што саскрабае налёт бруду. Асабліва калі на сцэне — дзеці. Але ёсць прыклады, калі нават чыстая рапсодыя не мае моцы вылечыць хваробы чалавечага сэрца.
Уяўляеце, дзеці з Малдовы падаравалі свята песні дарослым Польшчы, а пасля паехалі да беларускага гледача. І ўсё — дзіцячы хор, нібы групоўка экстрэмістаў, стаў пагрозай нацыянальнай бяспецы і для варшаўскіх і вільнюскіх улад. Такі вось палітычны вэрхал. Але чаму вэрхал? Тэндэнцыя! Памятаеце тыя кадры «гасціннай» сустрэчы мігрантаў палякамі, а пасля і прыбалтамі. 
У ход ішоў атрутны газ, сцюдзёная вада — гэта бачыў увесь свет. А ў прыцемках еўрапейскіх «абдымкаў» былі здзекі і катаванне. Людзі паміралі ў памежжы. Але ж тут не непажаданыя мігранты — дзеці з праеўрапейскай Малдовы. Яны да іх з песнямі, а тыя адказалі «добразычлівасцю». Гадзінамі не дазвалялі дзецям выйсці з аўтобуса. Нават аўтаматчыкаў паставілі! Вось яна — сапраўдная «свабода еўразоны».
Яны ж баяцца нават рапсодыі. Эпічнай песні. Сапраўды, які эпас? Суцэльны еўрапейскі фарс. «Рапсодыя» — гэта дзіцячы хор з Малдовы, які і Польшча, і Літва не прапускалі да сябе на тэрыторыю. Тут дзве прычыны. І абедзве дакладныя. Першая — каманду Санду нават польскія і літоўскія палітыкі ўсур’ёз не ўспрымаюць. Па-фарысейску ўсмешлівыя дзядзькі з ЕС і аб гуманізме забыліся, і аб правах дзяцей. І гэта насамрэч маршрут у нікуды. У акружэнні багацця і халодных палацаў іх сэрцы пачарнелі ад злосці і нянавісці. У тыя сутарэнні ні сонца, ні дзіцячы гоман не праб’юцца. Замест татачак і матуль — бацькі пад нумарамі. Замест дзядуль і бабуль — суцэльныя чайлдфры.
Глядзіце і запамінайце, па-еўрапейску настроеныя грамадзяне, якое месца ў куратніку еўразоны адведзена было б нам. Ніводная краіна не застрахавана ад сваёй Санду. Назіраючы за прыёмам дзіцячага аўтобуса, як яго ахоўвалі з аўтаматамі, я ўспомніў наш савецкі фільм «Вадзіцель аўтобуса». Што тады, што цяпер да нашых дзяцей іх стаўленне не змянілася: пагардлівая ўсмешка, а пасля — аўтаматная чарга. Калі б паступіў загад — стралялі... Як ужо не раз тое рабілі лёкаі з еўрапейскай абслугі. Такія яны — стасункі ў свеце аказання паслуг. І такая роля ў ім у дзяржаў іншага гатунку.
Ці можна спыніць мастацтва? Нядзіўна, што спрабуюць. Само паняцце «культура» на Захадзе спрабуюць адмяніць. Маўляў, тысячагоддзі запар было не тое. А цяпер каранавана лічба. Чалавек Мікеланджэла ўжо лішні — не патрэбен. Каб лягчэй было справіцца, забараняюць вялікае мастацтва і дзяцей. Таму ў цэлым халодны прыём, здзекі з дзіцячага хору — у рэчышчы заходняга мэйстрыму. Адразу трапілі ў дзве цэлі. Таму сітуацыя, што называецца, класічная. А яшчэ і лёкайскай зухаватасцю перад вялікімі краінамі. Маўляў, спыняючы Беларусь, мы не спынімся ні перад чым.
І пакуль вырашаліся спрэчныя пытанні, працавалі над новым лагістычным маршрутам, беларусы гасцінна сустракалі дзяцей Малдовы. Мне здаецца, што мясцовыя жыхары нават без каардынацыі ўлад дапамаглі б юным гасцям, таму што ў нас усё па-людску. Нездарма Беларусь — Бацькаўшчына. Нават і для дзяцей з іншых краін.

#Пустовой
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Я, как журналист Президентского пула, знаю, что Президент всегда требует объективную информацию. И получает он её из нескольких источников.
Но нет, наровят приукрасить. Все годы обучения в Академии управления всегда твердят: даже самое маленькое искажение ведет к неправильным управленческим решениям. Неужели переломный год не научил?
До сих пор проводят диалоговые площадки с молодёжью по сценарию ректората.
Посыл и требование Президента — из страны красивых показателей мы станем страной правильных решений."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Сначала надо было подняться над разрухой и безнадёжностью 90-х, вырулить и держать курс во время всеобщей геополитической турбулентности. Надо было не упасть в бездну неверия в себя, в своё прошлое и будущее. Надо было остаться людьми, которые умеют мечтать не о хот-догах, а о космосе. Для чего я это сравнил? Да наши информационные оппоненты из-за Буга, когда белорусы радовались космической победе, высчитали, что котлета в булочке от белорусского мака меньше чем в польском. Спасибо. Мастера, так филигранно опустить себя в невероятную бездну. В этом сравнении прозвучала и мастерица котлет, и главная идея всех госпереворотов — котлета побольше. Вот чем вы кормите свой электорат. Абрамсами дух победителей не задавишь. Поэтому ваш главный аргумент и трофей когнитивной войны — котлета. Побольше. А настоящие белорусы всё-таки за широту души, за порхание над вознёй потребительства."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь

Евгений Пустовой:
"Соотечественники, давайте только вдумаемся: мы на ринге международных отношений рядом со странами, которые развивались столетиями. Корни их демократий политы кровью уничтоженных племён и народов от Бенгальского залива до Берингового моря, кроны их свобод орошены слезами детей Африки и Ближнего Востока, а теперь Украины, а эволюция нашего народовластия - это путь от лаптей до космоса. Реально люди на Полесье ещё 30 лет назад ходили в лаптях. Реально мы теперь снова полноценно в космосе. Теперь надо идти вперед, причём сохраняя то, чего добились. В современном мире западного полушария - Беларусь с нашей социальной политикой и традиционными трендами, а этого захотел народ - это дерзкий вызов и политическим и диктаторам международных отношений коим являются владельцы транснациональных корпораций."

#Пустовой
#БезГалстуков_и_купюр
#МЫБеларусь